Geascendeerde Meester Moeder Maria, 8 juni 2024 – Deep Healing Retreat Conferentie in Tallinn, Estland

IK BEN de Geascendeerde Meester Moeder Maria. Het doel van deze verhandeling is je mee te nemen in een andere oefening waarin we deze keer het emotionele lichaam onderzoeken.

De oefening: Inleiding
Ik vraag je om je ogen te sluiten; luister naar mijn stem terwijl we nu in gedachten een stap naar achteren en omhoog doen uit je fysieke lichaam. Eigenlijk stappen we er niet eens uit, we zweven er gewoon uit. We laten de Bewuste Jij zijn natuurlijke aantrekkingskracht volgen, weer terug naar je IK BEN Aanwezigheid. We zweven dus uit ons lichaam, naar boven en achter ons lichaam, en we kijken naar beneden. Wanneer we ons fysieke lichaam verlaten, komen we in het emotionele lichaam en ik vraag je om gewoon even de tijd te nemen om te observeren wat er op dit moment in je emotionele lichaam gebeurt. Heb je een bepaald gevoel dat je kunt identificeren, dat je opvalt? Er kunnen diverse activiteiten zijn, maar is er iets wat je opvalt? Je gaat niet op in je gevoel, je merkt het alleen maar op.

Zonder je in dat gevoel te verdiepen, keer je weer terug naar het besef dat de Bewuste Jij net een ballon is die gewoon op natuurlijke wijze omhoog zweeft uit het emotionele lichaam, naar het mentale niveau, en hier concentreer jij je ook nergens op, je zweeft gewoon verder dan het mentale niveau naar het identiteitsrijk. En opnieuw concentreer jij je nergens op, je zweeft gewoon verder dan het identiteitsniveau. En nu ben je, in plaats van je ergens anders op te concentreren, op een uitkijkpunt, je zweeft boven je vier lagere lichamen en je kijkt opnieuw naar beneden naar je emotionele lichaam.

Wat is een gevoel
Een gevoel kan moeilijk in woorden te beschrijven zijn. Ik weet dat mensen diverse namen aan gevoelens hebben gegeven: angst, liefde, woede, en dergelijke. Maar een gevoel is altijd meer. Een gevoel is iets ingewikkelds, want hoewel er bepaalde energie op emotioneel niveau is, is een gevoel meer dan alleen die energie, een gevoel is meer dan alleen het gevoel, omdat je drie hogere lichamen, je vier lagere lichamen met elkaar verbindt zoals we hebben uitgelegd. Een emotie komt eigenlijk voort uit iets in je mentale geest, wat weer voortkomt uit het algehele paradigma dat is bepaald door je identiteitsgeest. Je kunt misschien geen woorden vinden voor een gevoel op emotioneel niveau. Het is gemakkelijker om woorden te geven aan een gevoel op het mentale en identiteitsniveau en ik vraag je dus om naar het emotionele niveau te kijken, een gevoel te herkennen en vervolgens je aandacht te verleggen naar het mentale niveau. Kijk of je een soort gedachte kunt herkennen. Ga er niet op in, beredeneer en analyseer hem niet. Kijk gewoon of je een gedachte kunt herkennen en ga dan naar het identiteitsniveau en kijk of je de diepere betekenis van een mentale gedachte kunt identificeren. En ik je wil je ervan bewust maken dat het er niet toe doet wat er bij je opkomt.

Onderdrukte gevoelens
Het is niet mijn bedoeling dat je op dit moment een bepaalde manier van denken krijgt. Het is mijn bedoeling om je te laten beseffen dat een heel groot deel van wat er in het emotionele lichaam van mensen omgaat, bestaat uit het onderdrukken van emoties. En dit geldt met name voor spirituele mensen, want zoals we hebben uitgelegd, ga je, wanneer je het spirituele pad vindt, onvermijdelijk beoordelen wat het betekent om een spiritueel persoon te zijn in jouw specifieke leer. Je vormt een mentaal beeld en je hebt vaak het idee dat je als spiritueel persoon bepaalde emoties niet zou mogen hebben. Daarom gebruik je de spirituele leer om het patroon te versterken dat je al lange tijd hebt, dat je bepaalde emoties onderdrukt, zoals Cyclopea heeft uitgelegd.

En ik wil dat je nu begrijpt dat veel spirituele mensen het idee hebben dat ze niet bepaalde emoties mogen hebben en dit weerhoudt hen ervan om de zelven die ze in het emotionele lichaam hebben te zien en bereid te zijn om toe te geven dat ze bepaalde emoties hebben. Je kunt niet op een planeet die zo moeilijk is als de aarde geïncarneerd zijn zonder bepaalde emoties te hebben. En het is de bedoeling dat je, als je een spiritueel persoon bent, niet die emoties onderdrukt, want nogmaals, zoals Cyclopea heeft uitgelegd, dit zorgt er alleen maar voor dat de energie zich ophoopt totdat die over de rand heen stroomt en de fysieke cellen begint aan te tasten, waardoor ziektes ontstaan. Natuurlijk vervormen ze ook je emotionele lichaam.

Als je echt een spiritueel persoon bent die oprecht het pad bewandelt en bereid bent om naar je eigen psyche te kijken, dan komt er een moment waarop je naar je emotionele lichaam moet kijken en de gevoelens moet identificeren die je hebt onderdrukt. En het doel hiervan is natuurlijk niet dat jij je schuldig moet voelen over het feit dat je deze gevoelens hebt, maar dat je beseft dat jij het gevoel niet hebt, maar een onderbewust zelf. En dat onderbewuste zelf is een brandpunt in je emotionele lichaam voor hetzelfde type energie dat afkomstig is van het collectieve emotionele lichaam of zelfs duistere krachten of andere mensen. Het is een gevoeligheid bij jou. De enige manier om dit te overwinnen is dat je de emoties erkent, omdat je jezelf niet bevrijdt van onderbewuste zelven wanneer je die emoties onderdrukt. Dit betekent niet dat je erin moet duiken en erin moet verdwalen of erin op moet gaan, maar je moet wel toegeven dat je ze hebt. En om dit te kunnen, zoals Cyclopea heel zorgvuldig heeft uitgelegd, moet je nadenken over de weegschaal, de norm voor goed en fout. Er zijn geen verkeerde emoties, er zijn geen verkeerde emoties, er zijn alleen emoties – het is slechts energie.

Je weet dat rood licht op een lagere frequentie dan violet licht vibreert, maar rood licht is gewoon rood licht, het is niet verkeerd, het is niet slechter of beter dan violet licht, het is gewoon een kleur. Er zijn geen verkeerde emoties, je hoeft dus niet bang te zijn om te kijken of je iets hebt onderdrukt. Ik weet dat dit een beetje op een catch-22 lijkt, want waarom ben je begonnen een gevoel te onderdrukken? Deels omdat het niet heel fijn was, maar ook omdat je, nogmaals zoals Cyclopea heeft uitgelegd, een structuur hebt op het mentale en identiteitsniveau waardoor je het gevoel hebt dat je die emotie niet zou mogen hebben. Hoe hak je de Gordiaanse knoop door en los je dit enigma op? Ik hoop dat ik je daarbij kan helpen terwijl we verdergaan met deze oefening.

Schrijven om onderdrukte emoties bloot te leggen
Nogmaals, jij bent de Bewuste Jij, je bent je ervan bewust dat je niet je fysieke lichaam bent, dus zweef je erboven in je emotionele lichaam. Je bent je ervan bewust dat je niet je emotionele lichaam bent, je zweeft erboven naar het mentale. Je bent je ervan bewust dat je niet je mentale lichaam bent, je zweeft erboven naar de identiteit. Je bent je ervan bewust dat je niet eens je identiteitslichaam bent, je zweeft erboven. En nu vraag ik je om je pen en papier te pakken, en metaforisch gesproken neer te kijken op die drie lichamen, je emotionele, mentale en identiteitslichaam. Je hoeft niet naar een specifiek lichaam te kijken. Dit kan het gevoel zijn dat je eerder hebt geïdentificeerd, maar ik vraag je om gewoon te kijken, en wanneer ik stop met aftellen, vraag ik je om op te schrijven wat er in je opkomt. Nogmaals, analyseer niet, denk niet, schrijf gewoon op wat er in je opkomt. Er is niets goed of fout. Maar het is natuurlijk de bedoeling om je te helpen een gevoel te herkennen dat je hebt onderdrukt en waarom je dat hebt gedaan. Probeer niets te verbergen, probeer niet te beoordelen wat je wel of niet zou mogen voelen, want dat belet je om de voordelen uit de oefening te halen. Je bent gewoon de Bewuste Jij, die ernaar kijkt. Je kijkt alleen maar. Je beoordeelt niet wat er wel of niet zou mogen gebeuren. Je kijkt alleen maar. Ik tel af, en als ik schrijf zeg, dan schrijf je op wat er ook maar komt. Tien, negen, acht, zeven, zes, vijf, vier, drie, twee, een, een half, een kwart, een achtste, een zestiende, een tweeëndertigste, een vierenzestigste… schrijf.

Stop nu met schrijven, ook al ben je nog niet klaar. Lees het nu niet, leg je notitieblok weg zodat je het erbij kunt pakken als we het weer nodig hebben. Je kunt het later altijd nog eens doornemen.

De mentale constructies achter een gevoel
Nu gaan we verder met de oefening, en omdat je bezig bent geweest met schrijven, wat een fysieke activiteit is, zullen we opnieuw op het fysieke niveau beginnen. Je wordt je ervan bewust dat je niet je fysieke lichaam bent; jij bent de Bewuste Jij en je zweeft op natuurlijke wijze uit je lichaam, omhoog en een beetje verder naar achteren, en dan word jij je ervan bewust dat je niet in je fysieke lichaam bent, maar in je emotionele lichaam. Je maakt contact met het gevoel dat je hebt herkend. Verbind je gewoon met het gevoel, ga er niet in, laat het je niet beïnvloeden, je herkent dat gevoel alleen maar. Nu word jij je er opnieuw van bewust dat je niet je gevoelens bent, je bent de Bewuste Jij.

Je zweeft uit je emotionele lichaam naar het mentale vlak. En nu kijk je wat de mentale constructie is die aanleiding gaf tot het gevoel dat je zojuist hebt herkend. Is er een geloof, een idee, nogmaals, duik er niet in, laat je er niet door beïnvloeden, zoekt geen argumenten voor of tegen, maar je identificeert het alleen maar, je kijkt van buitenaf naar het gevoel. En dan word jij je er opnieuw van bewust: “Ik ben de Bewuste Jij, ik ben niet mijn mentale lichaam, niet mijn gedachten”, en je zweeft weer uit je mentale lichaam. En nu ben je op het identiteitsniveau, en kijkt er gewoon neutraal naar. Zit er een constructie in het identiteitslichaam dat verband houdt met iets wat je hebt geïdentificeerd op het emotionele en mentale niveau, dat de parameters hiervoor heeft bepaald een manier van denken over jezelf die dat gevoel heeft veroorzaakt, en een overtuiging op mentaal niveau? Nogmaals, duik er niet in, bedenk geen argumenten, je evalueert niet of het goed of fout is, goed of slecht, er is geen reden om daarover te oordelen, je hebt het gewoon geïdentificeerd.

Het perspectief van je IK BEN Aanwezigheid
En dan word jij je er opnieuw van bewust: “Ik ben niet mijn identiteit, ik ben niet de inhoud van mijn identiteitslichaam, ik ben meer.” Je zweeft omhoog uit het identiteitslichaam en waar ben je nu? Wat is er buiten je vier lagere lichamen? Dat is geen lege ruimte, het is geen niets; ja, we hebben het zuiver gewaarzijn genoemd, maar er zit iets in dat gewaarzijn, een structuur. En wat is die structuur? Ah, is dat niet je IK BEN Aanwezigheid, want naast je vier lagere lichamen heb je ook nog je IK BEN Aanwezigheid. De Bewuste Jij is uit de vier lagere lichamen steeds hoger gezweefd, en komt bij je IK BEN Aanwezigheid. Nu kijk je weer om naar wat je hebt geïdentificeerd op het emotionele, mentale en identiteitsniveau. Je herkent het gewoon, je kijkt er van een afstandje naar.

En nu keer jij je figuurlijk gesproken om naar je IK BEN Aanwezigheid, je visualiseert dit niet op een bepaalde manier, er zijn geen beelden, en dan zend je hem gewoon de vraag: “Hoe kijk jij hiernaar, naar deze structuur op het emotionele, mentale en identiteitsniveau? Hoe kijk je daarnaar?” En blijf gewoon rustig zitten, stem je af op je Aanwezigheid en kijk je of je kunt zien hoe de Aanwezigheid hiernaar kijkt. Nu focus jij je op het gevoel dat je hebt geïdentificeerd en formuleert de vraag: “Hoe voel jij je?” Stem je af en kijk of je kunt ervaren hoe jouw IK BEN Aanwezigheid zich voelt. Je stemt je af op het mentale lichaam of er een overtuiging, een gedachte met betrekking tot het gevoel bestaat. En dan opnieuw: “Wat vind jij hiervan?” Stem je af en voel wat er bij je opkomt. En nu stem jij je af of vestig jij je aandacht op je identiteitsgeest en wat daar is, wat je hebt geïdentificeerd en nu wend jij je tot je Aanwezigheid en vraag je: “Hoe kijk jij hiernaar? Hoe kijk je hier zelfs maar naar?” En zie wat er dan gebeurt. Als er niets gebeurt, dan is dat ook prima, maar voel je dan niet dat jouw IK BEN Aanwezigheid zich niet in jouw identiteitslichaam bevindt?

De Bewuste Jij kan in je identiteitslichaam gaan, maar jouw IK BEN Aanwezigheid niet. Wanneer de Bewuste Jij probeert te zien wat er in je identiteitslichaam zit, ben je geneigd om erin te duiken zodra je iets identificeert, maar jouw IK BEN Aanwezigheid niet. Hij kan er niet heen. Daarom zond hij de Bewuste Jij erheen. En hij kan ook niet naar je mentale geest gaan en hij kan ook niet in je emotionele lichaam. Jouw IK BEN Aanwezigheid ervaart niet wat jij van binnenuit ervaart. Hij ervaart het van buitenaf. Kun je niet voelen dat hij een heel ander perspectief heeft dan de Bewuste Jij wanneer je dingen van binnenuit ziet?

Je zou het gevoel kunnen krijgen dat het, wanneer jij je afstemt op je Aanwezigheid, bijna lijkt alsof je naar de aarde kijkt vanaf een punt ergens ver weg in de ruimte, ver voorbij het zonnestelsel. En overal om je heen zijn sterrenstelsels, de enorme immense ruimte en heel, heel ver weg, daar beneden ergens, is planeet aarde en jouw vier lagere lichamen. En hoe belangrijk was dat gevoel dat je hebt herkend vanuit het standpunt in de immense ruimte? Hoe belangrijk zijn die gedachten en overtuigingen? Hoe belangrijk is dat identiteitsgevoel vergeleken met deze enorme kosmische ruimte? Hoe belangrijk is het wat er daar beneden op die kleine planeet gebeurt?

En zo kijkt jouw IK BEN Aanwezigheid naar wat er in jouw leven gebeurt. Het daagt je plotseling dat iets wat heel belangrijk lijkt voor de Bewuste Jij, niet zo belangrijk is voor je IK BEN Aanwezigheid. Let nu goed op, dit betekent niet dat jouw IK BEN Aanwezigheid niet om je geeft, maar omdat hij een ander perspectief heeft, is het niet zo heel belangrijk. Het is alsof je terugkijkt op jezelf naar de tijd dat je een kind was. En het betekende heel veel voor je toen je zus of broer geen speelgoed met je wilde delen. Hoe belangrijk zou die situatie nu voor jou zou zijn wanneer je als volwassene daar nu aan terugdenkt? En zo kijkt de IK BEN Aanwezigheid er ook naar.

“Ik ben die rol niet geworden”
Wanneer je contact maakt met dat perspectief, kun je dan niet vanuit het uitkijkpunt waarop je bent afgestemd, terugkijken naar je identiteits-, mentale en emotionele lichaam en ineens inzien: “O, misschien zijn die gevoelens, gedachten en dat identiteitsgevoel nu lang niet zo belangrijk voor mij als toen.” Betekent dat niet dat ik niet bang hoef te zijn om naar mijn gevoelens te kijken, ze te erkennen, naar de gedachten en het identiteitsgevoel te kijken die eraan ten grondslag liggen, en hef ik ze alleen maar te identificeren: “Dit kwam niet van mijn IK BEN Aanwezigheid. Deze identiteit, deze gedachten, deze gevoelens, kwamen niet van mijn IK BEN Aanwezigheid, maar ik kwam voort uit mijn IK BEN Aanwezigheid, en dat betekent dat deze identiteit, deze gedachte, deze emotie niet van mij is gekomen. Ik heb hem gewoon aangenomen. Dit is niet bij mij weggekomen. Ik ben niet zo geworden door dit op me te nemen. Het is alsof je een kostuum in een theater aantrekt en de grime opdoet, maar ik ben die persoon niet geworden. Ik heb die rol alleen gespeeld om te zien hoe het zou zijn om die rol te spelen.”

“Mijn IK BEN Aanwezigheid heeft via ervaren mij hoe het was om die rol te spelen. Maar hij heeft die van buitenaf ervaren en daarom wist hij dat hij niet die rol was geworden. Hij wist ook dat de Bewuste Jij die rol niet was geworden. Ik zat erin, dus voelde het alsof ik die rol was geworden, maar dat was een onderdeel van de ervaring die ik moest krijgen. Het was de bedoeling dat die ervaring echt voor mij zou lijken van binnenuit. Maar hoe kom ik uit die rol wanneer ik genoeg heb van die ervaring? Door opnieuw contact te maken met mijn IK BEN Aanwezigheid en te beseffen dat ik niet die rol ben geworden omdat mijn IK BEN Aanwezigheid nooit die rol is geworden en omdat die rol niet voort is gekomen uit mijn IK BEN Aanwezigheid en omdat ik wel uit mijn IK BEN Aanwezigheid voortkom, kan ik die rol gewoon opgeven.”

Weglopen van de rol
Wanneer jij je hierop afstemt, je bent nog steeds op het niveau van de IK BEN Aanwezigheid, kun je misschien wel herkennen dat er nu wat beweging komt in je emotionele, mentale en identiteitslichamen, er kunnen gevoelens, gedachten, opkomen. Je kunt niet zomaar weglopen van de rol, omdat die rol een doel stelt dat bereikt moet worden, een probleem dat opgelost moet worden. Pas wanneer je het probleem hebt opgelost, kun je die rol opgeven. Je stapt er nu niet in, je herkent hem gewoon en dan stem jij je opnieuw af op je Aanwezigheid: “Hoe kijk jij hiernaar?” En opnieuw zie je dat je ervaart dat je erbuiten bent in deze enorme kosmische ruimte. Je kijkt heel erg ver naar beneden. Daar is de zon, er zijn wat kleine stipjes die om de zon heen cirkelen. Een is blauw, dat moet de aarde zijn. Je kunt haar nauwelijks zien. En ergens op die planeet is er een fysiek lichaam, een emotioneel lichaam, een mentaal lichaam, een identiteitslichaam, maar je kunt er nauwelijks contact mee maken, je kunt ze nauwelijks zien. Ze lijken zo klein vergeleken met die kosmische ruimte en je beseft dat je deze projecties, de rol die je niet achter je kunt laten, niets betekenen voor jouw IK BEN Aanwezigheid, helemaal niets.

Je realiseert je dat deze projecties niet van je IK BEN Aanwezigheid zijn gekomen. Je IK BEN Aanwezigheid is niet die rol geworden, is niet het gevoel geworden dat je die rol niet zomaar kunt opgeven. Jouw IK BEN Aanwezigheid gelooft niet dat er een probleem is dat je moet oplossen of dat je een doel moet bereiken op aarde. Dit alles komt niet van je Aanwezigheid, maar jij bent wel uit je Aanwezigheid voortgekomen. Dat betekent dat als dit alles hier op aarde niet uit je Aanwezigheid is voortgekomen, het ook niet uit jou is voortgekomen. Moet jij, de Bewuste Jij, een probleem oplossen of een doel bereiken voordat je die rol kunt opgeven? Nee. Waarom zou je?

Er kan een probleem op aarde zijn, er zijn veel problemen op aarde, maar die lijken alleen belangrijk als je die rol speelt. Alleen vanuit die rol lijkt het alsof je ze moet oplossen, maar vanuit het perspectief van de IK BEN Aanwezigheid zie je dat jij het probleem niet hoeft op te lossen om die rol op te geven. Je kunt die rol opgeven wanneer je er genoeg van hebt om het leven in die rol te ervaren.

Hoe je IK BEN Aanwezigheid het leven op aarde ervaart
Stem je nu opnieuw af op je Aanwezigheid en wat ik nu ga zeggen voelt misschien niet alsof het van je Aanwezigheid komt omdat je woorden hoort die van buitenaf tot jou komen. Maar ik ben afgestemd op jouw Aanwezigheid en daarom zeg ik wat de Aanwezigheid jou in woorden wil vertellen. Wanneer jij, de Bewuste Jij, op aarde incarneert, daal je geleidelijk af van het honderdvierenveertigste naar het achtenveertigste niveau. Je neemt allemaal zelven aan. Je maakt zelven in je identiteitslichaam, je mentale lichaam en je emotionele lichaam en dit wordt de eerste rol die je op aarde speelt. Nogmaals, daar is niets mis mee, zoals we hebben uitgelegd. Het is onderdeel van het ervaren van het leven in een niet-geascendeerde sfeer.

Je hebt een ervaring op het niveau van de Bewuste Jij. Je zit er middenin, maar je bent een verlengstuk van je IK BEN Aanwezigheid. Wanneer je die rol pas hebt, stemt je IK BEN Aanwezigheid zich daadwerkelijk af op de Bewuste Jij en ervaart precies wat de Bewuste Jij ervaart. Jij ervaart de rol van binnenuit. Je IK BEN Aanwezigheid ervaart hem alsof hij erin zit, en dat is ook zo, omdat de IK BEN Aanwezigheid de Bewuste Jij is, alleen niet de héle Bewuste Jij, dus door de ervaring van de Bewuste Jij heeft de IK BEN Aanwezigheid de ervaring dat hij in de niet-geascendeerde sfeer is. Dit is een deel van wat de IK BEN Aanwezigheid wilde ervaren.

Het enige verschil is dat de IK BEN Aanwezigheid na verloop van tijd uit die rol zal stappen, ernaar zal kijken vanuit zijn perspectief, ver daarbuiten in de kosmische ruimte, en die ervaring zal verwerken en gebruiken om zijn zelfgevoel uit te breiden, om zijn zelfgevoel te verfijnen. En nadat hij die ervaring heeft verwerkt, kan de IK BEN Aanwezigheid zich opnieuw projecteren door af te stemmen op de Bewuste Jij en opnieuw beleven wat de Bewuste Jij op dat moment doormaakt, omdat de ervaring die jij hebt, natuurlijk voortdurend verandert. Maar wat je ervaring hier op aarde ook is, hij is waardevol voor jouw IK BEN Aanwezigheid, maar jouw IK BEN Aanwezigheid stapt uit die ervaring, verwerkt hem, en verfijnt daardoor zijn zelfgevoel, maar vanwege de aard van de dichtheid van dit rijk, ben jij, de Bewuste Jij, je niet bewust van wat er gebeurt op het niveau van de IK BEN Aanwezigheid, jij hebt je eigen ervaring. Je bouwt ook je zelfgevoel op, misschien breid je het uit, misschien krimp je het in, misschien raak je er meer of minder mee geïdentificeerd.

De volgende keer dat de Bewuste Jij zich in jou projecteert, of op jou afstemt, heb je een andere ervaring. Dit is ook waardevol voor je IK BEN Aanwezigheid. De Aanwezigheid ervaart hem, trekt zich terug, verwerkt de ervaring. Het kan zijn dat de Bewuste Jij, vanwege alles wat er op aarde gebeurt, de gescheidenheid ingaat. Je verliest het gevoel dat je een verbonden wezen bent. Je beschouw jezelf als een apart wezen. En dan ben je in een ander soort rol gestapt, de rol van apart wezen, maar je hebt nog steeds ervaringen. Je bent natuurlijk nog steeds de Bewuste Jij die een verlengstuk is van jouw IK BEN Aanwezigheid. Je IK BEN Aanwezigheid kan zich afstemmen op de Bewuste Jij en ervaren wat de Bewuste Jij ervaart in die dualistische rol vanwege het filter van dualiteit en gescheidenheid.

Op het niveau van de IK BEN Aanwezigheid, dit kosmische perspectief, is er niets mis op aarde. Het is gewoon een ervaring die op aarde mogelijk is. De IK BEN Aanwezigheid beoordeelt helemaal niet of de ervaring die de Bewuste Jij heeft, goed of fout is. Hij ervaart gewoon iets en dan concentreert hij zich weer op zijn totaliteit en verwerkt de ervaring en breidt zijn zelfgevoel uit. De Bewuste Jij zit natuurlijk gevangen in gescheidenheid. Jij kunt ook niet stilstaan, dus je trekt je zelfgevoel samen. De volgende keer dat de IK BEN Aanwezigheid zich op jou afstemt, heb je misschien een lagere bewustzijnsstaat, één die veel meer op jezelf gericht is. Jouw IK BEN Aanwezigheid zegt niet dat dit goed of fout is. Hij zegt alleen: “Ah, een nieuwe ervaring. Laat me die ervaren.” En dan ervaart hij die een poosje totdat hij het gevoel krijgt: “Nu heb ik genoeg van die ervaring, ik ben klaar om hem te verwerken.” Opnieuw trekt hij zich terug, verwerkt hem, en breidt zijn zelfgevoel uit.

Begrijp je wat ik zeg? Welke ervaring je op aarde ook hebt, je IK BEN Aanwezigheid beschouwt die gewoon als weer een ervaring die hij kan gebruiken, die hij kan verwerken en gebruiken om zijn zelfgevoel te vergroten.

Het perspectief van de Bewuste Jij
Als jij je eenmaal hebt afgescheiden, kun je vanwege de dichtheid in die gescheidenheid je ervaring niet verwerken, althans niet op dezelfde manier als jouw Aanwezigheid, omdat je er niet uit kunt stappen. Jij, de Bewuste Jij, is zich niet bewust van wat er gebeurt op het niveau van de IK BEN Aanwezigheid. Jij zit gevangen in die rol, je hebt je geïdentificeerd met die rol, en je enige optie is dat jij die rol speelt en die op steeds extremere manieren te openbaren. Je kunt niet zomaar, net als je IK BEN Aanwezigheid, zeggen: “Ah, ik heb genoeg van deze ervaring. Het is tijd om hem te verwerken.” Je moet hem op zo’n extreme manier spelen totdat je hoogstwaarschijnlijk zegt: “Ik kan dit niet meer. Ik kan niet meer op deze manier leven!” Je kunt niet zomaar zeggen: “Oh, ik heb genoeg van dit experiment. Laat me een stap terug doen en dit verwerken,” omdat je denkt dat er iets is wat je moet doen, je moet een probleem oplossen, of misschien vind je dat je zo’n grote fout hebt gemaakt dat jij je er nooit meer van kunt bevrijden, dat jij niet zomaar een stap naar achteren kunt doen.

De Bewuste Jij moet steeds meer extremen ingaan totdat je op een breekpunt, een keerpunt, komt en besluit dat je niet in die richting kunt blijven gaan. De meeste mensen gaan, als ze op dat punt komen, een andere richting op die ook in de dualiteit is en misschien moet je wel dat meerdere keren doen. Maar welke wendingen en bochten in de dualiteit je ook neemt, je IK BEN Aanwezigheid stemt zich er gewoon even op af, ervaart het, trekt zich daarna terug, verwerkt het en breidt zijn zelfgevoel uit.

Ontdekken wat je niet wilt zijn
Nu zeg je misschien: “Hoe kan de IK BEN Aanwezigheid zijn zelfgevoel uitbreiden vanuit een dualistische ervaring?” Maar dat doet hij wel, omdat hij er niet mee geïdentificeerd is. Soms kan je IK BEN Aanwezigheid een ervaring verwerken en zich simpelweg realiseren: “O, ik ben dit niet. Ik wil dit niet zijn. Ik wil deze ervaring niet.” Maar dat breidt ook zijn zelfgevoel uit. Wat hebben we gezegd als medescheppers? Je mag elke ervaring scheppen die je wilt, zolang je wilt, totdat je iets beslist, en die beslissing is: “Wil ik meer van dit of meer dan dit?” Je IK BEN Aanwezigheid zegt: “Wil ik meer van deze dualistische ervaring? Nee, ik wil meer.” Dit helpt je Aanwezigheid om zijn zelfgevoel uit te breiden, omdat hij beseft: “O, ik ben geen dualistisch wezen. Ik wil eigenlijk geen dualiteit.” En dit is een deel van wat het in het algemeen betekent om geïncarneerd te zijn in een niet-geascendeerde sfeer, vooral op een onnatuurlijke planeet. Je bevindt je op een onnatuurlijke planeet.

Je kunt zeggen dat jij je op een natuurlijke planeet concentreert op het ontdekken van wat je wilt zijn. Op een onnatuurlijke planeet concentreer jij je op het ontdekken van wat je niet wilt zijn. Tenminste, op het niveau van de Aanwezigheid. Een deel van het groeien als individueel wezen, het wezen dat de IK BEN Aanwezigheid is, is te ontdekken en te beslissen: “Ik wil niet zo’n soort wezen zijn. Ik wil geen apart wezen zijn. Ik wil een verbonden wezen zijn, verbonden met de hele hiërarchie die naar de Schepper leidt.” Maar om tot die vrijwillige vrije wil beslissing te komen, moet je IK BEN Aanwezigheid enigszins ervaren hoe het is om gescheiden te zijn. Hij moet feeling krijgen voor wat gescheidenheid is.

“Ik heb genoeg van die ervaring”
Waarom kom ik met een heel lange uitleg om een oefening te doen om jezelf te bevrijden van emoties? Omdat je, wanneer jij je in je drie hogere lichamen bevindt, op het niveau van de Bewuste Jij denkt dat jij, zodra je een rol hebt aangenomen, deze rol pas kunt opgeven wanneer het probleem is opgelost of dat jij het onrecht dat je hebt gedaan, hebt gecompenseerd. Maar op het niveau van de IK BEN Aanwezigheid, op het moment dat de IK BEN Aanwezigheid besluit: “Ik heb genoeg van die ervaring. Dit is niet het soort wezen dat ik wil zijn”, op dat moment kan de IK BEN Aanwezigheid zich terugtrekken uit de ervaring, en wat heb ik gezegd? De projectie die je niet kunt opgeven, komt niet van jouw IK BEN Aanwezigheid, maar jij komt wel voort uit jouw IK BEN Aanwezigheid, de projectie die je dus niet kunt opgeven, heeft net zomin macht over de Bewuste Jij als over de IK BEN Aanwezigheid.

Wanneer jij je afstemt op je IK BEN Aanwezigheid, kan de Bewuste Jij de emoties, de gedachten, de identiteit, voelen, wanneer hij zich afstemt op de rol die je momenteel speelt; wanneer jij je afstemt op je Aanwezigheid kun je voelen: “Heeft de Aanwezigheid genoeg van die ervaring?” En als de Aanwezigheid er geen genoeg van heeft, dan kan de Bewuste Jij de ervaring niet opgeven. Je zou kunnen zeggen dat jij je afstemt op je Aanwezigheid en vraagt: “Heb je er genoeg om in een fysiek lichaam op aarde te zijn?” Als de IK BEN Aanwezigheid zegt: “Nee, ik wil nog meer ervaren”, dan kan de Bewuste Jij niet zomaar beslissen: “Ik wil weg.” Maar als de IK BEN Aanwezigheid heeft besloten: “Ja, ik heb er genoeg van,” dan is de Bewuste Jij vrij om te vertrekken, als hij dat wil, omdat jij ook vrije wil hebt op het niveau van de Bewuste Jij.

Je hebt het recht om te beslissen: “Ik wil meer van een bepaalde ervaring op aarde, zelfs als mijn IK BEN Aanwezigheid er klaar mee is.” Maar wat als je niet meer een bepaalde rol wilt spelen en jouw IK BEN Aanwezigheid ook niet? Dan kun je kijken of de gevallen wezens, het collectieve bewustzijn of andere mensen, projecteren dat je die rol niet zomaar op kunt geven. Je kunt zeggen: “Die rol betekent niets voor mij. Ik kan uit de rol stappen en dat zal ik ook doen, want ik wil meer zijn dan deze rol.” De gevallen wezens willen op jou projecteren, dat jij, als je eenmaal een keuze hebt gemaakt, die rol tot op het laatst moet spelen. Je kunt die niet zomaar opgeven. Maar dat is niet waar. De Wet van de Vrije Wil gebiedt dat je elke keuze kunt maken die jij je kunt voorstellen, maar je kunt ook elke keuze die je ooit hebt gemaakt, ongedaan maken. Wat je nu ook bent, je hebt het recht om meer te zijn dan voorheen. Dit is de Wet van Vrije Wil.

De gevallen wezens zullen dit ontkennen omdat ze niet bereid zijn om meer te worden, maar de Wet van Vrije Wil is individueel. Het feit dat een wezen besluit om niet meer te worden, betekent niet dat jij dezelfde keuze moet maken, want jij bent een individueel wezen. Nu vormt dit natuurlijk een uitdaging, omdat de Bewuste Jij zichzelf zonder het te beseffen in een catch-22 kan plaatsen, en de gevallen wezens zijn er expert om ontelbare catch-22’s te bedenken. Maar een daarvan is vooral één waar avatars zich in kunnen begeven, namelijk dat je hier niet alleen voor jezelf bent. Je bent hier om andere mensen te helpen, en daarom kun je pas weggaan als andere mensen geholpen zijn, hoe je dit ook ziet. Maar dat kun je wel. Denken dat je dat niet kunt, komt voort uit een bepaalde rol.

De bedoeling van de aarde
Nu denk je misschien terug aan alle leringen die we hebben gegeven – de manifestatie van Saint Germains Gouden Eeuw, dat je een avatar bent die komt om het evenwicht voor de aarde te bewaren, om mee te helpen de aarde te verheffen en weer een natuurlijke planeet te worden. Je denkt misschien dat dit de allerhoogste waarheid is. Je denkt misschien dat het de ultieme realiteit is wat er op aarde gebeurt en het vooruitzicht dat de aarde een natuurlijke planeet wordt, maar wat hebben we ook gezegd over de aarde? Dat ze een realiteitssimulator is. Alles wat in de realiteitssimulator gebeurt, heeft maar één bedoeling. Om degenen in de simulator een bepaalde ervaring te geven totdat ze er genoeg van krijgen. Wat betekent het? Dit betekent dat elke ervaring die je op aarde kunt hebben, slechts een ervaring is. En alle leringen die we jullie hebben gegeven, hebben we gegeven met de bedoeling om de Bewuste Jij op het punt te brengen waarop hij kan accepteren dat alles, elke rol die je op aarde kunt spelen, slechts een rol is, slechts een ervaring is. Dit betekent dat je de vrije keuze kunt maken: “Wil ik die ervaring blijven houden?” Dan blijf je hem houden. Maar als je genoeg hebt van die ervaring, dan kun je de rol opgeven, ongeacht wat er wel of niet op aarde gebeurt.

Dit betekent niet dat we tegen jullie liegen. Dit betekent niet dat we een denkbeeldige staat creëren. Er is een planeet. We willen die tot een natuurlijke staat verheffen. Maar zelfs een natuurlijke planeet is een realiteitssimulator die alleen tot doel heeft om wezens die daar geïncarneerd zijn te helpen om hun zelfgevoel te vergroten totdat ze kunnen ascenderen. Niets in een niet-geascendeerde sfeer is uiteindelijk echt. Het is allemaal iets dat wordt geopenbaard met de bedoeling om individuele wezens te helpen om in bewustzijn te groeien. Wat betekent dat je het recht hebt om te vertrekken, ondanks alles wat er wel of niet gebeurt op het moment dat je besluit dat je genoeg hebt van het spelen van de rollen die op aarde kunnen worden gespeeld.

Je hebt het recht om de aarde achter je te laten
En daarom heb je als de Bewuste Jij het recht om je af te stemmen op je Aanwezigheid en het gewoon te vragen: “Heb je er genoeg van? Ben je eraan toe om de aarde los te laten?” En als je het gevoel hebt dat het antwoord ja is, dan kun jij je als de Bewuste Jij omdraaien, naar de aarde kijken en zeggen: “Heb ik er genoeg van? Ben ik klaar om de aarde achter me te laten?” En als je besluit dat je dat dit zo is, dan heb je, ongeacht de omstandigheden op de wereld, het recht om te vertrekken. Je kunt besluiten om niet te vertrekken, maar je hebt het recht om te vertrekken, omdat niets hier in werkelijkheid enige grip op je heeft, alleen maar in gedachten. En vanuit het perspectief van je IK BEN Aanwezigheid is dit duidelijk. Je IK BEN Aanwezigheid ziet dit, weet dit. Je kunt bepalen of je de richting op wilt dat je op één lijn zit met je Aanwezigheid. Wanneer jij je afstemt op de Aanwezigheid en de Aanwezigheid vraagt wat hij voelt over wat er in je emotionele lichaam gebeurt, dan kun je dat perspectief krijgen. En het lijkt misschien alsof ik al veel verder ben dan het gevoel waar jij je in eerste instantie op richtte, maar dit gevoel is onderdeel van de rol die jij op dit moment speelt.

Om je echt vrij te bevrijden van het gevoel, moet je gaan inzien dat dit gevoel slechts een onderdeel is van de rol. Die heeft geen objectieve realiteit en daarom kun je hem loslaten. Je kunt hem ontstijgen. Je hoeft niets op te lossen. Ja, je moet een bepaalde hoeveelheid spiritueel licht oproepen om de energie weer te transformeren in een hogere vibratie, zodat die omhoog kan zweven, zodat die omhoog kan stromen. Maar je hoeft niets op aarde te doen of op te lossen, je hoeft zelfs niets in je eigen gedachten te doen of op te lossen, behalve het zelf loslaten, hem laten sterven. Het gaat er niet om dat je een verfijnd spiritueel zelf opbouwt. Hoe verfijnd hij ook is, hij zal je niet naar het geascendeerde rijk brengen. Het enige wat je naar het geascendeerde rijk kan brengen, is dat de Bewuste Jij terugkeert naar zijn staat van zuiver gewaarzijn die niet wordt bepaald door iets in je identiteits-, mentale, emotionele en fysieke lichamen. Dan kun je de Bewuste Jij gewoon zijn natuurlijke neiging laten volgen om omhoog te zweven naar eenheid met de Aanwezigheid.

In zekere zin is dit voor sommigen, een vreemde mix om naar een specifieke emotie en daarna naar dit enorme kosmische perspectief kijken, maar dit zal alleen vreemd lijken voor de rollen op aarde als je in de rol zit. Maar de Bewuste Jij hoeft niet in die rol te zitten. De Bewuste Jij is in staat om eruit te stappen en zich af te stemmen op de Aanwezigheid. Het maakt niet uit wat voor zelven je hebt, welke gevoelens je hebt, hoe slecht jij je misschien voelt. Je kunt eruit stappen en een breder perspectief krijgen omdat je ineens ziet dat je eruit kunt stappen. Je kunt hem loslaten. Er hoeft niet aan voorwaarden voldaan te worden voordat je kunt loslaten. Je houdt aan iets vast als je probeert om aan voorwaarden te voldoen. Door de behoefte om aan voorwaarden te voldoen los te laten, ben je vrij.

Schrijven
Nu, als laatste onderdeel wil ik dat je nogmaals, je notitieblok en pen, pakt, en wanneer ik aftel, spontaan zonder te analyseren, begint te schrijven. Aan welke voorwaarde denk je dat je moet voldoen voordat je los kunt laten? Wat weerhoudt je ervan om gewoon los te laten? Ik wil dat je dit opschrijft, snel, spontaan, wanneer ik aftel: 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1-0… schrijf.

Je kunt stoppen met schrijven, je kunt dit later opnieuw doen om meer duidelijkheid en details te krijgen. Dit is voldoende voor wat ik voor nu wilde bereiken.

De waarde van het perspectief van de IK BEN Aanwezigheid
Ik hoop dat je deze oefening kunt gebruiken en er een kortere versie van kunt maken die alleen deze oefening bevat, zonder de leringen. Maar ik hoop dat je deze oefening kunt gebruiken om je af te stemmen op het perspectief van je IK BEN Aanwezigheid, omdat zelfs wij, de geascendeerde meesters, jullie uiteindelijk alleen leringen kunnen geven die van buiten jou komen, maar je IK BEN Aanwezigheid is niet buiten jou. Dat ben jij zelf. Jij bent de Aanwezigheid. De Aanwezigheid is jij. Wanneer jij je als de Bewuste Jij afstemt op het perspectief van de IK BEN Aanwezigheid, zal de manier waarop je naar je leven op aarde kijkt, veranderen op een manier die niets anders kan veranderen.

Niets wat ik je als geascendeerde meester kan geven, is waardevoller voor je dan je afstemmen op het perspectief van je IK BEN Aanwezigheid. Ik hoop dat je dit kunt ervaren. Zelfs als je dit nu niet hebt ervaren, kun je door deze oefening te gebruiken, de andere oefeningen die we geven, in de toekomst te gebruiken om echt daar te zijn, buiten in de kosmische ruimte, terugkijkend naar de aarde, en te zien hoe klein en onbeduidend alles is wat op aarde gebeurt, werkelijk is vanuit dat kosmische perspectief. Je kunt dingen in verhouding brengen en de focus op het zelf, de focus op het gescheiden zelf, waar we het in Kazachstan over hebben gehad, overwinnen omdat je hebt ervaren dat het gescheiden zelf voor de Aanwezigheid helemaal niet belangrijk is. Het gescheiden zelf komt niet uit je Aanwezigheid voort, maar jij komt wel uit je Aanwezigheid voort. Als het gescheiden zelf niet belangrijk is voor de Aanwezigheid, waarom zou hij dan belangrijk voor jou moeten zijn? En als hij niet belangrijk voor jou is, kun je hem dan niet op elk moment dat je wilt, loslaten?

Hiermee verzegel ik je in de liefde van mijn Moederhart. Als drager van de Moedervlam zou ik graag willen dat je verandert door wat ik zeg. Maar ook al heb ik de taak van Kosmische Moeder, ik realiseer me dat ik jou dit niet kan laten doen. Alleen je Aanwezigheid kan dat. Wees verzegeld in mijn liefde.