ONDERWERPEN: De illusie dat jij de ver verwijderde God dient – Waarom je vergeving krijgt als je het Woord van de buitenwereld afwijst – Waarom je géén vergeving krijgt als je het INNERLIJKE Woord afwijst – De meester-sleutel om niet meer te zondigen – Je kunt deze waarheid niet op verstandelijk niveau begrijpen

Geascendeerde Meester Jezus, 6 april 2007

Daarom zeg ik u: elke zonde en elke godslastering kan de mensen worden vergeven, maar wie de Heilige Geest lastert, kan niet worden vergeven. En iedereen die iets ten nadele van de Zoon des mensen zegt, zal worden vergeven. Maar wie kwaadspreekt van de heilige Geest zal niet worden vergeven, noch in deze wereld, noch in de komende. (Matteüs 12:31-32)

Ik, Jezus, behoor ook tot de Zesde straal van Dienstbaarheid. Ik wilde ook graag een duit in het zakje doen, zoals ze zeggen. Wat is ware dienstbaarheid aan het leven? Dat je ál het leven dient. En wat houdt het in om al het leven te dienen? Er is slechts één manier om al het leven te dienen en dat is meegaan met de Heilige Geest, die juist de kracht van God is, dat aspect van God, die bedacht is om al het leven te accelereren, zodat al het leven méér wordt.

Hoewel mijn woorden tweeduizend jaar geleden onheilspellend klonken, waren ze zo ontworpen vanwege het bewustzijn in die tijd. De mensen zaten nog steeds zo vast in wat Nada zojuist heeft omschreven als het valse verlangen om de ver verwijderde God te dienen en zij dachten dat zij het boze, oordelende wezen in de lucht dienden met hun religieuze handelingen. Dus hier zie je de Schriftgeleerden en de farizeeërs, die net als pauwen rond paradeerden – die zichzelf heiliger voelden dan alle andere mensen in Israël – God dienen. In werkelijkheid dienden zij echter de valse God. En dat is juist de reden dat ik zei dat je, tenzij je gerechtigheid groter is dan die van de Schriftgeleerden en de farizeeërs, het koninkrijk der hemelen zeker niet zult binnengaan. (Matteüs 5:20).

En hoe komt dit? Omdat de Schriftgeleerden en de farizeeërs gevangenzaten in het dualiteitsbewustzijn en zichzelf gescheiden van God zagen. Wanneer je God als de ver verwijderde God ziet, dan zie jij God vanzelfsprekend buiten jou en dat jij buiten God bent. En hoe kun jij dan ooit het koninkrijk van God ingaan, dat waar is? … (de toehoorders antwoorden met: “Binnenin jou”) … binnenin jou is. We zullen ervoor zorgen dat jullie dit op den duur zo goed begrijpen, dat jullie, als ik je om vier uur ’s ochtends zou wekken en vragen: “Waar is het koninkrijk van God?”, zouden zeggen: “Binnenin mij.”

De illusie dat jij de ver verwijderde God dient
Maar zonder gekheid, dit is het meest serieuze waar je ooit over zou moeten nadenken. Negentig procent of meer van de religieuze mensen op deze planeet zit vast in de illusie dat zij God dienen. Maar ze dienen de ver verwijderde God, ze proberen de ver verwijderde God tevreden te stellen; ze denken dat de uiterlijke God hen wel in het uiterlijke koninkrijk zal toelaten als zij maar dingen, een religieuze handeling op de wereld, doen. Dat is natuurlijk de brede weg die tot ondergang leidt – dat kan gewoon niet.

Wanneer je in het dualiteitsbewustzijn gevangenzit, zit je vast in de overtuiging van je ego dat God hem, als hij alles op de wereld goed doet, wel in het koninkrijk moet toelaten. Dit is zo’n grote illusie dat jouw ego nooit in staat zal zijn dit als een redeneerfout te beschouwen. Dat is juist de reden dat wij jullie de lering hebben gegeven dat een deel van jou, de Bewuste Jij, meer is dan jouw ego en zich van jouw ego kan afscheiden.

Zolang jij je met jouw ego vereenzelvigt, ben jij niet bereid hogerop te komen, méér te worden. Want jij je wilt vastklampen aan de illusie dat God jou, zolang je bij de kerk blijft en de handelingen verricht waarvan jij besloten hebt dat die jou in de hemel brengen, wel moet accepteren. En jouw ego wil deze illusie niet loslaten omdat hij weet dat jij, mocht je deze illusie doorzien, geen ego meer nodig hebt en hij dan zou sterven. Je ego gelooft dus dat het een kwestie van leven of dood is om ervoor te zorgen dat jij die illusie behoudt. En zolang jij je met jouw ego vereenzelvigt, denk jij ook dat het een kwestie van leven of dood is, of een kwestie van verlossing of verdoemenis – het verschil tussen naar de hemel of naar de hel gaan.

Ik zeg niet dat de Schriftgeleerden en de farizeeërs slechte mensen waren. Ik heb hen niet boosaardig genoemd, ik noemde hen hypocrieten omdat zij dachten dat zij God dienden en omdat zij niet bereid waren het feit te erkennen dat zij God niet dienden – of beter gezegd dat zij de Levende God niet dienden die in alles is. Dat is de waarheid die ik hen met woorden en daden en alleen al door mijn Aanwezigheid, kwam tonen. Ze moesten er niets van hebben, want zij waren niet bereid hun ego los te laten. Ze waren niet bereid het sterfelijke zelf aan het kruis te laten sterven opdat zij herboren konden worden. Daarom kon Nikodemus mij niet begrijpen toen ik zei dat een mens, tenzij hij uit water en geest geboren wordt, het koninkrijk van God niet kan ingaan (Johannes 3:3).

Waarom je vergeving krijgt als je het Woord van de buitenwereld afwijst
Wanneer jij in de illusie vastzit dat God ver verwijderd is, dan zul je het Levende Woord afwijzen. Je zult manieren vinden om het Levende Woord tegen te spreken. De Schriftgeleerden en farizeeërs hadden slechts de meest primitieve versie ervan, want er bestaan veel subtielere versies van en daar zal ik het in de komende verhandelingen over hebben. Zij wezen de persoon af die gekomen was om hen het Levende Woord te brengen omdat die persoon – ik dus – één met het Levende Woord was geworden, wat natuurlijk de enige manier is om het Levende Woord te brengen – hoewel je ook tijdelijk in een staat kunt zijn waarin je de open deur voor het Levende Woord bent, maar er nog niet helemaal één mee bent.

Toen ik bij hen kwam om het Levende Woord te vertegenwoordigen, wezen zij het Woord af. Daarom heb ik gezegd dat diegenen die laster spreken over de Zoon des mensen, vergeven zullen worden. De Schriftgeleerden en de farizeeërs beschouwden mij als iemand buiten hen, hoewel ik het Levende Woord vertegenwoordigde. Ik vertegenwoordigde het Levende Woord dat het externe Woord was – en dat doe ik ook wanneer ik door de boodschapper spreek die jullie zien als iemand anders is of gescheiden van jou.

Dit is de aard van het fysieke octaaf; jij hebt een lichaam en je weet dat jouw lichaam van andere lichamen wordt gescheiden. Je weet dat een deel van jouw gedachten gescheiden zijn van andere gedachten. Je bezit wat van de dualiteit die op dit moment inherent is aan het fysieke octaaf – die niet helemaal dezelfde dualiteit is als de dualiteit die ik gewoonlijk het dualiteitsbewustzijn van het ego noem.

Want je zintuigen zijn natuurlijk niet slecht, ze doen gewoon waarvoor ze ontworpen zijn, namelijk de vibraties opvangen waaruit het fysieke universum bestaat en in het fysieke universum zijn die vibraties gescheiden en hebben aparte, verschillende vormen geschapen. In werkelijkheid bouwt het ego de zintuiglijke waarneming dat je gescheiden bent verder op en bouwt vervolgens het dualiteitsbewustzijn op dat zegt dat je gescheiden bent omdat je niets meer bent dan je lichaam en je zintuigen, en ook jouw dagelijkse gedachten, of zelfs niets meer dan de ziel die ook van andere zielen gescheiden is. Zie je dat dit heel subtiel en moeilijk te vatten is?

Maar ook al bevind jij je in een fysiek lichaam, ook al bezie jij de wereld met je fysieke zintuigen, jij – in de betekenis van de Bewuste Jij – hebt het vermogen om te weten te komen dat jij meer bent dan jouw lichaam, meer dan jouw zintuigen en dat jij meer over het universum te weten kunt komen dan jij met je zintuigen kunt waarnemen. En dit is iets wat jullie natuurlijk allemaal wel weten, omdat dit de reden is dat jullie spirituele mensen zijn. Anders zouden jullie niet op het pad zijn; als jij vanbinnen niet wist dat er meer is dan de buitenwereld en de zintuigen.

Jullie moeten gaan inzien dat jullie ego jullie zintuigen heeft gebruikt om de illusie te wekken dat je gescheiden bent. En dan kun jij je losmaken van je identificatie met die gescheidenheid. Dat wilden de Schriftgeleerden en farizeeërs niet. Dat konden of wilden mijn eigen discipelen zelfs niet allemaal. Wanneer de Levende Christus op aarde verschijnt, komt hij niet zeggen: “Hier ben ik, ik ben de Christus, ik ben de enige Zoon van God, ik ben zoveel beter dan elk ander mens op deze planeet.”

Nee, de Levende Christus komt om te zeggen: “Kijk, ik heb God binnenin mij ontdekt en dus kun jij God binnenin jou ook ontdekken. En wanneer jij de God binnenin jou ontdekt, dan weet je dat hij dezelfde God is die ik binnenin mij heb ontdekt. En daardoor weet je dat jij en ik op een dieper niveau één zijn, dit ontstijgt de gescheidenheid van ons fysieke lichaam en zelfs onze gescheiden gedachten.”

De Levende Christus komt de mensen het voorbeeld geven van die diepere eenheid om hen ervan bewust te maken. En wat hebben zij dus met mijn leringen en mijn voorbeeld gedaan? Ze zeiden: “Wij willen daar niets van weten; wij willen de illusie die ons ego ons geeft van de externe God en het externe pad naar verlossing houden.” Zij hebben de Levende Christus gedood. Ze hebben de Zoon des mensen vermoord toen hij in levenden lijve voor hen stond.

Waarom je géén vergeving krijgt als je het INNERLIJKE Woord  afwijst
En zoals ik zei, diegenen die een woord tegen de Zoon des mensen spreken – waaronder hem doden, zijn lichaam doden – krijgen vergeving. Maar wat is er dan na mijn dood aan het kruis, na mijn opstanding, gebeurd? Wat heb ik gezegd dat ik zou doen? Ik heb gezegd dat ik tot de Vader zou bidden opdat hij jullie een andere Pleitbezorger zou zenden (Johannes 14:16). En die Pleitbezorger is de Heilige Geest. En die Heilige Geest is een aspect van de Levende Christus, maar wel een aspect van de Levende Christus dat niet van buitenaf bij je komt maar van binnenuit.

Zoals ik eerder heb gezegd, komt er een moment waarop je iets vanbinnen moet begrijpen in plaats van iets in de buitenwereld horen. En dat is nu juist de functie van de Heilige Geest, om je een aha-erlebnis te geven, het innerlijke besef dat jou helpt de dualistische illusie te begrijpen en je daar uit los te rukken op het moment dat jij doorhebt dat het een illusie is.

Dit is het subtiele onderscheid waar ik het in mijn citaat over heb. Als je een woord tegen de Zoon des mensen spreekt – die duidelijk buiten jou is, althans in fysieke zin – dan wordt jou dat vergeven, omdat dit een handeling in de buitenwereld is. Maar het is een zonde tegen de Heilige Geest, als je een woord uitspreekt tegen de Heilige Geest, wanneer jij de Levende Christus ontkent die vanbinnen bij je komt, wanneer jij weigert te luisteren naar de innerlijke Christus, de Heilige Geest, wanneer jij weigert jouw bewustzijn te veranderen.

En waarom wordt die zonde – een woord tegen de Heilige Geest spreken – niet vergeven? Dat komt omdat de afwijzing van de Heilige Geest binnenin jou op een dieper bewustzijnsniveau plaatsvindt dan jouw daden op de wereld. Het is heel goed mogelijk dat er verschil, een scheiding, bestaat tussen jouw daden op de wereld en de gedachten in jouw innerlijk. Jullie weten allemaal uit dagelijkse ervaring dat je soms iets niet kunt doen waarvan jij eigenlijk wel weet dat dit het juiste is. Dit komt omdat er een golf zit tussen jouw daden en jouw innerlijke bewustzijn. Het is mogelijk dat iemand zo in het wereldlijke bewustzijn gevangenzit dat hij feitelijk de Levende Christus, de Zoon des mensen, kan veroordelen en vervolgen, terwijl hij innerlijk een zuiver hart heeft.

Hier is Paulus een voorbeeld van, die de christenen vervolgde totdat hij zo’n intense ontmoeting met de Levende Christus kreeg dat die zijn illusies vernietigde en hem uit de illusie los schudde die ervoor had gezorgd dat hij mij in de vorm van Jezus en mijn discipelen afwees. Maar Paulus kreeg die ervaring op de weg naar Damascus omdat hij naar de Heilige Geest wilde luisteren die van binnenuit tot hem kwam (Handelingen 22:6). In tegenstelling tot wat veel mensen denken, verscheen ik niet aan hem als de externe Christus die naast hem stond. Ik verscheen vanbinnen als de innerlijke Christus, als de Heilige Geest. En hoewel hij de externe Christus had afgewezen, wees hij de Christus in zijn innerlijk niet af en daarom bekeerde hij zich en werd hij genezen. Daarom werd hij een van mijn belangrijkste discipelen.

De innerlijke mens Paulus was er klaar voor om de Christus te vertegenwoordigen, zelfs al was de mens op de wereld er nog niet aan toe. Daarom zondigde hij tegen de Zoon des mensen, sprak hij een woord tegen de Zoon des mensen. Maar toen het erop aankwam, sprak hij zich niet tegen de Heilige Geest uit; hij wees de Geest niet af, hij accepteerde de Geest, bekeerde zich, veranderde zijn leven drastisch en heeft de rest van zijn incarnatie naar die Geest geluisterd.

Op een dieper niveau van jouw wezen kun jij de Geest afwijzen, maar wat is het diepere niveau van jouw wezen? Is dat niet je hart? Want zoals ik al zei, het hart is het centrum van jouw wezen. Waar je mond van spreekt, is gewoon datgene waar je hart van overstroomt. Het diepere deel van jouw wezen is juist de kern van jouw identiteitsgevoel is. Totdat je het valse identiteitsgevoel opgeeft, blijf jij de Heilige Geest afwijzen en zolang jij de Heilige Geest afwijst, kun jij je illusies niet opgeven, kun jij niet hogerop komen, kun jij gescheidenheid niet overwinnen.

Zolang jij de Heilige Geest binnenin jou afwijst – blijf jij buiten het koninkrijk van God, want je kunt pas het koninkrijk van God binnenin jou binnengaan wanneer jij die ene Geest, de Heilige Geest, accepteert en er één mee wordt. Begrijpen jullie dat ik dit subtiele onderscheid tweeduizend jaar geleden niet kon uitleggen – en dat men het zelfs tegenwoordig niet kan begrijpen met het vermogen om te redeneren, hoewel het collectieve vermogen om te redeneren verder is ontwikkeld dan destijds.

De meestersleutel om niet meer te zondigen
Er staat nog een citaat in de Bijbel dat zegt dat de zonde tegen de Heilige Geest niet vergeven wordt. De waarheid is echter dat die pas vergeven wordt als je die opgeeft. Wanneer jij de zonde opgeeft, het Heilige Spookbeeld verwerpt, dan word jij onmiddellijk één met de Heilige Geest. En dan wordt die zonde jou vergeven omdat jij niet meer die persoon bent die heeft gezondigd. Jij bent méér geworden. En dit is de waarheid die wij jullie al op veel omslachtige manieren hebben geprobeerd te vertellen.

Jij bent wie jij denkt dat je bent – totdat je denkt dat je méér bent. En wanneer jij beseft en accepteert dat jij méér bent, dan heeft dat oude zelf – dat beperkte zelf – afgedaan. Jij bent herboren in Geest – wanneer jij de Geest accepteert die jou komt bevrijden van dat beperkte identiteitsgevoel. De mensen die zich tegen de Heilige Geest uitspreken, diegenen die zich tegen het Wóórd uitspreken, doen dat omdat zij hun bewustzijn niet willen veranderen. En zoals ik eerder heb uitgelegd, houdt hun bewustzijn hen buiten het koninkrijk. Wat betekent het dat de zonde tegen de Heilige Geest je niet vergeven wordt? Het traditionele beeld van de christelijke kerken – het ver verwijderde wezen in de lucht – laat het voorkomen alsof God of Christus of de Heilige Geest jou je zonden moet vergeven. Maar dat is niet zo. Jíj moet je jouw zonde vergeven door hem achterwege te laten, door je bewustzijnsstaat te veranderen.

Op het moment dat jij die bewustzijnsstaat verandert, word je bevrijd van dat oude bewustzijn. En dat oude bewustzijn was de ware zonde, niet de daden op de wereld – zelfs niet de daden op de wereld dat je de Levende Christus, hem of zijn volgelingen hebt gedood. Dat alles kan je worden vergeven op het moment dat jij bereid bent jezelf te veranderen, van perspectief te veranderen, de valse geesten op te geven – het grote aantal geesten, het legioen van geesten in de dualiteit dat jou alle kanten optrekt om je maar met de dingen op deze wereld te laten identificeren. Op het moment dat jij bereid bent ze los te laten en één met die ene Geest te worden, ben jij bevrijd van je vroegere zelf: jij bent dat wezen niet meer.

Er is een gezegde dat geen enkele gevallen engel ooit verlost is. En dat is waar. Omdat jij, zolang jij jezelf als een gevallen engel beschouwt, jezelf niet kunt verlossen, niet in het koninkrijk van God kunt komen. Dus daarom moet jij de identiteit dat je een gevallen wezen bent – of een zondaar – laten sterven, zodat jij – de Bewuste Jij – met een nieuwe identiteit herboren wordt. Begrijp je die waarheid?

Je kunt deze waarheid niet op verstandelijk niveau begrijpen
Zolang jij denkt dat je van God gescheiden bent, kun jij Gods koninkrijk niet binnengaan. Alleen op het moment dat jij die gescheiden identiteit laat sterven – op dat moment zul jij in het koninkrijk zijn. Dit is de waarheid die ik in versluierde parabels vorm moest geven, want de mensen waren er nog niet aan toe om de dieper gaande leringen te begrijpen. Misschien heb jij wel het gevoel dat jij er niet aan toe bent om ze te begrijpen. Maar ik zeg opnieuw dat jouw hart het wel kan begrijpen, als jij ernaar wilt luisteren en jouw verstand niet de overhand krijgt. Ik geef nu met opzet een lering geven die verwarrend kan lijken. En ik doe dit om je verstand in de war te brengen. Probeer dit niet met je verstand te begrijpen. Denk niet van: “Wat bedoelde hij nou werkelijk? Wat zegt hij nou echt? Hoe kan ik dit in mijn oude geloofssysteem passen? Hoe kan ik dit in mijn mentale kader passen?”

Dat deden de Schriftgeleerden en farizeeërs. En daarom gebruikten zij altijd hun intellectuele geest, de analytische geest, om hem met iets anders te vergelijken. Toen ik voor hen stond en hen het Levende Woord gaf, wilden zij dat onmiddellijk met iets anders in hun traditie vergelijken. En daarom – vanwege hun gehechtheid aan die traditie – moesten ze mij afwijzen, omdat ik veel te ver ging volgens hun traditie.

Zij gebruikten het excuus dat ik onmogelijk de Messias kon zijn, want als ik God vertegenwoordigde, zou ik natuurlijk binnen de grenzen van het oude woord van God blijven – het woord van God in hun Bijbelboeken. Maar dat woord – op het moment dat het in het fysieke octaaf uitgesproken werd, op het moment dat het opgeschreven werd – op dat moment was het al in het dode woord veranderd. En daarom gebruikten ze het dode woord om het Levende Woord af te wijzen. Je kunt een Bijbelboek gebruiken om jouw hart te openen voor het Levende Woord dat binnenin jou wordt gesproken en veel mensen hebben dit in diverse hoedanigheden gedaan. Ik zie voortdurend christenen die de Bijbel bestuderen en aha-erlebnissen hebben omdat zij openstaan voor de Geest. Zij maken wel vorderingen, maar ik zie ook dat die mensen aan bepaalde doctrines gehecht zijn omdat zij geloven dat die boven alle twijfel verheven zijn.

Ik kan hen, de Heilige Geest kan hen, inzichten geven, inzichten die binnen de grenzen vallen die zij zichzelf hebben gesteld, maar als de Heilige Geest hen een inzicht probeert te geven dat die grenzen overschrijdt, dan zullen ze dat als een valse geest beschouwen en afwijzen. Ze zullen mij als de valse Christus beschouwen en afwijzen – zoals ze mij op mijn website afwijzen wanneer ze daar opkomen en geconfronteerd worden met het feit dat de Jezus op die website iets zegt dat anders is dan de Jezus die zij uit de Bijbel kennen of de Jezus zoals hun voorganger die voor hen interpreteert, die met een traditie komt die nu exact dezelfde dode traditie is die de Schriftgeleerden en farizeeërs hebben gebruikt om mij af te wijzen. Toch beweren ze dat dit de ware traditie van Christus is en ze gebruiken hun dode traditie om de Levende Christus opnieuw af te wijzen.

Ik loop op mezelf vooruit. Want dit is het onderwerp van mijn volgende verhandeling. Ik zal jullie de tijd geven om deze lezing te verteren voordat ik met de volgende verder ga. Maar jullie zouden in mijn stem de geestdrift kunnen horen om die lering naar het fysieke octaaf te brengen, zodat de mensen hem kunnen bestuderen en die – als ze dat willen – het innerlijke besef kan teweegbrengen dat dit precies is wat zij in hun hart altijd al wisten. En dan, omdat ze dat herkennen, omdat ze het horen uitspreken, kunnen zeggen: “Ah, ik kan de bron die de Levende Christus heeft ontkend, loslaten en nu kan ik accepteren wat ik in mijn hart altijd al heb geweten.” Nogmaals, dank voor jullie aandacht totdat ik weer tot jullie spreek, want ik heb nog veel meer met jullie vanuit het diepst van mijn hart te delen.