ONDERWERPEN: Jullie voorwaarden houden je buiten het koninkrijk van God – God accepteert jou zoals je bent – Doe wat ervoor nodig is om je voorwaarden los te laten – Jij moet ervoor kiezen jouw voorwaarden los te laten – De essentie van het spirituele pad is opgeven

Geascendeerde Meester Moeder Maria, 18 mei 2007

Mijn geliefde harten, er bestaat natuurlijk geen grotere vreugde dan dat jullie spirituele moeder ziet dat haar kinderen hun hartvlam delen in een omgeving waarin iedereen het unieke van elkaar accepteert. Want mijn geliefden, als er één boodschap was die ik aan de mensheid duidelijk zou willen maken, is het juist deze: In de hemel wordt iedereen onvoorwaardelijk geaccepteerd zoals hij is. Want in de hemel zien wij enkel het unieke van jouw individualiteit in God, de individualiteit waarvoor jij geschapen werd en de individualiteit die jij zelf mede hebt geschapen door één te zijn met de vlam van Christus in jouw hart.

Deze onvoorwaardelijke acceptatie zou letterlijk alle wereldproblemen kunnen oplossen en alle conflicten uit de wereld verwijderen – als dat, natuurlijk, onvoorwaardelijk door de mensen op de wereld zou kunnen worden geaccepteerd. En dat is nu juist het probleem. Want heel veel mensen op deze wereld zijn geconditioneerd te denken dat er altijd voorwaarden moeten zijn.

Jullie voorwaarden houden je buiten het koninkrijk van God
Juist die voorwaarden verhinderen dat jullie het koninkrijk binnenin jou ervaart. Want je denkt dat jij gescheiden bent van dat innerlijke koninkrijk. En wat scheidt jullie daarvan, mijn geliefden? Welnu, je zou heel goed kunnen denken dat het aan een uiterlijke omstandigheid ligt, zoals je zonden, je karma of je psyche. Maar deze uiterlijke voorwaarden zijn slechts symbolen, symbolen voor het feit dat jij in jouw eigen geest, jouw eigen wezen, bepaalde voorwaarden bent gaan accepteren. Jullie zijn in de leugen, de slangachtige leugen, gaan geloven dat je, om terug te keren naar God, aan bepaalde voorwaarden moet voldoen.

Wat heeft je in de eerste plaats van God gescheiden? Dat waren voorwaarden! Je begon te geloven dat je aan bepaalde voorwaarden op deze wereld moest voldoen om het waard te zijn het koninkrijk van God te betreden dat je bent gaan zien als iets buiten jou, gescheiden van jou.

Jullie hebben gisteren gezien en ervaren dat er een berg in Ierland is die in de allereerste plaats door de katholieken wordt beklommen, die dit als penitentie doen, omdat ze zijn gaan geloven in de basale overtuiging dat je om gered te worden, aan bepaalde voorwaarden op deze wereld moet voldoen. En hoe pijnlijker die voorwaarden zijn, hoe meer zij denken dat zij hun zonden aan het terugbetalen zijn.

Waarom heeft Jezus gezegd dat jullie, tenzij je als kleine kinderen wordt, op geen enkele manier het koninkrijk zult binnengaan? Hebben kleine kinderen voorwaarden? Nee! Zij hebben onvoorwaardelijk lief. En ze aanvaarden liefde onvoorwaardelijk. Zij bezitten niet de volwassen verfijning van de geest en het verstand om zelfs maar deze voorwaarden te bedenken. Maar ze leren snel door de volwassenen om hen heen, hun ouders, hun leraren, hun dominees in de kerk, te observeren, waardoor ze al snel leren dat zij, om liefde te ontvangen, of al het andere wat je nodig hebt, aan bepaalde voorwaarden moeten voldoen.

En dat maakt hen ontvankelijk om te geloven in een religie die zegt dat jij, als jij jezelf pijn doet door een heel steile berg met losse rotsblokken te beklimmen, dat misschien zelfs blootsvoets te doen, dan op een of andere manier door die pijn van jou, de God in de hemel tevreden stelt en jou dan jouw zonden vergeeft en jou in zijn koninkrijk toelaat. Maar de waarheid is dat God jou elk moment in zijn koninkrijk toelaat als jij de voorwaarden waarvan jij denkt dat die jou buiten dat koninkrijk houden, loslaat.

Hoe meer pijn zij zichzelf opleggen, hoe meer afstand zij in gedachten scheppen tussen hen en het koninkrijk van God. Want ze willen niet echt nadenken over de gedenkwaardige uitspraak die Jezus deed dat het koninkrijk binnenin jou is. Heeft hij niet gezegd: “Het koninkrijk van God komt niet door naleving?” En is blootsvoets een berg oplopen dan geen regel in de buitenwereld, een of ander concept in de buitenwereld, dat je naleeft en dat nodig is om het koninkrijk van God binnen te gaan?

God accepteert jou zoals je bent
Je Schepper, jouw God, accepteert jou onvoorwaardelijk zoals jij nu op dit moment bent. En er zijn twee betekenissen van deze uitspraak, want het zou duidelijk moeten zijn, gezien de kennis die jullie hebben, en ik realiseer me natuurlijk dat de meeste mensen op de wereld deze leringen niet kennen of niet accepteren, maar jullie, die deze leringen wel accepteren, kunnen begrijpen dat je werd geschapen uit een groter spiritueel wezen dat zelfs uit een nog groter spiritueel wezen is voortgekomen en die keten van zijn gaat helemaal terug naar de Schepper.

Misschien heb jij je deze lering nog niet helemaal eigen gemaakt en geaccepteerd, maar je kunt hem wel begrijpen – in ieder geval op verstandelijk niveau – en daarom kun je ook begrijpen dat toen jij uit het eigen Wezen van de Schepper werd geschapen, God de Schepper zichzelf wel accepteert. God de Schepper accepteert dat een deel van zijn Wezen op jou is overgebracht. Dan zou jij in staat moeten zijn om te begrijpen en te accepteren dat God het deel van jouw Wezen onvoorwaardelijk accepteert dat echt een individualisatie van de Schepper is.

Maar ik wil jullie graag een diepere lering te geven waarvan ik weet dat je dan je geest en hart moeten oprekken en op je emoties moet letten en de reactie in jouw innerlijk opmerken. Ik vraag jullie om op je reactie, je gedachten, je gevoelens – de voorwaarden die in jou opkomen – te letten terwijl ik deze woorden uitspreek. Ik moet zeggen dat veel van jullie vandaag naar jezelf kijkend zullen zeggen: “Ik kan begrijpen dat God mijn Godvlam accepteert, mijn IK BEN Aanwezigheid, mijn goddelijke individualiteit, accepteert maar ik ben natuurlijk in een lagere bewustzijnsstaat. Ik heb een ego gevormd. Ik heb voorwaarden geaccepteerd. Ik heb misschien psychische problemen. Ik heb bepaalde dingen in mijn leven gedaan. Hoe kan God dit allemaal accepteren? Hoe kan God die persoonlijkheid, het identiteitsgevoel dat ik op deze wereld heb gevormd, accepteren?”

De waarheid is dat God jou accepteert zoals jij op dit moment bent en God accepteert jou onvoorwaardelijk. Let op je reactie. Let erop dat jouw ego worstelt met deze uitspraak en redenen zal bedenken waarom dit niet zo kan zijn. “Want als God mij accepteert zoals ik op dit moment ben, waarom moet ik dan dit zware pad afleggen van boete doen en vergeving van zonden krijgen en gered worden door een externe verlosser?”

De waarheid is dat het pad dat jij moet doorlopen, het pad is dat jij hebt gevormd door de voorwaarden die jij hebt geaccepteerd. Afhankelijk van de voorwaarden en hoeveel voorwaarden jij hebt geaccepteerd, is er een pad dat ieder van jullie moet volgen. Maar nu komt de essentiële sleutel die maar heel weinig mensen hebben begrepen: Het pad dat jij moet volgen om je te kwalificeren voor je vrijheid voldoet níét aan de voorwaarden die jij hebt geaccepteerd. Het pad is dat je die voorwaarden loslaat!!! Dat je gaat begrijpen dat die niet echt bestaan, dat het illusies zijn, dat het dualistische illusies zijn die door de slangachtige geest zijn bedacht, door de gevallen bewustzijnsstaat, door het bewustzijn van gescheidenheid en dualiteit.

Veel van jullie hebben je dit al gerealiseerd omdat je in je eigen leven hebt ervaren dat je door een periode van zoeken of depressie of moeilijkheden op de wereld heen bent gegaan om op het punt te komen dat je het opgaf, dat je het losliet, toen je zei: “Ik heb deze overtuiging niet meer nodig. Ik hoef geen plaatsvervangende boete te doen. Ik hoef mij geen zondaar te voelen.”

Begrijp je het essentiële kenmerk waardoor je denkt dat jij om gered te worden aan een voorwaarde op de wereld moet voldoen en je er dus je hele leven naar streeft om een goed katholiek te zijn, of een goede moslim, of een goede hindoe, of een goede New Age persoon, of wat je ook maar denkt dat het uiterlijke pad inhoudt. Het alternatief is echter dat jij je realiseert dat het echte pad, het innerlijke pad, is dat jij de voorwaarden die binnenin jou zitten, loslaat in plaats van te proberen aan die voorwaarden te voldoen die jouw aandacht alleen maar afleiden van het koninkrijk van God dat binnenin jou is die je laten denken dat jij een of ander koninkrijk op de wereld moet ingaan; dat jij een verlosser van buitenaf nodig hebt of een kerk, of aan bepaalde voorwaarden op de wereld te voldoen.

Wat ervoor nodig is om je voorwaarden los te laten
Soms is het trouwens nodig dat je fysiek een berg beklimt om te beseffen dat je die berg niet hoeft te beklimmen omdat je het allemaal binnenin jezelf kunt vinden. Er is echter niets mis met een berg beklimmen om tot dat besef te komen. Er is ook niets mis met de berg halverwege beklimmen of helemaal niet. Je ziet dat alles wat je ook op de wereld moet doen om die wereld op te geven volledig acceptabel is.

Maar ik wens op jullie over te brengen – en waartoe ik jullie wilde inspireren om op de wereld over te brengen – is dat de essentie van het spirituele pad, de essentie van verlossing, juist is dat jij de innerlijke voorwaarde moet overwinnen die jou laat denken dat jij aan een voorwaarde op de wereld moet voldoen. En wanneer je dat beseft – wanneer jij dat volledig beseft – kun jij de voorwaarden in de buitenwereld loslaten. Jij kunt dan herboren worden in de Geest.

Heeft Jezus niet tegen Nicodemus gezegd (Johannes 3:5), dat een mens geboren moet worden uit water en uit Geest om in het koninkrijk te komen? Een pad op de wereld volgen is het proces om uit water geboren te worden. Wanneer je echter op het punt komt dat je beseft wat ik zojuist heb uitgelegd, dat het niet gaat over de wereldlijke voorwaarden – je dan totale overgave kunt ervaren – de onvoorwaardelijke overgave – die de wedergeboorte in de Geest tot stand brengt, waardoor jij ineens kunt accepteren wie jij bent. En wanneer jij accepteert wie jij op dit moment bent, dan kun je loslaten wat onecht is in plaats van daaraan vasthouden.

Begrijpen jullie het heel subtiele psychologische mechanisme dat in het spel komt wanneer je de leugen van de slang accepteert dat jij acceptabel moet zijn in de ogen van God om Gods koninkrijk binnen te gaan – en dat wat bepaalt of jij acceptabel bent in de ogen van God, is of jij aan bepaalde voorwaarden voldoet die op deze wereld worden gesteld door een of andere leraar of zelfs jouw eigen ego. Wanneer jij gelooft dat jij om gered te kunnen worden aan voorwaarden moet voldoen, dan begint een psychologisch mechanisme in werking te treden dat jij niet volledig kunt accepteren dat jij aan deze voorwaarden voldoet. Je kunt zoals Jezus heeft gezegd, niet zeggen dat jij ze bezit.

En wanneer je ze niet bezit, kun jij ze ook niet opgeven. Want jij kunt niet ronduit zeggen: “Maar dit is niet echt. Ik hoef die niet meer met mij mee te dragen. Ik hoef deze voorwaarde niet meer te accepteren of de overtuiging te accepteren die ervoor heeft gezorgd dat ik een illusie die ik al heel lang bij me draag, nog langer accepteer.”

Wanneer jij denkt dat het pad gaat over het voldoen aan bepaalde voorwaarden op de wereld, wordt het onmogelijk voor jou om naar jouw persoonlijke tekortkomingen, naar je menselijke toestand te kijken en te zeggen: “Dit is onecht. Hier moet ik van af.” In plaats daarvan doe je wat veel mensen op de wereld doen. Ze negeren de balk in hun eigen oog en richten al hun aandacht op de splinter in het oog van iemand anders of ze richten zich op het wereldlijke pad door te zeggen dat God mij wel moet accepteren als ik zoveel keer ‘Wees gegroet Maria’ heb opgezegd en zoveel kaarsen aansteek of blootsvoets bij een berg oploop en mezelf op een of andere pijn aandoe, ook al heb ik niet de voorwaarden losgelaten die mij – volgens mijn eigen gedachten – buiten het koninkrijk binnenin mij houden.

Wanneer je dat besef krijgt – dat God jou accepteert zoals jij op dit moment bent – dan kun je zeggen: “Als God mij kan accepteren, ook al beschouw ik mijzelf misschien als een onvolmaakt menselijk wezen, dan kan ik mezelf toch zeker ook wel accepteren.” En de reden dat jij in staat zou moeten zijn om jezelf te accepteren is juist deze: God heeft je vrije wil gegeven. En dat betekent dat God je het recht heeft gegeven om deze wereld te betreden en een bepaalde wereld te scheppen gebaseerd op alle voorwaarden die jij hebt uitgekozen. En God heeft van het universum een spiegel gemaakt om dat beeld naar jou te reflecteren zodat jij elke ervaring die jij maar wilt, kunt scheppen.

Jij moet ervoor kiezen om jouw voorwaarden los te laten
Zie je dat God je vrije wil heeft gegeven? God heeft je het recht gegeven om de ervaring te scheppen die jij op dit moment hebt – omdat jij vrije wil hebt. En God accepteert dat jij het recht hebt om je huidige ervaring te scheppen. Wanneer je helemaal beseft waar het pad over gaat, dan besef je ook dat je elke ervaring kunt loslaten die jij nu op dit moment hebt. Wanneer jij ten eerste beseft dat hij niet echt is en ten tweede dat je genoeg hebt van die ervaring. Je wilt hem niet meer. Je hebt hem niet meer nodig. Wanneer jij dat besef krijgt, zal je pad een nieuwe betekenis krijgen. Je leven zal veranderen omdat jij ineens beseft dat alle ervaringen op de wereld niet echt zijn en zij kunnen jou niet buiten het koninkrijk van God houden tenzij je die laat voortbestaan door ze te accepteren.

Dit wil de wereld juist van je. De wereld wil dat jij de voorwaarden blijft accepteren waarin jij bent gaan geloven en die de wereld nog steeds gelooft; je familie, je vrienden, de maatschappij, de wereld in het algemeen, je priesters. Zij willen dat jij de voorwaarden accepteert die zij accepteren. Want als jij dat niet doet, dan verstoor je hun overtuiging dat zij zichzelf niet kunnen veranderen, dat zij geen verantwoording voor hun eigen leven en verlossing hoeven te nemen, want zij hoeven alleen maar te wachten tot Jezus in de lucht verschijnt of te wachten op de wonderbaarlijke verschijning van Moeder Maria, of te wachten tot Saint Patrick terugkomt met een of andere wagen van vuur om de mensen op te tillen.

Daarom is er altijd afgoderij van de heiligen en de wijzen die opvallen in de menigte, geweest. Door ons op een voetstuk te plaatsen geef je mensen het excuus om te zeggen: “Zij waren bijzonder, dus ik kan niet wat zij hebben gedaan.” Wat was er zo spectaculair aan mij in dat leven als je eerlijk kijkt naar mijn leven als Moeder Maria? Ik heb geboorte gegeven aan een kind, maar hebben veel vrouwen dat ook niet gedaan? Het was natuurlijk soms een moeilijk kind, maar andere kinderen zijn ook een uitdaging voor hun ouders. Enkelen van jullie zouden zeker kunnen toegeven dat jullie je ouders op vele manieren hebben uitgedaagd. En enkelen van jullie hebben het gevoel dat jullie kinderen een grote uitdaging voor jullie zijn. Wat was er dan anders aan mij?

Als er één ding was dat ik zou willen, dan is het dat de wereld leerde van mijn leven als Maria; dan zou het zijn dat het bijzondere aan mij was dat ik bereid was om op te geven – om alles op te geven, om te luisteren naar de innerlijke aanwijzingen die van mijn hogere Wezen kwamen. Ah, zeg je, maar is er dan geen engel aan mij verschenen om mij te vertellen wat ik moest doen? En ja, maar weet je ook hoe die verschijning plaatsvond? Want ik kan je ervan verzekeren dat het niet de versie was waar Hollywood mee aankwam in hun steeds accelererende zoektocht om een betere film te maken dan de laatste; en met meer speciale effecten of geweld.

Dit is opnieuw de afgoderij van de wereld die voorwaarden wil scheppen. Want jullie ego wordt geboren uit voorwaarden. Jouw ego gelooft serieus en oprecht dat hij niet zonder voorwaarden zou kunnen overleven. Wat nog waar is ook omdat jouw ego op het moment dat jij je voorwaarden loslaat, geen macht meer over jou heeft. Noch jouw ego noch de prins van de wereld zal iets bij jou vinden. Jouw ego wil dus niet dat jij iets opgeeft, want hoe meer voorwaarden jij hebt, hoe meer jouw ego de baas is over jou en hoe meer jouw ego zich op zijn gemak voelt.

Veel mensen op de wereld hebben zich zo met hun ego vereenzelvigd dat zij zich zo op hun gemak voelen in dat hele mooie kadertje dat zij voor zichzelf hebben gemaakt, waardoor ze het gevoel hebben dat zij de touwtjes in handen hebben en hun leven helemaal geritualiseerd is. Iedere morgen staan ze op en doen ze precies hetzelfde. Ze gaan naar hun werk en komen weer thuis en bekijken dezelfde shows op tv en alles verloopt volgens rituelen en is geordend. Maar als ze in een nieuwe situatie, een onverwachte situatie, zouden terechtkomen, dan zouden ze desintegreren. Ze zouden dat niet kunnen hanteren.

Je ziet in je eigen leven dat je wel uit jouw comfortabele leven wilt stappen om naar het spirituele pad op zoek te gaan in welke vorm ook en dat je leven te laten veranderen. Het enig echte verschil met degenen van ons die zijn geascendeerd en degenen die niet zijn geascendeerd, is dat wij bereid waren om – geleidelijk – al onze voorwaarden op te geven. Wij waren bereid om dagelijks te sterven zoals Paulus heeft gezegd (1 Korintiërs 15:31), om een paar van onze voorwaarden dagelijks te laten sterven en we bleven dit steeds maar weer doen tot er ineens niets meer over was om op te geven omdat wij echt ons leven wilden verliezen om Christus te volgen.

De essentie van het spirituele pad is opgeven
Het was natuurlijk een grote opgave voor mij om mijn zeer comfortabele en geordende leven in het klooster op te geven en plotseling terug te keren naar de wereld en een kind te krijgen. Het was opnieuw een grote aanpassing toen we beseften dat we dat kind buiten Israël moesten brengen en naar Egypte vluchten. Er waren nog veel meer aanpassingen nodig toen Jezus opgroeide en hij een duidelijker beeld kreeg van zijn missie en ik een duidelijker visie kreeg.

De dood van Jozef was een grote aanpassing voor mij toen ik met veel kinderen werd achtergelaten. Toen Jezus op jonge leeftijd het huis verliet om zijn spirituele pelgrimstocht te maken – toen hij weer terugkwam. Zeker toen ik bij het kruis stond en hem zag worstelen en zag dat hij eindelijk het spookbeeld losliet door zijn laatste voorwaarden op te geven die mij hebben geïnspireerd om de voorwaarden op te geven die ik had over het leven van mijn zoon en hoe zijn missie zich zou ontwikkelen. Zoals Jezus heeft uitgelegd, had hij zelfs aan het eind nog bepaalde illusies. Ik had ook nog bepaalde illusies over hoe zijn spirituele missie zich moest ontwikkelen. Ik had zelfs nog bepaalde illusies waar ik daarna nog aan heb vastgehouden; tot aan het eind van mijn incarnatie toen ik ze eindelijk allemaal opgaf.

En laat ik dus gewoon tegen jullie zeggen: jullie hebben al veel opgegeven om te zijn waar je nu bent. Jullie hebben veel opgegeven. Is het dan zo moeilijk om te accepteren dat het pad maar over één ding gaat: opgeven, alle voorwaarden loslaten? Zodra je dit accepteert, wordt het veel gemakkelijker om de voorwaarden op te geven omdat je beseft dat hoe meer jij opgeeft, hoe vrijer jij je vanbinnen voelt. En dan bouw je momentum op en als je eenmaal voorbij een bepaald punt bent, besef je dat overgave niet een verlies is, overgave geen offer is; overgave is niet de Via Dolorosa, maar overgave is vreugde. Overgave is vrijheid. En hoe meer jij loslaat, hoe vrijer jij bent.

Dit is mijn geschenk voor jullie vanmorgen, het geschenk van overgave. Als je hulp nodig hebt om iets op te geven of een duidelijker beeld wilt van wat jij moet opgeven – de illusie begrijpen zodat je hem los kunt laten – wend je dan tot mijn hart. Zeg een rozenkrans op als je daar behoefte aan hebt of vraag het me gewoon en luister dan naar mijn antwoord. Luister zowel vanbinnen als vanbuiten, want ik zal een manier vinden om jou het antwoord te geven dat je zoekt. Als je mij niet in jouw hart kunt horen, dan zal ik je een boek of iemand sturen die het je vertelt.

De schoonheid van een spirituele gemeenschap is dat jullie elkaar kunnen helpen om dingen te zien die jij niet bij jezelf kunt zien, wanneer jullie bijeenkomen. En ik zeg nogmaals, hoe groter jullie onvoorwaardelijke acceptatie is in jullie gemeenschap, hoe beter jullie elkaar kunnen helpen en hoe sneller jullie individueel en collectief kunnen groeien. Onze grootste wens is natuurlijk een spirituele beweging, een spirituele gemeenschap, die zal manifesteren wat maar heel weinig gemeenschappen door de tijd heen hebben gemanifesteerd, namelijk een omgeving waarin iedereen onvoorwaardelijk wordt geaccepteerd zoals hij is. Dit betekent niet dat dit een gemeenschap is waarin alles mag en waarin het ego en de mensen die gevangenzitten in het slangachtige bewustzijn, die macht en controle willen bezitten, de baas zijn in die gemeenschap. Maar het betekent dat het een omgeving is waarin iedereen zich geaccepteerd kan voelen.

Ik moet zeggen dat jullie, als jullie zo’n omgeving kunnen vormen, de grootste bescherming krijgen die mogelijk is tegen mensen die haar proberen te vernietigen of aan de macht te komen, want ze kunnen niet omgaan met een omgeving waarin ze worden geaccepteerd. Ze willen dat jullie hen afwijzen omdat dit hun essentiële illusie bevestigt dat zij van jou en God gescheiden zijn. Deze illusie hebben ze nodig om hun behoefte in stand te houden dat zij beter zijn dan anderen, want ze hebben nog niet genoeg van het dualistische spelletje waarover Jezus zo welsprekend heeft gesproken op de laatste conferentie.

Ik laat jullie achter met de onvoorwaardelijke acceptatie van mijn Moederhart en ik prijs jullie voor jullie bereidheid om jullie hartvlam te delen. Ik vraag jullie om na te denken over hoe jullie elkaar onvoorwaardelijk kunnen accepteren, maar vergeet niet om in de spiegel te kijken en jezelf onvoorwaardelijk te leren accepteren. Ik verzegel jullie in de onvoorwaardelijke acceptatie van mijn Moederhart die echt alle mensen op deze mooie planeet kan omvatten. Wees in vrede in mijn liefde.