De val van Constantinopel en de opkomst van het tsaristische Rusland

 

Vraag: Ik ben geboren en woon in Rusland. Bij het bestuderen van de geschiedenis van mijn land heb ik een patroon opgemerkt dat naar mijn mening de ontwikkeling ervan tot op de dag van vandaag heeft beïnvloed. Tot halverwege de vijftiende eeuw leek de staat Moskou niet veel te verschillen van andere middeleeuwse staten, maar rond die tijd begonnen de heersers van Moskou de titel tsaar van de Romeinse keizer te gebruiken en namen ze de Byzantijnse dubbelkoppige adelaar over als staatsembleem en veranderde de naam van de staat in Rusland. De Byzantijnse cultuur, met name door de oosters-orthodoxe kerk, begon Rusland steeds meer te beïnvloeden. Begin zestiende eeuw ontstond binnen de Russisch-orthodoxe kerk het idee dat Moskou het Derde Rome was, waarbij Rusland werd uitgeroepen tot de spirituele erfgenaam van zowel het West- als het Oost-Romeinse Rijk.

In de loop der tijd heeft dit idee wortel geschoten in het collectieve bewustzijn. Vanaf het einde van de middeleeuwen tot tegenwoordig is chauvinisme een dominante ideologie in Rusland. Deze ideologie verkondigt de goddelijke uitverkorenheid en heilige missie van Rusland om zich te verzetten tegen de westerse beschaving en rechtvaardigt de inname van vreemde landen. Ik heb het gevoel dat dezelfde ideeën aanwezig waren in het Oost-Romeinse Rijk Byzantium, dat vanaf haar oprichting concurreerde met het West-Romeinse Rijk en op haar hoogtepunt vrijwel hetzelfde gebied bezette. Mijn vraag is de volgende: Is het mogelijk dat de hiërarchie van gevallen wezens die het Oost-Romeinse Rijk, Byzantium, beheerste, na de val van Constantinopel in 1453 Rusland overnam en in haar macht begon te krijgen? Waren deze historische gebeurtenissen willekeurig of het resultaat van de activiteit van diezelfde hiërarchie van gevallen wezens die over Byzantium had geregeerd?

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain, Pasen 2025 – Webinar voor Oekraïne:

Je observatie is weliswaar goed, maar niet dat de hele hiërarchie van gevallen wezens uit het Byzantijnse Rijk naar Rusland is overgegaan, maar sommigen van hen hebben dat wel gedaan. Als je terugkijkt op de geschiedenis, moet jij je echter realiseren dat een beperkt aantal gevallen wezens steeds opnieuw is geïncarneerd en zichzelf op leiderschapsposities in verschillende rijken hebben geplaatst.

En hoewel ze keer op keer een wereldrijk hebben gesticht en het vervolgens van binnenuit hebben vernietigd door hun beperkte visie, hebben ze het nooit opgegeven. Ze proberen nog steeds het ideale rijk te vormen dat duizend jaar zal duren, aangezien ze dat getal vaak gebruiken. Ze proberen een eeuwig rijk te vormen en wanneer een rijk zichzelf vernietigt, gaan ze onmiddellijk op zoek naar een andere plek waar ze een groep mensen kunnen vinden die ze tot hun gewillige en gehoorzame slaven kunnen maken, zodat ze een ander rijk kunnen stichten. Dit beperkt zich echter niet alleen tot Rusland, en het komt niet eens specifiek uit Byzantium of de oosters-orthodoxe kerk. Het was meer dat de oosters-orthodoxe kerk door de gevallen wezens werd gebruikt als instrument om de visie te creëren dat ze superieur waren en dat het volk door God is uitverkoren voor een belangrijke missie. Dit hebben we de epische mentaliteit genoemd die de gevallen wezens keer op keer in verschillende vermommingen hebben gebruikt om een gevoel van superioriteit te scheppen en je ziet het in veel landen over de hele wereld, zelfs vandaag de dag, maar zeker ook historisch.

Het is gewoon een feit dat je, als je naar de geschiedenis kijkt, ziet dat het geloof dat ons volk een speciale missie heeft, dat we superieur zijn, dat we door God zijn uitverkoren, altijd leidt tot de ondergang van die beschaving. In sommige gevallen duurt het lang, in andere gevallen duurt het kort, maar het resultaat is vrijwel onvermijdelijk, wanneer je het historisch bekijkt. Maar het is natuurlijk belangrijk dat je ziet dat dit geloof wel enigszins bestaat in het collectieve bewustzijn van Rusland, zoals we al eerder hebben gezegd. Je moet echter voorzichtig zijn met dit herleiden tot een specifieke historische gebeurtenis en zeggen dat het daar allemaal is begonnen, want het komt in werkelijkheid van de gevallen wezens die niet één groep mensen of één natie gebruiken. Ze proberen dezelfde intriges, hetzelfde plan, in veel verschillende landen uit en kijken gewoon waar het aanslaat en zij het een zetje kunnen geven en in een extremere richting kunnen voeren. In zekere zin zou je kunnen zeggen dat Rusland niet uniek is. Dit is een patroon dat zich keer op keer heeft herhaald en zich zelfs vandaag de dag nog herhaalt.