Het mechanisme dat het een relatief klein aantal mensen mogelijk maakt om veranderingen te creëren die een hele natie beïnvloeden – zelfs de wereld

Jezus:

Wat je in Columbia zich ziet afspelen, is niet een zaak van het verleden, hoewel er oude optekeningen zijn van mensenoffers in veel landen van Zuid en Centraal Amerika. Wat je ziet, is specifiek voor het proces dat in elk land plaatsvindt. De specifieke problemen kunnen van land tot land variëren maar alle landen maken een proces mee van het zich ontwikkelen van een dictatoriale vorm van bestuur naar een grotere vrijheid en democratie. Op weg hiernaartoe zullen er spanningen in de maatschappij zijn en die kunnen zich op een veelheid van manieren manifesteren, maar er is altijd spanning tussen een elite – die vaak in verschillende partijen verdeeld is – en het gewone volk.

Als je eens naar Europa kijkt, zul je zien dat gedurende de Middeleeuwen de meeste landen monarchieën waren. Bijna elk aspect van een land was in handen van een kleine elite die totale macht over het gewone volk had. Maar vaak was er een klein deel van de bevolking dat nieuwe ideeën kon uitbrengen. De heersende elite bestreed altijd elke verandering die een bedreiging voor hun macht was, maar uiteindelijk waren ze niet in staat totale macht te blijven uitoefenen en moesten ze het volk grotere vrijheid geven.

Dit proces van het zich ontwikkelen van een maatschappij die door een machtselite beheerst wordt naar een maatschappij met grotere vrijheid en gelijke kansen voor allen is onontkoombaar. Het is het gevolg van het feit dat de mensheid zich ontwikkelt tot een hogere bewustzijnsstaat. Maar het proces vindt niet met gelijke snelheid in alle landen plaats. En zelfs in Westerse democratieën kan het proces tijdelijk opgehouden of teruggedraaid worden wanneer een elite de macht achter de schermen krijgt. Columbia loopt eenvoudig een beetje achterten opzichte van de landen in Europa, maar ligt op een koers die naar grotere vrijheid leidt.

De snelheid waarmee deze verandering plaatsvindt, hangt meer dan iets anders af van het bewustzijn van de mensen. Om dit proces volledig te begrijpen, is het nodig te bedenken dat mensen een verschillend bewustzijnsniveau hebben, zoals ik elders heb uitgelegd.

Om de zaken wat eenvoudiger voor te stellen, laten we de bevolking van een land in drie categorieën verdelen, afhankelijk van hun niveau van spiritueel bewustzijn en Christusbewustzijn:

*De mensen die de laagste tien procent vormen voor wat betreft het Christusbewustzijn, vormen de machtselite. Ik weet dat dit voor veel mensen moeilijk te geloven zal zijn, want hier vallen feitelijk veel van de mensen onder die de leiders in de maatschappij, in de politiek, in zaken, de media en de amusementswereld zijn. Deze mensen mogen heel intelligent, machtig en ontwikkeld lijken, maar ik praat hier niet over wereldlijke vermogens en uiterlijk voorkomen. Ik praat over het Christusbewustzijn. En waar het op aankomt bij het meten van het Christusbewustzijn wat betreft leiderschap wordt beschreven in mijn uitspraak:

En wie van jullie de eerste wil zijn, zal ieders dienaar moeten zijn. (Marcus 10:44)

Dit beschrijft hoe iemand met Christusbewustzijn zich in een leiderschapspositie gedraagt. Die persoon is er niet op uit om macht, geld of reputatie te krijgen, omdat de persoon het verlangen naar persoonlijk voordeel heeft overstegen. Dus die persoon zoekt een leiderschapspositie met het zuivere motief om het volk te dienen. Wat ik hiermee wil zeggen, is dat de meeste leiders niet echt onzelfzuchtig zijn en dit laat zien dat zij tot de laagste tien procent van de bevolking behoren met het laagste niveau van Christusbewustzijn.

• Vervolgens hebben we de top tien procent van de bevolking en zij vormen wat we zouden mogen noemen de creatieve elite, hoewel ze idealiter zichzelf niet zouden moeten zien als een elite maar als deel van de bevolking. Dit zijn de mensen die een zeker bewustzijn hebben van wat er gaande is. Ze hebben een bepaalde mate van creativiteit die hen in staat stelt de open deur voor nieuwe ideeën te zijn en ze bezitten enigszins de moed om voor hogere principes te vechten. Maar ze hebben vaak geen verlangen naar macht, zodat ze gemakkelijk uit posities geduwd worden waar de beslissingen door de laagste tien procent genomen worden, die een onverzadigbare zucht naar macht hebben.

 

• De derde groep zijn de tachtig procent die het gewone volk vormen. Hoewel ze uiteenlopende niveaus van bewustzijn hebben, vallen ze allemaal in deze categorie van volgelingen te zijn. Ze bezitten onvoldoende Christusbewustzijn om ware leiders te zijn en hebben onvoldoende antichristbewustzijn om tot de machtselite te behoren. Zodoende hebben ze geen wens om leider te zijn en willen dat iemand anders de leiding neemt, zodat zij zich op hun dagelijkse leven kunnen richten.

Het lot van een land hangt voornamelijk af van het feit of het gewone volk de machtselite dan wel de creatieve bovenlaag volgt. Nu zal men misschien denken dat de machtselite een oneerlijk voordeel heeft in de zin dat ze goed zijn in het verwerven van macht en in het meedogenloos de kop indrukken van het verzet tegen hun macht. In zekere zin is dit waar en het verklaart waarom zoveel landen er lange tijd over gedaan hebben om ware vrijheid en democratie te vestigen. In feite verklaart het waarom geen enkel land werkelijk een vrije en democratische samenleving gevestigd heeft die niet door een machtselite wordt beheerst.

Niettemin, de werkelijkheid van de situatie is dat de mensen die werkelijk het lot van een land bepalen, de top tien procent, de creatieve bovenlaag zijn. Als deze mensen niet een toereikend niveau van Christusbewustzijn hebben om de bevolking op te trekken, zal die bevolking ofwel de machtselite volgen, of zullen zo door de machtselite beheerst worden dat ze de macht en leiding van deze elite niet kunnen aanvechten.

Maar als de top tien procent een toereikend niveau van Christusbewustzijn heeft, kunnen ze de bevolking optrekken. En wanneer de bevolking boven een bepaald niveau van bewustzijn stijgt, begint de macht van de machtselite weg te glippen. Hoe meer het bewustzijn van de mensen stijgt, hoe meer de machtselite hun wurggreep op het land zal verliezen. De reden hiervoor is dat de machtselite hun macht alleen kan behouden door de bevolking in onwetendheid te houden. Dus als het bewustzijn van de bevolking is verhoogd, kan de machtselite zich niet langer verbergen en dus moeten ze iets van hun macht opgeven.

Maar de bevolking kan eenvoudig niet de stuwende kracht achter positieve verandering zijn. Zij kan alleen de sterkste stroom in het bewustzijn van het land volgen. Dus het is werkelijk zaak voor de creatieve bovenlaag om een voldoende hoge staat van Christusbewustzijn te manifesteren om de bevolking wakker te maken voor de noodzaak van verandering, het bewustzijn hoe verandering tot stand kan komen, het geloof dat verandering mogelijk is en de vastberadenheid zich voor verandering uit te spreken.

Let erop dat niet de volledige tien procent nodig is om veranderingen tot stand te brengen. Zelfs één persoon die het Christusbewustzijn verwerft, kan de balans van het bewustzijn voor een heel land veranderen. In sommige gevallen wordt een Christuswezen de katalysator voor verandering zonder ooit bij de mensen bekend te zijn. Dit geldt voor veel spirituele mensen die achter de schermen de balans voor een land kunnen handhaven.

In sommige gevallen heeft een aantal mensen een voldoende hoge mate van Christusbewustzijn bereikt om de katalysator voor verandering te zijn. Eén voorbeeld is de Amerikaanse Revolutie waarin een groep mensen een zekere mate van Christusbewustzijn had. Uit zo’n groep komt vaak één persoon naar voren die het brandpunt voor landelijke verandering wordt, zoals George Washington, die nu een geascendeerde meester is.

Ik wil nu niet zeggen dat de Amerikaanse revolutionairen volmaakte mensen waren of het volle Christusbewustzijn bezaten. Als ze een hogere graad van Christusbewustzijn gehad hadden, zou de revolutie zonder bloedvergieten hebben kunnen plaatsvinden, hoewel het langer geduurd zou hebben om onafhankelijkheid te bereiken. Ik zeg dat er voldoende Christusbewustzijn was om de eerste democratische natie te laten ontstaan, wat een heel belangrijke overwinning was op de machten die de bevolking probeerden te onderdrukken. Het feit dat de geboorte van de Amerikaanse natie bloedvergieten met zich meebracht, laat zien dat noch de creatieve bovenlaag, noch de bevolking een voldoende hoog niveau van bewustzijn had om vooruitgang zonder geweld te bereiken. In verschillende Europese landen verliep de overgang naar democratie zonder geweld en dit kan heden zeker in veel andere landen plaats vinden. Maar dit kan alleen gebeuren wanneer het bewustzijn boven een bepaald niveau komt.

Dus wat kan er gedaan worden om verandering in de balans van een land te brengen? Wel, afgezien van het streven naar Christusbewustzijn kan het nuttig zijn je bewust te zijn van het geestelijke gif dat Moeder Maria in haar verhandeling beschrijft. Het wezenlijke vergif is onwetendheid en hoewel dit vergif alle mensen beïnvloedt, heeft het de grootste invloed op het grote publiek. Veel mensen zijn eenvoudig zo overweldigd door het vergif van onwetendheid dat ze hun bewustzijn niet kunnen richten om uit te vinden wat er werkelijk achter de schermen gebeurt. Veel van hen willen het niet weten, omdat ze de verantwoordelijkheid niet wensen die met die kennis komt. Maar het meest uitzonderlijke gevolg van het gif van onwetendheid is de onwil om de waarheid te kennen.

Leden van de machtselite hebben vaak een ontwikkelde kennis over de stoffelijke wereld, maar zijn niet bekend met despirituele wereld. Ze worden echter hoofdzakelijk beheerst door de vier vergiften die zijn afgeleid van onwetendheid, namelijk boosheid, trots, hebzucht en jaloezie. Deze mensen zijn vaak boos op God en proberen deze boosheid onder de mensen te verspreiden. Ze zijn heel trots op hun deskundigheid en op hun positie in de aardse hiërarchie en hun hoogmoed verhindert ze hun manier van doen te veranderen of toe te geven dat ze een fout gemaakt hebben. Ze willen gewoon niet inzien dat ze hypocriet zijn door te beweren voor goede doelen te werken, terwijl ze de bevolking onderdrukken en uitbuiten. Hun hebzucht geeft ze een alles verterende aandrang om geld en macht te verwerven en hun jaloezie doet hen vaak in rivaliserende groepen uiteenvallen.

Bijvoorbeeld, voor de Franse Revolutie beheerste een kleine elite de maatschappij door de monarchie en de erk. Maar deze elite was te klein om iedereen van de laagste tien procent van de bevolking te omvatten. Dus vormde zich een rivaliserende groep, die bestond uit mensen die naar de macht dorsten die de koning en de aristocratie in handen had, een macht die ze niet konden krijgen omdat die geërfd was. Ze vormden vervolgens de revolutionairen die de koning en de aristocratie omverwierpen.

Let erop dat hoewel deze mensen beweerden voor vrijheid en gelijkheid van de mensen te strijden, veel van hen door een zoektocht naar macht gedreven werden. Ze wilden de mensen niet vrijmaken; ze wilden eenvoudig de macht van de koning stelen. Het bewijs is het gruwelijke bloedbad van de Guillotine waar de creatieve bovenlaag zich nooit aan bezondigd zou hebben. Deze mensen wierpen zich op als de bevoorrechte elite door de regering te gebruiken en tegelijkertijd te beweren dat ze voor het volk werkten. Dit patroon kun je in veel andere landen zien, zoals de Revolutie van de Bolsjewieken in Rusland die een totalitair regiem instelde dat veel immoreler dan de Tsaar was. Dit is ook wat de rebellen in het hedendaagse Columbia aanzet, die dronken zijn van de jacht naar geld en macht en geen verlangen hebben de bevolking te bevrijden.

Het laatste vergif is onwil en ‘er niet willen zijn’. Nog eens, het heeft op iedereen invloed, maar het meest op de top tien procent. Dit zijn de mensen die een zeker niveau van Christusbewustzijn verkregen hebben, zodat ze het vermogen hebben de katalysator voor positieve veranderingen te zijn. Maar om die verandering te brengen, moeten ze de valkuil van hoogmoed vermijden die ze zich beter dan de bevolking laat voelen. En ze moeten bereid zijn in de publiciteit te komen staan, wat hen blootstelt aan aanvallen van de machtselite.

Dit is het verhaal dat je in mijn leven ziet uitgebeeld. Je zult opmerken dat ik op het bruiloftsfeest in Kana aarzelde om van water wijn te maken, zelfs zozeer dat mijn moeder mij eraan moest herinneren dat ik mijn missie niet langer voor me uit kon schuiven. Waar ik op dat moment mee te maken had, was het gif van onwil (gebrek aan goede wil) dat zoveel mensen verhindert om werkelijk hun Christusschap te laten zien. Zoals Kim je kan vertellen, dit is een krachtig vergif dat hij moest bevechten om deze website te beginnen en dat alle spirituele zoekers moeten bevechten om tot het Christusbewustzijn door te breken.

Dus, je zou kunnen zeggen dat het lot van een land ervan afhangt of de top tien procent het bewustzijn, de vastberadenheid en de moed zal vatten om het vergif van onwil en ‘er niet willen zijn’ te overwinnen. Zal de creatieve bovenlaag in de schijnwerpers durven te treden om de machtselite uit te dagen? Zullen ze de bevolking een voorbeeld van waar leiderschap durven geven, zodat de mensen iemand hebben die ze kunnen volgen en niet misleid worden tot een volkswoedebewustzijn, waarin ze blindelings schreeuwen: “Kruisig hem, kruisig hem!” en de levende Christus ten gunste van een moordenaar van de machtselite afwijzen.

Afgezien van de vergiffen, heb je ook nog de invloed van duistere krachten die de vergiften kunnen gebuiken om de geest van mensen over te nemen. Deze machten hebben vaak volledige heerschappij over de machtselite en ze gebruikenze als hun handlangers om de bevolking te onderwerpen. Als de meerderheid van de mensen eenmaal tot bedaren is gebracht en in bedwang gehouden wordt, kunnen de duistere krachten gemakkelijk hun energie uitmelken, bijna zoals je koeien melkt. Als de duistere krachten eenmaal macht over de laagste 90 procent van de bevolking hebben, kun je geen positieve veranderingen van deze mensen verwachten. De reden is dat deze mensen nu krijgen wat hun menselijke geest wil. De machtselite krijgt posities, reputatie, voorrechten, geld en macht. En de mensen krijgen min of meer een zeker en gemakkelijk leven, in het bijzonder in de geïndustrialiseerde landen. Dus de enige manier waardoor er verandering kan komen, is als de top tien procent weigert onder invloed van de vergiften van hoogmoed en onwil te komen en daardoor in staat zijn de leugens van de slang te doorzien die de status-quo lijkt te consolideren.

Hoe kun je beginnen een merkbare verandering teweeg te brengen? Je kunt de grootst mogelijke inspanning leveren om je eigen Christusschap te manifesteren, want dit zal niet alleen de hele top tien procent op een hoger niveau brengen, maar ook de bevolking. Je kunt ook proberen de vergiften te elimineren die de mensen in onwetendheid houden of gevangen houden in boosheid, trots, hebzucht of jaloezie. En tenslotte kun je de mensen zo veel mogelijk kennis bijbrengen.

Voor diegenen die openstaan voor de leringen op deze website, raad ik sterk aan eerst je Christusschap te zoeken. Er zit een wezenlijke waarheid in mijn uitspraak:

Maar zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid en al deze dingen zullen je bovendien geschonken worden (Matteüs 6:33)

Het koninkrijk van God is het Christusbewustzijn. Als een van de hulpmiddelen om je Christusschap te bereiken en de vergifften en duistere krachten die je land belasten te verteren, gebruik je Aartsengel Michaëls’ Rozenkrans om de duistere krachten en de machtselite te binden. Gebruik vervolgens de Rozenkransen van Moeder Maria om de geestelijke vergiften die de mensen belasten, te verteren. Als je jouw Christusschap begint te manifesteren en de zware wolk van vergiften die op je land drukt, begint op te trekken, zul je een helder beeld krijgen van wat je nog meer kunt doen. Maar je zult het ook gemakkelijker voor andere mensen van de creatieve bovenlaag maken om nieuwe ideeën en nieuwe moed te ontvangen.

Dus voor dit moment ben je op de juiste weg met je inspanningen in Columbia. Blijf doorgaan met het vertalen en verspreiden van de rozenkransen en de boeken en blijf je Christusschap nastreven. Je zult dan verdere richtlijnen ontvangen wanneer je klaar bent voor de volgende stap. Ik kan je verzekeren dat Moeder Maria heel blij is met de inspanningen van de groep in Columbia en uitkijkt naar de vertaalde boekjes van haar rozenkransen om als lichtdruppeltjes over heel de Spaans sprekende landen verspreid te worden. Ook ik ben enthousiast te zien hoeveel impact een kleine boekje op het lot van landen kan hebben. Er zijn voorbeelden uit de geschiedenis waarin een klein pamflet de koers van een land veranderd heeft – ten goede of ten slechte. In dit geval kan het alleen maar ten goede zijn!

Natuurlijk zeg ik niet dat het gebruik van spirituele instrumenten alles is wat je kunt of moet doen. De spirituele middelen voorzien je van de impuls tot verandering, maar mensen moeten wel actie ondernemen om die verandering te manifesteren. Ze moeten zich voor de waarheid uitspreken.

Niettemin, let er op dat de bepalende factor in elk land het niveau van Christusbewustzijn is wat door de top tien procent en door de bevolking gemanifesteerd wordt. Dus de eerste stap voor positieve veranderingen is het bewustzijn van de mensen verhogen. Als het bewustzijn niet verhoogd wordt, zal er geen werkelijke verandering tot stand komen. In plaats daarvan zul je strijd tussen de rivaliserende groepen van de machtselite zien. Dit kan nooit het lot van de mensen verbeteren en in veel gevallen maakt het de zaken alleen maar erger.

Wat ik hiermee wil zeggen, is dat wanneer een land in een conflicten lijkt vast te zitten of problemen heeft die onmogelijk lijken te kunnen worden opgelost, de onderliggende oorzaak is dat de creatieve bovenlaag niet een voldoende hoge graad van Christusbewustzijn gemanifesteerd heeft. Het enige dat de impasse kan doorbreken, is dat iemand een hogere graad van Christusbewustzijn moet manifesteren. Zelfs één persoon kan een heel groot verschil maken en een groep vastberaden mensen kan een heel land veranderen. Dus wanneer je een koninkrijk op aarde wilt verbeteren, begin door naar het koninkrijk der hemelen te reiken. Maar vergeet niet dat het koninkrijk van God niet boven je is, maar in je zit.