door Kim Michaels, 28 mei 2006

Jezus begon aan zijn missie op de bruiloft in Kana. Hij had besloten de laatste stap te zetten waardoor er geen weg terug meer was, omdat hij wist dat hij, zodra zijn missie bekendheid zou krijgen, niets kon doen om dat tegen te houden. Nu gaan we kijken naar de cyclus van Jezus’ missie – zijn feitelijke missie in de drie jaar dat hij in Palestina rondliep en tegenstand ontmoette van de hooggeplaatste en machtige mensen in de joodse religie. En toch reikte hij naar de mensen – diegenen die door de joden als onbeduidend werden beschouwd.

Wanneer je naar Jezus’ missie kijkt, zijn we allen opgegroeid met een zeer beperkte, zeer afgodische kijk op zijn missie en leven. Zoals we in onze eerste discussie over zijn geboorte hebben besproken, is hij op een voetstuk geplaatst waardoor we geen enkel verband tussen zijn missie en onze eigen missie in het leven zien. We denken dat we onmogelijk in zijn voetsporen kunnen treden. Toch zei Jezus: “Hij die in mij gelooft, de werken die ik doe, zal hij ook doen” en dit is in één zin de essentie van Jezus’ missie.

De simpele vraag die wij onszelf moeten stellen, is: “Geloven wij dat Jezus Christus een totale egomaniak was?”

Het is heel eenvoudig. Denk eens na over die vraag. Was hij een totale egoïst? Kwam hij opscheppen dat hij zo veel beter dan anderen was, zo ver boven anderen stond dat die hem nooit zouden kunnen bereiken?

Een andere variant van die vraag is dat we zeggen: “Waarom zond God zijn ‘enig geboren Zoon’ naar de aarde?” Neem de traditionele christelijke doctrine die zegt: “Jezus was de enige Zoon van God” of “Jezus was God vanaf het allereerste begin.” Zoals we er in de eerste lezing besproken hebben, zei de katholieke kerk dat hij “voortgebracht was, niet gemaakt, maar co-gelijk en co-eeuwig met de Vader was.” Met andere woorden, hij had geen begin. Hij stond vanaf het allereerste begin ver boven ons. Er wordt ook in gezegd dat de rest van ons als zondaar werd geboren.

Dus vraag jezelf het volgende eens af: Als God een welwillende God is, is het dan logisch dat hij ons als ellendige zondaren schept die zondigen omdat dit in onze aard ligt, en die God zelf heeft geschapen. En dan zendt hij Jezus als zijn enig geboren Zoon hiernaartoe om ons te laten zien hoe volmaakt Jezus is, zodat we ons natuurlijk heel rot kunnen voelen over hoe ellendig wij eraan toe zijn. (Gelach) Toch schiep God Jezus en God schiep ons. Dus als God ons als een ellendige zondaar heeft geschapen en Jezus zond om ons rot te laten voelen over hoe hij ons heeft geschapen, dan kan het geen liefdevolle God zijn. Daar zit niets tussenin.

Óf God is een of andere vreemde schizofrene God (Gelach), óf de christelijke doctrine is een vreemde schizofrene doctrine. Zoek er maar één uit, want jullie kunnen niet allebei hebben. Tenzij jij denkt dat jij iemand bent die Jezus ‘de blinde volgelingen van de blinde leiders’ noemde, omdat je weigert na te denken over wat de blinde leiders van het christendom mensen al vijftienhonderd jaar of meer vertellen.

Hier moeten wij ons van bewust worden en diegenen onder ons die al wakker zijn, moeten bereid zijn de open deur te zijn om diegenen te wekken die zich er – op innerlijk niveau – al bewust van zijn dat er iets aan het christendom ontbreekt, dat er iets niet klopt, maar niet bewust de sprong hebben gemaakt om er werkelijk naar te durven kijken, om gehoor te geven aan wat zij al in hun hart weten en zeggen: “De paus heeft niets aan.” (Gelach)

Geloven we echt wat Jezus heeft gezegd?
Dus het is gewoon een feit dat Jezus heeft gezegd: “Hij die in mij gelooft, zal de werken die ik doe, ook doen.” Of Jezus was een leugenaar of moeten wij begrijpen wat die uitspraak betekent. En natuurlijk is de kern van de zaak dat wij niet door God als zondaar geschapen zijn, we zijn als zonen en dochters van God geschapen, maar we zijn hier niet met het volledige Godsbewustzijn gekomen, het volledige Christusbewustzijn waarin we ons één met God zien, één met ons eigen Hogere Wezen, met onze IK BEN Aanwezigheid.

We kwamen hier met een beperkt zelfbewustzijn en het was de bedoeling dat wij in zelfbewustzijn zouden groeien totdat wij volledig zouden kunnen accepteren dat wij één zijn met ons eigen Hogere Wezen en we met Jezus kunnen zeggen: “Ik en mijn Vader zijn Eén.” En daarom zegt het evangelie van Johannes: “Allen, die Hem aangenomen hebben, hen heeft Hij macht gegeven om de Zonen van God te worden.” Weer een uitspraak die de meeste christelijke predikanten eerlijk gezegd zullen negeren. En wanneer je hen daarmee confronteert, weigeren ze erover te praten of komen met een of andere ingewikkelde redenering aan waarom het nooit kan betekenen wat er gezegd wordt. (Gelach)

Het komt erop neer dat Jezus ons veel aanwijzingen in zijn leven naliet. En de reden dat hij ons naar zijn leven en missie wil laten kijken, is dat hij het pad toonde dat iedereen kan volgen, het pad naar Christusschap.

Zijn missie was niet – zoals ons werd wijsgemaakt – een voorbeeld van een superieur wezen zijn dat alleen maar in een volmaakte vorm verscheen. Zelfs de drie jaren van zijn missie waren een groeiperiode waarin hij verschillende stadia doorliep en uiteindelijk het totale Christusbewustzijn bereikte. Maar waar wij het in onze discussie over de dood gehad hebben, is dat hij zelfs tot aan het allerlaatst toe bepaalde dingen, bepaalde verwachtingen, moest opgeven. Hij moest een bepaald spook opgeven voor hij totaal van deze wereld bevrijd was.

Dus we moeten op die manier naar zijn missie kijken en beseffen dat wij ook een missie hebben. En daarom moeten we kijken hoe Jezus zijn missie uitvoerde en ervan leren, zodat wij aanwijzingen kunnen vinden over hoe wij onze missie kunnen uitvoeren. Dit betekent niet dat wij exact hetzelfde moeten doen als Jezus. Ik verwacht zeker dat wij in deze tijd niet fysiek aan het kruis genageld hoeven te worden om ons Christusschap aan de wereld te demonstreren.

Er ligt altijd een diepere betekenis ten grondslag aan de fysieke gebeurtenissen in het leven van Jezus. Jezus deed de fysieke wereld het pad naar Christusschap voor, zodat het zichtbaar was voor iedereen die ogen heeft om te zien. Maar er kan een diepere betekenis in alles zitten. Water in wijn veranderen – betekent niet dat we allemaal fysiek water in wijn moeten veranderen, maar je verandert het water van het menselijke bewustzijn in de wijn van het Christusbewustzijn. Over water lopen staat symbool voor het onder controle krijgen van je emotionele lichaam en over dat water heen lopen. Zoals we hebben besproken, toen hij de storm tot bedaren bracht – is de lucht het mentale gebied, dus het tot rust brengen van de gedachten die ons altijd storen en ons uit onze innerlijke rust weghalen.

Wij moeten echter willen zien dat Jezus zich op zijn missie niet aan de wereld heeft aangepast en de manier waarop mensen hem wilden zien. Hij was – tijdens zijn hele missie – gericht op wat God hem wilde laten zijn: ”Ik kan zelf niets doen. De Vader in mij doet het werk.”

Wanneer je naar de missie van Jezus kijkt, is het meest inspirerende aspect van zijn missie voor mij dat hij ons een magnifiek voorbeeld gaf van iemand die God nooit beperkte in wat hij door hem heen kon doen. En dat is iets wat wij moeten leren, namelijk dat wat door Jezus tot uitdrukking werd gebracht, niet Jezus’ eigen kracht was, als de menselijke, fysieke, historische persoon die hij was. De Kracht van God stroomde door Jezus heen.

De innerlijke waarheid over godslastering
Nog een vraag die we ons over het christendom moeten stellen, is: “Wat is de betekenis van godslastering?” Heel veel christenen hebben het over godslastering. Ik heb een aantal e-mails gekregen over de website gehad waarin stond: “Jouw leringen zijn godslasterlijk, je spreekt godslasterlijke taal en jij gaat zeker naar de hel.” Maar wat is godslastering? Welnu, godslastering is een schending van de eerste twee geboden: Gij zult geen andere Goden voor mij hebben. Gij zult u geen gesneden beeld voor mijn aangezicht maken.”

Je schept een beeld van God en je aanbidt dat beeld in plaats van de ware God, de Levende God. Dan ontken je Gods Aanwezigheid waar jij bent. En je ontzegt God de mogelijkheid om zijn kracht door jou heen te laten stromen en zijn koninkrijk op aarde door jou heen te manifesteren. En dat is godslastering, omdat de ergste vorm van godslastering is dat je God verloochent en ontkent dat God is waar jij bent, ontkent dat God in jou is en dat God door jou heen kan werken.

En daarom heeft Jezus gezegd: “Het koninkrijk van God is binnenin jou.” Dus wij hoeven het niet allemaal te doen. Jezus roept ons op niet een ‘reddersyndroom’ te krijgen, maar hij roept ons op te beseffen dat wij, als wij in hem willen geloven, als wij zijn voorbeeld willen volgen, de open deur kunnen worden om Gods kracht naar deze wereld te laten stromen. En Gods kracht zal de wereld veranderen, niet onze eigen kracht. Dat wordt alleen maar weer een eindeloos machtsspel van het ego.

En als je tegenwoordig naar religie kijkt, dan zie je dat veel religies, en zeker de christelijke religie, volledig in een machtsspel verwikkeld zitten omdat het ego zegt: “Onze religie is beter dan elke andere religie en dus moeten wij iedereen tot onze religie bekeren.” Het gaat er niet om dat we mensen optillen en Gods koninkrijk op aarde brengen. Nee, wij hoeven alleen maar iedereen lid van onze christelijke kerk te maken. En ze verdedigen dat met een andere uitspraak van Jezus waarin hij zegt: “Ga heen in de hele wereld en maak allen tot mijn discipelen.” En hij sprak erover om hen te dopen en dat degenen die gedoopt willen worden, gered zullen worden en degenen die niet gedoopt willen worden, niet. En zij denken dat het betekent dat Jezus wilde dat wij, die ons christen noemen, erop uittrekken en van iedereen een christen maken.

Maar dat heeft Jezus niet gezegd. En dat kunnen we zien als we naar de missie van Jezus kijken en zijn omgang met de hiërarchie, de machtselite van de joodse religie, die hem nooit als de Messias heeft geaccepteerd, die hem vanaf het allereerste begin heeft veroordeeld, die hem door allerlei trucjes iets probeerde te laten zeggen wat zij als godslastering beschouwden, zodat ze een excuus had om hem ter dood te brengen, omdat godslastering in die tijd een misdaad was waarop de doodstraf stond. Ze verwierpen hem omdat zij gehecht waren aan de religie op de wereld die is wat Jezus “de brede weg is die tot vernietiging leidt”, noemde en die het Oude Testament “De weg die een mens goed toe lijkt, maar het einde daarvan is de dood” noemt.

En dan benader je religie van buitenaf omdat je denkt dat jij gegarandeerd verlossing krijgt omdat je lid van een religie op de wereld bent zolang je alle regels op de wereld maar opvolgt. En dat jij je plek in de hemel kunt kopen. Je kunt God dwingen jou aan te nemen door te zeggen: “Kijk God, ik ben zo goed volgens de norm die deze religie heeft gesteld.” En ze geloofden natuurlijk allemaal dat God die norm heeft gesteld, maar in werkelijkheid is die norm waarnaar ze probeerden te leven, een gesneden beeld, door hun eigen bewustzijn geschapen – zodat ze kunnen doen waar ze zich behaaglijk bij voelen, zodat zij hun ego kunnen verbergen, zodat zij hun ego niet hoeven op te geven.

Dat is het wereldlijke pad, het valse pad en Jezus keurde het keer op keer openlijk af. Zijn krachtigste openlijke veroordeling was, toen hij tot zijn discipelen sprak en zei: “Tenzij jullie rechtvaardigheid die van de Schriftgeleerden en farizeeërs overtreft, zul je voorzeker het koninkrijk der hemelen niet ingaan.” De Schriftgeleerden en de farizeeërs waren de ‘goede christenen’ uit die tijd in de zin dat ze de goede joden waren. Ze deden alles juist, ze kenden de regels van de wet; ze volgden die tot op de letter uit.

En ze wisten heel zeker dat ze gered zouden worden vanwege alle dingen die ze gedaan hadden voor de buitenwereld. En dan komt Jezus hen vertellen: “Nee! Jullie gaan niet naar de hemel, tenzij jullie je manier van leven veranderen.” En ze waren zo geschrokken en ontsteld dat ze natuurlijk van hem af wilden.

Wat is de sleutel van de kennis?
Hij sprak ook over de wetgeleerden en zei: “Wee jullie wetgeleerden! Jullie hebben de sleutel van de kennis weggenomen. Jullie wilden zelf niet naar binnengaan en diegenen die naar binnen wilden gaan, hebben jullie het verhinderd.”

Wat is de sleutel van de kennis? Welnu, dat is het innerlijke pad naar God, waardoor wij het koninkrijk van God binnenin ons vinden. Wij realiseren ons dat er een hogere bewustzijnsstaat is dan de menselijke bewustzijnsstaat die Paulus in de Bijbel het menselijke denken noemde. En hij zegt dat het menselijke denken vijandschap tegen God is omdat dit niet onderworpen is aan de wetten van God en er natuurlijk ook niet aan onderworpen kan worden. En hier hebben we het over gehad hebben bij het ego. Jouw ego kan niet gered worden, hij kan in de ogen van God niet acceptabel worden.

En daarom is de enige manier om het koninkrijk van God in te gaan: jouw ego aan het kruis laten sterven zoals Jezus heeft voorgedaan. En dan doe je wat Paulus heeft gezegd: “Laat die geest in u zijn die ook in Christus Jezus was”, zodat wij de werken kunnen doen die Jezus heeft gedaan.

Denk hier eens over na. Als je de werken van Jezus zou moeten doen – op water lopen, de doden opwekken, de zieken genezen – zou jij dat kunnen? De meeste mensen zouden nee zeggen. En de simpele reden is dat je dit niet met jouw huidige bewustzijnsniveau kunt. Maar als je in staat was om de geest die in Jezus was in jou te laten zijn, dan zou jij niet de werken kunnen doen die Jezus gedaan heeft, maar God zou diezelfde werken of zelfs grotere werken door jou heen kunnen doen dan door Jezus. Want Jezus wist dat hij niet de doener was.

Jij denkt dat je deze werken niet kunt doen, omdat je denkt dat jij de doener bent. Omdat wij, zolang wij het dualiteitsbewustzijn hebben en door ons ego beïnvloed worden, denken dat we van God gescheiden zijn en daarom zelf de doener moeten zijn. Maar wanneer wij een staat van eenzijn bereiken – ‘Ik en mijn Vader zijn Eén’ – beseffen wij dat wij in werkelijkheid niet de doener zijn; de Godkracht die door ons heen stroomt, is de doener. En dat is het meest magnifieke voorbeeld dat Jezus in zijn hele missie aan ons heeft laten zien.

Waar hij ook ging, hij was bereid God door hem heen te laten zíjn. Zelfs als het mensen schokte, of mensen in de war maakte, of als het tegen hun opvattingen inging en hen beledigde en zij hem daarvan beschuldigden. Hij was bereid uit zijn kader te stappen en dat moeten wij ons realiseren. Het enige wat de aarde verandert, is dat mensen hun manier van denken veranderen. En de mensen zitten vast in een denkpatroon waardoor zij denken dat zij het óf bij het rechte eind hebben óf dat er niets meer is dan het geloofssysteem waarmee zij zijn opgegroeid – of dat nu wetenschap, een christelijke of een andere religie is.

Dus de rol van de Levende Christus, de geïncarneerde Christus, is mensen uit hun slaap wekken, zoals wij in onze discussie over de dood hebben gezegd. De dood, zoals Jezus die term vaak gebruikte, is een staat van spirituele dood waarin je niet bewust bent, je bent niet wakker, je groeit niet en je laat God niet door jou heen zíjn, omdat je denkt dat jij van God gescheiden bent.

Onze rol op het pad naar Christusschap
Dus wij moeten ons realiseren dat dit onze rol is als we het pad naar Christusschap begaan. Jezus zei: “Hiertoe kwam ik op de wereld, om van de waarheid te getuigen.” En hij zond zijn discipelen erop uit om van die waarheid te getuigen. En we zijn hier om “ons licht zo te laten schijnen voor de mensen dat ze jouw goede werken kunnen zien en je Vader die in de Hemel is, verheerlijken.”

Omdat mensen, wanneer wij ons licht laten schijnen, wanneer wij Gods licht door ons heen laten schijnen, kunnen zien dat wij niet de doener zijn. En daardoor kunnen ze verder zien en beseffen dat God in ons is – en uiteindelijk kunnen erkennen dat God ook in hen is.

En wat is dus de rol van een Levende Christus? Zoals ik al zei: “Was Jezus een totale egomaniak?” Nee – want niets wat Jezus deed, was voor zijn eigen glorie, voor zijn eigen plezier, voor zijn eigen behoeften of wensen. Nee, het was allemaal gericht op het verheffen van al het leven. Daarom zei hij ook: “Als ik opgetild word, zal ik alle mensen tot mij trekken.” Want hij wist dat als één persoon dat Christusschap bereikte, er vervolgens een magnetische aantrekkingskracht tot stand zou worden gebracht die alle anderen ook zal optrekken. Dit is wat hij ons over zijn missie wil laten weten.

Het opbouwen van een gemeenschap van Christuswezens
Maar iets anders wat hij ons over zijn missie wil laten weten, is dat de beelden die wij van hem hebben gekregen, zeer onnauwkeurig zijn. Wij hebben het beeld gekregen dat hij, omdat hij zo bijzonder en volmaakt was, het allemaal zelf had gedaan. Ja, hij had een paar discipelen, maar die volgden hem alleen maar. Hij had ze niet nodig; zij hadden hem nodig. Hij had niemand nodig, omdat hij zo volmaakt was, toch? Maar het was een feit dat hij een gemeenschap om zich heen had die hem bij zijn missie steunde.

Je kunt hier aanwijzingen van in de Bijbel vinden: Maria Magdalena – de Bijbel maakt het duidelijk dat hij vaak met haar sprak. Hij hield meer van haar dan van de andere discipelen en dat betekent dat hij voor emotionele steun op haar rekende. Er staat zelfs in een van de niet canonieke evangeliën dat hij haar vaak op de mond kuste, wat aantoonde dat zij een ondersteunende rol voor Jezus speelde.

We weten dat zijn moeder hem steunde – we hebben het al over de bruiloft in Kana gehad – we weten ook dat zij voor hem het volmaakte concept voor ogen hield. Maar we vinden ook kleine hints die over de andere zeventig spreken. Met andere woorden, er waren twaalf discipelen, maar daarnaast was er een groep van zeventig mensen en dat waren mensen die Jezus achter de schermen steunden.

En daarom wil hij ons laten beseffen dat het Aquariustijdperk een tijdperk van gemeenschap is. En daarom zijn we niet geroepen om allemaal alleen voor de hele wereld op te lopen en te verklaren dat wij Christusschap hebben. Wij hebben nu de optie om in eenheid bijeen te komen en een gemeenschap van Christuswezens te vormen die elkaar op het pad naar Christusschap en in onze uitingsvorm van Christusschap steunen. En daarom staan we niet alleen tegenover de wereld. We staan samen en daarom staan wij sterker in ons eenzijn. Om die gemeenschap echt goed te laten functioneren moet het de gemeenschap van de Heilige Geest zijn die je met Pinksteren ziet. Die gemeenschap begint wanneer de Bijbel spreekt over het bijeenkomen van Jezus’ discipelen – nadat ze het trauma hadden meegemaakt dat hij bij hen was weggehaald. Op een dag kwamen ze bijeen en de Bijbel zegt: “Ze waren eensgezind, op één plaats bijeen.”

Eensgezind betekent dat ze allemaal dezelfde bedoeling hadden. Het betekende niet dat ze het over alles volledig met elkaar eens waren, dat mensen hun individualiteit verloren hadden, maar het betekende dat ze verenigd waren in de grotere visie dat ze hier waren om te getuigen van wat ze in het leven van Jezus hadden gezien – de waarheid, de ware leringen van Christus. En daar worden wij in deze tijd ook toe opgeroepen, omdat wij de ware leringen van Christus hebben. En daarom moet iemand op de wereld van die leringen getuigen, zodat de vele mensen op de wereld – die er op innerlijk niveau klaar voor zijn, weten dat er iets aan het christendom ontbreekt – het op de wereld kunnen zien en zich daarom bewust verbinden met iets wat ze in hun al hart weten, dat ze weten dat dit deel van hun Goddelijke plan uitmaakt.

Jezus heeft gezegd dat er tienduizend mensen geïncarneerd zijn die het potentieel hebben het volledige Christusbewustzijn in dit leven te manifesteren. Er zijn nog miljoenen anderen die een hoge mate van Christusschap kunnen bereiken en dat zal de aarde in deze tijd veranderen – niet dat er één Christus is, maar dat er veel zijn! En dan begint de gemeenschap van de Heilige Geest. Maar om met elkaar ‘in overeenstemming te zijn’, moeten we één willen worden, iets wat we tijdens deze conferentie hebben gedaan. Maar we hebben het gedaan, omdat wij bereid waren naar ons ego te kijken en te beseffen dat dit ego ons verdeelt en ons tot een huis maakt dat verdeeld is tegen onszelf en elkaar.

Kijk naar elke spirituele beweging op aarde. Veel deden het heel goed in het begin, maar geleidelijk aan ging het bergafwaarts en raakten ze steeds meer verdeeld omdat ze niet die eenheid konden handhaven bij hun bedoelingen. En de reden was dat zij zich niet bewust waren van hun ego; ze hadden niet het bewustzijn of de leringen daarover. En heel langzaamaan en geleidelijk ging hun ego meedoen en speelde zijn vele spelletjes waar Jezus over gesproken heeft in zijn verhandelingen over het ego en waar de andere meesters ook over gesproken hebben. En geleidelijk aan begon die organisatie bergafwaarts te gaan in de spiraal van weer een religie worden die denkt dat ze als enige de ware leringen heeft en daardoor niet alleen iedereen tot die religie moet bekeren, maar actief andere religies moet bestrijden net als bij de kruistochten.

Was Jezus schizofreen?
Kun jij je voorstellen dat Jezus de kruistochten goedkeurde, waarin christenen andere mensen in naam van Jezus Christus vermoorden, toen hij zei: “Heb uw vijanden lief. Doe goed aan degenen die je haten. Keer de andere wang toe. Vergeef zeventig maal zeven!”

Hallo! Was Jezus schizofreen? (Gelach) Of is de christelijke doctrine en het christelijke gedrag schizofreen? Het is waanzin! Je kunt de pausen in de katholieke kerk op twee manieren benaderen – of ze werden altijd door Christus gesteund en daardoor keurde Christus de kruistochten goed, keurde de inquisitie goed, of het waren mensen die vaak politieke besluiten namen.

Daarom moeten we naar het verleden van het christendom kijken en onze les leren en beseffen dat Jezus niet gekomen is om een religie te beginnen die even rigide en dogmatisch en bekrompen wordt als de joodse religie die hem als hun Messias verwierpen. Hij kwam niet om zo’n kerk te stichten. En daarom keurt hij het orthodoxe, sektarische, en het gangbare christendom niet goed. En wij moeten daarvan leren en vervolgens moeten wij ons afvragen: “Wat voor beweging kwam hij dan wel stichten?”

Welnu, het is een feit dat de eerste volgelingen van Jezus zichzelf geen christen noemden. Zij noemden zichzelf ‘Volgelingen van de Weg’ omdat Jezus zei: “IK BEN de weg, de waarheid en het leven.” Hij kwam ons een weg naar een hogere bewustzijnsstaat tonen, namelijk de Christusgeest die de bevrijding van jouw ego is. En dat is de essentie van Jezus’ leer en zijn voorbeeld – dat wij allemaal het potentieel hebben om in zijn voetsporen te treden. En Jezus zei: “Indien iemand achter mij aan wil komen, laat hem zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en mij volgen.” Jezelf verloochenen betekent jouw ego verloochenen, de identiteit die jouw ego heeft opgebouwd. Je kruis opnemen betekent dat je bereid bent de taak op je te nemen om de keuzes ongedaan te maken die je van God scheiden, de keuzes die uit jouw ego voortkomen.

De essentie van het valse pad is dat men zegt: “O, dat soort dingen hoef jij niet te doen. Wees gewoon lid van onze kerk. Kom iedere zondag naar de kerk. Volg alle regels in de buitenwereld op. Doe geen slechte dingen en dan zul je op een dag wakker worden in de hemel.” Je hoeft niet te doen wat Jezus zei – naar de balk in je eigen oog kijken en hem eruit trekken. En vervolgens begin je naar de balk in het oog van de mensen te kijken die geen lid van jouw religie zijn en zegt: “O, zij zijn slecht, ze gaan natuurlijk naar de hel.”

Dus Jezus kwam ons de innerlijke weg wijzen, de Weg naar het Leven. De weg die niet via oordelen loopt, maar via Liefde. Die gaat niet met angst gepaard, maar met die alles verterende liefde voor God en liefde voor elkaar.

Jezelf en elkaar liefhebben
Een van de koans die Jezus in het boek met Koans geeft, is: “Heb je naaste lief als jezelf, dus zorg ervoor dat jij van jezelf houdt.” En dit is wat hij zei: “Hieraan zal men zien dat ge mijn discipelen zijt, dat ge elkaar liefhebt zoals ik jullie heb liefgehad.” En dat is de essentie van de gemeenschap die wij in deze tijd moeten opbouwen, een gemeenschap van liefde, waarbij we elkaar liefhebben met de Liefde van Christus – die de menselijke, egoïstische, op zichzelf gerichte, bezitterige liefde ver ontstijgt. En nogmaals, alleen de Kracht van God die door ons heen stroomt, kan zo’n soort gemeenschap vormen.

Omdat we niet naar deze conferentie hadden kunnen komen om te beslissen dat wij dit wel even zouden kunnen afdwingen – wat de laatste paar dagen in feite gebeurd is. Het was iets dat wel moest gebeuren, omdat wij voor de kelk hebben gezorgd omdat wij ons ego wilden ontstijgen. Maar die eenheid kwam echt van Boven. Het was niet iets wat wij hadden kunnen afdwingen. Het is een geschenk, het is een gunst. Maar we kunnen onszelf de moeite waard maken, we kunnen van onszelf de open deur maken door ons ego aan te pakken.

Dus nogmaals, we zijn hier niet om een nieuwe beweging op te zetten die beweert dat ze als enige de ware leringen van Christus heeft of als enige de ware leringen van de geascendeerde meesters bezit en er niemand na ons komt. Wij zijn hier om deel uit te maken van een universele beweging die mensen inspireert om hun bewustzijn te verhogen. Dit betekent niet dat mensen lid van onze organisatie moeten worden. Het betekent zelfs niet dat we hen altijd de leringen in de hoogste vorm moeten aanbieden.

Het betekent dat we hen geven wat ze nodig hebben, op het bewustzijnsniveau dat zij hebben, zodat ze op een iets hoger niveau gebracht kunnen worden. Als ze niet religieus zijn, kunnen wij hen een universele lering geven over het veranderen van hun bewustzijn. Als het christenen zijn, kunnen wij proberen hen meer inzicht in de leringen van Jezus te geven. Als ze boeddhist zijn, kunnen we hen begrip bijbrengen over een aantal universele elementen van het pad van Jezus en hoe wij het dualiteitsbewustzijn en het bewustzijn van ons ego kunnen overwinnen en dat laten sterven.

Dus nogmaals, we willen niet in de val van het ego trappen – we willen ons altijd op liefde, op eenwording, richten. Maar onderdeel van die liefde is de Kracht van God die de mensen bezielt, die hen uit hun blindheid haalt, evenals Jezus vele malen heeft gedaan. Toen hij Lazarus uit de dood had opgewekt, zei hij niet (zachtjes): “O, Lazarus, kom alsjeblieft naar buiten.” (Gelach) Hij zei (krachtig): “Lazarus, kom naar buiten!” En zijn hele wezen was die bij die oproep betrokken. En daarom drong het door.

En Lazarus uit de dood opwekken kan symbool staan voor mensen uit hun staat van spirituele dood opwekken door een open deur voor die Kracht van God te willen zijn die hun wezen bezielt en ze ineens iets zien wat ze daarvoor nog niet konden zien; dat er meer is, dat er licht is, dat er een werkelijkheid is achter de omstandigheden die we op deze wereld zien die zo onoverkomelijk en permanent lijken.

Dat is de reden dat wij kunnen getuigen van wat Jezus ons liet zien: “Bij de mensen is dit onmogelijk, maar met God is alles mogelijk. En dat is het motto dat wij moeten belichamen, totdat wij het worden. En daarom gebeurt het – wat er ook moet gebeuren, gaat gebeuren, wat God voor ons individueel en voor onze gemeenschap en beweging wil dat er gebeurt!