Geascendeerde Meester Cyclopea, 19 oktober 2024 – Webinar voor Amerika 2024: Een positieve visie op Amerika oproepen

IK BEN de Geascendeerde Meester Elohim Cyclopea. Zoals je weet, wordt de Vijfde Straal over het algemeen beschouwd als de Straal van Visie. Ik ben dankbaar, wij van de Vijfde Straal zijn dankbaar, dat jullie ons met jullie oproepen en invocaties hebben gemachtigd om de sluier te vernietigen die heel veel mensen in Amerika ervan weerhoudt om te begrijpen wat op dit moment het allerbelangrijkste probleem is in deze natie. En dat probleem is natuurlijk de machtselite, de ongelijke verdeling van rijkdom en inkomen, de rijkdom van de onderste vijfennegentig procent van de bevolking en het naar de top door sluizen. Dit is geen democratisch systeem. Dit is geen democratisch fenomeen en dit fenomeen zie je in geen enkel ander democratisch land in de mate waarin je het in de Verenigde Staten ziet, met het Verenigd Koninkrijk op de tweede plaats.

Gebrek aan maatschappelijk bewustzijn
Als je teruggaat naar wat Aartsengel Michaël zei over de cycli, de opgaande beweging naar de piek en daarna de neergaande beweging naar het dieptepunt. Wat doet de machtselite? Als er een opgaande beweging is, dan richt die zich op de middenklasse omdat die denkt: “Ah, wij kunnen ook deel uitmaken van de elite. We kunnen net zo goed gemakkelijk geld verdienen als we de financiële elite zien doen. We hoeven alleen maar het geld dat we overhouden te investeren en dan we zullen net zoveel geld hebben als de miljonairs of de miljardairs.” Maar dit is natuurlijk een leugen. Dat kan nooit. Je kunt niet met bijna niets beginnen en miljardair worden, want zo werkt het systeem niet. Hier en daar kun je altijd wel wat voorbeelden aanwijzen, maar niet iedereen kan hetzelfde doen. Dat is de leugen van een elitair systeem.

Ze laten de middenklasse denken dat ze net zo rijk kunnen worden als de elite, maar in werkelijkheid kan dat nooit omdat het systeem er zelf niet voor zorgt dat heel veel mensen erg rijk worden. In werkelijkheid probeert de machtselite de middenklasse in dezelfde bewustzijnsstaat te krijgen als de bewustzijnsstaat waarin zij zich bevinden, namelijk dat ze zich volledig op zichzelf richten en geen empathie hebben voor mensen die minder fortuinlijk zijn dan zij en niet iets willen doen om degenen te helpen die onder hen staan op de maatschappelijke ladder. Met andere woorden, de machtselite heeft absoluut geen maatschappelijk bewustzijn en wanneer de lijn stijgt, proberen ze de middenklasse te laten doen alsof zij ook geen maatschappelijk bewustzijn hebben. Waarom is dat een probleem? Omdat de kans die zich voordoet in een samenleving tijdens een opleving is dat de middenklasse een maatschappelijk bewustzijn zal ontwikkelen en zal zeggen: “We hebben nu een samenleving die het zich kan veroorloven om voor de minder fortuinlijke mensen te zorgen door een sociaal vangnet te creëren, door voor openbare gezondheidszorg en beter onderwijs te zorgen, dat iedereen opleidt om de kansen in het leven te zien.”

Dit is het grote potentieel dat een democratische samenleving heeft in de opgaande lijn. Het moet beginnen bij de middenklasse, want zij hebben immers een hoger bewustzijnsniveau dan het minder fortuinlijke deel van de bevolking. De vraag is echter of de middenklasse naar de lagere niveaus van maatschappelijk bewustzijn van de machtselite wordt getrokken of dat ze omhoog wordt getrokken door wat we de creatieve elite zouden kunnen noemen, die doorgaans niet zo prominent aanwezig is in de samenleving als de machtselite. In de Verenigde Staten kunnen we tijdens deze opgaande lijn altijd debatteren over hoe lang dat heeft geduurd of wanneer het is begonnen, maar laten we niet in details verzanden. In de Verenigde Staten hebben niet genoeg mensen uit de middenklasse, geen cruciaal aantal mensen in de middenklasse, tijdens de opgaande lijn dat maatschappelijke bewustzijn ontwikkeld. Veel mensen blijven vastzitten in het bewustzijn dat ze alleen om zichzelf geven, hun eigen situatie, en het gevoel hebben dat ze succesvol zijn geworden door hard te werken en dat iedereen dat daarom ook zou moeten kunnen. Dit is nog een leugen van de machtselite.

Natuurlijk hebben ook veel mensen in de machtselite hun rijkdom geërfd, maar sommigen zijn met niets of bijna niets begonnen en zijn miljonair of miljardair geworden en dit was maar voor één doel. En dat is dat de machtselite die nu aan de top staat, een paar mensen hogerop laat komen, alleen om de mythe te promoten dat iedereen in een vrije kapitalistische economie dit zou kunnen. Maar nogmaals, sommige mensen kunnen het, maar niet alle mensen. De meerderheid van de mensen zou het niet kunnen en zeker niet de meerderheid van de middenklasse. Maatschappelijk bewustzijn betekent dat jij je realiseert dat niet iedereen hetzelfde bewustzijnsniveau heeft en daarom is niet iedereen in staat om gebruik te maken van de vrijheden in een zogenaamd ‘vrije economie’ en daarom moet de maatschappij voor degenen zorgen die hun bewustzijn niet zo hoog ontwikkeld hebben. Dit is een onderdeel van maatschappelijk bewustzijn.

Dit is niet in Amerika gebeurd. Gedeeltelijk vanwege de invloed van de machtselite. Gedeeltelijk vanwege de invloed van bepaalde conservatieve groepen, zelfs christelijke groepen, die geloven in iets wat we eerder het ruige Amerikaanse individualisme hebben genoemd; dat iedereen zijn eigen geluk creëert en dit is natuurlijk vooral een denkwijze die mensen die op de Republikeinse Partij stemmen, aanhangen. Natuurlijk ook sommigen die op de Democratische Partij stemmen, maar niet heel veel. Maar hoe dan ook, deze denkwijze is versterkt bij een groot deel van de Amerikaanse bevolking in plaats van minder te worden. Daarom is er geen overgang geweest naar het grotere maatschappelijke bewustzijn dat je ziet bij de meeste andere ontwikkelde democratieën. Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, veel Europese naties; je ziet een hoger niveau van maatschappelijk bewustzijn omdat de middenklasse in deze landen wel die overgang heeft gemaakt en zei: “We zijn bereid om belasting te betalen om een samenleving te krijgen met een sociaal vangnet, zodat er geen mensen op straat sterven van de honger, zodat ze niet sterven aan ziekten die voorkomen hadden kunnen worden omdat ze het zich niet kunnen veroorloven om naar de dokter te gaan.”

Hoog tijd voor een hervorming in de openbare gezondheidszorg
In Amerika zijn nog steeds te veel mensen die denken: “Als ik meer belasting moet betalen om iemand anders naar de dokter te laten gaan, dan is dat gesocialiseerde geneeskunde.” Maar wat als je hier puur pragmatisch naar zou kijken? Wat als je zou kijken naar iemand die deze houding heeft en zijn hele leven weigert hogere belastingen te betalen om de gezondheidszorg van anderen te betalen? Omdat er geen openbare gezondheidszorg is, betaalt hij meer geld voor een ziektekostenverzekering voor zichzelf en zijn gezin. Hij moet ook, naast de ziektekostenverzekering, betalen voor bepaalde medische kosten. Kijk nu eens naar de levensduur van zo iemand en zeg: “Hij betaalde een x bedrag in dollars voor een ziektekostenverzekering en medische kosten, maar als hij in een Europees land had gewoond, had hij een x bedrag aan dollars meer aan belastingen betaald.”

Wat zou hem meer hebben gekost? Het huidige systeem in de Verenigde Staten of het zorgstelsel in een van de andere democratieën? Je kunt natuurlijk altijd zeggen dat het huidige systeem in de Verenigde Staten sommige mensen minder zou hebben gekost, omdat ze het geluk hadden dat ze niet ziek werden en niemand in hun familie te hebben die een heel dure ziekte had. Je kunt wel mensen vinden voor wie het goedkoper zou zijn geweest, maar zeker niet voor de meerderheid, want aangezien het zorgstelsel in Amerika wordt gebaseerd op winst maken terwijl het in veel andere democratieën niet berust op winst maken omdat het publieke gezondheidszorg is, blijft het een feit dat de meeste mensen in de Verenigde Staten minder zouden betalen wanneer ze de extra belastingen betalen om de publieke gezondheidszorg te dekken dan ze nu betalen in een geprivatiseerd systeem.

Nu zullen sommige mensen zeggen: “Maar ik betaal niets voor een ziektekostenverzekering. Die krijg ik via mijn bedrijf.” Maar waar haalt het bedrijf het geld vandaan om dat te betalen? Of ze moeten het uit hun eigen zak betalen, of ze moeten het van de belasting aftrekken. Beide keren verdien je niet zoveel geld als je zou hebben verdiend als er openbare gezondheidszorg was geweest. Over het algemeen kun je zeggen dat de levensstandaard van de gemiddelde werknemer in veel andere democratieën hoger is dan in de Verenigde Staten. Ik weet dat je altijd met de cijfers kunt spelen en bewijzen wat je maar wilt bewijzen, maar ik stel hier gewoon een vraag, of liever, ik projecteer dit op het collectieve bewustzijn.

Is het Amerikaanse systeem echt goedkoper of is het goedkoper voor iemand om een systeem te hebben dat is gebaseerd op maatschappelijk bewustzijn en we zeggen dat we voor elkaar zullen zorgen? Dit is een vraag die een zeer prominente plaats had moeten innemen in het presidentiële debat dit jaar, maar dat is niet gebeurd. En waarom niet? Omdat, zoals ik al zei, Amerika in een van die natuurlijk onvermijdelijke neergaande lijnen zit en de machtselite er alles aan heeft gedaan om de boosheid bij veel mensen aan te wakkeren. Nu zijn niet alleen de lagere klassen boos, zoals aartsengel Michaël heeft beschreven, maar er zijn ook veel mensen in de middenklasse boos omdat ze, zoals ik al zei, niet voor andere mensen willen betalen, maar ze voelen op hun klompen aan dat de Verenigde Staten onvermijdelijk dezelfde richting op moet als de andere democratieën; er zullen hogere belastingen komen en ze zijn boos omdat ze dat willen stoppen. Ze weten dat ze dat niet kunnen, maar ze proberen nog steeds vast te houden aan een systeem, een politieke partij, een presidentskandidaat van wie ze denken dat die het kan tegenhouden of op zijn minst kan vertragen.

De vragen die niet gesteld zijn
Maar als dit nu eens een voorbeeld is van een interessant Amerikaanse gezegde, dat je jezelf in de voet schiet. Als het nu eens helemaal niet zo erg zou zijn als mensen denken, want waarom is dit wel in heel veel andere landen gedaan? En waarom hebben deze landen het overleefd en floreren zelfs en waarom zijn mensen daar beter af, tevredener, gelukkiger dan in de Verenigde Staten? Je zou kunnen zeggen, zoals Amerikanen graag doen: “Amerika is het rijkste land op aarde.” Jazeker, Amerika heeft meer miljardairs per hoofd van de bevolking dan enig ander land, maar als je naar de gemiddelde persoon kijkt, dan is Amerika niet het rijkste land op aarde, niet qua inkomen noch qua rijkdom. Maar bekijk het dan eens op een andere manier. Er zijn internationale onderzoeken die het geluk, de tevredenheid van mensen hebben gemeten en veel landen scoren consequent hoger dan de Verenigde Staten.

Is rijkdom alleen een kwestie van geld of gaat het om de kwaliteit van leven? Waarom heeft het rijkste land ter wereld niet de hoogste kwaliteit van leven? Dit is een vraag die in het presidentiële debat had moeten staan, maar dat is niet zo. Waarom worden bepaalde problemen nauwelijks genoemd? Omdat de machtselite het debat manipuleert en ze doen dit om één belangrijke reden, namelijk om te voorkomen dat een derde probleem deel uitmaakt van het politieke debat, namelijk de machtselite zelf en de ongelijke verdeling van rijkdom en het wegsluizen van rijkdom van het lagere deel van de bevolking naar de elite. Dit wil de machtselite in Amerika juist uit alle macht verbergen.

De vooruitgang vertragen
Nu weten ze dat dit in alle andere democratieën, in ieder geval de meeste, is besproken en dat er verschillende maatregelen zijn genomen om de rijken meer belasting te laten betalen dan de armen. Ze weten dat ze dit niet tegen kunnen houden, maar ze hopen dat ze het zo lang mogelijk kunnen uitstellen. En hoe doen ze dat? Welnu, wij zijn natuurlijk de geascendeerde meesters. Wij bevinden ons niet in een dualistische bewustzijnsstaat. We hebben geen wij-tegen-zij-mentaliteit. We willen de wij-tegen-zij-mentaliteit niet versterken. Maar het is een feit dat er een wij-tegen-zij-mentaliteit is bij de machtselite – wij versus het volk. En dit begrijpen de meeste mensen in Amerika niet, maar dat moeten ze leren begrijpen om Amerika vooruit te helpen en een modernere democratie, een ontwikkelder democratie, te worden. En de enige reden waarom het geen prominente rol in het debat is gaan spelen, is omdat de machtselite dit heeft voorkomen. En hoe doen ze dat? Met de goede oude beproefde maatregel die ze keer op keer in de geschiedenis hebben gebruikt. En die heet verdeel en heers.

Verdeel en heers
De machtselite verkeert in een verdeeld bewustzijn. Ze zien zichzelf duidelijk gescheiden van het volk. Zij zijn de elite. Het volk is niets vergeleken met hen. Ze staan fundamenteel onder hen, ze zijn fundamenteel minder. Als je de arrogantie en het gevoel van superioriteit van veel van deze mensen kon zien, dan zou je geschokt zijn. Als het Amerikaanse volk dit kon zien, dan zou het geschokt zijn. Maar de machtselite kan behoorlijk goed iets verbergen. Hoe? Omdat in plaats van het volk te laten beseffen dat er in Amerika een strijd is tussen ons en hen, die strijd tussen het volk en de elite zou moeten zijn. Ze zijn er nu in geslaagd om het volk zo te manipuleren dat ze denken dat het wij tegen de andere mensen is. Met andere woorden, ze hebben het volk onderling verdeeld. Het volk vecht nu tegen elkaar in plaats van te zien dat de machtselite het probleem is. Kijk maar eens hoeveel mensen de zondebok als de oorzaak van het probleem zien. Als we maar van de zondebok af konden komen, dan zouden we het probleem overwinnen.

Nu heb je natuurlijk een presidentskandidaat die, vanaf het moment dat hij het politieke toneel betrad, alles heeft gedaan wat hij kon om deze verdeeldheid, wij versus zij, aan te wakkeren. Zelfs binnen de Republikeinse Partij, degenen die RINO’s, Republikeinen in naam alleen, zijn. Maar wat heeft dit gedaan met het politieke debat? Hij heeft het politieke debat feitelijk bepaald, want door deze wij-versus-zij-mentaliteit te promoten, zit de andere partij vast in hun versie van de wij-versus-zij-mentaliteit, omdat ze ervoor proberen te zorgen dat hij niet wordt gekozen en dat is belangrijker geworden dan het aankaarten van andere kwesties. Dus de machtselite is door dit alles, bij beide partijen, aan de aandacht ontsnapt.

Natuurlijk heeft de Republikeinse partij geen grote traditie dat ze de machtselite wil beperken, maar de Democratische Partij wel en die heeft waarschijnlijk meer kans dan de Republikeinse partij om de machtselite te ontmaskeren. Er is in ieder geval over gesproken in het Democratische kamp, maar het is allemaal aan de aandacht ontsnapt omdat het niet als iets wordt beschouwd waardoor je kunt winnen. Het wordt niet gezien als een kwestie die genoeg stemmen kan winnen om de ander te verslaan en ineens in een epische strijd verandert. De ene kant: “Ik moet gekozen worden.” De andere kant: “We moeten voorkomen dat hij gekozen wordt.” Nu beveel ik geen derde strijd aan van het volk versus de machtselite, want in de andere democratieën waar ik het over heb, die verder ontwikkeld zijn, is er ook geen gewelddadige revolutie geweest om de machtselite omver te werpen. Dat gebeurde door bewustwording, maatschappelijk bewustzijn, en politiek bewustzijn, en economisch bewustzijn.

Het vergroten van het sociale, politieke en economische bewustzijn
Het is volkomen juist dat het in kleinere landen, zoals de Scandinavische landen, gemakkelijker is om deze transitie voor elkaar te krijgen om de simpele reden dat deze kleinere landen de machtselite niet hetzelfde gevoel van macht geven als een groter land. En daarom hebben deze kleinere landen geen gevallen wezens als lid van hun machtselite aangetrokken die zich in een even lage bewustzijnsstaat bevinden als de gevallen wezens die tot de elite in de Verenigde Staten en zekere andere landen behoren. Het is dus duidelijk geen gemakkelijke taak voor de Verenigde Staten. Aan de andere kant zijn er veel meer mensen in de Verenigde Staten en dat betekent dat het potentieel om de machtselite te ontmaskeren bijna hetzelfde is als in de kleinere landen. En in zekere zin hoef je de machtselite niet eens te ontmaskeren en ze te benoemen en te labelen als de machtselite of vijand van het volk. Dit kan ook gewoon door bewustwording, maatschappelijke bewustwording, iets wat Jezus de mensen tweeduizend jaar geleden probeerde te leren: heb God lief met heel je hart, ziel en verstand en heb je naaste lief als jezelf. Dit zijn de twee grootste geboden van de wet. In dit zelfverklaarde christelijke land zou het geen probleem hoeven te zijn om dit sociale bewustzijn te ontwikkelen, toch?

Cognitieve dissonantie onder Amerikaanse christenen
Hoe kan het dan dat degenen die beweren de meest christelijke christenen te zijn, die op veel manieren verweven zijn met de Republikeinse Partij, zich verzetten tegen maatschappelijk bewustzijn? Dit is weer een ander onderwerp dat deel zou moeten uitmaken van het debat. Waarom is dat niet zo? Vanwege cognitieve dissonantie. Je beweert dat je een goede christen bent, maar je slaagt er niet in te begrijpen dat jij je niet als zodanig gedraagt.

Nu was er vele jaren geleden een man in India genaamd Gandhi die de uitspraak deed: “Ik hou van jullie Christus. Ik hou niet van jullie christenen. Ze zijn heel anders dan jullie Christus.” Helaas zouden de meeste christenen in Amerika dit verwerpen, want wie was Gandhi? Ah, hij was een hindoe, en die gaan naar de hel, dus waarom zouden ze naar hem luisteren? Maar dat zeiden de Schriftgeleerden en farizeeërs ten tijde van Jezus ook. Niet exact in die woorden, maar wel met dezelfde houding. Waarom zouden we naar hem luisteren? Hij is niemand. Maar dit sluit aan bij wat Godfre zei in zijn prachtige verhandeling over wat er nodig is om een goede president te zijn toen hij het had over George Washington. Je kunt alleen een goede president zijn als je erkent dat er een hogere macht is; een hoger principe. Er is iets wat juist is vanuit een hoger perspectief.

Waarom zou je maatschappelijk bewustzijn ontwikkelen? Als je alleen maar nadenkt over wat goed voor jou is, dan kun je geen maatschappelijk bewustzijn ontwikkelen en zul je dat ook niet doen. Waarom zou je maatschappelijk bewustzijn moeten ontwikkelen? Omdat het juist is, want waar komen alle mensen vandaan? Ze komen uit dezelfde bron. Dát is juist. Jezus zag dit duidelijk, anders had hij niet gezegd: “Heb je naaste lief als jezelf. Doe goed aan hen die je haten. Vergeef zeventig maal zeven.” Hoe is dat in het christelijk geloof verloren gegaan? Hoe? Door cognitieve dissonantie. Je zegt de juiste woorden, maar je doet niet zo. En dat is nu juist het grootste obstakel voor de vooruitgang in de Verenigde Staten: cognitieve dissonantie. Je ziet het niet alleen aan één zijde van het politieke spectrum maar aan beide zijden. Hier zijn talloze voorbeelden van.

Pleiten voor anarchie
Waarom neem ik de moeite om dit überhaupt te zeggen? Omdat ik door dit te zeggen jullie chakra’s kan gebruiken om dit op het collectieve bewustzijn te projecteren, zodat ik degenen kan wekken die het bijna zien, namelijk dat er iets niet juist is. Daarom stem je op grond van iets wat juist is, niet vanwege iets opportunistisch, niet op grond van je eigen kortetermijnbelang. Een van de dingen die juist is, is dat je principes hebt. Er zijn wetten. Je hebt een systeem om verkiezingen te houden in een democratische natie. Wanneer dat systeem doet waarvoor het is ontworpen, wanneer het wordt gecontroleerd zoals het is ontworpen om te worden gecontroleerd en een bepaald resultaat oplevert, dan accepteer je het resultaat omdat het juist is, want als je het resultaat niet accepteert, pleit je voor anarchie.

Als je een zogenaamd democratische verkiezing hebt waarbij je kunt kiezen uit twee mensen en degene die verliest zegt dat hij het proces niet zal accepteren, hij zal de uitkomst niet accepteren en hij zaait allerlei twijfels over het systeem en de werking ervan, dan heb je geen democratie meer, dat is het begin van anarchie. Je hebt iemand die zich kandidaat stelt voor een democratisch ambt, het hoogste ambt in het land, maar die in feite anarchie bepleit, omdat hij bereid is twijfel te zaaien over het systeem om gekozen te worden in plaats van gekozen te worden door de meeste stemmen te krijgen en het daarna te accepteren als je niet de meeste stemmen krijgt. Het is niet juist om democratisch iemand te kiezen die twijfel zaait over het democratische systeem en haar instituties. Ik zeg daarmee niet dat die democratische instituties foutloos zijn. Er is natuurlijk behoefte aan verbetering. Maar het is één ding om voor verbetering te pleiten, maar iets anders om te bepleiten dat het systeem fundamenteel in gebreke blijft.

De leugens van de machtselite
Zoals ik al zei, is de machtselite het grote probleem in de Verenigde Staten, maar ik pleit niet voor een gewelddadige revolutie. Ik pleit voor een bewustwordingsproces, zodat er een geleidelijke overdracht plaatsvindt, net als in veel andere landen. Dat is geen anarchie. Dat is werken binnen het democratische systeem en de grondwet en de wetten van het land om de situatie te verbeteren. Het is fundamenteel anders om te zeggen: “O, alles is fout en het land gaat naar de hel, tenzij een bepaald persoon tot president wordt gekozen.” Dat is een fundamenteel andere benadering. Wat zegt de machtselite al heel erg lang: “Als wij niet de leiding hebben, gaat alles naar de hel.”

Wie zorgt voor de de problemen? De machtselite. Kijk naar alle samenlevingen op de wereld en dan zie je dat de overgrote meerderheid van de problemen en conflicten zijn veroorzaakt door machtselitegroepen. Maar wat doen de gevallen wezens achter machtselitegroepen altijd? Ze scheppen eerst een probleem. Dan geven ze iemand anders de schuld en vervolgens zeggen ze dat zij de enigen zijn die de mensen kunnen helpen om het probleem op te lossen dat zij hebben veroorzaakt. Het land Amerika gaat niet naar de hel als Donald Trump niet wordt gekozen. Het land Amerika gaat niet naar de hel als Donald Trump wel wordt gekozen. Omdat het land Amerika geen gevaar loopt om naar de hel te gaan.

Waarom? Gedeeltelijk vanwege de sponsoring van Saint Germain en gedeeltelijk omdat veel Amerikanen al een hoger bewustzijnsniveau hebben of er heel dicht bij zijn. En of deze persoon nu gekozen wordt of die persoon, de komende vier jaar zullen nog meer Amerikanen een hoger bewustzijnsniveau krijgen. Dit kan op een heel pijnlijke manier of op een minder pijnlijke manier gebeuren, maar het zal hoe dan ook gebeuren en dat betekent dat Amerika op een of andere manier vooruitgang zal boeken, vooruit zal gaan. Als je iets anders zegt, dan is dat gewoon de machtselite die zegt: “Als wij niet de leiding hebben, zal alles misgaan omdat de mensen zichzelf niet kunnen besturen.” Nogmaals, ze scheppen een probleem en presenteren zichzelf vervolgens als de redders met de enige oplossing voor het probleem. Je kunt dit heel vaak in de wereldgeschiedenis zien.

De enige oplossing: bewustwording creëren
Daaraan kun je zien dat iemand die dit soort retoriek gebruikt, duidelijk deel uitmaakt van de machtselite en daarom kan hij die arme, boze mensen die hem als een God aanbidden, niet geven wat hij hen belooft. Dat kan nooit, want als de arme mensen in Amerika hun situatie willen verbeteren, kan dat op slechts twee manieren die natuurlijk met elkaar te maken hebben. De ontwikkeling van maatschappelijk bewustzijn en de geleidelijke herverdeling van de rijkdom van de elite naar de lager geplaatste mensen in de samenleving. De herverdeling van de rijkdom kan alleen gebeuren door maatschappelijk bewustzijn. Dit kan op geen enkele andere manier. Zelfs een gewelddadige revolutie zou het doel niet bereiken zoals ook door verschillende landen is bewezen. Het kan alleen door bewustwording.

Nu begrijp ik heel goed dat degenen die zich op het laagste niveau van de samenleving bevinden, vaak, niet altijd, maar vaak wel, ook het laagste bewustzijnsniveau hebben. Daardoor kunnen ze niet zien dat de oplossing voor het probleem is dat je het bewustzijn verhoogt. Maar denk eens aan wat de machtselite al duizenden jaren consequent zegt: “Wij zijn de oplossing.” Je hebt de machtselite nooit horen zeggen: “O, de oplossing is het verhogen van het bewustzijn van de mensen.” Ze hebben er alles aan gedaan, in elke samenleving, in elk historisch tijdperk, om te voorkomen dat de mensen hun bewustzijn verhogen. Alleen door het bewustzijn laag te houden, blijven ze regeren en blijven ze verborgen.

Wat ik heb gedaan en zal blijven doen, wat wij van de Vijfde Straal zullen blijven doen, is de sluier van illusie die over Amerika hangt, vernietigen, de sluier van illusie vernietigen die individuele mensen niet in staat stelt om te zien wat het hogere juiste, het hogere principe, is. We zullen wel zien of er genoeg mensen bereid zijn om dit te zien, of het op 5 november verschil maakt. De vrije wil regeert oppermachtig. En zoals ik al zei, zullen veel Amerikanen de komende vier jaar op een of andere manier gedwongen worden, zou je kunnen zeggen, om hun bewustzijn te verhogen, om opnieuw over hun houding na te denken en dat sociale bewustzijn te ontwikkelen.

Ik betuig nogmaals mijn dankbaarheid en verzegel jullie in de Vlam van Visie, want ik zal, als jullie dat willen, jullie natuurlijk helpen een hogere visie te ontwikkelen als reactie op het feit dat jullie deze oproepen doen en mij machtigen om het werk te doen dat ik kom doen voor planeet aarde en voor Saint Germain.