Vraag: Onlangs heb je een aantal opmerkingen gemaakt over de abortuskwestie die mij met een soort onzekerheid achterlieten. Het lijdt geen twijfel dat een ongewenste zwangerschap van een tienermeisje op heel veel manieren problematisch kan zijn. Politiek gezien lijkt het erop dat de focus in discussies en debatten vooral ligt op de vraag wanneer abortus illegaal moet worden. Ik hoop dat je wat licht op deze kwestie kunt werpen. Hoe breng je de rechten van de pasgeborene in evenwicht met die van de aanstaande moeder? Guru Ma heeft ooit eens gezegd dat abortus voor haar alleen acceptabel was in gevallen van verkrachting, incest en als de gezondheid van de moeder ernstig in gevaar kwam. Welke nuances zie jij in een probleem dat grotendeels als een kwestie van leven en dood wordt beschouwd? Ik kijk uit naar duidelijkheid over een probleem die zoveel mensen sterk verdeelt.

Antwoord van de Geascendeerde Meester Moeder Maria – Nieuwjaarswebinar 2025:

Het is ook een ingewikkelde kwestie. Om te voorkomen dat ik er te lang over ga spreken, zal ik me op een paar dingen concentreren.

Ten eerste hebben wij, de geascendeerde meesters, geen duidelijk en eenduidig antwoord op de vraag hoe verschillende naties met dit probleem om moeten gaan omdat het iets is wat op verschillende manieren kan worden aangepakt en er moet ruimte zijn om democratisch te werk ter gaan.

Traditioneel zie je, met name in de Verenigde Staten, dat dit probleem veel verdeeldheid zaait, zoals je aangeeft, maar de reden is dat mensen dit voornamelijk met het zwart-witdenken benaderen. Daarom heb je mensen die volhouden dat het heel belangrijk is dat abortus verboden is en andere mensen die volhouden dat het net zo belangrijk is dat het wel wordt toegestaan.

Wanneer abortus legaal of illegaal zou moeten zijn, is niet echt de hoofdzaak. De hoofdzaak is het zwart-witdenken. Zwart-witdenken brengt het hele abortusprobleem terug tot één simpele vraag, een binaire vraag. Moet het illegaal zijn of niet? En het effect hiervan is dat alle andere aspecten van het debat grotendeels worden genegeerd, zoals bij al het zwart-witdenken.

Als je afstand kunt nemen van het zwart-witdenken, kun je beginnen te begrijpen dat dit een heel complex probleem is dat in zekere zin aangeeft waar democratieën mee moeten worstelen. Dat is eenvoudig het in evenwicht brengen in de rechten van verschillende groepen mensen, maar ook dat je in een democratie niet kunt verwachten dat je een probleem oplost door wetten in te voeren, vooral geen wetten die iets verbieden of toestaan. Dit is niet de manier om problemen op te lossen in een democratie, want in een democratie moet je meer nadenken en moet je naar het grotere probleem kijken. En het grotere probleem is wat het beste is voor het grootste aantal mensen. Wat is het beste voor de ongeboren kinderen? Wat is het beste voor de moeders of potentiële moeders, de vrouwen die zwanger worden? Neem een vrouw, laten we zeggen een meisje dat is opgegroeid in bepaalde delen van de Verenigde Staten, een opleiding heeft gevolgd op een openbare school, is opgegroeid in een omgeving die, eerlijk gezegd, neerkijkt op vrouwen, die vrouwen in grote mate ziet als seksuele objecten die beschikbaar zouden moeten zijn voor het genot van mannen.

Je hebt deze vrouw. Ze heeft geen hogere opleiding. Ze woont in een arme buurt waar het moeilijk is om een baan te krijgen voor meer dan het minimumloon. Ze wordt uitgebuit door een man, een oudere man, niet per se veel ouder, maar wel wat ouder is en ze raakt zwanger. Wat is haar situatie en haar perspectief op de toekomst? Die man heeft haar misschien alleen maar uitgebuit voor seks. Hij is niet van plan om met haar te trouwen en het kind op te voeden. Ze moet misschien de situatie onder ogen zien dat ze een kind heeft en alleenstaand is. Ze is alleen. Hoe moet zij een kind opvoeden als alle banen die ze kan krijgen het minimumloon betalen?

Wanneer je hiernaar kijkt, dan zie je dat het zwart-wit debat over abortus zich richt op de rechten van het kind om te leven. Dat negeert volledig de situatie van de moeder en de algemene houding van de samenleving ten aanzien van vrouwen of de armoede waarin veel mensen leven. Je kunt ook zeggen: “Wat is eigenlijk het beste voor een kind? Is het per se het beste dat elke ziel geboren wordt onder welke omstandigheden ook?” Ik geef je geen eenduidig antwoord op deze vragen. Ik zeg dat dit de vragen zijn die worden genegeerd in het huidige debat over abortus. Je hebt de pro-life mensen die de situatie van vrouwen volledig negeren en zich alleen richten op het kind, maar de pro-life beweging negeert eigenlijk ook de vragen over wat het beste is voor het kind omdat ze zich er alleen op richten dat het kind geboren moet worden – elke zwangerschap zou moeten leiden tot de geboorte van een kind.

De pro-choice beweging richt zich op het idee dat elke vrouw het recht moet hebben om een zwangerschap te beëindigen als ze dat wil, maar die richt zich ook niet echt op het verbeteren van de situatie van vrouwen in de samenleving. Ze richten zich ook niet op het verbeteren van de situatie van kinderen die in slechte omstandigheden geboren worden omdat ze zeggen dat al deze kinderen geaborteerd moeten worden. Je ziet dat geen van beide partijen nadenkt over deze vragen. En dat is iets wat wel overwogen moet worden.

Je ziet dat er andere democratische landen zijn die deze vragen wel hebben overwogen en die een aanpak hebben gekregen waardoor abortus gemakkelijker beschikbaar is, maar ze hebben ook het onderwijs verbeterd, de situatie van mensen verbeterd. En hoewel abortus legaal is, is het resultaat dat het aantal abortussen in feite heel laag is omdat de meeste vrouwen geen ongewenste zwangerschap krijgen. Ze voorkomen die. Er zijn samenlevingen waarin vrouwen veel meer gelijkheid hebben; waar ze niet worden gezien als seksuele objecten. Daardoor is een ongewenste zwangerschap veel zeldzamer dan in sommige delen van de Verenigde Staten. Ik denk dat iedereen, of in ieder geval de meeste mensen, zullen erkennen dat een vrouw het recht heeft om niet zwanger te worden. Ze is niet verplicht om zwanger te worden op zestienjarige leeftijd. Daarom zou er veel meer aandacht moeten komen om vrouwen te helpen om niet zwanger te worden, ongewenst zwanger te worden, waarbij het recht van de vrouw om te kiezen om niet zwanger te worden echt wordt gerespecteerd en dit zal natuurlijk resulteren in minder geboorten. Hoe kan een samenleving mensen dwingen om kinderen te krijgen, vooral als die samenleving veel mensen dwingt om in armoede te leven. Je ziet dat in landen die de levensomstandigheden van mensen willen verbeteren, meer mensen kinderen willen omdat ze dan een goede, veilige opvoeding kunnen krijgen.

Wat ik wil zeggen, is: Als je terugkijkt op het verleden, bijvoorbeeld op een eerdere dispensatie van geascendeerde meesters in het Vissentijdperk, dan waren bepaalde overwegingen goed genoeg in het Vissentijdperk, maar zijn niet net zo belangrijk meer als we in het Aquariustijdperk komen. Een van de zorgen die toen werd geuit, is dat een abortus het Goddelijke plan van een kind kan afbreken en dat het ook de ziel van het kind kan schaden. Dit is wel een goede reden, maar toen werd er niet over nagedacht – wanneer abortus legaal wordt – dat wij, de geascendeerde meesters hier natuurlijk onze planning bij aanpassen, zodat de ziel pas naar de foetus afdaalt als we kunnen zien dat de zwangerschap tot een goed einde zal worden gebracht. Dit voorkomt dat het kind wordt gekwetst.

We kunnen ook zeggen dat een bepaalde ziel niet eens verbonden wordt met de foetus als de kans bestaat dat de vrouw een abortus zal ondergaan omdat we dan een andere manier zoeken waarop die ziel kan incarneren. Ik bedoel dat we ons van nature aanpassen aan de situatie. Er zijn veel, heel veel situaties waaraan we ons moeten aanpassen als we kinderen willen laten incarneren. En ja, je kunt zeggen dat elke zwangerschap een kans voor een kind vertegenwoordigt, maar ik kan je verzekeren dat er ook zwangerschappen zijn waarin niet zoveel kinderen in die omstandigheden geboren willen worden. En vooral, hoe verder een ziel ontwikkeld is hoe minder hij bereid is om te incarneren als kind van een alcoholist of drugsverslaafde moeder bijvoorbeeld, door wie hij waarschijnlijk verwaarloosd wordt.

Je zou ook een stap naar achteren kunnen doen en naar de algehele situatie van de samenleving kunnen kijken. Is het het beste dat kinderen geboren worden in zeer moeilijke omstandigheden, waardoor het bijna zeker is dat ze opgroeien met ernstige psychische problemen die ertoe kunnen leiden dat ze crimineel worden of verslaafd raken of anderszins moeilijke psychologische problemen krijgen die, ten eerste, zwaar zijn voor het kind. Ten tweede is het ook een last voor de samenleving omdat ze in de gevangenis of in het welzijnssysteem of wat ook maar terechtkomen. Of zou het beter zijn voor de samenleving om de situatie te verbeteren, de armoede te overwinnen en daardoor een situatie te scheppen waarin de meeste zwangerschappen gewenst zijn?

Als de meeste zwangerschappen gewenst zijn, dan wordt het min of meer onbelangrijk of abortus legaal is of niet, of tot hoe lang een abortus mag worden uitgevoerd. Als het om het leven van de moeder gaat, dan zou de moeder natuurlijk altijd het recht moeten hebben om de zwangerschap te beëindigen om haar eigen leven te redden.

Nogmaals, dit is een ingewikkelde kwestie. Je zou er een heel boek over kunnen schrijven, wat ik niet van plan ben. Ik probeer je echter alleen het gevoel te geven dat je over heel veel dingen kunt nadenken en dat het echt de kern raakt van hoe een democratie beter kan functioneren. Maar om op een betere manier te kunnen functioneren moet een democratie een poging doen om het zwart-wit denken of grijsdenken sneller op te geven, zodat er een hogere mate van Christusonderscheid komt. Ik weet heel goed dat mensen dit bij een vroegere dispensatie van geascendeerde meesters waren, zullen zeggen: “Als je Christusonderscheid hebt, wil je dat abortus illegaal is”, maar dan heb je niet begrepen wat Christusonderscheid werkelijk is. Christusonderscheid wil in de eerste plaats je bewustzijn verhogen. Dat richt zich meer op het verhogen van het bewustzijn dan op specifieke resultaten of omstandigheden op de wereld.