Geascendeerde Meester Vajrasattva, 22 september 2023 – Almaty, Kazachstan

IK BEN de Geascendeerde Meester, de Dhyani Boeddha Vajrasattva. Het tegengif dat ik breng, is de Diamanten Wil van God. Dit tegengif verteert het gif van niet-willen en niet-zijn. Dit lijkt misschien een vreemde combinatie, vooral in verband met het onderwerp mee stromen met de Rivier van Leven. De Diamanten Wil – wat is een diamant? De hardste stof op aarde. De Diamanten Wil is iets waar geen enkele substantie op aarde tegenop kan.

De Diamanten Wil van God
Maar als de mensen over het concept de Diamanten Wil horen, denken ze vaak dat het iets onbeweeglijks is, ondoordringbaar en onoverwinnelijk. Daarom zal het in dit verband moeilijk zijn voor mensen om dit te verbinden met de altijd aanwezige beweging van de Rivier van Leven. Wat heeft die harde wil te maken met de beweging van de Rivier van Leven? Zoals altijd is er meer dan één manier om naar dingen te kijken. Je kunt verder gaan dan de schijn en ik streef ernaar om je voorbij die schijn te brengen. Laten we beginnen het spirituele gif niet-willen en niet-zijn te bekijken.

Het concept spiritueel gif is natuurlijk iets wat vroeger naar buiten werd gebracht en in een tijd die heel anders was dan wat je vandaag de dag op de moderne wereld ziet, maar met de beelden en verklaringen die we jullie in deze dispensatie hebben gegeven, kunnen we ook zeggen dat een spiritueel vergif feitelijk een van de zelven is die in het collectieve bewustzijn is gevormd.

Gedurende een lange periode hebben mensen hun aandacht op een bepaalde matrix gericht, waardoor hun co-creatieve energie daarin kon stromen. Daardoor hebben ze collectief een matrix gevormd, maar we kunnen het niet alleen maar een matrix noemen, omdat het klinkt alsof er geen leven en bewustzijn in zit. Daarom hebben we het een zelf of zelfs een collectief beest genoemd, omdat je iets creëert wat halfbewust, enigszins bewust, wordt. Hij is niet zelfbewust zoals jij, omdat hij geen verlengstuk is van de Ene Geest. Hij wordt gevormd door de gescheiden geest. Hij heeft niet het vermogen om naar zichzelf te kijken, zichzelf te beoordelen en te besluiten zichzelf te veranderen. Hij lijkt meer op een computer die op een bepaalde manier is geprogrammeerd op grond van een bepaalde gedachtematrix.

De basis van medescheppen: het licht brengen
We hebben uitgelegd dat de gevallen wezens nadat ze naar deze planeet zijn gekomen, probeerden het de mensen heel moeilijk te maken om hun vrije wil uit te oefenen. Ze wilden ieder mens op aarde in hun macht krijgen om hen ervan te weerhouden om Christusschap te manifesteren, maar ook om te voorkomen dat ze op wat manier ook creatief zouden zijn. Als je naar de aarde kijkt, zie je dat veel mensen denken dat creativiteit iets specifieks betekent. Dat je iets nieuws voortbrengt, zoals schilderkunst, muziek, beeldhouwkunst, uitvindingen of wat ook maar, maar eigenlijk is de meest basale vorm van creativiteit dat je spiritueel licht uit het geascendeerde rijk naar het niet-geascendeerde rijk brengt. Dit is creativiteit in de meest basale vorm; dat jij de open deur bent om licht, een hogere vibratie, energie met een hogere vibratie, naar de niet-geascendeerde sfeer te brengen.

In principe kun je zeggen dat je een niet-geascendeerde sfeer kunt vergelijken met een lege pot. Stel je voor dat er een grote pot op de grond staat en dat jullie, terwijl jullie hier tijdens deze retraite jullie invocaties hebben opgezegd, met elkaar hebben gepraat, elkaar hebben geholpen en geïnspireerd, kleine glazen kraaltjes in die grote pot hebben gestopt. Geleidelijk aan, tijdens deze dagen dat jullie samen zijn, hebben jullie langzaam de glazen pot gevuld. Je zou kunnen zeggen dat de hele niet-geascendeerde sfeer een lege pot is en terwijl mensen licht in hun eigen wezen brengen, vergroten ze de hoeveelheid licht in deze pot. Wanneer de pot op den duur vol raakt, kan de sfeer ascenderen. Dit is in principe medescheppen. Er zijn uiteraard veel lagen van medescheppen waarin je steeds specifieker kunt worden.

Zoals we hebben uitgelegd, hebben de Elohim de aarde in een bepaalde staat geschapen. Medescheppers zijn geïncarneerd en met jouw positieve daden bouw je, als je jezelf als een verbonden wezen beschouwt, voort op het fundament dat door de Elohim is gelegd. Je kunt steeds uitgebreidere structuren bouwen, steeds geavanceerdere beschavingen, en dit maakt deel uit van het medescheppende proces. Wat hebben de gevallen wezens geprobeerd te doen sinds ze op aarde zijn gekomen? Ze hebben uiteraard geprobeerd dit proces te stoppen. Ze hebben geprobeerd een norm te stellen waaraan creatieve prestaties moeten voldoen, zodat je dan een wereldlijke standaard krijgt waarvan mensen denken dat ze zich daaraan moeten houden met hun creatieve prestaties en elk aspect van hun leven. Die wereldlijke standaard houdt in dat er iets goed is, dat iets verkeerd is; je bent succesvol of je faalt. Omdat de standaard berust op ‘je bent of perfect’ of ‘je bent niet goed genoeg’, zal het meestal lijken alsof jij je aan die standaard hebt gehouden.

Maar wat heb ik zojuist gezegd? De uiterlijke manifestaties zijn niet echt belangrijk in een niet-geascendeerde sfeer. Als je licht naar de sfeer hebt gebracht, zijn je creatieve prestaties niet mislukt. Als jij je creatieve prestaties hebt gebruikt om je zelfgevoel te transcenderen, zijn je creatieve prestaties niet mislukt. Het succes of mislukken van je creatieve prestaties hangt niet af van iets buiten jou op de materiële wereld. Daarom is de maatstaf die de gevallen wezens hebben gesteld een totaal foute maatstaf. Die mag je niet toepassen op creativiteit. Toch zijn er natuurlijk mensen misleid om zich daaraan te houden.

Normen sluiten de creativiteit af
Op grond van deze standaard zijn hele beschavingen gecreëerd. Kijk maar eens naar de bekende geschiedenis: in de middeleeuwen naar de katholieke kerk, die een standaard had waaraan al het andere moest voldoen, namelijk de onfeilbare kerkelijke leerstellingen. Deze standaard liet heel weinig creativiteit toe, heel weinig creatieve expressie, en het resultaat was dat de mensen die deze standaard accepteerden, heel vaak het gevoel hadden dat het geen zin had om zelfs maar te proberen creatief te zijn, want dit zou toch mislukken.

Je ziet bijvoorbeeld dat er een hele beweging van vrouwen ontstond die zich bewuster begon te worden van de natuur en hoe de natuur werkt en hoe het lichaam werkt. Ze begonnen genezer te worden en dit was een creatieve uiting. Maar de katholieke kerk bestempelde hen als heksen en begon een hele heksenjacht, die uiteraard verband hield met de inquisitie. En wat deden veel van deze vrouwen op den duur? Sommigen van hen werden gemarteld, verbrand op de brandstapel en excarneerden, maar anderen gaven het gewoon op om hun creativiteit tot uitdrukking te brengen, omdat ze zich realiseerden dat het zinloos was. Je ziet hiervan zoveel, zoveel, heel veel, heel veel voorbeelden door de geschiedenis heen en zelfs vóór de bekende geschiedenis. Het patroon dat je altijd ziet is dat de gevallen wezens een bepaald instituut creëren dat een onfeilbare standaard definieert en dit instituut creëert een verlengstuk van zichzelf dat die standaard kan afdwingen.

Hetzelfde zag je in de Sovjet-Unie, waarin de partij verschillende instituten vormde die zich richtten op het controleren en onderdrukken van het volk. De gevallen wezens zijn altijd bang dat creativiteit een bedreiging voor hun macht is. Ze proberen altijd aan de macht te komen, maar ze weten dat er op elk moment iemand een nieuw idee naar buiten kan brengen dat hun macht kan bedreigen. De Boeddha heeft dat gedaan. Jezus heeft dat gedaan. Veel andere mensen zijn de open deur geweest om een idee naar buiten te brengen dat de macht van de gevallen wezens heeft bedreigd.

Het collectieve beest van niet-willen en niet-zijn
De gevallen wezens proberen de creativiteit altijd met geweld tegen te houden. Wat is het resultaat van deze zeer agressieve, krachtige poging om creativiteit een halt toe te roepen? Dat er gedurende een lange periode een collectief beest van niet-willen en niet-zijn is ontstaan. Dit beest zal proberen het energieveld van de mensen en hun emotionele, mentale en identiteitsgeest binnen te dringen. Die overweldigt mensen, waardoor ze de wil om creatief te zijn verliezen. Hoe kan dat beest überhaupt toegang krijgen tot het hoofd van mensen? Welnu, dit gebeurt omdat de mensen nadat ze hebben ervaren dat hun creativiteit met geweld werd onderdrukt, of niet gewenst was of genegeerd werd, een punt kunnen komen waarop ze het opgeven. Ze zeggen: “Wat heeft het voor zin om creatief te zijn?”

Op het moment dat je het opgeeft, stel jij je geest open voor de invloed van het collectieve beest van niet-willen en niet-zijn. Dit collectieve beest wordt natuurlijk in de loop van de tijd door heel veel mensen gecreëerd en is daarom in zekere zin sterker dan welk individu ook. Wanneer je hem voor het eerst in je wezen toelaat, raak je erdoor overweldigd. Dit betekent niet dat je voor altijd verloren bent. Je kunt je er natuurlijk van bewust worden dat je het hebt opgegeven om creatief te zijn en je kunt opnieuw de beslissing nemen dat je creatief wilt zijn en dit kan je gedachten dan geleidelijk afsluiten voor dit collectieve beest, zodat je weer je creativiteit kunt uiten. Wanneer je de leringen van de geascendeerde meesters hebt, kun je de invocaties en decreten gebruiken om verzegeld te worden, om losgemaakt te worden van dit beest, maar alles begint met de beslissing dat je bereid bent creatief te zijn.

Het wereldlijke beeld van creativiteit
Dit betekent dat we nu moeten kijken naar het wereldlijke beeld van wat het betekent om creatief te zijn. Vaak wordt dit geassocieerd met bijvoorbeeld kunst, waardoor je ziet dat er een bepaalde ontwikkeling in de kunst heeft plaatsgevonden. Laten we eens naar de schilderkunst kijken en teruggaan naar de middeleeuwen, toen er een bepaalde schilderstijl was. In bepaalde eeuwen probeerden schilders iets te schilderen wat heel realistisch was, bijna een foto. Toen de camera werd uitgevonden, kon je ineens op een knop klikken en op die manier een realistisch beeld scheppen en toen begonnen schilders verschillende vormen van expressie toe te passen, de modernere abstracte expressies, en veel mensen beschouwen dit als iets creatiefs.

Veel moderne schilderkunst is echter niet iets wat ik creatief noem, want deze kunstenaars doen een van twee dingen: óf ze creëren iets met hun eigen geest – en wees nu zorgvuldig – ik zeg niet dat je nooit iets moet creëren met je eigen geest. De meeste schilders, de meeste kunstenaars, creëren echter iets met hun gescheiden geest. Ze zien zichzelf als gescheiden wezens, ze beschouwen zichzelf als zeer belangrijke Boheemse mensen die het recht hebben om een speciale buitensporige levensstijl te hebben en ze doen dit met hun eigen gescheiden geest. Ze denken dat het creatief is zolang zij iets doen wat anders is dan wat alle anderen doen.

Er zijn ook veel kunstenaars die het gevoel hebben dat ze met hun eigen geest niet creatief genoeg kunnen zijn, dus stellen ze zich open voor inspiratie. Maar waar komt die inspiratie vandaan wanneer ze gevangenzitten en zichzelf als gescheiden wezens zien? Welnu, die komt uit het emotionele rijk, het mentale rijk of in enkele gevallen het lagere identiteitsrijk, maar niet van de geascendeerde meesters, van het geascendeerde rijk of van de IK BEN Aanwezigheid van de mensen. Dit is de wereldlijke definitie van creativiteit, maar niet de hogere definitie van creativiteit.

Niveaus van hogere creativiteit
Zoals ik in het begin al zei, is de basale vorm van creativiteit dat je licht met een hogere vibratie van het spirituele rijk naar de niet-geascendeerde sfeer brengt en op die manier helpt de niet-geascendeerde sfeer te verheffen. Wanneer je jezelf als een verbonden wezen ziet, denk je niet dat je creatief bent als gescheiden wezen, je beschouwt jezelf als een medeschepper omdat je weet dat je verbonden bent met je hogere zelf en energie ontvangt van je hogere zelf.

Dit betekent niet dat je eigen gedachten niet creatief kunnen zijn. Dat is heel goed mogelijk en veel mensen hebben dat ook gedaan. Ze gebruiken iets wat zich al in hun emotionele, mentale en identiteitslichaam bevindt om iets naar buiten te brengen. Het kan kunst zijn, maar het kan net zo goed een praktische uitvinding zijn die een bepaald aspect van het leven verbetert. Veel mensen hebben dit gedaan en daar is uiteraard niets mis mee. Ik zeg op geen enkele manier dat daar iets mis mee is.

Maar er zijn natuurlijk niveaus van creativiteit. Wanneer je een spiritueel persoon bent en begrijpt dat je een hoger zelf hebt, dat er een rijk buiten het materiële om bestaat, dat er wezens, de geascendeerde meesters, in dat rijk zijn, dan kun je er geleidelijk naar streven om je steeds bewuster van jezelf te worden als medeschepper. Dat betekent dat je dan je geest kunt openstellen, zodat je niet alleen licht in de materiële wereld brengt, maar ook ideeën, beelden, muziek, praktische uitvindingen of zelfs het perspectief om naar een bepaald aspect van het leven te kijken en aan te geven wat er verbeterd moet worden, wat er beter kan, of zelfs wat er niet constructief aan is.

Dit is ook een vorm van creativiteit en er zijn uiteraard niveaus van dit soort creativiteit waarvan jij je steeds bewuster kunt worden. Wat ook kan gebeuren naarmate jij je steeds bewuster wordt van het creatieve proces, is dat je steeds neutraler wordt. Wanneer je creatief begint te worden, zoals ik al zei, kun je met je uiterlijke geest iets scheppen wat in je emotionele, mentale en identiteitslichaam zit en dat gebruiken om iets nieuws te maken.

Naarmate jij je echter beter bewust wordt van het proces, besef je dat de inhoud van je uiterlijke geest, hoewel die gebruikt kan worden om iets creatiefs naar buiten te brengen, op een bepaalde manier ook je creativiteit zal inperken, omdat je, zoals andere meesters al hebben gezegd, bent opgevoed met een bepaalde laag, een bepaalde culturele laag over wat jouw cultuur denkt wat het betekent om mens te zijn. Binnen dat kader kun je nog wel creatief zijn, maar er komt een moment waarop je dit als een beperking gaat voelen. Op dat moment kun je naar jezelf gaan kijken en je hiervan bevrijden – we zouden het zelfs een bewuste of culturele programmering kunnen noemen –zodat je steeds neutraler wordt. Je hebt steeds minder vooroordeel, steeds minder het gevoel dat je gedachten worden ingeperkt over hoe jouw creativiteit tot uiting moet komen. Naarmate je steeds neutraler wordt, word je steeds meer de open deur, en dit betekent dat je niet alleen veel meer kunt ontvangen van het geascendeerde rijk, maar ook van iets wat wij de Rivier van Leven hebben genoemd, die altijd een aspect van deze niet-geascendeerde sfeer probeert te verheffen.

Het is heel goed mogelijk dat mensen die nog nooit van iets spiritueels hebben gehoord, zich verbinden met de Rivier van Leven en iets naar buiten brengen dat gebaseerd is op iets wat ze al in hun vier lagere lichamen hebben. Het is wel creatief, het is wel iets nieuws, het kan het leven wel op een of andere manier verbeteren en een bepaalde verbinding met de Rivier van Leven zijn, maar het wordt beperkt door de inhoud van hun gedachten en de culturele programmering die ze hebben. Als je echter een spiritueel persoon bent en een spirituele lering hebt, kun je de beslissing nemen om je bewust open te stellen voor het feit dat de Rivier van Leven door jou heen stroomt en zich op creatieve manieren uitdrukt. Maar dit vereist natuurlijk dat jij je bewust wordt van de weerstand tegen creativiteit die je op de wereld aantreft en wat, zoals ik al zei, het vergif is, het collectieve beest van het niet-willen en het niet-zijn.

De Alpha en Omega van creativiteit
Wat is er voor creativiteit nodig? Als je kijkt naar wat we je hebben verteld over de zeven stralen: We hebben gezegd dat de Eerste Straal de straal van Wil is, omdat de hele wereld van vorm wordt geschapen uit de energie van de zeven stralen, maar het begon toen de Schepper de wil om te scheppen formuleerde. Voor jou is het de wil om mede te scheppen, de wil om creatief te zijn. Die wil willen de gevallen wezens uitschakelen op een planeet als de aarde. Je moet je hiervan bewust worden en de beslissing nemen dat je creatief wilt zijn. Je bent bereid om iets te durven uiten. Je bent bereid, zoals Shiva zei, om je mond open te doen en iets te zeggen ook al is dit in het begin niet beslist de beste manier om iets te zeggen, omdat je altijd open moet staan voor het feit dat daar oefening voor nodig is.

Het vergt oefening om je steeds meer open te stellen voor de stroom. Het kan ook oefening vereisen wat betreft fysieke vaardigheden. De meeste mensen kunnen niet meteen in het begin een penseel pakken en een goed schilderij maken, omdat je bepaalde technische vaardigheden nodig hebt en dit geldt natuurlijk ook voor elk ander aspect van het leven, elk ander aspect van creativiteit. Er zijn altijd twee dingen voor nodig: de Alpha en Omega, de bereidheid om je te uiten en de vaardigheid om die uiting te doen op de manier waarop jij dat wilt, maar het helpt je niet als je de vaardigheid hebt maar niet over de creativiteit beschikt, en het helpt ook niet als je over de creativiteit beschikt, maar niet de vaardigheid hebt om die tot uitdrukking te brengen. Deze twee gaan hand in hand, maar het moet beginnen met de wil om creatief te zijn en de wil om iets te leren. Terwijl je die wil formuleert, als jij je ervan bewust wordt dat je de wil hebt, kun jij je beginnen te bevrijden van de neerwaartse aantrekkingskracht van niet-willen.

Niet-willen en niet-zijn
Als je naar de wereld kijkt, zie je dat heel veel mensen gevangenzitten in het niet-willen, omdat ze de omstandigheden in hun samenleving gewoon accepteren zoals ze zijn en denken dat die niet veranderd kunnen worden. Ze passen zich gewoon aan en proberen er het beste van te maken. Je ziet bijvoorbeeld veel samenlevingen met veel corruptie. Veel mensen denken: “Zo is het nu eenmaal, ik moet gewoon de steekpenningen betalen” of “Ik moet in een positie zien te komen waarin ik zelf steekpenningen kan accepteren, omdat dit de enige manier is om vooruit te komen in mijn samenleving.” Dit is niet-willen. Je bent niet bereid eraan te werken om die te verbeteren. Je bent niet bereid om te zeggen: “Nee, dit klopt niet. Ik wil hier niet aan meedoen.” Je accepteert de dingen gewoon zoals ze zijn. In plaats van mee te stromen met de Rivier van Leven, ga je mee met de stromingen van het collectieve bewustzijn, en dit is niet-willen. Het is de onwil om iets te doen waarvan je weet dat het goed is en in plaats daarvan ga je gewoon mee met de manier waarop de dingen zijn en probeer je ze niet te veranderen.

Nadat je de bereidheid om jezelf uit te drukken begint te manifesteren, is de volgende stap het niet-zijn. Niet-zijn is een concept dat moeilijker te bevatten is en overigens ook moeilijker onder woorden te brengen, omdat ‘zijn’ een concept is dat moeilijk te bevatten is. Er zijn veel mensen, en je kunt spirituele leraren of leraren voor zelfhulp vinden, die praten over ‘zijn’, of het nu gaat om in het nu zijn of dit of dat zijn. Maar wat is het eigenlijk? Wat betekent het eigenlijk om te zijn? In de context van deze conferentie betekent het dat we in de stroom zijn en natuurlijk niet alleen in de stroom van het collectieve bewustzijn, maar in de stroom van de Rivier van Leven.

Wat is de stroom van de Rivier van Leven? In hoeverre verschilt dit van de stroom in het collectieve bewustzijn? De stroom in het collectieve bewustzijn zorgt ervoor dat jij je conformeert aan de collectieve standaard, wat betekent dat je niet groeit, dat je jezelf niet transcendeert, maar de Rivier van Leven trekt wel aan jou om jezelf te transcenderen, omdat de bedoeling, zoals we hebben gezegd, van een niet-geascendeerde sfeer is dat je begint met een basisniveau van energie en dat jullie, die de zelfbewuste wezens zijn die zich in die sfeer bevinden, daarna geleidelijk meer licht uit het spirituele rijk naar buiten brengen en daardoor geleidelijk de sfeer met licht opvullen.

Ik heb je het beeld gegeven van de pot die langzaam wordt gevuld. Dit beeld is natuurlijk geen volledig beeld. Ik geef jullie slechts een eenvoudige visuele illustratie. De hele niet-geascendeerde sfeer zal geleidelijk met licht worden gevuld totdat deze kan ascenderen. Dit is zelftranscendentie. Er is zelftranscendentie op individueel niveau, omdat je bereid bent jezelf te transcenderen en daardoor meer licht en meer ideeën naar buiten brengt, en dit leidt tot collectieve zelftranscendentie. Zoals we hebben gezegd, maakt de aarde niet echt collectief deel uit van dat opwaartse proces, maar er zijn ontelbare aantallen natuurlijke planeten die er wel deel uitmaken van de opwaartse stroom en uiteraard hebben zij veel meer invloed dan de weinige onnatuurlijke planeten.

Zijn is geen statische toestand
De Rivier van Leven is echt de sterkste kracht in de niet-geascendeerde sfeer en het is een opwaartse transcenderende kracht. Op aarde hebben veel spirituele leraren, vooral die uit het oosten, het concept of dit woord ‘zijn’ opgevat en geïnterpreteerd als iets statisch. Heel ver terug in India, in de Veda’s, bestaat het concept Atman, het universele zelf dat perfect is en omdat het perfect is, niet verandert.

Dit was een zeer opvallend concept in de Vedische traditie van de brahmanen. Zij opereerden binnen het concept van de Atman. Zoals we eerder hebben gezegd, is er een bepaald universeel aspect van het Christusbewustzijn dat hiermee kan worden vergeleken. In zekere zin zou je kunnen zeggen dat de Schepper een bepaalde matrix formuleerde voordat hij begon jullie wereld van vorm te scheppen, en die matrix is niet veranderd omdat deze matrix de wereld van vorm op steeds hogere niveaus zal brengen. Je zou kunnen zeggen dat de matrix van de Atman zelf niet verandert, maar dat de Atman de matrix is voor hoe de wereld van vorm zal veranderen en zichzelf zal transcenderen. Je ziet dat er zelfs in de Atman een onveranderlijk aspect van de matrix zit, maar niettemin is het alleen maar de bedoeling van de Atman om de zelftranscendentie van de wereld van vorm te begeleiden. Dit is de reden waarom de Boeddha zei dat hij dit onveranderlijke zelf nog nooit bij zichzelf had gezien. En dit is een belangrijk onderscheid dat gemaakt moet worden.

De brahmanen van de hindoe-religie of de vedische traditie kozen voor een ideologische benadering. Ze hadden dit idee geformuleerd op grond van de Vedische openbaringen zoals zij die zagen: dat er een onveranderlijke Atman was. Als resultaat hiervan hadden ze het idee geformuleerd er in het begin een onveranderlijke Atman was. De wereld werd geschapen als een illusie omdat alleen Brahma, alleen de Atman, echt was. De wereld is een illusie en het doel van de wereld is dit te overwinnen – of het doel van een spiritueel persoon is die illusie te overwinnen – en terug te keren naar de oorspronkelijke staat.

Maar zoals we in al onze leringen hebben uitgelegd, is dit niet het ware doel van de schepping. Het ware doel van de wereld van vorm is zelftranscendentie, zodat je meer wordt dan het zelf dat je in het begin was. Maar de brahmanen waren erg gehecht aan het beeld van een onveranderlijk perfect zelf, omdat ze vastzaten aan het idee dat je ook in de Abrahamitische religies aantreft – dat God perfect moet zijn en als iets perfect is, kan het dus niet veranderen. Wij geven jullie het beeld dat God niet perfect is in de zin dat de Schepper niet verandert omdat de Schepper zichzelf transcendeert als hij iets schept.

Als er ergens een perfect onveranderlijk wezen zou zijn, dan zou dat wezen geen wereld kunnen scheppen. Waarom zou je iets scheppen als je al perfect bent? Om te kunnen scheppen moet de Schepper bereid zijn zichzelf te transcenderen. Hij heeft de wil om zichzelf te transcenderen, om meer te worden. De brahmanen van de hindoereligie en zelfs veel spirituele goeroes die uit die traditie zijn voortgekomen, zijn zeer gehecht aan dit beeld van het perfecte begin: alleen Brahma is echt, de wereld is een illusie; de God uit het Oude Testament is het volmaakte wezen. Ze hebben het idee dat werd geformuleerd op de wereld – en natuurlijk geformuleerd door de gevallen wezens – op God geprojecteerd. En nadat ze het begonnen te projecteren, waren ze niet bereid het idee met de werkelijkheid te vergelijken. Ze waren niet bereid de vraag te onderzoeken: “Bestaat er echt zo’n onveranderlijk zelf?” Maar toen de Boeddha zich op zijn missie voorbereidde, was hij bereid om naar zijn eigen geest, zijn eigen wezen, te kijken. Hij was bereid zichzelf de vraag te stellen: “Kan ik, door alle aspecten van mijn geest te observeren, een onveranderlijk volmaakt zelf zoals de Atman vinden?” En hij heeft zichzelf jarenlang geobserveerd, op alle niveaus van zijn geest gekeken, maar hij heeft nooit een onveranderlijk zelf gevonden.

Waar ik heen wil met deze lange uitleg, is dat er een traditie in de wereld van spirituele leraren is die onderrichten dat ‘zijn’ iets statisch betekent, iets onveranderlijks, iets vredigs. En in de loop van de tijd hebben ze nog een collectief beest gecreëerd dat berust op dit beeld, een visie op de onveranderlijke, zogenaamd vreedzame staat. En veel mensen hebben zich tijdens meditatie op dit collectieve beest afgestemd. Er zijn mensen die zich eraan hebben overgegeven en denken dat het doel van het spirituele pad is om een staat van innerlijke vrede, innerlijke kalmte, innerlijke stilte, geen gedachten, geen bewegingen, te bereiken. Ze denken natuurlijk dat deze toestand van geen verandering de waarheid is. Ze denken dat dit de allerhoogste waarheid is. Ze denken dat het Brahma is, of op zijn minst de Atman die door Brahma is geschapen. Ze denken dat dit de hoogste vorm van spiritualiteit is. Daarom denken ze dat ze het hoogste doel hebben bereikt dat je op het spirituele pad kunt bereiken.

Maar kijk eens rond op deze planeet, kijk in gedachten eens naar de planeet. Kun jij werkelijk de illusie in stand houden dat dit een hoge planeet is? We hebben jullie natuurlijk de leringen gegeven, maar ik spreek vanuit het perspectief van spirituele mensen die geen leer van geascendeerde meesters hebben. Kun jij werkelijk de illusie in stand houden dat dit een hoge planeet is? Als je erkent dat er heel veel dingen gebeuren die niet spiritueel zijn, zou je moeten kunnen begrijpen dat dit een lage planeet is. En hoe realistisch is het om op een planeet die zo laag als deze, de hoogst mogelijke bewustzijnsstaat kunt bereiken? Ik zet die vraag gewoon in het collectieve bewustzijn, zodat sommige mensen die er klaar voor zijn, deze kunnen oppakken.

Het ware wezen van zelftranscendentie
Ik weet dat jullie die hier zijn, dit al begrijpen, maar het moet naar buiten worden gericht, zodat het de mensen kan bereiken die klaar zijn om zich te bevrijden van de illusie dat het doel is om te streven naar een staat van niet-veranderen. Zoals we hebben uitgelegd, is het ware doel van het spirituele pad dat jij je aansluit bij de bedoeling van de schepping, namelijk zelftranscendentie. Dat is de Rivier van Leven, en daarom zeg ik dat er op de wereld, in de spirituele tradities, een vals concept van ‘zijn’ bestaat, maar dat het ware concept ‘zijn’ voortdurende zelftranscendentie is. Met andere woorden, het is geen kwestie van stil zijn, het is een kwestie van creatief zijn, de zelven transcenderen, in de Rivier van Leven zijn.

Op het moment dat jij je hierin verankert, kun jij je gaan openstellen voor de werkelijke staat van zijn, de dynamische, bewegende, staat van zijn. Je probeert niet je geest tot rust te brengen, je geest tot bedaren te brengen, de stroom te stoppen en in een staat van stilte of niet-veranderen te verkeren. In plaats daarvan veranker jij je in de basiskracht van de niet-geascendeerde sfeer, die zelftranscendentie is, voortdurende zelftranscendentie. En dit is het ware zijn.

Je hebt niet-zijn, het vergif van het niet-zijn, wat twee dingen betekent. Er zijn mensen die zich er niet van bewust zijn, die zich alleen maar overgeven aan de omstandigheden in hun samenleving en blindelings doen wat hun leiders vertellen. Dit is één aspect van niet-zijn, maar het andere aspect van niet-zijn zijn de mensen die denken dat ze spiritueel zijn, maar denken dat ze ernaar moeten streven een staat te bereiken waarin geen verandering en geen zelftranscendentie plaatsvindt. Ze zijn gaan geloven dat alle zelftranscendentie zich in het rijk van de dualiteit afspeelt, omdat elke vorm van differentiatie een staat van dualiteit is. Alleen de Schepper is echt of alleen Brahma is echt. Maar zoals we al vaker hebben gezegd: Waar komt de wereld vandaan als alleen Brahma echt is? Die moet van Brahma afkomstig zijn. En hoe zou Brahma iets kunnen scheppen dat van hem gescheiden is?

De ontkenning van het ascensieproces
Het volgende waar ik het over wil hebben, is een concept dat een zeer lange spirituele traditie in India is, namelijk dat het voor een mens op aarde mogelijk is om het hoogste bewustzijnsniveau te bereiken. En het hoogste bewustzijnsniveau is naar men aanneemt Godsrealisatie, omdat je beseft dat je uit het wezen van de Schepper voortkomt, dat je één bent met de Schepper en dat je feitelijk Brahma in manifestatie bent.

Er zijn natuurlijk verschillende manieren om dit te beschrijven, maar laten we ons niet in woorden verliezen. Je ziet dat ze met dit beeld een polariteit hebben gevormd, een dualistische polariteit, waardoor ze zeggen: “Hier is de wereld, die is een illusie. Maar ook al ben ik op de wereld, ik kan de illusie beginnen te doorzien en ik kan van het bewustzijn dat hier op aarde is naar het hoogste bewustzijnsniveau, eenheid met God of met Brahma, springen.” Dit heeft er vervolgens voor gezorgd dat veel mensen op de moderne wereld het idee hebben opgevat dat er een illusie op aarde bestaat en dat er Brahma of God of de Schepper is, en dat daar niets tussenin zit. Je hebt aarde en je hebt God, en je kunt ontwaken uit de illusie op aarde en onmiddellijk één worden met God. Met andere woorden: er hoeft geen ascensieproces te zijn. Je verandert gewoon van gedachten en bereikt Godsrealisatie en dan ben je op het hoogst mogelijke bewustzijnsniveau, verenigd met God. Of je hebt mensen die denken dat ze God of de Schepper rechtstreeks kunnen channelen en dat ze niets daartussenin nodig hebben.

Veel van deze mensen zouden het bestaan van geascendeerde meesters ontkennen. Ze zouden zeggen dat we bedriegers zijn, dat we een illusie zijn, of niet belangrijk zijn. Maar nogmaals, zoals we al eerder hebben gezegd, werd de wereld niet als jouw sfeer geschapen. De wereld werd geschapen als een proces dat heel lang geleden is begonnen, al voordat jouw sfeer werd geschapen. De Schepper heeft de eerste sfeer geschapen en zelfbewuste verlengstukken van zichzelf naar die sfeer gezonden. Zij ascendeerden, wat hun sfeer op het ascensiepunt bracht. Toen schiep de Schepper de volgende sfeer, maar de geascendeerde meesters uit die eerste sfeer schiepen vervolgens de structuren in de tweede sfeer. En toen zonden ze verlengstukken van zichzelf naar de tweede sfeer. En dit is zo doorgegaan tot aan jouw sfeer, die de zevende sfeer in dit proces is. En wat betekent dat? Het betekent dat ondanks alles wat de westerse religies zeggen, ondanks alles wat de oosterse religies zeggen, de Schepper, de allerhoogste God, jouw sfeer niet rechtstreeks heeft geschapen, niet rechtstreeks planeet aarde heeft geschapen en jou niet rechtstreeks heeft geschapen.

Ja, de kern van jouw wezen, de Bewuste Jij en jouw IK BEN Aanwezigheid, zijn uiteindelijk wel verlengstukken van de Ene Geest van de Schepper, maar jij bent niet rechtstreeks voortgekomen uit de Schepper. Jouw wezen, jouw Bewuste Zelf, jouw IK BEN Aanwezigheid, kwam voort uit de geascendeerde meesters op het niveau boven jou. Daarom is de afstand in vibratie tussen jouw niveau hier in deze niet-geascendeerde sfeer en de Schepper zo groot dat je op geen enkele manier die afstand rechtstreeks kunt overbruggen om je met de Schepper te kunnen verbinden. Dit betekent niet dat je geen contact kunt maken met de Schepper of hem kunt ervaren, maar dit gebeurt niet rechtstreeks van hier naar daar. Het loopt via de hele hiërarchie van geascendeerde meesters, van jouw sfeer helemaal omhoog door de zes geascendeerde sferen en vervolgens naar de Schepper. Wat betekent dit? Betekent dit dat alle mensen die denken dat ze Godsrealisatie hebben bereikt of dat ze God channelen of een gesprek met God voeren, misleid worden? Dat is precies wat het betekent.

Zoals er een collectief beest is van niet-willen en niet-zijn, zoals er een collectief beest is van stilte, de onveranderlijke, schijnbaar onveranderlijke staat, zijn er collectieve beesten van verschillende goden die door de geschiedenis heen zijn gevormd. Een daarvan is de Brahma in de hindoe-religie. Een daarvan is de God uit het Oude Testament. Dit zijn gewoon collectieve beesten. De mensen kunnen daar contact mee maken. Ze kunnen een ervaring hebben die hun eigen geest ver te boven gaat. En als ze hierop projecteren dat ze de allerhoogste God hebben ervaren, zullen ze heel stellig in deze illusie geloven. Het is erg moeilijk om met hen in discussie te gaan of met hen te praten en hen te helpen begrijpen dat dit niet het geval is, omdat de ervaring echter lijkt dan hun normale bewustzijnsstaat.

De realiteit, de zeer eenvoudige realiteit, is echter dat jij, wanneer jij je werkelijk verbindt met de Rivier van Leven, ziet dat er zoveel meer is buiten het fysieke rijk en vooral planeet aarde, dat je op zijn minst openstaat voor het besef dat het heel erg moeilijk is om, terwijl je geïncarneerd bent op een planeet als de aarde, te bevatten waar het spirituele rijk werkelijk over gaat. Het begrijpen of ervaren van alle niveaus van het spirituele rijk geeft je een zekere nederigheid waardoor je niet gelooft dat je religieuze achtergrond of je beelden van je religie de allerbeste beschrijving van het spirituele rijk zijn. Je staat op zijn minst open voor de mogelijkheid dat er niveaus in het spirituele rijk zijn waar je doorheen moet om de allerhoogste God te bereiken. En als je die openheid cultiveert en je contact vergroot, zal er een moment komen waarop je herkent dat er een hiërarchie van geascendeerde wezens bestaat tussen de aarde, die een heel lage planeet is, en het allerhoogste bewustzijnsniveau, de Schepper.

Als er wezens zijn die beweren spiritueel te zijn, maar deze hiërarchie, deze niveaus van het spirituele rijk ontkennen, staan ze niet in contact met de werkelijkheid; dat kan ook niet, want dan zouden ze de waarheid erkennen. Ik weet heel goed dat ze met allerlei argumenten kunnen komen om te weerleggen wat ik net zei. En zoals we al eerder hebben gezegd, schrijft de Wet van de Vrije Wil voor dat er sprake is van plausibele ontkenning en plausibele aannemelijkheid.

De rechtstreekse ervaring van geascendeerde meesters
In hun gedachten zullen hun argumenten volkomen reëel lijken. Maar het is niet mijn bedoeling om dit onder woorden te brengen in het fysieke octaaf om met mensen in discussie te gaan, maar om simpelweg iets naar buiten te brengen wat degenen die bereid zijn, degenen die ervoor openstaan, kunnen gebruiken om te zeggen: “Waarom stel ik in plaats van ruzie te maken, in plaats van met mijn lineaire intellectuele geest iets te beredeneren, zoals ik in het verleden zo vaak heb gedaan, mijn geest niet gewoon open voor een ervaring? Is het echt waar? Bestaat er werkelijk een hiërarchie van geascendeerde wezens? Als dat zo is, wil ik het niet intellectueel begrijpen, maar wil ik het rechtstreeks ervaren. Ik ben bereid mijn geest open te stellen voor deze ervaring.” En dit stelt je dan open om mee te stromen met de Rivier van Leven.

Hoe kan ik geascendeerde meesters ervaren? Door de stroom te ervaren en te beseffen dat de stroom de fundamentele realiteit van de schepping is. De stroom is de bedoeling van de schepping, omdat wij, de geascendeerde meesters, geen statische wezens zijn. We zijn geen perfecte wezens in de zin dat we nooit veranderen. Wij, de geascendeerde meesters, transcenderen onszelf voortdurend en gaan steeds hoger in de richting van het allerhoogste bewustzijnsniveau, het Schepperbewustzijn. Degenen onder ons die zijn uitgekozen om met de aarde te werken, transcenderen zichzelf voortdurend door te proberen jullie te helpen, door met jullie te communiceren, door jullie te helpen aan je psychologische problemen te werken. Door jou te verheffen, verheffen wij onszelf. Dit is de Rivier van Leven waardoor iedereen die deel uitmaakt van die Rivier, zichzelf transcendeert, niet als gescheiden wezen, niet om zich beter te voelen dan iemand anders, maar om de vreugde van zelftranscendentie te voelen; dat is voortdurende groei.

Zelftranscendentie ontkennen
Het niet-zijn, het gif van niet-zijn, is in werkelijkheid de ontkenning van zelftranscendentie, wat een projectie is, namelijk dat het doel van het spirituele pad is dat je een volmaakte staat bereikt waarin geen verandering komt. Kun je niet begrijpen – en ik weet dat veel mensen het niet kunnen begrijpen, maar sommigen wel – dat er cognitieve dissonantie zit in wat deze zogenaamde goeroes onderwijzen? Ze vertellen dat er een pad is dat je moet volgen, maar ze zeggen ook dat de verandering stopt als je dat pad succesvol bewandelt. Ja, wanneer je dit vanuit het perspectief van een gescheiden zelf bekijkt, lijkt dit reëel. Waarom? Wat is de belangrijkste droom van het gescheiden zelf? Dat hij onsterfelijk, permanent en perfect kan worden. En het gescheiden zelf beschouwt perfectie als iets statisch, want hoe kan iets wat perfect is veranderen? Dit lijkt volkomen logisch voor de gescheiden geest. Het lijkt helemaal niet logisch voor een geascendeerd wezen dat de realiteit ervaart dat hij voortdurend zichzelf transcendeert in nooit eindigende zelftranscendentie.

Dit zijn enkele ideeën waar je baat bij kunt hebben als je erover nadenkt, maar het is ook belangrijk om ze op het collectieve bewustzijn te projecteren en daarom heb ik ervoor gekozen om van deze gelegenheid gebruik te maken om dit te projecteren. Wanneer je naar de planeet kijkt, zie je dat heel veel mensen bereid zijn die ideeën over te nemen en te beseffen dat hun benadering van spiritualiteit niet de hoogste benadering is geweest en dat er meer te begrijpen valt over het spirituele pad. Er zijn veel enigma’s die niet zijn opgelost door de goeroes die zeer gezaghebbende uitspraken doen of beweren dat ze de allerhoogste bewustzijnsstaat hebben bereikt, of hun volgelingen die beweren dat ze de allerhoogste bewustzijnsstaat hebben bereikt.

Wij zijn allemaal de stroom!
Als geascendeerd wezen dat niet onder de beperkingen van tijd en ruimte valt, zou ik natuurlijk door kunnen gaan en daarvan genieten, maar ik erken dat jullie in tijd en ruimte zijn en dat jullie lichaam heel erg in tijd en ruimte is en dat die ook bepaalde behoeften heeft en daarom zal ik deze verhandeling eindigen door mijn dankbaarheid uit te spreken voor jullie bereidheid om de open deur te zijn voor de Rivier van Leven en die door je heen te laten stromen naar het collectieve bewustzijn, naar het individuele bewustzijn van degenen die klaar voor deze lering.

Er zijn natuurlijk veel manieren om de open deur voor de Rivier van Leven te zijn, maar door deze verhandeling uit het geascendeerde rijk te ervaren en deze door jullie aura’s en chakra’s te laten stromen, ben je in de Rivier van Leven geweest. Door deel te nemen aan dit evenement, door de invocaties en decreten op te zeggen, door met elkaar om te gaan, door te praten, door te stromen, door grappen te maken, zijn jullie in de Rivier van Leven geweest en ben je in de Rivier van Leven. En ik hoop dat jullie dat erkennen. Ik hoop dat jullie kunnen begrijpen dat in de Rivier van Leven zijn, niet een vergezocht idealistisch doel is waar je jaren over doet om het te bereiken. Je kunt nu al ervaren dat je in de Rivier van Leven bent. Jullie hebben het ervaren en jullie kunnen kunt gewoon voortbouwen op die ervaring en geleidelijk steeds opener worden, steeds neutraler, zodat de Rivier van Leven in een steeds geconcentreerdere vorm door jullie heen kan stromen terwijl je dit verbazingwekkende proces ervaart in de rest van je leven in het fysieke rijk. Ik hoop dat jullie begrijpen dat je de stroom van de Rivier van Leven al ervaart en dat jullie vanaf dit punt verder kunnen voortbouwen op wat je ervaart en steeds meer kunt ervaren van de stroom die wij zijn, die wij, de geascendeerde meesters, zijn en dat alle niet-geascendeerde wezens in deze sfeer die ermee verbonden zijn, dat ook zijn.

Want in zekere zin is de stroom niet iets buiten jou waar jij je voor openstelt. We hebben deze beelden en deze bewoordingen gebruikt, omdat de meeste mensen die kunnen begrijpen, maar het hogere begrip van de stroom is dat je niet eens in de stroom bent, maar dat je de stroom bent. Je maakt deel uit van de stroom want hoe komt die stroom tot stand? Niet door een of andere mysterieuze kracht op de wereld. Die wordt gevormd door alle wezens die zichzelf transcenderen. Wij zijn allemaal de stroom, en jij bent ook die stroom. En hiermee verzegel ik jullie in de Diamanten Wil die IK BEN, de Diamanten Wil die nooit zal toestaan dat iets de stroom stopt.