Vraag: Er zijn geascendeerde meesters die hebben gezegd dat er behoefte is om de hogere ideeën op een universele manier tot uitdrukking te brengen. Hoe pakken we dit aan? Schrijven we iets uit ons hoofd of moeten we onze IK BEN Aanwezigheid door ons heen laten spreken? Ik heb geprobeerd om iets op een blanco pagina te schrijven, maar ik realiseerde me dat er een soort flow moet zijn, anders kom je niet verder. Gaat het erom dat we onze ware stem vinden die de stem van onze IK BEN Aanwezigheid zou zijn?

Geascendeerde Meester Jezus, 2024 – Deep Healing Retreat Conferentie in Tallinn, Estland

Het is noch het een noch het ander. Het is een combinatie. Wij geven leringen op ons niveau. Wij willen graag dat je deze leringen internaliseert en ze tot uiting brengt op het niveau waarop jij zit. Het is niet nodig om in een perfecte staat te komen of één met je IK BEN Aanwezigheid te worden zodat de IK BEN Aanwezigheid door jou heen schrijft.

Wat willen we graag dat er gebeurt? Dat je de leringen die jij kunt begrijpen omdat je openstaat voor geascendeerde meesters, opneemt en ze op een vereenvoudigde manier doorgeeft aan mensen die niet openstaan voor geascendeerde meesters, maar wel de ideeën kunnen opnemen. Jouw ervaringen van opgroeien in een bepaalde omgeving, in een bepaalde omgeving zijn, dat je bepaalde psychische problemen hebt gehad, je dagelijkse leven, wat het ook mag zijn, allemaal dingen die jij hebt meegemaakt. Er zijn andere mensen die hetzelfde meemaken, maar niet zo ver zijn gekomen als jij. Het feit dat jij het ook hebt doorgemaakt, betekent dat ze zich in jou kunnen herkennen, terwijl ze zich niet in ons kunnen herkennen.

Je kunt dit op twee manieren benaderen. Je kunt schrijven op basis van jouw ervaring en achtergrond. Of je kunt ook onpersoonlijk zijn of iets schrijven op grond van je ervaringen, maar dan meer op een fictieve manier. Beide manieren kunnen werken. Je ziet veel boeken waarin een auteur beschrijft welke situatie hij of zij heeft meegemaakt, over zijn of haar opvoeding schrijft en welk proces hij of zij heeft doorlopen om dat in ieder geval enigszins te ontstijgen. En dit kan erg nuttig zijn voor mensen die in dezelfde situatie zitten. Er zijn ook voorbeelden van schrijvers die hun persoonlijke ervaring in een fictief werk hebben verwerkt dat niet specifiek over hen gaat. Het kan zelfs een misdaadroman zijn waarin de auteur schrijft op grond van zijn of haar ervaringen als slachtoffer van een misdaad of als politieagent, maar het is wel een fictief verhaal. Hoe het ook zij, het kan worden gebruikt om de leringen begrijpelijker te maken. Het kan zijn dat een boek slechts een paar ideeën bevat die we hebben gegeven. Het is niet zo dat je met onze ideeën moet beginnen en daarna een lijst moet maken van de ideeën van de geascendeerde meesters die je in een boek moet zetten, en dan schrijf je iets op uit die lijst. In plaats daarvan begin je met de ervaring en bekijk je gewoon waar je een paar ideeën kunt toevoegen die mensen kunnen helpen. Niet om iets te weten te komen over geascendeerde meesters. Daar zijn we niet mee bezig. We hebben geen roem of fortuin nodig. Boeken van geascendeerde meesters hoeven geen bestsellers te worden, maar we zouden graag een aantal boeken zien die een paar ideeën van geascendeerde meesters bevatten zonder te vermelden waar ze vandaan komen. We zouden graag willen dat een aantal van die boeken bestsellers worden.

Er zijn tegenwoordig auteurs die zich op ons kunnen afstemmen. Ze weten het niet. Ze zijn zich er niet van bewust, maar ze kunnen een paar ideeën van ons ontvangen. En dat kunnen jullie ook allemaal. Maar begin niet op ons niveau en vandaar naar beneden. Begin met het verhaal dat je wilt vertellen, welk publiek je ook wilt bereiken. Kijk naar hun situatie en zie dan hoe bepaalde ideeën aan dat verhaal kunnen worden toegevoegd om mensen te helpen.

Er bestaat altijd een tendens onder spirituele mensen, niet alleen studenten van geascendeerde meesters, maar allerlei soorten spirituele mensen, dat ze zo gefixeerd raken op de noodzaak om andere mensen te bekeren tot hun leringen of hun beweging dat ze geen stap naar achteren kunnen doen en op zoek kunnen gaan naar universele ideeën. Maar dat vragen we ook niet. We vragen jullie om ze terug te brengen naar een niveau waarop mensen ze kunnen bevatten.

In zekere zin zou je kunnen zeggen dat de boodschapper op zijn YouTube-video’s praat over zijn eigen ervaringen, het proces dat hij heeft doorgemaakt, en dat hij die in zekere zin gemakkelijker voor mensen maakt om ze te begrijpen. Maar hij is al zo lang op het pad en is zijn beginniveau zover ontstegen dat hij het niet echt meer kan overbrengen omdat hij zich niet meer kan herinneren hoe het was om op het bewustzijnsniveau te zijn dat hij had toen hij achttien was. En dat geldt voor sommigen van jullie, maar veel van jullie zijn nog steeds genoeg in contact met wat je hebt doorgemaakt, wat andere mensen doormaken, dat jullie het wel gemakkelijker kunnen maken.

Eigenlijk zou ik willen zeggen dat je dit niet met je lineaire geest moet analyseren. Denk er niet te veel over na. Probeer je gewoon af te stemmen. Schrijvers hebben het altijd over inspiratie, de muzen. En ja, de muzen zijn uiteindelijk je IK BEN Aanwezigheid of de geascendeerde meesters, maar probeer je af te stemmen. Welk verhaal kun jij vertellen? Het verhaal zal niet van de geascendeerde meesters komen, maar bepaalde ideeën zullen van ons komen die je aan het verhaal kunt toevoegen.

De boodschapper sprak tijdens de lunch met iemand over een hele serie boeken, ‘Life and Teachings of the Masters of the Far East’, die veel van jullie kennen, en voor sommigen was dit jullie eerste spirituele boek. Het idee was dat er eind 1800, begin 1900, een expeditie westerse wetenschappers naar India en Tibet ging en rondreisde en daar meesters ontmoette met een hoger bewustzijnsniveau en het vermogen om hun lichamen te ontmantelen en te verplaatsen en die diverse verschijnselen konden produceren. Toen kwam iemand erachter dat de auteur nog nooit op zo’n expeditie was geweest en dat er helemaal geen expeditie was geweest, enzovoort. Sommigen gebruikten dit om de boeken in diskrediet te brengen. Maar het hele idee van een expeditie was alleen maar een literair middel. Het was gewoon bedoeld om een verhaal te vertellen zodat er een paar ideeën in konden worden verwerkt. Wat maakt het uit of het een waargebeurd verhaal was of niet?

Wanneer je de beperkingen loslaat van zo moet het gaan of zo moet het eruit zien, dan zul je wat inspiratie krijgen en dan zal er een soort flow ontstaan. En dan schrijf je op basis daarvan. Sommigen van jullie zullen in staat zijn om je op ons af te stemmen. Het boek ‘Mijn Levens met…’ ontstond omdat de boodschapper een ander boek had afgemaakt en zei: “Ik heb nu wat tijd over. Wil je dat ik iets doe?” Toen kreeg hij de impuls om achter de computer te gaan zitten en te beginnen met schrijven. En zonder er verder over na te denken, rolde het hele boek er gewoon uit. Dat boek zit op een bepaald niveau dat veel mensen niet kunnen bevatten. De leringen zouden nog veel meer kunnen worden teruggebracht. Jij zou je persoonlijk af kunnen stemmen om zien wat jij zou kunnen doen, maar voel je daardoor niet onder druk gezet. Je moet je afstemmen op je Goddelijke plan. Misschien staat er niet in je Goddelijke plan dat je een schrijver moet zijn. Forceer het niet. Dwing jezelf in gedachten nooit, maar stap in plaats daarvan uit je dagelijkse gedachten. Stem je af. Als jij je niet kunt afstemmen omdat je dagelijkse gedachten zich ermee bemoeien, ga dan op zoek naar de gescheiden zelven die interferentie veroorzaken. Laat ze los. Dan zul je in staat zijn om je af te stemmen.