Geascendeerde Meester Aartsengel Michaël, 19 oktober 2024 – Webinar voor Amerika 2024: Een positieve visie op Amerika oproepen
IK BEN de Geascendeerde Meester Aartsengel Michaël en ik wil jullie allereerst namens mij en geliefde Astrea bedanken dat jullie ons aan het werk hebben gezet. Het is in deze dispensatie nog nooit voorgekomen dat zoveel mensen deze oproepen hebben gedaan, zowel aan Astrea als aan mij, samen met de invocaties, en zo precies zijn geweest in het benoemen van details waar wij achteraan kunnen gaan.
De hogere rijken zuiveren
Jullie begrijpen wel mijn geliefden, dat we ons niet mogen bemoeien met de vrije wil van mensen. We hebben ook geen behoefte om ons te bemoeien met de vrije wil van mensen. De vrije wil van mensen is echter niet vrij omdat heel veel mensen, de overgrote meerderheid van de mensen op de wereld, hun gedachten laten beïnvloeden door demonen en entiteiten en gevallen wezens uit het emotionele, mentale en identiteitsrijk. De vrije wil van geïncarneerde mensen strekt zich niet uit tot de emotionele, mentale en identiteitsrijken, althans niet tot de wezens daar die mensen proberen te manipuleren. Wanneer jullie deze oproepen doen, zijn wij gemachtigd om daar heen te gaan en de emotionele, mentale en identiteitsrijken te zuiveren van de wezens omdat jullie ons daartoe het gezag hebben gegeven.
Ik kan jullie dus verzekeren dat je, als je kon zien wat er nu gebeurt en de komende dagen zal gebeuren, zou zien dat we miljoenen engelen naar deze rijken hebben gezonden, met hun zwaarden, met hun cirkels van licht, en dat ze deze lagere wezens opruimen, bijna als spoken die worden weggehaald. Je zou kunnen zeggen dat Astrea en ik de originele ghostbusters zijn en ik kan je ervan verzekeren dat onze engelen nu deze rijken zuiveren. Dit is een ongehoorde actie die het Amerikaanse volk en veel mensen over de hele wereld een ongekende kans geeft om een helderder beeld, een helderder inzicht, een helderder begrip te krijgen van wat er gebeurt. Laat ik ook zeggen dat dit zich niet alleen beperkt tot Amerika. Uiteraard hebben jullie, de Russisch sprekende groep en de groep in Korea, ons ook toestemming gegeven om jullie landen te zuiveren, en dan met name Noord-Korea en andere krachten overal ter wereld waar oorlogsvoering en conflicten worden uitgelokt. Dit is dus een heel significante actie, waarvoor we jullie hartelijk danken.
De machtselite in Amerika
Nu wil ik jullie een beetje meer perspectief geven op wat er in Amerika gebeurt. Zoals je ziet aan enkele van de invocaties die jullie hebben gegeven, is het elitisme op dit moment een van de grote problemen in Amerika en natuurlijk al een lange periode. Het feit dat er een machtselite is die sinds het begin, maar vooral sinds eind 1800, heeft geprobeerd Amerika in haar macht te krijgen, vooral door middel van de economie, het financiële systeem, en daardoor ook indirect door invloed te kopen op het politieke systeem. Dit hebben wij natuurlijk al vaak de machtselite genoemd. Hoewel we niet al te specifiek willen zijn over wie deze mensen zijn, hebben jullie er zeker een aantal genoemd en dit heeft ons in staat gesteld om de krachten die achter hen zitten op te ruimen. Omdat jij je wel realiseert, zoals we al vaak hebben verteld, dat de mensen die zijn geïncarneerd, relatief weinig macht zouden hebben als ze geen steun of invloed of energie van de duistere krachten en gevallen wezens in de emotionele, mentale en identiteitsrijken zouden krijgen. Hun handelingsvermogen zou veel minder zijn. Door hun achterban uit te schakelen ontneem je hen een groot deel van hun macht en natuurlijk halen jullie ook de sluier van illusie en onwetendheid weg waarachter ze zich verschuilen.
De sinusgolf van de opwaartse beweging
Als we nu een stapje naar achteren doen en terugkijken op de geschiedenis, dan zien we dat er, als je naar de geregistreerde geschiedenis kijkt, lange tijd een bepaalde opwaartse beweging is geweest. Er is hier en daar vooruitgang geboekt, bijvoorbeeld vanwege de opkomst van democratie, de wetenschappelijke doorbraken, het opkomen van steeds meer rijkdom en welvaart voor een steeds groter deel van de bevolking. Je ziet een beweging naar meer gelijkheid, meer gelijke kansen, omdat je niet meer in een bepaalde bevolkingslaag wordt geboren waarin je veroordeeld bent om daar de rest van je leven als arbeider of slaaf te blijven, maar meer vrijheid hebt om je eigen lot te bepalen. Dit is natuurlijk niet iets wat de machtselite wil, die doet er van alles aan om dit proces te vertragen, te manipuleren, af te breken of er misbruik van te maken. Nu zeg je misschien, hoe kan de elite misbruik hiervan maken als die beweging de richting opgaat van meer vrijheid, democratie en gelijkheid? Dat zal ik nu precies uitleggen.
Hoewel er een opwaartse beweging is geweest in de wereldgeschiedenis, en ik heb het nu niet over de afgelopen acht jaar, waarin er ook een aantal grote neergaande lijnen zijn geweest, maar in deze verhandeling kijk ik naar een opwaartse beweging. Deze opwaartse beweging is echter geen gestage opwaartse groei. Die is, zoals we eerder hebben besproken, een sinusgolf, waarvan jullie allemaal de tekeningen hebben gezien van de ups en downs, de pieken en de dalen. Deze sinusgolf loopt echter niet horizontaal, hij gaat schuin omhoog, maar er zijn nog steeds pieken en dalen. Er zijn periodes waarin het lijkt alsof alles vooruitgaat, en dan kan er groot optimisme op de wereld zijn en komt er een piek, en daarna begint alles af te glijden en dat leidt vaak tot de verspreiding van een bepaald pessimisme, althans onder een bepaalde groep van de bevolking.
Wat ik zeg, is dit: De opwaartse lijn die je al heel lang ziet, gaat wel degelijk vooruit in deze cycli, ups en downs. Dat is niet onvermijdelijk. Naarmate we verder in de Gouden Eeuw komen, zullen ze uiteindelijk verdwijnen, maar in de periode waarin we nu zitten, waarin we in een overgangsfase zijn naar de Gouden Eeuw, waarin het collectieve bewustzijn heel laag is, de energie in de emotionele, mentale en identiteitsrijken zo dicht is, is het onvermijdelijk dat er ups en downs komen, ook al is er een algemene progressie. Veel mensen in de machtselite begrijpen natuurlijk niet bewust dat er een opwaartse progressie is. Ze willen die niet erkennen. Ze kijken alleen hoe zij daar hun voordeel mee kunnen doen. Maar er zijn verder ontwikkelde wezens, van wie maar weinig zijn geïncarneerd, die zich meer in het identiteitsrijk bevinden, die begrijpen dat ze zowel van de ups als de downs in de cyclus kunnen profiteren, ook al kunnen ze de opwaartse progressie niet stoppen.
Profiteren van de cycli – een opwaartse cyclus
De machtselite, in ieder geval de machtselite in het identiteitsrijk en tot op zekere hoogte ook in het mentale rijk, probeert op zo’n manier te profiteren van de opwaartse cyclus dat wanneer dingen omhoog gaan, wanneer de economie groeit, ik heb het niet per se over de economie wereldwijd, maar in bepaalde landen, deze gevallen wezens gebruik lijken te maken van wat je de middenklasse zou kunnen noemen, omdat ze weten dat wanneer dingen goed gaan, wanneer dingen groeien en uitbreiden, het voornamelijk komt door de middenklasse. Zij werken, zij innoveren, zij starten bedrijven en zij breiden de economie uit.
In een opwaartse cyclus heeft de machtselite relatief weinig interesse in het lagere deel van de bevolking, wat je de arbeidersklasse zou kunnen noemen, om een ouderwetse uitdrukking te gebruiken. Maar de mensen die minder hoog opgeleid zijn, die in de eerste plaats op zoek zijn naar een baan, een vaste baan, die niet willen innoveren, geen eigen bedrijf willen beginnen, hebben in een opwaartse cyclus relatief weinig interesse in de machtselite.
In een opwaartse cyclus proberen ze de middenklasse zover te krijgen dat ze de machtselite helpen om zoveel mogelijk geld te verdienen. Je kunt dit zien aan wat de ‘Roaring Twenties’ wordt genoemd, waarin de mensen uit de middenklasse bijvoorbeeld konden investeren in de aandelenmarkt en dit hielp de cyclus van ongecontroleerde speculaties op te drijven die heeft geleid tot de crash in 1929. Iets soortgelijks zie je in de jaren 1990 en 2000, zelfs nog eerder, toen de middenklasse investeerde, begon te investeren met hun pensioengeld en dit leidde opnieuw tot een onhoudbare expansie op de financiële markten die heeft geleid tot de crash van 2008. Als we naar de huidige cyclus kijken, dan kunnen we zeggen dat er in de decennia voorafgaand aan 2008 een opwaartse beweging was. 2008 was echter het begin van de neergang, het begon met de piek, en toen begonnen de dingen af te glijden naar een van de natuurlijke dieptepunten.
Het was niet zo dat iemand per se iets deed om dit te laten gebeuren, behalve dan dat je zou kunnen zeggen dat de machtselite, de topmensen die de economie beheersten, verblind raakten door het geloof dat ze onbeperkt geld konden verdienen, en ze maakten daardoor dezelfde fout als in de jaren ‘20. Ik zeg dus dat niemand opzettelijk van plan was om de economie te vernietigen. Het gebeurde grotendeels uit blindheid.
De neerwaartse cyclus
Wanneer een piek is bereikt en de neergaande lijn inzet, wil de machtselite de middenklasse niet meer manipuleren of beïnvloeden. De reden hiervoor is een beetje complex, maar laat ik het marxisme als voorbeeld gebruiken. Wat deed Marx? Hij vond dat de bourgeoisie de vijand was van de veranderingen die nodig waren, of wat je vandaag de dag de middenklasse zou noemen. De vijand van de marxistische revolutie. Maar wat is het marxisme? We zouden kunnen zeggen dat het kapitalisme een beweging is die profiteert van de opwaartse stijging naar de piek. Maar het marxisme is een beweging die is bedacht om te profiteren van de neerwaartse gang van de piek naar het dal.
Die wordt geleid door gevallen wezens in het identiteitsrijk die in harmonie samenwerken, die deze cycli zien en proberen er voordeel uit te halen. Nogmaals, dit is niet iets wat overal ter wereld tegelijkertijd gebeurt, maar je zult de algemene tendens zien. Tijdens de klim omhoog, wanneer alles goed gaat en de economie groeit, is iedereen een kapitalist. Maar dan, tijdens de neergang, wordt het kapitalisme plotseling in twijfel getrokken omdat het niet heeft opgeleverd wat er werd beloofd: onbeperkte, oneindige groei. De machtselite die met het marxisme is begonnen, begint vervolgens voordeel te halen uit de neerwaartse cyclus. Dit betekent niet dat ze vandaag de dag het marxisme gaan aanprijzen omdat ze zich hebben gerealiseerd dat die cyclus voorbij was met de val van de Sovjet-Unie. Ze konden de marxistisch-communistische ideologie niet meer gebruiken omdat het relatief weinig mensen aansprak, ook al zijn er nog steeds enkele hybride vormen van het marxisme in China, zou je kunnen betogen. Niettemin heeft dit in het Westen natuurlijk niet de nodige aantrekkingskracht.
Maar waarom sloeg het marxisme in Rusland wel aan? Omdat daar een extreem ongelijke samenleving was waarin de tsaar en de adel een zeer welvarende levensstijl hadden en de overgrote meerderheid van de mensen een zeer lage, zeer arme, levensstijl had. Geleidelijk aan bereikte die ongelijkheid in de verdeling van de welvaart een breekpunt. Dit zet het toneel klaar voor revoluties. Maar op wie richtten de marxisten zich, wie wilden ze laten deelnemen aan de revolutie, laten vechten? Dat waren voornamelijk de lagere klassen, de ongeschoolde mensen, de boeren, de arbeiders, de mensen die niet veel initiatief hadden. Maar wat hadden ze wel? Ze hadden boosheid. Wanneer boosheid wordt aangewakkerd en een specifieke richting opgaat, kan die, zoals je kunt zien in de wereldgeschiedenis, een zeer sterke kracht zijn die mensen tot actie kan aanzetten. Wat is de beste manier voor de gevallen wezens om de boosheid van mensen aan te wakkeren en die in actie om te zetten? Hen erop wijzen dat hun huidige ellende niet door hen wordt veroorzaakt. Dat die niet het resultaat is van hun eigen bewustzijnsstaat. Dat die niet het resultaat is van iets wat zij op de kosmische spiegel projecteren. Dat die wordt veroorzaakt door specifieke andere mensen en als ze zich maar van die specifieke andere mensen konden ontdoen, zouden ze een veel betere samenleving krijgen.
Zo gaan de gevallen wezens te werk. In de opgaande lijn bedienen ze de middenklasse, die ervan droomt om op een dag de hogere klasse te worden door te investeren, het gemakkelijke geld te verdienen dat ze de hogere klasse zien verdienen, opdat ze zelf ook rijk kunnen worden. Wanneer die droom uiteenspat, wat onvermijdelijk gebeurt, omdat de gevallen wezens zichzelf er nooit van kunnen weerhouden om de economie te oververhitten, dan stapt de andere groep gevallen wezens in en begint via het identiteits-, het mentale, en vooral via het emotionele rijk, het lagere deel van de bevolking te bewerken.
Tijdens de opgaande lijn maakt niemand zich echt druk om het lagere deel van de bevolking, omdat het lijkt alsof die het beter zal doen als de hele economie het beter doet, vooral in een kapitalistisch land als de Verenigde Staten. Dit is de eeuwige belofte van ‘het stijgende tij dat alle boten optilt’. Het gevoel dat wordt gepromoot door het neoliberalisme in de Verenigde Staten is dat we ons geen zorgen hoeven te maken over de lagere klassen zolang de economie blijft groeien, omdat die zich wel zullen redden. Maar zodra de neergaande lijn wordt ingezet, wordt het de lagere klassen steeds duidelijker dat ze achter zullen blijven, omdat zij het veel slechter hebben dan de middenklasse, die tenminste wel iets heeft, ook al wordt hun levensstandaard ook uitgehold.
De boosheid en de zondebok
Nu zullen de duistere krachten er alles aan doen om de boosheid van de lagere klassen in de samenleving aan te wakkeren, de mensen die ongeschoold zijn, de mensen die niet het initiatief hebben om hun eigen bedrijf te starten, de mensen die niet bereid zijn naar zichzelf te kijken en te zeggen: “Hoe kan ik veranderen, hoe kan ik mijn psychische problemen oplossen, zodat ik een beter leven kan krijgen?” En ze beginnen deze mensen te bewerken en wat doen ze dan? Hetzelfde wat ze hebben gedaan in het Rusland van voor en tijdens de revolutie. Ze wakkeren de boosheid aan door hen een zondebok, een gemakkelijk doelwit, te geven zoals je nu in de Verenigde Staten ziet. De primaire zondebokken zijn immigranten, illegale immigranten, die naar Amerika komen, die de banen van mensen inpikken, hun honden en katten opeten en voor allerlei problemen zorgen. Als we ze gewoon massaal deporteren, ons van al die illegale immigranten ontdoen, dan zullen er genoeg banen zijn voor de lagere klassen en zal er een prachtige samenleving ontstaan.
Er is natuurlijk nog een zondebok en dat zijn de liberalen, de ‘lefties’, het overheidsapparaat, met andere woorden, de middenklasse, de bourgeoisie. Daarmee zeg ik niet dat iedereen in de middenklasse een vijand is van de lagere klasse, maar veel mensen worden zeker zo gezien omdat ze het beter hebben dan de lagere klasse. En de lagere klasse begrijpt niet dat dit komt doordat de middenklasse zichzelf heeft opgeleid, initiatief heeft getoond, aan zichzelf heeft gewerkt: “Hoe word ik een betere zakenman? Wat in mijn psyche moet ik veranderen om een betere zakenman te worden of een betere baan te krijgen of vooruit te komen?” Ze hebben zichzelf de vragen gesteld die de lagere klasse zichzelf niet zal stellen. Je ziet dat er een polarisatie is omdat een grote groep mensen in Amerika hebt wiens primaire betrokkenheid bij de politiek wordt gedreven door boosheid. En zij hebben een ogenschijnlijk gemakkelijk doelwit voor hun woede gevonden.
Maar wat heeft de Sovjet-Unie bewezen aan de mensen die dat willen zien? Die bewees dat als je alle mensen die bereid waren initiatief te nemen weghaalt en in plaats daarvan alle mensen houdt die niet bereid zijn om initiatieven te nemen, die alleen maar bevelen willen opvolgen, die niet bijzonder intelligent zijn, niet bijzonder goed opgeleid zijn, en hen de leiding geeft over de maatschappij, wat gebeurt er dan? Dan ontspoort de samenleving. Die heeft een veel lagere levensstandaard dan in een vrijere maatschappij. Nu komt de moeilijkheid, want er zijn mensen die terugkijken op de Sovjet-Unie en zullen kijken naar hoe de boeren leefden in het tsaristische Rusland en zullen zeggen dat ze een betere levensstandaard hadden tijdens de Sovjettijd dan daarvoor. En in zekere zin hebben ze gelijk. Maar kwam dat door het communisme? Want het feit blijft dat de arbeidersklasse in de Sovjet-Unie een veel lagere levensstandaard had dan de arbeidersklasse in het westen. Veel mensen geloofden hierin omdat ze dachten dat ze een betere maatschappij zouden krijgen als ze van de slechte mensen af waren.
Dit is in zekere zin de essentie van intolerantie, een zondebok scheppen. “We hoeven niet naar onszelf te kijken. We hoeven niet naar de balk in ons eigen oog te kijken, ook al beweren we dat we christen zijn en gaan we af en toe naar de kerk. We hoeven alleen maar onze boosheid te richten op de zondebok en te stemmen op politici die iets aan de zondebok zullen doen. En dan krijgen we automatisch een utopische samenleving.”
Op zoek naar een eenvoudige oplossing
Dit zie je vanaf 2008 in Amerika gebeuren en waar niemand aandacht aan besteedt, omdat noch de Republikeinse Partij noch de Democratische Partij deze dynamiek begrijpt, waarmee ik natuurlijk niemand de schuld geef omdat bijna niemand die geïncarneerd is deze dynamiek begrijpt. Er zijn natuurlijk wel mensen, en er zijn zeker mensen in de Verenigde Staten, zowel politici als economen, die zich hebben uitgesproken tegen de ongelijkheid van de inkomensverdeling en dit hebben gezien als een belangrijke destabiliserende factor in de Amerikaanse samenleving. Er is echter door geen enkele politieke partij acht op hen geslagen.
Ik zeg niet dat de ene partij de slechterik is en dat de andere de perfecte oplossing heeft. Geen van die partijen is in staat om deze situatie aan te pakken. Maar natuurlijk kunnen de mensen die worden gedreven door boosheid het ook niet op een accurate manier aanpakken, omdat ze naar de samenleving kijken door middel van zwart-witdenken. Als je zwart-wit denkt, dan denk je altijd dat er een simpele manier is om naar een probleem te kijken en dat er een simpele oplossing voor is. Het probleem is die mensen, om van die mensen af te komen, en dan krijgen we een perfecte samenleving. Hoe vaak is dit geprobeerd in de wereldgeschiedenis? Hoe vaak heeft het gewerkt? Kan het wel werken? Nee. Want wat zie je? Wat zie je in samenlevingen? Hoe geslotener en bekrompener samenlevingen worden, hoe inefficiënter ze worden. Hoe meer ze beginnen samen te trekken, hoe meer de economie krimpt. Je ziet dat de samenlevingen die het snelst groeien, de samenlevingen zijn die het meest open zijn.
In de moderne tijd zijn er maar weinig landen zo snel gegroeid als de Verenigde Staten in de negentiende en begin twintigste eeuw. Maar heel weinig landen. Waarom? Omdat Amerika openstond voor nieuwe ideeën. Het was een snelstromende rivier, terwijl de Sovjet-Unie een stilstaande vijver was, net als China vandaag de dag, dat veel meer stagneert dan veel andere samenlevingen. Openheid voor nieuwe ideeën stuurt groei aan, stuurt de opwaartse cyclus aan. Het probleem is dat als er geen onderscheidingsvermogen, geen Christusonderscheid, is en dit leidt tot overmoedig optimisme dat denkt: “O, de opwaartse cyclus kan eindeloos doorgaan op zijn huidige spoor. We moeten gewoon hetzelfde blijven doen en dan worden we steeds rijker.” Zoals ik al zei, zijn het de gevallen wezens die profiteren van de middenklasse die bereid is te investeren, zichzelf te verbeteren en die door dit enthousiasme omhoog worden getrokken. En wanneer natuurlijk de onvermijdelijke piek is bereikt en de neergang inzet, begint een andere groep gevallen wezens de lagere klassen te bewerken en wakkert hun boosheid aan en geeft hen een zondebok.
Chaos veroorzaken door boosheid aan te wakkeren
De Verenigde Staten is zeker niet het enige land waar dit is gebeurd, en nog steeds gebeurt. Ik wijs alleen op het patroon daar, het patroon van natuurlijke, onvermijdelijke ups en downs. Die zijn niet natuurlijk in de zin dat ze niet voorkomen konden worden, maar zoals ik al zei, zijn ze in de huidige situatie natuurlijk en onvermijdelijk. De gevallen wezens, de meest geraffineerde van hen, proberen echter van beide te profiteren. Waarom? Ten eerste omdat het hen altijd verrijkt, maar ten tweede omdat ze proberen chaos te veroorzaken die het hele proces om Saint Germains Gouden Eeuw te manifesteren zal vertragen, dat natuurlijk tot een van de belangrijkste doelen heeft om de gevallen wezens van de planeet af te krijgen. Ze proberen gewoon hun vege lijf te redden, bij wijze van spreken, door zoveel mogelijk chaos te veroorzaken. Dit zie je in zekere zin nu op de wereld gebeuren. Dit is ook nog iets wat ze proberen om een opleving te voorkomen. Omdat 2008 een piek was die een neergang inzette. Nu zijn we echter op het punt beland dat het tijd is om aan een nieuwe opleving te beginnen, een nieuwe opgaande lijn. De gevallen wezens proberen er echter alles aan te doen om dit te stoppen door chaos te scheppen.
Nu kun je allerlei redenen bedenken waarom Poetin Oekraïne binnenviel, of waarom Hamas Israël aanviel of waarom Noord-Korea met de sabel rammelt. Maar daarachter zitten de gevallen wezens die chaos willen scheppen en een van de manieren waarop ze dat altijd doen, is door boosheid aan te wakkeren. Wat dreef Hamas ertoe om Israël aan te vallen? Je kunt allerlei redenen noemen, maar er zat echt boosheid achter die een punt bereikte waarop ze die niet meer konden bedwingen. Wat dreef Poetin en de mensen die hem steunen ertoe om Oekraïne binnen te vallen? Daar zat boosheid achter omdat het niet ging zoals hij het wilde en er iets gedaan moest worden. Je ziet dat de gevallen wezens er vaak in slagen om de boosheid van mensen op te blazen en hen keuzes te laten maken die niet logisch zijn, die niet rationeel zijn, zodra ze van buiten de bubbel worden bekeken, het waarnemingsfilter, de sluier van illusie die door die boosheid wordt veroorzaakt. Want één ding is absoluut zeker, en dat zie je ook steeds weer in de wereldgeschiedenis terugkomen: Wanneer mensen verblind zijn door boosheid, kunnen ze geen goede beslissingen nemen.
Boosheid is een interessante emotie, als we dat woord mogen gebruiken. Angst verlamt. Als mensen bang zijn, raken ze ofwel volledig verlamd, zodat ze niets kunnen doen of ze proberen zichzelf te beschermen tegen een waargenomen gevaar. Maar als mensen van angst overgaan op woede, hebben ze het gevoel dat ze in actie moeten komen. En de gevallen wezens kunnen heel gemakkelijk een irrationele overtuiging opwekken bij mensen die boos zijn: dat al hun problemen opgelost zullen zijn als ze maar iets konden doen aan die andere groep mensen. Dan zouden ze de soort samenleving hebben waarin ze niet meer boos hoeven te zijn.
Maar waarom zijn de lagere klassen boos? Omdat ze weten dat de maatschappij zich van hen verwijdert. Ze worden aan hun lot overgelaten. Maar waarom worden ze aan hun lot overgelaten? Omdat ze niet met de maatschappij mee willen groeien. Ze willen hun wereldbeeld, hun levenshouding, niet veranderen. Ze willen zichzelf niet opleiden. Ze willen niet naar hun psychische problemen kijken en zeggen: “Hoe moet ik veranderen zodat ik daadwerkelijk een betere baan kan krijgen?” Er zijn regio’s in de Verenigde Staten die economisch in een depressie zitten. Veel mensen die daar wonen, hebben geen goede vooruitzichten. Het zal voor hen moeilijk worden om een goede baan te vinden. Maar in veel van die regio’s pikken de immigranten niet de banen in van mensen. Er zijn gewoon geen banen in die regio. Waarom? In sommige gevallen gedeeltelijk vanwege zuiver economische redenen, maar in veel gevallen omdat daar mensen wonen die geen goede arbeiders zijn als je naar ze kijkt vanuit het perspectief van iemand die overweegt waar hij een fabriek zal bouwen. Je zou alle illegale immigranten daar weg kunnen halen, maar in veel achtergebleven regio’s in de Verenigde Staten zouden ze nog steeds geen baan krijgen, tenzij ze zouden verhuizen naar plekken waar de banen zijn, wat de immigranten bereid zijn te doen. De immigranten zijn ook bereid zichzelf verder op te leiden, hard te werken, te zeggen: “Wat moet ik doen om een betere levensstijl te krijgen?”
Boosheid komt voort uit het gevoel van machteloosheid. Maar het gevoel van machteloosheid komt voort uit de onwil om te veranderen, de onwil om naar jezelf te kijken, om naar de balk in je eigen oog te kijken. De ironie is dat veel van deze mensen beweren christen te zijn en af en toe naar de kerk gaan, en doen alsof ze doen wat christenen doen. Jezus vertelde je om naar de balk in je eigen oog te kijken in plaats van naar de splinter in het oog van je broeder, de zondebok.
Mijn geliefden, ik heb jullie de ideeën gegeven die ik je in deze verhandeling wilde geven. Ik zeg niet dat waar ik op heb gewezen het enige probleem, de enige kwestie, in Amerika is. Maar je kunt natuurlijk oproepen hiervoor doen, zoals jullie al hebben gedaan in deze invocaties en decreten.
Astrea en ik willen jullie nogmaals bedanken voor de marsorders die jullie ons hebben gegeven. Ik zal jullie verzegelen in de liefde van mijn hart, want ik moet nog veel meer spoken verjagen.