De Wereld van Vorm maakt jouw Groei gemakkelijker

 

Geascendeerde Meester Kuthumi, 23 september 2023 – Almaty, Kazachstan

IK BEN de Geascendeerde Meester Kuthumi. In de ruim twintig jaar dat deze boodschapper al boodschapper is, hebben mensen af en toe gevraagd waarom ik niet met deze nieuwe dispensatie samenwerk. Ik vond dat ik maar eens van deze gelegenheid gebruik moest maken in mijn hoedanigheid en ambt als Wereldleraar om wat leringen te geven over de praktische aspecten van het mee stromen met de Rivier van Leven.

Het contrast tussen het dagelijks leven en spirituele groei
Van tijd tot tijd hebben we gesproken over bepaalde enigma’s, bepaalde raadsels op het spirituele pad, die er in het fysieke octaaf zijn waar je op een gegeven moment mee moet worstelen, die je moet proberen op te lossen, je moet proberen verder te komen. Maar misschien is het grootste enigma – een enigma dat al bestaat vanaf de allereerste keer dat zelfbewuste wezens incarneerden, niet alleen op aarde maar in elke niet-geascendeerde sfeer – wel hoe jij je spirituele groei in evenwicht kunt brengen met het dagelijkse leven in de praktijk.

Laten we, om niet al te filosofisch te zijn, kijken naar de realiteit waarmee je hier op aarde, een zeer dichte planeet, wordt geconfronteerd. En wat betekent het dat het een dichte planeet is? Welnu, het betekent dat je fysieke lichaam zichzelf niet alleen in stand kan houden met het spirituele licht dat je ontvangt van jouw IK BEN Aanwezigheid. Op veel natuurlijke planeten die tot een bepaald niveau zijn verheven, kan dit inderdaad, niet beslist bij alle wezens op de planeet, maar zeker bij degenen die zich ijverig hebben toegelegd op het spirituele pad en een bepaald bewustzijnsniveau hebben bereikt. Ze hoeven hun fysieke lichaam niet daadwerkelijk te voeden, maar op aarde heeft je lichaam natuurlijk wel voedsel nodig. Die heeft een bepaalde temperatuur nodig. Die heeft onderdak nodig; een dak boven je hoofd om beschermd te zijn tegen regen en sneeuw. En natuurlijk heb je in sommige gevallen, in bepaalde situaties, fysieke bescherming nodig, hetzij tegen dieren of dieren in een menselijk lichaam, die je misschien kunnen aanvallen.

Dit betekent dat jij, wanneer je op aarde bent geïncarneerd en wanneer jij je ervan bewust wordt dat er een spiritueel pad is dat naar hogere bewustzijnsniveaus leidt, je voor het raadsel staat: “Hoe moet ik omgaan met het feit dat ik voor mijn fysieke lichaam moet zorgen en tegelijkertijd het spirituele pad bewandelen?” Dit enigma is natuurlijk alleen maar nog moeilijker geworden nadat de gevallen wezens op aarde zijn geïncarneerd, omdat ze heel veel leugens en illusies hebben verspreid, zoals andere meesters al hebben gezegd. Er is een vrij oud momentum op aarde waardoor mensen een contrast zien, een tegenstelling tussen het dagelijkse leven en spirituele groei. Waarom ben ik de geascendeerde meester die hierover spreekt? Als je naar mijn incarnaties kijkt, dan zien degenen die ze kennen, dat ik erg met dit probleem heb geworsteld.

Het voorbeeld van Sint Franciscus
Veel mensen kennen mijn incarnatie als Sint Franciscus. Ik groeide op in een redelijk rijke familie en jarenlang gaf ik me over aan zogenaamde sensuele genoegens, dat ik daarna ontwaakt ben en toen, bijna naar het andere uiterste ging, als een asceet ging leven. Ik stichtte een kloosterorde waarbij ik – om aan te tonen dat ik bereid was aardse geneugten achter me te laten – onder andere eiste dat de leden van die orde alleen voedsel mochten eten dat ze hadden gevonden of dat was weggegooid of waar ze om hadden gebedeld. Wanneer je dit vanuit een neutraal perspectief bekijkt, kun je zien dat dit duidelijk een onevenwichtige aanpak was. Een van de belangrijkste redenen waarom de orde niet groeide, was gedeeltelijk omdat sommige mensen stierven door voedselvergiftiging of ondervoeding.

Je ziet dat zelfs wij, de mensen die nu geascendeerd zijn, hiermee hebben geworsteld toen we geïncarneerd waren. Zelfs in sommige latere incarnaties worstelden we hiermee. Waarom vertel ik je dit? Omdat je dan misschien naar jezelf kunt kijken en begrijpt dat het niet zo vreemd is dat je hiermee worstelt en misschien een beetje geduld met jezelf kunt hebben. Ik vertel je dit ook, want waarom zou je niet proberen van mijn ervaringen te leren? Waarom zou je het leven van Sint Franciscus niet vanuit een kritischer, neutraler perspectief bekijken?

Er zijn natuurlijk boeken geschreven over Sint Franciscus, die je zou kunnen lezen, maar in plaats van die te lezen met de, eerlijk gezegd, idealistische kijk die veel mensen op Sint Franciscus hebben, zou je het ook vanuit een neutraler perspectief kunnen lezen en jezelf de vraag stellen: “Was wat Sint Franciscus deed evenwichtig of was het te extreem, misschien op een of andere manier zelfs wel doorgeslagen?” En ik zal hier niet te diep op ingaan, omdat ik ieder van jullie aanmoedig om zelf iets over het leven van Sint Franciscus te lezen en je eigen observaties te maken als je enige affiniteit met mij als geascendeerde meester voelt. Ook kun je mijn hulp inroepen om te kijken wat er uit balans was en wat jij daar persoonlijk van kunt leren.

Hoe je omgaat met de behoeften van je lichaam
Ik gebruik het alleen als voorbeeld voor alle spirituele mensen op aarde die hier eigenlijk mee worstelen. En natuurlijk zijn er verschillende manieren om dat te doen. Een van de typische manieren die je ver terug in de geschiedenis ziet, is dat mensen met sensuele genoegens omgaan door zichzelf die genoegens te ontzeggen; zich terug te trekken uit de wereld en proberen de behoeften van het lichaam te negeren die verder gaan dan het absolute minimum voor het voortbestaan van het lichaam. Veel asceten, zoals de mensen waar de Boeddha zich na zijn ontwaken bij aansloot, hebben dit in verschillende vormen tot in het extreme doorgevoerd. Wij als geascendeerde meesters hebben natuurlijk vaak gezegd dat dit in deze tijd niet de beste aanpak is. En wij moedigen je ook niet aan om het te doen.

Maar de mensen hebben natuurlijk ook andere benaderingen gevolgd. Eén daarvan is dat je zegt dat sensueel genot gewoon iets is wat je moet overwinnen. En dat doe je door zover te komen dat je er genoeg van hebt. Je hoeft je alleen maar een tijdje over te geven aan sensuele genoegens totdat je er genoeg van krijgt. En wanneer je naar deze aanpak kijkt, kun je zeggen: “Is die goed of niet goed?” En het antwoord daarop is ja en nee. Voor sommige mensen kan die goed zijn. Wanneer ze een bepaald niveau van de hogere bewustzijnsniveaus zijn gepasseerd en het zesennegentigste niveau naderen, kunnen ze nog wel een bepaald verlangen hebben naar een bepaalde activiteit op de wereld. En het kan nuttig zijn voor hen om zich een tijdje met die activiteit bezig te houden totdat ze er genoeg van hebben.

Voor mensen op een lager bewustzijnsniveau ligt het anders, want als die zich overgeven aan sensuele genoegens, zullen ze eenvoudig hun energieveld openstellen voor allemaal entiteiten in het collectieve bewustzijn die zijn gevormd door mensen die zich overgeven aan deze genoegens. En zij zullen dan proberen je gedachten over te nemen en niet alleen proberen zich over te geven aan een genoegen met de bedoeling hem te overwinnen, maar zich er tot in het oneindige aan over te geven, waardoor ze jouw licht en energie kunnen stelen.

Dit is gedaan door sommige mensen die dachten dat ze spiritueel waren en dachten dat ze zich een tijdje aan die genoegens moesten overgeven, maar in plaats daarvan verstrikt zijn geraakt in een tredmolen waaruit ze zich niet konden bevrijden van die genoegens, omdat ze waren overgenomen door een of andere entiteit. En die entiteit heeft een onverzadigbare behoefte aan genot. Wanneer jij je overgeeft aan het genot, geef je de entiteit jouw licht. Dat houdt nooit op. Het kan nooit genoeg zijn. Er zal nooit een punt komen waarop een van die entiteiten zegt: “Ik heb nu genoeg energie van jou gehad. Ik laat je los en val iemand anders lastig.” Zo kunnen zij niet denken. Sommige mensen hebben daarom levens verspild die hen geen enkele spirituele groei hebben opgeleverd. En op den duur zijn sommigen ontwaakt. Anderen niet.

Nogmaals, er kunnen mensen zijn die een niveau hebben bereikt waarop ze niet kwetsbaar zijn voor deze entiteiten. Ze kunnen zich overgeven aan dat specifieke genot zonder dat het wordt gedreven door de entiteiten en het onverzadigbare verlangen. Wanneer je een bepaald niveau van het spirituele pad bereikt, is het heel goed mogelijk om van seksuele activiteit te genieten zonder je aura te openen voor de vele seksuele entiteiten die proberen mensen in een tredmolen te krijgen waardoor zij hun licht kunnen stelen. Met andere woorden, je kunt seks hebben zonder je licht aan lagere krachten te geven. Maar dit vereist natuurlijk een bepaald bewustzijnsniveau, een bepaald niveau van onthechting. En hetzelfde geldt voor elke andere wereldlijke activiteit.

Je terugtrekken uit de wereld
Je ziet opnieuw de benadering: dat jij je om spiritueel te zijn, niet moet bezighouden met wereldlijke activiteiten, niet alleen met sensuele genoegens, maar elke wereldlijke activiteit. Veel spirituele mensen hebben dezelfde denkwijze overgenomen als ik had tijdens mijn incarnatie als Sint Franciscus. Ze hebben zich uit de wereld proberen terug te trekken, het klooster in te gaan waar ze hun fysieke activiteiten tot een absoluut minimum hebben beperkt. Ze hebben geen familie. Ze hebben geen werk. Ze zijn niet actief in de samenleving. Ze leven in een zeer streng gecontroleerde monastieke omgeving, waar fysiek weinig eisen aan hen worden gesteld en ze kunnen veel tijd besteden aan meditatie of gebeurde of hoe ze een spirituele activiteit ook bekijken in tegenstelling tot een wereldlijke activiteit.

Het punt is dat het onderwerp van deze conferentie mee stromen met de Rivier van Leven is. Helpt het je om je te onthouden van wereldlijke activiteiten om met de Rivier van Leven mee te stromen? En het antwoord is dat dit in de meeste gevallen niet het geval is. Er kunnen een paar gevallen zijn waarin mensen een bewustzijnsniveau hebben bereikt waarop ze zich kunnen terugtrekken uit wereldlijke activiteiten en zich kunnen afstemmen op de Rivier van Leven en die door hun gebeden, hun toewijding en hun meditaties, laten stromen. Ik ontken niet dat dit kan, maar ik zal je een heel eenvoudige waarheid vertellen. Degenen die de Rivier van Leven kunnen voelen die door een zogenaamd spirituele activiteit stroomt, kunnen ook de Rivier van Leven voelen die door bijna elke activiteit stroomt waarmee ze bezig zijn want wat hebben we consequent over dit onderwerp gezegd in de dictaten van andere meesters? Dat de Rivier van Leven niet stroomt in overeenstemming met de omstandigheden.

Je kunt geen monastieke omgeving of een mysterieschool of een organisatie van geascendeerde meesters vormen waarin iedereen die haar betreedt en meedoet aan de activiteiten, automatisch de stroom van de Rivier van Leven zal krijgen. Dat hangt helemaal af van je bewustzijn. En wat in jouw bewustzijn stelt je open of sluit de stroom af? Hoe onevenwichtiger je bent, hoe meer jij je afsluit voor die stroom. En ik weet dat dit geen precieze definitie is, want wat betekent het om in evenwicht te zijn? Laten we daar dan eens over nadenken.

De onevenwichtige benadering van het leven
Tijdens het Vissentijdperk moesten sommige mensen voor bepaalde initiaties slagen om de voorloper te kunnen zijn van de verschuiving die er zou kunnen plaatsvinden. En daarom was het tijdens het Vissentijdperk beter dat mensen zich uit de wereld terugtrokken; in ieder geval sommige mensen, maar nu bevinden we ons in het Aquariustijdperk. En in deze cyclus is het niet het meest constructief dat spirituele mensen proberen zich uit de wereld terug te trekken. En daarom vereist je terugtrekken uit de wereld vandaag de dag een zekere dwang. Overigens had je in het Vissentijdperk ook dwang nodig, maar vandaag de dag is er niettemin meer dwang nodig om je uit de wereld terug te trekken. En dwang schept altijd een onevenwichtigheid, want waar berust dwang op? Op de dualistische denkwijze dat één polariteit de juiste is en dat een andere polariteit de verkeerde is. En je moet de verkeerde vermijden en naar de juiste kant gaan. Dit is in wezen de benadering die spirituele en religieuze mensen al heel lang hebben. Ze gebruiken hun religie om te zeggen dat dit volgens hun Bijbel en hun doctrines de wil van God is, dat dit de hoogste leer is, de beste manier van leven. Ze dwingen zichzelf om op deze manier te leven in de veronderstelling dat dit iets voor hen zal doen, zoals het veiligstellen van een plek in de hemel na hun dood. Maar ze gebruiken dwang om dit te doen.

Dwang stuurt je daarom naar een van de dualistische uitersten en weg van de andere. Maar wat gebeurt er als je probeert naar één dualistisch uiterste te gaan? Je zou kunnen zeggen dat er een elastiek tussen de twee dualistische uitersten zit en dat dit elastiek om je middel wordt vastgebonden. Daar sta je, je probeert naar één dualistisch uiterste te gaan. En wat gebeurt er? Het elastiek tussen jou en het andere uiterste gaat strak staan. Je trekt eraan. En dat gaat steeds strakker staan. En hoe dichter je bij het ‘juiste’ uiterste komt, hoe meer het elastiek je naar de andere kant trekt. Hoe meer kracht je moet uitoefenen om vooruitgang te boeken, hoe meer kracht je moet uitoefenen om te voorkomen dat je achteruit glijdt. En dit betekent dat je in een onevenwichtige gemoedstoestand terechtkomt, een onevenwichtige benadering van het leven. Dat kan niet anders.

Ik spreek uit ervaring. Ik heb het zelf in veel incarnaties meegemaakt. Dat geldt ook voor alle andere geascendeerde meesters. We proberen ons niet meer op een voetstuk te plaatsen en te zeggen dat we geascendeerd zijn omdat we heel anders waren dan jullie. In plaats daarvan proberen wij jullie iets te helpen onthouden wat we zelfs in voorgaande dispensaties hebben gezegd: wat één heeft gedaan, kan iedereen doen. Door het feit dat we uit evenwicht waren, kun je begrijpen dat je, ook al was je misschien uit balans, het nog steeds kunt halen, omdat je die onevenwichtigheid kunt gaan zien, kunt zien dat die van gescheiden zelven komt en dat je die kunt overwinnen.

De verdeeldheid transcenderen
Wat is een constructieve benadering van spiritualiteit in het Aquariustijdperk? Dat jij je in de eerste plaats bewust wordt van iets waar andere meesters over hebben gesproken, dat de gevallen wezens een maatstaf hebben gesteld, nogal veel maatstaven. Daar sta je; je wordt je ervan bewust dat er een spiritueel pad is: “Ik zou dat spirituele pad moeten bewandelen of ik wil dat spirituele pad ook bewandelen. Wat is dan de maatstaf waar ik me aan moet houden om het spirituele pad te kunnen bewandelen en hoe ik kan beoordelen of ik vooruitgang boek op dat pad?” En dan komen de gevallen wezens die zeggen: “Wij zijn de echte leraren. Dit zijn de maatstaven. Als jij je aan die maatstaven houdt, zul je vooruitgang boeken op het pad. Als jij je er niet aan houdt, boek je ook geen vooruitgang.”

Heel veel spirituele mensen hebben zich aan die maatstaven gehouden en waar berusten ze altijd op? Sommige activiteiten zijn niet spiritueel, andere activiteiten zijn spiritueel. Neem deel aan de spirituele activiteiten, vermijd de niet-spirituele activiteiten want zo boek je vooruitgang. En wat houden die maatstaven dan in? Hoe meer jij jezelf dwingt om de niet-spirituele activiteiten te vermijden en de spirituele activiteiten na te streven, hoe meer vooruitgang je boekt. Maar vergelijk dit eens met wat ik net zei over het elastiek. Wanneer jij je in de richting van de spirituele activiteiten beweegt en je afwendt van de niet-spirituele activiteiten, span je het elastiek aan dat je naar de niet-spirituele activiteiten trekt. En dit kan niet in evenwicht worden gebracht.

Dit kan de Boeddha niet hebben onderwezen toen hij sprak over onthechting. We zouden kunnen zeggen dat een gehechtheid een onevenwichtigheid in je wezen creëert en dat de weg naar een hogere bewustzijnsstaat bestaat uit het overwinnen van je gehechtheden, zodat je in balans komt. Nogmaals, het evenwicht waar de Boeddha over sprak, was niet het middelpunt tussen de twee dualistische uitersten; maar juist dat je de dualistische schaal transcendeert. Hoe transcendeer je dan de dualistische schaal? Door het idee op te geven dat sommige activiteiten spiritueel zijn en sommige activiteiten niet-spiritueel zijn.

Neem nu alle spirituele mensen op deze planeet en presenteer hen wat ik zojuist heb gezegd. De reactie zou zijn dat negenennegentig procent of meer van hen dit zouden verwerpen, omdat ze vast zouden houden aan de aanpak die ze al hadden: er zijn duidelijk activiteiten die niet spiritueel zijn en er zijn duidelijk activiteiten die spiritueel zijn. En ze kunnen verschillende dingen citeren. Ze zouden erop kunnen wijzen dat het verkopen van drugs, het vermoorden van mensen, het deelnemen aan oorlogen en het stelen van anderen, duidelijk geen spirituele activiteit is.

Alles wat je doet, spiritueel maken
En dit is precies hoe de gevallen wezens mensen misleiden, want waar komt al dat moorden en de chaos op deze planeet vandaan? Van de gevallen wezens natuurlijk. Het wordt niet altijd alleen door gevallen wezens uitgevoerd, maar vindt daar wel zijn oorsprong en zij hebben mensen ertoe aangezet om zich met deze activiteiten bezig te houden. Zij hebben die activiteiten gecreëerd. En dan zeggen ze tegen de spirituele mensen die beginnen te ontwaken voor het spirituele pad dat ze de gewelddadige activiteiten die ze hebben gegenereerd, gebruiken om het idee te versterken dat er duidelijk activiteiten zijn die niet spiritueel zijn. En daarom moeten er ook activiteiten zijn die spiritueel zijn. Als je bidt of mediteert, chant of decreten opzegt of een gebedsmolen laat draaien, is dit een spirituele activiteit die jouw spirituele groei zal bevorderen.

Nu zou je kunnen zeggen dat dit weer een enigma is. Maar het is een kunstmatig enigma dat de gevallen wezens in het leven hebben geroepen, omdat de waarheid is dat niet de activiteit op zich wel of niet spiritueel is, maar het bewustzijn van iemand bepaalt of een specifieke activiteit de spirituele groei van de persoon wel of niet bevordert. Met andere woorden, wanneer jij je bewustzijn op een bepaald niveau hebt gebracht, maak jij het spiritueel wanneer jij je met een bepaalde activiteit bezighoudt. Natuurlijk, en dit is de reden waarom het enigma kunstmatig is, zijn er bepaalde activiteiten waaraan je niet meer zou deelnemen zodra je jouw bewustzijn hebt verhoogd naar een bepaald niveau waarop je elke activiteit spiritueel kunt maken.

Natuurlijk is iemand vermoorden geen spirituele activiteit. Maar niemand die zijn bewustzijn op een bepaald niveau op het pad heeft gebracht, zou zich schuldig maken aan een moord. Het is een kunstmatig dilemma om duidelijk agressieve activiteiten te gebruiken om de maatstaven te versterken: spirituele activiteit – niet-spirituele activiteit, omdat het niet om de activiteit gaat, maar het bewustzijn van iemand die het doet. En dit betekent dat het in dit Aquariustijdperk kunstmatig, onnodig, onevenwichtig, niet-constructief, of moeten we zeggen niet-spiritueel, is om een scheiding te handhaven door te zeggen dat elke normale dagelijkse activiteit niet spiritueel is en alleen activiteiten waarbij ik me terugtrek uit het normale leven en spirituele rituelen of gebeden doe of mediteer, alleen spiritueel zijn.

Waar begon ik mee? Dat het een onontkoombare realiteit op aarde is dat je fysieke lichaam bepaalde behoeften heeft. Heel lange tijd hebben spirituele bewegingen en spirituele leraren gesteld dat het zorgen voor lichamelijke behoeften niet spiritueel is. Je moet alle behoeften negeren die je kunt negeren. En je hoeft je alleen maar te bekommeren over de absoluut noodzakelijke behoeften. Je moet eten. Maar je eet zo weinig mogelijk. En je eet voedsel dat niet lekker smaakt en je zorgt ervoor dat je er niet van geniet terwijl je het opeet. Wanneer je niet van het leven geniet, ben je spiritueel. Wat is dit voor onzin?

Ja, ik geloofde hierin als Sint Franciscus. Zeker, maar maak niet de fout te denken dat ik, omdat de katholieke kerk mij heilig heeft verklaard, een perfect mens in die incarnatie was. Denke eraan dat ik na die incarnatie niet ben geascendeerd. Waarom niet? Omdat ik nog dingen moest leren. Ik had psychologische problemen die ik moest oplossen. Die hele scheiding tussen spiritueel en niet-spiritueel is kunstmatig. In de cyclus van het Aquariustijdperk, de Gouden Eeuw van Saint Germain, is dit niet constructief. Het is niet constructief voor je groei. Het is niet constructief voor het manifesteren van de Gouden Eeuw.

De bedoeling van het leven
Denk eens na over dit concept. Saint Germain wil een Gouden Eeuw op aarde manifesteren. Wat denk je dat een gouden eeuw betekent? Denk je dat dit betekent dat de meerderheid van de bevolking in kloosters in afgelegen gebieden zal gaan leven en alle wereldlijke genoegens zal negeren? Of denk je dat het dagelijks leven voor alle mensen op aarde veel beter zal worden dan het nu is? Kunnen ze allemaal een welvarende levensstijl hebben, zodat ze niet al hun tijd en energie hoeven te besteden aan het zorgen voor de behoeften van het fysieke lichaam, maar aandacht overhouden om te werken aan hun psychologische problemen, het verbeteren van de samenleving en het helpen van andere mensen? Je ziet dat dit, de Gouden Eeuw manifesteren, niet kan als alle meer volwassen spirituele mensen de houding hebben dat zij zich uit de samenleving moeten terugtrekken. Wie zal dan de Gouden Eeuw manifesteren? De gevallen wezens? Of de doorsneemens? Hoe ga je activiteiten in de samenleving verbeteren, tenzij de meer spiritueel volwassen mensen zich met de samenleving bezighouden?

Denk hierover na. Is je fysieke lichaam, is de materiële wereld, is het moederrijk, de vijand van je spirituele groei? Op wat voor manier dan? Hoe zou jij dan spiritueel groeien? Stel je het één minuut voor. Er bestaat geen fysieke wereld, alleen het ongedifferentieerde bewustzijn van Brahma. Alleen Brahma is echt, de wereld is een illusie. Dan bestaan er geen illusies, alleen Brahma. Alleen ongedifferentieerd bewustzijn. In de eerste plaats: Hoe zou je als individueel wezen bestaan als er alleen maar ongedifferentieerd bewustzijn was? Maar laten we nu zeggen dat Brahma zichzelf heeft gemanifesteerd als individuele wezens. Hoe zou je groeien als er geen wereld was?

We hebben het al eerder gezegd: je groeit door keuzes te maken en de gevolgen ervan te ervaren. Maar als er geen vormen zijn, als er geen differentiatie is, hoe zou je dan een keuze kunnen maken en weten wat de consequentie daarvan is? Dat kan alleen omdat er een wereld is die vorm heeft, die je mogelijkheden geeft om andere keuzes te maken. En alleen omdat er een wereld is die verschillende vormen van verschillende keuzes laat zien, kun je die consequenties van je keuzes zien. En pas als je de consequenties van je keuzes ziet, heb je de kans om naar je bewustzijnsstaat te kijken en te beseffen dat de consequenties die je manifesteerde, een weerspiegeling zijn van jouw bewustzijnsstaat. En daardoor kun jij je bewustzijnsstaat verfijnen. Je kunt je bewustzijnsstaat verhogen en andere consequenties manifesteren. Hoe zou je anders kunnen groeien?

Er zijn ook mensen die zullen zeggen: “De bedoeling van het leven is niet groeien. Het is de bedoeling dat je ontwaakt uit de illusie en beseft dat we Brahma zijn. Wij zijn het ongedifferentieerde bewustzijn.” Ja, maar als Brahma het enige is wat echt is, waar kom je dan vandaan? Er bestaat niets buiten Brahma, toch? Het kan niet per ongeluk zijn. Brahma moet besloten hebben jou te scheppen. En waarom deed hij dat? Heeft Brahma jou als individueel wezen geschapen om alleen maar in slaap te vallen, weer te ontwaken en terug te gaan naar Brahma? Waarom zou hij jou dan scheppen? Brahma had ook gewoon Brahma kunnen blijven, het ongedifferentieerde bewustzijn. En de enige oplossing hiervoor is dat Brahma of de Schepper jou als geïndividualiseerd wezen heeft geschapen, opdat je geleidelijk je zelfgevoel zou uitbreiden, totdat je hetzelfde bewustzijnsniveau bereikt als de Schepper.

Er is een concept dat de uitademing en de inademing van God heet. God ademt uit, schept de wereld van vorm, schept zelfbewuste wezens in die wereld van vorm, en dan trekt God die wereld van vorm terug naar zichzelf. Maar waarom zou God dit doen als de wereld gewoon zou verdwijnen en alle zelfbewuste wezens zouden verdwijnen? God doet dit niet om jou terug te trekken naar het niet-bestaan, maar om je terug te trekken naar God als een God, als een wezen dat het bewustzijnsniveau van de Schepper heeft bereikt. Vertel me eerlijk: welk andere bedoeling zie jij voor het feit dat je bestaat? Of ben je zo ver weg dat je ontkent dat je bestaat, omdat jouw zelf slechts een illusie is? In dat geval zal niets van wat ik zeg enig verschil maken. Laten we verder gaan.

Groei ik door deze activiteit?
Je bent gemaakt om je zelfgevoel te vergroten. En de enige manier waarop jij je zelfgevoel kunt vergroten, is door interactie met een omgeving die vorm heeft, zodat het, wanneer je keuzes maakt, verschil maakt of je dit of iets anders doet. Zo groei je! Wat voor zin heeft het om te zeggen dat deze wereld van vorm de vijand is van jouw groei? Die maakt jouw groei mogelijk. Die is juist de voorwaarde om te kunnen groeien. Is het dan een kwestie van de wereld verdelen in spirituele en niet spirituele activiteiten, waarbij we proberen de niet-spirituele te vermijden en ons op de spirituele te richten? Of is het een kwestie van zeggen dat elke activiteit mij in staat kan stellen om mijn zelfgevoel te vergroten?

Het is geen kwestie van kiezen: “Doe ik dit of doe ik dat?” Het is een kwestie van: “Leer ik van wat ik doe of leer ik niet van wat ik doe?” In plaats van te denken: “Deze activiteit is niet spiritueel. Deze activiteit is spiritueel”, is het een kwestie van nadenken: “Leer ik van deze activiteit? Groei ik door deze activiteit?” En het gaat niet zozeer om de activiteit, maar wel om je manier van denken, je bereidheid om naar jezelf te kijken. Zoals ik al zei, zijn er natuurlijk activiteiten waar jij je niet mee bezig zult houden als jij je toelegt op je eigen groei, omdat je weet dat ze je niet helpen groeien. Je hebt dit in vorige levens al ervaren.

Maar als je de zeer gewelddadige, agressieve activiteiten of andere activiteiten die andere mensen schade berokkenen, weghaalt – als je al het tuig weghaalt dat door de gevallen wezens of menselijke wezens in de staat van dualiteit en gescheidenheid in het leven is geroepen, zijn er nog steeds een veelheid aan activiteiten die je kunt ondernemen en die anderen geen schade berokkenen, die jou geen schade berokkenen. Het heeft geen zin om naar deze activiteiten te kijken en te zeggen: “O, dit is spiritueel. Dit is niet spiritueel.” Een van deze activiteiten kan je groei vergemakkelijken als je die doet met de houding dat jij je groei wilt vergemakkelijken, dat je bereid bent naar jezelf te kijken en jouw reactie op iedere situatie die je tegenkomt. Dat is spiritueel zijn! Dat was trouwens altijd al zo, maar in het Aquariustijdperk zelfs nog meer. Het is geen kwestie van een spirituele activiteit of een niet-spirituele activiteit uitkiezen. Het is een kwestie van een constructieve activiteit kiezen en deze spiritueel maken.

Het leven waarderen en eraan deelnemen
Je lichaam heeft bepaalde fysieke behoeften. Waarom zou het niet spiritueel zijn om daarvoor te zorgen? Waarom zou het onspiritueel zijn om te eten? Waarom zou het onspiritueel zijn om van eten te genieten? Je bent hier, je leeft op deze wereld. De Elohim hebben de planeet aarde ontworpen – het is tamelijk ingewikkeld om een planeet te ontwerpen. Het is een wereld waarop een groot aantal elementaire wezens aanwezig zijn en die alle fysieke dingen die je lichaam nodig heeft, maken. Hoe denk je dat de spirituele mensen die in hun klooster elke hap rijst honderdenacht keer kauwen, terwijl ze het genot om op de rijst te kauwen, negeren maar zich in plaats daarvan op een of andere mantra concentreren, de elementale wezens laten voelen? Denk je dat ze ervoor zorgen dat de elementalen zich gewaardeerd voelen? Nee.

Maar neem nu iemand die zich niet te veel aan eten overgeeft, maar die zegt: “Ik moet eten. Waarom zou ik er niet van genieten?” Je waardeert de maaltijd en de elementalen die betrokken zijn bij het bereiden van die maaltijd, voelen zich gewaardeerd. Waarom kan dat niet spiritueel zijn? Neem het feit dat je op de moderne wereld, om aan voedsel te komen, óf boer moet zijn en het moet verbouwen, óf een baan moet hebben en geld verdienen om het te kopen. Hoezo zou dat niet spiritueel zijn? Hoe zou het niet spiritueel zijn om een bepaalde baan te hebben en die baan uit te oefenen, die baan spiritueel te maken? Wat hebben we gezegd over de Rivier van Leven? Die is niet afhankelijk van fysieke omstandigheden, wat betekent dat hij zich in elke situatie door jou heen tot uiting kan brengen.

Wanneer je een baan hebt, een baan uitoefent, wanneer je een gezin hebt, wanneer je met een bepaald aspect van het leven bezig bent, kan de Rivier van Leven door je heen stromen en zich tot uitdrukking brengen als jij je daarvoor openstelt. En het Al te verheffen door andere mensen te helpen, door met nieuwe ideeën te komen, door heel veel dingen. Er zijn mensen die zeggen: “Ik moet spiritueel zijn en helaas moet ik een baan hebben, maar ik ga daar zeker niet mijn best op doen. Ik ga het minimum doen om genoeg geld te verdienen, zodat ik bruine rijst kan kopen en deelnemen aan mijn volgende spirituele retraite.”

En hoe stellen ze zich open voor de stroom van de Rivier van Leven wanneer ze zo doen? Ze sluiten hun geest af voor de stroom van de Rivier van Leven, maar als jij je dagelijkse activiteiten, je fysieke activiteiten, doet met de houding dat je bereid bent deze activiteit spiritueel te maken, dan heeft de Rivier van Leven een opening en zal ze erdoor stromen. Je zult dat kunnen voelen. Je zult die vreugde voelen en is het dan nog steeds echt zo onaangenaam om een baan te hebben als je er plezier in hebt? Is het echt onaangenaam als je ervaart dat de Rivier van Leven via jou andere mensen hogerop brengt? Hoe kan dat niet spiritueel zijn?

Het zelf laten sterven
Wat ik probeer uit te leggen, is: mee stromen met de Rivier van Leven is een kwestie van je geest ervoor openstellen. En je geest openstellen vereist dat je de normen van de gevallen wezens moet loslaten. Laat ze los. Wees bereid om te begrijpen dat je bepaalde onderbewuste zelven hebt. Jullie hebben ze allemaal. Wij hadden ze ook allemaal toen we geïncarneerd waren. Onderbewuste zelven gebaseerd op de normen. Zij willen dat wij ons aan de normen houden. Ze willen dat jij je aan de normen houdt, omdat de zelven berusten op de programmering dat jij, als jij je aan de normen voldoet, gegarandeerd gered wordt. En als je dat niet doet, dan ga je gegarandeerd ten onder. Ze willen de macht die ze over jou hebben, niet verliezen.

Je moet daar wel wat moeite voor willen doen, de zelven in de ogen kijken en zeggen: “Jij bent mij niet. Ik ben jou niet. Ja, ik heb je gevormd, maar ik ben jou niet geworden. Ik wil jou niet meer. Ik heb je niet nodig in mijn leven. Ga weg. Ik laat je sterven.” Zie je de magie hier? De zelven projecteren dat jij een probleem moet oplossen. Je moet spiritueel zijn en om spiritueel te zijn moet jij je aan de normen houden. Je moet ernaar leven, maar wij zeggen dat je op het punt moet komen waarop je de dynamiek ziet en bewust de beslissing neemt: “Ik ga niet meer proberen dit probleem op te lossen, omdat het probleem niet echt bestaat. Ik ga gewoon weglopen van het probleem. Ik ga gewoon weglopen van dat zelf.” En het zelf zal tegen jou schreeuwen: “Je kunt niet zomaar bij me weglopen. Jij hebt mij geschapen. Je hebt een verantwoordelijkheid.” En het antwoord is: “Ja, ik heb jou geschapen. En daarom heb ik het recht om jou te ontscheppen. En ik ontschep jou!”

De illusie dat je gescheiden bent
En als je dit doet, kun je op het punt komen waarop je bij elke activiteit waar je mee bezig bent, de stroom van de Rivier van Leven door die activiteit heen kunt voelen. En dat is spiritueel zijn. Al die andere dingen, alle andere vormen van spiritualiteit die zouden ontkennen wat ik zeg, alle mensen op de wereld, alle goeroes, die ontkennen wat ik zeg, doen wat? Ze proberen de schijn te wekken dat ze spiritueel zijn, want wat houden de normen in die door de gevallen wezens zijn gesteld en die maar heel weinig mensen hebben begrepen? Dat je God voor de gek kunt houden, als jij de schijn wekt dat je spiritueel bent volgens de normen die hier op aarde zijn gesteld, die zijn gesteld door de gevallen wezens. Je kunt een plekje in de hemel kopen wanneer je aan de normen voldoet. Je kunt je een weg naar de hemel banen wanneer je aan de normen voldoet, want iets wat mensen op aarde voor de gek houdt, zal ook God voor de gek houden. Dat impliceren die normen. Natuurlijk houdt dit wel veel mensen voor de gek.

Kijk eens naar al die miljarden mensen die een van de traditionele reguliere religies aanhangen. Neem maar een van hen: het christendom, de islam, het jodendom, het boeddhisme, het hindoeïsme en vele andere. Ze wekken de schijn wat het betekent om spiritueel te zijn volgens hun religie. En degenen die deze religie aanhangen, geloven dit. Ze geloven dat ze in de hemel kunnen komen, wanneer ze hier op aarde aan de normen voldoen, omdat ze niet bereid zijn toe te geven dat er een fundamenteel verschil bestaat tussen de aarde en de hemel. Maar wat is dat verschil? Zit het tussen de aarde en de hemel? Of zit het tussen de denkwijze dat je gescheiden bent en de denkwijze dat alles één is?

Neem nu de uitspraak: “Alleen Brahma is echt.” Meestal wordt gezegd: “Alleen Brahma is echt. De wereld is een illusie.” Maar zoals ik heb opgemerkt, is dit niet logisch. Want als alleen Brahma echt is, moet Brahma de wereld hebben geschapen. En dan moet de wereld Brahma in zich hebben. En dan moet de wereld echt zijn. Er bestaat geen tegenstrijdigheid, geen tegenstelling, geen conflict tussen God en de wereld, omdat God ziet dat de wereld uit zijn eigen substantie en wezen is geschapen. God ziet geen enkele afstand, geen scheiding, geen kloof tussen zichzelf en de wereld. Hij ziet zichzelf in elke uitdrukkingsvorm daarvan. Het is niet waar dat God en de wereld gescheiden zijn.

Waar kan de scheiding tussen God en de wereld bestaan? Alleen in het hoofd van zelfbewuste wezens die vrije wil hebben en die ervoor hebben gekozen om in een staat van gescheidenheid te gaan, waarin ze het dualiteitsbewustzijn hebben gebruikt om die schijn te wekken. En die schijn zegt: “De wereld is gescheiden van de hemel en om in de hemel te komen moet je de wereld verlaten.” De waarheid is dat de enige manier om in de hemel te komen is dat je de illusie opgeeft dat je er ooit van gescheiden zou kunnen worden en daarom accepteren dat je nu in de hemel bent. En daarom, terwijl je nog steeds in een fysiek lichaam bent en je bezighoudt met fysieke activiteiten, kun je de hemel in die activiteiten tot uitdrukking brengen. Je kunt de Rivier van Leven door je heen laten stromen bij die activiteiten. Dit is spiritualiteit! Al het andere is slechts schijn.

En laat me je iets vertellen wat geen enkel mens zelf kan bedenken. Maar het is de realiteit dat geen enkele schijn op aarde ooit iemand in het geascendeerde rijk voor de gek heeft gehouden. Je kunt de mooiste schijn wekken en de gevallen wezens hebben een aantal zeer uitgebreide verschijnselen gevormd. Je kunt hierop projecteren dat het echt voelt en je kunt er absoluut van overtuigd zijn dat het echt is, maar hoe overtuigd je ook bent, hoe mooi die schijn ook is, iedereen in het geascendeerde rijk kan er dwars doorheen kijken, kan zien dat het niets voorstelt. Het bestaat niet echt.

De minste wezens in de hemel – als je over de minste zou kunnen spreken, wat uiteraard zinloos is – kunnen dwars door de illusies, alle machtige rijken en beschavingen die door mensen zijn geschapen, heen zien, omdat je om het geascendeerde rijk binnen te kunnen gaan, de basale illusie op aarde moet opgeven dat je een schijn kunt wekken die echt is, wanneer je gescheiden bent. De enige realiteit is eenheid. Alleen Brahma is echt. Alleen eenheid is echt. Maar dualiteit betekent niet differentiatie, omdat Brahma zichzelf heeft gemanifesteerd als alle gedifferentieerde vormen waaruit de wereld bestaat. Wanneer ben jij spiritueel? Niet door de wereld te ontkennen en te denken dat je in de hemel moet komen, want wat doe je als je dat doet? Je bevestigt de illusie dat je gescheiden bent. En hoe kan het bevestigen van de illusie dat je gescheiden bent, jou ooit in het koninkrijk van God brengen? De illusie dat je gescheiden bent, heeft je in de eerste plaats uit het koninkrijk van God gehaald. Hoe kan een grotere illusie dat je gescheiden bent, jou terug in het koninkrijk brengen? Dat kan níét!

De enige manier om terug te keren naar het koninkrijk is door van gedachten te veranderen en te beseffen dat er nooit een scheiding heeft bestaan tussen Brahma of God of de Schepper en de wereld van vorm. En als je dit begrijpt, zal de Rivier van Leven door jou heen stromen en die waarheid tot uitdrukking brengen. En dit zal andere mensen helpen! Dit zal op den duur het collectieve bewustzijn veranderen, wanneer genoeg mensen zich openstellen voor deze waarheid. Dit zal op den duur de Gouden Eeuw brengen. Wanneer de mensen zich openstellen voor de stroom, zodat andere mensen kunnen voelen: “Er stroomde iets door deze persoon heen wat ik nog niet eerder heb ervaren. Dit is niet menselijk. Dit is meer. En ik wil het ook.” Dat zal er veranderen. Dit is ware spiritualiteit.

Alle andere vormen van spiritualiteit zijn slechts schijn. En ze hebben allemaal hetzelfde effect. Ze versterken de illusie dat je gescheiden bent. En dit is niet spiritueel, welke schijn je ook wekt. Ondanks de afgoderij die je schept rondom een bepaalde goeroe die zogenaamd een hoog bewustzijnsniveau heeft bereikt, maar die nog steeds zegt dat Brahma en de wereld gescheiden zijn. Er zijn mensen die, als ze dit dictaat ooit zouden lezen, argumenten zouden aanvoeren tegen wat ik zeg. Ze zouden het dictaat uit elkaar halen. Ze zouden een bepaald woordgebruik vinden. Ze zouden pleiten voor een ander woordgebruik dat volgens hen zou ontkrachten wat ik zeg.

Maar wat heb ik echt tijdens dit dictaat gedaan? Heb ik alleen maar woorden gebruikt? Of zijn deze woorden begiftigd met de Rivier van Leven? De vraag is, zoals altijd de vraag voor spirituele mensen is: concentreer jij je op de uiterlijke vorm of maak je contact met de geest in de vorm? Wil je naar de woorden kijken en ze vergelijken met andere spirituele leringen waarvan jij denkt dat ze de hoogste spirituele leringen zijn? En zeggen: “O, die Kuthumi zegt iets wat in tegenspraak is met wat Ramana Maharshi heeft gezegd, of de Vedische ziener of de Boeddha of Jezus of mijn buurman. Hij kan dus niet echt zijn.” En als je alleen maar naar de schijn kijkt, zul je zeker denken dat ik niet echt ben, omdat alleen de schijn voor jou echt zal lijken. Dit is het effect van het dualiteitsbewustzijn dat de schijn echt doet lijken.

Contact maken met de Geascendeerde Meester Kuthumi
Hoe kun je ontsnappen aan de sluier van illusies, dit Maya, dit bewustzijn van de dood? Door contact te maken met iets buiten jou. En wat is daarbuiten? De Rivier van Leven, de stroom van de Geest waar wij, de geascendeerde meesters, deel van uitmaken, één mee zijn. Als je niet bereid bent verder te kijken dan de woorden en contact te maken met mijn Levende Geest die door de woorden stroomt, dan zal dit dictaat niets voor je doen. En dan moeten we gewoon verwijzen naar het oude gezegde: Wanneer de leerling er klaar voor is, verschijnt de leraar. Dit betekent dat de leraar niet verschijnt wanneer de leerling er niet klaar voor is. Als een student er niet klaar voor is en dit dictaat leest of ernaar luistert en geen contact met mij maakt als een levend geascendeerd wezen, dan is die student er niet klaar voor. Ik respecteer de vrije wil van alle mensen. Ik ben hier niet om met iedereen in contact te komen. Ik probeer alleen contact te maken met de mensen die er klaar voor zijn.

Ik ben natuurlijk ook in het geascendeerde rijk, ook al heb in deze dispensatie niet veel gesproken. Ik sta in contact met deze boodschapper. We zouden kunnen zeggen dat de geest en de stembanden van de boodschapper een opening zijn zoals een trechter met een smalle opening aan de onderkant en een brede trechter aan de bovenkant. De geest van de boodschapper is de nauwe opening. Mijn geest is de grote trechter. Ik zou nog veel meer naar buiten kunnen brengen, ik zou nog veel meer kunnen zeggen, maar er is slechts een smalle trechter in tijd en ruimte. Een feit is dat jullie je in tijd en ruimte bevinden; dat jullie lichaam bepaalde behoeften heeft. Wat erin gaat, moet eruit komen. En daarom zal ik nu gewoon de benadering hanteren dat, als alles wat in dit dictaat tot uitdrukking is gebracht, niet genoeg is om je te helpen contact te maken met wie ik ben, dan geen enkele hoeveelheid woorden genoeg zou zijn.

Daarom zal ik er vrede mee hebben dat ik deze gelegenheid heb aangepakt, dat ik van deze gelegenheid gebruik heb gemaakt, en vrede hebben met wat er is gezegd, wat er buiten de woorden om is gezegd. En misschien zal ik meer kansen benutten om andere dingen te zeggen, maar dat is op dit moment niet echt mijn zorg. Het punt van zorg is dat ik dankbaar ben dat ik met de mensen die hier zijn, met degenen die dit misschien lezen, met degenen die hiernaar luisteren, heb kunnen communiceren. En ik hoop dat sommigen van jullie ook dankbaar zijn voor deze ontmoeting in de geest, de ontmoeting in jouw geest. Fusie van de geest, als je bereid bent je geest te laten samensmelten met de geest van de Geascendeerde Meester Kuthumi die IK BEN.

Hiermee verzegel ik jullie in de Vlam die IK BEN. Ik zal de vlam geen woorden geven, omdat je de vlam niet met woorden kunt begrijpen. Je kunt die alleen ervaren of niet ervaren. Ik ervaar hem. De boodschapper ervaart hem. De meesten van jullie die hier fysiek aanwezig zijn, ervaren hem. De meesten van jullie die via het internet aanwezig zijn, ervaren hem. En door die te ervaren, zend je impulsen naar het collectieve bewustzijn die veel andere mensen kunnen helpen ontwaken en te ervaren dat er iets is wat verder gaat dan de wereldlijke schijn. En dat iets reëler is dan het lijkt. Dat is het begin van het spirituele pad. Dat is het begin van het proces van spiritueel zijn op aarde. En naarmate jij je ervaring van het echte uitbreidt en je vermogen om te onderscheiden wat echt en onecht is, vergroot en je vermogen om neutraal te zijn en gewoon het echte te ervaren en het onwerkelijke te ervaren, uitbreidt, dan is dat de meest spirituele activiteit waar jij je mee bezig kunt houden. En dat zal de aarde in de Gouden Eeuw van Saint Germain verheffen. Ik houd van jullie en verzegel jullie in die liefde.