Geascendeerde Meester Jezus, 8 april 2007

Wat is de LOGOS echt? Die is wat wij al op verschillende manieren hebben uitgelegd: de universele Christusgeest, de enig geboren zoon van de Vader. Die is het wezenlijke verenigende principe dat God de Schepper heeft bedacht om zich ervan te verzekeren dat er, omdat de medescheppers vrije wil hadden gekregen, een verborgen element was dat altijd het één zijn van Gods schepping in stand kon houden. Hoever een medeschepper ook in het bewustzijn van gescheidenheid afdaalde, de mogelijkheid zou altijd aanwezig blijven om weer naar dat één zijn terug te gaan – zodat niets verloren zou kunnen gaan, behalve dan als iemand zijn ware identiteit totaal verloochent.

De LOGOS is in alles, omdat alles uit de LOGOS werd geschapen, maar ik wil jullie hier meer inzicht in geven, want je zou de indruk kunnen krijgen dat de LOGOS iets onpersoonlijks is, iets wat buiten jouw bereik is. De LOGOS is veel meer. Zoals Maitreya in zijn boek uitlegt, schiep de Schepper eerst één sfeer die van de leegte werd afgezonderd, daarna schiep hij zelfbewuste verlengstukken van zichzelf en zond ze naar die sfeer toe met de opdracht om zich te vermenigvuldigen en er heerschappij over te hebben. Toen deze eerste medescheppers hun zelfgevoel hadden vergroot – toen ze op het punt waren gekomen dat zij weer één met hun bron werden, toen zij het Christusbewustzijn van één zijn met hun bron hadden bereikt – werden zij een onderdeel van de LOGOS.

En dit proces heeft zich in de daaropvolgende sferen voortgezet. Alle wezens die de dualiteit en gescheidenheid hadden overwonnen, alle wezens die één waren geworden, vormen daadwerkelijk een onderdeel van de LOGOS. Dus alle geascendeerde wezens, alle leden van de geascendeerde meesters, vormen een onderdeel van de LOGOS. Maar nog meer dan dat, wij zíjn zelfs de LOGOS, want de LOGOS is ons en wij zijn hem.

Wanneer je de dualiteit en gescheidenheid overwint, bestaat er geen gescheidenheid meer, hoewel er nog wel individualiteit is. We zijn allemaal individualisaties van de Schepper, maar wij beschouwen ons individuele wezen niet als iets aparts, als iets wat ervan losstaat zoals jullie op aarde doen. We beschouwen ons als één, want wij weten dat wij onderdeel zijn van iets groters dan wij. Wij zijn echter een onderdeel van dat grotere en wij zíjn dat. De Bewuste Jij heeft immers het vermogen om zich met alles te vereenzelvigen, zijn bron inbegrepen, en het Al van wat uit die bron is gekomen.

Accepteren dat jij één bent met de LOGOS
Het verschil tussen jou en mij is dus dat ik volledig heb aanvaard dat ik één ben met mijn bron, terwijl jullie die acceptatie nog niet bereikt hebben. En waarom hebben jullie dat nog niet geaccepteerd? Gisteren heb ik jullie het beeld gegeven dat de wereld een toneel is en dat je bepaalde vooraf vastgestelde rollen op deze wereld kunt spelen – en je kunt zelfs je eigen unieke rol bedenken waar niemand anders ooit over nagedacht heeft. Alle rollen op de wereld hebben echter één ding gemeen – ze maken deel uit van het rijk van de dualiteit.

En wat is het rijk van de dualiteit? Dit is een rijk waar altijd twee tegengestelden zijn. En wat betekent dit eigenlijk? Dat er altijd een tegenstelling is in de dualiteit: goed en kwaad, vreugde en verdriet, geluk en wanhoop, boosheid en vrede. Wanneer je hier diep en logisch over nadenkt, dan besef je dat je niet in het koninkrijk der hemelen kunt komen zolang jij die dualistische tegenstellingen nog in jouw wezen hebt. Dat betekent dat je die dualistische uitersten niet in de hemel vindt.

Je kunt dit ongetwijfeld begrijpen, want jij kunt je toch niet voorstellen dat Moeder Maria en ik ooit een verhitte discussie zouden krijgen en kwaad op elkaar zouden worden. Of misschien kun jij je dit wel voorstellen, want met het dualistisch filter is alles mogelijk. Maar als Moeder Maria en ik een meningsverschil zouden krijgen, dan zou er een moment komen waarop wij plotseling stil zouden vallen, in elkaars ogen zouden kijken en beseffen: “Wie heeft er nu ruzie met wie?” Omdat we één zijn, maak ik ruzie met mijzelf in haar. En wat voor zin heeft dat? Je begrijpt dus wel dat de ruzies die jullie op aarde hebben, bij ons gewoon niet mogelijk zijn omdat we wel beter weten. Wanneer je weet wat één zijn is, kun jij je nooit volledig met die dualistische rollen identificeren.

Betekent dit dan dat wij geen vreugde in de hemel kennen, dat wij geen geluk in de hemel kennen? Dat klopt – als je met vreugde en geluk de menselijke definitie van vreugde en geluk bedoelt, de definitie die op dualiteit is gebaseerd. In de hemel bestaat geen verdriet, kun jij je niet ongelukkig voelen. Het gevolg is dus dat we ook geen vorm van geluk kennen die het tegenovergestelde is van ongelukkig zijn.

In de hemel zijn wij veel meer in evenwicht, bij wijze van spreken. Dit is de reden dat ik altijd de nadruk op evenwicht leg voor diegenen die het pad naar Christusschap willen bewandelen. Dit betekent helemaal niet dat wij geen ware vreugde kennen, want wij hebben natuurlijk een gemoedstoestand die permanent is, die voortdurend hetzelfde is. Dit betekent niet dat die nooit verandert, want als wij ons bewustzijn verhogen, kunnen we natuurlijk meer van die gemoedstoestand ervaren maar deze gemoedstoestand kun je niet nauwkeurig in woorden beschrijven; geen enkele term op deze wereld kan dat.

Zoals Maitreya in zijn boek zegt, als we een woord zouden moeten gebruiken, dan komt het woord ‘gelukzaligheid’ er het dichtst bij. Maar nogmaals, je kunt gemakkelijk met een dualistische definitie van gelukzaligheid aankomen, wanneer je het ziet als het tegenovergestelde van niet-gelukzaligheid. Er is een aantal leraren dat de misvatting van het dualiteitsbewustzijn begint te begrijpen en er zijn zelfs mensen die dit al vele eeuwen zien. Enkelen van hen hebben gesteld dat de uitweg uit de dualiteit is dat je in de non-dualiteit gaat. Maar veel mensen hebben de non-dualiteit gebaseerd op de dualiteit – als het tegenovergestelde van dualiteit – en dan blijft het nog steeds dualiteit.

Je ziet dat er geen manier is om de gemoedstoestand die wij kennen nauwkeurig in woorden over te brengen. Maar je kunt die wel ervaren! Veel van jullie hebben daadwerkelijk korte glimpen opgevangen van een bewustzijnsstaat die de dualiteit, de dualistische uitersten, overstijgt. Hebben jullie soms geen stilte in je innerlijk, een innerlijke vrede, gevoeld, bijna alsof je in een andere dimensie was of alsof je de situatie van buitenaf ervoer?

Zelfs mensen die zich in een levensbedreigende, stressvolle situatie bevonden, beschrijven dat ze plotseling stil werden, bijna alsof ze zich niet in die situatie bevonden. Dit is een staat van non-dualiteit omdat er geen contrast is. De waarheid over het leven is dat God geen tegenpool heeft omdat God alles is. Alleen de wezens die gevangen zijn komen te zitten in een dualistische gemoedstoestand denken dat zij het tegenovergestelde zijn van God en Gods werk – en die gaan er in hun dwaasheid prat op dat zij de macht hebben om Gods werk te vernietigen of Gods plan in de war te sturen.

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.