Geascendeerde Meester de Aanwezigheid van Liefde, 4 augustus 2024 – Heal your heart and the heart of America

“O Aanwezigheid van Liefde uit hogere sferen, manifesteer jouw Aanwezigheid hier”— dus hier BEN IK. Wat is liefde? Het is een stroom. Wat is leven? Het is een stroom. Waar is het leven op gebaseerd? Op liefde. Waar komt het leven vandaan? Van liefde. Is er iets dat geen leven is? Nee, want ook al lijkt het op een planeet als de aarde alsof er iets geen leven is, zoals Jezus net heeft gezegd, de mensen die spiritueel dood zijn. Welnu, de ironie ervan is dat je alleen spiritueel dood kunt zijn omdat je leeft. Als je geen leven bezat, hoe zou je dan voor de dood kunnen kiezen? Je kunt dus nooit echt dood zijn. Je kunt alleen in een illusie leven.

Het doel van de aarde
Je weet dat de aarde een ronde bal is die ronddraait. Veel mensen hebben hier nog niet goed over nagedacht. Ze kijken naar de lucht en zien dat de zon van oost naar west beweegt, maar ze denken niet dat dit komt omdat de aarde van west naar oost draait. Waar jij nu bent, beweegt de aarde zich en jij beweegt je met grote snelheid met de aarde mee van west naar oost. Dit hele hotel beweegt in de richting van het centrum van Chicago, maar zal dit nooit inhalen omdat Chicago ook meebeweegt.

We hebben jullie leringen gegeven over gevallen wezens die in opstand komen tegen wat? Eigenlijk tegen het leven. En wat doen ze? Stel je voor dat je naar de stad Chicago gaat en rondom de voet van de Sears-toren een groot aantal touwen wikkelt en die verdeelt in westelijke richting vanaf de toren over de straten. Dan zet je alle mensen van Chicago op een rij en die grijpen de touwen vast en beginnen ze in westelijke richting te trekken in de veronderstelling dat ze de beweging van de aarde kunnen vertragen als ze de toren naar het westen trekken. Denk daar eens over na. Ja, ze spannen zich enorm in. Ze trekken en trekken, maar het punt waaraan ze trekken, beweegt met de aarde mee. Ze denken misschien dat ze in de tegenovergestelde richting gaan of in ieder geval in de tegenovergestelde richting trekken, maar de aarde onder hen beweegt en zij worden meegetrokken. De gevallen wezens lijken op mensen die aan de touwen trekken, ze denken dat ze de rotatie van de aarde kunnen vertragen door aan de touwen te trekken.

Hebben ze wel vrije wil? Ja, ze hebben vrije wil. Waarom? Omdat ze in gedachten de ervaring scheppen dat ze tegen de beweging van de aarde in trekken. Dat ze tegen het leven ingaan. Dat ze tegen de schepping ingaan. In werkelijkheid is het leven het leven. Liefde is een stroom. Alle wezens in deze niet-geascendeerde sfeer bewegen zich met de stroom van liefde mee. Er zijn mensen die denken dat ze ertegenin gaan. Ze lijken echter op de mensen die aan het touw trekken, in de veronderstelling dat ze de rotatie van de aarde kunnen vertragen terwijl zij op het oppervlak van de aarde zijn. Lijkt het dan niet of ze eigenlijk geen vrije wil hebben? Nee. Nou ja, het lijkt misschien wel zo, maar ze hebben wel vrije wil. Waarom? Omdat het enige doel van deze wereld van vorm is dat zelfbewuste wezens een ervaring krijgen. Je kunt de ervaring krijgen dat je meegaat op de stroom van liefde of ertegen ingaat, maar beide keren krijg je een ervaring.

Nu kun jij je natuurlijk afvragen of dit betekent, zoals sommigen zeggen, dat de wereld niet echt bestaat maar door je gedachten wordt geschapen? Nu, de wereld wordt door gedachten geschapen, maar niet jullie gedachten. Die wordt geschapen door de geest van de geascendeerde meesters die deze niet-geascendeerde sfeer en planeet aarde hebben gemanifesteerd. Betekent dit dat die niet echt bestaat? Dat hangt af van hoe je ernaar kijkt. Vanuit jouw gezichtspunt in de niet-geascendeerde sfeer bestaat ze echt in die zin dat er een planeet is en jouw gedachten niet de kracht hebben om haar te veranderen. Een collectieve geest kan de planeet in ieder geval slechts binnen bepaalde parameters veranderen. Maar de collectieve geest, zelfs als alle mensen zouden besluiten om samen te proberen de rotatie van de aarde te vertragen, hebben ze niet de geestkracht om dat te doen. Het doel van de aarde is namelijk de wezens die erop leven een ervaring te geven, om een omgeving te bieden waarin je ervaringen kunt krijgen. Dat is het doel van de hele wereld van vorm.

Niets is ultiem
Bestaat de aarde wel echt vanuit het perspectief van een geascendeerde meester die de aarde heeft geschapen? Ja, ze bestaat echt. Omdat die door middel van hun gedachten is geschapen en zij geascendeerde wezens zijn. Zijn zij dan echt vergeleken met wezens in de niet-geascendeerde sfeer? Nu zijn er wezens geïncarneerd, er zijn mensen geïncarneerd die hier bezwaar tegen zouden maken en zouden zeggen: “Maar er moet iets zijn dat wel echt is.” Kijk eens naar religies, de Veda’s, het boeddhisme, het christendom, de islam, filosofieën, ideologieën, het wetenschappelijk materialisme. Welke ideeën mensen ook hebben bedacht, ze hebben allemaal de wens om het allerhoogste idee te definiëren. Iets dat laat zien hoe echt zit, de allerhoogste realiteit. En die mensen zullen zeggen, de gevallen wezens zullen zeggen: “Als het alleen iets is wat wordt gedefinieerd met de gedachten van de geascendeerde meesters, dan is het uiteindelijk niet echt.”

Sommige gevallen wezens hebben zichzelf lang geleden in die positie geplaatst als de Rishi’s van de Vedische traditie en zij hebben dit bepaalt door te zeggen: “Alleen Brahma is echt. En de wereld van differentiatie bestaat niet echt.” En veel mensen geloven dit nog steeds. Veel religieuze mensen denken dat de wereld slecht of kwaadaardig is en dat ze de wereld moeten achterlaten en aan de wereld moeten ontsnappen. Bestaat er ergens een ultieme realiteit? Het antwoord is nee, niet zoals de gevallen wezens het opvatten, dat iets het ultieme is en nooit verandert. We hebben jullie een veel grotere kosmologie gegeven dan eerder door jullie te vertellen over de verschillende sferen, door jullie te vertellen dat je in een van de werelden van vorm bent, maar dat er ook andere werelden van vorm zijn.

Er is zelfs iets boven het niveau van werelden van vorm, wat wij het Al hebben genoemd. En in het Al zijn Aanwezigheden. Ik ben zo’n Aanwezigheid, maar ik spreek niet rechtstreeks uit het Al tot jullie. Om te kunnen spreken vermeng ik mijn wezen met een geascendeerde meester in een hogere sfeer die een bepaald bewustzijnsniveau heeft en een bepaald niveau van Eenheid met Liefde heeft bereikt. Ik spreek door dat wezen en verlaag de vibratie van het Al zodat het kan worden uitgedrukt in deze wereld van vorm. Maar is het Al dan de ultieme werkelijkheid? Niet als je denkt dat de ultieme werkelijkheid betekent dat iets wat perfect is, nooit kan veranderen.

Niets is onveranderlijk, niet in deze werelden van vorm noch in het Al. Zoals we hebben uitgelegd, heb je in het Al niet dezelfde soort veranderingen als in een wereld van vorm. Maar er is wel verandering, omdat een wereld van vorm uit het Al voortkomt en de Aanwezigheden in het Al kunnen een wereld van vorm ervaren. En dit zorgt vervolgens voor groei. Dit is een zeer complexe relatie die ik niet van plan ben uit te leggen omdat die te moeilijk is om zelfs maar te doorgronden op een planeet als de aarde. Mijn punt is eigenlijk dat niets onveranderlijk is. Daarom is volgens de definitie van veel wezens op aarde niets ultiem. Er is geen ultieme werkelijkheid.

De stroom van liefde
Het verschil tussen een geascendeerde meester en een niet-geascendeerd wezen is dat de meesters die de aarde hebben geschapen, weten, ervaren, dat de aarde echt bestaat. Ze is echt, niet gevormd door middel van de gedachten van de bewoners van de aarde, maar in hun gedachten, maar ze identificeren zich niet met hun eigen schepping. Daarom weten ze dat de aarde niet ultiem is, dat ze niet nooit verandert. Het is in feite de bedoeling dat ze verandert omdat liefde, het leven bestaat uit voortdurende zelftranscendentie. Je kunt de ervaring hebben dat liefde stroomt, omdat je ervaart dat jij jezelf transcendeert. Je kunt ook de ervaring hebben dat je tegen de stroom ingaat, probeert te voorkomen dat jij jezelf transcendeert. Er is een stroom van liefde die echt is. De vraag is of jij, althans in een niet-geascendeerde sfeer, die stroom voelt?

We komen nu bij een vraag die filosofen in de war heeft gebracht. Wat is bewustzijn? Wat is de geest? Ga naar binnen. We hebben je verteld over de Bewuste Jij, zuiver gewaarzijn. Je kunt een ervaring van gewaarzijn zonder inhoud hebben. Maar wat is die Jij? Wat is bewustzijn? Bewustzijn is datgene wat zich bewust kan worden van zijn eigen bestaan. En door zich bewust te worden van zijn eigen bestaan, kan het zichzelf transcenderen. Bewustzijn kan zich bewust worden van zichzelf als een bepaald zelf op deze wereld van vorm. En door zich bewust te worden van zijn huidige zelfgevoel, kan hij zijn huidige zelfgevoel transcenderen en meer worden. En dit stroomt mee met liefde. Bewustzijn is eigenlijk datgene wat het mogelijk maakt om ervaringen te krijgen. Er zouden nog veel meer dingen gezegd kunnen worden, maar het punt dat ik wil maken is: Bewustzijn is datgene wat ervaringen heeft.

Wat is het doel van een individueel zelf dat ervaringen krijgt? Dat het zichzelf kan transcenderen wanneer het die ervaringen verwerkt. Je begint met een heel lokaal zelfgevoel en je kunt jezelf blijven transcenderen totdat je ascendeert uit de niet-geascendeerde sfeer waarin je werd geschapen. En je kunt je een weg omhoog banen door de verschillende sferen heen die jouw wereld van vorm vormen totdat je het Scheppersbewustzijn bereikt. En in het Scheppersbewustzijn kun je ervoor kiezen om het Al in te gaan en te ervaren wat mogelijk is in het Al. En de meeste Scheppers doen dit een tijdje. Ook al is er geen tijd in het Al, zoals jullie naar tijd kijken, zoals jullie tijd beleven. En dan kun je een Schepper worden die zijn eigen wereld van vorm schept. Nogmaals, door jouw zelfgevoel te transcenderen.

Het geloof in iets ultiems
Zoals we al hebben gezegd, kan het onvoorwaardelijke altijd meer worden. Waarom? Wat zei ik net? Er is geen ultieme onveranderlijke werkelijkheid. En als jij je lineaire geest echt in de war wilt brengen, dan kun je hierover nadenken: Waar komt het Al vandaan? Wanneer is het begonnen? Hoe is het begonnen? Waar gaat het heen? Is er geen ultiem doel? Komt er niet een punt waarop er geen zelftranscendentie meer is? Het enige wat ik kan zeggen, is dat zelftranscendentie tot nu toe niet is gestopt, maar ik kan eigenlijk ook wel zeggen dat dit nooit zal gebeuren. Nooit bestaat niet, er zat geen begin aan bewustzijn. Er zat een begin aan jouw bewustzijn, maar er zal nooit een einde komen aan jouw bewustzijn.

Waarom geef ik een esoterische abstracte lering wanneer andere meesters je praktischer leringen hebben gegeven over het zuiveren van je hart? Wat hebben de mensen op aarde gedaan? Zoals ik al zei, hebben de gevallen wezens geprobeerd om iets ultiems te maken. Waarom? Omdat ze in opstand zijn gekomen tegen voortdurende zelftranscendentie en hun zelfgevoel op een bepaald punt wilden stoppen omdat ze voelden dat ze veel macht en controle bezaten. Ze waren bijvoorbeeld almachtige leiders op een bepaalde planeet. Als gevolg van vrije wil kun je in een gemoedstoestand komen waarin je besluit dat je wilt proberen te stoppen of in ieder geval wilt ervaren dat je zelftranscendentie is gestopt. En dat mag je een tijdje hebben.

Maar hoe kun je die ervaring hebben wanneer alles in werkelijkheid beweegt? Hoe kun je de ervaring krijgen dat jij je tegen de rotatie van de aarde in beweegt? Dat kan alleen in je gedachten, wanneer je een illusie schept en die over de werkelijkheid heen legt die geprojecteerd wordt vanaf het geascendeerde niveau. En dat is prima. Je mag die ervaring hebben, maar om die ervaring te krijgen moet je een soort geloofssysteem scheppen dat iets ultiems heeft. Kijk naar de religies: god almachtig, de almachtige, al-krachtige, alwetende god boven in de hemel, die er door een kosmisch toeval uitziet als een oude man met een baard. Ja? Toon mij een oude man met een baard die almachtig is, misschien kunnen we dan praten. Je moet het gevoel oproepen dat er iets ultiems is om de ervaring van zelftranscendentie te stoppen.

Wat zorgt ervoor dat jij je hart sluit? Naast hetgeen andere meesters hebben gezegd, is dit gedeeltelijk het geloof in iets ultiems. Want zoals Jezus heeft gezegd, wanneer je hart open is, ervaar je de Ene geest. En op een horizontale manier is de Christusgeest de verbindende schakel tussen alle mensen, maar op een verticale manier is de Ene geest de schakel tussen elk zelfbewust wezen op deze wereld van vorm en het geheel, de Schepper. En dat geheel transcendeert zichzelf voortdurend. Daarom is de Christusgeest bedoeld om je de ervaring te geven dat je deel uitmaakt van het geheel, deel uitmaakt van de stroom. Wanneer jij je hart opent voor de Christusgeest, dan voel je die stroom. Hoe kun jij je hart sluiten zodat je de stroom niet ervaart, maar denkt dat je in een statische situatie bent die in door de tijd heen kan worden verlengd? Dat kan alleen als je de overtuiging schept dat er iets ultiems, iets absoluuts, de absolute waarheid, is.

Dit is een extreem subtiele en krachtige overtuiging op aarde die wordt gepromoot door heel veel religies, filosofieën, geloofssystemen, ideologieën en zelfs het zogenaamd wetenschappelijk materialisme. Maar wetenschap in zuivere vorm is een stroom die voortdurend probeert kennis te vergroten. En mystiek en spiritualiteit in zuivere vorm is een stroom die voortdurend probeert het zelf te transcenderen. Wanneer je in iets ultiems gelooft en je het met je hartchakra hebt opgenomen, vormt dit een zeer sterk slot dat de kleppen in je hartchakra sluit. Er komt een punt op je opwaartse pad naar vrijheid, naar innerlijke vrijheid, waarop je een stap naar achteren moet doen en naar je leven moet kijken, naar je gedachten moet kijken, en moet overwegen: “Welke overtuigingen heb ik die ultiem zijn? Welke ideeën heb ik in dit leven of in vorige levens aangenomen die ultiem zijn?”

Een progressieve openbaring
De boodschapper begon vele jaren geleden in een vorige dispensatie tussen de regels door te lezen van de leringen van de geascendeerde meesters. Hij begon het gevoel te krijgen dat de meesters eigenlijk, tussen de regels door zeggen: Denk erom dat zelfs onze leringen niet de allerhoogste waarheid zijn. Dit klinkt logisch wanneer je denkt aan progressieve openbaringen. Hoe verlopen progressieve openbaringen? Je geeft een lering die mensen helpt hun bewustzijn te verhogen en daarna kunnen ze een hogere lering ontvangen. Als de gegeven lering de allerhoogste absolute lering was, hoe kan er dan sprake zijn van progressief? En hij begon dit te voelen en worstelde er jarenlang mee omdat hij de overtuiging in zijn hoofd had: “Maar er moet iets zijn wat waar is. Er moet iets zijn wat ik kan begrijpen en waarop ik kan vertrouwen.” Wat hij in werkelijkheid voelde, was dat zijn ego zich probeerde vast te grijpen aan iets onveranderlijks, zodat hij zichzelf niet hoefde te transcenderen.

En dat is natuurlijk heel begrijpelijk, want je voelt je onzeker. Wanneer je hart niet helemaal open is en jij niet verbonden bent met de Ene geest, dan zoek je een bepaalde zekerheid op de wereld. Je wilt geloven dat er iets is waarop je kunt vertrouwen, iets wat niet zomaar van je afgenomen kan worden. Op den duur besefte hij dat de geascendeerde meesters zich in een fundamenteel hogere bewustzijnsstaat bevinden dan hij was en is. Zij zien een hogere waarheid, maar die kunnen ze niet aan mensen geven die niet in de geascendeerde staat zijn omdat ze die niet kunnen doorgronden in de niet-geascendeerde staat. Hij begon geleidelijk te accepteren dat zelfs de leringen van de geascendeerde meesters geen absolute waarheid zijn, omdat ze worden aangepast aan het bewustzijnsniveau van de mensen.

Hij begon ook te voelen dat zijn vermogen om de leringen te begrijpen afhankelijk was van zijn huidige bewustzijnsniveau. En dat hij, naarmate hij zijn bewustzijn verhoogde, iets in die leringen zou kunnen begrijpen wat hij nu niet kon begrijpen. Hij begon zelfs te voelen dat er een limiet was aan hoe hoog hij kon komen met de leringen. Er komt een moment waarop je alleen hoger kunt komen wanneer je niet gefixeerd bent op de leringen, maar de leringen gebruikt om contact te maken met het wezen dat de leringen heeft gegeven.

De kaart van je bewustzijn
Ook al denken jullie misschien dat ik een esoterisch wezen ben dat natuurlijk niet kan incarneren op een planeet als de aarde – en zelfs als jullie misschien denken dat ik jullie daardoor geen praktische hulpmiddelen kan geven – zal ik dat toch doen.

Wanneer je tijd hebt, niet tijdens deze conferentie maar later, zou je misschien een deel van dit dictaat kunnen lezen of beluisteren. Daarna pak je een vel papier. Het moet het formaat van een brief hebben of een A4 zijn, zodat je de ruimte hebt. Je tekent een cirkel op dat papier en het is de bedoeling dat je een kaart van je bewustzijn tekent. Ga naar een rustige kamer. Je kunt wat chants doen, zoals OM, je kunt mijn decreet opzeggen, je kunt ook alleen naar dit dictaat luisteren, wat je maar wilt. Je laat je gedachten stilvallen en vervolgens kijk je naar de cirkel. Je sluit je ogen. Je stemt je af op je bewustzijn. En jouw taak is, je opdracht is, dat je kleinere cirkels in die grotere cirkel tekent.

Je kijkt eerst naar je gemoedstoestand en bekijkt: “Wat is het belangrijkste voor mij? Wat neemt de meeste ruimte in beslag in mijn bewustzijn? Wat neemt de meeste ruimte in mijn leven in, in mijn bewustzijn, in de manier waarop ik naar het leven kijk?” Dan teken je een cirkel en schrijf je gewoon een kort woord of een korte beschrijving daarvan op. Dan denk je aan iets anders. Wat is de volgende stap naar beneden? En je tekent nog een cirkel. Zo kun je doorgaan, totdat je de grotere cirkel hebt opgevuld of totdat jij je realiseert dat dit de drie of vier dingen zijn die de meeste ruimte innemen in je bewustzijn.

En dan kun je bekijken wat dat is. Wat neemt de meeste ruimte in beslag in je bewustzijn? En dan kijk je waarom dit zoveel ruimte inneemt? Waarom lijkt het zo belangrijk voor je? En dan kun je erover nadenken, je kunt je afstemmen op het gevoel dat dit belangrijk is. En je kunt je afvragen: “Zet het gevoel dat dit zo belangrijk is, mijn hart open of dicht?” En afhankelijk van hoeveel psychische problemen je hebt opgelost, hoeveel onderbewuste zelven je hebt overwonnen, zul je een nieuw perspectief op je leven krijgen.

Omdat veel van jullie, als je dit neutraal kunt doen, in staat zijn om te begrijpen dat bepaalde omstandigheden op de wereld of vaak andere mensen – mensen die dicht bij je staan, zoals ouders of kinderen, echtgenoten of wie dan ook – een heel groot deel van je aandacht in beslag nemen. Je kunt je ook afstemmen en je afvragen: “Levert de specifieke toestand die mijn aandacht in beslag neemt, mij ook spanning op?” En als je ziet dat iemand een onevenredig groot deel van je aandacht in beslag neemt, dan komt dat omdat die persoon jou innerlijke spanning bezorgt en als er spanning is, sluit die je hart.

Je kunt dan een ander perspectief op je leven krijgen, waarbij je naar deze kaart kunt kijken. Je wilt misschien niet beginnen met de grootste cirkel. Je wilt misschien beginnen met een van de kleinere. Maar je kunt iets herkennen dat beheersbaar lijkt en daarnaar kijken: Waarom neemt dit zoveel ruimte in? Waarom lijkt het zo belangrijk voor je? Natuurlijk is er een gescheiden zelf dat het belangrijk laat lijken, maar je moet verder kijken en zeggen: “Wat is de overtuiging die ik heb waardoor dit belangrijk is?” Je kunt jezelf zelfs de vraag stellen – iets wat andere meesters hebben gezegd: Uiteindelijk is het een kwestie van opgeven en weglopen van het zelf, omdat je het probleem niet kunt oplossen – je zou jezelf kunnen afvragen, laten we zeggen dat het om iemand anders gaat: “Wat als ik gewoon wegloop van die persoon?”, en dan op je reactie letten. Er zal waarschijnlijk gehuil en tandengeknars zijn van de onderbewuste zelven die allemaal redenen op je zullen projecteren waarom je niet gewoon weg kunt lopen van die persoon.

Maar door hiernaar te kijken kun je die zelven blootleggen en je afvragen: “Waar hou ik meer van? Van mijn spirituele groei, het openen van mijn hart of deze situatie, deze spanning?” En je kunt je dan realiseren dat je niet echt weg hoeft te lopen van die persoon, je hoeft alleen maar weg te lopen van het zelf dat die persoon zo belangrijk laat lijken. Er zijn mensen die vast zullen zeggen: “O, je geeft niet meer om me.” Maar het is niet zo dat je niet om hen geeft, maar op een manier die niet op angst berust, die niet wordt gedreven door een onderbewust zelf, die niet wordt gedreven door een soort controlespel. Wanneer je vrij bent van de spanning, kun je op een diepere manier om iemand geven. Het gaat erom dat je, wanneer je hier neutraal naar kunt kijken, een aantal onderbewuste zelven kunt blootleggen die ervoor zorgen dat jij je hart sluit. Wanneer iemand te belangrijk is in je hoofd en daardoor spanning veroorzaakt, dan sluit die spanning je hart.

En je kunt gaan begrijpen waarom je het gevoel hebt dat jij je hart moet sluiten wanneer je bij die persoon in de buurt bent. Misschien om jezelf te beschermen, misschien om andere redenen. Maar als je dit ziet, kun je echt zover komen dat het zelf is opgeruimd, dat je bent weggelopen van dat zelf. Dat betekent niet dat je per se weg moet lopen van die persoon, hoewel dat soms wel de uitkomst zal zijn. Maar de ware uitkomst is dat je die cirkel uit de grotere cirkel van je aandacht haalt. Of je maakt hem kleiner zodat hij onderaan je aandacht komt te staan en niet echt aan je trekt en een onevenredig deel van je aandacht in beslag neemt. En dan kun je verdergaan met een van de grotere cirkels. En geleidelijk werk je verder naar het punt toe waarop je de cirkels hebt verwijderd of kleiner hebt gemaakt.

Om een praktisch voorbeeld te geven: de vrouw van de boodschapper heeft haar hele leven een moeilijke relatie met haar moeder gehad. In de cirkel van haar aandacht was haar moeder de grootste cirkel. Zij nam onevenredig veel ruimte in beslag. Wanneer je een volwassen mens bent met kinderen en een eigen leven, zou je moeder niet de grootste cirkel van je aandacht mogen zijn. Daardoor ga je zien dat andere mensen, of je eigen moeder of vader, of je echtgenoot, veel meer aandacht in beslag nemen dan zou mogen. Maar nogmaals, het is geen kwestie van weglopen. Het is een kwestie van weglopen van de spanning, zodat je aandacht niet uit het hart wordt gezogen, waardoor jij je hart sluit.

Het hart: de nexus tussen boven en beneden
De grotere cirkel die je aandacht vertegenwoordigt, zal een kern hebben en het centrum van je aandacht is je hartchakra. En alles, alle kleinere cirkels die je hartchakra verduisteren, verhinderen je om je op jezelf te concentreren. En dat sluit je hart. Je wilt die obstakels verwijderen. Wanneer je dat doet, als je de kleinere cirkels terugbrengt tot de juiste grootte, dan zal het centrum, je hart, worden blootgelegd. En dan kun jij je aandacht richten op je hart. In zekere zin kun jij je daarna realiseren dat de grotere cirkel die ik de cirkel van je aandacht noem, eigenlijk je hart is. Op een bepaalde manier kun je zeggen dat je hart je zelfbewustzijn in de niet-geascendeerde sfeer vertegenwoordigt.

Wanneer je hart open is, omvat dit alles, ieder deel van je wezen in de niet-geascendeerde sfeer. Het is de open deur naar alles wat boven is, maar ook de open deur voor je zelfexpressie hier beneden. Het is de verbinding tussen boven en beneden. En wanneer jij je hart opent, zul je de stroom van liefde ervaren en volledig aangesloten zijn op die stroom en zijn er geen elementen meer in je bewustzijn die tegen die stroom in gaan. Wat zorgt er bijvoorbeeld voor dat iemand zo belangrijk voor je lijkt? Het is de overtuiging dat je deze relatie niet kunt transcenderen. Je kunt hem niet veranderen. Je kunt er niet overheen stappen. Die kan niet beter worden. Die zit vast in een soort patroon. Je hebt misschien het gevoel dat je uit loyaliteit aan je moeder of vader of echtgenoot niet kunt veranderen omdat zij niet veranderen. Je kunt niet zomaar in gedachten bij hen weglopen. Je verzet je tegen de stroom van transcendentie, de stroom van liefde. En wanneer je dit ziet en de overtuiging ziet en besluit die op te geven, ben je vrij en zul je de stroom voelen.

Dit, mijn geliefden, was mijn bijdrage aan deze conferentie. Natuurlijk zou er nog veel meer gezegd kunnen worden, maar ik wil jullie iets geven wat zowel esoterisch als praktisch is. Ik erken ook de beperkingen van tijd en ruimte en dat andere meesters ook iets willen zeggen op deze conferentie. Daarom zal ik, met mijn liefde, de liefde die zowel onvoorwaardelijk als oneindig is maar toch steeds meer wordt, jullie en jullie hartchakra’s verzegelen. Als jullie mij een beetje aandacht willen geven, door misschien delen van dit dictaat te lezen of te beluisteren, zal ik jullie zeker helpen om je bewuster te maken van wat er in de cirkel van je aandacht gebeurt. Wees verzegeld in de liefde die IK BEN.