Vraag: Duizenden mensen in de heel oostelijk gelegen regio Khabarovsk Krai hebben tweeëntwintig dagen steun gegeven aan de gearresteerde ex-gouverneur Sergei Furgal, die lid is van de nationaal Liberale Democratische Partij van Rusland. Hij werd met een ruime meerderheid gekozen in 2018 boven de zittende kandidaat van de regerende Verenigde Russische Partij van Poetin. Op 9 juli werd hij overgebracht naar een gevangenis in Moskou, omdat de autoriteiten zeiden dat hij verdacht werd van betrokkenheid bij meerdere moorden in 2004 en 2005. Supporters van Furgal zeggen dat de aantijgingen politiek gemotiveerde vergeldingen zijn vanwege het feit dat bij de verkiezingen in 2018 de medestander van Poetin werd verslagen. De steun in Khabarovsk heeft duizenden mensen op de been gebracht en zijn de grootste protesten in een stad sinds de val van de Sovjet-Unie. Demonstraties die support krijgen tegen de regering in Moskou zijn ongebruikelijk in Russische regio’s, net zoals het gebrek aan respons van de autoriteiten om ze op te breken. Welke potentie heeft deze situatie voor Rusland? Wat moeten de mensen in Khabarovsk doen om de regering in Moskou hen halverwege tegemoet te laten komen?

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain, 2020 – Webinar De Goddelijke Moeder zijn

Het is zeker bemoedigend dat zoveel mensen meedoen aan die protesten. Het is ook bemoedigend dat de lokale autoriteiten, regionale autoriteiten, geen geweld hebben gebruikt om de protesten te stoppen. De vraag die blijft, is of Poetin het federale leger erbij haalt om die protesten te stoppen of hoopt hij dat ze vanzelf wel zullen ophouden. De situatie is heel eenvoudig. Wat de gouverneur in het verleden ook heeft gedaan of niet, de huidige aantijgingen zijn duidelijk politiek gemotiveerd. Anders zouden ze hem al eerder hebben opgepakt. Het is duidelijk dat de mensen in de regio het recht hebben om de gouverneur te kiezen die zij willen – in een democratisch land natuurlijk. De vraag is hoe democratisch is Rusland? Zal Poetin die regio’s wat autonomie geven of niet?

Het grootste potentieel is dat de bewoners van de regio blijven protesteren, maar dat ook op een geweldloze manier doen. En wat de autoriteiten ook doen, zij reageren niet met geweld. Elke respons in de vorm van geweld zal Poetin een reden geven om nog meer geweld te gebruiken om de protesten te laten ophouden, wat hij natuurlijk kan doen als hij besluit om de noodzakelijke militairen te sturen. Er moet een wankel evenwicht gevonden worden: de protesten voortzetten, ze geweldloos houden en eisen dat de gouverneur wordt vrijgelaten of dat hij een onafhankelijk proces krijgt voor die aanklachten. Wat dat ook mag zijn in Rusland is een goede vraag.

Het is wel duidelijk dat Poetin de totale macht heeft in de centrale regering, maar niet in de regio’s die verder van Moskou afliggen. Als er iets moet veranderen wat betreft de mensen die tegen Poetin en zijn regime in opstand komen, dan moet dit uit de regio’s komen die verder weg zijn en waar de macht van de federale regering niet zo sterk is. Dit kan in principe zorgen voor een verandering in de politieke verhoudingen in Rusland. Eén regio kan Poetin niet uit zijn macht ontzetten, dan moeten er ook anderen meedoen. En omdat die protesten niet rechtstreeks tegen Poetin gericht zijn maar te maken hebben met de gouverneur, is het nog maar de vraag hoever men zal gaan om de politieke situatie te veranderen. Het kan in ieder geval dienen om de situatie duidelijker te maken, opdat de mensen en de leiders in andere regio’s beginnen te begrijpen dat zij meer autonomie moeten eisen. Wij hebben al eerder gezegd dat Rusland in het ideale geval zou kunnen worden opgedeeld, zodat de regio’s ten oosten van de Oeral een apart land kunnen vormen. Dit is natuurlijk niet realistisch op korte termijn. Het is niet nodig dat dit tot stand komt, maar als je de uitgestrektheid van Rusland en de verschillen in cultuur en geografie in ogenschouw neemt, dan zie je dat dit zeker een logische uitkomst is voor de situatie in Rusland.