Geascendeerde Meester Padmasambhava, 6 juni 2023 – Seoul, Korea

IK BEN de Geascendeerde Meester Padmasambhava. Het is niet mijn bedoeling om een lange bijdrage te leveren, maar ik wil het hebben over woorden. Als je door de geschiedenis heen terugkijkt op de spirituele leringen die op deze planeet zijn gegeven, zou jij je kunnen afvragen: Wat is de grootste hindernis, wat is het grootste struikelblok, voor de spirituele vooruitgang van de vele oprechte mensen door de eeuwen heen die het spirituele pad hebben gevonden? En de grootste belemmering is woorden. Nu zou jij je ook kunnen afvragen: wat is dan het grootste pluspunt voor de spirituele leraren van de mensheid? Wat is de grootste kans voor spirituele mensen om vooruitgang te boeken? En het antwoord is woorden. En de eenvoudige reden hiervoor is natuurlijk dat telepathische communicatie op grote schaal niet zo praktisch is op een planeet als de aarde door de dichtheid van de materie en de dichtheid van het collectieve bewustzijn. Daarom moeten spirituele leringen in woorden worden gegeven.

Woorden: een kans op en een belemmering voor spirituele groei
Aan de ene kant zijn spirituele leringen in woorden inderdaad een kans, want het is communicatie vanuit het spirituele rijk in de vorm van woorden, maar aan de andere kant zijn woorden ook de grootste belemmering voor spirituele vooruitgang. Maar hoe komt dat zo? Omdat mensen geneigd zijn om gehecht te raken aan een bepaalde uitdrukking in woorden, omdat ze willen dat de woorden de ultieme waarheid overbrengen of die bepalen. De andere reden is dat de lineaire geest, de intellectuele, analytische, rationeel redenerende geest, trucjes kan uithalen met woorden. Je hebt misschien weleens magiërs gezien die goocheltrucs kunnen doen, maar het verstand kan ook goochelen met woorden. Dat kan woorden interpreteren. Dat kan, zoals het gezegde luidt, spijkers op laag water zoeken bij woorden, woorden eindeloos interpreteren. En dat zag je natuurlijk de hindoe-brahmanen doen en de Boeddha probeerde dat tegen te gaan. Niet lang nadat de Boeddha was geëxcarneerd, begonnen de intellectuele mensen van de boeddhistische religie precies hetzelfde te doen. De Schriftgeleerden en farizeeërs deden hetzelfde toen Jezus op aarde was, maar zodra de katholieke kerk werd gevormd, en zelfs daarvoor al, begonnen theologen hetzelfde te doen met leringen van Jezus.

En in de moderne tijd doen wetenschappers, materialisten natuurlijk hetzelfde met wetenschappelijke leringen of ontdekkingen. En veel spirituele mensen die een spirituele leer hebben gevonden, of het nu een oude of een nieuwe is, doen ook hetzelfde. Eindeloos debatteren over de betekenis van woorden, eindeloos proberen woorden te interpreteren om de allerbeste interpretatie van woorden te vinden.

Op zoek zijn naar de hoogst mogelijke leer in het verleden
Een tendens die je kunt zien op spiritueel gebied, is dat veel spirituele mensen achteromkijken. Ze kijken naar de woorden van de leer die enige tijd geleden is gegeven. Dat kunnen de oudste woorden zijn die momenteel bekend zijn, de Veda’s, de leer van de Boeddha, het Oude Testament, de leer van Jezus, latere interpretaties of geschriften uit het boeddhisme, of de koran. Dit kunnen nieuwere leringen zijn, zelfs leringen van geascendeerde meesters die in vroegere dispensaties zijn gegeven. Maar je ziet de tendens, mensen kijken terug in de tijd; ze lijken te denken dat het op een of andere manier een zuiverdere tijd was toen de Vedische rishi’s geïncarneerd waren, dat de openbaringen die de rishi’s ontvingen, dus de hoogste openbaringen waren die konden worden gegeven. Of Mohammeds tijd was een bijzondere tijd, dus daarom is de Koran de allerhoogste openbaring die gegeven kon worden.

Slaan deze mensen nooit een krant open, kijken ze geen televisie, lezen ze geen boeken of kijken ze niet op het internet? Hebben ze niet gezien dat er vooruitgang is geboekt in de levensstandaard vergeleken met tienduizend jaar geleden? Hebben ze zich niet afgevraagd waarom deze vooruitgang tot stand is gekomen? Kunnen ze niet beredeneren dat de vooruitgang tot stand is gekomen omdat het collectieve bewustzijn tegenwoordig hoger is dan in de tijd van de Vedische zieners of Mohammed of Jezus of de Boeddha? Wat voor zin heeft het dan dat er tienduizend jaar geleden een hogere openbaring uitgebracht werd dan nu? Hoe had je de hoogst mogelijke openbaring uit kunnen brengen wanneer het collectieve bewustzijn lager was dan tegenwoordig? Heeft dit zin?

Er is steeds minder ruimte voor interpretatie
Voor sommigen wel of ze weigeren er gewoon over na te denken. Maar hoe komt het dat mensen latere openbaringen niet willen erkennen? Waarom klampen ze zich vast aan het oude? Omdat de openbaring die in een vorig tijdperk werd gegeven, werd gegeven voor een lager bewustzijnsniveau en dat betekent wat? Het betekent dat de openbaring die toen gegeven kon worden, niet zo precies was als die van tegenwoordig. Wat houdt het in als een leer niet zo nauwkeurig is, als de woorden die gebruikt worden niet zo nauwkeurig zijn? Dat er meer ruimte is voor interpretatie en hoe meer ruimte voor interpretatie, hoe meer de lineaire geest zijn trucjes kan uithalen en hoe meer mensen gevangenzitten in de lineaire geest, hoe meer de brahmanen of de Schriftgeleerden en farizeeërs, hun superieure intellect kunnen gebruiken om zichzelf een speciale status te geven en als ze die status eenmaal hebben bereikt, willen ze die niet opgeven en daarom klampen ze zich vast aan die oude leer die eindeloos kan worden geïnterpreteerd.

Zelfs de leringen van de geascendeerde meesters die in de afgelopen eeuw zijn gegeven, laten duidelijk vooruitgang zien. Ga terug naar vroegere dispensaties, lees de leringen en dan zul je zien dat ze niet zo precies waren, niet zo direct, als de leringen die tegenwoordig worden gegeven. Sommige mensen zeggen: “De oude leringen hadden een veel verhevener taal.” De leringen van tegenwoordig zijn erg eenvoudig, met een zeer beperkte woordenschat en ik ben het ermee eens dat dit het geval is, maar dat liet ook meer ruimte voor interpretatie.

De progressieve openbaringen, als onderdeel van progressieve openbaringen, het Omega-aspect van progressieve openbaringen, is de lering duidelijk maken opdat steeds meer mensen hem kunnen begrijpen, maar ook opdat mensen op een hoger bewustzijnsniveau zelfs niet twijfelen aan wat er wordt gezegd; er is niet zoveel ruimte voor interpretatie, je hoeft niet zo veel te interpreteren.

Interpretatie met het huidige bewustzijnsniveau
Natuurlijk zal een lering die in woorden wordt gegeven, altijd worden geïnterpreteerd omdat mensen hem zullen interpreteren met hun huidige bewustzijnsniveau. Je kunt een lering geven vanaf een bepaald bewustzijnsniveau, maar er zullen nog steeds niveaus over zijn, van het achtenveertigste tot het zesennegentigste niveau, en trouwens ook de niveaus daaronder, die de lering kunnen interpreteren op dat niveau, het wereldbeeld, het waarnemingsfilter, dat mensen op dat niveau hebben. Dit is onvermijdelijk, maar we kunnen in ieder geval doen wat we kunnen vanuit het geascendeerde rijk om de lering zo ondubbelzinnig en nauwkeurig mogelijk te maken. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat de lering die we nu geven de allerhoogste lering is en in de toekomst niet nog nauwkeuriger zou kunnen worden, wanneer het collectieve bewustzijn verder wordt verhoogd. Maar jullie begrijpen mijn punt wel en ik vertrouw erop dat terugkijken op het oude niet echt helpt, vooral niet wanneer jij je in de overgangsperiode tussen twee tijdperken bevindt, twee spirituele cycli, die van het Vissentijdperk naar het Aquariustijdperk gaat, want de leringen die in het Vissentijdperk werden gegeven, werden gegeven voor het bewustzijnsniveau van die cyclus en nu geven we leringen voor het Aquariustijdperk.

Verder gaan dan woorden
Dat ik jullie deze lering geef, is natuurlijk niet alleen om een algemene lering te geven, die houdt ook verband met het concept contact maken met je hogere zelf, je IK BEN Aanwezigheid. Nu heeft Maitreya al een zeer nauwkeurige lering gegeven. Ik wil hier alleen iets aan toevoegen vanuit mijn perspectief. Maitreya heeft uitgelegd dat er een moment komt waarop je de beelden die je had van je IK BEN Aanwezigheid, de beelden die je op een lager niveau vormde, moet aanvechten. Je moet die beelden niet meer projecteren, anders moet de IK BEN Aanwezigheid zich uit jou terugtrekken en geen vragen van jou meer beantwoorden of geen aanwijzingen meer geven.

Als onderdeel van dit proces denk er eens over na dat veel mensen, wanneer ze voor het eerst horen over de IK BEN Aanwezigheid, doen wat ze gewend zijn te doen vanwege elke willekeurige spirituele of religieuze traditie waar ze bij hebben gehoord. Ze doen oproepen aan de IK BEN Aanwezigheid, ze bidden tot de IK BEN Aanwezigheid, ze stellen vragen aan de IK BEN Aanwezigheid, maar hoe doe je oproepen, hoe bid je, hoe stel je vragen? In woorden toch?

Het is mogelijk dat je op een bepaald niveau van het spirituele pad enkele aanwijzingen in woorden of antwoorden van je IK BEN Aanwezigheid kunt ontvangen, niet als een dreunende stem uit de hemel, maar als woorden die vanuit je eigen gedachten opkomen. Wanneer je dat hogere niveau bereikt, moet je beter je best doen om de eenheid met de IK BEN Aanwezigheid te beginnen te ervaren, en dan moet je begrijpen dat je niet één kunt worden als je in woorden blijft communiceren met je IK BEN Aanwezigheid door te praten met je IK BEN Aanwezigheid, vragen te stellen, oproepen te doen. Want waarom zou je in woorden moeten communiceren? Dat doe je alleen met een wezen buiten jouw eigen gedachten, alleen met een wezen dat van jou gescheiden is. Zo praat je natuurlijk met andere mensen, we begrijpen dat je dit gewend bent, nogmaals we nemen je dat niet kwalijk. Het is volkomen natuurlijk dat je dit een tijdje doet met de IK BEN Aanwezigheid, maar er komt een moment waarop communiceren in woorden een belemmering wordt voor je grotere Eenheid met de Aanwezigheid, zoals we hebben uitgelegd.

Er komt een punt waarop je gewoon bewust de beslissing moet nemen om te stoppen met je IK BEN Aanwezigheid door middel van woorden te benaderen. Stop met verwachten of hopen dat je een antwoord in woorden terugkrijgt, omdat er een punt komt waarop je misschien nog steeds impulsen terugkrijgt van de Aanwezigheid, maar niet in de vorm van woorden, maar meer als een sensatie of een beeld. En zoals Maitreya beschreef, zal zelfs dat uiteindelijk vervagen en zal er een punt komen waarop je niet meer probeert iets van je Aanwezigheid gedaan te krijgen of met je Aanwezigheid te communiceren, omdat het onderscheid, zoals Maitreya zo welsprekend beschreef, vervaagt tussen de IK BEN Aanwezigheid en de Bewuste Jij en de Christusgeest.

Je richt niets meer op jouw Aanwezigheid, je verwacht niet meer dat je iets van je Aanwezigheid ontvangt. Je bent gewoon één met de oceaan van de Aanwezigheid en je gedachten lijken op eb en vloed en jij deint mee met de Aanwezigheid. Je analyseert niet, je rationaliseert niet, je interpreteert niet, je probeert niets uit te leggen of iets in een of andere kosmologische context of belang te plaatsen. Je bent gewoon de Aanwezigheid en de Aanwezigheid is jou. Dus waarom zou je dan moeten communiceren in woorden?

Het aanbod van Padmasambhava
Mocht je de behoefte voelen om hulp te krijgen om dit te doen, dan bied ik mijn hulp aan, doe gewoon mijn mantra. Je zou hem negen keer hardop kunnen zeggen, maar sluit daarna je ogen, concentreer je op je innerlijk en zeg de mantra niet, laat de mantra gewoon bij jou komen. Je zou kunnen zeggen: “Maar bestaat je mantra niet uit woorden?” Wat zijn dat – woorden? Het zijn geluiden, ze hebben geen betekenis waar je gedachten geen vat op kunnen krijgen. Natuurlijk kun je op het internet een interpretatie vinden van de betekenis van de mantra, maar als je wat langer zoekt, vind je zeventien andere interpretaties van wat de mantra betekent. Welke is goed? Vergeet de betekenis van de mantra, beschouw hem gewoon als geluiden. Geluiden die wat doen? Je gedachten, je dagelijkse gedachten, kalmeren, opdat je mijn Aanwezigheid en jouw Aanwezigheid kunt ervaren. Dit kan ik in deze context voor jou doen en ik zal de mensen die deze mantra opzeggen, helpen als ze het gevoel hebben dat ze dit nodig hebben.

Ik zeg niet dat dit je afstemming op een bepaalde Chohan of een andere meester waarmee jij je verbonden voelt, zou moeten vervangen. Het is gewoon nog een hulpmiddel dat we besloten hebben jullie te geven.

Ik heb gezegd wat ik maar al te graag wil en wat mijn taak is om tegen jullie te zeggen op deze werkelijk prachtige bijeenkomst die jullie hebben georganiseerd en aan hebben deelgenomen. We zouden allemaal willen dat jullie het effect zouden kunnen zien dat zo’n evenement heeft op de emotionele, mentale en identiteitsgeest. Helaas kunnen we dit niet in gedachten naar jullie communiceren, dus jullie zullen mij gewoon op mijn woord moeten geloven.

En hiermee verzegel ik jullie in de liefde van mijn hart.