Geascendeerde Meester de Goddelijke Leider, 22 maart 2025 – Nederland

IK BEN de Geascendeerde Meester de Goddelijke Leider en ik wil jullie graag een paar leringen geven die jullie kunnen helpen bij het overdenken van het raadsel vrije wil, want zoals jullie beginnen te begrijpen is dit inderdaad de belangrijkste uitdaging, zowel voor de oorspronkelijke aardbewoners, maar vooral voor avatars. De vrije wil van een avatar is niet anders dan die van een aardbewoner, maar zoals we al hebben gezegd: Wanneer je het perspectief hebt, zelfs een onderbewuste herinnering aan een intuïtief gevoel, dat er een natuurlijke planeet is die niet zo dicht is als de aarde, dan heb je een ander perspectief op vrije wil.

Als aardbewoner is je wil wel vrij, maar je wil wordt altijd beperkt door wat je ziet. Als je geen alternatief voor de aarde hebt, dan ben je vaak geneigd om te denken dat je alleen beslissingen kunt nemen binnen het kader dat hier op aarde is gesteld, terwijl je als avatar weet dat er een ander soort planeet bestaat waar je wil vrijer is omdat de materie er minder dicht is.

Dichtere materie – nieuwe kansen
Laten we beginnen met nadenken over de leringen die we veel jaren geleden hebben gegeven, dat er verschillende sferen zijn geweest, een opeenvolging van sferen, te beginnen met de eerste die is geschapen door de Schepper en die vervolgens is geascendeerd, daarna werd de tweede geschapen, die ook is geascendeerd, enzovoort.

We hebben gezegd dat de sferen geleidelijk aan compacter zijn geworden. De materie in de sferen is dichter geworden. En dit verandert natuurlijk de verhouding tot vrije wil. We zouden vanuit een bepaald perspectief kunnen zeggen dat de materie, wanneer die dichter wordt, bij wijze van spreken een grens stelt aan, of je zou ook kunnen zeggen gewoon andere parameters stelt voor hoe jij je vrije wil uitoefent. Het hangt ervan af of je iets vanuit het geascendeerde perspectief bekijkt of vanuit de sfeer zelf, want als je iets van binnenuit bekijkt, zul je het gevoel hebben dat de dichtheid van de materie je vrije wil inperkt omdat je de gevolgen van je keuzes niet zo gemakkelijk kunt veranderen.

Vanuit een geascendeerd perspectief zijn het alleen maar andere omstandigheden waarin jij je vrije wil uitoefent. We hebben jullie nog niet eerder verteld dat het niet alleen een beperking is naarmate de sferen dichter worden, maar dat het jullie ook bepaalde mogelijkheden biedt die er in de lichtere sferen niet waren.

De schijn dat iets permanent is versus voortdurende zelftranscendentie
Laten we bijvoorbeeld eens naar de aarde kijken. Volgens de gangbare opvattingen besloot een koning in Egypte vijfduizend jaar geleden een piramide te bouwen. Dit is niet het exacte tijdsbestek, maar laten we dat even aanhouden. Mijn punt is dat iemand ergens in het verre verleden een monument van steen heeft gebouwd dat er vandaag de dag nog steeds is. Dit had in een eerdere sfeer niet kunnen gebeuren, want hoe minder dicht de materie is, des te korter de tijd dat iets in het materiële rijk in stand kan blijven.

Ik laat nu even buiten beschouwing dat de materie in de eerste sfeer heel anders was dan in jullie sfeer om al te veel verwarring te voorkomen. Mijn punt is niettemin dat naarmate de sferen dichter worden, naarmate de materie dichter wordt, het mogelijk is om iets in de materie te maken dat een langere periode in stand kan worden gehouden. Dat zorgt ervoor dat je het potentieel hebt om te denken dat je iets in de materie kunt maken dat permanent is, dat een lange levensduur heeft, misschien wel eeuwig blijft bestaan.

En dit kon je in de hogere sferen niet geloven, want als de materie minder dicht is, zoals ook het geval is op een natuurlijke planeet in jullie sfeer, dan transcenderen de wezens die op die planeet leven zichzelf voortdurend en dan kan materie niet voor langere tijd in een specifieke vorm gehandhaafd blijven omdat zelfs de materie zichzelf zal transcenderen.

Op aarde heb je het concept de tweede wet van de thermodynamica, die afbreekt wat stilstaat. Op een natuurlijke planeet en in de hogere sferen geldt de wet van zelftranscendentie, waardoor dingen op een hogere vibratie worden gebracht in plaats van ze af te breken. Wanneer de sferen compacter worden, wanneer de materie dichter wordt, is het mogelijk om structuren uit de materie te vormen die lange tijd in stand kunnen worden gehouden.

Dit geldt uiteraard niet voor alles, maar zelfs op biologisch vlak, hoewel het zachtere weefsel afbreekt, weet je dat er fossielen zijn omdat de botten van dinosaurussen die zestig miljoen jaar geleden leefden, zijn bewaard, fossiel zijn geworden. Naast de piramides zijn er nog veel andere monumenten die in het verleden door mensen zijn gebouwd en die vandaag de dag nog steeds bestaan. Hoewel ze misschien wel wat geërodeerd zijn, zijn ze er nog steeds in een herkenbare vorm. Je zou kunnen zeggen dat, naarmate de sferen dichter worden, het potentieel ontstaat om iets te maken dat schijnbaar permanent in de materie blijft bestaan.

Een monument voor het ego
En dit levert een andere verhouding op met betrekking tot het uitoefenen van vrije wil. Je zou kunnen zeggen dat het moeilijker wordt om je vrije wil uit te oefenen, maar dit geldt alleen als jij je vrije wil op een bepaalde manier gebruikt. We hebben het onderscheid gemaakt dat jij jezelf kunt zien als een verbonden wezen of als een gescheiden wezen dat de dualiteit ingaat. Als je ervoor kiest om de dualiteit in te gaan, niet alleen te experimenteren met de dualiteit, maar erin te stappen zodat je erin gevangen raakt doordat jij je gevoel van verbondenheid verliest, dan is dit nog steeds een keuze uit vrije wil. Op een dichte planeet zoals de aarde wordt het echter moeilijker om hier weer uit te breken. Het is moeilijker omdat het lijkt alsof materie een lange levensduur heeft. Je kunt iets in de materie maken dat door de tijd heen bewaard kan blijven.

En daarom wordt het in zekere zin verleidelijker om te geloven dat je een monument voor het gescheiden zelf kunt oprichten dat eeuwig in het materiële rijk kan blijven bestaan. En je ziet dat sommige monumenten die in het verleden zijn gebouwd, waren gebaseerd op de wens, niet slechts van één persoon maar zelfs van een hele beschaving, om iets permanents te bouwen, iets dat eeuwig zou blijven bestaan zoals zij het zagen omdat zij niet hetzelfde tijdsbesef hadden als jullie tegenwoordig.

En daarom was het voor hen gemakkelijker om te geloven dat iets eeuwig kon blijven bestaan omdat ze een kortere visie op tijd hadden. Met andere woorden, als ze zeiden eeuwig, dan zou het slechts een paar duizend jaar zijn in de tijd van tegenwoordig. Terwijl jij, als je aan eeuwig denkt, denkt aan iets dat zo ver in de toekomst ligt dat jij je het nauwelijks kunt voorstellen.

Wanneer de materie dichter wordt, kun je het gevoel scheppen dat iets in stand kan worden gehouden. Dit kan ertoe leiden dat je ego denkt dat hij een monument voor zichzelf kan oprichten dat toekomstige generaties zullen bewonderen en naar zullen opkijken en ze zich jou daarom zullen herinneren en aan jou zullen denken. En dit lijkt belangrijk voor het ego.

Maar de keerzijde van de medaille is bij wijze van spreken dat je dan ook kunt geloven dat je keuzes kunt maken die consequenties hebben die heel lang zullen duren. Je kunt het concept hebben van eeuwige verdoemenis. Je wordt eeuwig gestraft in de hel omdat je de verkeerde keuze hebt gemaakt. Je ziet nu dat hoe meer mensen verstrikt raken in deze illusie, des te meer het hun vrije wil inperkt omdat het hen gemakkelijker laat geloven dat een keuze een consequentie kan hebben die permanent is in het materiële rijk, wat betekent dat ze zich er niet van kunnen bevrijden. Dit is de voornaamste beperking van vrije wil in het materiële rijk op aarde, de voornaamste illusie over vrije wil die je moet overwinnen om jezelf te bevrijden en te ascenderen uit het materiële rijk.

Niets is permanent in je gedachten
Wat is de realiteit van vrije wil? Zoals Kuan Yin heeft uitgelegd, is alles een ervaring. Het idee dat materie in deze sfeer dichter is dan in de vorige, is slechts een idee in het bewustzijn, een ervaring in het bewustzijn. Wat is het idee dan dat je een monument van steen kunt maken dat tot lang in de toekomst kan blijven bestaan? Je zou kunnen zeggen: “De piramides zijn, hoe veel duizenden jaren geleden ook gebouwd. En de laatste keer dat ik in Egypte was, stonden ze er nog. Bestaat er dan geen objectieve realiteit buiten mijn gedachten om?”

Ja, er is een objectieve realiteit. Maar laten we aannemen dat er een farao was die Cheops heette die de grote piramide bouwde. Waar is die farao tegenwoordig? Niet fysiek geïncarneerd. Weet hij wie hij in dat vorige leven was en dat hij de piramide heeft gebouwd? Nee. Wat betekende het voor hem in dat leven, puur ter illustratie, ik zeg niet dat er zo iemand heeft bestaan, maar hoe zat het met de piramide in dat leven? Het was voor hem de ervaring dat hij een monument bouwde dat kon blijven bestaan.

Ja, er is een objectieve wereld, want hoe dichter de materie wordt, des te groter de mogelijkheid om echt een fysiek object te maken dat lang meegaat. Ja, maar toch, terwijl je het object maakt, is het slechts een ervaring. En het idee dat dit lang meegaat en dat toekomstige generaties naar je monument zullen kijken zoals jij naar het monument kijkt, is slechts een ervaring in je hoofd.

De farao had een bepaalde ervaring. Hij dacht: “Over vijfduizend jaar, in 2025, wanneer de mensen op aarde naar de piramide kijken die ik heb gebouwd, zullen ze dezelfde ervaring hebben als ik toen ik hem bouwde.” Maar dat is natuurlijk niet het geval. In het materiële frequentiespectrum kan iets wel permanent bestaan. Maar niet in je gedachten. De piramide is er nog. De farao niet. Zijn geest is verdergegaan, herinnert zich niet meer wie hij was en heeft tegenwoordig een ander bewustzijn.

Is er in zijn gedachten iets wat permanent is? Nee. Is er in jouw gedachten iets permanent? Nee. Het betekent niet dat je geen gescheiden zelven, overtuigingen of een bepaalde kijk op het leven kunt vormen die je van leven naar leven met je meedraagt, maar het hele punt van al deze leringen is dat je gedachten niets kunnen creëren wat je niet kunt transcenderen, waar jij jezelf niet van kunt bevrijden. Het maakt niet uit hoeveel levens op aarde je hebt besteed aan het opbouwen en versterken van het oerzelf dat je hebt gevormd als gevolg van je oorspronkelijke geboortetrauma. Het maakt niet uit. Hij is niet permanent geworden, het is geen objectieve realiteit buiten je geest om.

Er zijn misschien lagen gevormd die het oorspronkelijke zelf verbergen. Er kan zich energie hebben opgehoopt, maar niets is permanent. Begrijpen jullie, en ik realiseer me dat terwijl ik dit zeg, en me afstem op jullie reactie op wat ik zeg, dit heel moeilijk te begrijpen is. Als een wezen, als een geascendeerde meester die niet op aarde geïncarneerd is geweest, bezie ik het vanuit mijn perspectief, maar als ik me afstem op jullie gedachten, dan zie ik dat dit vanuit jullie perspectief moeilijk te bevatten is.

Directe manifestatie versus indirecte manifestatie
Er zijn spirituele leraren, zelfs in de tijd van de Veda’s en zelfs nog eerder, die met het idee kwamen dat de wereld slechts een droom is. Er is geen wereld. Alles wat je ziet, is gewoon in je gedachten gecreëerd. Maar dat is een beperkte visie. Die is beperkt omdat de dichtheid van materie er niet in is opgenomen.

We hebben jullie geleerd dat jullie medeschepper zijn. Jullie kunnen in gedachten een conceptueel beeld vormen. Jullie kunnen dit op het Ma-terlicht projecteren en dan neemt het Ma-terlicht die vorm aan. Door de dichtheid van de materie kun je een conceptueel beeld vormen dat je een piramide bouwt. Maar onthoud dat er verschil is tussen het vormen van een mentaal beeld met je gedachten en dit op het Ma-terlicht projecteren en het Ma-terlicht die vorm te laten aannemen en vervolgens in gedachten een beeld te vormen en vervolgens een fysiek materieel proces te gebruiken om dat beeld te manifesteren.

Er bestaat directe manifestatie met de geest. Er bestaat indirecte manifestatie waarbij jij je fysieke lichamen en fysieke technologie gebruikt om iets fysiek te bouwen. En dit is mogelijk omdat de geascendeerde meesters, de Elohim, het jullie mogelijk maken om iets op het fysieke vlak te maken dat duurzaam is en de persoon die het zogenaamd heeft bedacht, kan overleven. Neem bijvoorbeeld iemand op een natuurlijke planeet die met de kracht van de geest een huis manifesteert. Wanneer die persoon van een natuurlijke planeet ascendeert, zal dat huis dematerialiseren.

Op aarde is het moeilijker om een huis te materialiseren met de kracht van de geest. Maar als iemand daartoe in staat zou zijn, dan zou het huis dematerialiseren zodra die persoon excarneert, tenzij een andere persoon de matrix zou kunnen overnemen en de visie zou kunnen vasthouden zodat deze in stand blijft. Maar op aarde heb je nog een andere mogelijkheid om iets te materialiseren. En dat is een fysiek proces gebruiken, je kunt je fysieke lichaam gebruiken.

Je kunt een materiaal vinden dat zo dicht is dat het lang meegaat zoals steen. Je kunt de steen fysiek in blokken uithakken en ze op elkaar stapelen. Dat kun je niet zelf, maar met veel mensen is het wel mogelijk. Dit is een fysiek proces. Hoewel de farao die het idee heeft bedacht niet meer geïncarneerd is, hoewel de mensen die de piramide hebben gebouwd misschien nog wel geïncarneerd zijn, maar zich niet meer herinneren wie ze waren, staat de piramide er nog.

Werken met de beelden in de geest
Het raadsel is dat je leeft in een dicht fysiek rijk op een dichte planeet. Bepaalde dingen op het fysieke hebben een lange levensduur. Ik zeg niet dat ze permanent zijn, maar ze kunnen veel langer in stand worden gehouden dan de mensen die ze hebben gemaakt. Zelfs eenvoudige gereedschappen uit de Steentijd ⎯ bijlen, pijlpunten, enzovoort, zijn in de loop der tijd bewaard gebleven, ook al hadden de mensen die ze hebben gemaakt zeer primitieve technologie. Dit is mogelijk. Er is een wereld buiten jou. Er is een fysieke wereld die je ervaart. Maar wat vanuit mijn perspectief duidelijk is en moeilijker te bevatten vanuit dat van jullie, is dat jij de wereld alleen met jouw geest kunt ervaren.

Ja, er is een muur achter de boodschapper. Het lijkt misschien alsof hij die met zijn fysieke lichaam aanraakt. En het lijkt misschien onafhankelijk van wat hij wel en niet gelooft. En je zou kunnen zeggen: “Jullie kunnen allemaal hier komen en de muur aanraken en voelen dat hij er nog is en dat hij massief is.” Ja, er staat een muur. Iemand heeft dit gebouw gebouwd tijdens een fysiek proces. Maar je ervaart de muur niet. Je ervaart een beeld in jouw gedachten.

En dat betekent dat je vrije wil niet wordt beperkt door de objectieve materiële wereld, maar alleen door de beelden in je hoofd. Technisch gezien, als jij jezelf zou kunnen bevrijden van het beeld dat dit een massieve muur is en je lichaam een massief lichaam is, dan zou je door de muur heen kunnen lopen. Ik raad je niet aan om dat te proberen, ook niet om ernaar te streven om dat vermogen te ontwikkelen. Want wat heeft het voor zin om door de muur te lopen als je net zo goed door de deur zou kunnen lopen?

Ik zeg alleen maar dat er bepaalde objectieve realiteiten in de fysieke wereld bestaan. En zijn in de loop der jaren verschillende yogi’s geweest die het idee hebben ontwikkeld dat je deze beheersing van de geest over de materie zou moeten kunnen hebben. Maar eerlijk gezegd, wat maakt het uit? Accepteer gewoon de fysieke wereld zoals die is, maar werk in plaats daarvan aan de beelden in je gedachten die je doen denken dat de wereld je vrije wil, je zelftranscendentie en je levenservaring kan beperken.

Wat beperkt jouw vrije wil?
Er zijn bepaalde parameters in de dichtheid van de aarde. Correct. Maar beperken die ook je vrije wil? Is het logisch om te zeggen dat de massiviteit van de muur mijn vrije wil beperkt en dat ik hiertegen in opstand moet komen en moet proberen een manier te vinden om door de muur heen te lopen? Gebruik je de rest van je leven en mogelijk vijftien toekomstige levens constructief voordat je deze siddhi hebt ontwikkeld? Nee, het punt is dat de parameters van de fysieke wereld, hoe dicht die ook is, je vrije wil niet beperken.

Je vrije wil wordt beperkt door de manier waarop je naar de fysieke wereld kijkt, de manier waarop je kijkt naar de keuzes die je op de fysieke wereld hebt gemaakt en de consequenties daarvan. En vooral of je denkt dat jouw keuzes in het verleden beperkingen hebben opgelegd aan hoe jij je vrije wil nu uitoefent. Je bent misschien vijfduizend jaar geleden op deze planeet geïncarneerd geweest. Je hebt toen een keuze gemaakt die ernstige fysieke gevolgen had, waardoor je fysieke lichaam stierf en je excarneerde. Maar is je fysieke lichaam er nog? Nee, het is opgeruimd.

Wat is er nu? Alleen een onderbewust zelf, een structuur in je geest die je al vijfduizend jaar met je meedraagt. En alleen als je tot de conclusie bent gekomen dat die structuur in je geest niet zomaar een onderbewust zelf is dat je in een specifieke situatie hebt aangenomen en gevormd, maar in plaats daarvan tot de conclusie bent gekomen: “O, dit ben ik. Dit is een permanent onderdeel van mijn identiteit, mijn individualiteit, mijn persoonlijkheid. En ik zou er onmogelijk zonder kunnen leven. Ik zou niet mezelf zijn zonder.” Dat draag je met je mee.

Er zouden mensen kunnen zijn die de piramide hadden gebouwd en er zo aan gehecht zijn geraakt dat ze vijfduizend jaar lang in Egypte moesten incarneren om elke dag naar de piramide te gaan kijken en hem praktisch aanbidden. Maar hoewel de piramide er nog steeds staat, houdt de piramide zelf hen niet fysiek aan hem gebonden. Alleen het onderbewuste zelf in hun geest houdt hen aan de piramide gebonden. En zo is het met jullie allemaal ook. Jullie vrije wil wordt niet beperkt door het fysieke octaaf, zelfs niet door de behoorlijk zware beperkingen die je op aarde hebt. Niet de sleur van de kost verdienen of je fysieke lichaam verzorgen beperkt je vrije wil. Alleen de structuren in je hoofd.

Een ervaarder
Waarom? Wat zijn jullie? Jullie zijn medescheppers, ja. Maar er zitten twee aspecten aan medeschepper zijn. Je kunt iets voortbrengen. Je kunt iets medescheppen wat er eerst niet was. Maar hoe weet je dat je iets mede hebt geschapen? Omdat je het ervaart. Je bent dus ook een ervaarder. En dat betekent dat alles wat je tegenkomt, alles wat je tegenkomt in de wereld van vorm, een ervaring is. Je staat misschien voor die stapel stenen, maar je ervaart de piramide niet. Je hebt een innerlijke ervaring.

We zouden zelfs kunnen zeggen: “Je staat voor een berg stenen, maar je noemt het een piramide.” En je geeft er een bepaalde betekenis aan. En dat is jouw ervaring. En die ervaring beperkt je omdat die ervaring je aandacht vult. Wat hebben we gezegd over de Bewuste Jij? In werkelijkheid is de Bewuste Jij wie hij is: zuiver gewaarzijn. In het hier en nu is hij wie hij denkt dat hij is. Hij is zoals hij zichzelf ervaart en hoe hij de wereld ervaart.

Dit is alles wat de Bewuste Jij is. Jullie zitten hier, stuk voor stuk. Jullie zitten hier deze verhandeling te ervaren. Maar jullie zijn niet jullie ervaring. Jullie zijn meer dan die ervaring. De ervaring die jullie nu krijgen, wordt in jullie gedachten gecreëerd. Er zit hier natuurlijk iemand die woorden uitspreekt die afkomstig zijn van een echte geascendeerde meester. Ik besta echt in het spirituele rijk. Maar jullie ervaren mij niet zoals IK BEN. Jullie ervaren wat de stroom van mijn wezen in jullie bewustzijn teweegbrengt. En dat beperkt jullie.

De Bewuste Jij van ieder van jullie heeft de potentie om uit de ervaring te stappen die jullie beleven door middel van het fysieke lichaam, via de vier niveaus van je geest. En jullie zouden mijn wezen kunnen ervaren zoals IK BEN op dit moment. Ik zeg niet dat jullie dit moeten doen of dat jullie je slecht moeten voelen als jullie dit niet kunnen. Ik wijs er gewoon op dat niets jullie Bewuste Jij inherent beperkt, behalve dan de inhoud die bestaat op de vier niveaus van jullie geest en jullie identificatie met deze inhoud.

De boodschapper zou uit zijn eigen gedachten kunnen stappen en mij ervaren zoals IK BEN, maar dan kon hij dit dictaat niet voortzetten omdat hij zo verzonken zou zijn in de ervaring van mijn totale wezen dat hij niet eens woorden zou kunnen formuleren. Maar mijn punt met al dit esoterische, abstracte gepraat is: Er is een objectieve realiteit die onafhankelijk van je geest bestaat. Je treedt in wisselwerking met deze objectieve realiteit. Maar die interactie is een proces waarin de objectieve realiteit een ervaring in je geest triggert, gebaseerd op de inhoud van de vier niveaus van je geest. Hoewel er een objectieve realiteit is die je niet kunt veranderen, kun je altijd je ervaring veranderen.

Je kunt voor de piramide staan en beseffen: “Hij is heel groot, ik zou die stenen niet eens kunnen optillen. Ik zou een hamer en een beitel kunnen pakken en beginnen te hakken, maar ik zou niet ver komen omdat ze me dan zouden arresteren en in de gevangenis gooien voor het schenden van een nationaal monument.” Of je kunt je nog steeds machteloos voelen om iets te doen aan veel omstandigheden op de materiële wereld.

Maar je bent nooit machteloos om iets te doen aan de inhoud van je eigen gedachten. Er is een gezegde: “Wanneer je kijk op dingen verandert, veranderen de dingen waarnaar je kijkt.” Maar dat klopt niet omdat de piramide er altijd zal blijven, hoe jij je kijk erop ook verandert. Wat wel verandert, is je ervaring van het leven. En wat ben jij – een ervaarder.

Van ervaren naar medescheppen
En de uitdaging als de sferen dichter zijn geworden, is dat jij in een dichte sfeer, vooral op een planeet als de aarde, maar zelfs in jullie zevende sfeer die veel dichter is dan de eerste, niet begint met jezelf te zien als medeschepper, je begint als ervaarder. Je ervaart een omgeving; zelfs toen jullie als avatar naar jullie eerste natuurlijke planeet kwamen, zelfs als je een oorspronkelijke aardbewoner bent toen je voor het eerst op aarde kwam, ervoer je een omgeving die door hogere gedachten dan die van jou was geschapen. Je beschouwde jezelf niet als medeschepper: “O, ik heb dit mede geschapen.”

Je hebt die ervaren. En de uitdaging is er altijd, en dat was zo in de eerste sfeer, en dat is nu ook zo. De uitdaging is altijd om jezelf van ervaarder te zien te gaan naar jezelf als medeschepper te zien, om contact te maken met je medescheppende vermogens. En hoe dichter de sfeer is, des te moeilijker het natuurlijk is om die overgang te maken.

We proberen je niet iets kwalijk te nemen door te zeggen: “O, je schiet tekort als je dit niet kunt.” Zo beoordelen wij je niet, maar als we jullie vanuit ons perspectief iets willen geven, dan moeten we jullie inzicht geven in de dynamiek waarin jullie je bevinden. En dat mogen we niet doen bij nieuwe levensstromen, want zij moeten een periode hebben waarin ze hun omgeving alleen maar ervaren zonder deze dynamiek te begrijpen. Maar naarmate levensstromen steeds hoger in zelfbewustzijn komen, komt er een punt waarop de student er klaar voor is en de leraar mag verschijnen en een hogere lering mag geven aan degenen die het potentieel hebben om hun ervaring te veranderen op basis van die lering in plaats van hun ervaring te veranderen op basis van hun observaties.

In zekere zin zou je kunnen zeggen hoe dichter de omgeving, des te moeilijker het is voor mensen om over te schakelen van ervaren naar medescheppen op basis van het ervaren van hun omgeving. Want hoe dichter de materie is, des te moeilijker het is om te zien dat die door gedachten is geschapen en daarom ook weer door gedachten ongedaan kan worden gemaakt en er iets nieuws door de gedachten kan worden geschapen.

Ik heb gezegd dat er een objectieve realiteit bestaat die jullie gedachten niet heeft geschapen, maar zelfs de objectieve realiteit op aarde is wel geschapen door gedachten, door de Elohim en door heel veel generaties geïncarneerde mensen die de aarde uit haar oorspronkelijke staat hebben verlaagd. Alles is een schepping van de geest. Op dit moment heeft jullie geest nog niet het vermogen om de dichtheid van deze muur te veranderen, maar in de toekomst zou het wel kunnen gebeuren dat de aarde geleidelijk aan wordt verheven tot een natuurlijke staat waarin het veel gemakkelijker zou zijn om de muren in een gebouw of veel andere omstandigheden op aarde te veranderen.

Het gevoel hebben dat je vastzit
Er is altijd een dilemma bij het geven van een lering. En voor mij als geascendeerde meester die niet op aarde geïncarneerd is geweest zoals bijvoorbeeld de Chohans, is de moeilijkheid dat het vanuit mijn perspectief zo vanzelfsprekend lijkt, maar dat het vanuit jullie perspectief natuurlijk niet zo vanzelfsprekend is. Daarom druk ik jullie zoveel mogelijk op het hart dat ik een lering geef die geavanceerder is en die in de geschiedenis van deze aarde nog niet eerder is gegeven. Maar ik wil niet dat jullie op enigerlei wijze het gevoel krijgen dat je tekortschiet als je de lering niet kunt begrijpen, als je hem niet kunt toepassen.

Ik bied jullie een lering aan die jullie in de loop van de tijd kan helpen om je ervaring van het leven te transformeren. Ik heb geen enkele wens om het jullie moeilijker te maken om je ervaring van het leven te transformeren. En wat kan het moeilijker voor jou maken? Het mechanisme dat je denkt dat je keuzes uit het verleden je huidige keuzes inperken. Je denkt: “Deze geascendeerde meester geeft me deze lering. Hij zegt dat mijn ervaring van zijn lering afhangt van de inhoud van mijn gedachten. Als ik de lering niet kan begrijpen of toepassen, betekent dit dat ik inhoud in mijn geest heb die mij blokkeert. En hij zegt dat ik de inhoud van mijn geest zelf heb gevormd in vorige levens en hij zegt ook dat ik gewoon mijn gedachten kan veranderen en me ervan kan bevrijden. Maar wat als ik dat niet kan? Wat als ik mijn gedachten niet zomaar kan veranderen? Wat als ik me hier niet van kan bevrijden? Wat als mijn keuzes in het verleden mijn huidige keuzes wel inperken?”

Je kunt je nog vaster voelen zitten als je een lering ontvangt waarvan je het gevoel hebt dat je hem niet in de praktijk kunt brengen. En dat wil ik niet. Maar wat kan je het gevoel geven dat je vastzit, dat je de lering niet in de praktijk kunt brengen? Is er een objectieve realiteit die je ervan weerhoudt om de lering te begrijpen? Nee, dat is de lering. Er is geen objectieve realiteit die je ervan kan weerhouden om van gedachten te veranderen. Behalve dan de onderbewuste zelven waar je niet naar hebt gekeken en die je niet als onderbewuste zelven en niet als iets blijvends hebt beschouwd. Je kunt al heel lang een oerzelf bij je dragen sinds je voor het eerst bent geïncarneerd. Je hebt hem zo lang gehad dat die in gedachten een deel is geworden van je identiteit. Je kunt je niet voorstellen wie je bent zonder hem. Je kunt je niet voorstellen hoe jij zonder hem met de aarde zou kunnen omgaan. Het líjkt alsof dit een objectief zelf is dat er altijd zal blijven, maar de hele lering bestaat eruit dat niets in je gedachten permanent is.

De Bewuste Jij is permanent in de zin dat hij heel veel levens overleeft. Maar hij is pas permanent wanneer je ascendeert. En de zelven zijn zeker niet permanent, zelfs als ze veel levens hebben overleefd. Ze kunnen nog steeds worden veranderd. En wanneer kunnen ze worden veranderd? In het nu. Je kunt alleen op het huidige moment van gedachten veranderen. Nu zeg je misschien: “Ik kan op dit moment niet van gedachten veranderen.” Nee, maar misschien in de toekomst wel. Het kan zijn dat je aan jezelf moet werken, deze lering moet implementeren, begrijpen en internaliseren, en dan op een later moment, hopelijk voordat je excarneert, schakel je om en zeg je: “Ah, nu kan ik dit zelf loslaten. Nu kan ik dit zelf laten sterven.”

Je ervaring van het leven veranderen
Als je niets anders van dit dictaat meeneemt, onthoud dan één ding: Alles is een ervaring. En een ervaring vindt plaats in mijn geest. En de ervaring, de vorm van de ervaring, wordt in mijn gedachten gevormd. Er is een objectieve realiteit die de ervaring triggert, maar de daadwerkelijke ervaring wordt in mijn geest gevormd. En daarom kan die in mijn gedachten veranderd worden.

Je bent hier op aarde, een dichte planeet. Wat beperkt jouw vrije wil? Er is een objectieve realiteit die parameters stelt. Maar binnen die realiteit heb je nog steeds enorm veel vrijheid om te doen wat je met je leven wilt. Je kunt zeggen: “Ja, ik kan geen huis op water bouwen.” Als je in Nederland woont, misschien wel. Maar over het algemeen niet, maar kijk dan eens naar de landmassa, er zijn heel veel plekken waar je een huis op het land zou kunnen bouwen. Ben je echt beperkt omdat je geen huis op het water of in de lucht kunt bouwen?

Met andere woorden, met veel andere dingen zijn er mensen die geobsedeerd raken door hun vrije wil om het zo maar te zeggen, en die denken dat ze alles zouden moeten kunnen doen wat ze zich maar kunnen voorstellen. Maar er is altijd een externe omgeving en het is niet logisch, het is niet constructief, om je daartegen te verzetten. Het is constructiever om te accepteren dat dit nu eenmaal zo is op deze planeet. Dat betekent niet dat je denkt dat het permanent zo blijft of dat de aarde niet veranderd kan worden. Wat heeft het voor zin om je bijvoorbeeld te verzetten tegen de zwaartekracht? Mijn punt is dat de omstandigheden op de wereld je niet beperken. Je innerlijke ervaring beperkt je. En je hebt de macht om dat te veranderen.

Ja, je vrije wil wordt beperkt door uiterlijke omstandigheden, en ja, ook beperkt door andere mensen, maar als het op je innerlijke ervaring aankomt, is het enige wat je vrije wil beperkt de inhoud van je geest waar je niet naar hebt gekeken, waar je niet aan hebt getwijfeld. Er is niets in je geest wat je niet kunt veranderen. De gevallen wezens willen niet dat je die waarheid beseft en accepteert. Veel andere mensen zouden ook niet willen dat je die waarheid beseft en accepteert omdat dat zou betekenen dat je ervoor zou kunnen kiezen om bij hen weg te lopen. Je eigen ego en je onderbewuste zelven willen ook niet dat je die waarheid accepteert omdat dat zou betekenen dat je ze kunt laten sterven in plaats van ze te blijven voeden met je energie.

Je focus kiezen
Niettemin is dit de hoogste waarheid die op aarde en in elke niet-geascendeerde sfeer, hoe dicht die ook is, kan worden gegeven. En de illusie dat dingen permanent kunnen zijn, maakt het moeilijk om deze waarheid op aarde te accepteren. Hopelijk heb ik je geholpen om die illusie te betwijfelen. Hoewel het misschien lijkt alsof de piramide een bepaalde levensduur heeft in het fysieke rijk, blijft niets in je emotionele, mentale en identiteitslichaam altijd bestaan. Dit kan worden veranderd door simpelweg van gedachten te veranderen omdat het allemaal is ontstaan door keuzes die je hebt gemaakt en daarom kan het ook weer ongedaan worden gemaakt door keuzes die je maakt.

Waarom ben ik een geascendeerde meester? Ik ben niet op aarde geïncarneerd geweest, maar ik ben geascendeerd, net zoals jij de potentie hebt om te ascenderen. Hoe ben ik geascendeerd? Door keuzes te maken. Waarom ben ik de Goddelijke Leider? Omdat ik ervoor heb gekozen om één te worden met die Goddelijke Vlam. Dit was een keuze. Ik had voor andere goddelijke eigenschappen kunnen kiezen, maar je kunt je op zoveel concentreren in deze ongelooflijke wereld van vorm die onze Schepper heeft geschapen, dat jij je niet op alles kunt concentreren.

Dat kan wel wanneer je het Schepperbewustzijn bereikt. Maar hoewel ik een geascendeerde meester ben op een hoger niveau dan bijvoorbeeld de Chohans, ben ik nog steeds ver verwijderd van het Schepperbewustzijn. Ik groei door ervoor te kiezen om me te concentreren op een bepaalde goddelijke eigenschap, en wanneer ik die volledig heb geïnternaliseerd, zal ik me focussen op een andere eigenschap. Dan kan er een moment komen waarop ik ascendeer naar de volgende sfeer en op den duur het Schepperbewustzijn kan bereiken.

Jullie zijn in wezen niet anders. Jullie zijn niet geascendeerd, maar kiezen wel waar jullie je aandacht op richten. En de essentiële keuze voor jou in een niet-geascendeerde sfeer is: “Zal ik mijn aandacht richten op omstandigheden op de wereld omdat ik denk dat ze mijn keuzes inperken of zal ik mijn aandacht richten op innerlijke omstandigheden omdat ik besef dat niets in mijn eigen gedachten mijn keuzes echt kan inperken?” En dat is de essentiële keuze op een dichte planeet zoals de aarde, waar zoveel omstandigheden je aandacht trekken en je ertoe aanzetten om ze te geloven: “O, ik kan mijn gedachten niet veranderen vanwege dit en dat of nog iets anders.”

Projecties
Maar je kunt het wel als je accepteert dat je het kunt en als je inziet dat al die projecties dat je iets niet kunt, alleen maar projecties zijn. Waar komt een projectie dan vandaan? Ze komen uit de gedachten van andere mensen. Ze komen uit de geest van gevallen wezens, of duistere krachten die niet eens zelfbewustzijn hebben. Wat is dat, een projectie die op jou gericht is naar jouw geest vanuit een andere geest?

Nou, waarom maakt een andere geest zich druk over hoe jij je vrije wil uitoefent? Of het nu een mens of een gevallen wezen is, waarom maakt een andere geest zich daar druk om? Omdat die geest er niet voor gekozen heeft om zich op binnen te richten. Hij denkt dat andere mensen hem kunnen inperken, zelfs de gevallen wezens, ook al denken sommigen van hen dat ze heel veel macht hebben. Ze hebben nog steeds het gevoel dat jij persoonlijk, die kleine jij, hen kunt beperken. Daarom moeten ze iets op jouw geest projecteren zodat jij jezelf inperkt.

Maar waarom voelen ze dit? Omdat dit hun ervaring is. Wat is de essentiële ervaring? Het is de keuze tussen projecteren dat externe omstandigheden jou kunnen beperken of accepteren dat niets je ervaring kan beperken omdat alles een ervaring is en omdat de ervaring zich in jouw geest afspeelt.

Je beseft dat ze een beperkte ervaring hebben. Ze projecteren de ervaring op jou omdat ze willen dat jij gelooft dat hun ervaring jouw ervaring is. Maar je bent daar niet toe verplicht. Je hebt het recht omdat je een individueel wezen met vrije wil bent, om je ervaring van het leven op aarde niet af te laten hangen van de ervaring van een ander wezen met vrije wil. Je hebt het recht om je eigen ervaring te hebben, zelfs als acht miljard andere mensen op de planeet willen dat je die van hen accepteert. Je hebt het recht om je eigen ervaring te hebben.

Je kunt beslissen: “Ik laat mijn ervaring niet beperken door de beperkende ervaringen van anderen. Ik neem de leiding over mijn eigen gedachten, gooi de structuren die mijn ervaring beperken weg en ik creëer mijn eigen persoonlijke ervaring van het leven. Ik eis dat recht nu op dit moment op.”

Kon ik je maar een glimp laten ervaren van al die beperkingen die je voelt, die vanuit mijn perspectief totaal onwerkelijk zijn. Maar het probleem is dat het, als je het vanuit mijn perspectief zag, te overweldigend zal zijn omdat je niet meteen kunt omschakelen. Je kunt niet ogenblikkelijk alle structuren in je geest loslaten, want dat kost tijd. Daarom hebben we jullie heel zorgvuldig een pad gegeven, een geleidelijk pad waarop jullie je identiteitsgevoel en je ervaring veranderen, zodat jullie je continuïteit niet verliezen.

Het gevoel van continuïteit
Waarom heb je continuïteit nodig? Omdat je op een planeet bent waar de materie heel dicht is. Als je te snel verandert, maar ervaart dat de materie hetzelfde is en andere mensen hetzelfde zijn, dan zou dat je gedesoriënteerd maken. Daarom moet jij je ervaring geleidelijk veranderen, zodat je een gevoel van continuïteit hebt. In werkelijkheid is het geen voortdurend proces. Je laat een zelf sterven. Je wordt herboren met een nieuw zelfgevoel, maar omdat het in stapjes gebeurt, heb je nog steeds een gevoel van continuïteit nodig in dit dichte rijk. Overigens hebben we zelfs in het geascendeerde rijk een gevoel van continuïteit, hoewel dat anders is dan bij jullie.

Zoals je kunt begrijpen, zit ik niet vast aan tijd en ruimte. Ik geniet ervan mijn Aanwezigheid met jullie te delen en zou bijna eindeloos door kunnen gaan of in ieder geval tot de boodschapper is flauwgevallen, wat nog wel even zou kunnen duren, kan ik je vertellen. Maar desalniettemin zal ik erkennen dat het tijd is en jullie wat ruimte geven en simpelweg mijn vreugde uiten dat ik nu op deze manier met jullie heb mogen omgaan. Ik verzegel jullie in de Godvlam van Goddelijke Leiding die ik voor de aarde in stand houd. Telkens wanneer jullie mijn decreet opzeggen, dit dictaat lezen, ernaar luisteren, zal ik bij jullie zijn en jullie alle aanwijzingen geven die jullie kunnen begrijpen en die jullie kunnen helpen om op het volgende niveau te komen.

Ik wil mijn grote dankbaarheid betuigen voor de aandacht die jullie deze keer aan mij wilden geven.