Geascendeerde Meester Paul de Venetiaan, 3 augustus 2024 – Heal your heart and the heart of America

IK BEN de Geascendeerde Meester Paul de Venetiaan, de Chohan van de Derde Straal, zoals jullie allemaal wel weten, maar ik zeg het toch graag.

Onvoorwaardelijke liefde versus voorwaardelijke liefde
Hoe vervorm je de hartchakra? Hoe sluit je de hartchakra? Door middel van liefde. Hoe heel je de hartchakra? Door middel van liefde. Betekent dit iets voor iemand? Het is niet de bedoeling dat het betekenis heeft, tenzij je natuurlijk begrijpt dat er goddelijke liefde is en menselijke liefde. Of liever, liefde op basis van liefde en liefde op basis van angst. Onvoorwaardelijke liefde en voorwaardelijke liefde. Het is de bedoeling dat de hartchakra de open deur is voor goddelijke liefde die naar je wezen en de wereld stroomt. Wanneer je voelt dat goddelijke liefde wordt afgewezen, dan besluit je de hartchakra te sluiten, omdat je op een of andere manier denkt dat je goddelijke liefde moet beschermen zoals je de IK BEN Aanwezigheid moet beschermen.

Goddelijke liefde is natuurlijk onvoorwaardelijk. Hoe kan iets uit een niet-geascendeerde sfeer goddelijke liefde schaden of zelfs maar beïnvloeden? Iets wat geen voorwaarden heeft, kan niet worden beïnvloed door iets wat wel voorwaarden heeft. Mensen krijgen bijna universeel deze reactie wanneer ze het gevoel krijgen dat hun liefde op deze wereld wordt afgewezen. Dit begon natuurlijk met de gevallen wezens en toen voelden ze de behoefte om hun hartchakra te sluiten. Hoe verdedig je dat je de hartchakra sluit? Door middel van menselijke liefde, omdat je dan voorwaarden stelt. Je kunt je hart alleen onder bepaalde voorwaarden voor andere mensen openstellen. Maar zodra je voorwaarden stelt, houd jij je hartchakra gesloten, omdat je dan de manier van denken hebt ontwikkeld dat je moet beoordelen wanneer de liefde mag stromen en wanneer niet. En jij denkt of liever de gescheiden zelven die je hebt gevormd om met de schok en het trauma om te gaan, denken dat zij kunnen bepalen wanneer onvoorwaardelijke liefde mag stromen en wanneer niet. En hoe bepalen ze dit? Door middel van de voorwaarden die ze stellen.

Je stelt namelijk voorwaarden om te bepalen wanneer onvoorwaardelijke liefde wel of niet mag stromen. Opnieuw een duidelijke tegenstrijdigheid als je die eenmaal ziet. Maar hier zitten de mensen in. Kijk maar naar menselijke relaties. Zodra je in de menselijke liefde stapt, heb je het gevoel dat je alleen liefde kunt geven aan een ander wezen, een ander menselijk wezen, als die persoon aan bepaalde voorwaarden voldoet. Je hebt mensen die ‘verliefd worden’, zoals ze zeggen, en voelen dat er iemand is die aan hun voorwaarden voldoet, dus laten ze de liefde stromen. Nu is dit in sommige gevallen ook echte liefde. Ze hebben nog een opening in hun hartchakra en laten een klep in ieder geval gedeeltelijk opengaan, zodat er wat goddelijke liefde doorheen kan stromen en daardoor voelen ze die stroom van liefde, de vreugde van het verliefd zijn.

Er zijn veel andere mensen die geen opening in hun hartchakra hebben en wanneer ze voelen dat ze verliefd zijn, dan geven ze liefde, maar menselijke liefde. Het is voorwaardelijke liefde. En het kan wel beter voelen dan hun normale gemoedstoestand, maar niet zo goed als wanneer je goddelijke liefde door je heen voelt stromen. Dan verstrijkt de tijd, ‘de wittebroodsweken zijn voorbij’, zoals ze zeggen, en wat gebeurt er dan? De mensen krijgen het gevoel dat het object van hun liefde niet meer aan hun voorwaarden voldoet en beginnen die liefde in te houden, vaak omdat ze bang zijn om gekwetst te worden. Wat kan er gekwetst worden? Kan onvoorwaardelijke liefde gekwetst worden? Nee. Alleen menselijke liefde kan gekwetst worden of, alleen de zelven die alleen menselijke liefde kunnen begrijpen, kunnen gekwetst worden.

Liefde gebruiken om anderen in je macht te krijgen
Dan gaan mensen, of de mensen die zich alleen openstellen voor menselijke liefde, een poging doen om liefde te gebruiken om het object van hun liefde in hun macht te krijgen, iemand te beheersen die ze beweren lief te hebben. Je ziet de ontelbare voorbeelden wel in de relaties van mensen waarin de een heeft geprobeerd om de ander in zijn of haar macht te krijgen, liefde heeft gebruikt als middel om iemand te beheersen. Maar hoe kun je onvoorwaardelijke liefde beheersen? Hoe kun je die gebruiken om anderen in je macht te krijgen? Dat kan niet. Alleen voorwaardelijke liefde kan worden gebruikt om iemand te beheersen. En hoe probeer je iemand te beheersen? Door voorwaarden te stellen en die vervolgens op de ander te projecteren; dat hij of zij aan die voorwaarden moet voldoen. Veel mensen hebben een manier van denken die bijna lijkt op een manier van onderhandelen, omdat ze denken dat elkaar ontmoeten en verliefd zijn, een handeltje is, een aankoop is, ruilhandel: “Jij doet dit voor mij, ik doe dat voor jou. Jij beantwoordt aan mijn voorwaarden, ik beantwoord aan jouw voorwaarden.” Dit is een liefdesrelatie, maar een menselijke liefdesrelatie, en die berust alleen maar op macht.

Laten we nu eens niet meer kijken naar de gemiddelde persoon, maar naar jullie, de spirituele mensen die hun hartchakra zijn gaan openstellen. Misschien ben jij je daar nog niet helemaal van bewust. Hoe doorbreek je de cyclus van menselijke liefde, van gevangenzitten in machtsspelletjes die proberen andere mensen, zelfs de wereld, in hun macht te krijgen? Zoals ik al zei, sluit voorwaardelijke liefde je hart en onvoorwaardelijke liefde stelt haar open. Hoe kun je echter onvoorwaardelijke liefde voelen als je de kleppen niet hebt geopend? Die kun je niet voelen en dat vormt een catch-22. Hoe doorbreek je die? Door na te denken over menselijke liefde, over voorwaardelijke liefde is, door te beseffen en te accepteren dat goddelijke liefde uit meer bestaat dan voorwaarden en vervolgens naar jezelf te kijken. Waar houd ik van? Is er iets waar ik meer van houd dan machtsspelletjes die berusten op voorwaardelijke liefde? Is er iets waar ik meer van houd dan de kleinzieligheid van het wereldlijke zelf en de betekenisloze, vruchteloze, eindeloze machts- en controlespelletjes die mensen spelen? En de mensen die spiritueel zijn, hebben in dit leven of in vorige levens iets gevonden waar ze meer van houden.

Méér van iets houden
Kijk eens naar mijn incarnatie als Paolo Veronese, de schilder in Italië. Ik hield meer van kunst dan al dat menselijke gedoe. Je ziet dat er veel mensen zijn die door de tijd heen zichzelf hebben verheven boven de menselijke machtsstrijd omdat ze van iets hielden. Dat kan niet zomaar iets zijn, maar wel veel dingen. Het kan een goede zaak zijn, het kan een religie zijn, het kan kunst zijn, een uitvinding. Het kan zijn dat je van iemand anders meer houdt dan de machtsspelletjes van je lagere zelf. Het kunnen kinderen zijn, het kan de natuur zijn, het kan schoonheid zijn. Het kunnen spirituele leringen zijn, spirituele wezens, zelfs God. Maar er is iets waar je meer van houdt dan het menselijke. Wat betekent het om meer van iets te houden? Het betekent dat je geen voorwaarden stelt. Het betekent niet dat het totaal onvoorwaardelijk is, maar niet de voorwaarden die momenteel door je gescheiden zelven worden gesteld ervoor hebben gezorgd dat je minstens een van de kleppen in je hartchakra hebt gesloten.

Je moet iets vinden en cultiveren waar je meer van houdt en dit kan natuurlijk worden versneld door de leringen te benutten die we hebben gegeven over de gescheiden zelven; dat je een bepaald gescheiden zelf herkent, de spelletjes ziet die hij aan het spelen is en dan te overwegen: “Waar houd ik meer van?” Want als er iets is waar je meer van houdt dan de kleinzieligheid van de gescheiden zelven, dan ben je bereid dat gescheiden zelf op te geven en hem te laten sterven om naar dat méér te reiken. Dit betekent niet dat je meteen een klep in je hart kunt openen en de stroom van onvoorwaardelijke liefde kunt voelen, maar het betekent dat je natuurlijk wel een aantal voorwaarden kunt opgeven en geleidelijk op het punt komt dat je een klep opent, en dan nog een, en daarna meerdere kleppen in je hartchakra, en ze uiteindelijk allemaal openstelt. Het is een eenvoudige formule die misschien heel erg eenvoudig lijkt, te eenvoudig, vooral voor de mensen die een zeer actieve geest bezitten. Het is een formule die gebruikt kan worden om alle voorwaardelijke zelven te overwinnen die ervoor zorgen dat de kleppen in je hartchakra dichtgaan, want als er iets is waar jij meer van houdt dan van een zelf, dan kun je dat opgeven.

En als je genoeg zelven opgeeft, zal er ineens een vibratie komen, een klep zal heen en weer gaan pulseren en plotseling worden opengegooid; er komt een stroom van onvoorwaardelijke liefde op gang. Misschien word je soms zo verrast en geschokt door die onvoorwaardelijke liefde dat je de klep weer dichtdoet en zegt: “Wat is er gebeurd, wat is er gebeurd, wat heb ik gedaan?” En daarna, naarmate je de ervaring verwerkt en er meer aan gewend raakt, kun je de klep weer een beetje openzetten en misschien weer dichtdraaien en geleidelijk aan kun je hem steeds langer openhouden en de stroom van onvoorwaardelijke liefde voelen.

De stroom van liefde voelen
Nu kan het misschien vreemd voor je lijken dat je meer van God of je IK BEN Aanwezigheid of een geascendeerde meester houdt en dit je helpt om je hartchakra te openen omdat je denkt: “O, de IK BEN Aanwezigheid zit daarboven, aan de andere kant van de kleppen in mijn hart. Wat heb ik eraan dat onvoorwaardelijke liefde door mijn hartchakra stroomt en dan weer terug naar mijn IK BEN Aanwezigheid?” Maar dat is niet wat er gebeurt. Nogmaals, je IK BEN Aanwezigheid is de bron van de stroom van liefde. Hij hoeft geen liefde van jou naar hem toe te leiden, maar door van je Aanwezigheid of God of een geascendeerde meester te houden, open jij je hartchakra, zodat je de stroom van liefde kunt voelen en die ervaring, de stroom van liefde, jou voldoening geeft. De liefde stroomt niet weer omhoog, maar stroomt de wereld in. Door je te richten op datgene waar je meer van houdt in het spirituele rijk, ging je hartchakra open.

Je beschermd voelen door het zelf
Waar houd je meer van? Jullie hebben allemaal iets waar je meer van houdt. Je zou kunnen zeggen: “Waarom bevind ik me nu op een bepaald niveau van het spirituele pad?” Stel dat je op het zevenentachtigste bewustzijnsniveau bent. Hoe ben je daar gekomen? Door op elke stap tot het zevenentachtigste niveau meer van iets anders te houden. Maar op dat niveau heb je ook een gescheiden zelf en je hebt nog niet iets gevonden waar je meer van houdt dan dat zelf en dat is de reden dat je op jouw huidige niveau bent, wat dat niveau ook is. Je moet de gewoonte kweken om jezelf te monitoren, naar jezelf te kijken: Komt er een reactie? Voel ik ook weerstand? Is er iets waarvan je het gevoel krijgt dat het je tegenhoudt? En dan realiseer jij je dat je nog niet iets hebt gevonden waar je meer van houdt. Maar waarom heb je niet iets gevonden waar je meer van houdt? Omdat je van dat zelf houdt.

Nu lijkt het je misschien schokkend dat je van een gescheiden zelf kunt houden. Maar je houdt er niet van met goddelijke liefde, je houdt ervan met menselijke liefde, net zoals je van iemand anders kunt houden met menselijke liefde. En waarom houd je van iemand met menselijke liefde? Omdat die iets voor je doet, denk je. Waarom houden mensen van elkaar met menselijke liefde? Omdat ze, zoals ik al zei, een deal hebben gesloten: “Jij doet iets voor mij en daarom houd ik van jou.” Zelfs voor een gescheiden zelf voel je een bepaalde menselijke liefde omdat: “Het zelf beschermt me tegen een bepaalde ervaring. Hij voorkomt dat ik een bepaald gevoel heb.” Je moet op het punt komen waarop jij je hiervan bewust wordt en dan overweeg je: “Is er iets waar ik meer van houd dan van dit zelf en het idee dat ik door het zelf tegen iets beschermd word?” En dit kan in het begin wel ietwat een uitdaging zijn totdat je er een gewoonte van maakt, omdat je, als je een zelf opgeeft, kwetsbaar zult zijn en overspoeld zult worden door het slechte gevoel dat je in het verleden had.

Laten we het voorbeeld van de boodschapper nemen, die zich in bepaalde situaties schaamt. Hij heeft een gescheiden zelf dat hem ervan weerhoudt om zich in bepaalde situaties te schamen en hij denkt dat hij overspoeld zal worden door een gevoel van schaamte als hij dit zelf opgeeft. Maar wanneer is dat zelf gevormd? Niet in zijn kindertijd, maar ook al heeft hij zich misschien geschaamd of andere ervaringen gehad in de kindertijd, het is in vorige levens geschapen; lang geleden. Dat betekent dat hij al ver het bewustzijnsniveau is ontstegen waarop het zelf is gevormd. Dit betekent dat je vandaag de dag niet meer dezelfde reactie op dit soort situaties zult hebben als toen. Waarom begrijp je dat niet? Omdat je dit zelf hebt en denkt dat je op zulke situaties moet reageren met dat zelf en als jij je realiseert dat je meer van iets houdt dan dit zelf, dan wil je hogerop komen, dan wil je bevrijd zijn van dat zelf. Dan kun je uit het zelf stappen en je realiseren: “Zelfs als ik het zelf niet meer heb, zal ik niet op dezelfde manier op dit soort situaties reageren als toen, omdat ik nu iemand anders ben, ik reageer nu anders.” En daarom durf je het zelf te laten sterven.

Voorwaarden stellen om ervaringen te scheppen
En dit is nog een eenvoudige sleutel. Liefde is namelijk heel eenvoudig. Zij stroomt of stroomt niet, maar onvoorwaardelijke liefde stroomt altijd, niets kan haar stoppen. Daarom is liefde eenvoudig. Goddelijke liefde kent geen voorwaarden. Hoe kan die liefde ingewikkeld zijn? Wat maakt het ingewikkeld? Wat maakt dingen ingewikkeld? De voorwaarden die jij stelt. Ik zeg niet dat het verkeerd is om voorwaarden te stellen. Jij bevindt je in een niet-geascendeerde sfeer. Je bent medeschepper. Zoals we al vaker hebben gezegd, hoe schep je iets mede? Door een concept in je gedachten te formuleren en dat te projecteren op het Ma-terlicht en hoe formuleer je een concept zolang je niet-geascendeerd bent? Door voorwaarden te stellen. Dat maakt het ingewikkeld, omdat je twee soorten voorwaarden hebt. Dualistische voorwaarden en voorwaarden die niet dualistisch zijn.

De Bewuste Jij begint op het honderdvierenveertigste bewustzijnsniveau, neemt een illusie aan, gaat naar het honderddrieënveertigste, neemt weer een illusie aan dit gaat zo door tot het achtenveertigste niveau. Het aannemen van een illusie is in feite een voorwaarde stellen. Wat is de voorwaarde? Het zuivere gewaarzijn van de Bewuste Jij bepaalt: “Op deze wereld, op aarde, bepaalt een voorwaarde wie ik ben.” Dan maakt hij weer een voorwaarde. Het lijken facetten van een diamant. Bij een ruwe diamant slijp je eerst een facet, dan een andere, daarna nog een totdat je op het achtenveertigste niveau bent. Je hebt dan een veelzijdig wezen gevormd door de voorwaarden te maken. Nogmaals, hier is niets mis mee. Dat moet je doen om te kunnen incarneren in een niet-geascendeerde sfeer, zelfs op een natuurlijke planeet. Waar zorgen die voorwaarden voor? Ze geven je alleen maar bepaalde ervaringen die je IK BEN Aanwezigheid vervolgens gebruikt om te groeien.

De dualistische voorwaarden
Wanneer je de dualiteit ingaat, begin je natuurlijk meer voorwaarden te maken, maar die berusten op de dualistische denkwijze die altijd de twee tegengestelde, maar wel relatieve polariteiten heeft en dan kom je in de menselijke liefde terecht. Onvoorwaardelijke liefde is namelijk onvoorwaardelijke liefde, maar wanneer je afdaalt naar het achtenveertigste bewustzijnsniveau, dan stroomt de liefde van je IK BEN Aanwezigheid door al die voorwaarden, al die facetten van de diamant heen die je hebt gemaakt en in een gereduceerde vorm op het achtenveertigste niveau tot uiting brengt. Die zul je nog steeds als zeer vervullend ervaren op het achtenveertigste niveau, maar naarmate je hoger komt, voel je die in een geconcentreerdere vorm en zal het steeds beter gaan voelen. Maar in de dualiteit kun je de stroom van onvoorwaardelijke liefde niet voelen, zelfs niet in gereduceerde vorm. Die wordt afgesneden, de hartchakra wordt gesloten en dan ga je bepalen wat liefde is met je dualistische gedachten en dan stel je een hele andere reeks voorwaarden op wat betreft het soort wezen dat je bent op de dualistische wereld over wat je denkt dat je bent.

Het is natuurlijk veel ingewikkelder om het dan te ontrafelen, maar het kan wel en dat kan door liefde te gebruiken, door deze formule toe te passen. Nu zeg je misschien: “Zou een wezen dat zich beneden het achtenveertigste bewustzijn bevindt, deze lering kunnen doorgronden en er gebruik van maken?” Misschien niet echt doorgronden, maar hij zou er wel gebruik van kunnen maken. Hij zou die kunnen lezen en gewoon beslissen: “Ik voel me beperkt door mijn huidige bewustzijnsstaat, ik heb daar genoeg van; is er iets waar ik meer van houd?” Dit zou wel iets moeilijker zijn, maar het zou wel kunnen en iemand zou dan deze eenvoudige formule kunnen gebruiken om op het achtenveertigste niveau te komen waardoor hij voelt dat hij in contact staat met zijn IK BEN Aanwezigheid en daarna verder op te klimmen door bij elke stap te overwegen: “Waar houd ik meer van?” Maar veel mensen die zich beneden het achtenveertigste niveau bevinden, raken gevangen in de slangachtige manier van denken door middel van logica. Ze raken erin verstrikt omdat ze denken dat het niet zo eenvoudig kan zijn. Ze zouden dit dictaat kunnen lezen of horen en daarna zeggen: “Ach! Deze meester weet niet waar hij het over heeft. Zo eenvoudig kan het niet zijn! Je kunt niet zomaar zeggen dat je meer van iets anders houdt en er dan van bevrijd zijn. Zo simpel kan het niet zijn. Er moet iets zijn wat ik moet uitzoeken om ervan bevrijd te zijn.”

Een eenvoudige formule voor groei
We hebben natuurlijk leringen gegeven dat je naar het zelf moet kijken dat je hebt, dat overeenkomt met je huidige bewustzijnsniveau, de illusie te zien. Maar de illusie zien is niet hetzelfde als iets uitpluizen met je lineaire, analytische, intellectuele geest, want hoe ga je een illusie zien? Door te ervaren dat er nog iets anders is dan die illusie. Wat is de realiteit? Die is een van de zeven stralen. Die kan liefde zijn, maar net zo goed een van de andere stralen. Vanwege mijn positie zullen we ons richten op liefde. Als je een beetje meer liefde kunt voelen voor iets anders, krijg je een referentiekader om de illusie die je hebt te beoordelen en door simpelweg de vibratie van liefde te vergelijken met de vibratie van angst die in de illusie zit, kun jij je realiseren dat het een illusie is.

Heel veel mensen zitten, vooral in de moderne tijd maar zelfs ook vroeger, vast in het denken dat je een illusie hebt aangenomen en dat een proces van logica en redeneren je tot die conclusie laat komen. Je moet dat proces ontrafelen, de illusie zien, doorzien, en dan verdwijnt de illusie op een magische manier. Het klopt eigenlijk wel dat veel illusies worden geschapen door een proces van de slangachtige, dualistische logica en je kunt het proces omkeren en op die manier de illusie gaan zien. Maar dit is slechts een van de manieren; een andere manier is dat je contact maakt met een goddelijke eigenschap en eenvoudig de vibratie van de illusie voelt versus de vibratie van datgene wat hoger is. En nogmaals, je zult zeggen: “Ver beneden het achtenveertigste niveau kun je geen goddelijke liefde voelen en er contact mee maken, dat heb je net gezegd.” Ja, maar zelfs menselijke liefde kan een contrast vormen met menselijke angst.

Veel mensen die beneden het achtenveertigste niveau zitten, hebben ervaren dat ze meer van hun kinderen hielden dan van een beperkende gedachte en ze hebben bijvoorbeeld, niet per se bewust gezegd, gezegd: “Ik kan niet toestaan dat mijn eigen psychische problemen me ervan weerhouden om voor mijn kinderen te zorgen.” Veel mensen zijn hier niet toe in staat geweest, maar ook veel mensen wel. Sommigen voelden liefde voor een huisdier, sommigen voelden liefde voor een goede zaak, sommigen voelden liefde om iets goeds te doen, wat het ook mag zijn. Door het contrast te voelen tussen het niveau van liefde voor iets groters dan het zelf en de vibratie van het op angst gebaseerde zelf, kun je de illusie inderdaad gaan zien en je ervan bevrijden door iets wat minder is los te laten om iets wat meer is te krijgen.

Het enigma van liefde
Er zijn enigma’s over liefde, want ik heb het gehad over onvoorwaardelijke liefde. Maar wat is liefde eigenlijk? Liefde is iets wat altijd meer is. Liefde staat nooit stil. Liefde kan niet worden gevangen in een matrix, een vorm. Je kunt geen vorm maken en daarna zeggen: “Dit is liefde. Kijk hiernaar. Dit is ultieme liefde.” Dat kan niet. Liefde zal geen grenzen en voorwaarden accepteren. Het zal eromheen stromen, het zal erdoorheen stromen. Zij is altijd meer. Maar de lineaire geest zal zeggen: “Wat bedoel je ermee dat ze altijd meer is? Hoe weten we dat ze meer is? Er moet dan een lineaire schaal zijn. Er is één niveau van liefde en om meer te worden gaat ze naar een volgend niveau. Maar als ze een niveau heeft, moet ze ook voorwaarden hebben. Hoe kan ze dan onvoorwaardelijk zijn? Hoe kan iets wat onvoorwaardelijk is meer worden?”

Ah mijn geliefden, dat is de uitdaging. Ik ga die niet voor jullie oplossen. Ik laat je gewoon hier met dit enigma, want wanneer je een bepaald niveau van het pad bereikt, kan het overdenken van dit eenvoudige enigma je helpen om je af te scheiden van je lineaire geest en veel van jullie worden zeer beïnvloed door die lineaire geest. Veel van jullie zijn tot dit besef gekomen, sommigen van jullie hebben nog niet gezien dat je altijd een programma, een oordeel, in je achterhoofd hebt. Wanneer je in een situatie terechtkomt, komt er altijd een denkproces op gang, je gaat iets beoordelen. Kijk eens naar jezelf. Je zit hier en maakt een dictaat van een geascendeerde meester mee. Wat gebeurt er in je achterhoofd? Zit je te denken? Analyseer je het? Beoordeel je het? Wat zegt hij? Wat betekent het? Is het wel logisch? Past het in mijn wereldbeeld? Kun je dat proces van denken herkennen? Evalueren? Analyseren? Een deel van je geest denkt: “Ik snap het al. Ik heb dit allemaal al uitgeplozen. Deze meester zal mij niet verrassen, want wat hij ook zegt, ik kan het aan mijn wereldbeeld aanpassen.”

De voortdurende beoordeling
Welnu, pas die uitdaging aan van hoe het onvoorwaardelijke meer in jouw wereldbeeld kan passen, mijn geliefden, en kijk hoever dat je brengt, maar wees bereid om eerlijk te zijn en naar deze beoordeling te kijken. Deze boodschapper realiseert zich heel goed dat hij dit zijn hele leven tot aan de laatste paar jaar heeft gedaan. Het heeft heel lang geduurd nadat hij het spirituele pad had gevonden om dit te transcenderen. Sommigen van jullie zijn begonnen om dit te transcenderen, maar veel van jullie zijn het nog niet echt gaan zien, want wat gebeurt er als je iets beoordeelt? Dit is een focus op jezelf, het gescheiden zelf. Het gescheiden zelf wil overleven. Hoe overleeft hij iets? Door je op jezelf te blijven richten, omdat je denkt dat je uit moet zoeken hoe de wereld werkt. Je denkt altijd: “Ach ja, deze geascendeerde meesters zijn best interessant. Ze hebben een aantal geavanceerde leringen. Als ik ze met mijn gedachten kan bevatten en aan mijn wereldbeeld kan aanpassen, dan word ik speciaal. Ik ben slim, ik kan dit uitzoeken.”

Hoe ga je daarvan bevrijd worden? De slangenlogica projecteert op het collectieve bewustzijn dat je bevrijd zult zijn wanneer je het allergrootste mysterie ontdekt. Kijk naar spirituele leringen, organisaties. Kijk naar organisaties van geascendeerde meesters. Kijk naar jezelf. Ben je niet beïnvloed door het idee dat er een ultieme lering is, een ultiem inzicht? Wanneer jij het vindt, heb je het begrepen en dan ben je bevrijd. Dan ben je verlicht. Dan ben je eraan toe om te ascenderen. Dan ben je slimmer dan wie ook. We hadden dit allemaal toen wij waren geïncarneerd. Ik ben geen uitzondering, maar sommigen van jullie hebben je dit nog niet gerealiseerd. Je hebt niet naar jezelf gekeken en dit programma van voortdurend iets beoordelen herkend. Je leven lijkt bijna op een sportwedstrijd met een tv-commentator die voortdurend iets zegt: “O, dat was een goede pass. Nee, die was niet ver genoeg. Waarom zag hij niet dat de man daar vrij stond?” Dit programma beoordeelt voortdurend: “Waarom heb je dit niet gedaan? Waarom heb je dat niet gedaan? Waarom heb je dit niet gedacht? Wat zou er kunnen gebeuren?” Het gaat maar door, het lijkt wel een pratende machine in je achterhoofd.

Zegt die iets nuttigs? Praat hij om jou te helpen vrij te zijn? Praat hij om het enigma dat hij projecteert echt op te lossen? Nee, hij praat alleen om zichzelf in leven te houden, omdat hij denkt dat jij je, als hij stopt met praten, zult realiseren dat hij niet bestaat en dan zal sterven. Hij blijft dus praten en praten en praten om je bezig te houden, denkend dat je nog iets moet uitzoeken en evalueren. Juist dit programma, de focus op het zelf die probeert iets uit te vinden, weerhoudt sommigen van jullie ervan om te ascenderen of je op zijn minst te kwalificeren voor je ascensie. Sommigen van jullie hebben een zelf dat denkt dat je alles kunt uitzoeken. Deze boodschapper realiseerde zich niet zo heel lang geleden dat hij dacht dat hij de gevallen wezens te slim af kon zijn. Hij zou wel een argument kunnen vinden dat hen zou laten zien hoe onlogisch het is wat zij zeggen, hoe tegenstrijdig het is wat ze zeggen, hoe dom het is wat ze zeggen en in Estland toegaf dat hij een probleem had met domheid.

Er zit nog steeds een zelf in zijn achterhoofd dat beoordeelt of iets dom is of niet, wanneer iets heel erg dom is, dommer dan de wet toestaat. Nogmaals, voortdurend iets beoordelen. Jullie hebben allemaal iets wat hierop lijkt. Niet per se domheid, maar iets anders. De boodschapper realiseerde zich dat hij eigenlijk dacht dat hij kon blootleggen hoe belachelijk het is wat de gevallen wezens zeggen en doen. Toen realiseerde hij zich: “O, maar wacht eens even, er zijn eigenlijk behoorlijk wat wezens van de aarde geascendeerd, en wacht eens even, de laatste keer dat ik het controleerde, was ik niet geascendeerd. Dus waarom ben ik niet geascendeerd en zij wel? Waarom zijn Paulus de Venetiaan, Meester MORE, Saint Germain, Moeder Maria, Jezus allemaal wel geascendeerd? Wat hebben zij ontdekt dat ik niet heb ontdekt?” Hij realiseerde zich: “Als het mogelijk was geweest om te bewijzen dat de gevallen wezens ongelijk hadden, hadden Jezus of Gautama of Saint Germain dit dan niet gedaan? Als ik denk dat ik kan doen wat deze geascendeerde wezens niet konden, denk ik dan niet dat ik slimmer ben dan zij?” En toen hij dit inzag, liet hij het zelf sterven omdat hij besefte dat het slechts een gescheiden zelf kon zijn dat dacht dat hij slimmer was dan geascendeerde meesters. Misschien was dit wel het gescheiden zelf dat dacht dat hij slimmer was, en slimmer zou moeten zijn, dan zowel geascendeerde meesters als gevallen wezens. Dat betekende dat hij het niet kon loslaten omdat hij nog steeds op zoek was naar dat ultieme argument.

Laat het gewoon los!
Sommigen van jullie zijn op zoek naar het allerhoogste inzicht, maar dit zijn voorwaarden die jij jezelf hebt gesteld. Ja, de gevallen wezens en de slangenlogica hebben je misschien wel beïnvloed, maar uiteindelijk heb jij zelf een stem in je hoofd gevormd die op een papegaai lijkt die voortdurend hetzelfde zegt. En het mooie van dit toegeven, is dat je die ook weer kunt ont-vormen. Je hoeft er alleen maar naar te kijken en te zien wat het is: “Waarom moet ik alles beoordelen? Waarom moet ik voortdurend naar mezelf kijken, mezelf bekritiseren, mezelf veroordelen, mezelf afkeuren omdat ik niet aan een bepaalde standaard voldoe? Ga ik ascenderen wanneer ik eindelijk aan die standaard voldoe, eindelijk het ultieme argument vindt? Of ga ik ascenderen wanneer ik inzie dat het zinloos is om te proberen dit te doen en zeg: “Waar houd ik meer van dan dit spel?” En het dan gewoon loslaten, ervan weglopen. Natuurlijk, het is onafgemaakt. Natuurlijk zeggen de gevallen wezens: “Ha, wij waren ook slimmer dan hij of zij.” Maar wie is nu de slimste? De gevallen wezens of de geascendeerde meesters die zijn geascendeerd? Laat de gevallen wezens dus maar denken wat ze willen. Wat kan jou dat schelen? Volg mij.

Wat heb ik namelijk gezegd? Liefde is simpel. Zij wil altijd meer. Om meer te krijgen moet je loslaten wat minder is. Hoe moeilijk is dat om uit te vinden? Wat valt er uit te vinden? Je hoeft niets in je hoofd uit te zoeken, want liefde richt zich alleen maar op iets voelen. Je ervaart onvoorwaardelijke liefde of je stelt voorwaarden in je hoofd waarvan je denkt dat het liefde is. Er valt niets uit te zoeken over liefde. Je hoeft niets uit te vinden over liefde. Je hoeft jezelf alleen maar open te stellen voor de stroom van liefde. Wat je ervan weerhoudt om die stroom te voelen, zijn alle ingewikkelde voorwaarden die in je hoofd worden bedacht.

De voorwaarden doorhebben waarvan je denkt dat ze bepalen wie jij bent
Vanuit een ander perspectief kun je ook zeggen dat je hartchakra dicht blijft door de focus op jezelf, het wereldlijke zelf. Wat betekent het om meer van iets te houden dan dat zelf? Dat het niet meer om dat zelf gaat. Je kunt zeggen dat het niet over jou gaat. “Het gaat niet over mij”, maar je moet het onderscheid maken dat het niet over jou als gescheiden zelf gaat. Het gaat over jou als het ware zelf, de Bewuste Jij.

Wat betekent het dat de Bewuste Jij zuiver gewaarzijn of neutraal bewustzijn is? Die accepteert niet dat een voorwaarde bepaalt wie hij is. Opnieuw een schijnbare tegenstrijdigheid of enigma voor je lineaire geest, want heb ik niet net gezegd dat de Bewuste Jij afdaalt naar het honderdvierenveertigste niveau, een voorwaarde maakt, en zo doorgaat tot het achtenveertigste? Ja, maar zolang je nog in contact staat met je IK BEN Aanwezigheid, identificeer jij je niet volledig met die voorwaarden. Er zit namelijk zelfs een fundamenteel verschil tussen het achtenveertigste niveau, waarop je veel voorwaarden hebt, maar je realiseert je dat die slechts een voertuig zijn om iets te kunnen doen in de niet-geascendeerde sfeer, maar beneden het achtenveertigste niveau heb jij geen contact meer met je IK BEN Aanwezigheid en dan ben je volledig geïdentificeerd met je voorwaarden. Waarom ben je op een bepaald bewustzijnsniveau, stel het zevenentachtigste? Omdat er een voorwaarde is op het zevenentachtigste niveau waarvan je denkt dat die bepaalt wie jij bent. De Bewuste Jij denkt: “Ah, deze voorwaarde bepaalt wie ik ben.” Hoe kom je op het achtentachtigste niveau? Door te gaan inzien: “O, de voorwaarde op het zevenentachtigste niveau bepaalt niet wie ik ben. Ik ben meer.” Dan ga je naar het achtentachtigste niveau. In het begin heb je het gevoel: “Ah, nu ken ik mezelf. Zo ben ik.” Na een tijdje begin je echter te beseffen dat je misschien nog meer beperkingen hebt. “Is er iets waar ik meer van houd dan het achtentachtigste niveau?” Welnu, dan ga je naar het negenentachtigste niveau, enzovoort.

De innerlijke criticus bestaat uit gedachten die van de hak op de tak springen
Ik was een schilder. Wat zie je in de wereld van schilders? Daar zijn schilders en critici. Wie zijn de critici? Dat zijn mensen die niet kunnen schilderen, maar denken dat ze beter weten dan de schilders hoe de schilders moeten schilderen en wat de schilder bedoelde toen hij iets schilderde. Maar geeft een schilder per se een ingewikkelde betekenis aan een schilderij? Misschien schildert hij gewoon omdat hij van schoonheid houdt, van het lichtspel van de verschillende kleuren, de verschillende tinten verf houdt. Misschien houdt hij ervan om met een bepaalde transparantie te schilderen waardoor het lijkt alsof er iets door het schilderij heen schijnt. Het is geen ingewikkelde redenering.

Je hebt misschien weleens gehoord dat vele jaren geleden mensen besloten om wat doeken, penselen en verf in een kamer met een stel chimpansees te leggen. De chimpansees begonnen op de doeken te schilderen en maakten abstracte schilderijen. Toen werd besloten dat ze die schilderijen in zouden sturen voor een kunsttentoonstelling en daar kwamen de critici met allerlei ingewikkelde argumenten aan; wat de schilder bedoelde toen hij een klodder rode verf op een bepaalde plek aanbracht. Hij had daar een geraffineerde diepere bedoeling mee. Hoe moeten ze zich gevoeld toen ze zich realiseerden dat het een chimpansee dat schilderij had gemaakt?

Dat is jouw innerlijke criticus die alles ingewikkeld probeert te maken om zichzelf in leven te houden. Hij probeert te zeggen dat er een ingewikkelde redenering voor moet zijn, iets om uit te zoeken, maar een groot deel van je denkproces bestaat gewoon uit gedachten die van de hak op de tak springen en iets schilderen op het canvas van je mentale lichaam. Er valt niets uit te zoeken. Laat het gewoon los. En wanneer ik dit zeg, kijk dan eens naar je reactie, de reactie van je innerlijke criticus: “O, maar je kunt het niet zomaar loslaten. Nee, nee, het is niet waar wat hij zegt. Zo eenvoudig kan het niet zijn. Je kunt niet zomaar iets loslaten. Je moet iets uitzoeken.” Je hoeft niets uit te zoeken om uit je gescheiden geest te komen. Je moet hem, die gescheiden geest, gewoon loslaten. Je hoeft niets te vinden om uit je gescheiden geest te stappen, behalve dan misschien onvoorwaardelijke liefde.

Het is níét ingewikkeld
Je zou erover na kunnen denken wat er gebeurt als je verliefd bent. Je houdt van iemand. Je voelt een stroom van liefde. Waarom voelt dat goed? Omdat je, wanneer je verliefd bent, niet in je hoofd zit. Je probeert niet uit te vinden hoe ingewikkeld de ander is, waarom je van die persoon houdt, waarom die persoon het verdient om van gehouden te worden. Je voelt alleen maar de stroom. En wanneer je niet meer verliefd bent, wat is er dan gebeurd? Dan heeft je hoofd zijn tentakels in deze relatie gekregen, en dan moet je iets uitzoeken. Ineens kan een relatie die als een stroom van liefde begon, iets heel anders worden.

Zoals in de film met de titel ‘It is Complicated’; plotseling wordt een relatie gecompliceerd in plaats van dat die in de stroom van liefde zit, maar wat maakt het ingewikkeld? De innerlijke criticus die jij hebt. En waarom maakt die het ingewikkeld? Heeft hij werkelijk een bedoeling? Leidt dit ergens naartoe? Moet je iets gaan uitzoeken? Hij maakt het ingewikkeld om in leven te blijven. Nu zullen sommigen zeggen: “Maar kijk eens naar alle leringen die je ons hebt gegeven, dat we de gescheidenheid ingaan, ervaringen hebben, maar wanneer we uit die gescheidenheid gaan door hoger te komen en de illusies te zien, dan groeien we daar toch ook van? Is het niet goed dat het gecompliceerd is? Hoeven we geen les te leren? Is er geen les die we moeten leren?” Ja natuurlijk, maar wat is de globale les die je op aarde moet leren? Dat er niets op aarde is wat je niet kunt loslaten. Je hoeft het alleen maar te begrijpen, in te zien dat het niet echt is.

Ja, we pleiten er niet voor dat je ogenblikkelijk ontwaakt, waardoor jij je, vanaf elk niveau, direct omhoog kunt katapulteren naar het honderdvierenveertigste niveau, maar begrijpt wat ik bedoel. Achter de illusies op elk niveau zit gewoon het besef dat je niets hoeft uit te pluizen. Het gaat er alleen maar om dat je iets loslaat en je kunt iets loslaten wanneer je gewoon het contrast voelt tussen de vibratie van de illusie en de vibratie van liefde. Je hoeft niets uit te zoeken. Ik ben geneigd te schreeuwen: Er valt niets uit te zoeken!

Nadenken over het enigma liefde
Ik heb genoten van deze interactie met jullie. Ik hoop dat jullie er ook van genoten hebben. Ik heb genoten van de interactie met jullie allemaal en met jullie als groep, zowel degenen die hier zijn als degenen die verbonden zijn. Ik ben op energetisch niveau met jullie omgegaan, een niveau dat boven de uiterlijke woorden die gesproken worden, staat. Sommigen van jullie zullen zich hiervan bewust zijn, anderen niet. Dat maakt niet uit. Ik ben een soort kunstenaar geweest met mijn penseel en mijn palet, en ik heb op jullie aura’s geschilderd, waar ook maar iets voor jullie het lichter kon maken, kon verhelderen. En als jullie dat willen, geef me dan af en toe een beetje aandacht. Vraag me om je iets te laten zien wat je nog niet hebt gezien. Ik zal je naar mijn beste vermogen helpen.

Daar heb je geen ingewikkeld ritueel voor nodig. Je hoeft niet per se mijn decreet op te zeggen, maar dat mag wel als je daar zin in hebt. Je hoeft mijn boek uit de Cursus in Zelfmeesterschap niet te pakken, ook al mag dat wel als je daar zin in hebt. Je kunt het ook heel eenvoudig maken. Je kunt gewoon nadenken over het enigma dat onvoorwaardelijke liefde steeds meer wordt. Wanneer je het gevoel hebt dat je wereldlijke gedachten versteld staan, dan kun je me gewoon een gedachte sturen: “Paulus de Venetiaan, help me om iets te begrijpen. Help me om te zien wat ik niet heb gezien” en ik zal je, naar beste vermogen, helpen om het te zien. Wat doet een schilder? Heel veel mensen concentreren zich op het aanbrengen van verf op het doek, maar een groot schilder begint met zien, met iets zien wat de meeste mensen niet zien. Wat is het belangrijkste vermogen van een spirituele student? Iets zien wat de meeste mensen niet zien. Iets zien wat de meeste mensen niet in hun eigen gedachten zien.

Nogmaals, het was mij een genoegen om met jullie om te gaan en ik verzegel jullie in de vreugde van de Derde Straal. Ik heb onvoorwaardelijke liefde uitgestraald, maar tijdens het proces van dit dictaat ben ik ook meer, nog meer onvoorwaardelijk, geworden.