Vraag: Een citaat van Meester Jezus: “Je moet de vrije keuze maken om er doorheen te gaan, dat wil zeggen de poort die naar het geascendeerde rijk leidt.” Volgens onze meesters is het spirituele pad een innerlijk pad, een proces van voortdurende transformatie van ons identiteitsgevoel. Het is een proces van geleidelijk loskomen van je identificatie met jouw wereldlijke persoonlijkheid, ons fysieke lichaam en de fysieke zintuigen, het vermogen om verder te kijken naar de kern van onze goddelijke identiteit dan onze dagelijkse gedachten. We zouden dan kunnen denken dat we door dit hele proces waarin we één worden met onze Aanwezigheid, natuurlijk en spontaan spiritueel worden en geen keuzes hoeven te maken omdat we niets anders zouden kunnen zijn dan onze ware identiteit. Maar dit is niet het geval zoals Meester Jezus ons vertelt. Aan de ene kant is het logisch dat dit zo is, omdat we altijd onze ware identiteit moeten kunnen verloochenen om vrij te worden. Maar hoe is het van de andere kant mogelijk dat een volledig ontwikkeld spiritueel wezen op aarde dat zich één voelt met al het leven, ervoor kan kiezen om zijn ware identiteit te verloochenen? Is dit geen paradox? Is vrijheid iets anders voor de nog niet-geascendeerde wezens dan geascendeerde meesters?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus – Conferentie in Korea, 2023:

Jouw vraag berust op een misverstand of een gebrek aan inzicht in het proces dat we hebben beschreven. Allereerst hoef jij je ware identiteit niet te verloochenen om vrij te worden of om vrije keuzes te maken. Dit is de leugen die door de gevallen wezens wordt geprojecteerd; dat ze alleen een eigen vrije wil hebben gekregen door tegen Gods wil in opstand te komen.

En wanneer je de gescheidenheid ingaat en je dualistische gedachten gebruikt om je keuzes te rechtvaardigen, kan het inderdaad lijken alsof je een niveau van vrije wil hebt dat je niet hebt wanneer jij je als een verbonden wezen beschouwt. Dat zal echter alleen maar zo lijken omdat je keuzes je bewustzijn zullen inperken, wat je visie op de opties waaruit je kunt kiezen, zal beperken. Je ziet dat de gevallen wezens geen creatieve keuzes maken, ze herhalen dezelfde keuzes keer op keer, alleen onder een iets andere mom en iets andere redenen.

Je moet nu het onderscheid maken dat het niet zo is dat je, wanneer je gescheiden bent van, of jezelf niet verbonden ziet met, je hogere zelf, keuzes maakt en je moet begrijpen dat het niet zo is dat je stopt met keuzes maken wanneer je steeds meer contact krijgt met je hogere zelf. Hoe komt dat? Omdat jij een medeschepper bent. Jouw IK BEN Aanwezigheid is ook een medeschepper, de Bewuste Jij is een verlengstuk van je IK BEN Aanwezigheid, dus jij bent ook een medeschepper.

Hoe schept een medeschepper iets mede? Door keuzes te maken. Uiteindelijk heb je de grootste keuzevrijheid wanneer jij jezelf beschouwt als iemand die verbonden is met het geheel waarin je leeft. Je maakt keuzes die het geheel versterken, die het geheel verheffen. Maar je blijft keuzes maken. Jouw IK BEN Aanwezigheid heeft de keuze gemaakt om de Bewuste Jij te laten incarneren. Jij groeit in bewustzijn door keuzes te maken. Naarmate je steeds meer de open deur wordt voor je IK BEN Aanwezigheid, kan jouw IK BEN Aanwezigheid door jou heen werken, maar dit schakelt niet het vermogen of de verantwoordelijkheid van de Bewuste Jij uit om keuzes te maken. Je kunt een ingeving krijgen van je Ik ben Aanwezigheid, maar jij maakt nog steeds keuzes in hoe je die specifiek uitvoert. Dit is medescheppen.

Als je hier goed naar kijkt, is het geen paradox. De paradox bestaat alleen wanneer je deze ideeën door elkaar haalt en ze niet vanuit het Christusperspectief ziet. De Christus is het bewustzijn van Eenheid, maar die Eenheid weerhoudt jou er niet van om keuzes te maken. Het zorgt ervoor dat je keuzes maakt die je opties vergroten, je vrijheid vergroten, terwijl de keuzes van je gescheiden gedachten jouw vrijheid inperken.