Geascendeerde Meester Hilarion, 23 maart 2025 – Nederland

IK BEN de Geascendeerde Meester Hilarion. Zoals veel van jullie weten, was ik ooit geïncarneerd als Saulus van Tarsus, ook wel de Heilige Paulus genoemd en heb ik een tijdlang de vroege christenen vervolgd totdat ik op weg naar Damascus de ervaring kreeg dat ik plotseling het Christuslicht ontmoette, waardoor de schellen van mijn ogen vielen en ik de Christuswaarheid zag. Ik ervoer de Christuswaarheid. Ik werd opgenomen in de Christuswaarheid en wilde me door de Christuswaarheid laten absorberen en mezelf, mijn ik, loslaten.

Wat is Christuswaarheid?
De Christuswaarheid. Dit betekende niet dat ik al mijn gescheiden zelven, mijn hele ego, had opgeruimd, maar wel dat ik het belang van de Christuswaarheid inzag. Wat is waarheid, zoals Pontius Pilatus aan Jezus vroeg? Wat is waarheid? Laten we een stap verder gaan en vragen wat de Christuswaarheid is. De Christuswaarheid is dat wat je helpt om je te verenigen met je hogere zelf, met de geascendeerde meesters, met je Schepper. De Christuswaarheid is datgene wat de Schepper verenigt met zijn schepping. De Schepper heeft de Christuswaarheid natuurlijk niet nodig, maar de zelfbewuste wezens die deel uitmaken van de wereld van vorm van de Schepper hebben de Christuswaarheid wel nodig om terug te kunnen keren naar die niet totale eenheid met of oplossen in de Schepper, maar dat ze persoonlijk het Scheppersbewustzijn krijgen. Dit kan maar op één manier, door de Christuswaarheid, die je boven je huidige niveau uitbrengt en je verder blijft brengen totdat je ook het Scheppersbewustzijn bereikt.

Wat is de Christuswaarheid op een planeet als de aarde, een onnatuurlijke planeet in een niet-geascendeerde sfeer? Het is datgene wat je uit dit rijk en het collectieve bewustzijn haalt. En waar gaat het collectieve bewustzijn in gehuld? In de dualiteit, de dualistische polariteiten, de schellen. Die kun je zien als visschubben, zoals veel mensen hebben gedacht, maar je kunt ze ook zien als de schalen die dingen wegen, meten.

De droom van het ego over de allerhoogste waarheid
Alles op de wereld kan worden gewogen, gemeten en vergeleken volgens een schijnbare maatstaf, maar het is wel de maatstaf van de gevallen wezens en als je goed kijkt, is er niets. De keizer heeft niets aan. Wat hebben het ego, de gevallen wezens, proberen te doen? Ze hebben geprobeerd te bepalen wat de allerhoogste waarheid is op deze wereld. Wat projecteren ze altijd? Dat een idee, een uitdrukking in woorden, een geschrift, een verhandeling, een filosofische verhandeling, een politiek manifest, de allerhoogste waarheid is.

Maar kan er ook maar iets op de wereld het allerhoogste zijn? Nee. Hoe zou ook maar iets in een niet-geascendeerd sfeer het allerhoogste kunnen zijn? Hoe kan iemand, wat ook maar, in het geascendeerde rijk trouwens het allerhoogste zijn? Alleen de Schepper is de allerhoogste, maar zelfs na de Schepper komt het Al. Is er iets het allerhoogste in het Al? Nee. Hoe kan er iets het allerhoogste zijn in de oneindigheid? Dit is een droom, een droom die alleen kan bestaan in een niet-geascendeerde sfeer, op een onnatuurlijke planeet waar de mensen de dualiteit in mogen gaan. Het is een droom die wordt geboren door de dualiteit. Het ego weet dit, niet bewust, maar hij weet dat hij niet eeuwig is, maar hij streeft er wel naar om eeuwig te worden door iets door iets op deze wereld, en uiteindelijk zichzelf, te definiëren als het allerhoogste. Als onderdeel van deze zoektocht om het ego eeuwig te maken, probeert het ego standpunten, ideeën, meningen, ideologieën, filosofieën, religies, noem maar op, te definiëren en te zeggen: “Dit is de allerhoogste waarheid waaraan al het andere moet worden afgemeten.”

De Christuswaarheid versus relatieve waarheden
En als je terugkijkt op de geschiedenis, zie je hoeveel mensen hierin verwikkeld zijn geraakt en dat dit tot het ene conflict na het andere heeft geleid: “Het christendom is de enig ware religie. Nee, de Koran is de allerhoogste Bijbel. Laten we elkaar daarom uitmoorden om te bewijzen wie de allerhoogste waarheid zegt.” Maar hoe helpt elkaar vermoorden je om dichter bij die waarheid te komen, de allerhoogste waarheid dat al het leven één is? Dit houdt je alleen maar gevangen in de gescheidenheid omdat je denkt dat jij als gescheiden wezen een ander gescheiden wezen kunt doden en dat dit jou niet zal raken omdat jullie gescheiden zijn.

Wat heb ik op de weg naar Damascus gezien? Ik zag dat ik met mijn verstand had beoordeeld dat de christenen, dat deze Jezus-figuur, niet gelijk konden hebben, dat hij geen ware profeet kon zijn omdat het in tegenspraak was met wat ik dacht dat de allerhoogste waarheid was volgens het joodse geloof, de joodse Bijbel en ik oordeelde dus op grond van de wereldlijke schijn, en dat zag ik. De schellen vielen van mijn ogen en ik zag dat het ijdelheid was dat ik dacht dat ik met mijn eigen verstand kon bepalen wat de waarheid is. Ik voelde de Christusgeest, niet de Christuswaarheid in die zin dat ik zag dat dit de allerhoogste uiting daarvan was. Nee, ik zag verder dan alle uitdrukkingsvormen op deze wereld en zag dat dit de waarheid is. Wat heeft Jezus tegen Pontius Pilatus gezegd? “Ik ben de weg, de waarheid en het leven”, en ik zag op die weg in een visioen dat ik mijn hele leven had gedacht dat ik de weg aan het volgen was naar de allerhoogste bewustzijnsstaat omdat ik wist wat de allerhoogste waarheid was omdat ik de allerhoogste religie had en dat ik in aanmerking kwam voor verlossing, en toen zag ik dat het allemaal ijdelheid was, en ik zag de ware weg om verder te komen dan alles wat op deze wereld gedefinieerd kan worden, en dat de waarheid groter is dan alles wat je op deze wereld kunt definiëren en dat het leven alleen voortkomt uit die ene verenigde geest, de Christusgeest. Alleen daar is leven. Al het andere is dood, het doodsbewustzijn.

Wat is het hoogste potentieel dat veel van jullie in jullie Goddelijk plan hebben staan? Dat jullie de ervaring kunnen krijgen dat de schellen van jullie ogen vallen en het contrast ervaren tussen de Christuswaarheid en de vele relatieve waarheden op deze wereld, en dat jullie daar exponenten van kunnen worden. Jullie kunnen die tot uitdrukking brengen: dat er altijd een waarheid is die alles ontstijgt wat je op deze wereld kunt definiëren.

De Christuswaarheid: de weg die boven verdeeldheid uitstijgt
Kijk naar de geschiedenis. Kijk eens hoeveel mensen in talloze beschavingen hebben geprobeerd te bepalen wat de allerhoogste waarheid is: de Veda’s, het Tibetaanse Dodenboek, o nee, het Egyptische Dodenboek, de Thora, de Koran, de christelijke Bijbel, het Communistisch Manifest, de filosofieën van dit, dat of van wie ook maar, het kapitalisme versus het communisme. Wat is het beste economische systeem? Er moet ergens een waarheid zijn, denken mensen. Nee, je kunt de waarheid nergens vinden, want de waarheid ontstijgt alles hier, daar, of waar ook maar ter wereld. De waarheid kan niet in een specifieke formulering worden uitgedrukt. Je kunt de waarheid niet reduceren tot iets wat kan worden uitgedrukt in zwart of wit: dit is goed, dit is fout. Je kunt natuurlijk over onderwerpen debatteren, je kunt debatteren wat je wilt, maar kijk eens naar de geschiedenis. Hoeveel debatten zijn er gevoerd over wat de waarheid is, wat de juiste manier is om met deze of gene situatie om te gaan, en wat heeft het de mensen opgeleverd? Is de wereld niet gepolariseerder dan ooit tevoren? Kijk naar het publieke debat in veel landen. Kijk eens naar wat er op sociale media gebeurt. Is de wereld niet veel gepolariseerder dan hij heel lang is geweest? Wat geloven al die gepolariseerde mensen? Ze geloven dat er op deze wereld een allerhoogste waarheid bestaat en die hebben wij, en de allerbeste oplossing voor alle problemen is dat alle andere mensen onze waarheid gaan accepteren. En als ze dat niet willen, dan moeten ze daartoe gedwongen worden. En als ze niet gedwongen kunnen worden om die te accepteren, dan moeten ze gedood worden. Want als we van hen af zijn, dan zal onze waarheid zegevieren en zullen we alle problemen op aarde oplossen.

Kijk eens hoe lang mensen deze aanpak al hanteren. Heeft die gewerkt? Heeft die ooit gewerkt? Nee, want als iemand op aarde de allerhoogste waarheid had gevonden, zou je dan niet denken dat hun beschaving tot op de dag van vandaag stand zou hebben gehouden en dat alle verdeeldheid en polarisatie dan verdwenen zou zijn, en dat iedereen het erover eens zou zijn dat dit de wonderbaarlijke waarheid is, en dat wanneer we zo leven, alles gewoon wonderbaarlijk is en we Gods koninkrijk op aarde krijgen? Hoelang zullen mensen blijven proberen het onmogelijke te doen voordat de schellen van hun ogen vallen en beseffen dat dit onmogelijk is en daarom vragen of er geen andere aanpak is? Is er een manier, zodat we iets kunnen doen wat al die andere mensen niet hebben gedaan? Is er iets om te voorkomen dat we doorgaan met iets waarvan keer op keer is bewezen dat het niet werkt? Wat is de weg die leidt naar de waarheid die het leven is? Dat is de Christusgeest, de Ene Geest, de verenigende Geest, die er niet op uit is om mensen tegen elkaar op te zetten, maar ernaar streeft om mensen te verenigen. Dat is de Christusgeest. Paradoxaal genoeg, want het dualiteitsbewustzijn zit vol paradoxen, lijkt het alsof de Christusgeest verdeeldheid kan zaaien en broeder tegen broeder kan opzetten. Dat gebeurt echter alleen omdat de Christusgeest de polarisatie aanwakkert, de polarisatie vergroot om deze naar buiten te kunnen brengen, zodat het duidelijker wordt, zodat mensen eindelijk de ijdelheid der ijdelheden ervan kunnen inzien. Dat alles ijdelheid is.

Dat zag ik op de weg naar Damascus: de zinloosheid van het idee dat mijn religie superieur was aan welke andere religie ook. Dit betekende niet dat ik accepteerde dat het christendom de superieure religie was, want destijds bestond er geen christelijke religie. Er waren alleen verhalen over een prediker die anders was geweest en ik begreep waarom Jezus anders was: dat hij niet was gekomen om een nieuwe religie te stichten die kon concurreren met de andere religies die hij vergeleek en verklaarde dat dit de allerhoogste religie was. Hij kwam niet om de allerhoogste religie geven. Hij kwam een alternatief bieden voor alle religies, filosofieën, ideologieën en standpunten. Hij kwam de weg tonen die verenigt in plaats van verdeelt, en dat is de waarheid.

De rol van Christus
Elke uiting die mensen verdeelt, is geen waarheid. Dat kan ook niet, want de waarheid is dat alle mensen uit dezelfde bron voortkomen en de Schepper geen huis is dat tegen zichzelf verdeeld is. Hij is niet in oorlog met zichzelf, maar natuurlijk heb je vrije wil en zoals we heel zorgvuldig hebben uitgelegd, moet je als resultaat van vrije wil in staat zijn om de gescheidenheid en dualiteit in te gaan waarin je denkt dat jij kunt bepalen wat jouw allerhoogste waarheid is, en wat hebben we uitgelegd? Dit is een ervaring. Zolang mensen volledig ondergedompeld zijn in die ervaring, moeten ze geloven dat hun waarheid de allerhoogste waarheid is. Dat is immers de ervaring dat wij hier op aarde, in dit kleine stofje in het universum, wij met onze groep, kunnen bepalen wat de allerhoogste waarheid van het universum is. Dat is de ervaring die je in de dualiteit kunt krijgen en de vrije wil gebiedt dat je die ervaring een tijdje mag hebben, maar niet eeuwig, want als je die ervaring tot in het oneindige zou mogen hebben, dan zou Christus niet naar deze wereld zijn gekomen, want Christus komt alleen om je uit die ervaring te halen om je te helpen inzien dat er een alternatief voor die ervaring is.

Wanneer je er genoeg van hebt, heb je een uitweg, de weg naar de waarheid die je het eeuwige leven geeft. En wat zal het ego, het gevallen wezen, dan tegen Christus zeggen? Hij zal zeggen: “Je hebt het recht niet om mij uit te dagen, je hebt het recht niet om hier te komen en mijn onwaarheid aan de kaak te stellen, je hebt het recht niet om me lastig te vallen.” Ze zouden zelfs kunnen zeggen: “Nou, als God ons niet met rust laat op deze planeet om het idee in stand te houden dat wij de allerhoogste waarheid bezitten, dan hebben we eigenlijk geen vrije wil, want God dwingt ons”. Maar dit is de leugen die alleen in de dualiteit kan worden bedacht, die alleen redelijk kan lijken vanuit het perspectief van de dualiteit.

Je hebt vrije wil, wat betekent dat je wil altijd vrij is, maar wanneer je de dualiteit ingaat en elk besef verliest dat er een alternatief voor de dualiteit is, hoe kan je wil dan ooit helemaal vrij zijn? Als je denkt dat je alleen iets kunt kiezen wat je kunt zien in de dualiteit, wat tenslotte een totale illusie is vergeleken met de realiteit dat je één bent. Je hebt je vrije wil, je kunt elke ervaring krijgen die je wilt, maar als je de dualiteit ingaat en vergeet dat er een alternatief is, dat er iets buiten de dualiteit om is, dan is je wil, zodra je dat vergeten bent, niet meer vrij omdat je niet weet dat er een alternatief is.

Wat is de rol van de Christus? Aantonen dat er een alternatief bestaat voor de dualiteit en dat geeft je de vrijheid van wil terug die je verloor toen je de dualiteit inging. Het is geen schending van de vrije wil, de Wet van Vrije Wil, het principe van de vrije wil, namelijk dat je wil altijd vrij moet zijn, zodat elke keuze die je met je wil maakt, getranscendeerd kan worden door een bewustere keuze te maken. En de Christus komt dus naar de wereld om mensen ervan bewust te maken dat er een keuze is, namelijk om de dood van de dualiteit achter hen te laten en zich onder te dompelen in het leven van Christus.

De leugen blootleggen dat er een ultieme waarheid bestaat
Zoals Jezus heeft gezegd, hebben sommigen van jullie, veel van jullie, het potentieel in jullie Goddelijke plan staan om een bepaald niveau van Christusschap te manifesteren. Dit betekent niet dat jullie de leer van een geascendeerde meester moeten verkondigen als de ultieme waarheid, of zeggen dat een politieke mening of filosofie de allerhoogste waarheid is. Christusschap betekent niet dat je een bepaald standpunt inneemt dat op deze wereld is gedefinieerd en dat als de allerhoogste waarheid predikt. Je preekt, je demonstreert, je leeft, dat er een alternatief voor is, dat de waarheid deze wereld ontstijgt, dat je de waarheid op deze wereld niet in een denkkader kan worden gestopt. Of wanneer je probeert Christus in een denkkader te stoppen, dan zal Christus zeggen: “Ga weg van mij, Satan, want jij bent een aanstoot voor mij, omdat je niet van de dingen van God houdt, maar van de dingen van de mensen” – de dualistische definities van mensen, de dualistische definitie van de waarheid, namelijk de dood – dát is jullie hogere potentieel. Maar dat geldt voor jullie, jullie situatie, jullie achtergrond, jullie ervaring, omdat jullie de mogelijkheid hebben om die tot uitdrukking te brengen.

Er zijn veel manieren om die tot uitdrukking te brengen. In principe is er altijd een hoger inzicht. Er is altijd een hogere visie. Je kunt altijd meer begrijpen. Dit zou ook het principe van de wetenschap moeten zijn. Er valt altijd meer te ontdekken dan wat we tot nu toe hebben ontdekt. Zo is de wetenschap ontstaan als alternatief voor religie omdat de katholieke religie rigide was geworden bij het definiëren van een waarheid, een doctrine. Wetenschap was toen een alternatief: “Laten we eens kijken hoe de hemellichamen zich werkelijk bewegen. Klopt dit wel met de doctrine dat de aarde het middelpunt van het universum is? Nee, dan moeten we de doctrines herzien. We moeten onze absolute waarheid herzien.” Maar wat is er toen gebeurd? De mensen die ook de wens hadden om een absolute waarheid te definiëren, definieerden een materialistisch paradigma en zeiden dat de absolute waarheid is dat er niets buiten het materiële universum is. Maar dat is geen wetenschap. Dat is gewoon een nieuwe religie, ideologie, opnieuw een poging om de absolute waarheid te definiëren, weer een denkkader waarin de wetenschap zich al heel lang bevindt. En ik kan je verzekeren dat de wetenschap veel verder vooruit zou zijn dan nu het geval is als het materialistische paradigma er niet was geweest. Maar kijk nu ook eens naar religie.

Is religie in wezen bedoeld als een poging om te bepalen wat de allerhoogste religie, de allerhoogste waarheid, is? Nee, die is bedoeld om ervaringsgericht te zijn. Die is bedoeld om je verder te brengen. Ware spiritualiteit, mystiek, gaat verder, altijd verder, want zodra jij contact maakt met de Christusgeest, ervaar je dat er altijd meer is dan je huidige gemoedstoestand. Altijd. Waarom heeft Jezus gezegd: “Ik ben altijd met je”? Omdat de Christusgeest er altijd is om je eraan te herinneren dat er altijd iets meer is dan je huidige gemoedstoestand. Er is altijd meer. Op het moment dat je een inzicht krijgt, wat een juist inzicht kan zijn dat je hebt ontvangen; let nu op: ik zeg niet dat je iets wat een zekere geldigheid heeft, niet kunt uiten en ik zeg niet dat je geen inzichten kunt krijgen van de Christusgeest, maar op het moment dat je zegt dat een uitdrukkingsvorm de absolute waarheid is, dan ben je de Christusgeest kwijt. Je bent teruggegaan naar de dualiteit en gescheidenheid, en dat is het bewustzijn van Satan: dat de geest zich zou moeten conformeren aan de materie; dat Christus zich zou moeten conformeren aan iets wat op deze wereld is gedefinieerd.

De samenleving en de status quo aanvallen
De werkelijke rol van Christus is om altijd te wijzen op iets wat verder gaat dan deze wereld. Veel van jullie zullen tijdens jullie jeugd hebben ervaren dat jullie zijn geprogrammeerd om een bepaalde rol te vervullen, bepaalde grenzen te accepteren. Jullie gaan niet over die grenzen heen. Jullie dagen jullie familieleden niet uit. Jullie dagen de mensen die jullie ontmoeten niet uit. Jullie dagen jullie samenlevingen, de normen, ideologieën en religies van de maatschappij niet uit. Jullie blijven binnen dat denkkader. En wat zullen ze zeggen als jullie dat niet doen? “Je hebt het recht niet om mij uit te dagen. Wie ben jij? Welk gezag heb jij?” En veel van jullie hebben getwijfeld aan jullie recht om anderen uit te dagen, de samenleving uit te dagen, de status quo uit te dagen. En jullie kunnen zeggen: ja, jij hebt het recht niet om anderen uit te dagen als je dit vanuit het perspectief van je ego doet. Wat gebeurt er in de dualiteit? Twee mensen; beiden hebben een ego. Beide ego’s willen superioriteit, willen de allerhoogste autoriteit. Beiden proberen hun ego te bevestigen door de ander zover te krijgen dat die hun standpunt accepteert.

Dit is alleen maar een machtsstrijd. Dit heeft alle conflicten op de wereld veroorzaakt. Dit is de ijdelheid der ijdelheden, allemaal ijdelheid. Vanuit dat perspectief heb je niet het recht om anderen uit te dagen. Zoals we hebben gezegd, zolang je zelfbewuste zelven hebt, denk je dat de manier om jouw gemoedstoestand te veranderen is dat je anderen verandert. Daarom probeer je anderen tot iets te dwingen. Ja, volgens de Wet van Vrije Wil heb je dat recht niet. Iedereen doet het, maar volgens de wet heb jij niet dat recht.

Maar wanneer je aan je psychologische problemen werkt, wanneer je op een bepaald niveau komt waarop je een deel hebt opgelost, wanneer je contact hebt met de Christusgeest, dan heb je het recht om te uiten wat je van de Christusgeest te horen krijgt. Je hebt absoluut het recht om mensen, de samenleving, religie en ideologieën uit te dagen. Absoluut. Neem een goede katholiek die ziet dat een priester een kind misbruikt. Iedereen die ook maar enigszins in contact staat met de Christusgeest, weet dat dit niet in lijn is met de Christusgeest.

Natuurlijk heeft die persoon het recht om de priester aan te vallen. En als de bisschop er niet naar luistert, maar de priester naar een andere parochie verhuist, dan hebben de mensen het recht om de bisschop aan te vallen. En als de paus de bisschoppen steunt, dan hebben zij het recht om de paus aan te vallen, want als de paus niet in lijn is met Christus, dan hebben de mensen die dat wel zijn, het recht om elk autoriteitsfiguur aan te vechten.

Gebruik de Christus om je mentale kader te bevestigen
Wees je van één ding bewust. Je kunt een bepaald probleem op aarde zien. Je kunt op zoek gaan naar een impuls van de Christusgeest. Het kan een gepolariseerde kwestie zijn die zwart of wit is. En je kunt een impuls van de Christusgeest krijgen. De ene kant is beter dan de andere. Zoals we al vaker hebben gezegd, komt dit doordat de Christusgeest niet probeert de allerhoogste waarheid op deze wereld tot uitdrukking te brengen omdat de allerhoogste waarheid niet in woorden kan worden uitgedrukt. Maar er zijn veel situaties waarin de Christusgeest ziet dat één aspect van de situatie, één standpunt, mensen kan helpen dichter bij eenheid te komen en dat een ander ervoor zorgt dat ze er verder vandaan gaan.

Daarom kun je de impuls krijgen dat ‘dit is een betere oplossing is’. Als je denkt in termen van zwart en wit, goed en fout, waarheid en leugen, dan denk je misschien: “O, wat ik van de Christusgeest heb gekregen, moet wel de allerhoogste waarheid zijn. Wat zou er anders uit de Christusgeest voort kunnen komen?” En dan fixeer jij je gedachten op: “O, dit moet dan wel het allerhoogste standpunt zijn over deze specifieke kwestie.” Dan doe je hetzelfde als Petrus met Jezus heeft gedaan. Je hebt iets wat echt van de Christusgeest kwam in een mentaal kader geduwd die de geest van Satan, de geest van de antichrist, heeft gevormd en dan verlies je het contact met de Christusgeest. We hebben dit al heel vaak gezien. Veel mensen hebben door de eeuwen heen het vermogen gehad om zich af te stemmen op de Christusgeest. Zoals Jezus heeft uitgelegd, is de eerste uitdaging van Christus dat je begrijpt dat Christus meer is dan de normale menselijke uitdrukkingsvorm. Dan reik je naar iets. Je herkent het net als Petrus, maar je beseft niet dat Christus altijd meer is. Daarom moet je voortdurend naar meer streven in plaats van te denken: “O, dit is het allerhoogste.” Op dat moment stap je in het bewustzijn van Satan.

Altijd op zoek zijn naar meer
De mensen die het meest vastzitten, zijn degenen die denken dat ze persoonlijk Christusschap en Christusonderscheid hebben gekregen en dat niemand hen daarom zou mogen uitdagen. Hoe weet je of mensen in deze gemoedstoestand zijn gekomen? Ze zijn dan heel erg gehecht aan het wereldlijke standpunt omdat ze denken dat dit berust op Christusonderscheid. En daarom willen ze niet worden uitgedaagd. Ze willen er niet over nadenken. Ze willen de gevolgen niet onder ogen zien. Hoe meer mensen ergens aan gehecht zijn, hoe meer ze proberen dat te verdedigen, hoe meer ze gevangen komen te zitten in het bewustzijn van Satan. Wat doet iemand die zich wijdt aan het bewandelen van de weg van Christus? Zo iemand raakt nooit gehecht aan een bepaald standpunt of een specifieke kwestie. Die streeft altijd naar meer. Die streeft er altijd naar om meer te begrijpen. En in plaats van te proberen gelijk te krijgen en anderen ongelijk te geven, probeert hij anderen altijd te verheffen door hen te laten zien: “Maar er valt misschien meer te begrijpen over deze kwestie dan we op dit moment zien.”

Je streeft altijd naar meer in jezelf in plaats van te denken dat je het allerhoogste standpunt, de allerhoogste waarheid hebt omdat je beseft dat er geen allerhoogste uitdrukking van de waarheid is, maar de eeuwig stromende stroom van het Christusbewustzijn die de weg, de waarheid en het leven is. Je bent bezig met het volgen van die weg naar een hogere waarheid die naar het eeuwige leven leidt dan het definiëren van de allerhoogste waarheid hier beneden.

“Je hebt niet het gezag om mij uit te dagen”
Wat doe je wanneer je bepaalt wat de allerhoogste waarheid is? Je zet schellen voor je ogen. Je zet oogkleppen op. Je sluit je geest af. Je krijgt een tunnelvisie. Je ziet alleen wat je wilt zien en sluit daardoor Christus buiten die altijd wil dat je meer ziet, die altijd wil dat jij verder kijkt. Je zegt: “Ik ben zo blij dat je me dit ene inzicht hebt gegeven; ik heb nu dus de allerhoogste waarheid, maar nu heb ik je niet meer nodig. Stoor me niet. Laat me met rust. Val me niet lastig. Ik wil meer van deze ervaring dat ik de allerhoogste waarheid hier op aarde heb, dat ik zo superieur ben op dit kleine stofje omdat ik nu de allerhoogste waarheid heb. Laat me met rust, Christus.”

Wat moet de Christus dan natuurlijk doen? Dan moet de Christus je met rust laten, maar de Christus zou wel via iemand anders kunnen werken die jou dan komt uitdagen en zegt: “Je bent in slaap gevallen net als de schone slaapster. Mag ik je kussen en wakker maken?” “Nee, laat me met rust. Raak me niet aan. Ik wil blijven slapen. Ik heb van de appel gegeten, de vrucht van de kennis van goed en kwaad. En ik ben zo blij dat ik de allerhoogste waarheid ken. Maak me niet wakker.”

Natuurlijk mag je die ervaring hebben, maar je mag ook uitgedaagd worden. Wat doen mensen als ze je uitdagen als je in deze gemoedstoestand bent gestapt? Je zou kunnen zeggen: “Ze storen me. Ze schenden mijn vrije wil. Je hebt niet het gezag om me uit te dagen.” Maar eigenlijk geven ze je precies wat je wilt, want als je de ervaring wilt van ‘ik heb’ de superieure waarheid hier op aarde, hoe kun je die ervaring dan krijgen? Alles op aarde is relatief. Om te kunnen voelen dat jij de waarheid in pacht hebt, moet er iemand anders zijn met een minder sterke waarheid, bijvoorbeeld een leugen.

Wanneer er mensen zijn die jou uitdagen, geven ze je de kans om de ervaring dat jij je gelijk hebt te versterken, of ze geven je de kans om te zeggen: “O, misschien heb ik er wel genoeg van. Misschien wil ik iets meer.” Nogmaals, ze schenden je vrije wil niet. Ze geven je precies wat je zegt dat je wilt.

Kijk naar je reacties
Jullie, veel van jullie, kennen mensen die zich in deze gemoedstoestand bevinden. Misschien zijn het zelfs wel leerlingen van de geascendeerde meesters, of mensen die beweren ze dat ze dat zijn. Ze komen in een bepaalde gemoedstoestand waarin ze denken: “Ik heb Christusonderscheid”, en jij komt met jouw Christusonderscheid hen uitdagen. Je geeft hen de keuze. Ze kunnen ervoor kiezen te accepteren dat wat je ze geeft, een kans vanuit de Christusgeest. Of ze kunnen ervoor kiezen om hun ego te bevestigen en die denkwijze blijven houden. Waarom is dat een schending van hun vrije wil? Je geeft ze gewoon de optie en het is aan hen wat ze kiezen. Wat moet jij doen? Je moet je onthechten van hun reactie. Dat is nog een valkuil voor mensen die Christusonderscheid beginnen te krijgen, die een impuls krijgen vanuit de Christusgeest. Ze delen die met anderen, maar als mensen dan niet reageren zoals zij willen – als ze niet bevestigen wat jij tegen hen zegt, als ze niet willen aannemen wat jij zegt, dan ga je daarop reageren.

Op dat moment moet je naar jezelf kijken en zeggen: “Ik zie dat deze mensen gehecht zijn aan hun standpunt. Ben ik eraan gehecht om de gedachten van deze mensen te veranderen, om hen te helpen iets te zien?” En als je eerlijk ziet dat je eraan gehecht bent, dan ga je daarnaar op zoek. Want als jij het onderbewuste zelf achter de gehechtheid opruimt, dan bevrijd jij je geest en kun je de volgende keer een zuiverder impuls van de Christusgeest ontvangen.

Geen ‘ik’ in de Christusgeest
Je ziet wat Jezus zo zorgvuldig heeft uitgelegd: “Christusschap begint op het zevenennegentigste niveau, maar je bent nog niet op het allerhoogste niveau van Christusschap op het zevenennegentigste niveau. Je hebt nog een eind te gaan.” Wees daarom altijd bereid om naar je reactie te kijken. Wanneer je iets oplost, ga je een niveau hoger, en daarna nog een niveau hoger, en nog een niveau hoger. Je kunt op het punt komen dat er geen enkel gevoel meer over is van het ‘ik’ dat kan worden afgewezen.

Er is geen ‘ik’-gevoel dat de intentie heeft om andere mensen te helpen, hen iets te laten zien. Dus, je uit jezelf, je bent vrij om te uiten wat er vanuit de Christusgeest bij je opkomt. Je geeft andere mensen de vrijheid om wel of niet te reageren op basis van hun keuzes. En je geeft jezelf de vrijheid om niet te reageren op hun reactie. Je wordt net een klein kind. Elke situatie is nieuw. Je staat jezelf niet toe om een reactiepatroon met iemand anders te ontwikkelen. Je gaat niet in gedachten zeggen: “O, hij heeft me al eens afgewezen. Ik ga nooit meer met hem praten.” Nee, je wordt gewoon weer neutraal. Misschien komt er later een situatie waarin je die persoon weer tegenkomt. In plaats van een gewond zelf te hebben, waardoor je in gedachten zegt: “O, ik ga niet met hem praten. Kijk wat hij vijftien jaar geleden heeft gedaan.” In plaats daarvan blijf je neutraal en als er iets vanuit de Christusgeest tot je komt, dan uit je dat. Misschien is die persoon er nu wel aan toe om te luisteren. Misschien ook niet, maar dat is niet de zorg van de Christusgeest. De Christusgeest heeft er genoeg aan dat hij het zegt en hecht geen waarde aan de reacties van anderen.

De Christusgeest – wat heeft Jezus gezegd? – is altijd bij je. Het maakt niet uit of je de Christusgeest tienduizend keer hebt afgewezen. De Christusgeest is er altijd om die tienduizend en één keer uit te drukken. Hij zal er blijven zolang het nodig is omdat de Christusgeest niet gehecht is aan de uitkomst van iets wat hij gezegd heeft. Hij lijkt op de zon die op aarde schijnt. Denk je dat er een geest in de zon is die neerkijkt op de aarde en zegt: “Kijk eens naar al die mensen die zonnebrandcrème opsmeren. Ze houden niet van mijn stralen. Ik ga niet meer schijnen. Ik ga ze drie dagen duisternis geven en dan zullen we weleens zien hoe ze zich voelen.” Natuurlijk doet de zon dat niet en zo is het ook met de Christusgeest. De Christusgeest kan zich niet afgewezen voelen, kan zich niet aangevallen voelen, kan zich niet genegeerd voelen. De Christusgeest is natuurlijk al miljarden en miljarden keren genegeerd. Hij wordt miljarden keren per dag genegeerd, maar dat heeft geen invloed op de Christusgeest. Waarom? Omdat de Christusgeest geen ‘ik’ heeft. Daar kun je naar streven als dit deel uitmaakt van je Goddelijke plan: deze niveaus van Christusschap bereiken. Er is geen ‘ik’ dat zich afgewezen kan voelen. Waarom? Er is geen ‘ik’ die de doener is. Er is geen ‘ik’ die de behoefte heeft om iets te bereiken. Ik kan zelf niets doen omdat er geen ‘eigen ik’ is.

Wat een kans!
Ik heb dat niet bereikt op de weg naar Damascus. Ik heb het ook niet bereikt in de rest van die incarnatie als Paulus, maar wel later in mijn laatste incarnatie, toen ik me kwalificeerde voor mijn ascensie. Ik moest me terugtrekken in een grot om wat gemoedsrust te krijgen. Dat was toen en dat was ik. Jullie hebben in deze tijd de potentie om je Christusschap te uiten zonder je terug te hoeven trekken uit de wereld, maar je te blijven uiten ongeacht de reacties die je wel of niet krijgt. Daarom heeft Jezus gezegd: “Wie Mij aanvaardt, zal de werken doen die Ik gedaan heb.” Grotere werken zul je doen, want de tijd is veranderd. De Christus kan vandaag meer tot uitdrukking brengen dan tweeduizend jaar geleden. De Christus zal meer tot uitdrukking brengen als jij dat toelaat. En wanneer er tienduizend Christuswezens zijn en miljoenen anderen met een zekere mate van Christusschap, dan kan de Christus natuurlijk meer doen dan Jezus, dan de Christus tweeduizend jaar geleden door Jezus heeft gedaan.

Daar we zijn allemaal naar op zoek. Natuurlijk kun je als geascendeerde meester geen jaloezie voelen, maar je kunt terugkijken en zeggen: “Wow, wat een kans hebben ze tegenwoordig vergeleken met de tijd waarin ik mijn laatste incarnatie had. Het bewustzijn, het collectieve bewustzijn, was veel dichter. Wat een kans als je tegenwoordig geïncarneerd bent.” Ik hoop, en wij hopen allemaal, dat jij die kans ook kunt zien. Je kunt een punt bereiken waarop je volledig tevreden bent, vrede hebt, met waar je nu bent, geïncarneerd op aarde, op dit moment, omdat je beseft dat dit de beste kans is die je kunt krijgen om je Christusschap tot uitdrukking te brengen, zoals de aarde nu is, zoals de verhoudingen op aarde nu liggen. We hopen allemaal dat je dit kunt zien en daarom de kans omarmen die de rest van je leven je geeft. Ik hoop dat ik je daadwerkelijk heb geholpen om contact te maken met een aspect van de Christusgeest, namelijk dat Christus de grote heler is, om het ‘ik’ te overwinnen; om contact te maken met de kans die de allerhoogste vorm van heling, de allerhoogste vorm van heelheid, is.

We wensen allemaal dat je heel kunt zijn, zolang je nog in je lichaam op aarde bent. Want dat is in zekere zin de allerhoogste demonstratie van de waarheid van Christus. Ik verzegel jullie in mijn Vlam van Heling en Heelheid.