Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2 april 2005

Ik ben Maria, jullie Moeder, en ik kom op de avond van het heengaan van de paus. Ik kom echter om elf uur ’s avonds om te symboliseren dat het de klok inderdaad elf slaat voor de katholieke kerk is. Het uur dat deze kerk een keuze moet maken om erop of eronder te gaan omdat ze niet langer lauwwarm kan blijven voor de waarheid van Christus.

Ik besef dat veel katholieken overal ter wereld rouwen om het heengaan van hun geliefde paus. Mijn Moederhart zou graag de vele mensen op dit donkere uur, dit uur van angst, onzekerheid, leed en verdriet willen troosten. Jullie moeten echter begrijpen dat het mededogen dat ik als opgevaren wezen voel, geen menselijk mededogen, geen menselijk medeleven is. Ik ben hier niet om te troosten zonder mensen te helpen veranderen.

Ik ben hier om het goddelijke mededogen te geven dat erop gericht is om mensen de bewustzijnsstaat te laten ontstijgen waarin zij verdriet voelen. Ik kom dus om hen te bezielen, ik kom om de mensen te wekken die oren hebben om te horen en die de ware boodschap willen horen van wat de Moeder van God tegen de katholieken over de katholieke kerk te zeggen heeft op dit donkere uur, dit cruciale tijdstip dat een keerpunt voor de katholieke kerk zal worden.

Of het een keerpunt ten goede wordt of een keerpunt in de richting van de duisternis staat nog te bezien. De uitkomst hiervan wordt niet bepaald door degene die tot paus wordt gekozen, niet door één persoon, zelfs geen groep kardinalen in Rome; die wordt bepaald door een cruciaal aantal katholieken over de hele wereld en wat zij besluiten te doen vanwege de kans die hen op dit moment wordt geboden.

Veel katholieken zijn afgesloten voor de waarheid
Ik kom jullie een realistische beoordeling geven van de moeilijkheid waar ik en andere geascendeerde meesters mee te maken hebben wanneer wij de mensheid iets proberen te vertellen. Ik zou jullie graag met mij meenemen op een reis door jullie verbeelding. Ik zou graag willen dat jullie je voorstellen dat je hier in de hemel bent, op de aarde neerkijkt en de bewustzijnsstaat van de meeste katholieken overal ter wereld in ogenschouw neemt.

De meeste katholieken beseffen op een bepaald niveau van hun wezen dat de tijd is veranderd, dat de samenleving is veranderd. Op veel manieren zijn veel gewoontes, tradities en overtuigingen in de kerk, die zij als de ware kerk van Christus beschouwen, niet met hun tijd meegegaan. Veel katholieken zijn opgegroeid met vragen over God en Christus die nooit door de officiële doctrines zijn beantwoord. Sommigen hebben ergens anders naar antwoorden gezocht, terwijl anderen gewoon zijn gestopt met vragen te stellen. Veel mensen voelen zich loyaal aan de kerk en hebben het idee dat zij om loyaal aan de Kerk te blijven hun geest voor elke overweging moeten afsluiten die niet in een doctrine uitgelegd kan worden. Het is alsof deze mensen het gevoel hebben dat loyaliteit aan de geschreven doctrine belangrijker is dan de waarheid in hun innerlijk.

Als je echter naar het voorbeeld kijkt dat mijn geliefde Jezus heeft gesteld, dan zou je iemand zien die zich zijn hele leven aan de waarheid heeft gewijd en niet bereid was concessies aan de waarheid te doen om de mensen of zijn dagelijkse bewustzijn en ego tevreden te stellen. En dát voorbeeld zou je moeten opvolgen, zodat jouw eigen ego of een ander menselijk wezen of instituut niet tussen jou en de ontdekking van de waarheid in komt te staan, de waarheid van Christus die je van alle menselijke beperkingen en ketenen bevrijdt.

Het probleem waar de meeste katholieken tegenwoordig mee te maken hebben is hetzelfde probleem dat door de tijd heen de aandacht van mensen heeft gevraagd: “Wil jij de waarheid of wil jij in een staat van illusies, verwarring en duisternis blijven?” Dit is de vraag die Jezus – al of niet uitgesproken – heeft gesteld aan iedereen die hij tweeduizend jaar geleden ontmoette. Zij moesten allemaal de waarheid die Jezus belichaamde, aannemen of afwijzen.

Openstaan voor ideeën buiten doctrines om
De vraag van tegenwoordig is: “Neem je de waarheid van Christus aan of wijs je die af?” Ik vraag jullie te bedenken dat ik, Maria, al heel lang op diverse manieren met katholieken werk. Jullie hebben verschijningen gezien, jullie hebben boodschappen gehoord, jullie hebben tranen uit beelden zien vloeien en jullie hebben diverse wonderen gezien die door de zon werden verricht. Ik zou echter willen dat jullie erover nadenken waarom ik op die manieren ben verschenen en waarom ik vaak boodschappen heb gegeven die heel simpel zijn, bijna op het simplistische af.

De reden hiervoor is dat heel veel katholieken hun geest hebben afgesloten voor alles wat buiten de officiële doctrines van de kerk op de wereld valt. En daarom zou jij je misschien eens kunnen afvragen hoe ik, Maria, mensen ooit uit die droom zou kunnen helpen. Hoe kan ik ooit de waarheid tot de katholieken door laten dringen die hen zou bevrijden? En het trieste feit doet zich voor dat ik heel weinig opties heb om katholieken wakker te schudden omdat veel van hen bang zijn dat ze een waarheid vinden die misschien buiten de geschreven doctrine valt. Hun eerste en belangrijkste zorg is niet de waarheid kennen die hen zal bevrijden. Hun eerste en belangrijkste zorg is dat elk idee dat zij tegenkomen in overeenstemming moet zijn met de geschreven doctrine van de kerk.

En hoe zou ik dan ooit op een manier kunnen verschijnen die niet overeenkomt met de maatstaven van de kerk? En hoe zou ik dan ooit in één van de verschijningen die door de kerk erkend zijn, iets kunnen zeggen wat niet door de kerk is goedgekeurd? Ik ben een spiritueel wezen en ik ken de waarheid van Christus en het wezen van God. Ik verlang er heel erg naar om die waarheid en het wezen aan iedereen te geven die mij vereert, of het nu een katholiek is of iemand anders. Hoe kan ik die waarheid doorgeven als alles wat jullie willen horen, overeen moet komen met een geschreven doctrine, vooral als die doctrine niet helemaal met de waarheid overeenkomt?

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.