Vraag: Tegenwoordig worden kinderen en tieners gedwongen naar school te gaan, maar ze moeten ook bepaalde examens afleggen. De jongere generatie wordt geconfronteerd met dwang door het staatsapparaat, en vaak ook door hun ouders, die academische vooruitgang van hun kinderen eisen. Dit alles kan hun karakter schaden en zorgen voor pesterij op school en andere problemen. Ik weet dat de geascendeerde meesters hebben gezegd dat kinderen psychologie moet worden onderwezen en iets wat rechtstreeks verband houdt met het praktische leven. Moeten we echter niet beginnen met kinderen op elke leeftijd vrijwillig vakken en onderwijsinstellingen te laten kiezen of hen uit te sluiten van een programma als ze dat willen?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria – Webinar Nieuwjaar 2024:

Waar je tegenaan loopt, is dat veel landen een specifieke agenda voor het onderwijssysteem hebben. En als je terugkijkt op het communisme en zelfs naar het huidige Rusland, dan zie je duidelijk dat de staat, laten we zeggen, kinderen wil hersenspoelen om bepaalde ideeën te accepteren. Het is niet zo dat dit niet ook in het westen of in andere landen voorkomt. Het komt vaak voor dat de staat een bepaalde agenda heeft en onderdeel van die agenda is uiteraard het opvoeden van kinderen die van nut kunnen zijn voor de zakenwereld, die in de samenleving passen en zich houden aan de normen en maatstaven van de samenleving.

Dit is één aspect. En om mensen, kinderen, meer vrijheid te geven in het onderwijssysteem, zou je dit aspect moeten loslaten. Maar er zijn landen die meer alternatieven hebben dan het door de staat gesponsorde onderwijs. Naast de wens van de staat is er ook nog een alternatieve manier om kinderen op te voeden, op een praktische manier. Als je staatsonderwijssysteem hebt, een landelijk onderwijssysteem, dan is de praktische realiteit: hoe divers dat kan zijn. Hoe diverser, hoe meer middelen je nodig hebt. Hoe meer keuzes je kinderen geeft, hoe meer middelen je hieraan moet besteden. Daarom zou je in de praktijk kunnen zeggen dat er tenminste een tussenperiode is met staatsonderwijs dat enigszins gestandaardiseerd is. En vervolgens zou je privéscholen kunnen hebben die een alternatief zijn voor ouders die willen dat hun kinderen meer keuzemogelijkheden hebben. In de Gouden Eeuw zullen de onderwijssystemen vanzelfsprekend diverser zijn en zullen kinderen meer vrije keus hebben.

Waar je hier tegenaan loopt, is: “Kan een vijfjarig kind eigenlijk wel kiezen wat voor opleiding hij wil? Kan hij kiezen wat hij wil studeren? Heeft hij voldoende ervaring en bewustzijn om dit te doen?” Je moet kinderen een fundament geven. Je zou dus kunnen zeggen dat je een soort basisonderwijs zou kunnen krijgen, het minimale onderwijs dat kinderen nodig hebben om te leren. En dit zou lezen, schrijven, elementair rekenen, elementair bewustzijn van de samenleving kunnen zijn, maar in de Gouden Eeuw zou dat ook psychologie moeten omvatten, zodat kinderen aan hun psychische problemen leren werken. Dan zou je een onderwijssysteem kunnen hebben dat onderwijs in de psychologie gebruikt om kinderen te herkennen met specifieke psychologische problemen, die vaak afkomstig uit vorige levens, zoals we al vaak hebben besproken. En dan zou je alle kinderen kunnen helpen om een programma te vinden voor het oplossen van hun psychische problemen dat ze dan zouden kunnen volgen. En als ze hun psychische problemen op een bepaald niveau hebben opgelost, dan zou je ze een breder scala aan keuzes voor hun verdere opleiding kunnen aanbieden.

Op die manier zou je mensen een solide basis geven om mee te beginnen, je zou ze helpen hun psychische problemen op te lossen, zodat ze betere keuzes kunnen maken over wat ze eigenlijk willen. De kinderen die niet goed functioneren in een onderwijssysteem hebben in veel gevallen zulke ernstige psychische problemen hebben dat ze niet goed met andere mensen kunnen omgaan. Voor die kinderen gaat het er niet om dat ze meer keuzemogelijkheden krijgen. Het is een kwestie van zeggen: “Wat is het psychologische probleem dat dit kind moet oplossen?”, zodat hij betere keuzes kan maken over zijn toekomst in plaats van in opstand te komen tegen het onderwijssysteem als reden om de behandeling van een psychisch probleem te vermijden of gewoon omdat het kind zo in de psychologische kwestie verwikkeld is dat hij niets anders kan. Begrijp je wat ik zeg? Er moet evenwicht komen tussen zeggen: “O, dit zijn kinderen die niet op de traditionele manier les willen krijgen en we moeten hen zoveel mogelijk vrijheid geven.” versus: “Is het mogelijk dat dit kind psychische problemen heeft en zou het dan niet beter zijn om die eerst op te lossen voordat hij mag kiezen wat voor opleiding hij wil?”

Je moet het evenwicht vinden, en in de Gouden Eeuw, naarmate je steeds verder in de Gouden Eeuw komt, zullen ze zich steeds meer richten op de psyche van het kind. omdat het besef dan zal komen dat de primaire functie van het onderwijssysteem niet is om de geest van een kind met kennis te vullen, maar het kind te helpen om zijn psychische problemen op te lossen en hem de rest van zijn leven op een constructief spoor te zetten.