Geascendeerde Meester Jezus, 30 maart 2013

Wat de gevallen wezens mij aandeden, was in zekere zin onbelangrijk omdat er nooit een kans zou komen om degenen die het meest verblind van hen waren, zouden worden gewekt. Er bestond wel bepaalde kans dat degenen die ik als discipelen had aangenomen, zouden kunnen worden gewekt omdat zij niet zo in het gevallen bewustzijn vastzaten als het sanhedrin en de Romeinse leiders. Dan nog kunnen de mensen die het meest vastzitten, niet worden gewekt door iets wat jij misschien zegt of demonstreert.

Terwijl ik daar hing, besefte ik dat het gewicht van mijn lichaam mij dreigde te verstikken en ik voelde de intense pijn dat heel veel van mijn lichaamsgewicht aan de spijkers in mijn handen hing, voelde hoe mijn longen zich vulden, zodat ik nauwelijks nog kon ademen in de wetenschap dat mijn fysieke lichaam het binnen een paar minuten op zou geven. Terwijl ik daar hing, zag ik eindelijk in dat de kruisiging en mijn hele missie nooit over het veranderen van gevallen wezens was gegaan.

Het ging erover dat ik mijn houding en zienswijze moest veranderen, zodat ik de beslissing kon nemen om totaal niet aan de gevallen wezens gehecht te zijn en hen achter te laten. Ik moest bereid zijn hen totaal en volledig achter te laten om God en Gods wet de leiding te geven over wat er wel of niet met hen zou moeten gebeuren. Eindelijk was ik niet meer gehecht aan hun lot, hun bestemming. Het was niet meer mijn verantwoordelijkheid om iets met of voor de gevallen wezens te doen.

Dit is een van de laatste initiaties waar je op aarde voor moet slagen. Zoals Venus zei, neemt het vaak individuele vorm aan, je daalt af met een bepaalde zienswijze: dat je de dingen op aarde wilt verbeteren. Je wilt dat die een bepaald resultaat opleveren en die zienswijze is jouw persoonlijke kruis. De zienswijze dat jij iets moet doen dat van de keuzes van andere mensen afhangt, vooral de mensen met het gevallen bewustzijn, die visie, die overtuiging, wordt jouw persoonlijke kruis.

De geest die jouw persoonlijke kruis is
Je hangt eraan tot je dit ziet en wilt doen wat ik heb gedaan: het laatste spookbeeld opgeven, die laatste geest opgeven die je hebt gemaakt toen je de allereerste schok van incarneren op aarde voelde. Toen je ervoer dat jij hier kwam met de beste intenties, maar kwaadaardig werd aangevallen, belachelijk gemaakt en bespot door de gevallen wezens. Op dat moment heb je een geest gemaakt om daarmee om te gaan en sindsdien heeft je leven erom gedraaid dat je probeerde die geest de uitkomst te geven die door de matrix, de gedachtematrix, die die geest heeft gevormd, wordt gedefinieerd.

Dat kan nooit gebeuren. Je kunt zoals Venus heeft uitgelegd, helpen om de aarde te verheffen door de open deur te worden voor liefde, maar je kunt de aarde niet verheffen als je een vaststaande, fysieke uitkomst in gedachten hebt. Dit moet je loslaten. Er zijn tegenwoordig heel veel spirituele mensen op aarde – de tienduizend die het potentieel hebben om Christusschap te manifesteren, maar ook miljoenen anderen die een bepaalde mate van Christusschap kunnen manifesteren – die juist in de situatie zitten dat zij nog steeds het idee hebben dat zij iemand anders kunnen veranderen. Laat dat los en richt je op het veranderen van jezelf, zodat je de totale vrijheid krijgt dat je niet gehecht bent aan de keuzes van andere zelfbewuste wezens.

Zie je wat ik je nu probeer uit te leggen? Er zijn stadia op het spirituele pad. Er bestaat inderdaad een stadium waarin je uit het massabewustzijn moet ontwaken. Om jezelf te wekken moet je beseffen wat het probleem op aarde is en je moet beseffen dat iemand moet proberen zijn individuele en het collectieve bewustzijn te verhogen. Iemand moet dat doen. Iemand moet iets doen. Daarom ging de Christus erop uit om het de mensen te verkondigen. Daar is niets mis mee, het is een natuurlijke fase op het pad.

Ik probeer je te helpen om in te zien is dat jij de illusie niet hoeft te hebben dat jij hier bent om de gevallen wezens te redden tot vlak voor het moment dat je het fysieke rijk voor de laatste keer verlaat. Je kunt die illusie al eerder opgeven. Dat zal je alleen maar helpen om je Goddelijke plan uit te voeren en het volledige potentieel voor jouw Christusschap, wanneer je elke gehechtheid aan andere mensen loslaat en specifieke mensen te redden die niet kunnen worden veranderd omdat hun geest alles afwijst wat jij zegt, alles wat je hen toont.

IJdelheid der ijdelheden. Alles is ijdelheid. Het is ijdel om te denken dat je degenen met de gevallen denkwijze kunt veranderen. Niets kan hen ooit overtuigen. Zij kunnen alleen maar van binnenuit worden veranderd; wanneer zij er genoeg van krijgen, maar voor degenen die er nog geen genoeg van hebben, kun jij niets doen. Zolang je denkt dat het jouw taak is om hen te veranderen kun je niet het totale Christusschap manifesteren. Je kunt niet degenen helpen die je wel kunt helpen, degenen die wel kunnen worden veranderd.

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.