Vraag: Ik begrijp de werking van mijn geheugen niet. Berust je geheugen ook op vrije wil? Is het autonoom? Ik heb gemerkt dat er soms een stuk geheugen weg is wanneer ik een bepaald gescheiden zelf oplos. Waarom lijkt het alsof ik sommige dingen die ik me later wil herinneren, heel gemakkelijk vergeet? Is het geheugen selectief in overeenstemming met je Goddelijk plan? Moet ik mijn geheugen trainen of het aan mijn hogere zelf overlaten om met dit lichaam van mij te werken?

Antwoord van de Geascendeerde Meester MORE – Conferentie in Korea, 2023:

Ik heb wat leringen over het geheugen gegeven die je zou kunnen opzoeken en bekijken. We kunnen in principe spreken over twee soorten herinneringen. Er zijn de herinneringen die worden opgeslagen in je causale lichaam. Dit zijn de positieve levenslessen die jij en je IK BEN Aanwezigheid hebben geleerd doordat je geïncarneerd bent. Dan zijn er ook herinneringen opgeslagen in je onderbewuste zelven, vaak je gescheiden zelven. En dit zijn natuurlijk de ervaringen die je hebt gekregen door die gescheiden zelven omdat die zelven de manier waarop je de situatie ervaart, hebben gekleurd.

Je hebt heel vaak een gescheiden zelf dat een negatieve herinnering aan een bepaalde gebeurtenis vasthoudt, terwijl je causale lichaam een positieve herinnering aan dezelfde gebeurtenis heeft. De vraag is waarop je bent afgestemd met je bewuste zelf, met de Bewuste Jij. En natuurlijk worden we vaak in deze gescheiden zelven gezogen en herinneren we ons daarom het negatieve, maar dit kan worden overwonnen als je die zelven opruimt zoals jij hebt ervaren en veel andere mensen ook.

Er kan echter een moment komen, zoals ik eerder heb beschreven, waarop je gewoon de beslissing moet nemen om de herinnering uit te wissen, de herinnering los te laten, te weigeren dat deze op je wordt geprojecteerd, want soms zijn herinneringen geen echte herinneringen, maar projecties van de duistere krachten die proberen je in dit herhaalde patroon van emoties te zuigen. Zelfs als een gescheiden zelf weg is, kan er nog steeds een projectie zijn die hiermee verband houdt.

Op dat moment kun je op het punt komen waarop je bewust negatieve herinneringen kunt loslaten en negeren. Wat heeft het voor zin om je zelfs maar een situatie te herinneren wanneer je een bepaalde les hebt geleerd? Wat voor zin heeft het om je op het negenenveertigste bewustzijnsniveau te herinneren wat je op het achtenveertigste bewustzijnsniveau hebt gedaan? Je bent naar een hoger bewustzijnsniveau gestegen. Het is niet nodig om daaraan vast te houden.

Wanneer je het pad bewandelt, wanneer je een bepaald bewustzijnsniveau bereikt, zou je kunnen terugkijken op situaties die je twintig jaar geleden bent tegengekomen of mensen die je twintig jaar geleden hebt gekend en je zou kunnen beseffen: Ik ben niet dezelfde persoon als ik in die situatie was. Ik ben niet de persoon die een relatie had met die andere persoon omdat ik heel erg ben veranderd, ik heb mijn zelfgevoel zo verhoogd dat ik nu een ander persoon ben. Nu kan de ander zich misschien nog wel herinneren wat je hebt gedaan en er plezier in hebben om jou te herinneren aan de fouten die je twintig jaar geleden hebt gemaakt, maar er komt een punt waarop je het recht hebt om tegen zulke mensen te zeggen: “Ik ben niet meer de persoon over wie jij praat, waarom blijf je dan hierover met me praten? En hetzelfde geldt voor andere herinneringen. Je hebt het recht om ze weg te doen, maar je moet ze natuurlijk opruimen nadat jij de les hebt geleerd die je ervan kunt leren en het zelf hebt overwonnen dat ervoor heeft gezorgd dat jij bij wijze van spreken die herinnering maakte.