Vraag: Waarom lijkt het alsof ik me in gedachten herinner of begrijp wat ik anderen heb aangedaan, of wat andere mensen anderen hebben aangedaan, maar lijk ik niet te zien wat anderen mij hebben aangedaan? Het lijkt erop dat wanneer ik met wezens praat, ze herinneringen delen van wat anderen hen hebben aangedaan. Ik besef dat beide percepties uit een egocentrisch perspectief komen. Ik vraag om een hoger perspectief voor mezelf en al het leven.

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria – Conferentie in de Verenigde Staten, 2025:

Wanneer jij je op de lagere niveaus van het pad bevindt, ben je erg gefocust op wat anderen jou hebben aangedaan. Je wilt anderen vaak verantwoordelijk houden voor wat ze hebben gedaan. Je wilt ze misschien straffen. Je wilt ze misschien laten inzien wat ze jou hebben aangedaan, zodat ze een slecht gevoel over zichzelf kunnen krijgen en hun gedrag veranderen. Met andere woorden, op de lagere niveaus is je aandacht gericht op wat anderen jou hebben gedaan. Je concentreert je op de splinter in het oog van je broeder in plaats van de balk in je eigen oog. Overigens kan het zijn dat je broeder ook een balk in zijn oog heeft, maar daar heb je niet zoveel aan.

Wanneer je dit niveau ontstijgt en een niveau bereikt waarop je de verantwoordelijkheid wilt nemen voor jezelf en zelf wilt veranderen door naar jezelf te kijken, moet jij je dan eigenlijk nog wel richten op wat anderen jou hebben aangedaan? Dit moet misschien als het een trauma bij je heeft veroorzaakt, zodat je het trauma kunt verwerken, maar er is een periode op het pad, en daar ga jij doorheen, waarin jij je meer richt op wat je anderen hebt aangedaan en wat de gevolgen voor hen zijn geweest. Dit helpt jou om een bepaald segment gescheiden zelven op te lossen die gebaseerd zijn op een egocentrische visie, waarin je anderen iets hebt aangedaan zonder de gevolgen echt te erkennen. Je gaat gewoon door een bepaalde fase. Je hebt te maken met gescheiden zelven op een bepaald niveau, niet het laagste niveau omdat je de behoefte om anderen de schuld te geven hebt getranscendeerd.

Natuurlijk hoef je jezelf ook niet de schuld te geven, maar je moet wel naar de zelven kijken die ervoor zorgen dat je anderen bepaalde dingen aandoet. Die zelven moet je opruimen, zodat je je bevrijdt van die psyche.