ONDERWERPEN: Sommige mensen vinden het verschrikkelijk dat Amerika een zwarte president heeft – vasthouden aan sterk individualisme of dat niemand een eiland is – wanneer er veranderingen komen, klampen sommigen zich wanhopig aan het oude vast – denken dat Amerika iemand moet bestrijden – een zondebok zoeken – de Geest van de Stichters verraden – het ware probleem is de machtselite – geen eenzelvige schutter – samenzweringstheorieën zoeken ook een zondebok– in werkelijkheid is alles een uitdrukkingsvorm van het collectieve bewustzijn – de onpeilbare hypocrisie van de Tea Party – slechts waar individualisme door Christusschap – veel mensen zouden geweld gebruiken, maar een paar handelen in naam van de velen – een nieuwe generatie politici die verder kijkt dan de partijpolitiek – systeemgebonden problemen die ontstaan door het universum in een politiek stelsel te laten passen – het tijdperk van de supermachten is voorbij – samenwerking is de nieuwe superieure macht – iemand tot de zondebok maken veroorzaakt alleen maar meer geweld

Vraag: Ik heb een vraag over het neerschieten van het Amerikaanse congreslid Gabrielle Giffords. Ik bedoel, dit is nogal eigenaardig. Ik las het laatste dictaat van Gautama Boeddha waarin hij zegt:

Je zult echter ook zien dat er behoefte zal zijn om veel van de instituties in de samenleving te onderzoeken die nog niet onderzocht zijn, waaronder of de democratie wel echt op haar hoogste potentieel functioneert. Of dat er behoefte is om die op een hoger niveau te brengen in plaats van te denken dat de westerse democratieën een bepaald niveau hebben bereikt dat niet getranscendeerd kan worden. Dit zal vooral een uitdaging zijn voor de Verenigde Staten die zichzelf ziet als de geboorteplaats van de moderne democratie en denkt dat ze de meest geavanceerde vorm van democratie ter wereld heeft. Een illusie die – moet en –het komende jaar en de jaren daarna zal worden onderzocht. Want Amerika beantwoordt waarachtig niet meer aan de oorspronkelijke visie van de stichters en vooral de visie van Saint Germain – die natuurlijk niet stil heeft gestaan sinds de stichting van Amerika en die daardoor tegenwoordig een zelfs nog grotere visie heeft dan hij de stichters destijds kon laten weten.

En toen kregen we maar een paar dagen later deze afschuwelijke schietpartij en het lijkt wel profetisch, omdat het er in ieder geval voor heeft gezorgd dat een aantal mensen in Amerika aan de toon in het politieke debat begint te twijfelen en of de hardheid ervan dit soort extremisme ook aanwakkert. Wisten de Meesters van tevoren dan wat er slechts enkele dagen later zou gebeuren? Het viel me ook op dat Saint Germain zei dat de Tea Party niet op de Vrijheidsvlam is afgestemd en Sarah Palin heeft trouwens wat publiciteit gekregen vanwege haar rol om het publieke debat zo te verharden. Natuurlijk hebben zowel de partij als Sarah dit ontkent en dit heeft ze vandaag gezegd:

“Daden van monsterlijke criminaliteit komen voor eigen rekening. Ze beginnen en eindigen bij de criminelen die ze plegen, niet collectief bij alle burgers in een staat, niet bij de mensen die naar de radiogesprekken luisteren, niet bij kaarten van twijfelende districten die door beide zijden van de vleugel worden gebruikt, niet bij aan de wet gehoorzamende burgers die met respect hun rechten in het First Amendment uitoefenen in een campagnestrijd, niet bij degenen die trots zijn, omdat ze bij de laatste verkiezing hebben gestemd,”

Dus ik denk dat mijn vraag is of Saint Germain ook commentaar heeft op deze gebeurtenis en de invloed die het misschien heeft op het debat over de toekomst van Amerika en de Amerikaanse democratie? En ik wilde ook graag weten wat hij vindt van Sarah Palin en haar kans om president te worden en ook waar Gabrielle Giffords voor staat.

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain door Kim Michaels (12 januari 2011):

We kunnen vanzelfsprekend voorspellen wat er waarschijnlijk gaat gebeuren, hoewel het vaak moeilijk te voorspellen is wanneer een bepaald individu eigenlijk doet waar hij over aan het nadenken is. Dus is het al een poosje duidelijk dat de harde en zelfs hatelijke politieke retoriek die begonnen is bij de verkiezing van Barack Obama, op een bepaald moment gewelddaden zou uitlokken. Het is gewoon een feit dat racisme nog steeds springlevend is in de Verenigde Staten en er echt mensen zijn die het echt verschrikkelijk vinden dat Amerika een zwarte president heeft.

Maar omdat zelfs zij zich ervan gewaar zijn dat het politieke zelfmoord is om dit openlijk te zeggen, zijn ze in plaats daarvan teruggevallen op kritiek leveren en alles tegenwerken wat president Obama doet en waar de Democratische partij voor staat. Deze mensen zullen er alles aan doen om, zodra het maar enigszins mogelijk is, om Obama uit zijn ambt te zetten en ze zouden echt verheugd zijn – stiekem in hun gedachten en op geheime bijeenkomsten – als iemand erin zou slagen de president te vermoorden. En dan zouden zij de eersten zijn die dat in het openbaar afschilderen als de daad van een krankzinnige, eenzelvige schutter.

Dit brengt ons bij de uitspraak van Sarah Palin: “Daden van monsterlijke criminaliteit komen voor eigen rekening. Ze beginnen en eindigen bij de criminelen die ze plegen, niet collectief bij alle burgers in een staat”. Deze opmerking toont echt het essentiële probleem aan dat het Amerikaanse volk op dit moment heeft. Blijft Amerika vasthouden aan de ‘Amerikaanse droom’ van sterk individualisme, of zal Amerika erkennen – zoals de rest van de wereld al heeft gedaan – dat een mens geen eiland is, dus een natie geen eiland is?

Sarah Palin en de Tea Party in het algemeen (op een paar uitzonderingen na) staan voor alles wat getranscendeerd moet worden, als de Amerikaanse politiek de kelk wil worden voor de ideeën van de Gouden Eeuw. Wat er gebeurt, is eenvoudig dit: De wind van verandering blaast door Amerika. Zoals altijd, wanneer er veranderingen zichtbaar worden en wanneer mensen de onvermijdelijkheid van die veranderingen aanvoelen, zijn er een paar die wanhopig proberen aan het oude vast te houden.

En dus komen ze met een duidelijk dualistische kijk op het leven aanzetten en stellen een politieke partij samen en denken dan dat ze heel slim zijn en dat het hun goed recht is om deze dualistische kijk als echt Amerikaans patriottisme af te schilderen en als in de geest van de stichters door te gaan – want per slot van rekening hebben de stichters tegen de Britten gevochten. En dus denken deze mensen dat Amerika tegenwoordig ook nog tegen iemand moet strijden.

Dus doen deze mensen iets wat zulke mensen altijd hebben gedaan. Ze maken één of diverse minderheidsgroepen tot zondebok en beweren dan subtiel dat alle problemen in Amerika worden veroorzaakt door die minderheidsgroepen. Dus als de burgers van deze vrije natie de vrijheden die ze hebben gekregen van de stichters, enkel gebruiken om de vrijheid van de zondebokken te beperken, alle problemen dan wel zullen verdwijnen.

Maar de vrijheden, waartoe de stichters geïnspireerd werden om die in de grondwet te zetten, werden gebaseerd op het principe dat macht niet een recht is en dat álle mensen rechten hebben die geen enkele andere groep zou mogen afpakken of schenden. Dus hoewel ze schaamteloos beweren zij echte Amerikaanse patriotten te zijn – en in veel gevallen dit oprecht geloven – verraden ze in feite juist de Geest van de stichters, namelijk mij.

En dus spelen ze zonder het te weten precies in de kaart van de machtselite, want vanzelfsprekend zijn de ware oorzaak van de problemen in Amerika níét de democraten, zwarte mensen, illegale buitenlanders of liberalen. De ware oorzaak is een combinatie van de machtselite en het collectieve bewustzijn, waarbij de machtselite de onevenwichtigheden belichaamt en haar voordeel doet met de onevenwichtigheid die door het collectieve bewustzijn stroomt.

Dus moet de theorie van de ‘eenzelvige schutter’ worden weerlegd, omdat dit het rookgordijn van de machtselite is. Noch JFK, noch Martin Luther King, noch Gabrielle Giffords werden door een eenzelvige schutter vermoord. Ik bevestig hiermee geen samenzweringstheorieën – ik ga verder dan samenzweringstheorieën. Want de samenzweringstheorieën worden ook gebaseerd op een dualistisch wereldbeeld, namelijk dat we een kleine geheime groep kunnen isoleren als de ware oorzaak van onze problemen. Maar de waarheid is dat er machtselitegroepen zijn en er zijn samenzweringen, maar die kunnen alleen maar bestaan, omdat er  heel veel in het collectieve bewustzijn zit waar de meerderheid van de mensen geen verantwoordelijkheid voor wil dragen.

De ware oorzaak van de moorden op de Kennedy’s en King waren precies dezelfde soort dualistische spanningen die je tegenwoordig door de Tea Party ziet uitvergroot. En juist die soort spanningen hebben het neerschieten van Gabrielle Giffords veroorzaakt en zullen er waarschijnlijk voor zorgen dat er de komende jaren nog meer van zulke geweldsdaden volgen. Het is gewoon een feit dat er wanneer er meer zondebokken worden gemaakt, een sterke stroming in het collectieve bewustzijn wordt gecreëerd. Dit vormt de stuwkracht om de zondebok de schuld te geven en het gevoel dat het juist is om bepaalde middelen te gebruiken om de zondebok te ‘neutraliseren’.

Kijk alleen maar naar het feit dat zowel Sarah Palin als Mike Huckabee in het openbaar hebben uitgeroepen dat Julian Assange geëxecuteerd of als terrorist behandeld moet worden. Politici die dergelijke uitspraken doen – en dan de volgende dag nog steeds in de politiek zitten – zouden de stichters in hun graf laten omdraaien – als ze daar nog waren. Het is gewoon verraad aan alles wat de Constitution vertegenwoordigt en het is van een bijna onpeilbare hypocrisie dat je dit in het openbaar ziet gebeuren en dat bijna niemand er vreemd van opkijkt.

En juist het feit dat er zo weinig protesten kwamen, toont precies aan waarom de Tea Party steun heeft gekregen en waarom er zo’n sterke onderstroom is in het collectieve bewustzijn dat het daadwerkelijk bepaalde individuen met een zwakke geest kan overdonderen.

Laten we het dus kort over individualisme hebben. Echt individualisme ontstaat pas wanneer je een bepaalde mate van Christusschap hebt. Hierdoor ontstijg je de stromingen in het massabewustzijn, maar ook de behoefte om een zondebok te bedenken. Mensen die geen persoonlijk Christusschap hebben, kunnen wel sterke individuen lijken, maar hun individualisme is het egoïsme van hun ego. Zulke mensen bieden puur uit egoïsme tegenstand aan het collectieve bewustzijn.

Dan zijn er ook nog de mensen die geen sterk individualisme hebben, maar wiens geest openstaat voor het massabewustzijn vanwege hun onwil om de verantwoordelijkheid te dragen. Dit zij de mensen die vooral zondebokken willen maken – want het geeft hen de mogelijkheid om de verantwoording af te wentelen. Er zijn veel mensen in de gewone bevolking die in deze categorie vallen en ze zijn allemaal wel enigszins verantwoordelijk voor het huidige collectieve bewustzijn. De meeste mensen zouden graag – zonder dat openlijk toe te geven – geweldsdelicten tegen de zondebokken plegen, maar ze hebben genoeg angst om zich in te houden.

Er zijn echter individuen bij wie hun denken zo uit het evenwicht is geraakt dat zij zich niet inhouden. Dus zij worden het cruciale punt om te doen wat heel veel mensen graag zouden willen doen, maar niet durven. Dus werd de mythe van de schutter door de machtselite geschapen om de verantwoordelijkheid van zichzelf af te leiden en hun samenzweerderige daden om de samenleving te beheersen door degenen te elimineren die dreigen de status-quo omver te werpen. En het wordt door het publiek geloofd, omdat zij ook geen verantwoording voor zichzelf willen nemen. Dus komt het heel goed uit om alle verantwoordelijkheid te leggen bij de ‘criminelen die ze plegen’ en te zeggen dat de geweldsdaden voor hun rekening komen.

Om iemand die zich misschien kandidaat stelt voor president, zulke uitspraken te horen doen, bezwaart mij natuurlijk zeer – vooral wanneer ik de mensen dat óf zie accepteren, óf negeren. Denken jullie echt dat iemand die maar al te graag de verantwoording van zich afschuift en haar aandeel om de politieke retoriek zo vol haat te maken, geschikt is om ‘het machtigste politieke ambt’ te vervullen? Als ze ooit verkozen wordt – wat ik hoogst onwaarschijnlijk acht, aangezien er veel intelligente mensen in de Republikeinse Partij zitten – kun je er verzekerd van zijn dat Amerika in nog meer oorlogen verwikkeld raakt onder het mom van een of andere zondebok elimineren.

Nu Gabrielle Giffords, die bijna de tegenovergestelde polariteit van Sarah Palin vertegenwoordigt. Hoewel ze als democraat werd gekozen, heeft ze veel standpunten die traditioneel door republikeinen worden ingenomen. Maar toch wordt ze in het algemeen gezien als gematigd, evenals zoveel van de relatief jonge mensen aan beide kanten op het republikeinse en democratische podium. En juist zulke mensen hebben het potentieel om Amerika dichter bij de Gouden Eeuw te brengen, omdat zij in ieder geval hun geest gaan openstellen voor de onontkoombare waarheid van het nieuwe millennium: het tijdperk van de partijpolitiek is voorbij.

Amerika en de wereld staan voor zulke ernstige problemen dat mensen niet meer de luxe hebben om ‘oplossingen’ te bepalen die worden gebaseerd op een van tevoren vastgesteld partijpodium. Het zou eenvoudig niets meer moeten uitmaken of een probleem door een democratische of een republikeinse bril wordt gezien. Alles wat er toe zou moeten doen, is dit:

*Wat zijn de individuele kernwaarden, de principes van de rechten waar de democratie juist op wordt gefundeerd?
*Wat is het recht van de meerderheid van de mensen en op de lange termijn?
*Wat zal echt werken?

Enkel mensen met deze denkwijze zijn in staat om als instrument te dienen om Amerika en de wereld door het komende decennium heen te leiden – want alleen zij stellen zich open op om oplossingen van de Heilige Geest te ontvangen, oplossingen die niet bepalend kunnen zijn wanneer ze worden gebaseerd op een bepaald denksysteem of politieke ideologie. Want juist de pogingen om het universum in een bepaald mentaal kader te laten passen, heeft de ‘systeemgebonden’ problemen gecreëerd die men nu begint te erkennen. En daardoor zal de denkwijze en de aanpak die de problemen hebben geschapen, juist niet in staat zijn om deugdelijke oplossingen op lange termijn voor die problemen te brengen. En alleen mensen van wie de geest niet gevangenzit in de traditionele mentale kaders, kunnen de open deur zijn voor de nieuwe ideeën die de maatschappij uit de huidige crisis haalt.

Als laatste opmerking over Amerika, een van de belangrijkste verschuivingen die moet plaats vinden in de collectieve psyche van het Amerikaanse volk is de erkenning van een heel simpel feit. Toen de Berlijnse Muur viel, geloofden de meeste Amerikanen dat Amerika, de democratie en het kapitalisme hadden gewonnen, of zelfs dat de vrijheid het van de tirannie had gewonnen. De meeste mensen – zelfs de meeste buiten Amerika – dachten ook dat de wereld van een fase die gedomineerd werd door twee supermachten, zou overgaan op een nieuwe fase met één nieuwe – weldadige – supermacht.

Maar de naakte waarheid is dat toen de muur viel, er een nieuw tijdperk daagde, een tijdperk waarin geen supermachten zullen zijn. Want in dit tijdperk zal geen enkele natie machtig genoeg zijn om de wereld te domineren. Enkel de naties die kunnen samenwerken – en zodoende demonstreren dat ze niet met geweld willen domineren – zullen uiteindelijk succes hebben door allianties te vormen die de wereld zullen leiden. Noch de Verenigde Staten, noch China – met al haar misleide ambities uit een dood tijdperk – zullen de wereld domineren. Coöperatie – gebaseerd op de ware geest van eenzijn in plaats van de dualistische denkwijze – zal de nieuwe ‘heerser’ op de wereld zijn.

Als Amerika dit niet omarmt, zal ze nog meer van de wereld isoleren dan het geval was toen George Bush de monumentale vergissing beging om Irak binnen te vallen. En dan zal Amerika daadwerkelijk in zo’n ernstige financiële chaos komen dat dit haar vermogen afbreekt om oorlog te voeren, zoals degenen die op zoek zijn naar een zondebok – net als de elite die op zoek is naar winst – graag willen.

Natuurlijk moet Amerika ook het feit erkennen dat het gevoel van verlegenheid over het lekken van de diplomatieke uitwisselingen niet veel goed doet. De uitwisselingen tonen eenvoudig de onvolwassenheid van de Amerikaanse diplomaten aan die nogmaals een uitdrukkingsvorm van het collectieve bewustzijn zijn, dat zich geïsoleerd van en superieur aan andere naties beschouwt. In plaats daarvan moet Amerika zichzelf zien als een lid van de familie van naties en als zodanig handelen. En Amerikanen moeten met mensen uit andere naties als gelijken omgaan in plaats van erop te staan dat de wereld op Amerika gaat lijken. Want de oorspronkelijke kracht van Amerika was natuurlijk haar openheid voor veel verschillende culturen en ideeën die juist voor de vindingrijkheid en de experimenten hebben gezorgd die van Amerika een economische supermacht maakte.

Dus het is zeker geen kleinigheid of de huidige situatie ervoor zorgt dat Amerika wat serieus onderzoek in haar eigen ziel pleegt of dat het maar een hobbel op de weg is en al gauw weer terugkeert naar ‘de dagelijkse politiek’. Natuurlijk zullen er, als dit onderzoek in haar eigen ziel niet nu gebeurt, andere incidenten komen die Amerika zullen dwingen te beseffen dat, tenzij een zondebok zoeken uit de nationale psyche wordt verwijderd, het geweld tegen politici, minderheidsgroepen of mensen in het algemeen, al zoveel jaar steeds gewoner wordt, tot iemand zich begint af te vragen wanneer de natie wakker wordt en uitroept: “Houston, we have a problem!”