Jouw uitdaging is dat je een cultuur vormt zonder enige norm

 

Geascendeerde Meester Saint Germain, 14 juli 2007

Deze denkwijze heeft zelfs het terrein van de religie beïnvloed, in zoverre dat de meeste religies en spirituele bewegingen, zelfs de meeste New Age bewegingen, een maatstaf stellen voor hoe jij je behoort te gedragen om gered te worden – hoe zij verlossing ook definiëren. Dit is nog iets waar je opnieuw over moet nadenken, want je krijgt de lering om een geheel nieuwe omgeving te vormen, waardoor iemand, wanneer hij voor de eerste keer bij je komt, niet het gevoel krijgt dat hij in jouw kader moet passen om erbij te mogen. In tegendeel, ze krijgen het gevoel dat ze welkom zijn en geaccepteerd worden zoals ze op dit moment zijn omdat jij geen maatstaf hebt voor wat gewoon is, voor wat liefdevol, is. Want jij hebt de voorwaardelijke liefde getranscendeerd en je bent op het punt gekomen waarop jij onvoorwaardelijke liefde voor al het leven voelt.

De enige manier om onvoorwaardelijke liefde te hebben is natuurlijk dat er geen voorwaarden zijn. Dat houdt in dat jij geen verwachtingen hebt over hoe mensen zich wel of niet zouden moeten gedragen. Je hebt geen maatstaf voor wat normaal of aanvaardbaar gedrag is.

Ieder mens is – op dit moment – in een bepaalde bewustzijnsstaat. Je weet niet waarom iemand in die bewustzijnsstaat is. Het kan zijn dat iemand bepaalde keuzes heeft gemaakt die op de dualiteit werden gebaseerd, maar het kan ook zijn dat iemand, die heel erg belast lijkt, in feite iets voor het massabewustzijn op zich heeft genomen en die last voor veel andere mensen draagt, zodat het voor hen gemakkelijker wordt om vooruitgang te boeken. Het heeft geen zin om iemand in gedachten te veroordelen. Je accepteert iemand zoals hij op dit moment is. En daarom verwelkom jij hem in jouw hart. Je geeft hem/haar onvoorwaardelijke liefde en de acceptatie dat iemand welkom is zoals hij/zij is.

Daarna houd jij natuurlijk ook nog het volmaakte concept voor ogen dat zij alle beperkingen of lasten kunnen transcenderen die zij nu onder ogen moeten zien. Maar je handhaaft het volmaakte concept niet door in gedachten een maatstaf te stellen die zegt: “Ah, dit is normaal voor een spirituele zoeker en die persoon voldoet niet aan de norm, dus moet ik hem helpen om aan die norm te voldoen.” Want nogmaals, er kunnen mensen zijn die kwalen op zich hebben genomen die ze de rest van hun leven moeten dragen – en dan is het niet de bedoeling dat een bepaalde kwaal wordt geheeld. De vraag is of jij nog steeds onvoorwaardelijk van die persoon kunt houden zonder een norm te hebben over wat er wel of niet zou moeten gebeuren?

In principe is iedere religie op deze planeet ten prooi gevallen aan het dualiteitsbewustzijn dat een norm stelt aan wat het betekent om lid van die religie te zijn. Daarom voelden heel veel mensen zich niet welkom en geaccepteerd bij bepaalde religies. Als je naar de samenleving van tegenwoordig kijkt, dan zie je dat heel veel mensen religie de rug hebben toegekeerd – of het nu een specifieke religie is, of zelfs alle religies – juist omdat zij zich daar niet welkom voelden. Dit hoefde niet beslist te komen doordat er iets mis was met de gemoedstoestand van deze mensen. In feite waren die mensen in veel gevallen innerlijk afgestemd op de wetenschap dat religie de oude veroordelende denkwijze in het Aquariustijdperk ook moest transcenderen.

Gebruik spirituele verworvenheden niet als maatstaf om anderen te beoordelen
Hier is nog een concept waar jullie over moeten nadenken. Ik heb gesproken over de noodzaak om Christusonderscheid te krijgen en wanneer jij onderscheid maakt, maak je onderscheid tussen wat echt en onecht is. Ik moet echter zeggen dat zelfs mensen die al wat Christusonderscheid hebben, ten prooi kunnen vallen aan de heel subtiele verzoekingen van de slangachtige geest door het Christusonderscheid te gebruiken om een maatstaf te stellen waarmee jij andere mensen beoordeelt. Heeft Christus niet gezegd: “Oordeel niet opdat gij niet geoordeeld worde?” En de reden is, zoals wij al vaker hebben uitgelegd, dat wíj jullie niet oordelen, maar jullie oordelen jezelf en de manier waarop jij andere mensen beoordeelt, is een reflectie van jouw bewustzijnsstaat – en dat is de bewustzijnsstaat die jij ook gebruikt om jezelf te beoordelen, zelfs als jij je hier niet bewust van bent.

Ik breng je onder de aandacht dat het op de lagere niveaus van Christusschap – wanneer jij wat Christusonderscheid begint te krijgen, maar jij je hart nog niet volledig hebt opengesteld, nog niet helemaal onvoorwaardelijke liefde bezit – mogelijk is dat je Christusonderscheid wordt bezoedeld door de neiging om te oordelen gebaseerd op de maatstaf van wat normaal of acceptabel is. Daarom geef ik jullie deze lering, zodat je de gelegenheid krijgt om die norm te onderzoeken opdat jij niet de normen van jouw samenleving on-onderzocht met je meedraagt, waardoor jij onbewust jouw Christusonderscheid laat beïnvloeden door de normen van de samenleving.

Weten wat onecht en echt is in iemand anders – wanneer je echt weet wat echt en onecht is – zal je boven jouw menselijke oordelen laten uitstijgen – en dit is de reden. Wanneer je echt het verschil ziet tussen wat echt en onecht is, dan zie je ook duidelijk wat onecht is in een ander menselijk wezen, maar kijk je ook verder dan het onechte en zie je de diepere waarheid die misschien verborgen zit achter de persoonlijkheid of het gedrag op de wereld. Hoe kun je over iemand anders oordelen wanneer jij ziet wat echt is in een ander menselijk wezen? Je weet dan immers dat die persoon uit dezelfde bron is gekomen als de bron waar jij ook uit voortgekomen bent. En daarom is die persoon ook een onderdeel van hetzelfde Lichaam van God waar jij een deel van bent en daarom ben jíj ook die persoon.

En wanneer je ziet wat echt en onecht, dan kijk je verder dan de uiterlijke verschijnselen die verschillen en conflicten veroorzaken en zie je dat al het leven één is. En je bevestigt dat het leven één is. En dan kun je de gemeenschap van het Eenheid, de Sfeer van Eenheid, waar Maitreya over heeft gesproken, vormen omdat je bevestigt dat je één bent in Christus met andere mensen en je wijst nooit iemand af. Je geeft hen echter de keus of zij één willen worden met Christus of dat ze zich zullen verwijderen omdat zij dat één zijn nog niet aankunnen. Ze hebben nog wat meer tijd nodig om te ervaren dat ze gescheiden zijn en in de dualiteit zitten tot ze er uiteindelijk genoeg van krijgen.

Maar je hebt ze in ieder geval een echte keus gegeven door één te zijn en hen in jouw één zijn te verwelkomen zodat zij kunnen zien dat er een alternatief is voor de gescheidenheid die hen door de maatstaven, de normen, van de maatschappij wordt opgelegd. Zie je niet dat normaal gedrag – wat in je huidige samenleving als normaal gedrag wordt beschouwd – de maatstaf is die geheel op de dualiteit wordt gebaseerd – en daarom de leugen bevestigt dat alle mensen gescheiden wezens zijn en daarom niet één kunnen worden.

Laat de norm niet verhinderen dat jij je licht tot uiting brengt
En nogmaals, onderzoek die norm dus, onderzoek het onbetwistbare, denk het ondenkbare, accepteer wat niet te accepteren valt. Wees wat je niet verondersteld wordt te zijn – durf hier beneden alles te zijn wat je boven al bent. Accepteer een nieuwe norm en die is dat jij een spiritueel wezen bent en dat het normaal en juist is dat jij je spirituele waarheid tot uiting brengt in welke vorm die ook vanbinnen komt. En accepteer dat er geen norm op deze wereld is die jou ervan weerhoudt om jouw spirituele waarheid te uiten, zelfs als dat inhoudt dat jij een website maakt of boeken schrijft die een paar mensen laten denken dat jij gek of krankzinnig bent.

Zelfs als het betekent dat je op manieren spreekt die andere mensen uitdagen en er daarom voor zorgen dat er een standaardreactie van hun ego komt – door te zeggen dat er iets aan jou mankeert. Dat hen vervolgens het excuus geeft om jou te negeren, zodat zij niet hoeven te veranderen. Daardoor het feit negerend dat zij, als jij anders kunt zijn, ook anders mogen zijn, dus kunnen zij blijven zitten waar ze zitten en hoeven dan ze geen verantwoording voor zichzelf te nemen.

Want begrijp je niet dat normaal zijn in jullie samenleving jou altijd de behoefte ontneemt om de verantwoording voor jezelf te nemen, om te ontdekken wie jij bent en tot uiting te brengen wie jij bent? Je hoeft er immers alleen maar gewoon te zijn en met het massabewustzijn mee te doen. Dit is een heel gemakkelijke en comfortabele manier van leven, want je hoeft niet echt na te denken – want de norm heeft al het denkwerk al voor jou gedaan.

Ik feliciteer jullie met jullie bereidheid om na te denken en onvoorwaardelijk te zijn. Jullie kunnen dit momentum vergroten door dit zelfs nog meer te doen en zelfs nog hogere gradaties van het onvoorwaardelijke te manifesteren. Hoewel het heel tegenstrijdig kan lijken, zijn er natuurlijk gradaties van het onvoorwaardelijke in die zin dat, hoewel onvoorwaardelijke liefde onvoorwaardelijk is, het mogelijk is dat mensen gedeeltelijk onvoorwaardelijke liefde hebben, maar op een ander terrein nog wel wat voorwaarden hebben.

Wees bereid om naar jezelf te kijken en te overwegen: “Wat zorgt ervoor dat ik nog voorwaarden stel aan mijn liefde?” Want ik verzeker je dat je, als je ziet dat je nog voorwaarden hebt die verhinderen dat jij jouw liefde voor anderen tot uiting brengt, ook een voorwaarde vindt die verhindert dat jij Gods liefde voor jou accepteert en dat dit ervoor zorgt dat jij jezelf beoordeelt volgens die norm, naar die maatstaf. Dit voorkomt dat jij bent wie jij bent en de overwinning bereikt dat je hier beneden bent wie jij boven al bent.

Draag het etiket dat jij níét gewoon bent als een eremedaille, want wanneer je het koninkrijk van God binnenin jou zoekt – en wanneer je dat koninkrijk boven alles zoekt wat je op deze wereld ziet – dan streef je zeker naar een hogere norm, de norm van uniek  zijn in God, zelfs op deze wereld – waar alles erop is gericht dat jij jouw uniek zijn niet tot uiting brengt, zoals je hebt gezien bij de krachten die zich richtten tegen Jezus en zijn manier om zijn Christusschap tot uiting te brengen. Hij had echter de moed om dat te zijn en ik weet dat jullie ook die moed hebben en dus kijk ik naar jullie om te zíjn. Ik verzegel jullie in mijn liefde met de dankbaarheid van het hart van een vader.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.