Geascendeerde Meester Padmasambhava, 24 september 2023 – Almaty, Kazachstan

IK BEN de Geascendeerde Meester Padmasambhava, wat geen verrassing zou moeten zijn nadat jullie mijn mantra zo prachtig honderdvierenveertig keer hebben opgezegd, iets wat zeker niet vaak op aarde wordt gedaan. Het is niettemin een krachtige mantra en die kracht kun je zeker voelen wanneer je die negen keer, drieëndertig keer of honderdenacht keer uitspreekt. Ik kan hem op een speciale manier vermenigvuldigen als je de mantra honderdvierenveertig keer opzegt.

De gevallen wezens tegenkomen
Wat is mijn doel precies? Ik wil voortborduren op de prachtige toespraak die Saint Germain heeft gehouden, maar ook op wat andere meesters hebben gezegd. Laten we het concept nemen dat Saint Germain heeft gegeven dat jullie allemaal een zelf hebben dat erg op jezelf gericht is. Waar richt dit zelf zich precies op? Welnu, het is een zelf dat wordt gedefinieerd in relatie tot de aarde. Of je nu een avatar bent die van een natuurlijke planeet naar de aarde is gekomen of een van de oorspronkelijke levensstromen op aarde, je hebt een zelf geformuleerd als reactie op de huidige omstandigheden op aarde. Als ik huidig zeg, bedoel ik uiteraard niet precies op dit moment. Ik bedoel het moment waarop je dat zelf hebt gevormd, de omstandigheden waaraan je werd blootgesteld.

En we hebben jullie verteld over het geboortetrauma, dat is iets wat avatars kunnen tegenkomen die voor het eerst op aarde incarneren en worden blootgesteld aan de gevallen wezens. Wij hebben jullie ook het concept van het aardetrauma gegeven, waaraan de oorspronkelijke bewoners worden blootgesteld wanneer zij voor het eerst de gevallen wezens ontmoeten. Ook al gebruiken we andere woorden daarvoor, het proces lijkt natuurlijk erg op elkaar, want je komt bepaalde wezens tegen en tenminste enkele daarvan bevinden zich net als jij in een menselijk lichaam. Je bent je waarschijnlijk niet bewust van de gevallen wezens en andere octaven: het emotionele, mentale en identiteitsniveau. Je komt wezens tegen die net als jij een fysiek lichaam hebben, die lijken op de andere menselijke wezens die je kent en die zich tot op zekere hoogte op zijn minst enigszins vergelijkbaar met andere menselijke wezens gedroegen.

Maar dan kom jij in een situatie waarin je fysiek wordt aangevallen of gemarteld door die mensen, of emotioneel of mentaal vernederd, gestraft, die je het gevoel geven dat je tekortschiet of dom bent, of veel andere soortgelijke negatieve gevoelens. In die situatie realiseer jij je ten eerste dat er mensen zijn die lijken op de mensen die je tot nu toe bent tegengekomen, maar ineens realiseer jij je dat ze zich niet gedragen als de mensen die je tot nu toe bent tegengekomen. En waarom niet? Omdat je beseft dat ze niet de grenzen hebben die normale mensen hebben, de grenzen voor wat ze anderen willen aandoen, of liever, wat ze jou willen aandoen. Tot nu toe ben je mensen tegengekomen die zich aan de normen in jouw samenleving hielden. En wat is een samenleving? Dat is een groep mensen die samenleven en om samen te kunnen leven, moet er een bepaalde code zijn, een bepaald aantal regels voor de manier waarop mensen met elkaar omgaan. En onderdeel van die regels is, dat er bepaalde dingen zijn vastgelegd die je als mens niet doet.

Dit is een tweesnijdend zwaard, zoals andere meesters hebben besproken. Elke cultuur heeft een definitie dat je als mens niet spiritueel kunt zijn. Jij kunt niet de open deur zijn voor de Rivier van Leven. Je kunt je niet op diverse manieren onderscheiden van de massa. De ene kant ervan is dat de cultuur bepaalt dat je geen Christuswezen op aarde kunt zijn, maar aan de andere kant bepaalt de cultuur ook dat je andere mensen bepaalde dingen niet mag aandoen. Je mag ze geen kwaad doen of onteren, martelen of op diverse manieren vernederen.

Maar dan kom je ineens mensen tegen waardoor je beseft dat ze geen grenzen kennen. Hun bereidheid om jou pijn te doen, jou schade te berokkenen, jou psychologisch te vernietigen, kent letterlijk geen grenzen. Ze willen alles doen wat ze maar kunnen bedenken om hun doel te bereiken. En dan kom je tot het besef dat ze eigenlijk jou niet willen vermoorden. Hun doel is jou emotioneel, mentaal en psychologisch te vernietigen, hoe je het op dat moment ook ziet, maar je beseft wel dat ze jou willen vernietigen.

Het kan zijn dat je bepaalde gevoelens bij hen voelt; dat ze je haten. En natuurlijk begrijp je niet waarom: “Wat heb ik gedaan?” En in veel gevallen kun je, wanneer je naar een situatie als deze kijkt, zeggen dat jij die mensen fysiek niets hebt aangedaan. Waarom haten ze jou? Waarom willen ze jou vernietigen? En dit zijn heel veel mensen in hun vorige levens natuurlijk tegengekomen. De ervaring dat er bepaalde mensen zijn die geen normale grenzen hebben en die vrijwel ongelimiteerd de bereidheid hebben om jou kwaad te doen.

De staat van shock
En als je naar de geschiedenis kijkt, kun je zien dat mensen hebben geprobeerd hiermee – het probleem van het kwaad zoals het wordt genoemd – om te gaan en dit berust voor veel mensen op persoonlijke ervaring. Wanneer je deze situatie tegenkomt, is het zo schokkend voor je dat je wordt overweldigd. Je wordt emotioneel overweldigd. Je wordt mentaal overweldigd. Je wordt overweldigd op identiteitsniveau omdat je niet kunt begrijpen waarom jou dit is overkomen. Je hebt vaak twee vragen: “Waarom is dit mij overkomen? Waarom doen ze mij dit aan?” En we kunnen zeggen dat je in sommige gevallen na zo’n ervaring excarneert. Ze doden letterlijk je fysieke lichaam. In andere gevallen martelen ze je en dan blijf je nog wel geïncarneerd, misschien in de gevangenis, misschien word je gewoon in de maatschappij gegooid, ernstig gewond, zeker emotioneel gewond, maar hoe dan ook, je hebt na zo’n gebeurtenis enige tijd nodig om te proberen dit te verwerken, om een manier te vinden om verder te leven.

Er zijn veel mensen die na zo’n gebeurtenis in wezen hun wens om te leven verliezen, hun wil om te leven verliezen. Ze geven het bijna op en willen niet meer leven, niet meer bewust zijn, maar het fysieke octaaf of planeet aarde in het algemeen is natuurlijk een tamelijk meedogenloze omgeving. Je kunt wensen dat je niet geïncarneerd bent en ja, je kunt je fysieke lichaam doden om te kunnen excarneren, maar voordat je het weet, ben je alweer terug in een ander lichaam. Je kunt wensen dat je bewusteloos bent, maar het is heel moeilijk om jezelf bewusteloos te maken. Sommige mensen gaan chemische of andere middelen gebruiken, maar wat je ook doet, je kunt niet ontsnappen aan de noodzaak om die ervaring te verwerken en er op een of andere manier mee om te gaan. En hoe verwerk je een ervaring?

Welnu, je schept een gescheiden zelf. Je vormt een onderbewust zelf of, in de meeste gevallen, vorm je eigenlijk meerdere, maar laten we het eenvoudig houden. Wat is het doel, wat is de functie van dit onderbewuste zelf? Uiteindelijk is het bedoeld om jou te helpen om bewust te zijn, nog te leven en dat te kunnen verdragen. Je kunt het verdragen dat je leeft, dat je bewust bent. En dit betekent dat het gescheiden zelf moet proberen twee dingen te doen. In de eerste plaats die ervaring uit je bewuste bewustzijn wegduwen, zodat je niet overweldigd wordt, maar hij moet ook proberen om de ervaring te verklaren, zodat je het leven op aarde aankan, ondanks het feit dat je weet dat deze dingen kunnen gebeuren. Wat kan dit zelf gebruiken om de ervaring te verklaren? Alleen iets wat beschikbaar is in de cultuur waarin die ervaring plaatsvond.

De verborgen agenda van gevallen wezens
En dit is de reden waarom je, wanneer je dit historisch bekijkt, ziet dat het probleem van het kwaad zo moeilijk is voor mensen om mee om te gaan, want wanneer je terugkijkt in de bekende geschiedenis, zie je dat de religies en de filosofieën die er waren, geen duidelijke verklaring hebben gegeven van wat het kwaad is en waarom het bestaat. En waarom hebben ze dit niet gedaan? Omdat ze beïnvloed zijn door de gevallen wezens. Toen de gevallen wezens naar de aarde kwamen, hadden ze één algemene agenda. Ze wilden de macht over de aarde krijgen. Dit bestond uit drie elementen.

Allereerst moesten ze hun eigen bestaan verbergen. Ze moesten het feit verbergen dat ze hier zijn en dat sommigen van hen fysiek geïncarneerd zijn, maar ook dat er gevallen wezens zijn in het emotionele, mentale en identiteitsrijk. Ze hebben filosofieën en religies geprojecteerd; ze hebben alles wat er was toen ze kwamen, verdraaid om te verbergen dat er wezens zijn die fundamenteel anders zijn dan de andere menselijke wezens. Waarom die wezens bestaan, waar ze vandaan komen, waarom ze naar de aarde mogen komen, welke psychologische problemen ze hebben. Ze hebben ook verborgen gehouden dat er naast het fysieke rijk ook nog andere rijken zijn: het emotionele, mentale en identiteitsrijk, en dat er in die rijken ook gevallen wezens zijn die proberen menselijke wezens in hun macht te krijgen.

Iets anders wat ze moesten bereiken, was dat ze de aarde zoveel mogelijk moesten afsnijden, de mensen moesten afsnijden van het ontvangen van directe informatie van iets buiten de vier niveaus van het materiële universum, het spirituele rijk. Dit betekent in de praktijk natuurlijk dat ze mensen moesten afsnijden van directe informatie van de geascendeerde meesters, omdat wij vanaf het allereerste begin de wezens zijn en zijn geweest die de opdracht hadden gekregen om de levensstromen op aarde bij te staan in hun groei. Dit moesten ze doen.

Het derde punt was dat ze moesten voorkomen dat iemand een bepaald bewustzijnsniveau zou bereiken, want als je een bepaald niveau bereikt, of je het nu Christusschap of Boeddhaschap noemt, dan krijg je onderscheidingsvermogen. Het onderscheidingsvermogen dat niet berust op intellectueel redeneren, maar op een directe ervaring van wat we nu de Rivier van Leven noemen, maar die je andere namen kunt geven en andere namen heeft gekregen. Wanneer je ervaart dat er een werkelijkheid buiten de verschijnselen op aarde is, dan is het geen kwestie van voor- of tegenargumenten vinden, je weet gewoon dat iets wat buiten de aarde ligt, echt is en dat een of ander idee van de gevallen wezens niet echt is. Je weet ook dat er wezens zijn die heel goedgunstig gezind zijn en daarom kun je ook zien dat bepaalde wezens niet op mensen lijken, die in wezen slecht zijn. En dit betekent natuurlijk dat ze hun bestaan niet voor jou kunnen verbergen en als je dit bij de mensen aan het licht brengt, kunnen ze niet verborgen blijven. Ze doen er alles aan om te voorkomen dat mensen een bepaald onderscheidingsvermogen, Christusschap, Boeddhaschap, spirituele groei, hoe je het ook wilt noemen, bereiken. En hoe doen ze dit?

Avatars: de balancerende factor op aarde
Ik heb net gezegd dat ze mensen blootstellen aan een zeer ernstig trauma en als je naar de mensheid kijkt, kun je zien dat er bijna acht miljard mensen op de planeet zijn die niet allemaal zijn blootgesteld aan dit soort ernstige trauma’s. En waarom niet? Omdat ze geen bedreiging vormen voor de gevallen wezens. Je ziet ook dat bijna alle mensen zijn blootgesteld aan een of andere vorm van trauma, en dit komt omdat mensen wanneer ze getraumatiseerd zijn, veel gemakkelijker onder controle kunnen worden gehouden, omdat ze gescheiden zelven moeten vormen om met het trauma om te gaan. Maar als het gaat om avatars of de oorspronkelijke bewoners die zijn begonnen een hoger bewustzijnsniveau te bereiken, dan hebben de gevallen wezens een speciale behandeling die zij voor zulke mensen, zulke wezens, reserveren. En dit is een veel gerichtere, persoonlijke aanval. En wat is het doel van die aanval?

Natuurlijk diverse dingen, maar laten we ons nu concentreren op de situatie van veel avatars. Avatars hebben een heel andere motivatie om naar de aarde te komen vanwege het bewustzijnsniveau dat ze hadden, voordat ze kwamen. Maar we kunnen wel zeggen dat de geascendeerde meesters, toen ze besloten om gevallen wezens op aarde toe te laten, geen eenvoudige beslissing moesten nemen, omdat de gevallen wezens daar naartoe mochten om als vervangende leraren te dienen, zoals we hebben gezegd, omdat heel veel mensen op aarde alleen maar iets konden leren op de Harde Leerschool. En als er één ding is waar gevallen wezens beter in zijn dan geascendeerde meesters, dan is het mensen harde klappen geven, omdat wij de vrije wil respecteren.

De verhouding die in werking werd gesteld toen de gevallen wezens hierheen mochten komen, was nogal ingewikkeld. Die kwam erop neer dat de gevallen wezens het evenwicht op aarde niet meer mochten verstoren dan in een bepaalde mate en tot op zekere hoogte. En dit is moeilijk om je voor te stellen, maar laten we gewoon het beeld nemen van de weegschaal waar twee schalen aan hangen. Als je gewicht in één schaal doet, dan zakt deze, de hele weegschaal slaat naar één kant over. Je hebt één schaal waar je een gevallen wezen in legt en die zakt naar beneden. Maar dit kan het evenwicht op de planeet verstoren, dus wat doe je om dit te voorkomen? Je plaatst een avatar in de andere schaal en als de avatar van een natuurlijke planeet een vergelijkbaar niveau van prestaties heeft als het gevallen wezen, niet echt prestaties, maar de negatieve prestaties, dan wordt de balans gelijk getrokken.

Het gevallen wezen is op aarde, hij mag doen wat de gevallen wezens doen en andere mensen kwaad doen, maar de neerwaartse spiraal waarin de aarde zich bevond toen de gevallen wezens kwamen, kan hij niet versnellen. Ook kan de avatar de neerwaartse spiraal niet omkeren, omdat die in evenwicht wordt gehouden door de gevallen wezens. We zouden kunnen zeggen dat dit de situatie in evenwicht houdt omdat de oorspronkelijke bewoners van de aarde moeten beslissen of de aarde blijft dalen of stijgen. Met andere woorden: de gevallen wezens beslissen niet over de toekomst van de aarde, de avatars beslissen niet over de toekomst van de aarde.

“Je kunt ons niet negeren”
Wat krijg je dan? Dan heb je een aantal avatars die speciaal naar de aarde zijn gekomen om het evenwicht te bewaren voor specifieke gevallen wezens. Dit betekent dat de avatars zich er wel enigszins van bewust waren – ja, dat vergeet je met je uiterlijke geest – maar je kunt er intuïtief opnieuw contact mee maken dat jij, zo zouden we kunnen zeggen, in een staat van zuiverheid moet blijven. Er zijn bepaalde activiteiten op aarde die jij jezelf niet kunt permitteren. Dit is gewoon iets wat je intuïtief aanvoelt. Met andere woorden, je kunt jezelf natuurlijk niet toestaan dat jij iets doet wat de gevallen wezens doen, maar je mag eigenlijk ook niet de gevallen wezens gaan bestrijden, omdat je dan het evenwicht niet kunt bewaren.

Dit betekent feitelijk dat je intuïtief een bepaald gevoel hebt, namelijk dat je uit de buurt van de gevallen wezens moet blijven. Je moet voorkomen dat je met hen in contact komt. Nogmaals, dit geldt niet voor alle avatars, maar voor sommige wel. Wat doen de gevallen wezens wanneer ze jou aanvallen? De meeste avatars op aarde zien wat er op aarde gebeurt, ze zien wat de gevallen wezens doen en ze weten dat ze zich hier niet mee willen bemoeien. Ze willen hiervan afblijven, en dat betekent dat ze in feite de gevallen wezens proberen te negeren.

Maar dat willen de gevallen wezens natuurlijk niet, want als je de gevallen wezens negeert, dan bewaar je het evenwicht voor de gevallen wezens. Als je uit de buurt van een bepaald gevallen wezen blijft, kun je het evenwicht blijven bewaren, zodat de weegschaal gelijk hangt. En het andere is natuurlijk dat gevallen wezens denken dat ze heel erg belangrijk zijn, dus het ergste wat ze kunnen tegenkomen, is iemand die niet denkt dat ze belangrijk zijn, maar hen gewoon negeert. En natuurlijk kan een gevallen wezen voelen dat een avatar licht heeft, meer licht dan zij, dus willen ze niet dat avatars hen negeren.

In principe zou je denken dat er redenen zijn waarom ze jou persoonlijk aanvallen. Er kan zich een specifieke situatie voordoen, zoals beschreven in het boek ‘Mijn levens met’, waarin ze proberen je over te halen om je verantwoordelijk te voelen voor iets wat er gebeurt. Of misschien heb je het gevoel dat ze je aanvallen uit pure haat, maar de reden dat ze je aanvallen, is eigenlijk dat ze tegen jou willen zeggen: “Je kunt ons niet negeren. Je kunt je leven op aarde niet leiden alsof wij er niet zijn. Je moet op ons reageren.” En daarom proberen zij jou in een situatie te brengen waarin je wordt blootgesteld aan zulke ernstige mishandelingen dat je ze niet kunt negeren. Je wordt als het ware gedwongen om te reageren. Je wordt gedwongen om tot dit besef te komen, de concrete ervaring mee te maken, dat je ervaart dat er wezens zijn die de bereidheid hebben om jou totaal te vernietigen. En wanneer je erkent dat deze wezens bestaan en dat ze het op jou hebben gemunt, is het onmogelijk om niet te reageren.

“Wat heb ik gedaan om dit te verdienen?”
Niemand van ons die ooit als avatar op aarde is gekomen, heeft kunnen voorkomen dat hij reageerde. Het maakt niet uit wat voor mythe je opbouwt rondom Jezus of de Boeddha of dat een of andere leraar heel bijzonder is. Niemand heeft een reactie kunnen voorkomen. Dit was natuurlijk voorzien door de geascendeerde meesters, maar ook door veel avatars, omdat we konden begrijpen dat dit wel een kans op groei voor ons was, ook al was het een heel moeilijke situatie.

Om hier niet al te ingewikkeld over te gaan nadenken, wil ik blijven bij het volgende: Toen je werd blootgesteld aan deze aanval, heb je een zelf geschapen. Je hebt meer zelven geschapen, maar laten we het simpel houden: jij hebt een bepaald zelf geschapen. En wat is het belangrijkste probleem van dit zelf? Dat er iets met jou is gebeurd wat zo ernstig was dat jij dit niet kon negeren, maar dat iets je zo heeft beïnvloed dat je er niet zomaar van weg kunt lopen. Je kunt het niet zomaar loslaten alsof het er helemaal niet toe doet. De gevallen wezens zeggen: “Je kunt ons niet negeren omdat wij heel belangrijk zijn.” Jij schept een zelf. Waarom bouw je dit zelf op? Omdat jij, ook al zijn zij degenen die jou als avatar aanvallen, je verantwoordelijk voelt voor alles wat je op aarde doet. Je voelt je zelfs verantwoordelijk voor het feit dat je hier bent. Je hebt het gevoel dat er een reden moet zijn waarom ze jou hebben aangevallen. En die was er natuurlijk ook. Je bent een avatar. Je hebt leven. Ze willen niet dat je hier bent.

Maar je hebt het gevoel dat er iets in jou moet zijn, dat er iets met jou is, iets wat je hebt gedaan of wie je bent, wat ervoor heeft gezorgd dat ze jou aanvielen. En daarom kun je het niet zomaar loslaten. Begrijp je wat Saint Germain heeft gezegd? Je hebt een zelf dat op jou gericht is en de gevallen wezens zijn erin geslaagd om te bewerkstelligen dat jij dit schiep. Omdat je eigenlijk zegt: “Waaraan heb ik dit verdiend?” Je denkt dat er iets met jou is waardoor je op deze manier werd aangevallen en je denkt dat je moet uitzoeken wat dat is. En pas wanneer je erachter komt wat het is, kun je de situatie loslaten.

En dit wordt natuurlijk heel erg versterkt door projecties van de gevallen wezens die aansluiten op het verlangen dat je hebt als je naar de aarde komt, namelijk dat jij de omstandigheden op aarde wilt verbeteren. Je wilt een positief verschil maken. En wanneer ze jou blootstellen aan dit trauma, zorgen ze er vaak voor dat je het gevoel krijgt: “O, ik had dit niet mogen doen.” Of je hebt het gevoel: “Ik had niet zo mogen reageren.” Met andere woorden, ze zorgen ervoor dat je gaat denken dat je iets anders had moeten doen, hetzij een fysieke actie, hetzij je psychologische reactie op de situatie. Je had het beter moeten kunnen doen.

“Ik moet dit probleem oplossen”
Nu heb je een zelf dat zegt: “Er is iets mis met jou op aarde. Jij hebt iets verkeerd gedaan of je bent een verkeerd soort persoon. Je hebt niet het recht om te zijn wie je bent. Je hebt niet het recht om hier te zijn. Je had een of andere fout niet mogen maken.” Met andere woorden: je krijgt dan het gevoel, ook al hebben zij jou aangevallen, dat jij op een of andere verantwoordelijk bent voor wat je hebt gedaan of hoe je hebt gereageerd. Maar uiteraard was jij niet daar verantwoordelijk voor. Maar begrijp je het psychologische mechanisme? Omdat je denkt dat er iets mis met jou is, kun je het niet zomaar loslaten. Je denkt, zoals alle zelven projecteren, dat jij een probleem moet oplossen en pas wanneer je het probleem hebt opgelost, kun je de situatie loslaten. En dit heeft ervoor gezorgd dat veel avatars zich vervolgens met de gevallen wezens bezighielden, probeerden de gevallen wezens en hun psyche te bestuderen om erachter te komen waarom de gevallen wezens doen wat ze hebben gedaan: “Waarom haten ze me zo erg? Waarom denken ze dat ik niet goed ben, dat ik een slecht persoon ben, dat ik hier niet zou mogen zijn?” Al dat soort dingen. Omdat je denkt dat je de situatie misschien kunt verhelpen als je hen kunt begrijpen en waarom ze jou hebben aangevallen. Misschien kun je hen veranderen, zodat ze jou niet meer haten, zodat ze jou niet van deze planeet af willen hebben, zodat ze niet denken dat jij een slecht persoon bent.

Je zat in een specifieke situatie toen dit jullie, stuk voor stuk, is overkomen. Jullie hadden er stuk voor stuk jullie eigen persoonlijke reactie op. Op basis daarvan hebben jullie je eigen persoonlijke zelf geschapen, maar het belangrijkste mechanisme is hetzelfde. Je voelt dat er iets is gebeurd wat een probleem was. Jij bent gedeeltelijk verantwoordelijk voor dat probleem en daarom ben jij ook verantwoordelijk voor het oplossen van het probleem. En zolang je het niet kunt, zolang je het probleem niet hebt opgelost, kun je het ook niet kunt loslaten. Maar in werkelijkheid zeg je: “Ik kan de gevallen wezens niet loslaten. Ik kan de gevallen wezens niet achterlaten. Ik kan de gevallen wezens pas negeren wanneer ik het probleem heb opgelost.” En dit is natuurlijk precies wat de gevallen wezens willen.

Ze willen niet dat je hen negeert, maar ze willen ook dat je met hen omgaat, want dan kun je karma met hen maken; je kunt leven na leven bij ze betrokken blijven en je bewaart niet hetzelfde evenwicht met hen als vroeger. Ze kunnen je naar beneden trekken en er zo voor zorgen dat de weegschaal naar hun kant overslaat, wat betekent dat ze meer mensen kunnen beïnvloeden en meer macht op de planeet kunnen krijgen. Dit betekent nog steeds niet dat ze de toekomst van de planeet kunnen beïnvloeden, want als ze een aantal avatars met hen bezig kunnen laten houden, dan zullen de geascendeerde meesters, de Karmische Raad, uiteraard andere avatars sturen, zodat het evenwicht gehandhaafd blijft. Dit is de reden dat de gevallen wezens planeet aarde niet hebben vernietigd.

Het zelf dat zich op zichzelf richt
Maar het probleem wordt natuurlijk: Hoe kunnen wij, als geascendeerde meesters, de avatars helpen die verwikkeld zijn geraakt in, verstrikt zijn geraakt in, de gevallen wezens. En zoals Saint Germain heeft gezegd leiden alle leringen die we jullie hebben gegeven over de onderbewuste zelven, de gescheiden zelven, in werkelijkheid naar het punt waarop je kunt zien dat jij, toen je werd blootgesteld aan dit trauma, een zelf hebt geschapen dat erg op jou gericht is. Voor je naar de aarde kwam, of zelfs voordat je werd blootgesteld aan dit trauma, was je als avatar niet op jezelf gericht. Je concentreerde je erop hoe je de mensen op aarde kon helpen, hoe je kon helpen de aarde te verheffen. Je concentreerde je op de buitenwereld, maar nadat je aan dit ernstige trauma werd blootgesteld, ging jij je op jezelf concentreren.

Dit is een beetje lastig omdat veel avatars natuurlijk nog steeds het gevoel houden: “Ik ben hier om iets te doen.” Avatars houden zich over het algemeen bezig met activiteiten die op een of andere manier de mensheid vooruithelpen. Maar het punt is dat jij, als je eenmaal een zelf hebt geschapen dat zich op jou richt, alles wat je doet, met dat zelf wordt gedaan en verband houdt met dat zelf. Je bent ogenschijnlijk misschien bezig met een altruïstische activiteit, maar je doet het vanuit het gezichtspunt van dit op zichzelf gerichte zelf, waarbij je weer bedenkt: “Hoe reflecteert dit op mij?” Je bent altijd gevoelig voor de reacties van anderen.

Veel avatars reageerden met het gevoel: “O, ik ben hier om andere mensen te helpen, maar de gevallen wezens haten me en de meeste mensen negeren me gewoon omdat ze niet begrijpen wat ik hen probeer te leren. Dit moet komen omdat ik niet goed genoeg ben in het benaderen van mensen op aarde. Ik moet mezelf veranderen, zodat ik mensen kan bereiken.” Je krijgt dan een patroon van reageren op de omstandigheden op aarde. Je reageert op de gevallen wezens: “Misschien kan ik ervoor zorgen dat ze mij niet meer haten.” Je reageert op mensen: “Misschien kan ik ze naar mij laten luisteren.”

Maar je reageert dan. En dat doet dit zelfbewuste zelf. Hij zorgt ervoor dat je reageert omdat je altijd iets probeert te bereiken in de buitenwereld, iets waar andere mensen met vrije wil, sommige gevallen wezens, sommige menselijke wezens, bij betrokken zijn, maar je probeert iets buiten jou te veranderen. Met andere woorden: in plaats van de zon te zijn die licht uitstraalt, straal je wel licht uit, maar in gedachten wil je dat het licht een bepaald resultaat oplevert. En jouw op zichzelf gerichte zelf beoordeelt alles op grond van: “Behaal ik resultaat of niet?” Dit is duidelijk een reactie.

Nogmaals, jullie beginnen dit allemaal te ontrafelen en aangezien veel van jullie de leringen en de hulpmiddelen al hebben gebruikt, zul je merken dat jullie een eigen individuele specifieke kijk hierop hebben. Je hebt een bepaald beeld van wie je bent in relatie tot de aarde: Waarom ben je hier? Wat kun je bereiken? Hoe kun je dit bereiken? En dit is heel persoonlijk. Het is noodzakelijk dat je dit op persoonlijke basis bij jezelf blootlegt. We kunnen geen dictaat geven waarin we dit voor iedereen apart uitleggen, gedeeltelijk omdat dit lang zou duren, maar ook omdat je, ook als we er maar enkele voorbeelden van zouden geven, zou kunnen denken: “O, dan moet ik wel zo zijn.” Maar dat is niet zo, iedereen is anders. Je kunt natuurlijk, door onze hulpmiddelen te gebruiken, ontdekken wat het voor jullie apart betekent.

Je kunt dit probleem niet oplossen
Ik wil me erop concentreren dat de fundamentele psychologie precies hetzelfde is ongeacht de specifieke kenmerken van die zelven. Er is een probleem dat je moet oplossen, en pas als dat is opgelost, kun je de situatie loslaten. Je kunt het zelf niet loslaten. Je kunt de gevallen wezens niet loslaten. Je kunt de mensen niet loslaten. Je kunt de aarde niet loslaten. Het is zoals Saint Germain zei: “Je houdt je aan iets vast.” Je hebt misschien wel andere dingen psychologische problemen opgelost, maar er is iets waar jij je aan vasthoudt. En je houdt je vast aan het gevoel dat je iets in orde moet maken, iets moet veranderen voordat je het kunt loslaten.

En dit is natuurlijk een onmogelijke situatie. Omdat het iets is wat je moet veranderen en berust op een situatie die zich misschien twee miljoen jaar geleden heeft afgespeeld. En die situatie bestaat niet meer fysiek. Die kun je niet wijzigen. Hoe los je het probleem ooit op? Sommigen zullen zeggen: “Wel, ik kan ervoor zorgen dat de gevallen wezens mij niet meer haten. Ik kan ervoor zorgen dat mensen naar mij luisteren.” En ja, dat zou je in principe kunnen doen. Maar het probleem is of het eigenlijk mogelijk is om ervoor te zorgen dat de gevallen wezens jou als avatar niet haten? Is het mogelijk om mensen naar jou te laten luisteren? Ja, dat is mogelijk. En theoretisch is het ook mogelijk om een gevallen wezen te veranderen, maar zelfs als je een gevallen wezen zou kunnen veranderen, zelfs als je mensen naar je zou kunnen laten luisteren, zou dat je dan het gevoel geven dat je het probleem hebt opgelost? En wat je dan moet beseffen, is dat dit niet zo is. Waarom niet? Kijk naar de aarde. Je hebt er misschien voor gezorgd dat sommige gevallen wezens van gedachten over jou zijn veranderd, maar er zijn nog steeds gevallen wezens op de planeet die allerlei dingen doen. Misschien zorg je ervoor dat enkele mensen naar je luisteren, maar er zijn miljarden andere mensen die niet willen luisteren.

Laat de reagerende zelven sterven!
Je moet jezelf een simpele vraag stellen: “Wil ik op aarde blijven totdat het laatste gevallen wezen óf hervormd óf verdwenen is en alle mensen naar een spirituele lering willen luisteren? Of wil ik nu of in het volgende leven ascenderen?” Je hebt vrije wil. Je kunt zo lang bij de aarde blijven als je wilt, maar veel van jullie voelen zich juist tot deze leringen aangetrokken, omdat in jullie Goddelijke plan staat dat jullie na dit leven of in het volgende leven ascenderen. Daar moet jij je op afstemmen. Je zou kunnen zeggen dat je als avatar naar de aarde bent gekomen om de aarde te laten omkeren, de aarde in een opwaartse spiraal te brengen die ervoor zorgt dat ze een natuurlijke planeet wordt. En dit is een haalbaar doel. Ja, het is een haalbaar doel. Het is een haalbaar doel. Maar als je nu naar de planeet kijkt, zie je dat het nog een lange weg is voordat de aarde een natuurlijke planeet wordt, ook al spreekt Saint Germain over de Gouden Eeuw.

De vraag is nogmaals: Hoelang wil je op aarde blijven? Maar zelfs als je het gevoel hebt dat je bij de aarde wilt blijven totdat er een positieve verandering heeft plaatsgevonden, kun je nog steeds enorm profiteren wanneer je de dynamiek waar we het over hebben gehad, bekijkt, want zolang je een zelf hebt dat zich op jou richt, zul je in de eerste plaats niet de maximale impact op de aarde hebben, omdat je niet echt een open deur kunt zijn voor de Heilige Geest en de Rivier van Leven zolang je dit zelf hebt. Bovendien kun je er niet van genieten dat je hier bent, omdat je niet vrij kunt zijn van het verleden. Je bevindt je nog steeds in een modus van reageren, je reageert op de gevallen wezens, je reageert op de menselijke wezens, je reageert zelfs op het zelf dat reageert op de aarde. Je hebt lagen zelven die reageren. Je schept een reagerend zelf dat ervoor zorgt dat jij op een bepaalde manier, op een onevenwichtige manier, reageert. Om daarmee om te gaan, moet je een ander reagerend zelf creëren dat reageert op je eerste reagerende zelf, en zo kun je laag na laag opbouwen. Of je nu wilt ascenderen of op aarde blijven, de vraag is nogmaals: Wil je vrij zijn van de reagerende benadering van het leven op aarde?

En als dat zo is, moet je naar het zelf kijken dat op zich op jou richt. En je moet de leringen die we hebben gegeven, gebruiken om na te denken over alles wat voor jou persoonlijk werkt, de invocaties die je hebt. Maar je moet er echt over nadenken dat het zelf zegt: “Er is in het verleden iets gebeurd wat een probleem was en je kunt de aarde of je eigen verleden of de gevallen wezens pas loslaten wanneer je het probleem hebt opgelost.” Je moet echter gaan inzien dat het probleem dat door dit zelf wordt gedefinieerd, absoluut niet echt is, omdat het werd veroorzaakt door de manipulatie van de gevallen wezens. En alles wat zij doen, is een leugen. Alles is een illusie. Met welke slimme argumenten ze ook komen, het zijn allemaal rookgordijnen. En als je dit gaat begrijpen, dan kun je terugkijken op iets waar jij je aan vasthoudt op de rivieroever en inzien: “Er is geen probleem dat opgelost moet worden, er is geen probleem dat ik wil oplossen. Het is onmogelijk om het probleem op te lossen en ik wil niet meer denken dat het mogelijk is. En op dat moment kun jij je hand openen, of liever je geest, en het gewoon loslaten.

Laat het allemaal los!
Voordat dat gebeurt, moet je en zul je worden geconfronteerd met wat Jezus de prins van deze wereld heeft genoemd, wat de Boeddha de demonen van Maya heeft genoemd. En jullie kennen het verhaal van de Boeddha die onder de Boboom zat, klaar om het Nirvana binnen te gaan en als laatste initiatie geconfronteerd moest worden met de demonen van Maya. En zoals we hebben verteld, was de echte test: Konden ze hem zover krijgen dat hij reageerde? Maar hoe konden ze hem zover krijgen dat hij reageerde? Als hij dacht dat er een probleem was dat hij nog niet had opgelost. Als hij dacht: “Ik kan de gevallen wezens niet zomaar achterlaten.” En de demonen, de gevallen wezens, zullen tegen je schreeuwen of slimme argumenten in je oor fluisteren: “Je kunt ons niet zomaar achterlaten. Je kunt niet zomaar bij ons weglopen. Je kunt ons niet negeren. Wij zijn heel belangrijk.” Ze zullen zelfs op jou projecteren dat jij alleen belangrijk bent in relatie tot hen. Als jij hen achterlaat, ben je niet meer belangrijk. Allerlei slimme argumenten.

Maar jij moet op een of andere manier op het punt komen dat je ernaar kijkt, het ziet en zegt: “Ik heb er genoeg van om op de gevallen wezens te reageren. Ik laat jullie los. Ik laat het probleem los. Ik wil het niet langer oplossen, compenseren, uitleggen of begrijpen. Ik wil de gevallen wezens niet begrijpen. Ik wil de gevallen wezens niet veranderen. Ik wil de mensen niet begrijpen. Ik wil mensen niet veranderen. Ik wil gewoon zijn wie ik ben in de tijd die ik nog op aarde heb, en daarna wil ik ascenderen.” En je kunt tot dat besef komen wanneer je precies op het ascensiepunt bent. De Boeddha bereikte dat toen hij daar zat, klaar om het Nirvana in te gaan. Jezus kwam daar bij toen hij aan het kruis hing en de geest gaf. De geest was dit zelf; dat er iets was wat hij op aarde niet achter kon laten, maar er is geen wet die zegt dat dit het laatste moet zijn wat je op aarde opgeeft. Je kunt hem in theorie op elk moment opgeven. En veel van jullie hebben zo lang aan jezelf gewerkt dat jullie binnen afzienbare tijd, in de nabije toekomst, zover zijn dat je hem op kunt geven.

En dit is de ultieme vrijheid op aarde. Wanneer je op aarde kunt zijn, kun je op de wereld zijn, maar niet van de wereld, omdat je nergens op aarde op reageert. En dit willen wij natuurlijk graag. Natuurlijk bij alle mensen, maar realistisch gezien meer bij de studenten van de geascendeerde meesters die bereid zijn gebruik te maken van de leringen die we in deze dispensatie geven en die het potentieel hebben om dit te bereiken. En jullie krijgen allemaal de kans. Sommigen van jullie hebben misschien het gevoel dat het nog ver van jullie verwijderd is; jullie hebben nog zoveel werk te doen, maar jullie hebben misschien ook nog wat meer tijd op aarde over, toch? Waarom zou je wachten tot het laatste moment? Waarom zou dit het laatste zijn wat je op aarde kunt opgeven? Als je het eerder kunt opgeven, dan is het niet alleen veel prettiger voor je om op aarde te zijn omdat je vrij bent van deze last, maar dan heb je ook een veel grotere positieve impact op het verheffen van het collectieve bewustzijn. En veel van jullie hebben in je Goddelijke plan staan dat je de grootst mogelijke impact wilt hebben gedurende deze, je laatste, incarnatie. En jullie zijn bereid om alles te doen wat nodig is om het punt te bereiken waarop je die impact kunt hebben.

Veel van jullie hebben al veel stappen in die richting gezet. Je wist niet bewust naar welk doel je op weg was, maar nu weet je het wel. Je kunt je vooruitgang versnellen. Alle hulpmiddelen die we hebben gegeven, zijn waardevol. Misschien geven we nog meer hulpmiddelen, maar daar hoef je niet op te wachten, omdat je al over de hulpmiddelen beschikt die jou kunnen helpen om dit probleem aan te pakken. En het gaat er niet om dat je mechanisch gebruik maakt van die hulpmiddelen. Het gaat erom dat je op een creatieve manier naar jezelf en je eigen reacties kijkt vanuit verschillende invalshoeken, totdat je begrijpt waarom je zo op jezelf gericht bent, waarom je dat ene niet los kunt laten.

Dit wilde ik op deze conferentie aan jullie meegeven. Ik ben dankbaar voor die kans. Ik heb ervan genoten om bij jullie te zijn, om één te zijn met veel van jullie die uit jullie dagelijkse gedachten kunnen treden en niet alleen naar een dictaat luisteren, maar het ook werkelijk ervaren en in je opnemen, die verder kijken dan de woorden, contact maken met de stroom van bewustzijn die IK BEN, die achter de woorden zit, die de woorden voortbrengt. Ik hoop dat jullie van mijn aanwezigheid hebben genoten, net zoals ik van die van jullie heb genoten. En hiermee verzegel ik jullie in mijn liefde en mijn dankbaarheid.