ONDERWERPEN: Het patroon van de Christus loochenen – Het gevallen bewustzijn in de katholieke kerk – De Geest kan niet in een organisatie gevangen worden – Er is geen plaats voor Christus in de kerk – De kerk wordt gebaseerd op afgoderij – Het oordeel over het beest gevormd door de grote christelijke religies – Leg de huichelarij van het christendom bloot – Jezus heeft de sleutels tot het koninkrijk niet aan Petrus gegeven – Er is geen heilige plek op aarde – Jezus’ uitdaging aan de mensheid – Het verlangen om iets te weten voor je het ziet – Voortdurende overgave – De structuren in jouw hoofd

Geascendeerde Meester Jezus, 11 februari 2010. Dit dictaat werd gegeven in de Sint-Pietersbasiliek

Ga achter mij, Satan! Je zou me nog van de goede weg afbrengen. Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen. Dit zijn de woorden die ik tot Petrus sprak op de fatale dag dat hij het patroon vormde dat model stond voor de katholieke kerk – en door die katholieke kerk ook voor het hele christendom.

Het patroon van de Christus loochenen
Het patroon was jouw ingebouwde vermogen om de Christus te herkennen – dat er iets ongewoons aan Christus was of degenen die het licht van de Geest hebben – maar niet wilt dat die jou uit je mentale kader halen. Je wilt ze – je wilt de Levende Christus – in jouw mentale kader plaatsen en zich daaraan laten aanpassen en alle overtuigingen bevestigen die je erin hebt zitten, alle mentale beelden, de gesneden beelden, de afgoden, die jij gemaakt hebt omdat je wilde voorkomen dat jij de verantwoording voor jezelf zou moeten dragen en je leven veranderen om Christus te volgen.

Je bent niet bereid om je oude identiteit te laten sterven en herboren te worden. Je bent niet bereid om die oude identiteit op te geven om Christus naar het onbekende te kunnen volgen, waardoor het even – een fractie van een seconde – lijkt alsof je geen identiteit hebt – want die heb je laten sterven. En dat is natuurlijk ook zo, want je moet de oude laten sterven voor je herboren kunt worden in de Geest. Dat is de wet, dat is de eeuwige wet die iedereen die geascendeerd is, onder ogen heeft moeten zien. Je moet bereid zijn de oude identiteit los te laten, niet wetend of er nog enig zelfbewustzijn over is na dat moment van loslaten. Niet wetend hoe het zal zijn, niet wetend of je naar de hemel of de hel zult gaan – of wat jij je ook maar voorstelt nadat jij dat sterfelijke zelf hebt opgegeven dat je vergoddelijkt hebt, of geïdealiseerd, en als het gesneden beeld beschouwt dat je voor God hebt geplaatst.

Dit is de initiatie die Petrus niet heeft gehaald en hij haalt die van zijn levensdagen niet en hij is er tot op de dag van vandaag nog niet voor geslaagd. Daarom is de levensstroom van Petrus nog steeds niet geascendeerd, maar om je de waarheid te zeggen, is Petrus niet de enige van mijn persoonlijke discipelen die nog niet geascendeerd is. De waarheid is dat tweederde van hen tot de gevallen engelen behoorden die in de eerste sfeer zijn gevallen en zijn blijven vallen tot ze hier in deze sfeer, op planeet aarde, zijn beland. Ze werden hier gedurende een lange periode verzameld; ze werden incarnatie na incarnatie bij elkaar gezet en ik ben afgedaald om hen de allerlaatste kans te geven om zich tot Christus te bekeren of Christus te verloochenen. En ze hebben hem allemaal verloochend op één na die nu met het proces van ascensie bezig is. Wie het is, is onbelangrijk. Maar ik laat je tot het besef komen dat het zelfs voor de oorspronkelijke gevallen engelen mogelijk is om dat gevallen identiteitsgevoel te ontstijgen als ze dat willen laten sterven. En als ze dat niet willen, dan blijven ze in de neerwaartse spiraal totdat ze bij de tweede dood uitkomen omdat hun kansen verkeken zijn.

Het gevallen bewustzijn in de katholieke kerk
Dit is precies het bewustzijn waar de katholieke kerk mee doordrenkt is. De gevallen wezens die hier op aarde de valse hiërarchie voor de aarde vormen, waren er snel bij toen ze zagen dat het christendom niet uitgeroeid kon worden en niet vanzelf zou uitdoven – ze waren er snel bij om hun oude axioma op te volgen: “Als je ze niet kunt verslaan, ga er dan bij.”

Zij bemoeiden zich al heel gauw met het christendom en probeerden dat te beïnvloeden en te vervormen door er, iets wat ik toxische ideeën heb genoemd, in te laten sluipen. Toxische ideeën die het christendom – op subtiele en schijnbaar niets met elkaar te maken hebbende manieren – in een neerwaartse spiraal heeft gebracht die iets heeft gecreëerd, wat je hier ziet, de kathedraal van Sint-Pieter, de Sint-Pieterbasiliek, een monument voor het doodsbewustzijn dat bij Petrus begint en helemaal terug te traceren is, want dit is de waarheid over de apostolische opvolging waar de katholieken zo trots op zijn.

De waarheid is dat zij juist het bewustzijn van Petrus, het doodsbewustzijn, in een ononderbroken lijn in stand hebben gehouden. En waarom is het een ononderbroken lijn? Omdat het doodsbewustzijn op het fysieke vlak in een ononderbroken lijn gehandhaafd kan worden, terwijl de Geest niet in een ononderbroken lijn gehandhaafd kan worden, omdat de Heilige Geest waait waarheen hij wil. Die kun je niet in een systeem, een mentaal kader, een bepaald bouwwerk, zoals een kerk of een organisatie, vangen. Er kan geen ononderbroken lijn van de Geest zijn, want sommigen hebben de Geest alleen maar een tijdje. Anderen zullen die hun hele leven houden, maar waar zal de Geest landen wanneer zij er niet meer zijn, wie staat er open voor de stroom van de Geest?

Je kunt de Geest kan niet in een organisatie vangen
Dit is natuurlijk het probleem en je begrijpt wel dat dat een organisatie onmogelijk een ononderbroken lijn van de Geest heeft. Dat kan gewoon niet, want als je aan een organisatie begint en wanneer die organisatie een bepaalde grootte en complexiteit krijgt, hebben de mensen die de structuur, de complexiteit, hebben gevormd, er onvermijdelijk voldoende van in hun bewustzijn gegoten om een levende entiteit, een levend beest, van te vormen. En dat beest zal proberen zichzelf in stand te houden, het te overleven. En dan zal hij die organisatie gebruiken om zichzelf te in stand te houden.

Als de mensen die in de organisatie zitten, hun sterfelijke identiteit niet willen laten sterven, zelfs schijnbaar de organisatie willen laten sterven – zodat die voortdurend herboren kan worden – dan zullen ze toegeven aan dat beest en hem de continuïteit geven die hij zoekt. Hij bestaat niet in de Geest en daarom moet hij onsterfelijkheid zoeken in het fysieke octaaf door ervoor te zorgen dat de mensen hem aanbidden, het beest aanbidden in plaats van de Levende Christus – die niet aanbeden hoeft te worden, maar wil dat je één met mij wordt.

Ik heb geen behoefte aan aanbidding. Ik heb mensen nodig die één met mij willen zijn in de voortdurende regeneratie, de voortdurende zelftranscendentie. Maar de mensen die niet willen transcenderen, die niet het oude willen laten sterven, willen continuïteit in het fysieke octaaf in de vorm van een structuur, een organisatie, een kerk. En dit zie je juist hier in het mausoleum van de dode pausen, die totaal geen Geest hebben, want ze hebben geen band met de waarheid over wie ik ben of waarom ik op aarde kwam. Ze hebben alles waar ik voor stond, alles waar ik tegenwoordig voor sta, vervormd. Er is absoluut niets wat vibreert met de waarheid over wie ik ben.

Er is geen plaats voor Christus in de kerk
Deze boodschapper besefte toen hij hier rondliep dat er nauwelijks afbeeldingen van mij waren, maar zelfs de afbeeldingen van mij die hij hier wel vond, waren niet representatief voor mij. Terwijl hij hier rondliep, en een zonnestraal ontwaarde die door een raam naar binnenviel, besefte hij dat dit het enig ware spirituele licht binnen was – dat van buitenaf dit bouwwerk binnenviel dat geen leven in zich heeft – dat geen Geest in zich heeft – want er is geen plaats voor mij.

Er is geen plaats voor mij in dit bouwwerk, in de organisatie – er is geen plaats voor mij. Hoewel veel mensen die hier komen mij in hun hart toegewijd zijn, wordt de devotie die zij bezitten, zo beïnvloed door de gesneden beelden die de katholieke kerk – en andere belangrijke christelijke kerken – heeft gemaakt dat er totaal geen plaats is voor de Levende Christus. Er is enkel plaats voor de dode Christus die aan hun beeld voldoet. Als ik niet aan hun beeld beantwoordde, dan zouden ze mij ogenblikkelijk mijden. Ze zouden zich van mij terugtrekken, mij zelfs de duivel noemen, net als toen ik op aarde was en de Schriftgeleerden en farizeeërs zeiden dat ik een valse profeet of de duivel was. Ze zouden nu hetzelfde zeggen als ik de boodschapper op liet staan om een flink spektakel te maken. Ze zouden ogenblikkelijk de Levende Geest die door iedereen stroomt, verwerpen, want ze zullen niet toegeven dat iemand de Levende Geest kan hebben, want ze denken dat de Geest in dit bouwwerk gekooid is, zodat die maar bij één persoon berust, de paus.

Maar kijk eens naar hem en de preek en de dienst die hij vanmorgen heeft gehouden. Bevond de Levende Geest zich in die man? Ik zeg: “Nee”, er was geen vonk, er was geen vonk van leven. Hij is niet bereid om met de Rivier van Leven, met de vreugde van het leven, mee te gaan. Er is slechts een gepleisterd graf, dat aan de buitenkant prachtig lijkt, met alle pracht en praal die je aan het bouwwerk ziet, maar het bevat geen waarheid – het is gevuld met doodsbeenderen. De doodsbeenderen die hier opgeslagen liggen in de vorm van de doodsbeenderen van de overleden pausen.

De kerk wordt gebaseerd op afgoderij
Geloven jullie serieus dat de prediker die door de heuvels van Galilea zwierf – die zich terugtrok in de heuvels van Galilea om te ontsnappen aan de mentale kaders van de joodse religie – geloven jullie nu serieus dat ik wilde dat zij een mentaal kader zouden vormen van de religie die ik kwam beginnen en een bouwwerk zoals dit creëren, waar absoluut niets van klopt? Niets van dit alles brengt je gedachten, je hart, bij God. Het brengt je bij een door mensen gemaakt beeld. Een gesneden beeld, een afgod.

En dat is precies het hele idee en bewustzijn achter dit bouwwerk: iets maken wat je aandacht hier op aarde bezighoudt, wat je een ritueel verschaft, een bouwwerk geeft dat je aandacht afleidt van het enige waar je het koninkrijk van God kan vinden: het koninkrijk van God binnenin jou, de opening in jouw eigen hart, waar je niet doorheen mag, want jij moet je aan de regels houden van de structuur die de organisatie heeft gevormd die beweert dat ze de enig ware kerk is die mij op aarde vertegenwoordigt. Die vertegenwoordigt echter niets meer dan de onwil van de mensen om hun sterfelijke leven op te geven voor de waarheid van Christus. Ze proberen hun leven te redden; ze zijn niet bereid om hun leven omwille van mij op te geven. Zoals ik al eerder heb gezegd, moeten degenen die mij bij de mensen verloochenen, mij ook bij de Vader verloochenen.

Niet dat ik hen verloochen of dat ik hen wil verloochenen, maar dat de mensen die het licht van Christus niet geïnternaliseerd hebben – die niet hun ego en hun menselijke bewustzijn hebben opgegeven – vanzelfsprekend niet door de poort naar de ascensie heen kunnen, want ze kunnen hun gesneden beelden, hun sterfelijke zelfgevoel, niet opgeven omdat ze denken dat ze op een of andere manier kunnen worden geperfectioneerd of dat ze op een of andere manier tweeduizend jaar geleden al geperfectioneerd zijn door het offer van mijn eigen fysieke lichaam aan het kruis. Hoe dit logisch voor iemand kan zijn, is mij een raadsel waardoor ik het me zelfs ga afvragen hoewel ik precies het vermogen van de menselijke geest, het dualiteitsbewustzijn, ken die van iets onlogisch schijnbaar iets logisch kan maken.

Desondanks vraag ik me weleens af wanneer er voldoende mensen zullen ontwaken die een verandering eisen, die gewoon weigeren de oude doctrines en dogma’s te geloven – en eindelijk zeggen: Laten we eens bekijken waar die vandaan zijn gekomen, laten we eens kijken naar de mensen die erin geslaagd zijn om giftige ideeën aan de christelijke kerk toe te voegen. En laten we daarna ons Christusonderscheid en ons hart gebruiken om vast te stellen wat wel overeenkomt met de visie van Christus en wat niet. En laten we dan beslissen dat we met wortel en al uittrekken wat niet klopt, wat niet overeenkomt met waarheid over mijn missie en visie.

Het oordeel over het beest gevormd door de grote christelijke religies
Daarom zeg ik tot jullie: Ik, Jezus, de levende Christus, hef de rechterhand van de boodschapper om de scepter van Surya te gebruiken om het absolute en allerlaatste oordeel te geven over het beest dat het orthodoxe christendom en de katholieke kerk is. Het beest dat er zelfs al eerder was dan Petrus, want hij had het al in veel incarnaties aanbeden voor hij mij in levenden lijve ontmoette. En hij aanbidt het zelfs tegenwoordig nog en weigert het los te laten. Aan dat beest is vandaag een einde gekomen.

Dat zal natuurlijk bijna ogenblikkelijk opnieuw in het leven geroepen worden door degenen die hem niet kunnen, niet willen, loslaten. Maar de impuls die zich gedurende tweeduizend jaar heeft verzameld, is dood – die impuls is dood – nu op dit ogenblik; het is weg. En dan krijgen de mensen een nieuwe start, een nieuwe witte bladzij, waar ze dan iets op mogen schrijven. En iedereen die hier is, elk van de miljarden mensen die zich katholiek noemen – en de vele miljoenen die beweren dat ze een andere christelijke religie hebben – voelt het op dit moment op innerlijk niveau, hoewel de meesten van hen het niet bewust zullen herkennen. Ze zullen voelen dat er een omslag heeft plaatsgevonden, dat een cyclus ten einde is gelopen. Want dit is het jaar 2010 dat het eind van het Vissentijdperk en het begin van het Aquariustijdperk markeert.

En daarom zeg ik dat ik, Jezus, mijn licht terugtrek, het licht dat veel christenen de afgelopen tweeduizend jaar in de gelegenheid heeft gesteld om zich christen te noemen, terwijl ze de afgoden van de antichrist aanbaden. Die sluier, die dispensatie, is ingetrokken. Ik heb het toegelaten omdat ik de mensen zoveel mogelijk tijd wilde geven om in hun hart het innerlijke onderscheidingsvermogen op te laten bouwen dat hen in staat zou stellen om de waarheid van Christus in zichzelf te (h)erkennen. Ik kan deze dispensatie echter niet meer geven en die moet ingetrokken worden – zodat de mensen zelf gaan staan, hun eigen impuls, zonder iets van mijn licht te krijgen, zonder iets van de genade die hen heeft ondersteund. En dan moeten ze met hun eigen karma, hun eigen gedachten, hun eigen afgoden, hun eigen dualistische beelden die ze voortdurend aan het Ma-terlicht, hun gedachten, hun fysieke lichaam opleggen en daardoor aan zichzelf opleggen, afrekenen.

Leg de huichelarij van het christendom bloot
Ze moeten het vanaf vandaag zelf regelen, want ik zal niet langer de ‘zonden’ van de wereld, de gesneden beelden van de wereld, dragen en hen nog steeds de mogelijkheid bieden om te blijven bestaan. Ik, Jezus, trek mijn licht en het sponsorschap uit het christendom terug. Zij krijgen geen kans meer om zich te verbergen onder het mom dat ze christen zijn, terwijl ze zich niet aan de geboden houden die ik tweeduizend jaar geleden heb gegeven. Deze hypocrisie mag niet meer in stand worden gehouden.

Daarom trek ik het licht er nu uit terug en daag iedereen uit die deel wil uitmaken van het Aquariustijdperk om op te staan en het openbaar te maken. Breng het aan het licht als je spreekt, als je oproepen doet en door jullie levende voorbeeld. Leg de hypocrisie en de misvattingen van het orthodoxe christendom bloot, breng het aan het licht als de lege huls die het christendom is. Het is niet de bedoeling dat één persoon dit doet, want ik wil niet dat één persoon als enige zijn nek uitsteekt. Dit is het Aquariustijdperk, dit is de tijd van de Heilige Geest, dit is de tijd van gemeenschap omdat de meesten ervoor uit moeten komen en hier een rol in willen spelen, hoe ze ook door andere mensen bekeken zullen worden.

Laat zien dat er een manier is om de dualiteit te ontstijgen, laat zien dat er een manier om boven de dualistische benadering van spiritualiteit en religie te gaan staan. Niet zo dat je een spektakel van jezelf moet maken, maar dat je moet willen aantonen dat er een betere manier is. Er is een manier om God te benaderen, om Christus te benaderen, om spiritualiteit te benaderen die niet ernstig is, die niet belast wordt door een hypocriete houding waardoor jij je gezicht in de plooi moet houden wanneer jij denkt dat je in een religieuze omgeving bent. Benader religie met de vlam die ik naar de aarde kwam brengen, de vlam van Levende Vreugde, de vlam van de Levende Vreugde die IK BEN.

Kijk eens naar deze plek, kijk naar deze plek – is hier vreugde te vinden? Nee, want die wordt gebaseerd op het bewustzijn dat je een zondaar bent, dat jij je schuldig moet voelen en dat religie een verplichting is en geen vreugde geeft. Wat blijft ervan over als je dit bewustzijn weghaalt? Als de meer dan een miljard katholieken op deze wereld geen angst voor de hel of het vagevuur hadden, als ze niet een gevoel van zonde, van schuldgevoel, hadden wat zou hen dan bewegen om naar de kerk te gaan? Wat zou hen ertoe aanzetten, vraag ik? Niets, want ze zouden beseffen dat zij zonder de last van zonde en schuld en angst, geen behoefte aan een kerk op de wereld hebben, maar dan zouden ze naar mijn gebod luisteren om naar hun binnenkamer, hun hart, te gaan om te bidden. En daar kunnen ze mij, de Levende Christus, in hun hart vinden.

Jezus heeft de sleutels tot het koninkrijk niet aan Petrus gegeven
Want het koninkrijk van God vind je natuurlijk niet in de katholieke kerken of welke andere kerk ook. Het koninkrijk van God is binnenin jou, daarom is het ook zo’n misvatting dat ik de sleutels tot het koninkrijk aan de Heilige Petrus heb gegeven. Nee, ik heb de sleutels niet aan Petrus gegeven; ik gaf de sleutels aan het bewustzijn dat het mogelijk maakt dat alle mensen het potentieel hebben om de levende Christus te herkennen en te erkennen dat er een waarheid buiten jouw mentale kader bestaat.

Dit is de sleutel tot het koninkrijk, dit is de sleutel van kennis die de poort opent naar het koninkrijk in jouw hart – wanneer je hem gebruikt. Maar wanneer je hem niet gebruikt – zoals Petrus, door mij driemaal en veel vaker te verloochenen – dan vind je het koninkrijk niet in jou. Dan word je gevoelig voor de leugen dat je het nooit zelf kunt vinden, maar dat je een kerk in de buitenwereld nodig hebt, een organisatie in de buitenwereld, een predikant van Christus of zelfs het offer van Christus om gered te worden.

Wat een onzin, wat een misvatting, wat een huichelarij. Laat deze leugen vandaag ophouden. Laat die blootgelegd worden, laat het beest dat erachter zit, zijn ondergang tegemoet gaan, terwijl ik nogmaals de scepter ophef en het derde oog van de beesten van het christendom aanraak. En laat ze daarna weghalen. Maar laat ze ook blootleggen – de leugens aan het licht brengen – zodat de mensen die kunnen zien en nieuwe vrijheid vinden en die niet opnieuw vormen opdat ze er niet de rest van hun leven in blijven hangen, maar wakker worden en de tijd die ze nog over hebben in het fysieke octaaf gebruiken als de allergrootste kans om dit doodsbewustzijn te overwinnen, het bewustzijn van Petrus te overwinnen, het bewustzijn van de antichrist – en naar binnengaan om de waarheid, de Levende Waarheid, in hun hart zoeken.

Die vind je niet in structuren; niet in boeken of gebouwen. Die vind je nergens buiten jou. Als jij je richt op iets buiten jou – zodat het jouw bewustzijn, jouw aandacht, afleidt van datgene wat binnenin jou is, het punt van stilte in jou – dan is dat wereldlijke ding natuurlijk een afgod, een gesneden beeld, geworden dat tussen jou en God in staat, tussen jou en de Levende God – die zichzelf voortdurend transcendeert en daarom niet in een bepaalde structuur, een bepaalde vorm gevangen kan worden, want die is meer dan de vorm.

Er is geen heilige plek op aarde
Kijk naar de vormen hier, kijk naar hoe zorgvuldig ze zijn vervaardigd. Je mag ze kunst noemen, je mag ze bewonderen. Ik bewonder ze niet ondanks het vakmanschap dat je erin ziet, ondanks de goede bedoelingen die je erin ziet van een paar kunstenaars. Ze zijn geen kunst, ze zijn een gruwel van troosteloosheid die op de heilige plek staan waar ze niet horen te zijn. Behalve het feit dat dit geen heilige plek is, want er bestaat geen enkele heilige plek, niet in Rome, noch Jeruzalem, noch ergens anders. Er is geen heilige plek op aarde, want die heilige plek zit in jou. En als je die daar niet vindt, dan heb je een plek op de wereld gemaakt die je aandacht heeft afgeleid van jou innerlijk; je hebt heiligschennis gepleegd, je hebt er een afgod van gemaakt. En dan moet die eerst sterven voordat je vrij kunt zijn.

En als je niet bereid bent die afgod te laten sterven, dan moet jij mee sterven en mee ten onder gaan, want je raakt zo verstrikt in dat bewustzijn – door je onwil om na te denken, je onwil om de verantwoording te dragen voor jouw eigen wezen, jouw spirituele pad, jouw eigen verlossing – want dat is natuurlijk de essentie van de boodschap die ik tweeduizend jaar geleden heb gepreekt. Het koninkrijk van God zit binnenin jou.

Wat betekent dat? Het betekent dat jij alleen verantwoordelijk bent om naar het koninkrijk van God binnenin jóú op zoek te gaan. Niemand kan het voor jou zoeken, niemand kan jou in dat koninkrijk brengen, tenzij jij het binnenin jou zoekt. Jij bent dus verantwoordelijk voor je eigen verlossing want jij bent verantwoordelijk voor het gebruik van jouw vrije wil en hoe je die wil en de kracht van jouw aandacht, je medescheppende krachten, hebt gebruikt om een identiteitsgevoel te vormen dat je een sterfelijk mens bent die óf een zondaar is óf die jou er op andere manieren van heeft weerhouden om naar dat koninkrijk te gaan. Jij denkt dat je door een proces heen moet voordat je naar het koninkrijk kunt gaan in plaats van te accepteren wat ik tweeduizend jaar geleden heb gezegd: het koninkrijk is nabij – als je bereid bent naar binnen te gaan en het daar te zoeken.

Je kunt het op elk moment vinden; er is geen ander proces dan het proces waar je doorheen moet om de waarheid te veranderen waarin jij gelooft – de waarheid die een leugen is, maar waarvan jij gelooft dat het de waarheid is en denkt dat er iets is dat jou van het koninkrijk van God scheidt. Iets wat je in het verleden hebt gedaan, een voorwaarde die God heeft gesteld omdat jij in zonde of wat ook maar geboren bent. Je hebt een of andere voorwaarde op deze wereld macht over je Geest, over je Bewuste Zelf en je eenzijn met je spirituele zelf, je IK BEN aanwezigheid, gegeven. Dat is het gesneden beeld dat je voor de God binnenin jou hebt neergezet en alleen jíj hebt dat gecreëerd en alleen jíj kunt het ont-creëren. Alleen jij kunt verder gaan, alleen jij kunt beslissen dat je het wilt laten sterven door het geen licht te voeden met jouw aandacht.

Dit is de uitdaging die ik tweeduizend jaar geleden aan de mensheid heb gegeven. Maar heel weinig mensen wilden die uitdaging aangaan. In dit tijdperk zijn veel meer mensen erop voorbereid om die uitdaging aan te gaan – als ze het willen. Veel mensen zullen slechts een woord nodig hebben, velen zullen slechts een eenvoudige uitleg nodig hebben – niet in hoogdravende taal, niet met een bepaald gezag behalve dan het gezag van de waarheid die bij hen natuurlijk een innerlijke herinnering naar boven haalt van iets wat ze in hun hart al weten. Ineens wordt hun dagelijkse denken bezield en komen zij opnieuw in contact met dat innerlijke weten. Ze beseffen dat dit inderdaad de waarheid is: “Ik ben hier om aan te tonen dat ik een van mensen ben die bereid is om de volledige en uiteindelijke verantwoording voor mezelf te dragen, om mij boven het dualiteitsbewustzijn te verheffen door het in mijzelf bloot te leggen door eerlijk en bereidwillig naar mezelf te kijken en dat aan het licht te brengen waar ik het ook maar op de wereld zie, zelfs in de religie van mijn cultuur en gezin en samenleving. Ik ben bereid mijn mening te geven en te zeggen: “Dit klopt niet meer. Ik weiger dit te geloven. Ik weiger om mijn leven hierdoor te laten bepalen, mijn leven te laten verteren. Ik weiger het en daarom ben ik bereid om het hardop te zeggen. Ik ben bereid hardop te zeggen dat er méér is.”

Wat je ook van mij denkt, ik ben meer. Wat je ook van mij denkt, of je nu al decennialang leringen van de geascendeerde meesters hebt gekregen of bepaalde dictaten hebt bestudeerd of denkt dat je echt weet wie ik ben, zelfs al heb je alles gelezen op de AskRealJesus website of alles wat in de boeken staat – ik ben méér. Ik ben meer dan iets wat je ooit in woorden, in een lering, kunt zeggen. Ik ben meer en je zult dat meer slechts kennen, wanneer je beslist om ernaar op zoek te gaan in je hart. Want alleen daar zul je de Levende Christus vinden. Je zult mij nergens anders vinden, niet in de Sint-Pieterskerk, niet op de AskRealJesus website en ook niet op een andere locatie die jij op deze aarde precies kunt aanwijzen.

Je vindt mij alleen wanneer jij in je hart kijkt, niet om een locatie te vinden, maar om het punt van stilte te vinden, de singulariteit die de opening is naar het koninkrijk van God. Die opening overstijgt tijd en ruimte, overstijgt vorm, en daar vind je mij. Want hoewel ik een vorm in een fysiek lichaam kan aannemen, zoals ik tweeduizend jaar geleden deed, zelfs al kan ik door een vorm spreken zoals deze boodschapper of mijn website, ik ben altijd meer dan welke vorm ook die ik aanneem – net zoals jij altijd meer bent dan de vorm die jij hebt aangenomen. En dit besef moet jij zelf krijgen voor je het in mij kunt vinden, voordat jij opnieuw contact kunt maken met het vormloze zelf dat jij bent.

Het verlangen om iets te weten voor je het ziet
Jullie denken allemaal dat jullie een Goddelijk plan hebben, jullie denken allemaal dat je een goddelijke individualiteit hebt in je IK BEN Aanwezigheid, maar jullie slagen er allemaal niet in te beseffen dat dit Goddelijke plan vorm ontstijgt. Het heeft geen vorm die je met je dagelijkse denken precies kunt aanwijzen. Je kunt het niet opschrijven, je kunt het er geen visie op hebben. Je kunt het zich slechts laten ontvouwen; je weet niet wat het is tot het zich door jou manifesteert. Je weet het pas als het zich ontvouwt; je kunt het van tevoren niet weten.

Zie je dat dit precies het bewustzijn van Petrus is, het idee dat er een kloof is tussen je handelingen en je innerlijke weten, zodat je vanbinnen weet wat je gaat doen. En dan heb je de ruimte om te beslissen dat je daartoe bereid bent of niet. Dit is het gevallen bewustzijn, dit is het dualiteitsbewustzijn, dat alles wil beoordelen volgens een aardse door mensen gemaakte maatstaf, zelfs de maatstaf van perfectie – zoals heel veel mensen hebben een maatstaf van perfectie proberen te definiëren. Je wilt de impulsen van jouw IK BEN Aanwezigheid kunnen beoordelen voor je die in acties of woorden omzet. En als je die wilt beoordelen, dan ben je niet bereid om jouw zelf in de stroom van de Geest te laten sterven, omdat je niet weet waar de Heilige Geest door jou heen zal stromen. Maar als je wilt oordelen, ben je niet bereid om die Geest te laten waaien, waarheen hij wil. Je wilt van tevoren weten of die op een geschikte manier zal stromen en dan stop je die stroom juist door de wens dat je het wilt weten voor je het ziet.

Ik wil niet dat jullie mijn levende leringen op de AskRealJesus website bestuderen om de meest onderlegde spirituele mensen op aarde te worden. Ik wil niet dat jullie alles weten, maar er vervolgens niet in slagen om daarnaar te handelen. Ik wil graag dat jullie het kleine kind worden dat bereid is uit te drukken wat er ook maar door hem van de Geest komt, maar die natuurlijk door een leerproces is heengegaan, het proces om je van je identiteit op de wereld af te scheiden zodat jij je niet jouw ego en de angsten van jouw menselijke wezen tot uitdrukking brengt. Maar je bent onbevreesd voor God en onbevreesd voor de mensen door de Geest toe te staan om zich door jou tot uitdrukking te brengen. Dit is de Heilige Geest, dit is de stroom, dit is de kerk die ik kwam beginnen en dit is de kerk waar de poorten van de hel geen vat op hebben.

Omdat de poorten van de hel precies de wens is om een vorm permanent te maken en de Geest in een vorm op te sluiten. Dit kan niet en daarom zullen de poorten van de hel natuurlijk wel vat hebben op elke kerk die de Geest in een vorm probeert op te sluiten zoals de katholieke kerk al heel lang doet waardoor iedereen denkt dat dit de enige manier is waarop je een christen kunt zijn. Maar dan ben je natuurlijk geen christen, want dan ben je niet als Christus die alles wat in mij opkwam, uitte.

Denk je echt dat ik alles wist wat ik ging doen? Het kwam heel vaak voor dat ik geen idee had wat God door mij heen wilde doen; ik liet het gewoon gebeuren. Ik was net zo verrast wanneer het gebeurde als de mensen die toekeken. Ik had niet het gevoel dat het voorbestemd was, van tevoren duidelijk beschreven, een voorgevoel hebben. Ik had natuurlijk bepaalde vermoedens en beelden, maar ik stond niet toe dat mijn gedachten mij in de val lieten lopen door te willen dat iets zou gebeuren, of bang te zijn dat het zou gebeuren. Ik gaf het over en liet het gebeuren.

Voortdurende overgave
Ik had momenten waarop ik het moeilijk had zoals in de Tuin van Gethsémané voor mijn arrestatie. Ik had het zelfs ook een ogenblik zwaar aan het kruis toen ik het laatste spookbeeld onder ogen moest zien en dat moest loslaten, het moest laten sterven, het aan God overlaten. Dit is een proces dat voor jou ook altijd door zal gaan. Ik voorzie niet voor dat iemand van jullie op het punt kan komen dat je niets meer hebt om op te geven, maar ik zou graag willen dat je in een bewustzijnsstaat komt van eeuwige overgave, blijvende overgave, waarbij je de stroom van de Geest niet probeert te beheersen die niet beheerst kan worden, maar het laat gebeuren.

Je laat het op elk moment toe, op elke manier – zoals deze boodschapper dit dictaat laat komen, zelfs midden in deze drukke kathedraal met duizenden mensen die voortdurend om hem heen gonzen. Laat de Geest stromen, gun jezelf de vreugde om je te laten verrassen door wat de Geest door jou heen kan doen – dingen die jij je niet zou kunnen voorstellen omdat je verstand en je dagelijkse gedachten zich die niet zouden kunnen voorstellen omdat ze niet in hun mentale kader zouden passen.

Geef je over aan die stroom, laat je verrassen. Verras de wereld. Wij in het geascendeerde rijk hebben oneindig veel verrassingen waar wij mee op de proppen willen komen op deze planeet om de mensen los te schudden uit hun mentale kaders. Maar we hebben bereidwillige geesten en harten nodig; we hebben mensen nodig die zich willen laten verrassen in plaats van alles van tevoren heel goed en precies gepland te hebben, alles beoordeeld naar de menselijke maatstaven die je hebt gesteld, zodat je niet in verlegenheid wordt gebracht of dat iets niet gepast is in een bepaalde context.

De Heilige Geest zal jou niet in verlegenheid brengen, want de Heilige Geest zal geen spektakel van zichzelf maken – dat doet jouw ego wel. De Heilige Geest zal jou en anderen verrassen door de manier waarop die het hart van de mensen raakt op een oprechte manier, op een transformerende manier. Zie je het verschil? Als dat niet zo is, overweeg dan eens om je aan de Geest over te geven en de Geest jou het verschil te laten tonen. En je zult verrast zijn, overlopen van blijdschap, je zult opgetogen zijn over wat de Geest door jou naar buiten brengt.

Je hoeft niet in een kerk te gaan staan schreeuwen – zoals ik deze boodschapper niet in deze kerk laat schreeuwen – wat heeft dat voor zin? Je moet alert zijn op mensen die ontvankelijk zijn voor een andere boodschap en dan laat je die woorden zo door je heen gaan dat ze hun hart raken. Niet beslist om hen helemaal te laten ontwaken, maar om hun hart zo te raken dat zij de volgende stap kunnen doen, zodat ze aan het proces kunnen beginnen dat hen op den duur in staat stelt om zich te ontplooien, hun mentale kader te transcenderen en hogerop te komen.

De structuren in jouw hoofd
Alleen het ego stelt zich een ultiem geschenk van de Geest voor, een ultieme gebeurtenis die iedereen laat ontwaken. Kijk naar de fundamentalistische christenen die mijn wederkomst elk moment verwachten. Ik zal in de lucht verschijnen als een onmiskenbare manifestatie die niemand kan ontkennen. Dan kunnen zij opspringen en zeggen: “Wij hadden dit altijd al verwacht, kijk naar ons, zie hoe verstandig wij waren, wij wisten dat Christus zo terug zou komen.” Dat gebeurt niet, mijn geliefden. Dit is de slechte en overspelige generatie die een uiterlijk teken begeert. Ik zal als een bliksemflits van het oosten naar het westen verschijnen op manieren die jullie niet eens zullen zien omdat het al voorbij is voordat je ogen het zelfs maar kunnen registreren. Ik zal via veel mensen verschijnen, door een woord hier, een gebaar daar, een kopje koud water in naam van Christus die iemand op een ander spoor zet, anders dan het neerwaartse spoor waar ze misschien al vele levens lang op zitten.

Zo werkt de Geest, niet op een uiterlijke, demonstratieve manier, maar op veel subtiele manieren. Laat deze stroom komen, laat het gebeuren door je rituelen op te geven. Kijk naar de katholieke kerk en dat alles, in een of ander ritueel, is gegoten, met een uitrusting die de paus nodig heeft om zijn plichten te vervullen, vanwege een of ander dogma en doctrine. Zie dat de Geest eruit geperst is, maar wees ook bereid om eerlijk te zijn en in de spiegel te kijken. Sta voor de spiegel, in ieder geval metaforisch gesproken, en kijk naar jezelf. Welke structuren heb jij; welke enorme structuren hebben jullie in je eigen hoofd gemaakt? Want ik kan wel zeggen dat sommigen van jullie bouwwerken in jullie hoofd – in je mentale lichaam, zelfs in je etherische lichaam – hebben opgetrokken die nog grandiozer zijn dan de Sint-Pieterskerk.

Jullie hebben bouwwerken opgebouwd en denken dat iemand op een dag op aarde jullie superieure wijsheid, jullie superieure verstand, jullie superieure ego erkent – hoewel jullie niet aan jezelf zullen toegeven dat dit zo is. Kijk naar die structuren en laat ze dan door de wind van de geest afbrokkelen. Je zult dan heel veel vrijheid, vreugde, onschuld, voelen. Dit is de blijdschap die ik wil zien, dit is de vreugde die ik tweeduizend jaar geleden op bepaalde momenten ten toon spreidde die niet in de Bijbel is vastgelegd. Dit is de blijdschap, die ik ten toon spreidde wanneer ik bij mijn metgezel Maria Magdalena was.

Veel van jullie zullen ook een metgezel vinden wanneer je die uitgebreide structuren loslaat die je buiten het koninkrijk houden. Je zult een mannelijke of vrouwelijke metgezel vinden die jou moet aanvullen. Want in het Aquariustijdperk, brengt de eenzelvige asceet, de celibataire priester, de mensen niet bij God. Mensen met een levensstijl die jullie gewoon zijn gaan noemen, maar die niet op een gewone manier leven omdat zij de traditionele rol van man en vrouw hebben getranscendeerd. Zij demonstreren daardoor het evenwicht in de vereniging van het mannelijke en vrouwelijke, Alpha en Omega, die ik en Maria Magdalena destijds privé toonden. Wij wisten dat dit niet in de door mannen gedomineerde cultuur begrepen kon worden.

En helaas ging mijn plan niet door om Maria Magdalena tot een integraal onderdeel van de christelijke beweging te maken. Ze werd afgewezen door de mannelijke discipelen, juist omdat te veel van hen vastzaten in het gevallen bewustzijn dat vrouwen de schuld wilde geven van de zondeval en het vrouwelijke element onderdrukken in wat zij als hun religie, hun kerk, hun beweging zagen.

In dit Aquariustijdperk, kan Christus pas tot uiting komen wanneer er evenwicht bestaat tussen het mannelijke en vrouwelijke. Sommigen kunnen dat evenwicht in hun eentje bereiken, velen niet. En daarom is er behoefte aan een nieuw inzicht, een nieuw bewustzijn van de man-vrouwrelatie, zodat die niet de neerwaartse spiraal hoeft te zijn die het voor heel veel mensen is geworden; de aanbidding van de uiterlijke vorm, maar kan worden beschouwd als een weg naar ascensie, een weg naar hogere spiritualiteit. Dit is natuurlijk iets waar we de komende tijd, zelfs de komende jaren, meer over zullen zeggen omdat we veel leringen uit willen brengen.

Ik heb mijn doel bereikt met deze lering; deze boodschapper de kans te geven om aan zichzelf te demonstreren dat hoewel hij denkt dat het niet mogelijk is om een dictaat op te nemen in een overbevolkte basiliek, het toch echt kan. Want met God is alles mogelijk en niemand van de honderden mensen die op gehoorsafstand heeft gelopen, heeft erop gelet want ze waren verzegeld om het niet op te merken omdat ze zo gericht waren op de dingen in de buitenwereld dat ze niet konden zien wat er voor hun neus gebeurde. Slechts degenen die een verbinding vanbinnen hebben, zijn in staat om het buiten hen te zien. Dus zal ik, de levende Jezus Christus – voor de eerste keer met de bezieling van de Geest van Christus op deze plek –zeggen: “Moge de vrede van Christus met jullie zijn.” Ik zal nog een stapje verder gaan en zeggen: “Ik ben de vrede van Christus met jullie!”