Vraag: Zoals ik het begrijp, hebben we illusies aangenomen die deel uitmaken van de set regels die we gaan belichamen op het achtenveertigste bewustzijnsniveau bij onze geboorte. Is het correct om aan te nemen dat deze illusies zich dan vertalen als zelven, niet als gescheiden zelven? En vormen we onze gescheiden zelven horizontaal naast de primaire illusies op verschillende niveaus door ze over te nemen van het massabewustzijn of door ze zelf te maken. Dan concludeer ik daaruit dat gescheiden zelven altijd van dualistische aard zijn en kunnen blijven bestaan en dat ze de oorspronkelijke bewustzijnsstaat waarin ze zijn gemaakt of geaccepteerd, kunnen overleven. Ik neem aan dat dit zo is omdat onze illusoire zelven die onze bewustzijnsstaat bepalen, slechts waarnemingsfilters zijn waardoor we van nature worden beïnvloed, terwijl de gescheiden zelven van nature wat dwangmatiger en aanvallender zijn.

Antwoord van Kim Michaels 2024 – Deep Healing Retreat Conferentie in Tallinn, Estland.

Ik ga dit zelf beantwoorden omdat het wel klopt wat in de vraag staat en Aartsengel Raphaël ook gedetailleerder heeft uitgelegd, maar ook Cyclopea. Het enige wat ik zou willen zeggen, is dat de zelven momenteel deel uitmaken van de set regels die je belichaamt op het achtenveertigste niveau wanneer je incarneert. De eerste keer dat we op aarde incarneerden, waren we op het achtenveertigste niveau. Het is niet zo dat we elke keer dat we opnieuw incarneren, weer op het achtenveertigste niveau beginnen. We kunnen in vorige levens naar hogere niveaus stijgen en dan komen we binnen op het niveau waarop we ons dan bevinden, maar het is correct dat de meesters zeggen dat we beginnen op het honderdvierenveertigste niveau en we een bepaalde illusie aannemen die geen dualistische illusie is en daarmee een bepaald zelf vormen. Dit is noodzakelijk omdat de Bewuste Jij geen structuur heeft om te integreren en moet beginnen met het identiteitslichaam te integreren en een identiteitsgevoel te vormen. Cyclopea heeft uitgelegd dat de Bewuste Jij geen individualiteit bezit. Er is geen vat waarin de parameters zitten voor wie je als individu bent. Dat zit allemaal in de IK BEN Aanwezigheid besloten. Wanneer de Bewuste Jij naar het honderdvierenveertigste niveau gaat, neemt hij de illusie aan die nodig is om te beginnen te integreren met het identiteitslichaam. Je maakt zelf een overtuiging die is gebaseerd op de individualiteit van je IK BEN Aanwezigheid. Ieder van ons bedenkt een enigszins ander zelf op het honderdvierenveertigste niveau.

Cyclopea heeft gezegd dat de reden dat we dit zelf moeten bedenken, is dat de Bewuste Jij lijkt op het witte licht dat op een filmstrook schijnt en het identiteitslichaam is de filmstrook. Wanneer we naar het honderdvierenveertigste niveau gaan, tekenen we iets op die filmstrook. Daarna wordt het licht door die tekening geprojecteerd op het honderddrieënveertigste niveau. En dat wordt een onderbewust zelf dat dit geloof in stand houdt. Op het honderddrieënveertigste niveau nemen we nog een illusie aan, we maken nog een tekening op de filmstrook die daarna wordt geprojecteerd. We hebben natuurlijk een filmstrook voor ons identiteitslichaam, we hebben er nog een voor ons mentale, nog een voor ons emotionele, en een voor ons fysieke lichaam, want zelfs je fysieke lichaam is in principe gewoon een filmstrook die wordt geprojecteerd op het Ma-terlicht. De zelven die we aannemen van het honderdvierenveertigste tot het achtenveertigste niveau zijn geen dualistische zelven. Het zijn zelven die ons helpen integreren, want ze zeggen ook dat het voor de Bewuste Jij, omdat hij zuiver gewaarzijn is, heel ingewikkeld is om te integreren met het fysieke lichaam, zelfs om het te gaan bedienen. Cyclopea zou eigenlijk kunnen gebruiken wat een van jullie gisteren heeft gezegd: “Maar ik ben het Bewuste Jij, ik ben zuiver gewaarzijn, hoe kan ik dan iets opschrijven?” En dit illustreert dat de Bewuste Jij, wanneer hij zichzelf als zuiver gewaarzijn beschouwt, geen fysiek lichaam kan bedienen. Hij kan zich niet eens voorstellen dat je woorden zou kunnen schrijven, en dat woorden een betekenis hebben. Dit is allemaal iets dat we geleidelijk aannemen op het identiteits-, mentale en emotionele niveau. We kunnen een fysiek lichaam bedienen. Dit zijn op een bepaalde manier noodzakelijke illusies.

Je zou kunnen zeggen dat dit eigenlijk geen gevaar is, omdat het de bedoeling is dat we afdalen naar het achtenveertigste niveau; wanneer het Bewuste Jij afdaalt naar het achtenveertigste niveau, kan hij zichzelf gaan identificeren met of als het fysieke lichaam. Wanneer we het spirituele pad bewandelen, identificeren we ons niet langer met de zelven die we hebben gevormd. Ze zijn nog steeds nodig om het fysieke lichaam te bedienen, maar we kunnen op een punt komen waarop we ons niet meer identificeren met die zelven. Dat betekent dat we er meer vrede mee kunnen hebben dat we in een fysiek lichaam zijn. En wanneer we beneden het achtenveertigste niveau komen, maken we natuurlijk zelven op basis van de dualiteit en de illusie dat we een gescheiden wezen zijn. Dat schept alle frustratie en pijn en lijden, want dan lijkt het alsof we een huis zijn dat tegen zichzelf verdeeld is. In plaats van volledig te accepteren dat we in dit fysieke lichaam zijn en dat we dit fysieke lichaam bedienen, zijn er nu zelven gekomen die een hekel hebben aan ons lichaam.

Net als in de vraag over de menopauze: je hebt er een hekel aan om in een fysiek lichaam te zijn, dat je ouder wordt, je haar verliest, en dergelijke. Je maakt het erger, omdat je dan weerstand voelt in, of tegenstand voelt van, je eigen wezen. En de gevallen wezens gebruiken al die gescheiden zelven tegen jou. En als je erover nadenkt, realiseer jij je dat de gevallen wezens eigenlijk projecteren dat het verkeerd van ons is om in een fysiek lichaam te zijn. Daarom heb je al die oude spirituele tradities dat je lichaam de vijand is van je spirituele groei. Hier heb ik het over gehad in een aantal van mijn YouTube-video’s, omdat je dat in de oosterse spiritualiteit terugziet – ze zijn altijd tegen het lichaam. Je lichaam is alleen maar een belemmering. Je moet je lichaam beheersen, je onthouden van alle lichamelijke genoegens, omdat ze het idee hebben dat alleen Brahma echt is, dat de wereld een illusie is. Je moet terug naar de ongedifferentieerde staat, omdat je in feite niet bestaat, zoals we gisteren hebben besproken.

In plaats van een medeschepper te zijn die blij is dat je in een lichaam bent en jezelf tot uitdrukking kunt brengen door middel van een lichaam, hebben we er plotseling een hekel aan of verzetten we ons ertegen dat we in een fysiek lichaam zijn. En als je eenmaal dualistische zelven hebt geschapen, dan kun je die met je meedragen, zelfs als jij je bewustzijn verhoogt. De meesters hebben het vrij recent nog uitgelegd, ik kan me niet herinneren of het met Pasen was, maar er was een vraag over, en Jezus heeft gezegd wat ik net zei, je vormt een bepaald zelf om af te dalen naar een bepaald niveau en om hogerop te komen, hoef je alleen maar dat zelf te overwinnen. Je kunt van het achtenveertigste naar het, laten we zeggen, zesennegentigste niveau stijgen maar je draagt nog steeds een aantal zelven met je mee die je hebt geschapen toen je gescheiden was, of op zijn minst overtuigingen zoals een hekel aan je lichaam hebben.

Er zijn yogi’s en meesters in het Oosten die hun bewustzijn hebben verhoogd, maar nog steeds een hekel aan hun lichaam met zich meedragen, waardoor ze, hoewel ze een vrij hoog bewustzijnsniveau bezitten, een hekel hebben aan hun lichaam, en hun lichaam als de vijand van hun spirituele groei beschouwen. Het lijkt alsof er twee parallelle sporen zijn, gescheiden zelven en noodzakelijke zelven, en we kunnen wel weer beginnen te stijgen, maar dragen nog steeds een aantal gescheiden zelven met ons mee, en dat geeft verdeeldheid. We moeten ernaar streven om die te overwinnen om vrede en heelheid en zelfs genezing te krijgen.