ONDERWERPEN: de katholieke kerk heeft reïncarnatie als ketterij in de ban gedaan – dat kwam omdat die deel uitmaakte van het vroege christendom – waarom tegenstand tegen reïncarnatie? – Het ego wijst alle rekenschap af – oorzaak en gevolg – politieke redenen voor verwerping – reïncarnatie helpt mensen aan de macht van de machtselite te ontsnappen – religie gebruikt door de machtselite – de katholieke kerk heeft mensen gemanipuleerd op land aan de kerk te geven

Vraag: Onderwees Jezus reïncarnatie?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Laten we beginnen met de historische feiten. Iedereen die ervan houdt om in de historische annalen van de vroege kerk te graven, weet dat tussen de derde en de vijfde eeuw, de Rooms katholieke kerk een aantal documenten uitgaf dat het idee van reïncarnatie doeltreffend als ketterij hebben in de van heeft gedaan. Deze kennis is beschikbaar voor iedereen die een beetje onderzoek daarnaar doet. In feite zijn een paar theologen zich ervan bewust dat het edict om reïncarnatie als ketterij in de ban te doen niet door de paus werd goedgekeurd. Daarom voeren sommigen aan dat dit edict niet een officiële kerkdoctrine is. Ik wil echter niet ingaan op de politiek van de kerk.

Het feit dat de kerk een vastbesloten poging gedaan heeft om reïncarnatie als ketterij in de ban te doen, toont aan dat het concept reïncarnatie onderdeel vormde van het vroege christendom. Dit is gewoon een historisch feit dat niemand, in ieder geval niemand die de waarheid wil zien, kan ontkennen.

Als reïncarnatie echt een onderdeel vormde van het vroege christendom, hoe kan dit idee dan ooit in het christelijke geloof zijn ondergebracht? Is het mogelijk dat het idee deel uitmaakte van het vroege christendom, omdat het precies door die persoon werd geïntroduceerd die het christendom gesticht heeft, namelijk ik zelf?

Voor ik deze vraag beantwoord, laten we eens nadenken waarom er zoveel tegenstand is tegen het idee van reïncarnatie. Zoals het geval was bij het idee dat ik de enige zoon van God was, is er een innerlijke en uiterlijke reden voor.

De innerlijke reden om reïncarnatie af te wijzen is het dualistische denken en het ego dat totaal weigert om rekenschap van iets af te leggen. Zolang iemand zich met het dualistische denken vereenzelvigt, is men voortdurend bezig om zijn of haar handelingen te rechtvaardigen. Dit kan een tamelijk moeilijke prepositie zijn.

Je leeft in een universum dat geleid wordt door een natuurwet waar de moderne wetenschap naar verwijst als de wet van oorzaak en gevolg. Met andere woorden, je leeft in een universum waarin al je handelingen in een of andere vorm gevolg hebben. Iedere religie die op deze planeet ziet, beschrijft op een of andere manier deze universele wet. De Bijbel vormt geen uitzondering, omdat die onderwijst dat wat de man zaait, hij zal oogsten. Ik ben er zeker van dat deze Bijbelse verklaring ook op vrouwen van toepassing is.

Het is een feit dat je handelingen consequenties hebben en dat die consequenties je op een of andere manier zullen beïnvloeden. Dus wanneer het dualistische denken een bepaalde handeling probeert te rechtvaardigen, moet hij een manier vinden om de wet van oorzaak en gevolg weg te redeneren. Als je het idee accepteert dat iedere handeling consequenties heeft, dan kun je bepaalde handelingen niet rechtvaardigen, omdat je beseft dat je niet aan de consequenties kunt ontsnappen.

Het dualistische denken heeft echter wel een uitweg uit dit dilemma gevonden. De meeste mensen ervaren dat ze inderdaad een verkeerde handeling kunnen verrichten en vermijden dat ze de gevolgen daarvan ondervinden. Als je een verkeerde handeling verricht en niemand ontdekt het of kan bewijzen dat jij de handeling hebt verricht, dan kun je daar (schijnbaar) ‘mee wegkomen’. Het dualistische denken gebruikt deze veel voorkomende ervaring om aan te voeren dat het mogelijk is om een verkeerde handeling te verrichten en aan de consequenties van die handeling te ontsnappen. Met andere woorden, als je slim genoeg bent om ontdekking te vermijden, kun je de gevolgen van je handelingen ook vermijden.

Het dualistische denken denkt dat dit heel logisch is en een gezonde manier van redeneren. Miljoenen levensstromen zijn zo verteerd door de relativiteit van het dualistische denken dat ze serieus geloofden in deze manier van redeneren. Hoe reageert een levensstroom als hij wordt geconfronteerd met het idee van reïncarnatie?

De essentie van het idee van reïncarnatie is juist dat je nooit aan de consequenties van je handelingen kunt ontsnappen. Je bent misschien in staat om een verkeerde handeling voor mensen te verbergen, zodat je niet de gevolgen ondervindt van die handeling in dit leven. Je kunt echter niets voor God verbergen en daarom zul je onvermijdelijk de gevolgen van je handelingen ondervinden. Als je deze handelingen niet in dit leven voelt, voel je ze wel in een toekomstig leven.

Het concept reïncarnatie is een ernstige klap in de redenering van het dualistische denken dat het mogelijk is aan de gevolgen van je acties te ontsnappen. Daarom is het niet erg waarschijnlijk dat iemand die zijn of haar leven gebaseerd heeft op het idee dat het mogelijk is je straf te ontlopen, positief ten opzichte van het idee van reïncarnatie staat. Het idee legt alle verantwoordelijkheid bij het individu en dat kan beangstigend zijn voor sommige mensen. Wat ik je hiermee wil laten zien, is dat veel mensen ten prooi vallen aan een psychologisch mechanisme dat hen in aanleg het concept reïncarnatie laat negeren, afwijzen of weg redeneren.

Laten we nu eens kijken naar de reden in de buitenwereld om reïncarnatie af te wijzen. Het is een historisch feit dat een van de mensen die heeft geholpen om de kerk het idee van reïncarnatie in de ban te doen de vrouw van de Romeinse keizer Justinianus was. Haar naam was Theodora en ze vond het geen leuk idee dat ze gestraft zou kunnen worden voor haar daden in een toekomstig leven. Daarom gebruikte ze haar aanzienlijke invloed om het proces op te starten dat ervoor heeft gezorgd dat de Rooms katholieke kerk alle sporen, of bijna alle sporen, van reïncarnatie uit het christendom heeft verwijderd.

Theodora was het levende voorbeeld van hoe de machtselite reageert op het idee van reïncarnatie. In de eerste plaats houdt een lid van deze machtselite niet van het idee dat ze niet aan hun straf kunnen ontkomen. Maar behalve die persoonlijke bezorgdheid, bestaat er ook nog een andere reden waarom ze niet willen dat mensen in het idee van reïncarnatie geloven.

Het idee van reïncarnatie stelt dat je kunt worden gestraft voor je handelingen in een toekomstig leven. De andere kant van de medaille is echter dat je meer dan één leven hebt om je verlossing uit te werken. Dit is een idee dat de machtselite niet aanspreekt die religie juist wil gebruiken om macht over de mensen te krijgen.

De modus operandi van de machtselite is een georganiseerde kerk stichten en beweren dat die het enige pad tot verlossing biedt. Dit idee werkt het beste als mensen geloven dat ze maar één leven hebben om zich van hun verlossing te verzekeren. Als mensen geloven dat het nu of nooit is, is het veel waarschijnlijker dat ze de edicten van de uiterlijke kerk opvolgen. Als je gelooft dat je meer dan één kans hebt om je voor je verlossing in aanmerking te komen, dan verdwijnt er meteen iets van de onmiddellijke haast. Waarschijnlijk volg je de kerk in de buitenwereld dan niet volgens de letter en is het minder waarschijnlijk dat je blindelings de beweringen die de kerk doet, accepteert.

Laat me dit illustreren door je te laten nadenken over een historisch voorbeeld. Toen het christendom zich over heel Europa begon te verspreiden, had Europa een heel oude cultuur over het bezit van land. De eigenaar van een stuk land gaf dat land door aan zijn kinderen om hun overleving veilig te stellen. Toen de Rooms katholieke kerk haar invloed door heel Europa begon te verspreiden, bezat de kerk niet veel land. Maar na een paar eeuwen was de katholieke kerk de grootste landeigenaar in Europa geworden. De kerk kocht geen land en ze gebruikte (in het algemeen) geen militaire macht om het land met geweld af te pakken. Hoe kwam het dan dat die kerk de grootste landeigenaar in Europa was geworden?

Stel je voor dat jij een grote landeigenaar bent die van het leven heeft genoten en daarom natuurlijk een paar daden had begaan die de kerk als zondig had bestempeld. In je jeugd maakte jij je niet zo druk over deze daden. Je bent nu echter oud en je ligt op je sterfbed. In die situatie beginnen de meeste mensen zich natuurlijk zorgen te maken over wat er na hun dood gebeurt. Daarom laat je de katholieke priester komen die aan je bed komt zitten.

Je bent opgevoed met het idee van hel en eeuwige verdoemenis en je hebt natuurlijk de wens om dit te vermijden. De priester vraagt je jouw zonden te biechten en nadat je dit gedaan hebt, besef je duidelijk dat het er niet al te best voor staat. De priester biedt je echter een uitweg aan. Als jij een deel van je land aan de kerk doneert, zal de kerk jouw zonden absolveren, zodat jij aan de eeuwige vervloeking kunt ontkomen. Ineens kan de onmiddellijke behoefte om eeuwige straf te ontlopen belangrijker worden dan je verantwoordelijkheidsgevoel voor je kinderen.

Aan de andere kant, als je geloofde dat je meer levens had om je verlossing uit te werken, had je geen behoefte om verlossing van de kerk te kopen. De meeste mensen zijn zich ervan bewust dat de middeleeuwse kerk inderdaad aflaten verkocht. Die brieven maakten het mogelijk dat iemand vergeving kon kopen voor zonden die iemand nog niet had begaan.

Ik zeg niet dat dit voorbeeld de enige verklaring is voor het feit dat de katholieke kerk de grootste landeigenaar in Europa is geworden. Ik zeg dat het een deel is van de reden, maar wat ik echt wil illustreren, is dat de machtselite die absolute macht wil, mensen gewoon niet in het concept reïncarnatie kan laten geloven. Dit concept legt de kwestie van straf in Gods handen, een autoriteit die boven menselijke wezens staat en verder gaat.

De machtselite wil dat het concept straf door hen bepaald wordt. Met andere woorden, om de absolute macht te bereiken, moet de machtselite het concept reïncarnatie uitroeien. Ze moeten je laten geloven dat zij de sleutel voor je verlossing hebben en dat het nu of nooit is. Als jij niet doet wat zij zeggen, dan ga je meteen naar de hele, er bestaat geen mogelijkheid op ontsnapping.