Vraag: Beste Saint Germain, deze vraag is voor Korea. Er waren presidentsverkiezingen in maart 2022 en lokale verkiezingen in juni 2022. Door deze twee verkiezingen werd de macht van het leiderschap in Korea veranderd in die van de conservatieve partij, People Power Party in plaats van de progressieve partij, de Democratische Partij van Korea. De macht van de Nationale Vergadering berust nog steeds bij de Democratische Partij van Korea. Yoon Suk-yeol werd gekozen tot president van Zuid-Korea. Yoon Suk-yeol, voormalig hoofdaanklager en politieke neofiet, werd op 9 maart 2022 verkozen als volgende leider van Zuid-Korea in een van de presidentsverkiezingen met de minste stemmen verschil in de geschiedenis van het land. Na een spannende race pakte Yoon de overwinning met een kleine marge. Yoon en zijn partij behaalde 48,56% van de stemmen, 0,73% hoger dan de kandidaat van de regerende partij Lee Jae-myeong, die 47,83% kreeg. Ook al hebben we ons ingespannen om geen machtselite te krijgen, lijkt het erop dat het collectieve bewustzijn van Korea het bestaande leiderschap wilde veranderen. Er waren veel problemen voor de kandidaten tijdens de verkiezing. Mijn observatie is dat de oude generatie (ouder dan 60 en 70 jaar) overweldigend op de conservatieve partij stemde (ongeveer 65 tot 70%) door hun beperkte nieuws. We maken ons echter veel zorgen over het nieuwe presidentschap, zoals een dictatuur door de macht van aanklagers en de relatie met Noord-Korea. Noord-Korea probeert zijn eigen weg te gaan door voortdurend raketten en een plan voor kernproeven te lanceren.

Hoe ziet u de huidige situatie in Korea? En wat kunnen Koreaanse studenten doen?

Antwoord van de Geascendeerde Meester Saint Germain, Webinar van 2022 – Democratie en Christusschap.

Je ziet dat er in veel democratische landen al enige tijd een neiging bestaat om twee politieke partijen te vormen die vaak tegengesteld aan elkaar zijn. Je ziet vaak de neiging dat de ene politieke partij wordt gekozen en aan de macht komt en dat die bij de volgende verkiezingen de macht verliest en de andere politieke partij het overneemt. Dit gaat heen en weer en dit komt eigenlijk omdat deze naties klaar zijn om naar een hoger niveau te gaan, maar dat nog niet hebben gedaan. Ze zitten nog steeds vast aan de oude benadering van politiek waardoor er polarisatie naar twee kanten of twee blokken ontstaat, maar zelfs als er meer politieke partijen zijn, kunnen er nog steeds twee blokken zijn. Je ziet in wezen dat de natie nog geen beslissende omslag heeft gemaakt en daarom gaan ze heen en weer.

Dit is niet iets waar jullie je als student van geascendeerde meesters al te veel zorgen over hoeven te maken. Het is geen episch verschil, of het nu de ene partij is of de andere die in de meeste landen wordt gekozen. Jullie als student in Zuid-Korea moeten gewoon doorgaan met het goede werk dat jullie doen, de invocaties en decreten opzeggen, jullie activiteiten behouden, jullie bijeenkomsten blijven houden en langzaam het collectieve bewustzijn verhogen totdat er een verschuiving komt. Jullie realiseren je natuurlijk wel dat we jullie bepaalde doelen hebben gesteld in Korea, mogelijk ook een hereniging van Korea, maar dit is natuurlijk niet iets dat per se op korte termijn zal gebeuren. Het zou wel kunnen, maar waarschijnlijk kost dat meer tijd.

Jullie moeten meer naar de lange termijn kijken en je niet al te veel zorgen maken of deze partij of gene partij nu regeert of deze of gene persoon president is. Zelfs als je een relatief onervaren persoon als president hebt, is er nog steeds kans dat de mensen zien of dat wel echt werkt. Wat voor leiderschap willen we?

Jullie moeten erkennen dat er een grote groep studenten in Korea is, jullie hebben een heel goed momentum opgebouwd en dat heeft impact, misschien niet de uiterlijke impact die je op korte termijn zou willen, maar als het impact heeft, dan verschuift het collectieve bewustzijn en je hoeft alleen maar blij te zijn met de inspanningen die jullie leveren en dat blijven doen zonder je al te veel zorgen te maken of er zich een resultaat op de wereld manifesteert.

Hetzelfde geldt natuurlijk voor studenten in andere landen. Je moet iets op lange termijn bekijken en beseffen dat er enige afstand is tussen waar de wereld nu zit en waar die zal zijn in de Gouden Eeuw. Het zal enigszins een proces zijn, er zullen ook bepaalde verschuivingen noodzakelijk zijn die dramatischer zijn, maar je kijkt naar het perspectief op lange termijn en je werkt in het ideale geval aan een geleidelijke evolutie die een natie geleidelijk vooruit brengt zonder al te veel dramatische revolutionaire gebeurtenissen. Soms is er een revolutionairdere sprong nodig, maar je bent er niet aan gehecht of het nu wel of niet gebeurt.