Een ander subtiel gevolg van het epische wereldbeeld is dat dit het idee projecteert dat er op aarde een specifieke uitkomst moet komen om Gods plan te kunnen manifesteren en de ergste ramp die mogelijk is te voorkomen. Dit is een zeer slangachtig idee dat talloze spirituele mensen verschillende doodlopende steegjes in heeft laten lopen, we zullen het dus vanuit verschillende hoeken bekijken.
Elke ervaring kan je helpen groeien
Je hebt vrije wil en je hebt het recht om elke ervaring op aarde te krijgen die mogelijk is totdat je er genoeg van hebt en iets hogers wilt. Wat bepaalt de soort ervaring die je wilt hebben? Natuurlijk kun je niet verlangen naar een ervaring die je niet als mogelijkheid beschouwt.
Voordat de manipulatoren op deze planeet arriveerden, waren veel van de ervaringen die mensen tegenwoordig als vanzelfsprekend beschouwen gewoon niet beschikbaar. Grootschalige conflicten, wat jullie tegenwoordig oorlog noemen, hadden op deze planeet niet plaatsgevonden; de ervaring hebben dat je een krijger of een generaal bent die het bevel voert over enorme legers, lag dus gewoon niet in het gezichtsveld van menselijke wezens. Ze konden er niet eens naar verlangen omdat ze dit niet als een mogelijkheid beschouwden.
Bepaalde manipulatoren zouden nu zeggen, zoals eerder al werd gezegd, dat dit bewijst dat mensen beperkt waren in hoe ze hun vrije wil konden gebruiken. De manipulatoren hebben mensen meer vrijheid gegeven om hun vrije wil te gebruiken door hen opties te tonen die ze zelf niet konden zien.
Vanuit een bepaald perspectief zou je zelfs kunnen zeggen dat dit klopt. Waarom lieten de geascendeerde meesters manipulatoren op aarde incarneren? Omdat de bewoners van de aarde al in het strijdbewustzijn waren gekomen. Door de manipulatoren hier te laten incarneren zou de strijd heftiger worden en dit zou tot gevolg hebben dat mensen er sneller genoeg van zouden krijgen.
Vanuit een globaal perspectief kan elke ervaring die mogelijk is in het materiële universum dienen om je op het punt te brengen waarop je genoeg krijgt van dat soort ervaringen en iets hogers wilt. Elke ervaring die je kunt hebben als je gescheiden bent, kan dienen om je op het punt te brengen waarop je genoeg hebt van de strijd en meer wilt en zodoende reikt naar het Christusbewustzijn.
De manipulatoren hielpen de mensen om opties te zien die hun zelfbewustzijn nog meer zouden beperken dan wat mensen zelf hadden gevisualiseerd. De manipulatoren hebben de mensen niet bevrijd. Ze misleidden hen om hun zelfbewustzijn in te perken om blindelings de manipulatoren te volgen. Dit kan ook je zelfbewustzijn vergroten, maar alleen als je uit de illusie ontwaakt.
In het oorspronkelijke scenario zouden levensstromen zich op een pad bevinden dat hun zelfbewustzijn geleidelijk uitbreidt. Dit was een gestage opwaartse curve omdat mensen nooit een stap naar achteren deden. Nadat de manipulatoren hier arriveerden, zijn de meeste mensen in een neerwaartse spiraal beland die hun zelfbewustzijn inperkte. Het neerwaartse momentum ging door totdat mensen zo’n heftige strijd voor zichzelf hadden geschapen dat ze het niet langer konden uithouden en schreeuwden om vrijheid hievan.
De mensen zijn toen heel abrupt wakker geworden, hebben om hulp gevraagd en de geascendeerde meesters hebben die gegeven om hen te helpen op een hoger niveau van zelfbewustzijn te komen. Sommigen zijn vervolgens verstrikt geraakt in een andere slangachtige illusie en zijn opnieuw hun zelfbewustzijn in gaan perken. Opnieuw moesten ze de bodem bereiken voordat ze om hulp vroegen en opnieuw schonken de meesters die hulp.
Puur pragmatisch gezien kan dit proces er uiteindelijk toe leiden dat mensen zoveel strijd hebben meegemaakt dat ze het hele strijdbewustzijn opgeven. Dit zal ook leiden tot groei in zelfbewustzijn, maar wel oneindig veel meer lijden met zich meebrengen dan de gestage opwaartse vooruitgang die door de geascendeerde meesters is ontworpen. Naast het lijden is er ook een mechanisme dat de epische drama’s tot een zeer grote valkuil maakt die het ontwaken voor veel mensen kan vertragen.
De prijs voor het maken van keuzes
In het oorspronkelijke scenario zouden mensen keuzes maken, de consequenties observeren en vervolgens hun ervaring gebruiken om nieuwe keuzes te maken. In dit scenario kwam het niet eens in hen op om te denken dat ze misschien een verkeerde keuze hadden gemaakt. Waarom zouden ze dat denken als elke keuze tot consequenties leidde die ervoor zouden zorgen dat ze hun zelfbewustzijn verruimen en het leven rijker dan voorheen zouden ervaren?
Met de komst van de manipulatoren en hun epische drama’s werd er een nieuwe overweging op het collectieve bewustzijn geprojecteerd, namelijk dat bepaalde keuzes goed zijn en bepaalde keuzes fout. Hoe kwam dat? Door te bepalen dat er een specifiek resultaat op aarde moet worden behaald volgens Gods plan.
Dit leidde tot een zeer subtiele verandering in de benadering van het leven door de mensen. Vroeger hadden mensen de benadering dat het doel van het leven groei in zelfbewustzijn was. Elke keuze die je maakt leidt tot consequenties en je leert van de gevolgen door te beoordelen: “Wil ik hier meer van of minder?”
Het globale resultaat is dat je leert van alle keuzes en dat jij je zelfbewustzijn vergroot. Je weet wat wel of niet voor jou werkt, waardoor je ook leert wie je bent. We zouden kunnen zeggen dat de focus van mensen lag op het behalen van een resultaat dat verder reikt dan de materiële wereld, namelijk groei in zelfbewustzijn.
In het scenario van de manipulatoren werd de focus van het leven plotseling gericht op het behalen van specifieke resultaten op de materiële wereld. Er werd geprojecteerd dat het behalen van het materiële resultaat belangrijker was dan je persoonlijke groei in zelfbewustzijn.
Je dient jouw persoonlijke wil en groei ondergeschikt te maken aan het tot stand brengen van het collectieve resultaat. Er kwam toen een nieuwe manier om de consequenties van je keuzes te beoordelen. Het ging niet meer om iets wat tot groei leidt, het ging om wat goed en fout was volgens de superieure maatstaf (een maatstaf die de manipulatoren hadden gesteld).
De komst van de manipulatoren was al heel lang geleden. Lange tijd hebben talloze mensen hun energie en aandacht gestoken om een zelf in het collectieve bewustzijn te scheppen. Dit zelf, of beest, is erg sterk geworden en nu wordt er zo’n kracht op de mensen gericht dat de meeste mensen gewoon niet kunnen zien wat goed en fout is aan goed en fout.
Ze accepteren zonder kritiek dat er een globale maatstaf is voor wat goed en wat fout is en dat God die maatstaf heeft gesteld. Ze onderwerpen zich onbewust aan het beest en worden blinde volgelingen van de gevallen leiders. Om boven een bepaald niveau van Christusschap uit te komen moet je de misvatting van deze hele denkwijze gaan begrijpen.
Alle mensen zijn beïnvloed door het zelf dat er een maatstaf moet zijn voor goed en fout. Veel spirituele zoekers hebben dat overgezet op hun spirituele lering en geloven dat de geascendeerde meesters de maatstaf hebben gesteld voor wat goed en fout is.
Wat is het subtielste psychologische effect van deze manier van denken? Dat als jij bepaalde keuzes maakt, die keuzes verkeerd waren. Vanwege het intense momentum dat in de loop der tijd is ontstaan, is het erg moeilijk om een fout toe te geven, omdat de meeste mensen zichzelf er niet van kunnen tegenhouden om tot grote schuldgevoelens, zelfverwijt, angst en andere negatieve emoties te vervallen.
Het subtiele psychologische gevolg is dat vóór de komst van de manipulatoren mensen heel gemakkelijk hun keuzes wijzigden. Als een keuze een consequentie had waar ze niet meer van wilden, maakten ze gewoon een andere keuze en lieten de oude varen. Ze dachten niet: “O, ik heb een fout gemaakt, ik zat fout en dat maakt van mij een slecht mens.” Ze veranderden gewoon van gedachten en gingen verder.
Tegenwoordig staat er een grote straf op het toegeven dat een van je keuzes niet de beste was. Je hebt een fout gemaakt die in epische zin verkeerd kan zijn met alle negatieve emoties die dat kan opleveren. Wat is het effect? Dat het dan erg verleidelijk wordt om niet toe te geven dat je ‘fout zat’, waardoor het veel moeilijker wordt om je richting in het leven te veranderen. Zodra je de epische manier van denken hebt gekregen, wordt het heel moeilijk om er weer uit te komen.
De catch-22 van verkeerde keuzes
De epische manier van denken stelt dat bepaalde keuzes op een epische manier verkeerd zijn. Wanneer je de dualiteit ingaat, kom je automatisch in een strijd terecht tegen andere mensen en dit zal je ertoe brengen om acties te ondernemen die epische gevolgen hebben. Vroeg of laat zal de strijd ervoor zorgen dat jij je zo overweldigd voelt door negatieve gevoelens dat je een ander mens uit woede doodt.
Iemand doden is een epische daad en voor de meeste mensen zal dit leiden tot het innerlijke besef dat ze iets verkeerd hebben gedaan. Dit zal ervoor zorgen dat ze zich openstellen voor het emotionele zelf dat hen de schuld geeft en schuldgevoel op hen projecteert en het resultaat kan zo’n overweldigend negatief gevoel zijn dat ze er gewoon niet mee kunnen leven. In hun extreme pijn en ellende zoeken ze een uitweg.
Waarom heb je die ander in de eerste plaats gedood? In veel gevallen gebeurde dit omdat mensen meedogenloos werden aangevallen en onteerd door de agressieve manipulatoren. Eén groep manipulatoren heeft ervoor gezorgd dat mensen begonnen te doden uit zelfverdediging. De andere groep projecteerde dat doden verkeerd is, maar ze boden de mensen ook een uitweg uit het schuldgevoel, want wanneer er een episch doel moet worden bereikt, is elke handeling die dit doel bereikt, gerechtvaardigd.
Dit leidt tot een overweging waar nieuwe medescheppers nooit uit zichzelf op hadden kunnen komen, namelijk dat het doel de middelen heiligt. Mensen hebben een gevoel van verwantschap met elkaar en fundamentele eerbied voor het leven. De manipulatoren hebben geen van beide en die zullen iedereen doden die hen in de weg staat zonder wroeging te tonen.
De manipulatoren hebben de mensen dwongen om de strijd aan te gaan en te gaan moorden. Vervolgens boden ze de mensen een manier om het schuldgevoel te voorkomen, maar de prijs was dat mensen de epische manier van denken moesten krijgen. Ja, doden is verkeerd, maar de andere mensen hebben onze mensen vermoordd om Gods plan te vernietigen en dat betekent dat wij hen mogen doden om de uitkomst te manifesteren die God wil. We zullen er zelfs voor beloond worden in de hemel.
Dit kan mensen vervolgens meesleuren in een spiraal dat je een krijger bent die schijnbaar altijd aan de kant van het goede strijdt, wat betekent dat mensen gedurende meerdere levens veel andere mensen in een oorlog kunnen doden en dat ze zelf ook vele malen kunnen worden gedood.
Het doden van anderen leidt ertoe dat je karma maakt, hoe gerechtvaardigd het ook lijkt volgens de maatstaven die de manipulatoren hebben gesteld. Deelnemen aan een gewapend conflict en gedood worden zal leiden tot een trauma dat diepe littekens in je psyche veroorzaakt en enorme hoeveelheden energie een lagere vibratie geeft. Dit brengt ons bij de catch-22 en de vraag hoe mensen kunnen ontsnappen uit de neerwaartse spiraal van strijden en doden.
De essentie van de epische manier van denken is dat je keuzes kunt maken die in allerhoogste zin verkeerd zijn. Dit leidt tot maximale emotionele pijn. Wat is met dit in het achterhoofd de slechtste keuze die je ooit kunt maken? Dat je het dualiteitsbewustzijn krijgt en een blinde volgeling van de manipulatoren wordt.
Hoe zou je ooit aan deze staat kunnen ontsnappen? Je zou bewust moeten toegeven dat jij die keuze niet meer wil maken. Het probleem is dat mensen, wanneer ze beginnen in te zien dat de acties die ze hebben ondernomen met het dualiteitsbewustzijn, niet de beste waren, dat die nog steeds beïnvloed worden door het dualiteitsbewustzijn. Dit zorgt ervoor dat ze alle keuzes beoordelen op basis van goed en fout, wat betekent dat jij, als het een vergissing was om de dualiteit in te gaan, iets verkeerd hebt gedaan en dat dit jou tot een slecht persoon maakt. Je wordt dan overspoeld door heftige negatieve gevoelens.
Dit legt de basisstrategie van de manipulatoren bloot. Ze misleiden je om de dualiteit in te gaan en een strijd tegen anderen te beginnen. Ze misleiden je om dingen te doen die karma bij jou maken. Omdat je genoeg hebt van de strijd en het doden en eruit wilt, projecteren ze op jou dat het heel pijnlijk zal zijn als je toegeeft dat je iets verkeerd hebt gedaan en dat het je zal vernietigen.
Ze proberen je tot in het oneindige vast te houden aan de manier van denken dat je het epische wereldbeeld blijft bevestigen omdat je acties gerechtvaardigd waren vanwege een of andere ultieme zaak. Ze willen dat je gelooft dat het goede binnen korte tijd de allerhoogste overwinning op het kwade zal behalen – als je maar blijft geloven dat je mag doden.
Hoe kom je ooit uit de denkwijze van de gevallen wezens? Alleen als je bewust begrijpt en toegeeft dat je die gemoedstoestand niet meer wilt. Als je dit niet bewust kunt toegeven vanwege de pijn die het je zou bezorgen, dan is het erg verleidelijk om nog een rondje mee te draaien in de epische denkwijze waarin je acties gerechtvaardigd voelen en je de pijn en ‘de dag des oordeels’ kunt vermijden.
Wat is de enige uitweg die mogelijk is? Dat je toegeeft dat het bewuste zelf ervoor verantwoordelijk is dat je een gescheiden zelven hebt gekregen, maar niet verantwoordelijk is voor de daden die worden gepleegd door het gescheiden zelf. De manipulatoren hebben geprobeerd om zelfs deze uitweg te blokkeren.
Veroordeelt God jou?
In de epische drama’s wordt impliciet aangeven dat God de uitkomst heeft bepaald die hij op aarde wil zien. God heeft daarom ook de maatstaven bepaald voor goede en foute daden en dat houdt in dat God zelf jou zal veroordelen voor verkeerde daden.
Hoe kun je accepteren wat hierboven is gezegd, zolang je vasthoudt aan het beeld van een boze en veroordelende god in de lucht die de manipulatoren hebben geschapen? Het is gewoon een feit dat jij dat niet kunt en dat betekent dat je moet ontkennen wat er is gezegd en nog een rondje mee moet draaien in de epische denkwijze.
Veroordeelt de echte God jou? De Schepper ziet niet eens wat jij doet in de dualiteit. Zoals de Bijbel zegt, kunnen zijn ogen geen ongerechtigheid aanschouwen. De Schepper heeft je het recht gegeven om de dualiteit in te gaan, maar zodra je dat doet, ziet God niet meer wat je daar doet.
De geascendeerde meesters zien wel wat je doet in de dualiteit, maar ze veroordelen je er niet om. Ze weten dat je handelt door een gescheiden zelf. Ze weten dat het bewuste zelf op elk moment kan zien dat dit gescheiden zelf niet echt is en kunt besluiten dat je eruit stapt.
Zolang je er niet voor openstaat om aan het gescheiden zelf te ontsnappen maken de meesters zich geen zorgen over wat je doet, want dan leer je het wel op de Harde Leerschool. Wanneer je ervoor openstaat om te ontsnappen, grijpen ze in om jou te helpen. Hun enige zorg is dat ze jou zover moeten krijgen dat je het oude zelfgevoel loslaat en een zelf accepteert dat dichter bij eenheid staat, dichter bij het Christusbewustzijn.
Zodra je werkelijk een oud zelf hebt losgelaten en het bewustzijn waaruit het is geschapen, ben je ‘onberispelijk voor God’. Je bent herboren met een nieuw zelf dat zich niet eens herinnert wat het oude zelf heeft gedaan. Zoals de Bijbel zegt: “Ik zal hun zonden niet meer gedenken.”
De geascendeerde meesters nemen niemand iets kwalijk en proberen alleen maar iedereen te helpen om het beperkte zelf te transcenderen. In die situatie werkt het zo dat je alleen aan een bepaald zelf kunt ontsnappen wanneer je bewust de beperkingen ervan gaat zien en er vervolgens voor kiest die los te laten.
De meesters nemen jou nooit iets kwalijk, maar jij zult het de zelven wel kwalijk nemen totdat je het gevallen bewustzijn volledig hebt losgelaten. Bij veel mensen zorgt dit ervoor dat ze in een schemergebied terechtkomen waarin ze om hulp vragen, maar zich tegelijkertijd proberen te verbergen voor de meesters opdat zij hun tekortkomingen niet zien.
Wat ervoor heeft gezorgd dat je het contact met je spirituele leraar verloor, was dat jij je voor de leraar probeerde te verbergen. Zolang jij je probeert te verbergen voor de geascendeerde meesters, kunnen ze je niet helemaal helpen. Waarom? Omdat zij jou niet mogen helpen om de beperkingen van je huidige zelfgevoel volledig te zien en dat betekent dat jij het niet kunt loslaten.
De meesters nemen je niets kwalijk. Je projecteert op hen dat ze jou de schuld geven en je probeert dan bepaalde dingen voor hen te verbergen om te voorkomen dat de meesters jou die daden kwalijk nemen. Dit is allemaal een projectie van je eigen gedachten.
Als je dit zou kunnen begrijpen, zouden de meesters jou veel gemakkelijker kunnen helpen en zou je het jezelf veel gemakkelijker maken om op een nieuw niveau van vrijheid te komen waarop de prins van deze wereld niets meer bij je vindt. Het is een fundamenteel feit dat je niet volledig kunt profiteren van een echte leraar zolang je iets voor die leraar probeert te verbergen. Iets waar je niet naar wilt kijken, houd je gevangen in het oude zelf en het gevallen bewustzijn. Er is niets verborgen wat niet aan het licht zal komen.
Hoe zit het met het Tijdperk van Hoger Bewustzijn?
Op dit punt zullen sommigen vragen waarom de geascendeerde meesters blijven praten over een Gouden Eeuw, het Tijdperk van Het hogere bewustzijn, als ze geen specifieke uitkomst op aarde gemanifesteerd willen zien? Denk eens aan de uitkomst die de manipulatoren willen. Zij projecteren op het collectieve bewustzijn dat er een vaststaand en onveranderlijk beeld is van een perfecte samenleving en dat God wil dat die samenleving er komt. Zodra het zover is, is de aarde perfect geworden en zal ze eeuwig in die staat blijven.
In werkelijkheid beginnen de meest ervaren manipulatoren te begrijpen dat niets ooit stil kan staan. Ze hebben de droom nagejaagd om een samenleving te vormen waarin zij de onbetwiste leiders waren wier macht en privileges nooit in gevaar zouden kunnen komen. Ze zijn vaak dicht bij zo’n samenleving gekomen, maar elke keer griste de tweede wet van de thermodynamica de overwinning voor hun neus weg.
Wat bijna geen van de manipulatoren heeft begrepen, is dat de manipulatoren juist zelf hun eigen perfecte samenleving vernietigen. De geascendeerde meesters zijn niet dom, dus laten ze nooit één manipulator op een planeet incarneren. Er zijn altijd minstens twee manipulatoren met hetzelfde niveau, wat betekent dat ze allebei de allerhoogste macht willen en met elkaar gaan rivaliseren. Dit zorgt ervoor dat één manipulator niet de allerhoogste macht kan krijgen, althans niet lang. Er zal altijd een opkomende machtselite zijn die probeert de gevestigde machtselite omver te werpen.
Er zijn echter enkele manipulatoren die zich hebben gerealiseerd dat een statische samenleving nooit mogelijk zal worden, dus ze zijn er niet echt naar op zoek. Ze projecteren alleen dat dit het doel is, omdat dit de meeste mensen op aarde voor de gek zal houden. Zolang je wordt verblind bent doordat je gescheiden bent, zal een stabiele samenleving een heel wenselijk en haalbaar doel lijken. Pas wanneer je de oneindigheid rechtstreeks ervaart, realiseer jij je dat niets op de materiële wereld stil kan of stil zou mogen staan, omdat dan het doel van voortdurende groei naar een oneindig zelfgevoel teniet zou worden gedaan.
De meest ervaren manipulatoren zijn niet echt op zoek naar een samenleving die vastligt. Ze proberen de strijd voort te zetten omdat ze weten dat de droom van een perfecte samenleving de beste motivatie is om mensen zover te krijgen dat ze vechten tegen een vijand die schijnbaar tegen die droom is. Ze liegen gewoon tegen mensen om ze in de strijd te houden en weten dat het doel nooit bereikt kan worden.
De geascendeerde meesters weten ook dat er geen statische samenleving kan worden bereikt in de wereld van vorm, vooral in een niet-geascendeerde sfeer. De meesters hebben wel een visie op wat er in het komende tijdperk bereikt zou kunnen worden, maar dat is geen vastomlijnde visie van een statische samenleving.
Het doel is om een samenleving te vormen die haar leden maximaal de kans geeft om hun niveau van zelfbewustzijn te verhogen. Aangezien sommige mensen hiervan profiteren en hun bewustzijn verhogen, moet de samenleving natuurlijk veranderen opdat deze mensen nog hoger kunnen stijgen.
Een samenleving uit de Gouden Eeuw zal zichzelf voortdurend transcenderen, zoals je de afgelopen eeuw inderdaad in veel samenlevingen op aarde hebt gezien. De snelheid waarmee die verandert zoals je tegenwoordig ziet, is traag in vergelijking met de Gouden Eeuw. Wanneer het Tijdperk van Hoger Bewustzijn meer manifest wordt, zal de samenleving zo snel veranderen dat mensen veel sneller op het ascensiepunt zullen komen dan tegenwoordig.
Wanneer je uit het gevallen bewustzijn stapt, zie je dat het vanzelfsprekend is dat de geascendeerde meesters geen vastomlijnde visie hebben die ze op aarde gemanifesteerd willen zien. Hun visie is een samenleving die haar leden maximaal de kans geeft om hun bewustzijn te verhogen. Dit betekent dat het nooit gerechtvaardigd is om geweld of dwang te gebruiken om de samenleving van de Gouden Eeuw te kunnen manifesteren.
In de Gouden Eeuw zal er een geheel nieuw soort technologie worden uitgebracht, namelijk een vorm van technologie die niet op geweld berust. Voordat dit kan gebeuren, moet een cruciaal aantal mensen de denkwijze van de manipulatoren, die op geweld berust, zijn ontstegen.
De geascendeerde meester Saint Germain wacht op de beste studenten om dit doel te bereiken en een van de bedoelingen om deze verhandelingen te geven is de mensen te helpen om de denkwijze te ontstijgen die op geweld berust en de slangachtige illusie dat het doel de middelen heiligt. Hoe lang moet Saint Germain op jou wachten?
Hoe zit het met mijn Levensplan?
Voordat je incarneert, ontmoet je jouw geascendeerde leraren om een plan voor je volgende leven te formuleren. Dit kan bepaalde dingen specificeren die je tijdens dat leven wilt bereiken; het lijkt dus wel alsof het de bedoeling is dat iets op de materiële wereld bereikt. Het kan zelfs bepaalde dingen specificeren die je moet doen, dus hoe verschilt dit dan van de epische drama’s?
Zou het geen onderdeel van je Levensplan kunnen zijn dat je iets bereikt om Saint Germains Gouden Eeuw te kunnen manifesteren? Nogmaals, het epische scenario dat door de manipulatoren wordt geprojecteerd, is niet echt. Het doel dat ze stellen, is niet hetzelfde als het doel voor de Gouden Eeuw dat door Saint Germain heeft gesteld.
Het cruciale verschil is dat voor een geascendeerde meester het doel de middelen niet heiligt, wat betekent dat ze niet pleiten voor het gebruik van dwang of geweld om een bepaald materieel doel te behalen. Natuurlijk maken bepaalde materiële doelen deel uit van het plan van Saint Germain voor de Gouden Eeuw. Als in je levensplan staat dat je gaat helpen een bepaald doel te manifesteren, zou je inderdaad je leven eraan moeten wijden om dat te bereiken.
Veel spirituele mensen hebben inderdaad het doel om een bepaalde taak op aarde uit te voeren. Daar is niets mis mee, zolang je geen geweld gebruikt en zolang je niet gehecht raakt aan de uitkomst. De manipulatoren profiteren van je rechtmatige verlangen om mee te helpen om de samenleving vooruit te brengen. Ze proberen die om te buigen naar de epische drama’s waardoor je eigenlijk niet helpt om de samenleving vooruit te helpen.
Het verschil is subtiel. Kijk eens naar iemand die een bepaald doel bereikt, bijvoorbeeld door een nieuw stuk technologie uit te vinden. Toch heeft hij een onzuiver motief en is hij bereid geweld te gebruiken om zijn uitvinding te laten ontwikkelen en produceren. Kijk dan eens naar iemand anders die ook de creativiteit heeft om iets nieuws te ontdekken, maar geen geweld wil gebruiken en zodoende geen succes heeft. Wie heeft de samenleving vooruitgeholpen?
De eerste manifesteerde wel een fysiek resultaat, maar daarmee zette hij ook de dualistische strijd voort. De andere manifesteerde geen resultaat, maar heeft de strijd niet voortgezet en heeft zich daadwerkelijk van het bewustzijn van de strijd bevrijd.
Kijk naar de missie van Jezus tweeduizend jaar geleden. Meteen na zijn dood aan het kruis lijkt het alsof hij niets heeft bereikt en geen fysiek resultaat heeft nagelaten. Vanuit spiritueel perspectief was zijn missie een succes omdat hij zich kwalificeerde voor zijn ascensie en nieuwe ideeën naar het fysieke vlak heeft gebracht.
In veel gevallen kun jij je Levensplan uitvoeren zonder een fysiek resultaat te behalen, omdat dat resultaat altijd door iemand anders naar buiten kan worden gebracht. Naarmate je dichter bij je ascensie komt, worden fysieke resultaten steeds minder belangrijk.
Let erop dat Jezus een aantal zeer radicale aanwijzingen gaf: Verzet je niet tegen het kwaad, keer de andere wang toe, vergeef zeventig maal zeven, laat de doden hun doden begraven. Dit zijn aanwijzingen voor mensen die dicht bij hun ascensie zijn en maximaal vooruitgang willen boeken in de richting van dat niet-materiële doel. In dat geval moet je aantonen dat je vrij bent van de epische strijd, zelfs tot op het punt waarop je niet iemand wilt vermoorden die jou probeert te vermoorden.
Een van de dingen die je moet doen om in aanmerking te komen voor je ascensie, is karma in evenwicht brengen. Hoe kun je dat karma in evenwicht brengen wanneer je karma hebt gemaakt door de epische strijd aan te gaan? Niet door de strijd aan te gaan in dit leven. Voor mensen die niet dicht bij hun ascensie zijn, kan het gepast zijn om zichzelf te verdedigen, maar voor degenen die dicht bij de ascensie zijn, kan dit schadelijk zijn voor hun vorderingen. Je kunt niet zo gehecht zijn aan een fysiek resultaat, inclusief je fysieke overleving, dat je bereid bent geweld te gebruiken en zodoende de strijd voort te zetten die op geweld berust.
Om je te kwalificeren voor je ascensie, moet je op het punt komen waarop je niets meer hoeft te doen op deze planeet en niets meer wilt doen of ervaren. Er zijn op dit moment inderdaad mensen geïncarneerd die in aanmerking zouden kunnen komen voor hun ascensie in dit leven.
Het enige wat hen ervan weerhoudt om dit doel te bereiken is dat ze de epische denkwijze niet hebben losgelaten. Ze hebben het gevoel dat ze deze planeet niet kunnen achterlaten totdat het doel – zoals hun spirituele leer zegt – om de vijand te verslaan is bereikt. Sommige van deze mensen hebben hun geest volledig afgesloten voor de geascendeerde meesters omdat ze een epische illusie gebruiken om hun woorden te weerleggen.
Houd op met keuzes maken
Laten we eens kijken naar een ander subtiel effect van het concept dat er goede en foute keuzes zijn. In het oorspronkelijke scenario was er geen risico verbonden aan het maken van keuzes. Je leerde gewoon van al je keuzes en breidde je zelfgevoel uit.
Met de komst van de manipulatoren en hun maatstaven voor goede en verkeerde keuzes, zit er een ernstig emotioneel risico aan het maken van verkeerde keuzes. Je kunt het op een epische manier bij het verkeerde eind hebben en de ergst consequenties moeten voelen die er mogelijk zijn, zoals eeuwig lijden in de hel.
In zekere zin is het waar dat je keuzes tot lijden kunnen leiden. Maar de keuzes die tot lijden leiden, zijn de keuzes die gemaakt worden vanuit het dualiteitsbewustzijn. De keuzes die je tot het extreme lijden van een helse gemoedstoestand kunnen brengen, zijn de keuzes die worden gemaakt vanuit het epische bewustzijn van de manipulatoren.
Nogmaals, je ziet dat de manipulatoren het probleem hebben veroorzaakt en ze proberen je nu een oplossing te bieden. De oplossing is dat jij je vrije wil gebruikt om te beslissen dat jij zo incompetent bent dat jij onmogelijk zou kunnen beslissen wat goede en verkeerde keuzes zijn.
Je wilt opgeven dat jij je eigen keuzes maakt en je aan maatstaven houden die worden bepaald door degenen die beweren dat ze het recht en de wijsheid hebben om deze maatstaven te stellen. Je geeft het op om je eigen keuzes te maken en doet blindelings wat de manipulatoren zeggen wat je moet doen – want dan zou je natuurlijk nooit verkeerde keuzes kunnen maken.
Er zijn twee dingen mis met dit scenario. Zoals uitgelegd zal het veiligheidsmechanisme van de kosmische spiegel naar jou terugzenden wat jij uitzendt. Wanneer jij je keuzes baseert op de maatstaven van de manipulatoren, zal er onvermijdelijk lijden volgen.
De manipulatoren zullen je nog een episch drama aanbieden dat je lijden kan wegpraten. Niet omdat je blindelings de manipulatoren volgt, maar omdat jij je door iets buiten jou laat lijden. De oplossing is dat jij je opnieuw onderwerpt aan een drama en de oorzaak van je lijden gaat bestrijden.
Het andere probleem met het scenario is dat het in strijd is met de bedoeling van de schepping, namelijk dat je groeit in zelfbewustzijn. Je groeit niet door blindelings te doen wat andere wezens tegen jou zeggen. Je groeit door je eigen keuzes te maken en vervolgens bewust te leren van de consequenties. Door de epische drama’s lijkt het onnodig om de consequenties te evalueren, omdat ze altijd een verklaring hebben die de verantwoordelijkheid niet bij jou legt.
Tot slot, denk er eens over na hoe je zou kunnen ontsnappen aan de tredmolen waarin je blindelings de blinde leiders volgt. Je stapte in die tredmolen door te besluiten dat jij niet je eigen keuzes wilde maken. Hoe kom je er weer uit? Alleen als je beslist dat jij de macht weer in handen neemt om je eigen keuzes te maken.
De epische drama’s vertellen je dat dit het ergste is wat je kunt doen, omdat het er zeker toe zou leiden dat je tot de hel wordt veroordeeld. Het blindelings volgen van de manipulatoren brengt je in werkelijkheid naar de hel. De enige mogelijke ‘redding’ is dat jij begint je eigen keuzes te maken en om leiding van het Christusbewustzijn vraagt.
Je ziet nu dat de manipulatoren eerst een probleem veroorzaken en je vervolgens een ontsnappingsmechanisme voorschotelen. Wanneer blijkt dat deze ontsnapping niet echt een ontsnapping aan het lijden is, proberen ze je te blokkeren om het enige te doen wat jou echt zou kunnen helpen ontsnappen uit de tredmolen van het dualiteitsbewustzijn.
Hoe lang laat je dit nog doorgaan? De geascendeerde meesters staan altijd klaar om je te helpen, maar je moet besluiten je geest open te stellen voor de waarheid die je zal bevrijden. Zoek en gij zult vinden, vraag en gij zult ontvangen, klop en de deur zal opengedaan worden.