Vraag: De mondiale vastgoedmarkt is nu veranderd in een gokcasino met extreme waarderingen. Canada en Australië staan bovenaan de waarderingsgrafiek. Als Canadees woonachtig in Vancouver, heb ik een werkende collega wier haar man een hypotheekmakelaarsbedrijf runt en haar man vatte Canadezen samen als drugsverslaafden aan onroerend goed. Haar man beschreef dat Canadezen wat vastgoed betreft een manier van denken hebben die vergelijkbaar is met die van Donald Trump. Veel Canadese vastgoedexperts zijn van mening dat de Canadese vastgoedmarkt die we vandaag de dag hebben, te groot is om om te vallen door eenvoudig te geloven dat de liberale regering de mensen zal redden en dat de liberale regering onderminister van Financiën, Chrystia Freeland is begonnen met het opkopen van sub-prime-hypotheken; de banken hoeven dus niet in de narigheid te komen. Het is ook bekend dat de liberale regering het neoliberale beleid op het gebied van onroerend goed aanmoedigt en Canadezen aanmoedigt om landeigenaar te worden door hen gemakkelijk geld te laten verdienen. Zijn de Canadese vastgoedmarkt en de mondiale vastgoedmarkt te groot om om te vallen? Veel deskundigen zeggen dat in het ergste geval alleen een zachte landing meemaken als we de vastgoedmarkt instort. Kunnen de meesters dit bespreken en wat leringen geven voor deze gokverslaving aan onroerend goed?

Antwoord van de Geascendeerde Meester Saint Germain, 2023 – Webinar voor Amerika:

Hoewel ik in een eerder antwoord heb gezegd dat onroerend goed een relatief veilige belegging is, is dit natuurlijk alleen het geval wanneer de vastgoedmarkt groeit op basis van een traditioneel groeipercentage, een duurzaam groeipercentage dat niet wordt gedreven door speculatie. In een speculatieve markt is het zeker geen markt om in te beleggen als jij je pensioen veilig wilt stellen. Bij onroerend goed, op de aandelenmarkt en bij veel financiële instrumenten, zie je dat dit allemaal wordt gedreven door de ongebreidelde hebzucht van de financiers aan de top, de mensen in de top van de machtselite. Ze weten heel goed dat ze genoeg geld hebben om een kunstmatige zeepbel te vormen waarin de prijzen stijgen, of het nu gaat om aandelen, onroerend goed, financiële instrumenten, grondstoffen, wat het ook mag zijn, die een situatie zou kunnen scheppen waarin de prijzen kunstmatig stijgen en zodra de middenklasse van investeerders bij wijze van spreken ziet dat de prijzen op een bepaald vlak stijgen, die er bovenop springt en hun geld daarin stopt zodat ze een deel van de winst kunnen meepikken.

En de top van de machtselite weet dit, dus drijven ze de markten doelbewust op in deze spiraal. En wanneer de middenklasse van investeerders er bovenop springt, worden de prijzen nog hoger en dan heeft het een zichzelf versterkend effect, zodat steeds meer mensen uit de middenklasse van investeerders hun geld erin steken. En zelfs enkele niet-traditionele investeerders kunnen besluiten om daarop in te springen. De gevallen wezens, of de top van de machtselite, weten dat dit een piramidespel is. Ze weten dat dit niet houdbaar is, maar dat maakt hen niet uit, want zij zijn begonnen te kopen toen de prijzen lager waren. Als ze denken dat de prijzen zo hoog zijn gestegen als zou kunnen, zullen ze beginnen te verkopen. Dan zullen ze enorme winst maken, omdat ze relatief goedkoop hebben ingekocht en tegen een veel hogere prijs verkopen. Ze weten ook dat de prijzen zullen gaan dalen wanneer ze beginnen met verkopen. En dit zal weer een zichzelf versterkend effect hebben dat in veel gevallen tot een crash leidt. Of er al dan niet een crash komt, hangt af van hoe de meerderheid van de investeerders in de middenklasse reageert. Zullen ze een afwachtende houding aannemen en zeggen: “Ach, de prijzen zullen zich waarschijnlijk op een gegeven moment wel stabiliseren”. Of raken ze in paniek en zeggen: “Ik moet mijn geld er nu uithalen nu ik nog iets kan krijgen voor mijn aandelen of mijn onroerend goed, of wat het ook is”. Als ze in paniek raken, dan zal er een crash komen. Als dat niet het geval is, dan kan er sprake zijn van een enigszins zachte landing. De waarheid is natuurlijk dat de gevallen wezens deze situatie gedeeltelijk hebben veroorzaakt om zichzelf te verrijken, maar sommigen van hen ook alleen maar om chaos op lange termijn te scheppen. Er is geen andere rationele verklaring voor dan natuurlijk proberen het geld in handen van de top te concentreren. In veel landen zijn de kosten van huisvesting, de kosten van een plek om te wonen, naar een niveau gestegen dat gezien de salarissen van mensen onhoudbaar is. Aan de ene kant kun je zeggen: “Er is sprake van een vastgoedzeepbel, die wordt gedreven door hebzucht, en er kan sprake zijn van een zachte landing of geen zachte landing, maar op lange termijn is de stijging van de vastgoedprijzen niet houdbaar omdat dit de hele economie zal vernietigen.”

Als een land voortdurend de groei van de vastgoedprijzen toestaat, dan zal dit de economie vernietigen. Waarom? Omdat het een bewezen observatie is die je in de geschiedenis vele malen herhaald kunt zien; als de kosten van huisvesting boven een bepaald percentage van het inkomen van de mensen uitkomen, wat van land tot land enigszins varieert, dan zullen ze geen geld meer aan andere dingen uitgeven, wat vervolgens tot problemen zal leiden. Bedrijven gaan failliet, er gaan banen verloren, mensen kunnen hun hypotheek niet betalen, raken hun huis kwijt, ze kunnen hun hypotheek niet meer betalen en dat blijft maar in een spiraal gaan totdat de economie instort of de overheid ingrijpt en er iets aan doet. En je ziet dat China nu met dit probleem worstelt. Ongebreidelde hebzucht heeft een crisis veroorzaakt en de communistische regering weet eenvoudig niet wat ze eraan moet doen. Je zult dit over de hele wereld herhaald zien, omdat er een neerwaartse trend zal komen omdat de vastgoedprijzen zullen moeten dalen tot een niveau waarop mensen zich een huis kunnen veroorloven op basis van hun salaris. Ik heb al vaker gesproken over de gokeconomie en ik heb gezegd dat die gewoon niet duurzaam is.

En het zou verstandig zijn als mensen die niet tot de machtselite behoren niet op deze markten kopen, zouden we kunnen zeggen. Ik weet heel goed dat het verleidelijk is, omdat je in veel gevallen snel winst kunt maken, maar de vraag is hoeveel mensen meegesleept zullen worden in deze droom van gemakkelijk geld verdienen? Dat is de droom van de gevallen wezens. En hoeveel zullen kijken of iets duurzaam is? Als de meerderheid van de mensen, of op zijn minst een cruciaal aantal mensen in het land, door deze droom wordt meegesleept, dan zal er een zeepbel ontstaan en een crash komen, want dat is de enige manier waarop mensen iets leren. Misschien niet op die manier, zoals de Amerikanen niets hebben geleerd van eerdere hypotheekcrises, maar op den duur zullen ze het wel leren. Om terug te komen op de vraag of de huizenmarkt te groot is om om te vallen? Natuurlijk niet, vooral niet als je van het neoliberalisme houdt, dan is niets te groot om om te vallen. Maar als je dat niet doet, dan realiseer jij je uiteraard dat de regering, een democratische regering, op een gegeven moment zich ermee moet gaan bemoeien en maatregelen moet nemen om betaalbare huisvesting te garanderen.

Of het nu gaat om het bouwen van appartementsgebouwen en het verhuren ervan, of het nemen van andere maatregelen, is niet alleen een recht van een democratische regering maar ook een plicht, het is de verantwoordelijkheid van een democratische regering om dit te doen. Omdat een democratische regering de meerderheid van de mensen moet beschermen en dit investeringsplan in onroerend goed is in werkelijkheid door de elite is gecreëerd om de elite te verrijken om geld van het volk af te pakken. En het is de plicht van een democratische regering om dit te voorkomen, om dit te stoppen. Dit zien veel regeringen natuurlijk niet in, en daarom zeg ik dat er waarschijnlijk enkele crashes zullen plaatsvinden, want hoe zullen de regeringen anders bereid zijn om dit te erkennen?