Vraag: Zou je ons ook kunnen vertellen hoe je gave om te channelen tot stand is gekomen?

Antwoord van Kim Michaels:

“Jawel, hoeveel tijd hebben we?” (gelach). Hoe dat tot stand kwam? Als kind had ik een heel sterke intuïtie. Toen ik nog klein was, voelde ik dat er altijd een Goddelijk wezen bij mij was. Ik beschouwde dat niet als een specifieke meester omdat ik niets wist over meesters, maar ik wist gewoon dat er een Goddelijk, spiritueel wezen was dat altijd bij mij in de buurt was. Het was een wezen zoals het wezen waar ik net over heb gesproken: Hij vertelde me nooit wat ik moest doen of juist niet doen, hij was er gewoon en ik wist dat hij er was.

Het was niet dat ik hem zag zoals veel mensen God zien, omdat ze denken dat God lijkt op Santa Claus die moet doen wat zij willen. Je bidt tot God en dan moet hij het openbaren. Ik heb het nooit op die manier gezien. In zekere zin is dat gevoel nooit weggegaan. Zelfs als tiener, toen ik natuurlijk in aanraking kwam met al dat intellectuele, wetenschappelijke geredeneer, is dat nooit weggegaan – ik was mij ervan gewaar dat het leven een spirituele kant heeft en dat ook zo te ervaren.

Ik groeide op, mijn ouders waren niet religieus en er was niets in de samenleving van Denemarken dat mijn spirituele interesse stimuleerde. Ik had heel veel vragen, maar niemand kon die echt beantwoorden. Ik herinner me dat ik dertien jaar was en ik bevestigd zou worden en er toen een priester in de klas op school kwam. Hij moest ons over de Bijbel vertellen en Jezus en ik werd opgewonden, want ik dacht dat die priester toch zeker wel een paar van mijn vragen zou kunnen beantwoorden. Maar al gauw besefte ik dat hij dat niet kon. Hij beantwoordde mijn vragen niet en dat kwam omdat hij niet had nagedacht over die onderwerpen. Ik was heel erg verbaasd, want hoe kun je nu priester zijn en niet over spirituele vraagstukken nagedacht hebben? Hij was gewoon tevreden met de antwoorden die de kerk hem verschafte en dacht er verder niet over na.

Ik was altijd veel aan het nadenken. Toen ik achttien was, vond ik een boek van Paramahansa Yogananda, ‘Autobiografie van een Yogi’. Dit was heel belangrijk voor mij omdat ik ineens besefte dat mensen al duizenden jaren op zoek waren naar antwoorden op die vragen. Dat heeft mij heel erg geholpen. In die tijd ontmoette ik ook mensen die bezig waren met Transcendente Meditatie. Ik ging erbij en een poosje was dit heel goed voor mij. Zij hadden een leer die mij erg hielp en de meditatie was ook een hele tijd goed voor mij.

Maar er waren nog veel vragen die zij niet konden beantwoorden. Ik had het gevoel dat ik in het westen was geboren en een westerse spirituele leraar nodig had. Het was niet zozeer een kwestie van oost en west, het was meer dat ik mij realiseerde dat ik in een wetenschappelijke tijd ben geboren en dat ik een leer nodig had die sprak over de wetenschap en de wetenschappelijke manier van denken: logisch, rationeel, iets wat ik kon begrijpen en bevatten.

Toen hoorde ik over een lering die door de geascendeerde meesters werd gegeven bij een organisatie die de Summit Lighthouse heette. Dat heeft mij heel erg geholpen en was heel, heel inspirerend. Wat mij eigenlijk opviel aan de meesters, was dat zij geen goeroe waren die is geïncarneerd en iets van jou nodig heeft. Die moet volgers hebben, sommige goeroes hebben geld nodig. Ik besefte dat de geascendeerde meesters niets van ons nodig hebben. Dat was een heel erg belangrijke gedachte. Ik realiseerde mij dat zij mij niet in hun macht wilden krijgen, zij wilden mij niet manipuleren. Ik realiseerde mij ook dat zij het menselijke ego hadden getranscendeerd en dus geen machtsspelletjes hebben, zij hoeven niemand te manipuleren. Ik vond dat heel erg belangrijk, zo’n spirituele leraar wilde ik juist.

Ik heb geen problemen met menselijke leiders, maar ik besefte dat wij, zolang wij geïncarneerd zijn, nog steeds mensen zijn, wij hebben veel menselijke belangen en ook nog veel andere dingen. Ik wilde een spirituele leraar die daar boven stond. Daarom stel ik mij tegenwoordig niet als spirituele leraar op. Ik heb geen organisatie waar ik de leider van ben omdat voor mij alleen de geascendeerde meesters belangrijk zijn.

Ik vond het ook belangrijk dat de meesters iemand nodig hadden om door te spreken. Vanwege de Wet van Vrije Wil en omdat wij zo’n lange geschiedenis hebben. Aartsengel Michaël noemde de katholieke kerk, en de katholieke kerk is slechts één voorbeeld van een religie die ervoor heeft gezorgd dat wij mensen geen rechtstreeks contact met God kunnen krijgen. Wij moeten dat doen via de kerk en de hiërarchie van de kerk. Ik wist zelfs als kind al dat dit niet klopte. Als kind had ik een spiritueel wezen ervaren en ik had niemand nodig, ik had geen priester nodig om die te benaderen, het was iets wat ik zelf had ervaren. Dus dat was heel belangrijk voor mij. Ik realiseerde mij ook dat de meesters, omdat wij zo’n lange traditie hebben om te ontkennen dat de mensen, de gezagsdragers, de machtselite, rechtstreeks in contact kunnen komen met God, boodschappers nodig hebben om door te spreken en de grotere leer te geven. Zoals Aartsengel Michaël heeft gezegd, kunnen wij allemaal persoonlijk met de meesters werken. Daar bestaat geen twijfel over. Dat is eigenlijk de belangrijkste boodschap van mijn leringen. Ik besefte ook dat sommigen vanwege hun Goddelijke plan een andere rol moeten spelen en dat mijn rol eruit bestond om meer leringen naar buiten te brengen.

Ik begon eigenlijk in 2001 toen ik een ervaring kreeg, waardoor ik zag dat veel van mijn streven op het spirituele pad werd gedreven door menselijke ambities. Ik wilde iets doen waardoor ik het gevoel kreeg dat het verschil zou maken. Toen ik nog heel jong was, wist ik dat er op aarde veel dingen verkeerd waren, dat we de maatschappij moesten veranderen en ik wilde daarbij helpen. Toen ik de leringen van de meesters vond, wilde ik heel graag de decreten en invocaties opzeggen en de leringen bestuderen omdat ik het verschil wilde maken.

Ik besefte dat mijn wens om het verschil te maken een menselijke ambitie was. Ik kwam op het punt dat ik die menselijke ambitie kon zien en hem opgaf. Het was alsof er iets diep in mij dat gewoon opgaf. Ik heb al eerder beschreven dat ik op mijn knieën viel en dat ik zei: “God, je kunt mij nu thuishalen.” Ik had echt geen enkele ambitie meer om nog iets op aarde te doen en op dat moment had ik kunnen sterven. Ik had de aarde zonder enige spijt kunnen achterlaten, zonder het gevoel van: O, ik wilde dat ik dit had gedaan, dat ik beroemd was, dat ik erkenning had gekregen, of zoiets. Ik had geen enkel verlangen dat daar op leek.

Op dat moment voelde ik dat Jezus er was, zijn Aanwezigheid was daar bij mij in die kamer en hij vroeg of ik iets voor hem wilde doen en dat was de Ask Real Jesus website. Het was werkelijk uniek dat Jezus vragen van mensen beantwoordde; dat was nog nooit eerder gedaan en zo is het begonnen. Ik kreeg vragen van mensen en Jezus gaf mij dan antwoord en ik zette dat op de site. Daarna begon ik ook langere dictaten te krijgen, eerst van Jezus en later van Moeder Maria. Het heeft even geduurd voordat ik met de andere meesters begon, dus daardoor is het heel geleidelijk gegaan.

Ik had heel gemakkelijk rationeel kunnen zeggen: “O, dit kan niet waar zijn.” Er waren veel vragen: “Waarom ik?” Ze hadden bij de Summit Lighthouse in die tijd al een boodschapper en zij trok zich terug voor ik als boodschapper begon. Maar in hun cultuur was het zo dat er maar één boodschapper kon zijn. Ik had gemakkelijk kunnen zeggen dat ik het niet kon.

Toen ik de Aanwezigheid van Jezus voelde, was het zo echt dat ik besefte dat dit een onderdeel was van mijn Goddelijke plan. Ik had dit al besloten voordat ik incarneerde. Ik kon dit niet met mijn dagelijkse denkgeest laten ontkennen en daarom ben ik eraan begonnen. In het begin maak jij je steeds zorgen of je het wel goed doet: Doe ik wel het juiste? Maar het duurde niet lang voor ik besefte dat ik dit had afgesproken te doen. Ik doe dit het heel graag en ik houd ervan om de meesters te dienen en andere mensen te helpen. Er komt gewoon een moment waarop dat allemaal wegvalt en jij je alleen nog maar richt op wat je hier aan het doen bent.