Deze leringen komen uit het boek van Lord Maitreya ‘Master Keys to Spiritual Freedom’.

Passages uit Key 23:

Begrijpen hoe de blinde leiders religie benaderen

We kunnen nu precies zien hoe degenen die gedeeltelijk of totaal verblind zijn door het dualiteitsbewustzijn religie benaderen. Deze wezens zijn óf van boven gevallen óf hier beneden gevallen door verblind te raken door het dualiteitsbewustzijn. Vanzelfsprekend zien ze dit niet en veel van hen geloven echt dat ze Gods werk doen of zelfs dat ze Gods echte vertegenwoordigers op aarde zijn. Daarom zullen we hen de blinde leiders noemen. Deze mensen hebben de volgende overtuigingen over de rol van religie in het menselijke leven en over hun eigen rol in religie:

• De blinde leiders geloven dat ze superieur aan God zijn wat betreft kennis en intellect, wat inhoudt dat ze totaal geen respect hebben voor goddelijke openbaringen, spirituele leraren of voor de vertegenwoordigers van God die geïncarneerd zijn. Daarom hebben ze Jezus gedood en veel andere mensen die de status-quo probeerden te veranderen. Daarom zijn zij er volledig van overtuigd dat ze het recht hebben om Gods openbaring – zoals een religieuze Bijbeltekst of de leringen van Jezus – te veranderen naar hen goeddunkt. Ze hebben ook het gevoel dat ze het recht hebben om een doctrine aan een Bijbelboek op te leggen die verder gaat of de oorspronkelijke openbaring vervormt. Kortom, ze hebben het gevoel dat ze het recht hebben om hun eigen religie te maken op aarde en dat zij de allerhoogste rechters mogen zijn die bepalen wat een echte religie is. Ze hebben letterlijk het gevoel dat de aarde van hen is en dat God geen recht heeft om zich ermee te bemoeien door de mensheid nieuwe openbaringen te geven en profeten te sturen om de mensen te wekken.

• De blinde leiders zijn het fundamenteel oneens met vrije wil en geloven dat mensen op aarde gered moeten worden door hen als hoogste wezens. Ze zijn het oneens met het doel van een niet-dualistische leer, namelijk om mensen zichzelf in hun spirituele behoeften te laten voorzien door hen met hun hogere wezen en spirituele leraren in contact te brengen. Ze geloven dat zij de echte leiders zijn van de mensheid en dat mensen gedwongen moeten worden om hen te volgen. Dit is natuurlijk voor hun eigen bestwil, omdat de blinde leiders beter dan God weten hoe het universum werkt en hoe de mensen gered moeten worden. Deze wezens geloven dat religie een kracht moet zijn om de mensen in bedwang te houden, ze als schapen in de orthodoxe schaapskooi te drijven en hen daar oneindig te houden.

• De blinde leiders geloven dat zij het het beste weten; het is dus in het grootste belang van de mensen dat ze onwetend worden gehouden van elk standpunt dat de doctrines tegenspreekt of buiten de doctrines valt die de leiders hebben bepaald. Daarom proberen ze religie te gebruiken als manier om de geest van de mensen in hun macht te krijgen door hen onwetend te houden van iets wat buiten het mentale kader valt dat zij hebben gesteld. Ze hebben het gevoel dat zij volledig het recht hebben om alle alternatieve kennis met alle middelen die tot hun beschikking staan te onderdrukken of het nu gaat om boeken verbranden, mensen doden of hun eigen volgelingen martelen.

• De blinde leiders proberen altijd de perfecte religie te maken die ze zien als een religie die een volledig gesloten kader vormt. Als de mensen daar eenmaal in zitten, maken ze geen schijn van kans om te ontsnappen aan de controle van de blinde leiders. Ze zijn onbereikbaar voor God geworden en de echte spirituele leiders. De blinde leiders doen dit op alle mogelijke manieren, maar in de allereerste plaats door middel van misleiding en intimidatie. Daarom zit er in heel veel religies overduidelijk een angstcultuur. Elke religie die niet de grootst mogelijke moeite doet om mensen uit hun angst te halen is door de blinde leiders beïnvloed.

• De blinde leiders hebben een onverzadigbaar verlangen om te bewijzen dat zij gelijk hebben en God niet. In hun blindheid geloven ze dat dit bereikt kan worden wanneer alle mensen op aarde de religie volgen die zij hebben vastgesteld. Ze proberen zich eigenlijk als onfeilbaar op aarde te vestigen, of tenminste in posities waarin hun woord wet is en niet betwijfeld of tegengesproken kan worden.

• De blinde leiders proberen zich in wezen als god op aarde te vestigen en hebben geen gewetensbezwaren als mensen hen als god aanbidden. Daarom zijn er veel beschavingen geweest waar de leider vereerd werd als een god of als de vertegenwoordiger van God op aarde. Daarom hebben heel veel religies een hiërarchie waarin de leider als onfeilbaar wordt gezien, in ieder geval boven alle twijfel verheven. Ze beweren dat die hiërarchie God vertegenwoordigt, maar die is geheel in het dualiteitsbewustzijn ontstaan en staat daardoor tussen de mensen en de echte God in.

• Voor de blinde leiders is religie gewoon een middel tot een doel, namelijk het bereiken van alle doelen die hierboven beschreven worden, waaronder macht en privileges voor hen. Voor hen staat religie helemaal los van de werkelijkheid en waarheid van God. Er is geen plaats voor Gods waarheid in hun religie, enkel de ‘waarheid’ die zij hebben bepaald op basis van hun dualistische wereldbeeld – die hen in het centrum van het universum plaatst.

• De blinde leiders geloven dat ze het recht hebben om te doen wat ze aan het doen zijn en wanneer ze uitgedaagd worden, is hun standaardreactie boosheid, of vaak zelfs zo’n onredelijke woede dat die niet in verhouding staat tot de uitdaging. Daarom waren de joodse leiders zo boos op Jezus en zo snel om hem te doden. Daarom zei Jezus over hen: Pas op voor valse profeten, die in schaapskleren op jullie afkomen maar eigenlijk roofzuchtige wolven zijn. Aan hun vruchten zul je hen herkennen. Men plukt toch geen druiven van doornstruiken of vijgen van distels? (Matteüs 7: 15 en 16)

De essentie van het gevallen bewustzijn is de weigering om zichzelf te transcenderen door al het leven te dienen in plaats van het identiteitsgevoel dat je een gescheiden wezen bent. Zo proberen de blinde leiders altijd de macht te krijgen die stand blijft houden en nooit omvergeworpen kan worden. Daardoor gaan ze juist tegen de essentie van het leven zelf in, dat uit zelftranscendentie bestaat, het proces van meer worden tot de leegte gevuld is met licht en alle zelfbewuste wezens volledig Godsbewustzijn hebben. De consequentie is dat de blinde leiders daar nooit in kunnen slagen en dat hun creaties op den duur afgebroken worden door de levenskracht zelf. De blinde leiders zijn op een onmogelijke zoektocht en als de mensheid dit nu maar eens besefte, dan konden de mensen zich bevrijden van leven na leven in een tredmolen te lopen – zonder ooit dichter bij de reden dat ze bestaan te komen.

De echte leraren van de mensheid proberen mensen altijd leringen en voorbeelden te geven om te laten zien dat alle mensen het potentieel hebben om Christusbewustzijn te bereiken. De blinde leiders proberen altijd deze poging tegen te werken en ze doen dat door van het voorbeeld een uitzondering te maken en zo de persoon die gezonden werd om de mensen te bevrijden in een afgod te veranderen. Dat hebben de blinde leiders met het voorbeeld van Jezus gedaan. Daardoor is de naakte waarheid dat de belangrijkste christelijke kerken niet de echte Jezus volgen – die lid is van de geascendeerde meesters – maar een valse Jezus. De blinde leiders hebben het voorbeeld van Jezus gebruikt om een religie te maken die grotendeels wordt gebaseerd op de geest van de antichrist, wat betekent dat de doorsneechristenen eigenlijk de antichrist volgen in plaats van de echte Christus.

***
De blinde leiders hebben geen scrupules om een nieuwe religie te beginnen die berust op hun eigen wereldbeeld en hen vaak tot god op aarde maakt of goden vereert die naar hun beeld geschapen zijn. Zelfs in de moderne geschiedenis zijn er voorbeelden van dergelijke religies en er zijn nog veel meer van in vorige eeuwen. Die religies zijn over het algemeen lokaal en van korte duur geweest. De reden is simpel. Om een religie in stand te houden moet ze met spiritueel licht doordrongen worden want anders zal die snel afgebroken worden door de samentrekkende kracht van de Moeder. De blinde leiders en de mensen die hen volgen, hebben dit licht niet, het moet dus van de mensen komen die nog contact hebben met het spirituele rijk. Die mensen moeten echter wel een beetje Christusonderscheid hebben en daardoor is het niet waarschijnlijk dat het licht wordt overgebracht op een religie die helemaal op het dualiteitsbewustzijn gebaseerd wordt.

Vanzelfsprekend kunnen de blinde leiders niet verder zien dan de dualistische bewustzijnsstaat en daardoor kunnen ze niet – zelf – met leringen aankomen die boven de dualiteit staan. Daarom hebben de intelligentere blinde leiders de tactiek gebruikt dat ze een lering vervormen of verdraaien die door de geascendeerde meesters werd geïnspireerd en geopenbaard. Met andere woorden, ze hebben bij een lering die gesponsord werd door de geascendeerde meesters een paar overtuigingen vervormd, waardoor die geleidelijk in de dualistische strijd gezogen werd.

Dit kan op diverse manieren gebeuren, maar in deze context zal ik me richten op de vervalsing van Bijbelteksten. Er zijn geen religieuze Bijbelteksten op aarde die uit de lucht zijn komen vallen, hoewel veel moderne christenen schijnen te geloven dat dit wel met de Bijbel is gebeurd. De reden is dat de wet van God zegt – zoals ik eerder heb uitgelegd – dat het mogelijk moet zijn om iets te ontkennen op aarde. Een religieus Bijbelboek wordt uitgebracht door een of meer personen die zijn geïncarneerd – wat inhoudt dat mensen altijd de Bijbeltekst kunnen ontkennen door de boodschapper in diskrediet te brengen, zoals veel Joden met Jezus gedaan hebben.

Bijbelboeken kunnen door diverse processen geopenbaard worden, maar ze gaan allemaal door de gedachten van de persoon die als profeet of boodschapper dient, of hoe mensen het maar willen noemen. De wet stelt dat de geascendeerde meesters niet een waarheid naar buiten mogen brengen die hoger is dan iemand die geïncarneerd is, heeft geïnternaliseerd. We kunnen de inhoud van iemands bewustzijn vermenigvuldigen, maar we kunnen geen ideeën naar buiten brengen die boven de bewustzijnsstaat en spirituele verworvenheden liggen van de boodschapper. De boodschapper moet om een niet dualistische leer te kunnen ontvangen, het dualiteitsbewustzijn hebben ontstegen, tenminste in zekere mate. Dit legt vanzelfsprekend bepaalde beperkingen op aan wat er geopenbaard kan worden en het is mogelijk dat een boodschapper bepaalde persoonlijke of culturele overtuigingen kan hebben die vanaf het begin een laagje over de leer heen leggen.

Deze vereiste heeft echter ook het voordeel dat een lering op zo’n manier tot uitdrukking wordt gebracht dat die aangepast is aan de culturele achtergrond van de boodschapper en toegankelijker is voor andere leden met die cultuur. Onthoud altijd dat de bedoeling van een spirituele leer is dat een bepaalde groep mensen wordt bereikt om hen in een hogere bewustzijnsstaat te brengen. Dus zelfs als een leer wordt beïnvloed door het bewustzijn van de boodschapper, kan die nog steeds mensen hogerop brengen – als ze bereid zijn om de leer te gebruiken als stapsteen voor een directe innerlijke ervaring.

Het gevaar is natuurlijk dat een nieuwe spirituele leer zodra die algemeen verspreid wordt, beïnvloed kan worden door de cultuur waarin ze gegeven werd. Daardoor kunnen mensen in plaats van de leer hun bewustzijn te laten verhogen, de leer – zowel onbewust als opzettelijk – naar beneden halen en gebruiken om de bewustzijnsstaat te rechtvaardigen die ze weigeren te transcenderen. Mensen interpreteren de leer op zo’n manier dat het lijkt alsof zij hun manier van doen of hun bewustzijn niet hoeven te veranderen. (Vanzelfsprekend is een verandering in bewustzijn de bedoeling van elke echte spirituele leer). De blinde leiders zijn er heel erg goed in om deze tendens uit te buiten door – vaak subtiel, maar soms ook heel grof – veranderingen in religieuze Bijbelteksten aan te brengen die uitgebracht waren naar aanleiding van een oprechte openbaring.

***
Als je eerlijk kijkt naar de geschiedenis van religie, dan zie je dat veel religies een heel bepaald patroon volgen. Ze werden door één persoon gestart die direct in contact stond met het spirituele rijk. Die persoon kon als boodschapper dienen om een niet dualistische leer van de geascendeerde meesters uit te brengen. De meeste leiders waren heel erg spiritueel of ze waren mystici, wat inhoudt dat hun aandacht zich richtte op het spirituele rijk en ze hadden weinig interesse in wereldlijke zaken, vooral macht. Dus begonnen ze een mystieke beweging die was gericht op het volgende:

• Mystieke kennis naar buiten brengen en verspreiden, kennis uit het spirituele rijk, in tegenstelling tot de doctrines die door het dualiteitsbewustzijn gemaakt werden. Zo’n beweging plaatst altijd God en spirituele openbaringen boven menselijke meningen. En de beweging laat vaak meer dan één persoon dergelijke openbaringen ontvangen.
• De mensen dienen die ze bereiken. Een mystieke beweging is op dienstbaarheid gericht, wat betekent dat het dienen van de mensen belangrijker is dan de organisatie zelf. De organisatie is een middel tot een doel. De mensen dienen betekende dat ze hen onder andere hielpen om een directe innerlijke ervaring van de Geest van Waarheid krijgen. Het gevolg van deze op dienstbaarheid gerichte oriëntatie was dat de leiders van de beweging gewoonlijk mystici waren die weinig interesse hadden in wereldlijke macht en privileges.
• Er zijn zelfs veel van die organisaties in de bekende geschiedenis geweest, maar de meeste hebben het niet lang overleefd en verspreidden zich niet buiten een lokaal gebied. Dit kwam hoofdzakelijk door het feit dat het bewustzijn van de mensheid nog niet op het niveau was dat de algemene bevolking mystieke leringen konden begrijpen, een situatie die nu eindelijk begint te veranderen. Een paar mystieke bewegingen begonnen wel te groeien en op een bepaald moment bereikten die een cruciale grootte en begon er een verschuiving plaats te vinden. Na een geleidelijke periode van transitie – die soms verscheidene generaties duurde, soms ook maar een paar jaar – is de organisatie getransformeerd en kreeg de volgende eigenschappen:

• Ze was niet meer gericht op openbaringen van boven. In feite werd er vaak gezegd dat die openbaringen niet meer nodig waren, omdat de officiële Bijbelboeken de mensen alles gaven wat ze nodig hadden om gered te worden.

• De leden werden ontmoedigd om hun innerlijk contact met hun eigen hogere wezen en het spirituele rijk te ontwikkelen. Ze moesten de uiterlijke organisatie en de doctrines en leiders volgen.

• Ze was niet meer gericht op het dienen van de mensen, maar op het dienen van de organisatie zelf of de leiders. De organisatie was niet meer een middel met als doel de mensen te dienen maar de mensen waren een middel geworden om de organisatie te versterken. De overleving en de uitbreiding van de organisatie – en de macht van hun leiders – waren een doel op zich geworden.

• De organisatie trok toen mensen aan die macht wilden. Enkelen dachten dat ze het beter wisten, hoewel anderen de organisatie duidelijk gebruikten als manier om macht over de mensen en invloed op de maatschappij uit te oefenen. Macht werd al snel het allerbelangrijkste en die concentreerde zich rondom een heel kleine hiërarchie. De organisatie trok geen mystici als leider meer aan en hield ze vaak opzettelijk uit leiderschapsposities.

Kortom, wat begon als een echte spirituele beweging, was in een wereldlijke religie veranderd die de meeste of alle eigenschappen van dualistische religies vertoonde die ik eerder beschreven heb. Hoewel de jonge organisatie inclusief was, was de gesettelde organisatie exclusief. Er was een cultuur opgebouwd die beschreven kan worden met het populaire gezegde: “Je moet meegaan om met elkaar overweg te kunnen”. Tenzij je bereid was om blindelings de doctrines en leiders van de organisatie te volgen, werd je uit de organisatie gegooid, misschien zelfs wel gebrandmerkt als iemand die rechtstreeks op de hel afstevent. Als je een goed voorbeeld wilt van zo’n transformatie, bestudeer dan het weinige materiaal dat beschikbaar is over de vroegchristelijke beweging en vergelijk het met de organisatie die werd gevormd nadat het christendom de officiële staatsreligie was geworden van het Romeinse rijk.

***
Wat kan zo’n transformatie verklaren? Veel religieuze mensen hebben dit zien gebeuren bij hun eigen of andere kerken en ze hebben zich afgevraagd waarom. Een deel van de verklaring is misschien de menselijke psyche, de mechanismes van organisaties of door te zeggen dat er soms slechte dingen gebeuren met de beste bedoelingen van mensen. Het probleem met deze benadering is echter dat dit niet verklaart waarom religieuze organisaties absoluut niet bereid zijn om hun fouten te corrigeren wanneer die duidelijk worden. Waarom wil de katholieke kerk zich bijvoorbeeld nog steeds niet aanpassen aan het feit dat de moderne maatschappij heel erg verschilt van de samenleving in de Middeleeuwen? Waarom hebben een aantal religies geweigerd om te veranderen zelfs tot aan het punt dat ze ten onder gingen? Wat verhindert dat een organisatie verandert?

De sleutel om de ware oorzaak te begrijpen is het bestaan en de modus operandi van de gevallen wezens te erkennen. Het is gewoon een feit dat een nieuwe beweging wanneer die nog nieuw en klein is, weinig te bieden heeft aan de gevallen wezens die geïncarneerd zijn – want die geeft hen niet de kans om aanzienlijke macht te verwerven. Dat wil niet zeggen dat dergelijke mensen zich niet tot een nieuwe organisatie aangetrokken kunnen voelen, want vanaf het begin zijn er vaak een paar mensen die de beweging al in het vroegst mogelijke stadium beginnen te beïnvloeden. Niettemin, wanneer een organisatie een cruciale grootte begint te krijgen en echt invloed op de bevolking gaat uitoefenen, zal die onvermijdelijk als een magneet werken voor gevallen wezens die macht willen en die zich in posities van superioriteit en privileges willen wringen.

Zodra gevallen wezens in een organisatie komen, beginnen ze die in een voertuig voor hun eigen macht en verheerlijking te veranderen, zoals eerder beschreven. Zodra ze die macht hebben, is het algemene doel van de organisatie om de macht te vergroten of in ieder geval de macht van de leiders te handhaven. Dit verklaart waarom een organisatie zichzelf niet kan transformeren – de leiders zullen weerstand bieden aan alles wat hun macht bedreigt en ze zullen dat blijven doen tot alle redelijkheid eruit is. Wanneer de tijd verandert, kan de organisatie niet meer aan de spirituele behoeften van haar leden voldoen. Toch weigeren de leiders dit te zien en houdt de organisatie vast aan de oude manier van doen omdat al het nieuwe gezien wordt als een bedreiging door de leiders die verblind worden door hun dualistische zucht naar macht.

Het gevolg is onvermijdelijk dat er een klimaat wordt gecreëerd dat heel effectief juist de mensen eruit wiedt die het potentieel hebben om een organisatie te transformeren, namelijk de mensen die zich richten op mystiek en dienstbaarheid en die intuïtief zijn. Ze krijgen gewoon geen kans om posities van macht in te nemen, want ze willen geen compromissen sluiten ten aanzien van hun principes en innerlijke overtuigingen om te kunnen stijgen in de hiërarchie van de organisatie. Als een organisatie eenmaal vervuild is door de zoektocht naar macht, kunnen de mensen die geen compromissen willen sluiten ten aanzien van hun principes en de waarheid om macht te krijgen, gewoon niet als leider van de organisatie bestaan. Die mensen zullen zich óf vrijwillig terugtrekken óf daartoe gedwongen worden, vaak door middel van grote vernederingen en vervloeking door de heersende leiders. We zouden misschien kunnen zeggen dat een beweging in het begin in de allereerste plaats mensen aantrekt van de top tien procent, maar naarmate die groeit, begint die mensen aan te trekken van de laagste tien procent. De mensen van de top tien procent worden dan doodgezwegen en de mensen die zuchten naar macht nemen de organisatie over. Ik zeg niet dat dit alles kan verklaren wat er in spirituele bewegingen gebeurt, maar het is een heel duidelijke tendens die overal beter begrepen moet worden.

***
Waarom trekt een religieuze organisatie mensen aan die macht willen, waarom worden ze niet keizer of generaal die macht kunnen uitoefenen door middel van bruut geweld? Welnu, een substantieel deel van de gevallen wezens zijn inderdaad keizer of generaal geworden en ze hebben met geweld macht gekregen. Toch zijn er ook verschillende groepen gevallen wezens intelligenter – of subtieler – dan andere zijn. De subtielere weten dat brute kracht een primitieve manier is om macht uit te oefenen. Wanneer mensen met geweld onderdrukt worden, zullen ze vanzelfsprekend altijd naar vrijheid verlangen en vroeg of laat zullen ze in opstand komen. Het is dus veel beter om hen op zo’n manier te onderdrukken dat ze niet beseffen dat ze onderdrukt worden. Wanneer mensen denken dat er geen alternatief is voor hun huidige situatie, zullen ze zich eerder onderwerpen. Dat is juist waarom religie zo aantrekkelijk is voor gevallen wezens – dan krijgen ze de kans om doctrines te maken die het hoogst mogelijke gezag hebben, namelijk dat van God zelf.

De gevallen wezens zijn er heel vaardig in om religie te gebruiken om een cultuur te creëren waarin ze zich als leider opstellen die het absolute gezag hebben over hun volgelingen. Hun woord mag niet worden tegengesproken, want als jij je tegen de kerk, haar doctrines en leiders, uitspreekt, rebelleer je tegen God en daar staat de hoogste straf op, namelijk dat je – eeuwig – in de hel zult branden. Als je echt gelooft dat een kerk en haar leiders de macht hebben om je tot eeuwigdurende marteling te veroordelen, onderwerp jij je waarschijnlijker eerder aan alles wat ze van je vragen. Dat verklaart waarom de mensen in de Middeleeuwen zich onderwierpen aan het openlijke misbruik van de katholieke kerk en haar leiders. Ze wilden niet hun eigen beslissingen nemen, ze wilden geen stap hoger doen naar Christusschap en daarom bleven ze hun externe leiders volgen.

Een ander deel van de puzzel is natuurlijk dat een dualistische religie ook belooft dat je gegarandeerd in de hemel komt als je de doctrines en regels gehoorzaamt. Kiezen tussen de dreiging van eeuwige straf en de belofte van een eeuwige beloning geeft de meeste mensen het gevoel dat een bepaalde hoeveelheid onderdrukking op aarde het minst erge is van twee kwaden. Dat verklaart waarom de katholieke kerk mensen duizenden jaren kon onderdrukken.

Zie je het subtiele psychologische mechanisme dat hier gebruikt wordt? Veel spirituele en religieuze mensen weten in hun hart natuurlijk wel dat er iets mis is met hun kerk, maar ze zijn meer geïnteresseerd in de eeuwige beloning in de hemel en daardoor komen ze niet in opstand tegen de kerk hier op aarde. Aan de andere kant weten de gevallen wezens die de kerk hebben overgenomen dat zij alle kansen op een beloning in de hemel verkeken hebben. Zij willen enkel de hoogst mogelijke macht op aarde krijgen en ze hebben geen wroeging over hoe ze een religie gebruiken om aan die macht te komen – terwijl ze het rechtvaardigen door te beweren dat ze Gods werk doen.

Natuurlijk maken gevallen wezens altijd deel uit van een onzichtbaar beest en wanneer een religie veel macht begint te krijgen, maakt ze eigenlijk een eigen beest doordat er nog een groter beest tevoorschijn komt. Zoals ik heb uitgelegd, is een beest net een computer en een computer kan niet zijn eigen programmering veranderen. Vanuit het perspectief van het beest bestaat religie enkel om de leden zover te krijgen dat ze hun spirituele licht aan het beest te geven. Een beest zal weerstand bieden tegen elke verandering die een religie dichter bij een echte religie brengt die haar leden zelfvoorzienend maakt. Het beest zal proberen de mensen gevangen te houden door aan hun mentale en emotionele lichaam te trekken door middel van het scenario van beloning en straf en andere middelen.

Dit verklaart waarom het bijna onmogelijk kan zijn om een grote organisatie te laten veranderen en waarom mensen zo moeilijk uit een religie stappen. Veranderingen kunnen enkel door individuen tot stand gebracht worden, maar om veranderingen te creëren moeten ze ingaan tegen de zwaartekracht van het beest en het collectieve bewustzijn van de leden die niet willen veranderen. De meeste individuen, zelfs groepen mensen, hebben niet de spirituele talenten om tegenstand te bieden aan de kracht van het beest, maar worden erdoor overweldigd. Of ze worden doodgezwegen of gewelddadig onderdrukt.

Daardoor wordt een organisatie vaak zo star dat ze niet met de tijd mee kan gaan en dat zal op den duur tot de instorting leiden. Het beest dat erachter zit, heeft niet voldoende bewustzijn om te beseffen dat hij zal sterven als hij niet verandert. Dit verklaart waarom mensen die overweldigd worden door zo’n beest en weigeren hun gedrag te veranderen, zelfs zover gaan dat een hele beschaving instort. Mensen kunnen niet om het beest heen en het beest kan niet om zijn programmering heen. Dus als er niemand is die uitroept dat de keizer niets aanheeft, zal zelfvernietiging het onvermijdelijke gevolg zijn. Dit is gewoon de allergrootste consequentie van vrije wil. Degenen die zichzelf niet willen transcenderen, zullen zichzelf onvermijdelijk vernietigen.