Vraag: President Tokajev voert een open beleid ten aanzien van China. Zo zijn er bijvoorbeeld onlangs visumvrije bezoeken aan Kazachstan voor Chinese burgers van maximaal drie maanden ingevoerd. Er zijn ook voordelen en privileges bij diverse economische projecten. Wat zijn de ware bedoelingen van China met ons land?
Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain, conferentie in Kazachstan in 2023:
Ik zou je kunnen vertellen wat de ware bedoelingen van China met Kazachstan zijn als China zelf wist wat de bedoelingen zijn. De Chinese regering, de huidige Chinese regering, is een goed voorbeeld van iets wat je nu in veel landen over de hele wereld aantreft, want de Chinese regering weet eigenlijk zelf niet wat ze wil. Die is zich bewuster van wat ze niet wil dan van wat ze eigenlijk wel wil. Je ziet een zekere aarzeling, een zekere besluiteloosheid.
Je ziet dat ze niet duidelijk weten of ze moeten ingrijpen om iets te doen aan de economische situatie, zoals bijvoorbeeld de crisis bij de vastgoedbedrijven. Je ziet dat er lange tijd een Zero-COVID-beleid bestond dat vervolgens ineens werd afgeschaft en van het ene uiterste naar het andere ging. Je ziet dat er zonder enige uitleg ministers zijn verdwenen en je denkt misschien dat dit kenmerkend is voor een totalitaire regering omdat ze dit geheim willen houden, maar ze houden het alleen maar geheim omdat ze niet weten hoe ze dit op een manier moeten presenteren waardoor ze er niet slecht vanaf komen.
Je ziet een regering die heel onrustig is, die zich onveilig voelt, onzeker is. Je denkt misschien dat president Xi in China meer macht heeft dan welke president ook sinds Mao en hij is natuurlijk van plan om van China een grote wereldmacht te maken. In werkelijkheid zijn hij en veel van de mensen in de regering echter bijna in paniek omdat zij natuurlijk beter weten hoe de situatie in de Chinese economie is dan het volk of zelfs de media, zelfs de media buiten China. En ze beginnen heel langzaam te beseffen dat China, om een populaire uitdrukking te gebruiken, een heel diep gat voor zichzelf heeft gegraven en ze niet weten hoe China daaruit kan komen.
Waarom weten ze niet hoe China eruit kan komen? Omdat ze het communisme niet willen opgeven; ze willen de structuur van de regering niet veranderen om meer autonomie aan de regio’s en minder macht aan de centrale overheid te geven. Ze willen het gecentraliseerde systeem niet veranderen. In feite heeft Xi geprobeerd het gecentraliseerde systeem te versterken, maar juist het gecentraliseerde systeem heeft de huidige crisis in China veroorzaakt, omdat er wel een crisis is, ongeacht het blije gezicht dat de regering probeert te zetten.
En deze crisis kan niet worden opgelost met de huidige structuur van de overheid. China moet beslissen: Wil ze een communistisch land zijn of een welvarend, bloeiend land zijn, omdat materiële welvaart voor de bevolking niet verenigbaar is met de communistische politieke ideologie.
Zolang er geen verandering in China heeft plaatsgevonden, weet China niet wat het wil met Taiwan, met Kazachstan en met betrekking tot andere buurlanden. Je ziet dat er de ene week een beweging in de ene richting is en de andere week een beweging in de andere richting. Je ziet dat ze hun leger aan het opbouwen zijn, wat betekent dat ze op een gegeven moment misschien kunnen besluiten Taiwan aan te vallen, maar ze hebben nog niet besloten: “We gaan Taiwan absoluut aanvallen wanneer we sterk genoeg zijn.” Je zou kunnen zeggen dat er binnen de Chinese regering mensen zijn die Kazachstan willen overnemen om de hulpbronnen te verwerven die zich in Kazachstan bevinden, maar anderen zijn hierop tegen omdat ze weten dat dit gevolgen zal hebben voor het aanzien van China op de wereld.
Er zijn geen directe plannen om Kazachstan over te nemen. Zoals ik al zei, weet de Chinese regering niet wat zij wil, wat haar intenties zijn. Je zou kunnen zeggen dat er een soort collectief beest in de Chinese regering is dat ervan droomt het Chinese imperium uit te breiden, net zoals er in Rusland een collectief beest rondom de regering van Poetin bestaat, net zoals er een collectief beest was in nazi-Duitsland. Die beesten zijn echter niet zelfbewust. Ze lijken meer op computers die naar grootsheid streven zonder echt te definiëren wat dat betekent. In China droomt een bepaald onderdeel in de regering van een groots Chinees imperium en het domineren van de wereld of een alternatief voor de Verenigde Staten en de dominantie van het westen te bieden zoals zij het zien. Maar ze hebben geen duidelijk beeld van wat dat precies inhoudt en hebben in de eerste plaats geen duidelijke visie op wat ervoor nodig is om dit doel te bereiken. Ze zijn niet in staat een reeks logische stappen te definiëren die van hier naar daar leiden en ze proberen niet eens stappen te definiëren, want als ze dat zouden doen, dan zouden ze inzien dat het plan niet realistisch is.
Poetin heeft een bepaald besluitvormingsproces doorlopen voordat hij Oekraïne binnenviel, maar hij werd ook verblind door grootheidswaanzin, zoals we het zouden kunnen noemen en hij dacht dat hij gemakkelijk zijn doel kon bereiken. Hij is niet met zijn adviseurs om de tafel gaan zitten en heeft een logisch stappenplan gemaakt over hoe zijn doelen bereikt konden worden, want als hij dat wel had gedaan, zouden hij of in ieder geval zijn adviseurs hebben ingezien dat dit simpelweg niet realistisch was. Niet om af te dwalen van het onderwerp China, maar China heeft dezelfde dynamiek. Ze hebben een idealistisch doel, maar geen praktische, realistische, visie over hoe ze dat moeten bereiken.
Wat is het antwoord? Het antwoord is dat er momenteel geen antwoord is. Als spirituele mensen kunnen jullie natuurlijk oproepen doen om je natie te beschermen en je kunt oproepen doen om ervoor te zorgen dat het de Chinese natie duidelijk wordt wat voor soort natie ze wil zijn.