Geascendeerde Meester Saint Germain, 24 september 2023 – Almaty, Kazachstan

IK BEN de Geascendeerde Meester Saint Germain en ik ben vrij. Waarom ben ik vrij? Omdat ik meega met de stroom van de Rivier van Leven. Er bestaat geen vrijheid buiten de Rivier van Leven. En terwijl ik dit in het fysieke octaaf zeg, heffen de demonen van Mara, de duistere krachten, de prins van deze wereld, hun lelijke hoofd op boven het water waarin ze zich normaal gesproken verbergen en maken bezwaar, want ze zeggen dat je alleen vrij bent als je een gescheiden wezen bent en dat wezen zo ver kunt verheffen als maar mogelijk is, totdat hij zelf een god op zich wordt.

Een vals dualistisch beeld van God en vrijheid
Maar hoe kan er ooit een god bestaan die gescheiden is van de Schepper? Niets in de wereld van vorm zou kunnen bestaan zonder de Schepper. Het concept dat je een gescheiden zelf zou kunnen scheppen dat dezelfde status zou kunnen bereiken als de Schepper, kan alleen voortkomen uit een geest die volledig gevangenzit in illusies, in Maya, in waanvoorstellingen. Hoe kun jij je bevrijden als je in illusies leeft? Je kunt alleen in de werkelijkheid vrij zijn. Alle duistere krachten, van wie sommigen al heel lang proberen de allergrootste vrijheid te bereiken, zijn niet vrij omdat ze denken dat ze de macht hebben om te doen wat ze willen.

Er is een eeuwenoude leugen die de gevallen wezens hebben verteld nadat ze op deze planeet zijn gekomen, namelijk dat je alleen vrij wordt wanneer je in opstand komt tegen de wil van God. Als je echter in opstand komt tegen de wil van God, tegen welke god kom je dan in opstand? Alleen tegen de door de mens gemaakte god, het boze wezen in de lucht. Wat hebben de gevallen wezens in werkelijkheid gedaan? Ze hebben eerst een valse god geschapen en wel op zo’n manier dat het lijkt alsof deze god alles wil beheersen wat je doet. Vervolgens hebben ze het concept bedacht dat je alleen vrij wordt als je in opstand komt tegen deze god. Alleen door totaal egoïsme, je totaal te richten op jezelf, en egocentrisme word je vrij.

Dit zijn de twee dualistische polariteiten die ze projecteren, dit is gewoon weer een van de talloze voorbeelden dat het dualiteitsbewustzijn dualistische uitersten definieert en vervolgens projecteert dat je alleen naar de kwestie kunt kijken dat iets de waarheid is of dat het fout is, maar, zoals we zo vaak hebben gezegd, noch de dualistische zogenaamde waarheid, noch de dualistische zogenaamde leugen kloppen. Het zijn allebei illusies. De echte Schepper is geen tiran in de lucht, want de echte Schepper heeft je vrije wil gegeven, heeft je zelfbewustzijn gegeven door je een deel, een verlengstuk van zijn eigen Ene Geest, te geven en hij heeft je de vrijheid gegeven om daarmee alles te doen wat je wilt. Je hebt de vrijheid om de illusie in te gaan en je illusies of grootheidswaanzin zo ver door te voeren als je maar kunt, totdat je er op den duur genoeg van krijgt. En iedereen zal er genoeg van krijgen. Tot nu toe heeft iedereen er tenminste genoeg van gekregen.

In wérkelijkheid is al het leven één
Als je gescheiden bent, kun je niet vrij zijn. Je kunt jezelf niet als een gescheiden wezen beschouwen en vrij zijn. Hoe komt dat? Niet om uiterlijke redenen. Het is niet zo dat God je straft of beperkt. Het komt omdat je ervaring van het leven alleen afhangt van de inhoud van je eigen geest. Je zit gevangen in elk zelfgevoel dat bepaalt wie jij bent; je zit gevangen in dat zelf. Als jij zegt dat je een gescheiden zelf bent, dan zit je gevangen in dat zelf. En dat is juist de manier waarop jij je jouw eigen vrijheid ontneemt. Je kunt het zelf misschien wel zo definiëren dat je denkt dat je vrij bent, omdat je volgens dit wereldbeeld denkt dat je alles kunt doen wat je wilt. Je denkt dat je door totale egoïstisch, door totale minachting voor andere levensstromen, totaal vrij bent. Toch is dit een illusie en waarom?

Welnu, dit is een van de belangrijkste enigma’s op aarde. Dit is een illusie omdat al het leven in werkelijkheid één is. Zoals andere meesters hebben gezegd, neem de uitspraak: “Alleen Brahma is echt, de wereld is een illusie” maar als alleen Brahma bestaat, dan is er niets anders dan Brahma, dan moet de wereld ook Brahma zijn, en dat betekent dat alles één is in de onderling afhankelijke oorsprongen waar de Boeddha heel lang geleden over heeft gesproken.

De realiteit is dat alles wordt geschapen uit het wezen van de Schepper en daarom is alles één in het wezen van de Schepper. En daarom kan de illusie, of de indruk, of het wereldbeeld, of de ervaring, dat je een gescheiden wezen bent dat kan doen wat hij wil, slechts een illusie zijn. Die illusie bestaat in geen enkele werkelijkheid. Die illusie bestaat alleen in de geest, de geest van zelfbewuste wezens die ervoor hebben gekozen om de illusie dat je gescheiden bent te houden in plaats van de realiteit dat alles één is of op zijn minst met elkaar verbonden is.

Je begint als een verbonden wezen. Dit is de natuurlijke toestand. Je kunt dan je gevoel van verbondenheid uitbreiden totdat jij een bepaalde drempel overschrijdt en dan gaat de verbondenheid soepel over in een gevoel van eenheid, die uiteindelijk niet alleen overgaat in een gevoel van eenheid, maar het ervaren van die eenheid. Vanwege de vrije wil heeft een zelfbewust wezen het recht om een andere bewustzijnsstaat te krijgen waarin hij zichzelf niet één voelt met de Rivier van Leven. Zelfs als je op het achtenveertigste niveau begint op een planeet zoals de aarde, zoals we hebben uitgelegd, heb je toch het gevoel dat je verbonden bent met de Rivier van Leven. Je noemt het misschien niet de Rivier van Leven, je ziet het misschien niet zo, maar je hebt nog steeds een gevoel van verbondenheid en er is maar één ding waarmee je verbonden kunt zijn, namelijk de Rivier van Leven die uit alle wezens is geschapen die zichzelf transcenderen, teruggaan of liever op weg zijn naar de staat die het Scheppersbewustzijn is.

Wat is echte eenheid?
Er bestaat dus geen vrijheid buiten die eenheid en dit vereist enig nadenken van degenen die bereid zijn met dit schijnbare enigma om te gaan en op een planeet zoals de aarde vereist dit speciale aandacht, omdat jullie als spirituele mensen heel goed weten dat er zoiets bestaat als het collectieve bewustzijn, het massabewustzijn. Er zijn gevallen wezens die naar deze staat op aarde zullen wijzen en zeggen: “Welnu, als je het over eenheid hebt, dan moet dit zeker eenheid zijn: dat je luistert naar het collectieve bewustzijn.” Jullie zijn hier allemaal mee opgevoed zonder dat jullie dit wisten; jullie ouders wisten dit niet, jullie samenleving wist het vaak niet, maar jullie zijn allemaal opgevoed om het collectieve bewustzijn in jullie land te volgen. Maar dat is geen eenheid, omdat het collectieve bewustzijn op aarde zich achter de sluier van illusies bevindt dat je gescheiden bent; jullie zijn dus opgevoed om het collectieve bewustzijn te volgen dat zich in een staat van gescheidenheid bevindt. Maar dat is geen eenheid, want wat is eenheid?

De ultieme staat van eenheid is de Schepper. Zie jij een samenleving op aarde die dit concept heeft en denkt dat ze op weg is naar eenheid met de Schepper? Nee, elke samenleving op aarde heeft gezegd dat ze gescheiden is van andere samenlevingen. Daarom zijn er conflicten op aarde. Je hebt een lokaal gevoel van eenheid in één land dat zegt: Wij zijn Amerikanen, wij zijn Russen, wij zijn Engelsen, en dit is de eenheid van wie wij vormen. Maar natuurlijk zijn er ook landen die eenheid anders definiëren en daardoor bestaat er een conflict tussen hen en dat kan geen ultieme eenheid zijn. Het is een lokaal gevoel van eenheid, gebaseerd op de illusie dat je gescheiden bent, en die daarom geen echte eenheid is.

Wat is echte eenheid? Welnu, het betekent dat je beseft dat de aarde één planeet is in een immens universum. De nieuwste ruimtetelescoop heeft de visie van astronomen heel erg verruimd, zodat ze verbaasd zijn over wat ze hebben gezien, omdat die niet strookt met hun gekoesterde paradigma. Je ziet voortdurend hoe groot het universum is waarin jij je bevindt. Je weet dat er een zwaartekracht bestaat, of in ieder geval iets wat wetenschappers zwaartekracht noemen, die alles in het universum met elkaar verbindt. Eigenlijk weet je op basis van de wetenschap dat jullie aarde geen aparte entiteit is. Jullie zijn verbonden met het geheel.

De aarde stroomt met het geheel mee terwijl het universum uitdijt. De aarde wordt voortgetrokken door een kracht die de uitdijing van het heelal aandrijft. Wetenschappers denken dat dit zwaartekracht is, of wat ze ook maar denken dat het is, maar ze hebben nog niet ontdekt wat die kracht is. Eigenlijk zouden we dat de verenigende kracht kunnen noemen, die we net zo goed de Rivier van Leven, de Heilige Geest, de Boeddha-natuur, zouden kunnen noemen. En zelfs als alle mensen op aarde het eens zouden kunnen worden over wat het betekent om mens te zijn, dan zou dit nog steeds geen eenheid zijn, want je kunt eenzijn niet bereiken wanneer je alleen naar het planetaire niveau kijkt.

Het is zo lokaal, zo ongelooflijk lokaal, en daarom moet je begrijpen dat je, als jij een spiritueel persoon bent die beseft dat er meer over het leven te weten valt te komen dan wat jou op de kleuterschool of op de zondagsschool werd verteld, moet beseffen dat je verder moet kijken dan dit lokale perspectief. Je moet inzien dat er meer is dan de aarde alleen. Er is meer dan het materiële frequentiespectrum. En wanneer je erover nadenkt wat dat is, dan besef je dat er andere zelfbewuste wezens zijn die niet beperkt zijn tot een fysiek lichaam in het fysieke octaaf van de aarde. En als je eenheid wilt bereiken, over eenheid wilt praten, moet jij je met die wezens verbinden, omdat zij momenteel die verenigende beweging van de Rivier van Leven vormen.

Het Scheppersbewustzijn bereiken
Nu is er nog een enigma dat opduikt in het hoofd van sommige mensen omdat zij zullen zeggen: “Het klinkt alsof er een kosmische kracht is die iedereen naar die eenheid toetrekt, de uitademing en de inademing van God; God trekt dus alles terug naar zichzelf. En dat moet dan wel inhouden dat jij als individueel wezen op den duur verdwijnt als je terugkeert naar die eenheid.” En zo lijkt het ook voor iemand die gevangenzit in gescheidenheid. En je zou natuurlijk kunnen zeggen: Klopt dit wel? Ja. Wanneer je naar dat eenzijn wordt getrokken, verdwijnt het gescheiden zelf en bestaat het niet meer. Maar je ware zelf, jouw IK BEN Aanwezigheid, de individualiteit die in die Aanwezigheid verankerd zit, verdwijnt niet wanneer je één bent, want zelfs als deze creatie, door je Schepper geschapen, uiteindelijk alles heeft gedaan wat hij wil, zullen alle zelfbewuste mensen wezens niet weer in de Schepper verdwijnen.

In plaats daarvan zullen alle zelfbewuste wezens die gebruik wilden maken van de kans die hen werd geboden, het Scheppersbewustzijn hebben bereikt. En dan zullen de mensen natuurlijk zeggen: “Wat houdt dat in?” Dat je, wanneer je het Scheppersbewustzijn bereikt, kunt kiezen of jij je eigen wereld van vorm wilt te scheppen. “Wel,” zullen mensen zeggen, “betekent dit dat er naast de onze nog andere werelden van vorm zijn, andere universums?” Natuurlijk. “Hoeveel zijn dat er dan?”, zullen ze zeggen. En het antwoord is: een getal dat je niet kunt doorgronden met het bewustzijn dat mensen op aarde kunnen bereiken.

Geen begin, geen eind
Er bestaat een ondoorgrondelijk aantal universums, en er worden steeds meer geschapen. En dan zullen mensen zeggen: “Maar hoe is dit allemaal begonnen? Wanneer is dit allemaal begonnen? Er moet een begin zijn geweest. Er moet een tijd zijn geweest waarin er geen wereld van vorm bestond en dat toen de eerste wereld van vorm ontstond, en op wat voor manier is dat gebeurd? Waar is dat vandaan gekomen? Waar kwam de eerste scheppers vandaan?” Maar dit zijn vragen die voortkomen uit de geest van gescheidenheid, die wij de lineaire geest hebben genoemd.

De lineaire geest kijkt naar de Rivier van Leven en wanneer we het concept geven dat de Rivier van Leven stroomt, dan wil de lineaire geest zeggen: “Wanneer is die stroom begonnen? Wanneer is de Rivier van Leven begonnen te stromen? Wat was er vóór de Rivier van Leven toen er geen stroom was?” En wij hebben jullie de leringen gegeven dat er een tijd was waarin alleen de Schepper bestond en dat de Schepper toen de leegte heeft geschapen en een sfeer in die leegte heeft geprojecteerd, vormen in die sfeer heeft geprojecteerd. Jullie wereld van vorm had dus wel een begin, maar het hele scheppingsproces heeft nooit een begin gehad. En je kunt zeggen: Wat voor waarde heeft het voor jou om hierover na te denken? De waarde ervan is eigenlijk dat jij, als jij je bij de Rivier van Leven wilt aansluiten, een manier moet vinden om je persoonlijke individuele lineaire geest te neutraliseren, omdat de lineaire geest al dat soort vragen zal blijven bedenken in een poging om jou te verleiden tot de redenering: “Wanneer is het begonnen? Wat was er daarvoor? Wat is de oorzaak hiervan? Er moet een tijd zijn geweest waarin er niets was.”

Maar er is nooit een tijd geweest waarin er niets was. Er was een tijd waarin jouw wereld van vorm niet bestond. Er was een tijd waarin je Schepper een leegte had geschapen en dat er in die leegte niets was, of liever niet iets, omdat er nog geen vormen waren gedefinieerd. Maar er was een schepping vóór die van jullie en daarvoor was er nog een andere schepping. En er komt een punt waarop jij, als je hier vanuit de lineaire geest naar kijkt, merkt dat de lineaire geest dat niet aankan. Die kan niet steeds teruggaan naar iets wat er eerder was. Als je blijft denken dat er een allereerste begin moet zijn geweest en blijft denken dat er daarvoor iets moet zijn geweest, toen was er dit, maar daarvoor moet er iets zijn geweest, en je steeds terug blijft gaan, dan moet er iets komen, er komt een moment waarop de lineaire geest hier niet mee om kan gaan.

Dit is een perfect voorbeeld van wat wij hebben geprobeerd uit te leggen over jullie gescheiden zelven. De gescheiden zelven projecteren dat je een probleem moet oplossen. De lineaire geest is een gescheiden zelf. Hij projecteert: “Maar er moet een begin zijn geweest, wanneer was dat begin? Wat was er vóór het begin?” Maar je kunt steeds verder terug blijven gaan. Waarom? Omdat jij in tijd en ruimte bent en je hebt niet onbeperkt de tijd en ruimte om steeds verder terug te gaan naar wat er voorheen was. Het is hetzelfde als iets wat we al eerder hebben gezegd: als je begint met tellen, één, twee, drie, vier, en steeds verder, kun je blijven tellen, behalve dat je niet eeuwig kunt blijven tellen omdat je in dit leven niet eeuwig de tijd hebt.

Maar in theorie zou iemand die tien jaar oud is, kunnen besluiten: “Ik ga beginnen te tellen en ik zal dit de rest van mijn leven blijven doen.” En hij zou dan tot een heel hoog getal kunnen tellen, maar niet tot het allerlaatste getal, omdat er geen allerlaatste getal bestaat. Je begrijpt nu dat je de rest van je leven in de lineaire geest gevangen kunt zitten, wanneer je al die vragen stelt. Maar er is geen oplossing voor, omdat je nooit het allereerste begin zult vinden, gedeeltelijk omdat je maar beperkt de tijd hebt, maar eigenlijk omdat er geen allereerste begin is.

Wat wil je?
De oplossing voor dit enigma is niet het enigma oplossen op het bewustzijnsniveau waarop het enigma wordt gedefinieerd, maar door uit dat gescheiden zelf te stappen dat het enigma projecteert en gewoon te zeggen: “Waarom moet ik weten hoe dit allemaal is begonnen als ik ook gewoon in de stroom kan springen en met de stroom van de rivier meegaan, en het zou veel vrijer en leuker zijn om met de rivier mee te stromen dan hier op de oever te staan en me af te vragen: Hoe is de rivier daarginds begonnen?”

De vraag die jij jezelf moet stellen, is deze: “Wil ik het met mijn lineaire geest allemaal begrijpen of wil ik de ervaring dat ik meega met de stroom van de Rivier van Leven”? Wat is er nodig om met de stroom van de rivier mee te gaan? Gewoon erin springen. Maar zolang je op de oever van de rivier staat en vasthoudt aan dit dilemma dat je opgelost wilt hebben voordat je erin kunt springen, kun je er toch niet in stappen? Maar wat zal de rivier doen? Die zal blijven stromen. Beschadig je de rivier als je er niet in springt? Nee. Beschadig jij jezelf wanneer je er niet in springt? Ja. Misschien niet vanuit het perspectief van het gescheiden zelf, maar vanuit een groter perspectief wel.

De stroom die van de aarde ascendeert
Hoe ben ik de Vertegenwoordiger van Vrijheid, de Zevende Straal van Vrijheid, voor de aarde geworden? Ik ben in de specifieke stroom van de Rivier van Leven gesprongen die de Zevende Straal van Vrijheid is. Hoe kon ik daarin springen? Omdat ik van de aarde was geascendeerd. Hoe ben ik van de aarde geascendeerd? Door in de Rivier van Leven te springen; de stroom die op aarde is gevormd door iedereen die al eerder is geascendeerd. En nu ga je natuurlijk met je lineaire gedachten zeggen: “Aha, Saint Germain! Je zegt dat er een tijd was waarin niemand van de aarde was geascendeerd.” Ja, natuurlijk.

Je bevindt je in een wereld van vorm die een begin had. Ja, jouw wereld van vorm had een begin. De wereld van vorm als grotere realiteit had geen begin. Er is altijd een wereld van vorm geweest. Er was altijd een stroom, omdat een wereld van vorm nooit statisch is. Die transcendeert zichzelf steeds en wanneer een wereld van vorm zijn laatste cyclus bereikt, wordt er een andere gecreëerd of worden er veel andere gecreëerd, en dit is altijd zo geweest. Er is nooit een tijd geweest waarin dit begon, maar er was een tijd waarin de aarde in haar zuivere staat door de Elohim is geschapen. Er is een golf levensstromen geweest die op aarde incarneerden en na enige tijd, een behoorlijke tijd zelfs, zijn de eersten van de aarde geascendeerd.

Dit was destijds natuurlijk gemakkelijker omdat de aarde een natuurlijke planeet was. Maar niettemin is het eerste wezen geascendeerd, daarna nog één en er zijn er steeds meer geascendeerd en gedurende een zeer lange periode zijn dus veel wezens geascendeerd en hebben een momentum gevormd, de Rivier van Leven, die van de aarde ascendeert. Toen kwam er een tweede golf levensstromen, en een derde, en een vierde, en in de vierde waren er plotseling meer mensen die niet konden ascenderen en dit heeft uiteindelijk tot de neerwaartse spiraal geleid wat ertoe heeft geleid dat er hier gevallen wezens mochten incarneren en toen bleef de aarde niet langer een natuurlijke planeet. Het werd moeilijker om van de aarde te ascenderen, maar het was nog steeds mogelijk, gedeeltelijk of voor een groot deel, omdat heel veel wezens waren geascendeerd toen de aarde nog een natuurlijke planeet was. Er ontstond een stroming in de Rivier van Leven en die stroming werd absoluut niet zwakker omdat de aarde een onnatuurlijke planeet werd.

Het werd voor mensen die geïncarneerd waren moeilijker om zich bij die stroming aan te sluiten, maar die stroming is er nog steeds. Die is nog steeds erg sterk. Die wordt versterkt wanneer een wezen van de aarde ascendeert. Het enige wat ik deed, was in de stroom van de Rivier van Leven springen. Zo ben ik geascendeerd. Zo is Jezus geascendeerd. Zo is Gautama geascendeerd. Zo heeft iedereen die ooit is geascendeerd, het gedaan. Niet omdat ik zo speciaal was, zo geavanceerd en daardoor geascendeerd ben. Vooral in eerdere dispensaties hebben heel veel studenten van de geascendeerde meesters Saint Germain verafgood, omdat hij zo speciaal moet zijn geweest en die naar zijn incarnaties in het verleden kijken en dat hij is geascendeerd en dat hij de Wonderman van Europa was en nu de God van Vrijheid voor de aarde is. Hij moet wel veel specialer zijn geweest dan ik. Maar denk hier eens over na.

De gelijkheid in het ascensieproces
Wat zijn de vereisten om in de Rivier van Leven te springen, die is gevormd door de ascensie van al die wezens die dat eerder hebben gedaan? Dat je bereid bent alles in je vier lagere lichamen los te laten. Je emoties gerelateerd aan de aarde, je fysieke lichaam natuurlijk, je gevoelens gerelateerd aan de aarde, je gedachten gerelateerd aan de aarde, je identiteitsgevoel gerelateerd aan de aarde. Je moet dat allemaal loslaten. Wat betekent dat? Dat betekent dat jij, wanneer je ascendeert, daar staat – het is zelfs zinloos om te zeggen dat je staat, omdat je uit je fysieke lichaam bent, maar we gebruiken soms beelden waarmee jij je kunt identificeren.

Daar ben je als Bewuste Jij, en wat hebben we gezegd dat dit is? Zuiver gewaarzijn en dat betekent dat er geen identiteit is in het identiteitslichaam, er zijn geen gedachten in het mentale lichaam, en geen gevoelspatronen. Je bent niets meer dan puur gewaarzijn en het zuivere gewaarzijn van mijn Bewuste Jij is niet geavanceerder dan het zuivere gewaarzijn van jouw Bewuste Jij. Ik keer terug naar die staat, zie mezelf niet meer als degene die ik was in mijn laatste incarnatie of wie ik in eerdere incarnaties op aarde ben geweest. Ik heb dat opgegeven, ik heb dat laten sterven, ik heb elke identiteit opgegeven die ik had met betrekking tot de aarde. Ik bevond me in dezelfde zuivere staat als de staat waarin jouw Bewuste Jij verkeerde toen hij afdaalde, en waarin jouw Bewuste Jij zal zijn wanneer jij ascendeert. Het is volkomen zinloos om te zeggen dat mijn Bewuste Jij geavanceerder of verfijnder zou moeten zijn dan de jouwe. Ik ben er gewoon in gesprongen.

Als we nu nauwkeuriger willen zijn, moeten we zeggen dat dit niet betekent dat iedereen die ascendeert hetzelfde is, want zoals we hebben uitgelegd, terwijl je op aarde bent geïncarneerd, leert jouw IK BEN Aanwezigheid iets van jouw ervaringen en dit gaat naar je causale lichaam en natuurlijk gebruiken verschillende wezens hun vrije wil op verschillende manieren. Het kan natuurlijk zo zijn en de IK BEN Aanwezigheid van de ene persoon heeft misschien een hoger niveau bereikt dan de andere, afhankelijk van de manier waarop jij gebruik maakt van de mogelijkheid om geïncarneerd te zijn. Maar jouw IK BEN Aanwezigheid vergelijkt zichzelf desondanks niet op een dualistische manier met anderen, dus opnieuw is het zinloos om dit allemaal te zeggen. Het lijkt alsof sommige studenten denken: “Het was gemakkelijker voor Saint Germain of Jezus om te ascenderen dan voor mij,” maar dit is gewoon niet zo.

We zijn allemaal gelijk voor de wet van ascensie. We moeten allemaal hetzelfde proces doorlopen. We moeten allemaal alles loslaten en als je hierover begint na te denken, besef je iets diepgaands. Je beseft eigenlijk dat je vanuit aards perspectief niet speciaal hoeft te zijn om in de Rivier van Leven te kunnen springen. Je moet jezelf niet meer als een speciaal persoon beschouwen om in de Rivier van Leven te kunnen springen. En wanneer je naar de aarde kijkt, zie je daar een interessant fenomeen.

De behoefte om speciaal te zijn transcenderen
Je ziet dat je in de eerste plaats natuurlijk de gevallen wezens hebt die zichzelf altijd als speciaal proberen op te werpen en de gevallen wezens zullen vaak erg ongevoelig zijn voor het leven, macht uitoefenen en al dat soort dingen meer, maar je ziet ook dat mensen die niet het gevallen bewustzijn hebben of die het gevallen bewustzijn hebben getranscendeerd en daardoor spirituele leraren worden, spirituele goeroes van verschillende pluimage worden. En wanneer je naar spirituele bewegingen kijkt, naar spirituele goeroes, dan zie je dat bijna elke beweging beweert dat ze speciaal zijn. Dit berust vaak op de gedachte dat de goeroe een hoog speciaal niveau heeft bereikt en, zoals we al zeiden, schuilt daar een bepaald enigma in, want hoe ga je de aandacht van mensen trekken als je niet beweert dat je iets voor hen kunt doen wat zij willen?

Maar ik wil erop wijzen dat een spirituele goeroe die beweert dat hij speciaal is of zijn studenten laat projecteren dat hij speciaal is, ondanks de gemaakte beweringen niet in de Rivier van Leven is gesprongen. Wat hij ook onderwijst, welke schijnbare kracht hij ook heeft om mensen op de grond te laten vallen, te laten flauwvallen of te laten schudden of wat dan ook, komt niet van de Rivier van Leven. Waar komt het dan vandaan? Uit de lagere rijken, het astrale, het mentale, of wat ook maar. Maar wanneer je werkelijk hogere bewustzijnsniveaus bereikt richting het honderdvierenveertigste niveau, dan beschouw jij jezelf niet als speciaal. Waarom niet? Wat betekent het om hogere bewustzijnsniveaus te bereiken? Dat je de eenheid van al het leven niet alleen begint te begrijpen, maar ook te ervaren. En wanneer je voelt dat al het leven één is, vervagen dualistische waardeoordelen van meer of minder speciaal, of meer of minder ontwikkeld, zijn.

Je beschouwt jezelf niet eens als speciaal omdat je het dualistische bewustzijn hebt overwonnen. Met andere woorden, je beschouwt jezelf niet als speciaal omdat jij niet vindt dat je speciaal bent. Het vervaagt gewoon en je denkt niet eens in deze termen. En de reden dat dit belangrijk is, is dat jullie allemaal moeten begrijpen dat je volgens geen enkele maatstaf op de wereld speciaal hoeft te zijn om in de Rivier van Leven te kunnen springen, om jezelf te kunnen openstellen voor de Rivier van Leven.

Ben jij bereid om je open te stellen voor de Rivier van Leven?
We begrijpen het enigma waar we jullie, onze directe studenten, voor stellen heel goed. Begrijpen jullie wat het enigma is? Jullie zitten hier. Jullie luisteren naar een mens die een dictaat van een geascendeerde meester opneemt. Jullie geloven dat deze boodschapper een boodschapper is en dat ik een geascendeerde meester ben die door hem spreekt. Je weet dat niet iedereen dit doet. De meesten van jullie beseffen dat jij dit niet zou kunnen. Je ervaart een stroom van de Rivier van Leven door deze boodschapper en je zou dan kunnen denken: “Hij kan iets wat ik niet kan, dus hij moet wel speciaal zijn vergeleken met mij. Misschien heeft hij zich wel kunnen openstellen voor de Rivier van Leven, maar ik niet omdat ik niet op dat niveau zit. Ik ben niet zevenenveertig jaar op het pad geweest. Ik heb niet al die initiaties gekregen. Ik ben niet getraind om boodschapper te zijn.”

Dit alles heeft niets te maken met jezelf openstellen voor de Rivier van Leven. Wat hebben wij, de andere meesters, de afgelopen dagen gezegd? De Rivier van Leven conformeert zich niet aan de schijn op deze wereld. Als je denkt dat je speciaal moet zijn, dat je dit pad van inwijding moet bewandelen om jezelf open te kunnen stellen voor de Rivier van Leven, dan zit je nog steeds gevangen in de wereldlijke lineaire denkwijze. Wat is er speciaal aan deze boodschapper? Welnu, hij begon in te zien dat die manier van denken een illusie is en hij besloot dat hij, ongeacht de manier waarop hij naar zichzelf keek, ongeacht of hij dacht dat hij het wel waard was of niet, zich wilde openstellen voor de stroom van de Rivier van Leven. En nogmaals, jij hoeft niet hetzelfde te doen als de boodschapper, maar je kunt wel besluiten om jezelf open te stellen voor de Rivier van Leven. Er is niets wat jou ervan weerhoudt om dit te doen, behalve dan je eigen bereidheid of onwil om jezelf open te stellen.

Natuurlijk heb je gescheiden zelven, misschien heb je bepaalde gescheiden zelven die jou blokkeren. Misschien heeft deze boodschapper de gescheiden zelven wel in eerdere tijden overwonnen, maar dat is (nog steeds) niet iets wat het jou onmogelijk maakt, omdat jij onze leringen kunt gebruiken om die gescheiden zelven te herkennen, ze los te laten en dan ben je vrij om naar de Rivier van Leven te kijken en te beslissen: “Spring ik erin of houd ik vast aan wat ik ook maar vasthoud?” Die beslissing is aan jou, ik wijs je er alleen op dat als er een mechanisme in jouw denken zit dat denkt: “Ja, misschien op een dag in de toekomst wanneer ik verder gevorderd ben, wanneer ik meer initiaties heb doorlopen, dan kan ik mij wel openstellen voor de Rivier van Leven” – en dat zijn allemaal gescheiden zelven.

En natuurlijk heb je vrije wil, je hebt het recht om je door gescheiden zelven te laten beperken. Ik wijs erop dat sommigen van jullie echter bang zijn voor wat er zou kunnen gebeuren als jij je openstelt voor die stroom. Andere meesters hebben hierover gesproken; dat je de ervaring kunt hebben dat je vervolgd werd in vorige levens of zelfs in dit leven, en in de problemen bent gekomen omdat jij je uitspreekt, maar dit is weer iets in jouw geest dat je kunt gaan inzien en loslaten.

Veel van jullie hebben, zoals we al zeiden, al ervaren dat jij je openstelt voor de Rivier van Leven. En wanneer je die ervaring een keer hebt meegemaakt, dan weet je dat het kan. Dan is het gewoon een kwestie van jezelf opnieuw openstellen. En een van de grootste hindernissen om je weer open te stellen zijn je dagelijkse gedachten, je lineaire geest die wil analyseren: “O, wat is er gebeurd? Hoe hebben andere mensen gereageerd? Had ik dit moeten zeggen? Had ik dat moeten zeggen?”

Maak in gedachten een omslag
Maar zoals we ook hebben gezegd: dit is volkomen onnodig. Ik stel het volgende voor: Maak in gedachten een omslag. Denk na over deze omslag totdat je hem inderdaad kunt maken. Wat is de bedoeling van de Rivier van Leven? Om mensen te laten zien, aan mensen te demonstreren, hen te helpen ervaren dat er nog iets anders is – je kunt over illusies, of Maya, praten en zeggen dat de meeste mensen gehuld zijn in de sluier van Maya – en dat de Rivier van Leven, wanneer deze door jou heen stroomt, laat zien dat er meer is buiten de sluier om. Dat er nog iets achter die sluier zit. Dit is de bedoeling.

Wat voor zin heeft om het bewustzijn dat de sluier schept, dat de sluier, dat de standaard van de gevallen wezens, de verschijnselen op de wereld, de culturele laag, vormt te gebruiken om de uitdrukkingsvorm van de Rivier van Leven te analyseren? Je kunt van gedachten veranderen en zeggen: “Ik hoef niet te analyseren wat er is gebeurd. Ik hoef alleen maar te wachten op de volgende gelegenheid waarin ik mezelf kan openstellen voor de Rivier van Leven en deze door mij heen laten stromen. En wat er ook tot uitdrukking wordt gebracht, is wat de Rivier tot uitdrukking wilde brengen en ik hoef met mijn dagelijkse gedachten niet te weten waarom de Rivier van Leven dat tegen iemand zegt. Ik hoef niet te kijken naar hoe de persoon reageert op wat er werd gezegd en dan te beslissen: “O, dat moet ik niet weer doen.””

Evalueren is niet nodig
Beginnen jullie te begrijpen wat ik probeer te zeggen? De meesten van jullie niet, dat voel ik, dus laat ik nog een stapje terug doen en kijken of er een andere manier is om dit in woorden uit te drukken. De sluier van Maya heeft eigenlijk maar één functie en dat is de waarheid verbergen dat er iets achter de sluier is. De sluier van Maya heeft de functie dat die alles kleurt wat je ziet wanneer je in die sluier zit. De sluier van Maya geeft je ook het gevoel dat wat je binnenin die sluier ziet, echt is. Alles is een illusie maar doordat je er van binnenuit naar kijkt, ervaar je iets als echt. Dat is de reden waarom mensen gevangenzitten in illusies, in Maya, waar de Boeddha over sprak en die lijden veroorzaakt. De sluier van Maya heeft de functie dat die ervoor zorgt dat je alles beoordeelt op grond van de standaard die de sluier als echt definieert.

En zoals je ziet, zijn er op aarde ook landen waarin ze de werkelijkheid op één manier definiëren en andere landen op een andere manier. Je hebt religies die zeggen dat zij de allerhoogste waarheid hebben en andere religies die zeggen dat zij die waarheid hebben. Je ziet dat er niet één definitie van de waarheid bestaat wanneer je in die sluier zit. Er zijn veel mensen die denken dat zij de allerhoogste waarheid hebben, en dat houdt mensen gevangen.

Jij bent hier, je bent nu een student van de geascendeerde meesters. Je hoort het concept dat er een Rivier van Leven is. Je hebt alle leringen die wij hebben gegeven, maar er ligt nog steeds een laag over die ervoor zorgt dat je alles beoordeelt. Je denkt dat je ook de Rivier van Leven moet beoordelen en hoe die door jou heen stroomt. Jij bent hier, je stelt je geest open, de Rivier van Leven stroomt door jou heen en je zegt iets tegen iemand anders. Dan stopt de stroom en ga je in gedachten beoordelen wat er is gebeurd, wat er werd gezegd. Je kunt dit een poosje blijven doen, zelfs nog een hele tijd nadat dit is gebeurd. Maar wat ben je dan aan het doen? Je projecteert een illusie op de waarheid die door jou heen stroomde. En wij hebben dit allemaal op deze conferentie proberen te zeggen. Dit is niet logisch is. Het is volkomen onnodig. Ik weet dat het tijd kost om je te bevrijden van de zelven die dit op jou projecteren, maar het is noodzakelijk dat je met je bewuste gedachten erkent dat dit allemaal niet nodig is.

Jij bent hier. Er is een opening. De Rivier van Leven stroomt door jou heen. De stroom stopt. Je keert terug naar je normale leven en je normale bewustzijnsstaat, maar je kunt ook de beslissing nemen om te zeggen: “Ik wil niet evalueren wat er is gezegd. Ik wil gewoon wachten op de volgende gelegenheid dat ik voel dat de Rivier van Leven bij mijn gedachten aanklopt en door mij heen wil stromen, en dan zal ik de Rivier toestaan er doorheen te stromen.”

Om je een voorbeeld te geven: je weet dat de boodschapper YouTube-video’s heeft opgenomen. Hij heeft zelf gezegd dat hij die een paar jaar geleden niet had kunnen maken, omdat hij niet vrij genoeg was om dat te doen. En de reden dat hij niet vrij was, is dat hij, nadat hij die video’s had opgenomen en verspreid, dan zou hebben beoordeeld en geanalyseerd wat hij had gezegd: “Had ik iets anders moeten zeggen? Had ik dit niet moeten zeggen?” Zoals jullie allemaal weten, kunnen jullie gedachten steeds maar doorgaan en naar het verleden kijken. Maar het is niet nodig om te evalueren. Je stelt je gewoon weer open voor de stroom van de Rivier van Leven. En dan zou de Rivier van Leven iets anders tot uitdrukking kunnen brengen wat verder ingaat op wat er in de vorige uitdrukking niet aan de orde is gekomen, omdat je niet alles in één keer kunt bestrijken. Ik ben een geascendeerde meester, maar ik spreek wel door een boodschapper die zich in tijd en ruimte bevindt. Ik kan niet alles in één dictaat behandelen. Daarom geven wij progressieve openbaringen.

De concentratie op jezelf
Nogmaals, dit is een lang betoog dat misschien overweldigend lijkt, maar ik ben nog niet klaar. Waar wil ik naartoe? Wat probeer ik jullie echt te laten begrijpen? Laten we dit vanuit een iets andere hoek benaderen. We geven nu al een hele tijd directe leringen, via iemand die we een boodschapper noemen, die een dictaat geeft. Het begon in de jaren dertig met Guy Ballard in de I AM Movement en zette zich voort in verschillende andere bewegingen heen en deze boodschapper is het laatste deel van deze progressieve openbaringen. We hebben de afgelopen jaren bepaalde patronen gezien. We hebben veel, in feite miljoenen, studenten gezien die deze leringen hebben gevonden en bestudeerd, die ze hebben toegepast, die de decreten hebben opgezegd, die misschien deel hebben uitgemaakt van een organisatie, of gewoon als individu de leringen bestudeerd en in praktijk gebracht.

We hebben gezien dat veel studenten aan wie we deze waardevolle lering hebben gegeven, die hebben overgenomen en naar hun beste vermogen toegepast, vaak met veel vastberadenheid en groot enthousiasme. We zien dat de meeste studenten vooruitgang hebben geboekt, maar zelfs onder degenen die vooruitgang hebben geboekt, is slechts een relatief klein aantal studenten echt de drempel overgegaan waardoor je kunt zeggen dat ze Christusschap hebben gemanifesteerd, dat ze persoonlijke vrijheid en innerlijke vrijheid hebben bereikt. Ik zou graag iets willen zeggen over waarom relatief heel weinig studenten dat halen. Hoe komt het dat er studenten zijn die het niet halen? Wat is het verschil? En dan kun je natuurlijk naar verschillende factoren kijken, maar één factor wil ik nu onder jullie aandacht brengen.

Nogmaals, laat me de boodschapper als voorbeeld gebruiken, omdat hij in de publieke belangstelling staat en ik dan niet al te direct tegen de rest van jullie hoef te zijn. Als je deze boodschapper zou kunnen zien zoals hij in 1983-84 was, toen hij voor het eerst het spirituele pad van een leer van een geascendeerde meester vond, dan zou je zien dat hij heel erg leek op de meesten van jullie. Hij concentreerde zich erg op zichzelf, maar dit betekent niet dat hij egoïstisch was. De meesten van jullie zijn niet egoïstisch, jullie zijn niet egocentrisch, jullie zijn niet narcistisch, jullie beschadigen andere mensen niet, althans niet opzettelijk en willens en wetens. Je zou andere mensen pijn kunnen doen zonder dat je het beseft, maar dat kan alle mensen overkomen. Maar deze boodschapper concentreerde zich erg op zichzelf.

En zoals we hebben gezegd, of liever zoals de boodschapper heeft gezegd, is dat een zeker enigma. Je bent een spiritueel persoon omdat je bereid bent naar jezelf te kijken en dit leidt er bijna onvermijdelijk toe dat we allemaal erg op onszelf gericht raken. Nogmaals, we hebben het niet over egoïsme in wereldlijke betekenis. Ik heb het over de concentratie op jezelf, de concentratie op het beoordelen: “Heb ik het juiste gedaan? Had ik dat moeten doen? Had ik dat moeten zeggen?” En je zou kunnen zeggen dat – als je naar deze boodschapper en veel van jullie kijkt – hij iets had wat de meeste spirituele mensen ook hebben: een bepaald minderwaardigheidscomplex, omdat hij er niet echt zeker van was of hij wel het recht had om hier te zijn.

Dit hoort bij je geboortetrauma als avatar, omdat de gevallen wezens er alles aan doen om je het gevoel te geven dat je niet het recht hebt om op aarde te zijn. Je ontdekt een spirituele beweging en dan probeer je die beweging te gebruiken om je minderwaardigheidscomplex te compenseren. Dit betekent niet dat je in een superioriteitscomplex terechtkomt. Dat betekent het niet beslist. Er zijn studenten, een bepaald aantal studenten, die wel een gevoel van superioriteit ervaren, maar deze boodschapper heeft die val grotendeels vermeden, net als veel van jullie. Hij heeft zich toegelegd op het spirituele pad met als doel die minderwaardigheid te overwinnen en op een punt te komen waarop hij kon accepteren: “Ik heb het recht om op deze planeet te zijn” en veel van jullie kunnen hetzelfde bij jezelf zien.

Wat ik hiermee wil zeggen, is dat de boodschapper zich op zichzelf concentreerde. Wat er ook gebeurde, welke situatie hij ook tegenkwam, hij was altijd aan het evalueren; er was een zelf in hem dat beoordeelde: “Wat betekent dat voor mij? Hoe kijken andere mensen naar mij? Hoe moet ik naar mezelf kijken?” Nogmaals, dit is geen egoïsme zoals het normaal gesproken wordt gedefinieerd, maar het is een gerichtheid op jezelf, egocentrisme. Als je in deze gemoedstoestand bent, denk je in wezen, en deze boodschapper kan dit bij zichzelf herkennen, je denkt eigenlijk dat de hele wereld naar jou kijkt, en dat God trouwens ook naar jou kijkt, met een blik van: “O, nu ik van geascendeerde meesters heb gehoord, kijken de geascendeerde meesters ongetwijfeld de hele tijd naar mij. En ze beoordelen altijd: Heb ik een fout gemaakt? Was het goed genoeg wat ik heb gedaan? Had ik iets anders kunnen doen?”

Het is nogmaals, die concentratie op jezelf, komt omdat je een gescheiden zelf hebt dat denkt dat alles wat je doet heel belangrijk is – het is heel belangrijk dat je geen fout maakt. Kunnen jullie overnemen wat ik hier heb gezegd, kunnen jullie begrijpen wat de andere meesters hebben gezegd? Er is een verschijnsel op de wereld die de Rivier van Leven verbergt; het is de bedoeling van de Rivier van Leven om je de ervaring te geven dat er iets meer is dan die schijn en dat dat iets reëler is dan je door dat verschijnsel ziet. Zo ook met die concentratie op jezelf. Je denkt dat het echt is. Deze boodschapper dacht de eerste tien, vijftien jaar dat hij op het pad was dat het echt was, dat hij zich op zichzelf concentreerde. Hij dacht: ‘O, El Morya kijkt voortdurend naar mij en beoordeelt of ik wel het juiste doe, of ik een goede chela ben of niet, ik kan dus maar beter nog meer decreten opzeggen. Ik had nog meer decreten kunnen opzeggen. Waarom heb ik dat niet gedaan? Ik moet misschien nog ijveriger zijn.”

En dit zorgt ervoor dat jij je alleen maar meer op jezelf gefocust raakt. Dit maakt je heel gespannen, zo ongelooflijk gespannen. Herkennen jullie dit bij jezelf? Die spanning? Ik neem het jullie niet kwalijk. Mijn enige wens is dat ik zie jullie bevrijd worden van die spanning, zoals ik vrij ben geworden en zoals de boodschapper vrij is geworden, en omdat jullie allemaal vrij kunnen worden. Zie je wat die spanning doet? Die weerhoudt je ervan om je open te stellen voor de Rivier van Leven, omdat jij je altijd zorgen maakt over: “Hoe zal dit op mij reflecteren? Hoe laat dit mij in de ogen van andere mensen lijken? Hoe laat het me in gedachten naar mezelf kijken? Hoe laat het mij in de gedachten van de geascendeerde meesters lijken?”

De grote kans
Voordat jij je zelfs maar kunt openstellen voor de stroom van de Heilige Geest of de Rivier van Leven, moet je de garantie hebben dat je er niet slecht uit zult zien. Waar moet die garantie vandaan komen? Zeker niet van de Rivier van Leven, omdat de Rivier van Leven zegt dat de verschijnselen waar jij je zoveel zorgen over maakt, absoluut onecht zijn. Wij willen jullie bevrijden van die illusie. Maar zie je wel wat je zegt? Je wilt niet bevrijd worden omdat je het heel belangrijk vindt om op die manier naar jezelf te blijven kijken. En dan zeg je in wezen tegen de Rivier van Leven: “Bevrijd me niet, laat me met rust, ik zal er op een of andere manier wel achter komen, ik kan het zelf wel.”

Deze boodschapper dacht dat hij het op den duur wel zou kunnen halen, omdat hij een hoge leer van de geascendeerde meesters en allemaal decreten had, maar hij kwam op een punt waarop hij besefte dat dit onecht was, dit was ijdelheid, dit was onzin en toen heeft hij zich overgegeven. En toen kon hij beginnen aan de training voor zijn missie. Maar toch betekent dit niet dat hij die concentratie op zichzelf had overwonnen, omdat hij nog steeds gescheiden zelven had uit vorige levens.

En nogmaals, wees voorzichtig, we nemen jullie niets kwalijk. Wij realiseren ons dat jullie allemaal zijn blootgesteld aan misbruik door de gevallen wezens en daardoor gescheiden zelven hebben gevormd om hiermee om te gaan. We zeggen alleen dat je, als je naar de wereld kijkt en naar mensen die zijn blootgesteld aan al die trauma’s, natuurrampen, oorlogen, ziekten, allerlei zaken, als je naar een traumaconsulent zou gaan, zou zien dat het belangrijkste effect van een trauma de concentratie op zichzelf is. Het enige waar ik op wijs, is dat als je kijkt naar de vele decennia waarin we deze leringen hebben gegeven en naar alle studenten die we hebben aangetrokken, er een relatief klein aantal is dat de leringen gebruikt om de concentratie op zichzelf te overwinnen, maar de meeste studenten niet.

Waarom vertel ik dit? Om je een slecht gevoel te geven? Nee, om je te laten beseffen dat van al die studenten die de leringen van de geascendeerde meesters hebben gevonden, jullie degenen zijn die de grootste kans hebben om die concentratie op jezelf te overwinnen. Waarom? Gedeeltelijk omdat jullie de lering over de gescheiden zelven hebben gekregen die geen enkele eerdere leer van de geascendeerde meesters heeft gegeven. Maar waarom voelde jij je aangetrokken tot deze leer, deze dispensatie? Waarom sta je hier überhaupt voor open? Omdat je in vorige levens al dicht bij het punt bent gekomen waarop je naar de concentratie op jezelf kon gaan kijken en die overwinnen.

Er bestaat altijd een overeenkomst tussen een leer en de reden dat jij openstaat voor die leer. Dat komt omdat je realistisch gezien de mogelijkheid hebt om die leer toe te passen. Wanneer je hem gebruikt, maar niet alleen iets wat ik in dit dictaat heb gezegd, iets wat andere meesters op deze conferentie hebben gezegd, iets wat we op eerdere conferenties hebben gezegd over de gescheiden zelven, dan kun jij je hiervan bewust worden. Want wat is het effect van de concentratie op jezelf? Dat jij je er niet van bewust bent dat je zo op jezelf gericht bent.

Wat doe ik in dit dictaat? Ik zet een stap waar we heel geleidelijk naartoe zijn gegaan, omdat alles wat we jullie hebben verteld over de gescheiden zelven tot dit punt heeft geleid, zodat we kunnen zeggen: het ultieme gescheiden zelf dat je moet overwinnen, is dit zelf. Hij zorgt ervoor dat je zo gefocust bent op jou als een gescheiden wezen, hoe jij jezelf ook ziet, waardoor jij jezelf zo serieus neemt en denkt dat alles wat je doet heel belangrijk is; je denkt dat je een vreselijke fout kunt maken of misschien dat je een vreselijke fout hebt gemaakt en dat je, omdat je die vreselijke fout hebt gemaakt, er nooit echt vrij van kunt zijn, er nooit echt verlost van kunt worden, er niet zomaar voor weg kunt lopen.

Weglopen van jouw persoonlijke last
Je zou kunnen zeggen dat jullie allemaal een persoonlijke last dragen waarvan jullie denken dat je er niet van weg kunt lopen. De meesten van jullie hebben niet eens gezien dat jullie een last dragen. Je hebt misschien andere dingen in je psyche gezien die je hebt overwonnen, maar je hebt niet gezien dat je ook een last draagt en als je naar die last kijkt, zie je dat de basis ervan de overtuiging is dat er iets was wat jij moest dragen; iets wat jij in het verleden hebt gedaan en dat je nog steeds beïnvloedt en waar je niet zomaar van weg kunt lopen, omdat het werkelijk is gebeurd en niets wat je doet, dit ongedaan kan maken. Dit zegt het gevallen wezen. Het gevallen wezen projecteert dat op je gedachten.

We hebben het al vaker gezegd, maar ik wil het nog een keer zeggen. De gevallen wezens projecteren de leugen dat jij, ook al heb je een vrije wil, met die vrije wil een keuze kunt maken die zulke grote gevolgen heeft dat jij je nooit van die gevolgen kunt bevrijden. Met andere woorden, je kunt in principe met je vrije wil een keuze maken die jouwe vrije wil opschort, omdat je de keuze of de gevolgen niet kunt overwinnen. Dit is de leugen. Dit is de belangrijkste leugen over de vrije wil, maar de vrije wil – zoals we keer op keer hebben gezegd, en als je er geen notitie van hebt genomen, ga dan terug, kijk naar deze dictaten en bekijk eens hoe vaak we dit zeggen – de vrije wil is vrij. Dat betekent dat je elke keuze kunt maken die je wilt, maar dat je ook elke keuze die je hebt gemaakt, ongedaan kunt maken of die kunt ontstijgen door een bewustere keuze te maken.

Maar de persoonlijke last waar ik het over heb, die concentratie op jezelf, laat je denken dat er, ook al heb je andere dingen uit je verleden of andere dingen in je psyche overwonnen, één ding is dat anders is dan de andere zelven die je hebt overwonnen, omdat dit zo erg is dat je hier niet zomaar naar kunt kijken en zeggen: “Ik loop er gewoon bij weg. Ik weiger om te proberen dit probleem op te lossen of te compenseren voor iets wat er in het verleden is gebeurd. Ik loop gewoon weg omdat jij niet echt bestaat. Jij bent mij niet. Ik heb die keuze gemaakt, ja, maar ik ben jou niet geworden. Jij bent gewoon een zelf en ik laat je sterven.”

Je denkt dat jij dat niet kunt doen. Je hebt het wel met andere dingen gedaan, maar je denkt dat je het hiermee niet kunt doen. En dit zien we door de decennia heen gebeuren. Heel veel studenten hebben vooruitgang geboekt, maar dan was er nog die ene persoonlijke last, deze concentratie op zichzelf die ze niet konden overwinnen. Ze konden die niet doorbreken. En dit is het enige: de persoonlijke last weerhoudt jou er echt van om je volledig over te geven aan de Rivier van Leven en met die rivier mee te stromen, omdat je denkt dat je niet zomaar in de rivier kunt springen. Je moet je aan de wal vasthouden.

Gewoon loslaten!
Nu hebben sommigen van jullie experimenten gedaan. Dus stel je voor dat de Rivier van Leven nu langs je stroomt, je staat op de oever en die persoonlijke last is een boom en je houdt je vast aan die boom, maar je steekt je teen in de rivier. En je denkt: “O, dat was niet zo gevaarlijk. Hoe zou het zijn als ik mijn hele voet erin steek? Dat is wel oké. Nu je hele been. Of misschien moet ik er gewoon met beide benen in springen, maar je houdt je nog steeds vast aan die boom, want je moet je beslist aan die boom vasthouden. Ook al ben ik op het spirituele pad, en ook al hebben ze het over vrijheid – nee, ik moet die boom vasthouden.”

En sommigen van jullie zijn erin geslaagd om de boom zover te buigen dat je in de rivier kunt springen en zelfs je hoofd onder water steken en de stroom van de rivier te voelen en te denken: “Ah, ik ben in de Rivier van Leven!” Maar wanneer je beter kijkt, zie je wel dat jij je in de Rivier van Leven bevindt, maar niet met de stroom van de Rivier van Leven meegaat, omdat je nog steeds de boom vasthoudt. En wat willen wij allemaal graag voor jou? Dat je op het punt komt waarop je terugkijkt en zegt: “O, ik houd me hieraan vast. Waarom? Waarom houd ik me hieraan vast?” En dan besef je dat er absoluut geen kosmische wet of situatie op aarde is die zegt dat jij je eraan vast moet houden. En op dat moment kijk je terug en zegt: “Hoe zou het zijn als ik hem gewoon loslaat? Hoe zou het zijn als ik hem gewoon loslaat?” En wanneer je hem loslaat, ben jij in de Rivier van Leven, dan ga je mee met de stroom van de Rivier van Leven. En die hindernis willen we jullie allemaal graag zien nemen. Wij zouden graag zien dat jullie allemaal deze hindernis overwinnen.

Ik hoop dat wat we jullie iets hebben verteld wat jullie kan helpen om je ervan bewust te worden dat jij je aan iets vasthoudt. Dat is de eerste stap. En dan verzamel je misschien de moed om te kijken naar: “Waarom houd ik me daaraan vast? Welke overtuiging over mezelf zorgt ervoor dat ik denk dat ik hem niet zomaar kan loslaten? Ik kan hier niet zomaar voor weglopen? Ik kan er niet zomaar van weg stromen?” Denk aan de uitspraak van Jezus: “De prins van deze wereld vindt niets als hij komt?” Wat vindt de prins van deze wereld bij jou? Alles wat er ook maar in je hoofd zit waarvan je denkt dat je het niet kunt loslaten, dat vindt de prins van deze wereld bij je. En de prins van deze wereld is in paniek en probeert fanatiek op jou te projecteren dat jij dat niet los kunt laten. Je kunt andere dingen loslaten, maar dit niet. Maar dat is allemaal een leugen. Dat is allemaal onecht.

Niets ter wereld bepaalt wie jij bent
Er is geen kosmische wet, geen wet van God, geen wet van karma. En er is geen enkele situatie op aarde die je ervan kan weerhouden om los te laten. En hoe komt dat? Omdat jij de Bewuste Jij bent. Je bent geen product van de aarde. Geen enkele situatie op aarde bepaalt wie jij bent. Waarom begon ik met vertellen hoe ik geascendeerd ben? Door terug te keren naar het pure gewaarzijn van de Bewuste Jij. Wat betekent dat? Dat de Bewuste Jij, wanneer hij zichzelf als zuiver gewaarzijn ervaart, voelt: “Niets op aarde bepaalt wie ik ben. Mijn fysieke lichaam bepaalt niet wie ik ben, niet mijn emotionele patronen, niet mijn denkpatronen, niet mijn identiteitsgevoel. Niets hiervan bepaalt wie ik ben.” Wat betekent wat? Dit betekent dat je alles los kunt laten. Je kunt het gewoon loslaten en nog steeds zijn wie je bent.

Maar waar ik het over heb, is dat je dit kunt doen voordat je ascendeert en het is geen kwestie van je persoonlijkheid of identiteitsgevoel of mentale patronen loslaten. Het is geen kwestie van alles loslaten, want je hebt een bepaalde persoonlijkheid nodig om jezelf op de wereld tot uitdrukking te brengen, maar het is een kwestie om die ene last die je met je meedraagt, los te laten, die ervoor zorgt dat je zo op jezelf gericht bent. Want als je die last loslaat, worden je vier lagere lichamen de open deur waardoor de Rivier van Leven door jou heen kan stromen en zich tot uitdrukking kan brengen.

En wanneer je dit doet, dan zul je de vrijheid voelen dat je één bent en die kun je nooit voelen wanneer je persoonlijke een last draagt, want voel jij je vrij als je een last draagt? Voel jij je vrij als jij je zo op jezelf concentreert en al je mentale vermogens bezig zijn te beoordelen: “Hoe laat dit me lijken?” Je bent niet vrij, maar als je dat loslaat, ben je wel vrij. Ook al zit je nog wel in een fysiek lichaam en is je situatie op de wereld niet veranderd, je kunt evenzogoed wel vrij zijn om jezelf tot uitdrukking te brengen en de Rivier van Leven door je heen te laten stromen zonder te analyseren. Je concentreert je gewoon op het volgende wat de Rivier van Leven tot uitdrukking wil brengen. Je hoeft niet terug te kijken.

Je zou zelfs kunnen zeggen dat het een van de tekenen van spirituele groei is dat je niet achteromkijkt. Natuurlijk kan dit alleen als je de gescheiden zelven loslaat, die je altijd zullen proberen terug te trekken naar een gebeurtenis in het verleden en zeggen dat je die niet kunt overwinnen. Maar dat kan wel. Nogmaals, wat we kunnen zeggen, is: Wat projecteren de prins van deze wereld of de demonen van Mara op jou? Dat de omstandigheden op deze wereld en iets wat jij op de wereld hebt gedaan, jou tot in het oneindige kunnen beïnvloeden. Met andere woorden, iets wat jij in het verleden hebt gedaan, kan je tegenwoordig nog steeds beïnvloeden en je toekomst tot in het oneindige blijven beïnvloeden.

Maar wat hebben we al zo vaak gezegd? De aarde is een theater, de aarde is een realiteitssimulator, het hele doel van de wereld van vorm is dat je in bewustzijn groeit. Vanuit Gods perspectief, vanuit de kosmische wet, is er geen enkele situatie op de materiële wereld die ooit zal bepalen wie jij bent en die jou ooit zal kunnen tegenhouden. Alleen iets wat jij in gedachten vasthoudt en niets buiten je gedachten om weerhoudt jou ervan om los te laten. Alle duistere krachten willen niet dat je zover komt dat je dit beseft. Dat je ze niet serieus hoeft te nemen. Dat jij jezelf niet serieus hoeft te nemen. Laat gewoon los wat ze zeggen en laat gewoon los waar jij je aan vasthoudt. Vertel me eens hoe jij ooit vrij kunt zijn wanneer je niet loslaat? Hoe word je vrij zolang jij je aan iets vasthoudt? Hoe zul je uiteindelijk vrij worden? Door alles los te laten.

In zekere zin zou je kunnen zeggen dat de ascensie de allergrootste vrijheid is, omdat je alles op aarde loslaat, maar zoals de Boeddha vijfentwintighonderd jaar geleden heeft geprobeerd uit te leggen en Jezus heeft geprobeerd uit te leggen, is het ook mogelijk om geïncarneerd te zijn en al je gehechtheden los te hebben gelaten, zodat je zelfs vrij bent, terwijl je nog steeds een fysiek lichaam hebt dat beperkt wordt door diverse situaties, maar je bent wel vrij van geest.

Hiermee is de cirkel rond. Ik heb tegen jullie gezegd wat ik jullie wilde zeggen, op één ding na. Ik wil je mijn liefde schenken en het is heel primitief om dit in woorden te doen. Het is zo primitief om in woorden over liefde te moeten praten. Maar ik hoop dat jij je kunt afstemmen op de energiestroom die ik in deze gesproken woorden heb gelegd en buiten de woorden om. Ik hoop dat jij je kunt afstemmen en ik hoop dat je kunt ervaren dat ik, Saint Germain, van jullie houd, van jullie allemaal stuk voor stuk.

In zekere zin zou je kunnen zeggen: “Houdt Saint Germain van mij omdat ik een goede student ben of omdat hij denkt dat ik kan helpen om de Gouden Eeuw tot stand te brengen?” Maar dat is niet het geval. Ik hou van jou omdat jij bent wie je bent. Jij bent jij. Daar hoeft geen andere reden voor te zijn. Kijk er nog eens naar; als je mij hoort zeggen dat ik van je hou en je gedachten dat projecteren, wat betekent dat dan? Dat je het niet kunt ervaren. Dus laat het gewoon los en voel. Stroom in de ervaring van liefde.

En hiermee verzegel ik je in de Vrijheidsvlam die IK BEN, maar de Vrijheidsvlam die uiteindelijk ook Liefde is.