ONDERWERPEN: Compenseren dat jij jezelf niet accepteert – De segmentering van Aziatische samenlevingen – De houding ten aanzien van vrouwen in Azië – Het individu niet op waarde schatten – De houding van de samenleving ten opzichte van het individu veranderen – De bedoeling van Korea – De gevallen wezens kennen geen loyaliteit – Het onderwijs voor de Gouden Eeuw – Het potentieel tot innovatie in Korea – Het beeld van de Boeddha moet veranderen

Geascendeerde Meester Gautama Boeddha, 2 juli 2016 –  Seoel, Korea

IK BEN de Geascendeerde Meester Gautama Boeddha en ik kom jullie wat inzichten geven over een van de veranderingen die kunnen helpen om niet alleen Korea, maar ook Azië in het algemeen, in een Gouden Eeuw te veranderen. Nu, mijn geliefden, wij zijn heel blij dat de boodschapper gisteren een gesprek heeft gevoerd met een publiek dat in staat was te begrijpen wat hij bedoelde. Wij, accepteren jullie natuurlijk allemaal zoals jullie nu zijn en wij zouden niets liever willen dan dat jullie jezelf ook accepteren als studenten die op het pad zijn.

Geniet daarom van het pad, geniet ervan dat je leeft en geniet ervan dat je bent geïncarneerd, in plaats van aan het eind van je leven, ook als je misschien wel ascendeert, tot het besef te komen dat je niet je alle kansen van het geïncarneerd zijn hebt benut, omdat je niet van het leven hebt genoten. En je hebt er niet van genoten, omdat jij niet kon accepteren wie jij bent.

Compenseren dat jij jezelf niet accepteert
Zoals de boodschapper zei, klopt het helemaal dat de gevallen wezens hebben geprobeerd om een situatie te scheppen waarin niemand zichzelf kan accepteren, omdat men altijd denkt dat men iemand anders moet zijn. Je ziet ook dat men in veel samenlevingen een manier heeft gevonden om dit te compenseren. Hoe gaan mensen om met een situatie waarin je in de maatschappij ziet dat niemand zichzelf accepteert zoals hij is en iedereen daarom een bepaald gevoel van ontevredenheid en ellende heeft. Veel mensen lossen dit op door hun lot in het leven te accepteren. Ze accepteren dat ze boer zijn of arbeider of een gewoon mens en eigenlijk nooit meer zullen bereiken. Als je dit eenmaal accepteert, kun je er op een vreemde manier mee leven, omdat per slot van rekening niemand anders in jouw groep mensen het beter kan doen dan jij.

Als iedereen zich even ongelukkig voelt, dan kunnen de meeste mensen het gevoel krijgen dat hun ellende eigenlijk zo slecht nog niet is. Maar je ziet ook dat in een ander segment van de meeste samenlevingen er op een andere manier wordt omgegaan met hun gebrek aan acceptatie van zichzelf door zich speciaal te voelen ten opzichte van andere mensen. Dat zijn de mensen die het gevoel hebben dat zij tot een bepaald segment van de maatschappij behoren die op een bepaalde manier boven de anderen staat: de boeren, de arbeiders, de gewone mensen. Wanneer je de geschiedenis van deze planeet bekijkt, zie je dat dit een van de belangrijkste kenmerken van bijna iedere samenleving is.

Wij hebben natuurlijk gezegd dat de gevallen wezens vanaf het moment dat ze zijn gevallen (en in veel gevallen al daarvoor) de wens hadden om zich boven anderen te plaatsen, zich beter dan hen te voelen. De neiging om een klasse in de maatschappij te creëren die boven de meerderheid van de bevolking staat komt bij de gevallen wezens vandaan. Dit betekent niet dat iedereen die lid is van een of ander specifiek segment van de samenleving ook een gevallen wezens is. Veel mensen zitten vast in het gevallen bewustzijn en proberen daarom ook het gevoel te krijgen dat zij bijzonder zijn. Zij proberen bij een bepaalde klasse te horen en het gevoel te hebben dat zij beter zijn dan anderen en boven hen staan.

Zij doen dat door te zeggen dat deze klasse een paar bijzondere capaciteiten of bijzondere eigenschappen heeft. Door de tijd heen zijn er veel verschillende filosofische systemen gebruikt om die stratificatie, die segmentering, om de hogere en de lagere klasse in een samenleving te verdelen, te verdedigen. Het kan religie zijn en in veel gevallen is het ook religie geweest. Het kan een politieke filosofie zijn. Het kan zelfs het wetenschappelijk materialisme zijn, zoals je dat tegenwoordig op de wereld ziet, omdat sommigen denken dat zij sterker zijn dan anderen, hoewel zij maar zelden naar de sportschool gaan om oefeningen te doen.

Er zijn allerlei excuses voor en wanneer je om je heen kijkt om te zien waarom die mensen zo speciaal zijn, als je ook gelooft wat ze zeggen, dan zou je denken dat die mensen zich wel goed moeten voelen over zichzelf en hun positie in de maatschappij. Zij moeten wel het gevoel hebben dat ze veel beter dan anderen zijn en ik geef je op een briefje dat er veel mensen in de hogere klasse geloven wat zij zelf zeggen en dat zij het gevoel hebben en geloven dat zij een paar speciale eigenschappen hebben die hen beter maken dan andere mensen. Dit is slechts aan de oppervlakte van hun bewustzijn. Omdat zij in een waan leven, een staat van ontkenning, omdat zij niet diep genoeg in hun psyche kijken om te zien dat zij zich eigenlijk heel ellendig voelen, omdat zij zichzelf ook niet accepteren.

We zouden kunnen zeggen dat het oppervlakkige gevoel dat zij beter zijn dan anderen alleen maar dient om hun innerlijke ellende af te dekken opdat zij ermee kunnen leven zonder het te zien. Net zoals bij de lagere klasse die ook een manier heeft gevonden om de innerlijke ellende te bedekken, zodat zij dat niet met hun dagelijkse bewustzijn kunnen zien. Je realiseert je wel dat in Azië in het algemeen al heel lang de traditie bestaat van zulke samenlevingen met een bevoorrechte hogere klasse en alle andere mensen bij wijze van spreken op een heel nederige, onderwerpende manier met de hogere klasse omgaan.

De segmentering van Aziatische samenlevingen
Je kunt hiervan in veel naties in Azië overblijfselen zien door de manier waarop ze op autoriteiten reageren, zelfs de manier waarop de mensen elkaar behandelen. Zij buigen vaak diep en hebben het gevoel dat zij zich moeten onderwerpen, vooral aan mensen in posities van leiderschap of in autoritaire posities. Wij willen natuurlijk graag dat jullie, de spirituele studenten, boven dit bewustzijn gaan staan en jezelf accepteren zoals je bent en ongeacht de positie je in de maatschappij bekleedt, dat jij je van binnen goed over jezelf kunt voelen zoals één van onze dochters heeft gezegd. Je kunt aan de buitenkant de partijlijn volgen en doen wat je moet doen om te overleven binnen het systeem, maar van binnen kun je erkennen wie jij bent en jouw waarde bevestigen.

Er is in Aziatische landen niettemin ook behoefte aan mensen die zich ervan bewust worden dat die verdeling van een samenleving in een hogere en lagere klasse in het Aquariustijdperk eenvoudig niet meer mag voorkomen. Je kunt niet een samenleving opbouwen met een hogere en lagere klasse. De hogere klasse bouwt niet een Gouden Eeuw op, want zij kunnen zich niet afstemmen op het bewustzijn van Saint Germain. Hoe kunnen zij zich op de God van Vrijheid afstemmen, wanneer zij zelf niet vrij zijn en die vrijheid niet willen schenken aan mensen die onder hen staan in de samenleving?

Je moet je eigen bewustzijn veranderen en je moet de oproepen doen dat mensen zich meer bewust worden van dit mechanisme om de maatschappij op te delen in een hogere en lagere klasse. De mensen moeten zich er bewust van worden hoe dit is gekomen, zich er bewust van worden dat dit ouderwets is en dat de mensen ernaar moeten kijken en er openlijk over spreken en een andere cultuur vormen.

Een van de dingen die je in veel Aziatische landen, waaronder Korea, ziet, is dat de mensen die tot de juiste families behoren een goede opleiding krijgen en een goede baan op de arbeidsmarkt. Je ziet veel bedrijven die eerst naar de familieachtergrond van iemand kijken voor ze hem aannemen in een hogere positie. Wat voor zin heeft het vanuit zakelijk perspectief om iemand aan te nemen voor een bepaalde baan vanwege zijn familieachtergrond zonder na te gaan of hij de kennis, de capaciteiten of de persoonlijkheid heeft om die baan naar tevredenheid uit te oefenen? Realiseren jullie je wel dat er een reden is waarom veel Aziatische bedrijven geen nieuwe uitvindingen doen en nieuwe technologie bedenken zoals bepaalde landen in het westen?

Als jij je afvraagt waarom een reusachtig bedrijf dat Samsung heet de producten moet kopiëren van Apple, kun je begrijpen dat de reden heel eenvoudig is. Ondanks de grootte, ondanks het geld, ondanks de middelen die Samsung heeft, is het kennelijk niet in staat om de mensen in te huren die creatief genoeg zijn om nieuwe innovatieve producten te bedenken. Het moet anderen kopiëren en hoe komt dat, mijn geliefden? Grotendeels vanwege de cultuur waar ik het over heb, omdat er mensen worden aangenomen vanwege hun achtergrond en niet vanwege hun creativiteit of andere bekwaamheden.

Wanneer je dit gaat beseffen, kun je ook zien dat dit niet alleen de samenleving in Korea, maar ook veel Aziatische samenlevingen op heel veel manieren beïnvloedt. Sommige zijn overduidelijk, andere subtieler. Ik kan je ervan verzekeren dat deze cultuur moet worden getranscendeerd als Azië op het niveau van het bewustzijn van de Gouden Eeuw wil komen, zodat de bereidwilligheid ontstaat om naar de ziel, naar de persoon en de inherente bekwaamheden en eigenschappen, in plaats van de uiterlijke kenmerken te kijken.

De houding ten aanzien van vrouwen in Azië
Een van de zaken die moeten worden geregeld, is natuurlijk de houding ten aanzien van vrouwen in Aziatische samenlevingen. Je ziet dat je van goede afkomst moet zijn om een hoge positie in grote bedrijven in Azië te krijgen. Je moet daaraan toevoegen dat je niet alleen van goede huize moet komen, maar ook nog een man zijn om een goede baan te krijgen. Nogmaals, dit is een van de redenen dat Aziatische bedrijven achterop raken, omdat er geen garantie bestaat dat mannen creatiever zijn en in de meeste gevallen kunnen nieuwe innovatieve ideeën alleen maar door vrouwen worden bedacht. Dit is echter ook een probleem dat je in het westen ziet, maar dat is een onderwerp voor een andere keer.

Je ziet natuurlijk dat er in dit deel van de wereld een heel lange traditie bestaat om de mensen die men tot de lagere klassen behorend acht, niet de belangrijke mensen zijn. Zelfs binnen de zogenaamde hogere klasse bestaat de traditie om vrouwen te onderdrukken, hen niet toe te staan om hun creativiteit, hun organisatietalent, te ontplooien, een mening te formuleren, een bijdrage aan de maatschappij te leveren.

We zouden kunnen zeggen dat er in de maatschappij een hogere klasse en een lagere klasse is die wordt gebaseerd op de familieachtergrond, maar je kunt ook zeggen dat er een hogere klasse is die uit mannen bestaat met een bepaalde familieachtergrond en een lagere klasse van vrouwen, ongeacht hun  familieachtergrond. Je moet erkennen, zoals wij hebben gezegd, dat een ziel, een levensstroom, niet alleen maar mannelijk of vrouwelijk is, maar in verschillende fysieke lichamen incarneert in verschillende levens. Je bent niet altijd een man, in een mannelijk lichaam. Je bent niet altijd een vrouw. Dus als je de mensen wilt vinden die het meest geschikt zijn voor een bepaalde baan bij een bedrijf of in de maatschappij, moet je naar de kenmerken van de ziel kijken, de innerlijke eigenschappen van de ziel.

Het individu niet op waarde schatten
Vanuit een zuiver rationeel en zakelijk perspectief moet dit toch wel duidelijk zijn. Het moet in feite mogelijk zijn dat zakelijke leiders, bijvoorbeeld in Korea, ernaar hebben gekeken waarom jullie innovatie achter blijft bij westerse bedrijven en wat je kunt doen om dat te overbruggen. Het was mogelijk geweest dat ze dan tot de conclusie waren gekomen dat ze naar mensen moeten zoeken die van zichzelf bepaalde capaciteiten hebben in plaats van naar bepaalde uiterlijke kenmerken te zoeken en aan te nemen dat mensen met een goede familieachtergrond creatievere of betere leiders zijn. Je zou je eens af moeten vragen waarom zij deze conclusie niet hebben getrokken? Komt dat alleen omdat zij niet slim genoeg zijn? Komt dat omdat zij niet genoeg intelligentie hebben? Of is er nog een andere reden?

Nu, de reden die andere meesters al hebben genoemd, is dat Azië een lange traditie heeft om de staat of het bedrijf hoger te schatten dan het individu, Het individu wordt niet beschouwd als iemand met een eigen waarde, eigen vindingrijkheid, eigen capaciteiten en eigenschappen. Men is geneigd te denken dat als er een baan vrij komt, die door bijna iedereen kan worden ingevuld, of in ieder geval zijn er veel mensen die in die baan passen. Daarom hebben noch de staat noch het bedrijf de behoefte gevoeld om speciale aandacht te besteden aan het individu, behalve wanneer het op de allerhoogste leider aankomt. Zelfs daar zie je, net als in vele andere landen en ook in Noord-Korea dat de zoon van de vorige leider de volgende leider wordt, of hij nu geschikt is voor die positie of niet, en of hij die nu wil of niet.

Hoe kun je verandering brengen in een cultuur die zo gericht is op familie en uiterlijke kenmerken, wanneer je het individu niet op waarde schat, wanneer je menselijke wezens niet op waarde schat? Dus de verandering die er werkelijk moet komen, is de verandering waar de boodschapper over sprak, namelijk dat je elkaar waardevol vindt, elkaar als gelijke beschouwt en elkaar op waarde schat vanwege wie jullie afzonderlijk zijn. Jullie beoordelen, waarderen verschillen. Hoe kon de boodschapper deze boodschap geven? Omdat er mensen, de meesten van jullie, naar hem luisteren die er zich ook van bewust zijn dat ze op een andere manier met elkaar om willen gaan. Jullie zouden liever als gelijken met elkaar omgaan dan met die indeling van wie er boven en onder jou staat. Die invloed kunnen jullie misschien op de samenleving uitoefenen, wanneer je dit bewustzijn in jou accepteert, wanneer jij je mening geeft en wanneer je natuurlijk de oproepen doet. Het zal natuurlijk heel, heel moeilijk zijn om dit heel, heel oude, en heel, heel diep gewortelde bewustzijn te veranderen.

Wanneer ik zeg dat het moeilijk zal worden, is dit natuurlijk relatief. Zoals wij al heel vaak hebben gezegd, is dit voor mensen onmogelijk, maar voor God alles mogelijk. Maar wij hebben ook gezegd dat er een omslag in het bewustzijn van de mensen moet komen voor wij onze macht kunnen gebruiken. Er moet een groeiend bewustzijn komen, een omslag in bewustzijn, dat jij jezelf gaat accepteren zoals je bent, elkaar accepteert zoals jullie zijn en op een andere manier met elkaar begint om te gaan.

De houding van de samenleving ten opzichte van het individu veranderen
Wij zijn er niet naar op zoek om een soort beweging te vormen die de patronen herhaalt die wij maar al te vaak in het Vissentijdperk hebben gezien waarin zelfs spirituele bewegingen een indeling in hogere en lagere klasse hadden. Er zijn mensen die zichzelf beter voelen dan anderen en andere mensen die vinden dat zij onder de leiders staan. Wij willen liever niet dat dit gebeurt. Wanneer jullie dat bewustzijn in jezelf transcenderen, dan hebben jullie oproepen meer kracht en doe jij wat de boodschapper heeft gezegd. Je geeft de mensen het voorbeeld dat het mogelijk is om anders met elkaar om te gaan.

Welke omslag moet er in de samenleving komen? Dat jullie de zin van het leven begrijpen, de bedoeling van een samenleving, dat mensen een kans krijgen om hun aangeboren eigenschappen, creativiteit, talenten tot uitdrukking te brengen. Als de samenleving de mensen die de hoogste kwaliteiten hebben verworven in vorige levens, de kans geeft om die in dit leven tot uitdrukking te brengen, dat krijgt die samenleving welvaart. Als een bedrijf mensen met kwaliteiten aantrekt, dan gedijt dat bedrijf goed.

Om dat te bewerkstelligen, moet men inzien dat het de bedoeling is dat een samenleving de mensen dient. De bedoeling van een bedrijf is dat het de mensen dient die in het bedrijf werken, niet om steeds meer winst te maken voor een klein aantal aandeelhouders dat in feite niets bijdraagt aan het bedrijf, omdat zij alleen maar de aandelen bezitten en het dividend incasseren.

Begrijpen jullie dat er in de Gouden Eeuw  een totaal nieuwe bedrijfsstructuur zal komen, omdat degenen die er direct betrokken zijn om dat bedrijf te laten werken, als de belangrijkste doelstelling voor het functioneren van het bedrijf wordt gezien. Het is zelfs niet de bedoeling dat een bedrijf in de Gouden Eeuw geld verdient. Het is de bedoeling om de mensen te dienen die voor het bedrijf werken, maar je doet dit natuurlijk door de mensen te dienen die de producten van het bedrijf gebruiken of hun diensten afnemen. Dit is een drastische omslag  die natuurlijk ook nog niet in het westen is gebeurd, behalve bij hoge uitzondering. Wij zijn ons ervan bewust dat dit waarschijnlijk niet het eerst in Azië begint, maar het is de moeite waard om te zeggen dat dit een onderdeel is van de matrix voor een Gouden Eeuw en je kunt oproepen doen dat de samenlevingen in Azië het individu, het menselijke wezen, op waarde gaan schatten en inzien dat het de bedoeling van een samenleving is dat die haar eigen mensen dient.

De bedoeling van Korea
Wat zou de bedoeling van een natie als Korea dan zijn? Zou dat zijn dat een kleine elite steeds rijker wordt? Zie je niet dat de landen die dit toestaan, een elite opbouwen die het gevoel gaat krijgen dat zij niet loyaal zijn aan het land dat hen die bevoorrechte positie heeft gegeven? Kijk eens hoeveel bedrijven overal ter wereld multinationale corporaties zijn geworden, omdat niets ooit genoeg is voor de soort mensen die ze aantrekken, de mensen die op zoek zijn naar ongelimiteerde macht of rijkdom.

Er is geen macht ooit genoeg voor hen. Er is geen winst ooit groot genoeg voor hen. Er is geen land op de wereld die de mensen die een niet te stuiten zucht naar macht of geld hebben, genoeg kan geven. Zelfs een grote natie als de Verenigde Staten is niet in staat om een bedrijf genoeg rijkdom en macht te geven, dus zijn haar eigen bedrijven multinationale corporaties geworden. Hoe multinationaler die worden, hoe minder loyaal ze zijn aan hun eigen moederland en de bevolking van die natie.

Zie je dat hier al niet in Korea bij een paar van de grootste corporaties? Is het echt de bedoeling van een natie om zo’n bevoorrechte positie te geven aan een kleine elite die niet loyaal is aan de natie of de bevolking van die natie? Kijk eens hoe vaak een corporatie het besluit heeft genomen om de productie naar een ander land te verplaatsen, omdat ze daar goedkopere arbeid kunnen krijgen en daarmee tienduizenden mensen werkloos maken. Dan blijft de natie die deze corporatie zo groot liet worden achter met een probleem dat zij moeten oplossen en de corporatie kan het helemaal niets schelen. Is dat het model dat jullie hier in Korea en andere naties in Azië en elders steeds weer willen herhalen?

De gevallen wezens kennen geen loyaliteit
Je moet de oproepen doen voor een omslag hier en je moet oproepen doen om het bewustzijn te oordelen van de bevoorrechte elite die niet loyaal is aan de natie of de bevolking die als arbeiders hebben gediend om hun corporatie tot dat formaat te laten uitgroeien. Je moet toegeven dat de gevallen wezens geen enkele loyaliteit voelen voor een menselijk wezen. Je moet je ook realiseren dat de gevallen wezens voortdurend loyaliteit van menselijke wezens eisen. Zij eisen steeds van anderen wat zij zelf niet willen geven en dit bewustzijn moet geoordeeld worden, het moet worden blootgelegd en de mensen moeten de keus maken dat zij zich niet meer te onderwerpen aan deze matrix.

“Wij willen ons niet meer onderwerpen aan deze hogere klasse van mensen die loyaliteit van van ons vragen, maar zelf niets teruggeven. Daarom eisen wij een samenleving die geen hogere klasse toestaat en hen geen privileges en loyaliteit schenkt, maar in plaats daarvan loyaliteit aan de bevolking, de mensen, schenkt en alle mensen mee laat delen in de rijkdom van de natie en niet een kleine elite die speciale privileges schenkt.”

Het is geen matrix voor het Aquariustijdperk. Het is geen matrix die stand houdt in het Aquariustijdperk. Je zult zien dat de naties die deze matrix niet kunnen transcenderen, achterop zullen raken. De corporaties die niet in staat deze matrix te transcenderen, zullen achteruitgaan. Hoe komt dat? Omdat Saint Germain totaal nieuwe vormen van technologie zal uitbrengen, waar hij het al eerder over heeft gehad en nog meer over zal zeggen, die worden gebaseerd op de totaal nieuw denkwijze dat technologie niet op kracht wordt gebaseerd.

Het onderwijs voor de Gouden Eeuw
Denk je dat een bedrijf dat wordt geleid door een machtselite van gevallen wezens, of mensen die in het gevallen bewustzijn vastzitten, in staat zijn zich op Saint Germain af te stemmen en die technologie te ontvangen? Nee, zij zouden alleen maar kijken of zij een monopolie op de nieuwe technologie konden krijgen en het gebruiken om hun positie te verstevigen. Zij zouden de nieuwe technologie niet gebruiken met de bedoeling om de mensen te dienen of hen te bevrijden. Hoe kunnen zij zich afstemmen op de God van Vrijheid en die nieuwe innovatieve producten en technologie die al klaar ligt, ontvangen?

Die technologie kan alleen maar worden gegeven aan mensen die erg creatief zijn en wier geest openstaat op een manier die niet in de traditionele bedrijfscultuur kan worden gecultiveerd, of zelfs in de manier waarop het onderwijssysteem in de meeste landen is ingericht. Je ziet dat in veel naties in Azië, in de eerste plaats is er een verdeling van het onderwijssysteem in privéscholen voor de betere families en de gewone scholen voor de gewone mensen.

Zelfs binnen het gevestigde onderwijs ligt de focus op goede cijfers halen door met een bepaalde maatstaf te werken die wordt gebaseerd op het uit het hoofd leren, onthouden, in staat zijn om te herhalen wat je wordt verteld. Het is niet belangrijk of de studenten de kennis hebben geïntegreerd, of het een deel van hun wezen is geworden en of zij die creatief kunnen gebruiken tijdens hun werk. Begrijpen jullie niet dat die blinde concentratie op presteren in de buitenwereld, uiterlijke kennis en die onthouden, een mechanisch karakter heeft? Het lijkt op een robot. Het levert mensen op die niet creatief denken ondanks alles wat zij weten over specifieke concrete onderwerpen.

Hoe kunnen zulke mensen creatieve ideeën ontvangen die zover afstaan van bestaande technologie? Hoe kunnen zij buiten hun kader denken wanneer zij in hun leven worden opgevoed om in het kader te passen dat voor hen is afgebakend door anderen, de samenleving, de bevoorrechte elite, het gevallen bewustzijn? Hoe kunnen degenen die in een mentaal kader gevangenzitten dat het gevallen bewustzijn heeft gedefinieerd, zich afstemmen op Saint Germain en nieuwe ideeën en nieuwe technologie ontvangen? Dat kan niet, mijn geliefden.

Houdt dat in dat geen enkel Aziatische natie een voorloper kan zijn in technologie en innovatie? Nee, dat niet, er zijn zielen die hebben aangeboden om te incarneren in dit deel van de wereld en er zijn zeker veel in Zuid-Korea, juist omdat zij een creatieve ziel zijn en dit deel van de wereld vooruit willen helpen. Waar zit de opening voor hen in de huidige structuur van het onderwijssysteem, de instituties van de samenleving en de corporaties? Waar, mijn geliefden, waar zouden zij op waarde worden geschat? Waar zouden zij met een creatief idee mogen komen? Je ziet dat dit moet veranderen. Het bewustzijn moet veranderen en het bewustzijn moet groeien over de waarde van de individuele persoon die in staat is om een idee tot uitdrukking te brengen dat niemand anders in die bepaalde situatie, in een bepaalde samenleving, kan bedenken.

Het potentieel tot innovatie in Korea
Er zijn mensen die heel goed in staat zijn om ideeën te bedenken die Korea naar een Gouden Eeuw voeren. Die mensen zijn in staat om naar de geascendeerde meesters te luisteren en het idee te ontvangen, maar waar in de maatschappij is de opening om naar deze mensen te willen luisteren? Hoe moeten die ideeën naar buiten komen?  Wat gebeurt er als die ideeën niet naar buiten komen? Welnu, hetzelfde idee zal natuurlijk overal op de planeet opduiken en als er samenlevingen zijn die wel naar hun creatieve individuen willen luisteren, dan zullen die samenlevingen de nieuwe ideeën implementeren en daardoor op kop lopen.

In Azië bestaat de neiging om zich te richten op het produceren van grote hoeveelheden producten of een hoge kwaliteit van de producten en de bestaande matrix ervan te verfijnen. Er zit een bepaalde limiet aan hoeveel je een auto kunt verfijnen, hoezeer je een gas- of dieselmotor kunt verfijnen. Je kunt hem efficiënter maken, maar ook maar tot bepaalde hoogte. Er komt een moment waarop een samenleving de sprong moet wagen naar een andere soort transporttechnologie.

Als een land, als een bedrijfscultuur, zich richt op het verbeteren van iets wat al uitgevonden is, dan komt er een punt waarop de samenleving de limiet bereikt van hoeveel een bepaalde techniek kan worden verbeterd. Daarom bestaat er een limiet voor hoeveel een samenleving en de corporaties kunnen groeien. Zie je dit al niet heel duidelijk in Japan? Er was een tijd dat Japan een leiderschapspositie in de wereld van de economie innam vanwege hun vermogen om mensen in robots te veranderen die een groot aantal uniforme producten konden produceren. Waarom is Japen en de economie van Japan in verval geraakt? Toen zij hun limiet hadden bereikt; en ze kunnen niet doorgroeien als ze mensen en de productie en de bedrijfscultuur op deze mechanische, robotachtige manier blijven benaderen.

Hetzelfde begin je al te zien in andere naties, waaronder Korea. Er zit een grens aan hoe zeer je een mobiele telefoon of een computer kunt verbeteren en waardevoller maken. Natuurlijk kun je buiten je kader denken en met een product komen dat iets kan wat bestaande producten niet kunnen. Hoe kun je dat doen als er geen opening is om het idee te ontvangen of te implementeren?

Het beeld van de Boeddha moet veranderen
Ik word vaak als de Boeddha beschouwd en veel mensen op deze wereld zijn de Boeddha als een statisch wezen gaan zien die stabiliteit geeft. Daarom ben je misschien verrast wanneer je mij hoort spreken over groei en verandering, maar dat komt omdat de traditie al heel lang bestaat om van de Boeddha een bepaald beeld te hebben dat niet alles over de Boeddha vertelt.

Wat is de essentie van de lering die ik vijfentwintighonderd jaar geleden heb gegeven? Die is dat alles de Boeddhanatuur is. Wat is de Boeddhanatuur? Is de Boeddhanatuur iets statisch? Nee, de Boeddhanatuur is de Rivier van Leven die voortdurend transcendeert. Als je het beeld creëert dat de Boeddha een statisch wezen is dat voor stabiliteit zorgt en wil dat een samenleving stabiel blijft en niet verandert, dan heb je helemaal niet begrepen wat de aard van de Boeddha, de Boeddhanatuur is. Je hebt je eigen Boeddhanatuur ontkent, want wanneer je de Boeddha in jezelf ziet, stem je op dat moment op de Rivier van Leven af. Dit is eigenlijk dat je volledig kunt accepteren wie jij bent, mijn geliefden, zoals de boodschapper heeft uitgelegd.

Wij kunnen nog verder gaan dan wat hij daarover heeft gezegd door je te realiseren dat wanneer jij de Boeddhanatuur in jou begint te herkennen en ziet dat de Boeddhanatuur niet statisch is, jij jezelf totaal kunt accepteren zoals je bent. Je accepteert dat wie jij op dit moment bent, een uitdrukkingsvorm van de Boeddha is, maar de Boeddhanatuur zal natuurlijk steeds verder transcenderen. Daarom word je meer en daarom ben je over een jaar, of tien jaar of zelfs een week, een dag of een seconde niet meer dezelfde.

Mijn geliefden, de Boeddhanatuur in jou zien en zien dat de Boeddhanatuur geen staat van perfectie is, maar een voortdurende stroom, voortdurende veranderingen (zoals wij hebben gezegd dat de boeddhisten in Tibet of in ieder geval een aantal van hen hebben ingezien) zijn de sleutel om jezelf te accepteren. Pas wanneer jij jezelf accepteert als deel van de doorgaande stroom die de Rivier van Leven is, kun jij jezelf volledig accepteren en laat jij jezelf zijn wie je bent en laat jij jezelf zijn wie je wilt zijn, word je wat je op het volgende moment wilt worden. Je kunt met de Rivier van Leven meegaan zonder vast te komen zitten in tradities, zonder vast te komen zitten in loyaliteit aan je voorouders, jouw leiders, jouw politieke of religieuze systeem, zonder loyaal te zijn aan alles wat er is geweest, maar altijd meer te willen worden in het doorgaande proces die de Boeddhanatuur eigenlijk is.

De Boeddhanatuur bestaat uit voortdurend transcenderen door jezelf voortdurend te observeren en dan te erkennen: “Dit ben ik nu, maar er is meer mogelijk en ik wil meer. Daarom verander ik mijn gevoel van wie ik ben in het meer en op die manier stem ik mij af op de Boeddha en ga ik met de Boeddha mee, omdat de Boeddha waarachtig voortdurend meer wordt.”

IK BEN een altijd bewegend, transcenderend wezen. Ik ben nog nooit statisch geweest. Een gouden standbeeld aanbidden dat niet verandert en denken dat de Boeddha die het voorstelt, niet verandert, is een fundamentele misvatting van de leringen die ik vijfentwintighonderd jaar geleden heb gegeven. Denken dat de Boeddha van tegenwoordig hetzelfde is als vijfentwintighonderd jaar geleden, is een fundamentele misvatting en je faalt dan in het afstemmen op wie ik tegenwoordig ben. Ik ben de laatste vijfentwintighonderd jaar een oneindig aantal malen getranscendeerd. Ik transcendeer iedere seconde, elke deling van een seconde die je maar kunt bedenken, een oneindig aantal malen. Ik zal steeds verder transcenderen en daarmee bedoel ik dat geen enkele deling die je maar kunt bedenken ooit de Boeddha kan vasthouden, want IK BEN altijd Meer, omdat dit de essentie van de Boeddhanatuur is.