Vraag: Lieve meesters, Wanneer we eindelijk een redelijk goed inzicht krijgen in het basale kader van ons geboortetrauma en we dat proberen te ontmantelen en te laten sterven, lijkt dat geen automatische bevrijding van het oerzelf te zijn. Ik heb het gevoel dat demonen in het collectieve bewustzijn ondanks mijn vooruitgang keer op keer in dit oude litteken blijven knijpen. Is het een buitensporig verlangen om een bevrijdende openbaring van het oorspronkelijke zelf te verwachten? Is dit een subtielere onthechting en moeten we leven met permanente aanvallen van energie van buitenaf?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, Korea – 2023

Je hebt gelijk dat het verwachten van een ultieme automatische doorbraak een onrealistische verwachting is die meestal tot een teleurstelling zal leiden. Je kunt zeker een bepaalde doorbraak krijgen met betrekking tot het opruimen van het oorspronkelijke zelf, maar je zult ook nog andere zelven hebben die na het oorspronkelijke zelf zijn gevormd en het kan wel even duren voordat je die ook hebt opgeruimd. Het kan ook nog wel even duren voordat je zover bent dat je de projecties van de duistere krachten kunt herkennen, zodat je die kunt zien en ze gewoon door je heen laten gaan. Zolang je het oerzelf en andere zelven hebt, ben je zo gewend om projecties op te nemen, omdat je het gevoel hebt dat je op een of andere manier verplicht bent om hier aandacht aan te besteden, want welk gevoel je ook hebt in je oerzelf, zal natuurlijk worden uitvergroot door de projecties en dan heb je het gevoel dat jij je bijvoorbeeld schuldig moet voelen als je echt iets verkeerd hebt gedaan.

Ja, voor de meeste mensen zal het een heel proces zijn om alle zelven te overwinnen die zijn geschapen als resultaat van je geboortetrauma en het lange proces waarin je op aarde bent geïncarneerd en vaak bent blootgesteld aan trauma’s in andere incarnaties. Het is verstandiger om te verwachten dat dit een heel proces zal zijn en, zoals we al hebben gezegd, ben je nooit klaar zolang je geïncarneerd bent, ook al kan er een punt boven het zesennegentigste niveau komen waarop je in een staat van onthechting komt waar de duistere krachten je eigenlijk niet meer kunnen beïnvloeden en je de gescheiden zelven niet meer hebt die je tijdens je geboortetrauma of andere trauma’s hebt gevormd. Je hebt alleen nog de zelven over die horen bij de niveaus tussen het zesennegentigste en het honderdvierenveertigste bewustzijnsniveau, maar die zijn niet ontstaan als gevolg van trauma’s. Je kunt zeker een staat van innerlijke vrede en evenwicht bereiken, maar het is verstandig om geen dramatische doorbraak te verwachten, waar sommige mensen naar streven of over praten. Het is verstandig om in een gemoedstoestand te blijven dat je altijd weer naar een illusie op zoek moet zolang je geïncarneerd bent.