Geascendeerde Meester Saint Germain, 29 oktober 2009

En dat is natuurlijk de allergrootste vreugde van een vader: zien dat de kinderen dit in zichzelf vinden. Het in zichzelf vinden. Wat heeft het voor zin als je altijd moet vertrouwen op uiterlijke dingen – of het nu in de sterren kijken is, of kaarten leggen, of in een kristallen bol kijken – om zogenaamd aan de weet te komen wat het juiste is wat je moet doen? Er moet een moment komen waarop je zelf de verantwoordelijkheid neemt voor jezelf. Wat houdt dat in? Dat jij je realiseert dat jij, hoewel je een Goddelijk plan hebt dat de algemene stappen aangeeft, de details – soms tamelijk grote details – aan jou worden overgelaten en dat jij kiest hoe jij je creatief wilt uiten.

Het Goddelijke plan is geen keurslijf. Goddelijke leiding is geen keurslijf. Die geeft je soms aan welke richting je op moet en dan moet jij binnen die grote lijnen de details invullen – niet op een van tevoren vastgestelde manier, maar op een creatieve manier. O ja, er is zeker een subtiel verschil, zoals Jezus gisteren heeft gezegd, tussen de mensen die het uiterlijke pad volgen en de mensen die het innerlijke pad volgen.

De mensen die het uiterlijke pad volgen, geloven dat er ergens in de hemel een Goddelijk plan bestaat dat tot in het kleinste detail is uitgewerkt. En hier op aarde moet je iets hebben om leiding te krijgen voor hoe je iedere stap op dat pad neemt. En dan volg je die blindelings op en wanneer je alles je hebt gedaan om die leiding te krijgen en iedere stap blindelings te kunnen zetten, zul je daar uiteindelijk voor worden beloond omdat je naar het koninkrijk van God mag dat jij als een extern koninkrijk beschouwt met een poort waardoor je naar binnen kunt.

Maar zoals Jezus heeft uitgelegd, is het een innerlijk pad, en wat houdt dat in? Dat het niet mechanisch is. Het staat niet van tevoren vast. Het is een creatief pad. O ja, ik weet dat christenen overal ter wereld al heel lang, al vele eeuwen, de Bijbelboeken hebben bekeken, de verhalen over het leven van Jezus hebben gehoord en dachten dat alles wat er is gebeurd, van tevoren al vaststond, maar er zijn veel manieren waarop je de Christus kunt zijn. Het betekent niet dat je in een keurslijf aandoet als je de Christus bent.

Jezus had op veel manieren de Christus kunnen zijn. Er waren veel manieren voor. Zoals hij gisteren heeft gezegd, gaf hij niet één Bergrede. Hij heeft er veel gegeven. Elke rede was net iets anders, elke rede was een creatieve uiting. Zelfs de acht zaligheden die hij gisteren heeft gegeven voor de modernere tijd en een hogere bewustzijnsstaat, zou je op veel verschillende manieren aan verschillende soorten publiek, onder verschillende omstandigheden, kunnen geven.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.