Wil je het nooit eindigende spel van de dualiteit spelen of wil je het spirituele pad vinden? Als je aan het spel wilt ontsnappen, moet je leren hoe je de gedachtespelletjes doorziet die gespeeld worden door degenen die je in de val willen lokken zodat je het spel tot in het oneindige blijft spelen.

Vraag van Kim: Jezus, in onze vorige discussie hadden we het over de valse hiërarchie, namelijk wezens in een lager rijk die de geascendeerde meesters imiteren en leringen geven die echt lijken, maar die zijn verzonnen om mensen op het valse pad te zetten. Je zei dat de valse hiërarchie elke keer dat jij ons een nieuwe lering of concept geeft, probeert er een lering tegenover te zetten en die te verdraaien, zodat mensen van het pad afgaan. Ik weet dat me dat jaren geleden beangstigend in de oren zou hebben geklonken, omdat het lijkt alsof je niet weer uit die situatie zou kunnen komen. Als mensen het verschil niet zien tussen een valse en een echte lering, dan lijkt het alsof ze zich niet kunnen beschermen. En als ze zich niet kunnen beschermen, hoe kunnen ze dan hun angst voor de valse hiërarchie overwinnen, de angst waarvan je hebt gezegd dat die een open deur naar het bewustzijn van mensen is voor de valse leraren? Het klinkt als een catch-22, dus hoe kom je daar weer uit?

Antwoord van Jezus: Er is geen weg naar buiten – maar wel een weg naar binnen. Die loopt door het koninkrijk van God dat in jou is. Die manier is dat je het bewustzijn van de valse hiërarchie transcendeert, ontstijgt, zodat dit in onbruik raakt in je wezen.

Zodra we mensen een lering hebben gegeven, een lering die in woorden wordt uitgedrukt, is die lering op het terrein van de dualiteit gekomen, zoals ik in onze vorige discussie heb uitgelegd. Je kunt dit vergelijken met een schaakbord. Zelfs mensen die geen schaak spelen, weten dat in een schaakspel beide spelers dezelfde stukken hebben met evenveel macht. Daardoor hebben beide spelers evenveel kans om te winnen, wat betekent dat er geen absolute garantie is dat jij het schaakspel wint. Elke zet die jij doet, kan door een zet van je tegenspeler verijdeld worden – tot iemand schaakmat staat. In principe is het enige wat beslist wie het spel wint, dat één speler een zet doet die niet verijdeld wordt door de andere speler – niet omdat hij dat niet kan, maar omdat hij niet ver genoeg vooruitziet.

Wanneer we mensen een lering geven, biedt die mensen de kans om een zet op het schaakbord van het leven te doen. Wanneer mensen het spirituele pad vinden, gebruiken ze een lering om een zet te doen en hun zet wordt bepaald door hun huidige begrip van het pad – wat meestal een mix is van ware en onware ideeën. Dit is een natuurlijke reactie en veel mensen doen er decennia of zelfs vele levens over om dit spel te spelen zonder dat ze beseffen dat hun zetten door hun ego en de valse hiërarchie verijdeld worden. Naarmate mensen op het pad groeien, beseffen ze dat er een tegenstander is (of hoe ze die ook maar noemen willen) en proberen ze een spirituele lering te gebruiken om zich te beschermen tegen die tegenstander of de tegenstander te slim af te zijn. Sommigen gaan zelfs zover dat ze de tegenstander proberen te vernietigen.

Het probleem is dat je, zolang je jouw spirituele pad laat bepalen door een tegenstander, nog steeds het spel van de dualiteit speelt. Hier houdt de analogie tussen het spirituele pad en een schaakspel op. In een schaakspel spelen beide spelers volgens dezelfde regels en kan er een de winnaar zijn. In een dualistisch spel speelt een oprecht spirituele zoeker volgens een aantal regels dat door zijn of haar spirituele leer wordt bepaald, maar de tegenstander heeft geen enkel respect voor regels. Bovendien kan de spirituele zoeker het spel nooit winnen.

Neem bijvoorbeeld de strijd tussen religies. Eén dualistisch uiterste zorgt ervoor dat mensen denken in termen van zwart en wit, wat betekent dat ze denken dat er maar één echte religie bestaat. Zij doen een poging om te bewijzen dat hun religie de enig ware is door andere mensen te bekeren. Misschien gaan ze zelfs wel zover dat ze andere religies proberen te vernietigen of het geloof van de mensen te ondermijnen.

Vanuit het dualistische standpunt van deze mensen lijkt het alsof hun religie het spel kan winnen door te bewijzen dat hun religie de enig echte is. Maar zelfs al ze erin slagen alle andere mensen te bekeren tot hun religie, dan zouden ze het spel ook nog niet gewonnen hebben. Ze zouden al hun energie slechts besteed hebben aan een dualistische zoektocht die niet in harmonie is met Gods wet en ze zouden die energie aan hun ego en de valse hiërarchie gevoed hebben.

De tegenstander wil het spel niet winnen, maar blijven spelen. Zolang je het spel speelt, zit je gevangen in de dualiteit en daardoor voed jij de spirituele energie die je van je IK BEN Aanwezigheid ontvangt aan jouw ego en de valse hiërarchie. Dit houdt ze in leven en breidt hun macht misschien wel uit – wat het directe doel is om je tot dit spel te verleiden.

Wat de uitkomst van het spel ook lijkt te zijn, zij winnen en jij verliest. Hoe kom je hier uit? Er is maar één uitweg en dat is stoppen met het spel. Je moet het spel transcenderen en de tegenstander overbodig maken. Daarom zei ik tegen mensen dat ze zich niet tegen het kwaad moesten verzetten en stelde als doel dat je een bewustzijnsstaat moet bereiken waarin de prins van de wereld niets bij jou vindt als hij komt. Je bent nergens aan gehecht, je hebt geen illusies of verwachtingen waardoor de tegenstander je in de val kan lokken zodat je aan het spel meedoet.

Het probleem dat veel zoekers laat struikelen, is dat ze het spel niet begrijpen. Daarom begrijpen ze niet dat het doel van een echte spirituele leer níét is om je te helpen winnen, maar zover te komen dat je er niet meer aan mee doet. Wij, de geascendeerde meesters, willen je helpen om dat te ontstijgen – om het spel te transcenderen. Je ego en de valse hiërarchie willen dat je aan het spel blijft meedoen.

Omdat mensen dit niet begrijpen, zien ze niet dat wij voor een ingebouwd obstakel staan bij onze pogingen om mensen te bevrijden. Om hen te kunnen helpen moeten we hen een lering geven die ze kunnen bevatten. En wanneer mensen in het dualiteitsbewustzijn vastzitten, betekent dit dat ze een lering met hun dagelijkse gedachten kunnen bestuderen. Toch kan een uiterlijke lering niet garanderen dat je aan het spel ontsnapt – om dat te kunnen moet je verder kijken dan die lering. Je moet de lering gebruiken als opstapje naar het koninkrijk van God in jou. Je moet het echte pad ontdekken, het innerlijke pad achter het uiterlijke pad. En om het innerlijke pad te kunnen volgen moet je de denkwijze loslaten die je hebt gebruikt op het uiterlijke pad.

Wanneer iemand het spirituele pad vindt, heeft hij bepaalde verlangens, dromen en wensen. Mensen doen zelden iets zonder een motivatie, dus hebben de meeste mensen een factor die hen motiveert om uit te zoeken wat voor pad ze volgen. Op het diepste niveau is de motivatie dat de levensstroom zich niet heel voelt en terugverlangt naar zijn bron. Toch kan de uiterlijke geest een aantal specifiekere motieven hebben die te maken hebben met het zelf en vaak zelfs wereldlijke ambities.

In principe is hier niets mis mee. Je kunt alleen maar op het bewustzijnsniveau beginnen waarop jij het pad vindt, wat je dus ook motiveert om het pad te volgen is een goede motivatie – maar alleen in de beginstadia. Naarmate je verder komt op het pad, kom je onvermijdelijk bij een scheidslijn. Er zijn er meerdere, maar ik heb het nu over de ene die je nodig hebt om de motivatie los te laten waarmee je aan het pad begonnen bent. Je moet zoeken naar een hogere, betere, motivatie, een motivatie die niet uit de dualiteit en (bekrompen) eigenbelang voortkomt. Je moet een motivatie ontwikkelen die gebaseerd wordt op liefde – onbaatzuchtige liefde. Als je dat niet doet, zullen je ego en de valse hiërarchie je spirituele leer gebruiken – zelfs een leer die door de geascendeerde meesters is gegeven – om je in de val te lokken om het spel steeds weer opnieuw te spelen.

Laten we eens kijken naar een specifiek voorbeeld. Wanneer de meeste mensen het spirituele pad vinden, hebben ze te maken met het enigma van superioriteit/inferioriteit. Sommige mensen hebben te weinig eigenwaarde en andere te veel. Laten we nu eens kijken naar twee veel voorkomende scenario’s van hoe dit zich kan openbaren:

• Mensen met te weinig eigenwaarde kijken naar het spirituele pad om hun gebrek aan eigenwaarde te compenseren. Ze gebruiken een spirituele leer om hun eigenwaarde op te bouwen. Een echte leer kan zulke mensen helpen om hun eigenwaarde te vergroten, maar er komt een punt waarop die hulp wordt afgesneden. De cruciale keuze is of iemand het bewustzijn van inferioriteit wil overwinnen of dat iemand de leer blijft gebruiken om het gebrek aan eigenwaarde te blijven compenseren (zonder de oorzaak van dat gebrek aan eigenwaarde op te ruimen). Veel mensen hebben een leer of organisatie gebruikt om het gevoel op te bouwen dat ze, omdat ze alles hebben gedaan, veel beter zijn dan voor ze het pad vonden. Sommigen stappen in de tredmolen van steeds maar weer proberen meer te doen om het gebrek aan eigenwaarde te compenseren dat nog steeds aan hen knaagt. De uitkomst is waarschijnlijk dat mensen op den duur onder de druk afknappen en het pad opgeven; toch slagen een paar er wel in om het streven ernaar tot in het oneindige vol te houden. Anderen besluiten dat ze een plateau bereikt hebben waarop ze niet hoger hoeven te gaan. Ze denken dat ze een deal met God hebben gesloten en omdat ze alles hebben gedaan, moet hij hen gewoon redden.

• Mensen met te veel eigenwaarde kijken naar het spirituele pad als een middel om hun superioriteitsgevoel op te bouwen en dat door anderen te laten erkennen – vooral door de leider van een organisatie of door de geascendeerde meesters. Ze gaan op een voortdurende zoektocht om alles goed te doen en meer dan anderen te doen. Alles wat ze doen op het pad wordt gedreven door dit doel. De cruciale keuze voor deze mensen is of ze beginnen te zoeken naar de diepere oorzaak van hun behoefte aan superioriteit (Voor God hebben alle mensen oneindig veel waarde, dus waarom zou jij je beter moeten voelen dan anderen?) of dat ze de lering zullen gebruiken om naar superioriteit te blijven zoeken, zelfs door andere mensen naar beneden te halen.

Mijn punt is natuurlijk dat beide reacties dezelfde zwakheid hebben. De positieve kant is dat beide motivaties mensen zover kunnen krijgen dat ze het spirituele pad bestuderen en waardevolle spirituele technieken gebruiken. Zolang ze dit doen, bestaat de mogelijkheid dat ze een doorbraak krijgen en meer inzicht in het pad. Als mensen echter hun motivatie niet transcenderen, dan zit er – vanaf het allereerste begin – een limiet aan hoever ze kunnen komen op het pad. Vanzelfsprekend zijn beide motivaties egocentrisch – eigenlijk egoïstisch. Ze worden gebaseerd op de dualiteit, omdat alleen het dualiteitsbewustzijn je kan laten denken dat je beter of slechter bent dan andere mensen. Is het niet overduidelijk dat je ego en de valse hiërarchie jou – oneindig – kunnen vasthouden in het dualistische spel, als je het pad vanwege dualistische motieven blijft volgen? Ondanks al je streven op het pad voed je in feite jouw ego en hij gebruikt de leer om jou in zijn greep te houden.

Volg je nog wat ik zeg?

Kim: Ja, maar ik besef ook dat ik vijftien à twintig jaar geleden niet begrepen zou hebben wat je net hebt gezegd. Ik kan wel begrijpen dat er een stadium op het pad is dat je gewoon nog niet klaar bent voor het innerlijke pad.

Jezus: Juist, en wat heeft er dan voor gezorgd dat jij het innerlijke pad hebt ontdekt en dat bent gaan volgen?

Kim: Ik denk dat ik geleidelijk de waarde van overgave begon te begrijpen. Omdat ik besefte dat we vrije wil hebben; God zal ons niet dwingen om naar de hemel te gaan. We moeten kiezen om erheen te gaan, maar we kunnen die keuze niet maken zolang we nog aan iets op aarde gehecht zijn. Ik begon te begrijpen dat ik alles op aarde moest opgeven om in het koninkrijk van God te kunnen komen. En ik besloot – misschien besefte ik – dat ik het koninkrijk van God meer wilde dan iets anders wat beschikbaar is op deze planeet.

Jezus: Pas wanneer je die beslissing hebt genomen – want het is een beslissing – ga je het innerlijke pad op. Je zit nog steeds vast op het uiterlijke pad en je gebruikt een spirituele leer als middel om te krijgen wat je denkt nodig te hebben om een plek in het paradijs te kopen hoe dat er volgens jou ook uitziet. Zoals ik heb gezegd, is dit alles wat ik kan doen gezien je bewustzijnsstaat.

Je hebt gelijk dat je het innerlijke pad niet kunt ontdekken wanneer je pas op het pad bent. Je moet het uiterlijke pad volgen totdat je verder kijkt dan de uiterlijke schijn en een grotere realiteit begint op te vangen; er meer van begrijpt. Dit zijn de cruciale dingen die je moet beseffen om een student verder dan het uiterlijke pad te laten komen:

• Het fundamentele besef is dat het echte doel van het pad is dat jij je bewustzijn verandert, dat jij je oude bewustzijnsstaat transcendeert en een hogere bewustzijnsstaat aanneemt. Veel spirituele zoekers hebben dit niet begrepen en ze denken nog steeds dat het spirituele pad een prestatierace is zoals bij een sportwedstrijd of een carrière. Ze gebruiken een spirituele leer om hun vaardigheden te verbeteren, zelfs hun verstandelijk inzicht in het pad, zodat ze God kunnen behagen, de tegenstander verslaan, indruk maken op anderen of aan een of andere norm voldoen die zij in hun eigen hoofd hebben. Ze proberen het pad te gebruiken om hun ego te rechtvaardigen of te spiritualiseren. Pas wanneer je bereid bent zelf echt te veranderen en je ego op te geven, begin je aan het innerlijke pad.

• Nadat je het doel van het pad te weten bent gekomen, begin je te begrijpen dat de wereld in een bewustzijnsstaat gehuld is die jouw groei tegenwerkt. Je begint het dualistische spel te doorzien en beseft hoe futiel het is. In het begin zie je dit in het leven van andere mensen en wereldgebeurtenissen. Daarna begin je naar iets hogers te verlangen en begin je te eraan denken hoe jij aan dit dualistische spel kunt ontsnappen (hoe je het ook noemt).

• We komen nu bij een cruciaal punt. Begin je al te begrijpen en toe te geven dat wat je buiten jou ziet – de futiliteit van het dualiteitsbewustzijn – ook in jou aanwezig is? Begin je de balk in je eigen oog te zien? Wil je echt toegeven dat die balk er zit en dat hij weg moet voordat je bewustzijn zal veranderen? Wil je echt toegeven – opbiechten – dat jíj moet veranderen – of besluit je dat je verlossing kunt krijgen als je de uiterlijke dingen blijft doen?

Als we terugkeren naar de twee types mensen die ik hierboven heb beschreven, dan zien we dat de mensen die nog steeds te weinig gevoel van eigenwaarde hebben, vaak bang zijn om naar de balk in hun eigen oog te kijken. Ze zijn bang dat hun eigenwaarde vernietigd wordt en dat óf God óf de geascendeerde meesters niets meer met hen te maken willen hebben als ze echt elementen van de duisternis in hun eigen wezen herkennen. Ze vallen vaak ten prooi aan het gemopper van hun ego dat erin slaagt om hen te laten geloven dat God hun tekortkomingen niet ziet als zij ze ook niet zien. Ze blijven dingen doen die hen nog meer laten hechten aan het uiterlijke pad. De uitweg voor deze mensen is dat ze beseffen dat God zich niet druk maakt over hoeveel duisternis jij in je wezen hebt. Hij maakt zich zorgen over de hoeveelheid duisternis die je wilt opgeven, overgeven. Door naar de duisternis te kijken en die los te laten kun jij je bevrijden van zijn neerwaartse aantrekkingskracht en dit zal jouw ware gevoel van Eigenwaarde opbouwen.

De mensen die al te veel – een vals – gevoel van eigenwaarde hebben, hebben lang geleden al de beslissing genomen dat ze niet naar de balk in hun eigen oog willen kijken. Ze zijn echter één stap verder gegaan en denken dat ze er niet naar hoeven te kijken. Ze zijn ervan overtuigd dat het verrichten van goede daden hen het recht geeft om in de hemel te komen zonder hun eigen ego onder ogen te moeten zien of op te geven. In feite geloven veel van hen echt dat ze hun ego kunnen verfijnen of zelfs spiritualiseren zodat hij aanvaardbaar wordt in de ogen van God en naar de hemel mag. Ze kunnen veel levens bezig zijn hun ego te verfijnen met behulp van een spirituele leer, maar ze beseffen vaak niet dat die hen gewoon gevangenhoudt in hun eigen gemaakte versie van het dualistische spel. De cruciale vraag is of een spirituele leer erin kan slagen om deze mensen op een of andere manier een duwtje te geven of te inspireren om de houding op te geven dat ze hun ego niet hoeven te overwinnen.

Het komt erop neer dat je voor je aan het innerlijke pad kunt beginnen, moet begrijpen dat je een ego hebt dat geboren is uit het gevoel dat je gescheiden bent van God en daardoor kan hij alleen in termen van de dualiteit denken. Het echte doel van het spirituele pad is terugkeren naar een staat van eenheid met God. En om die eenheid te bereiken moet je ego – dat uit gescheidenheid geboren is en die gescheidenheid moet handhaven om in leven te blijven – sterven. Dit kan alleen wanneer jij je van je ego afscheidt en één wordt met een hoger deel van jouw wezen, namelijk je Christuszelf, jouw IK BEN Aanwezigheid en het grotere spirituele Wezen van wie jij een individualisatie bent. Je moet dus naar je ego willen kijken, begrijpen dat hij je vasthoudt in een dualistische manier van redeneren en er dan bewust voor kiezen dat je hem loslaat. Je mag hem níét als onderdeel van de echte jij zien maar hem laten sterven zodat hij er niet meer is.

Het cruciale punt hier is je evenwicht tussen liefde en angst. Houd je meer van God dan van je ego? Houd je zoveel van iets dat jij je ego wilt opgeven – en alles op de wereld waar je ego aan gehecht is – om één te kunnen worden met iets waar je van houdt? Sommige mensen zitten zo vast in hun angst dat ze niet genoeg liefde hebben om hun ego onder ogen te zien. Er zijn mensen die meer houden van hun ego dan God en die er de noodzaak niet van inzien om hun ego op te geven.

Kim: Hoe past de valse hiërarchie in dit plaatje? Ik neem aan dat ze mensen proberen leringen te geven die het geloof zullen versterken dat jij je ego niet onder ogen hoeft te zien of los te laten. En wat is het verschil of je een leer van de valse hiërarchie aanhangt of van de geascendeerde meesters?

Jezus: De cruciale vraag is niet welk type leer je volgt, maar wat je met die leer doet.

Vooral de vraag: “Transcendeer je de uiterlijke leer of verander je die in een mentaal kader dat je geest gevangenzet?” Zoals ik in eerdere besprekingen heb uitgelegd, kan zelfs een leer van de geascendeerde meesters niet garanderen of mensen het innerlijke pad zullen ontdekken en volgen. Een echte leer aanhangen leidt niet onherroepelijk tot je ascensie.

Aan de andere kant bevat zelfs een leer van de valse hiërarchie wel enige waarheid. Als mensen de uiterlijke leer willen transcenderen, kunnen ze nog steeds vooruitgang boeken op het pad. De katholieke kerk heeft veel doctrines en subtiele overtuigingen die rechtstreeks van de valse hiërarchie komen, maar een paar mensen zijn erin geslaagd om de restanten van mijn ware leer te gebruiken om zoveel verder te komen dan die kerk dat ze het innerlijke pad wel hebben ontdekt en belangrijke vooruitgang hebben geboekt. Helaas kan de meerderheid van de katholieken dat niet en die blijven vastzitten in het spel en komen geen stap verder vanwege een stel valse overtuigingen.

Het spreekt vanzelf dat hoe zuiverder de leer, hoe groter de kans dat je het innerlijke pad ontdekt. Er zijn mensen die schijnen te denken dat de valse hiërarchie niet zo heel erg ontwikkeld is of gemakkelijk te ontmaskeren valt, maar zoals ik heb uitgelegd, heeft de valse hiërarchie een valse dualiteit gevormd. Enkelen van hen zijn in een dermate lage bewustzijnsstaat dat ze heel primitief zijn en daardoor kunnen spirituele zoekers gemakkelijk leringen uit deze bron blootleggen. Sommige leden van de valse hiërarchie hebben echter heel veel inzicht in het spirituele pad en daardoor zijn ze er erg bedreven in om mensen een leer te geven die een hoge mate van waarheid bevat, maar met voldoende fouten om veel mensen om de tuin te kunnen leiden.

In feite kan alleen het Christusbewustzijn de subtielere leugens van de valse hiërarchie ontmaskeren. Het is daarom cruciaal dat je Christusonderscheid zoekt in plaats van te denken dat je slim genoeg bent om de valse hiërarchie zelf of op grond van een aantal criteria te ontmaskeren.

Kim: Wacht, dat is interessant, omdat ik veel mensen ken die al decennialang een echte leer van de geascendeerde meesters aanhangen. Ze kennen het bestaan van de valse hiërarchie en ze denken dat ze gebaseerd op hun leer een aantal criteria hebben om de valse hiërarchie te ontmaskeren. In feite gebruiken enkelen van hen die leer om mij een valse boodschapper te noemen en jou een bedrieger uit de valse hiërarchie in plaats van de echte Jezus. Hoe zou jij daarop reageren?

Jezus: Ik zou daar helemaal niet op reageren omdat zulke mensen natuurlijk nooit lezen wat ik zeg. En als ze het wel zouden lezen, dan zouden ze er niet serieus over nadenken, maar alleen op zoek gaan naar fouten in een detail, zodat ze alles kunnen afwijzen.

Zoals ik hierboven zeg, is het gewoon een feit dat de valse hiërarchie wel iets tegenover elke leer of hulpmiddel die we mensen geven kan zetten. Er is niets in het rijk van de dualiteit wat niet door de valse hiërarchie uitgeschakeld kan worden; de enige uitweg is dat jij je spirituele pad op één simpel feit baseert: de drijvende kracht achter spirituele groei is zelftranscendentie en de noodzaak tot zelftranscendentie stopt nooit zolang je hier op aarde bent.

Dit geldt ook voor een lering op de wereld. Wanneer we een lering geven, kan de valse hiërarchie die lering ook lezen. Zij kunnen dus manieren zoeken om hem uit te schakelen. Een van die manieren is de lering in een gesloten kader veranderen dat verhindert dat mensen zien dat de geascendeerde meesters alweer verder zijn. Zoals ik al zei, als je zo bang bent voor de valse hiërarchie dat je niet verder dan een bepaalde leer durft te kijken – zodat je niet de aanwijzingen van je Christuszelf durft te volgen – dan is de valse hiërarchie jouw God geworden. Je durft niet meer de geascendeerde meesters te volgen – want wij gaan almaar verder en transcenderen zichzelf voortdurend – je volgt de valse hiërarchie die zegt dat je moet blijven waar jij je veilig voelt.

Het punt waar het om draait wanneer je een echte spirituele leer vindt, is dat je ego en de valse hiërarchie zich grote zorgen maken of ze misschien je niet meer de baas kunnen. Ze weten echter ook dat het gemakkelijk is om mensen zich op hun gemak te laten voelen met de nieuwe leer en dat geeft hen een tweede kans om je in de val te lokken. Mijn punt is dat geen enkele leer ooit genoeg zal zijn om te garanderen dat jij je bevrijdt van de valse hiërarchie. De enige manier om aan hen te ontsnappen is jezelf blijven transcenderen, verder blijven kijken dan elke andere leer en proberen één te worden met je Christuszelf en de geascendeerde meesters.

Zelfs deze lering – en de hele website – kan je niet garanderen of je onkwetsbaar bent. Maar omdat deze website en de sectie van Moeder Maria spreken over de noodzaak om meer te worden heb je een leer op de wereld die je kan helpen om de valse hiërarchie te ontstijgen. Ze zullen in staat zijn om die leer te bestrijden, maar kunnen je niet vastzetten als je de leer gebruikt als springplank naar zelftranscendentie. In deze nieuwe dispensatie spreken we openlijker over dit soort dingen dan in vorige dispensaties, wat inhoudt dat degenen die acht slaan op de leringen verder kunnen. Maar laat je ego niet met je op de loop gaan door deze verklaring in een subtiel gevoel van trots of superioriteit te veranderen.

Kim: Je zegt dat de valse hiërarchie alle criteria kan bestrijden die wij stellen om hen te ontmaskeren. Is het dan niet de moeite waard om een bepaald criterium te gebruiken om een spirituele leer te beoordelen en te zien wat er verkeerd aan zou kunnen zijn?

Jezus: Ja en nee. Je kunt bepaalde criteria opstellen, maar zodra je dat hebt gedaan, zal de valse hiërarchie ze ook kennen en dan kunnen ze een nieuwe leer bedenken die ze probeert te neutraliseren. Ik zeg niet dat het niet de moeite waard is om je hoofd te gebruiken om je onderscheidingsvermogen te vergroten, maar je moet er altijd naar streven dat onderscheid van je Christuszelf te ontvangen in plaats van te vertrouwen op criteria die zo gemakkelijk beïnvloed worden door je analytische geest.

Nogmaals, je moet het beste doen wat je kunt gezien je bewustzijnsniveau. Veel nieuwe studenten zouden zich moeten proberen te beschermen tegen de valse hiërarchie, maar niet proberen hun denkwijze te begrijpen. Als je volwassener wordt op het pad, moet je begrijpen hoe je ego en de valse hiërarchie jou tot het spel verleiden. Je zult dan je huidige inzichten in het pad gebruiken om een lering te beoordelen en vanzelfsprekend moet die gebaseerd worden op wat je weet. Maar als je op de hogere niveaus van het pad komt, moet je boven die criteria gaan staan.

Vaak neemt iemand een aantal criteria om een lering te beoordelen en ze als volledig te beschouwen, misschien wel onfeilbaar, of dat je die criteria niet hoeft te onderzoeken. Iemand zal dan aan die criteria vasthouden, zelfs nadat hij of zij al verder had moeten gaan. Bijvoorbeeld: er zijn mensen die aannemen dat een geascendeerde meester nooit dit of dat zou zeggen of altijd op een bepaalde manier zou spreken. Ze hebben ons in een kader geplaatst, maar in werkelijkheid hebben ze zichzelf in een kader geplaatst. Dit is een excuus dat heel veel studenten in organisaties die we in het verleden hebben gesponsord, gebruiken. Ze gebruiken het om onze progressieve openbaringen in andere organisaties af te wijzen.

Mijn advies luidt daarom dat je nooit een onfeilbare regel moet geloven maar enkel algemene richtlijnen. Laat de middelen die je gebruikt om je te beschermen niet een ondoordringbare muur worden die je gevangenzet. Het is een feit dat de valse hiërarchie je niet kan bereiken als jij jouw geest in een kooi zet achter een ondoordringbare muur, maar de geascendeerde meesters ook niet. Jouw ego zit achter elke muur die je maakt, dus die kan je nog wel beïnvloeden. Daarom moet je alle criteria als een springplank beschouwen om je onderscheidingsvermogen te vergroten, niet als excuus om te stoppen onderscheid te maken.

Een van de grootste problemen waar wij als spirituele leraren mee te maken krijgen, is dat heel veel studenten niet naar groei willen blijven streven. Wel een poosje, maar wanneer ze het gevoel hebben dat ze de heilige graal hebben gevonden, hoeven ze nergens meer naar te streven. Ze worden gemakzuchtig en weigeren hun huidige niveau te ontstijgen, wat inhoudt dat we hen los moeten laten – en raad eens wie er klaar staat om hun gevoel te versterken dat ze niet verder hoeven?

Het is gewoon een feit dat zelftranscendentie nooit ophoudt en dit betekent dat je voortdurend waakzaam moet zijn. Veel mensen zijn niet bereid om alert te blijven – we zouden kunnen zeggen dat ze gevangenzitten in een soort spirituele luiheid. Helaas is er geen succesvolle genezing voor deze ziekte.

De allerbeste manier om een valse leer bloot te leggen zijn geen uiterlijke criteria maar innerlijke criteria: de vibratie van de lering en haar bron voelen. Je Christuszelf kent de vibratiepatronen van de geascendeerde meesters en kan daarom gemakkelijk een bedrieger uit een valse hiërarchie door hun lagere vibratie ontmaskeren. Alleen als je probeert één te worden met je Christuszelf, kun je het allergrootste onderscheidingsvermogen krijgen. De valse hiërarchie kan gemakkelijk van uiterlijk veranderen en zich aan je uiterlijke criteria aanpassen, maar ze kunnen hun vibratiepatroon niet veranderen en daardoor niet verborgen blijven voor de x-ray visie van je Christuszelf.

Kim: Het klinkt bijna alsof het je niets kan schelen of iemand een valse leer volgt.

Jezus: Ik maak me er geen zorgen over of iemand een valse leer volgt – het kan me wel schelen of iemand die valse leer blijft aanhangen. De geascendeerde meesters hebben een gezegde dat hier licht op werpt: “Wanneer de student eraan toe is, verschijnt de leraar!”

Het is gewoon een feit dat er bij welke leer je ook vindt, altijd wel een reden is waarom jij die leer hebt aangetrokken. De reden is dat die leer resoneert met je huidige bewustzijnsniveau en daardoor heb jij iets van die leer te leren.

Voor een nieuwe student is het verleidelijk om aan te nemen dat de leer die je gevonden hebt de allerhoogste leer is, die absoluut klopt en dat hij je alles kan leren wat je moet weten om gered te worden, maar de ervarener student moet deze overtuiging loslaten. In plaats daarvan moet je de houding krijgen dat het de bedoeling is dat elke leer jou iets leert om je jouw huidige bewustzijnsniveau te helpen transcenderen. En in sommige gevallen kan die les weleens heel anders zijn dan jij in je hoofd hebt.

Bijvoorbeeld: er zijn tegenwoordig veel spirituele zoekers die hun pad gevonden hebben door een verkeerde leer te vinden. De reden is dat je iets van die lering moest leren wat je onderscheidingsvermogen zou vergroten om de valse hiërarchie en hun methodes te doorzien. Met andere woorden, de les die je moet leren van een bepaalde leer hoeft niet beslist te zijn hoe je het pad moet bewandelen – het zou weleens kunnen zijn hoe je het pad níét moet bewandelen. Toch is het een onschatbare les.

Het probleem als mensen niet beseffen dat ze deze les moeten leren en zich in plaats daarvan aan de leer vastklampen, is natuurlijk dat ze toestaan dat hun ego ervoor zorgt dat zij zich op hun gemak voelen. Zelfs dit is een natuurlijk gevolg van de bewustzijnsstaat van mensen. Ze moeten misschien wel een poosje die illusie van gemakzucht houden voor ze zich er eindelijk weer uit losmaken.

Een andere manier om de uitspraak te interpreteren dat de leraar verschijnt wanneer je eraan toe bent, is dat je altijd toe bent aan een leraar. De vraag is of je die leraar kunt herkennen en of je bereid bent naar hem te luisteren. Het doel van het pad is zelftranscendentie; op elk niveau word je dus met twee leraren geconfronteerd. De valse leraar correspondeert met je huidige bewustzijnsniveau en hij probeert je op dat niveau te houden. De ware leraar correspondeert met het volgende, hogere bewustzijnsniveau en die kan je op het volgende niveau brengen. De vraag is of jij je vast blijft klampen aan de leraar bij wie jij je op je gemak voelt of dat je de andere leraar naar het onbekende volgt. Dit hangt af van jouw toewijding aan eeuwige zelftranscendentie.

Let erop dat jij, wanneer je naar een hoger niveau stijgt, met een aantal nieuwe leraren wordt geconfronteerd. De echte leraar die je op dat niveau heeft gebracht, zal dan door een andere echte leraar worden vervangen die je hogerop kan brengen. Ook de valse leraar zal door een nieuwe vervangen worden die je op je nieuwe niveau probeert vast te houden. Als jij je aan de oude ware leraar probeert vast te klampen – zul jij je alleen maar aan de nieuwe valse leraar vastklampen die dan een bedrieger wordt in plaats van de oude echte leraar.

Vanzelfsprekend zou de volwassener student moeten uitkijken naar de volgende leraar en altijd die leraar willen volgen zodra hij verschijnt. Dit is de beste – en enige – manier om te voorkomen dat je door de valse hiërarchie in de val wordt gelokt. Zoals ik heb gezegd, komt er een moment op het pad waarop je de valse hiërarchie onder ogen moet zien. Enkel door die onder ogen te zien, kun je leren hen te doorzien en boven hen uit te stijgen. Een valse lering bestuderen is misschien een noodzakelijke stap in dit proces. De truc is dat je altijd naar de verborgen les op zoek gaat en nooit één moment langer in een valse lering blijft hangen dan nodig is.

Kim: Dat klopt voor mij wel omdat ik veel mensen heb ontmoet die op het spirituele pad geïntroduceerd werden door een lering die ik als vals beschouw. Toch zijn veel mensen daardoor gegroeid en doorgegaan met iets beters. Het is dus geen ramp als je een valse leer hebt aangehangen zolang je er maar van geleerd hebt?

Jezus: Dat is waar. Het maakt niet uit waar je mee bezig bent geweest. Het maakt wel uit wat je wilt transcenderen. Het is over het algemeen beter om een fout te maken en ervan te leren dan stil te blijven staan en helemaal niets te doen. Daarom geeft de angst voor de valse hiërarchie hen een goede manier om jou vast te houden. Zodra je niet meer beweegt, zullen ze een muur om je heen bouwen. Als je er echter overheen blijft springen voor hij te hoog wordt, zullen ze veel moeite hebben om je bij te houden.