Boeken als leermiddelen

 

Vraag: Over het boek ‘Phylos, A Dweller on Two Planets’. Dit boek is al een tijdje geleden gegeven, hoewel in de vorige dispensatie (de Summit Lighthouse) werd gezegd dat het is gegeven door de profeten. Ik zou graag willen weten wat de meesters vandaag de dag kunnen zeggen over de historische nauwkeurigheid en betrouwbaarheid ervan als lesmateriaal. Kunnen ze daarnaast een andere bron aanbevelen die de niet–gedocumenteerde geschiedenis van onze planeet beschrijft?

Antwoord van de Geascendeerde Meester Moeder Maria – Nieuwjaarswebinar van 2025:

Je moet voorzichtig zijn en beseffen dat de waarde van een boek als leermiddel niet afhangt van de historische nauwkeurigheid ervan. De waarde van een boek als leermiddel is wat het je kan leren over de menselijke psyche.

Omdat de moderne wereld zo beïnvloed wordt door de lineaire geest, de analytische geest, zijn alle mensen op de moderne wereld geneigd om een spiritueel boek dat spreekt over iets wat in het verleden is gebeurd, letterlijk te nemen. Je wilt zeggen dat het toen absoluut zo was. Je moet je realiseren dat het boek ‘A Dweller on Two Planets’, zijn waarde niet ontleent aan het letterlijk nemen van alles wat erin gezegd wordt en zeggen dat dit precies zo was op Atlantis.

Het boek is van één persoon die terugkijkt op de tijd van Atlantis en het bekijkt vanuit een bepaald perspectief dat niet beslist gebaseerd is op het lezen van de Akashakronieken, maar met het specifieke doel om bepaalde lessen te tonen. Veel van jullie zijn ook een serie boeken tegengekomen die ‘Life and Teachings of the Masters of the Far East’ heten. Het idee is dat een westerse groep wetenschappers op expeditie ging naar de Himalaya en daar spirituele meesters ontmoette die verschillende bovennatuurlijke vermogens hadden. Er zijn mensen die deze serie boeken hebben bekritiseerd door te zeggen dat de auteur Baird T. Spalding nooit naar het oosten is gereisd en dat er niet zo’n expeditie is geweest. De expeditie was een literair hulpmiddel, een leermiddel. Ook al heeft die expeditie niet plaatsgevonden, de boeken zijn wel waardevol als leermiddel voor mensen die op zoek zijn naar psychologische lessen. En dat geldt ook voor ‘Phylos’. Dat geldt ook voor veel andere leringen die werden gegeven over gebeurtenissen die in het verleden hebben plaatsgevonden, inclusief Madame Blavatsky, de I Am Movement.

Je kunt dit niet helemaal letterlijk nemen. Je hebt het boek ‘Mijn Levens met…’, dat we in deze dispensatie zouden aanbevelen voor mensen die openstaan voor deze dispensatie. Maar nogmaals, als je dit boek letterlijk neemt en wilt geloven dat alles wat in het boek wordt beschreven precies is gebeurd zoals beschreven, en als je zegt: “Geef me precies het jaar waarin de beschaving bestond die in het boek wordt beschreven”, dan begrijp je het doel van het boek niet. Je moet hier heel voorzichtig mee zijn, want anders eindig je als atheïst of agnost die naar empirische gegevens kijkt. Er zijn mensen die dit hebben gedaan en bijvoorbeeld concludeerden dat Jezus niet als fysiek persoon heeft bestaan. Ze citeren allerlei gegevens, allerlei historische bronnen, of zeggen dat er geen bewijs is dat hij ooit als persoon heeft bestaan. Je moet je realiseren dat je dit met vrijwel elke religie, elke spirituele tekst kunt doen. Je kunt óf iets vinden dat in tegenspraak is met iets wat als historische gegevens worden beschouwd óf je kunt zeggen dat er geen bewijs is dat dit ooit is gebeurd.

Als jij je letterlijke, analytische geest op deze manier gebruikt, blokkeer jij je vooruitgang op het spirituele pad. Er bestaat zeker een tendens bij veel mensen op de moderne wereld om dit te doen. Ik hoop alleen dat studenten van geascendeerde meesters daar niet bij zijn.