Vraag: Twee weken geleden kwamen bij een massaschietpartij op de Universiteit van Praag veertien mensen om het leven en raakten nog eens vijfentwintig mensen gewond. Deze gebeurtenis heeft de Tsjechische academische wereld en de samenleving als geheel diep geschokt. Er werd algemeen aangenomen dat dergelijke gebeurtenissen niet in Midden-Europa konden plaatsvinden, dat als relatief veilig en vredig wordt beschouwd. Wat is de les voor Tsjechië in dit incident? Wat zijn de grootste uitdagingen voor Tsjechië in de komende jaren, zodat ze in bewustzijn kan groeien?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria – webinar Nieuwjaar 2024:

Er kleven altijd persoonlijke factoren aan zo’n incident. Iemand moet dit doen. Deze persoon moet in een zwakke gemoedstoestand verkeren, zodat zijn of haar geest kan worden overgenomen door duistere krachten; vaak uit het emotionele rijk.

Je moet oppassen dat je dit niet te veel interpreteert alsof het meer betekenis heeft dan in werkelijkheid het geval is. Met andere woorden: dit hoeft niet beslist in Tsjechië gebeuren omdat er een probleem is of in het collectieve bewustzijn in het land, waar het land vervolgens naar moet kijken en veranderen.

Ik zou mij liever willen concentreren op het feit dat er na de invasie van Oekraïne uiteraard sprake is geweest van toegenomen spanning en onzekerheid in alle landen die deel hebben uitgemaakt van de Sovjet-Unie of het Warschaupact. In de hele regio is sprake van toegenomen spanning, waardoor de kans groter wordt dat dit soort incidenten zich voordoen. Het is niet zo dat dit alleen maar in Tsjechië had kunnen gebeuren en het is ook niet zo dat een specifiek vraagstuk of probleem in Tsjechië ervoor heeft gezorgd dat dit zich daar heeft voorgedaan. Dit had ook in elk van de andere landen kunnen gebeuren als er iemand was geweest wiens geest zwak genoeg was om overgenomen te worden.

Over gevallen wezens hebben we gezegd dat ze geen verenigde groep vormen, en dat is de voornaamste reden is dat ze er niet in zijn geslaagd de aarde over te nemen. Er zijn natuurlijk verschillende groeperingen gevallen wezens, maar er zit duidelijk een groep gevallen wezens in het emotionele, mentale en identiteitsrijk die achter Poetin, achter Xi Jinping, achter het leiderschap in Iran en bepaalde andere landen staat. Een onderdeel van hun agenda is het destabiliseren van democratische naties. Zoals ik al zei, heeft dit vanwege het verleden, vanwege de informatie in het collectieve bewustzijn, ernstige gevolgen gehad voor de landen in Oost-Europa. Op de agenda van deze gevallen wezens staat dat ze deze landen op elke mogelijke manier willen destabiliseren. En dit was slechts één manier om iets schokkends te veroorzaken waardoor mensen in het land denken dat er iets mis moet zijn met hun land, dat er iets mis moet zijn met hen.

Ik probeer mensen geen excuus te geven om niet naar zichzelf te kijken, maar ik zeg alleen dat het constructiever zou zijn om het verleden in verband te brengen met wat er gebeurt vanwege de Russische invasie van Oekraïne en dat de annalen uit het verleden hierdoor zijn opgerakeld. Dit moet verwerkt worden en in het ideale geval moet er zelfs een open discussie over plaatsvinden; zijn we al verder dan in het verleden? Waar staan we tegenwoordig? Zijn we echt vastbesloten om deel uit te maken van Europa, deel uit te maken van de NAVO, deel uit te maken van de democratische wereld? En dit geldt niet alleen voor Tsjechië, maar de hele regio, alle landen die deel hebben uitgemaakt van de Sovjet-Unie en het Warschaupact. Dit is een constructievere manier om dit incident te benaderen. En natuurlijk zouden andere landen er ook iets van kunnen leren als ze terug willen kijken naar het Sovjetverleden, naar wat er is opgerakeld door de invasie van Rusland en de dreiging van Poetin om de Sovjet-Unie uit te breiden, en hoe ze hiermee als land om willen gaan.

Het is uiteraard ook belangrijk om naar deze landen en hun steun aan Oekraïne in de oorlog te kijken. En dit is natuurlijk vooral belangrijk voor Hongarije, omdat er verdeelde signalen zijn gekomen, zouden we kunnen zeggen, van Viktor Orbán over Oekraïne en de steun aan Oekraïne en zijn banden met Rusland, enzovoort. Dit is ook iets waar alle landen in de regio naar moeten kijken.

En wat betekent dat? Waar staan we bijvoorbeeld als het land Hongarije? Zijn we het verleden, het Sovjetverleden, vergeten? Zijn we de tanks vergeten die door onze hoofdstad hebben gereden? Hoe is onze relatie met Rusland tegenwoordig nu we zien dat Poetin zijn ware bedoelingen heeft laten zien die we tot aan de invasie van Oekraïne gemakkelijk konden negeren? Welke richting willen we met ons land op? Willen we met één voet in de EU en één voet erbuiten blijven staan, of willen we ons binden aan de EU en de NAVO, of willen we weer dichter bij Rusland komen en daardoor onvermijdelijk door Rusland worden overheerst? Want is het inmiddels niet duidelijk dat de relatie van welk land ook met Rusland zwart-wit moet zijn: je onderwerpen of proberen je aan de invloed van Poetin te onttrekken. Ik bedoel, kan er ook een grijze zone zijn zoals sommigen schijnen te denken? Dit moet besproken worden.