Kunnen we sporten zonder competitiegevoel?

 

Vraag: Kunnen we sporten zonder het gevoel van competitie?

Antwoord van Kim Michaels. Dit antwoord werd gegeven tijdens de conferentie in Kazachstan, 2023.

Ik weet niet of ik de juiste persoon daarvoor ben, omdat ik nooit een competitieve mentaliteit heb gehad.

En dat kwam eigenlijk omdat ik zelfs als kind andere mensen geen slecht gevoel wilde geven als ik beter was dan zij. Ik zie dat er mensen zijn die erg beheerst worden door die competitieve mentaliteit. En ik geloof zelfs dat het de groei van mensen tot op zekere hoogte kan bevorderen, omdat ze het gevoel hebben dat ze een prestatie moeten leveren en zichzelf moeten verbeteren om beter in een sport te worden. Ik zou zeggen dat je eigenlijk met jezelf moet concurreren om te proberen iets beter te doen. En ik zou zeggen dat bij een sportevenement als de Olympische Spelen maar één persoon de gouden medaille kan halen. Betekent dit dan dat alle anderen niet goed zijn? Als je bijvoorbeeld naar Amerikaanse atleten kijkt die naar de Olympische Spelen gaan, dan hoor je ze zeggen: “Ik heb verloren omdat ik alleen zilver heb gewonnen.” Maar heb je het dan over alle atleten ter wereld en dat jij als een na de beste, niet behoorlijk goed bent? Maar nee, het is winnen of niets. Ik zou zeggen dat die houding betekent dat veel mensen gekwetst zullen raken omdat er maar één kan winnen. Maar als je de houding hebt dat je het beter probeert te doen dan jij, dan kun je altijd winnen, want is het geen overwinning als je beter bent dan de keer daarvoor? Is dat dan zo erg dat andere mensen beter zijn?

Bij veel sporten gaat het erom hoe je lichaam is. Is dat geschikt voor die specifieke sport? En dat is iets waar je mee geboren bent, wat kun je daaraan doen? Als iemand een lichaam heeft dat iets beter kan rennen dan het jouwe, kun je die persoon nooit verslaan. Maar je kunt wel jezelf verbeteren en elke keer dat je dat doet, is dat een overwinning. Misschien kan het mensen helpen er op die manier naar te kijken en te zeggen: “Waarom is er sprake van een manier van denken dat er ‘maar één persoon kan winnen’, in plaats van dat iedereen wint?” Maar ik denk dat het geen effect zou hebben, als je dat tegen Amerikaanse atleten zegt omdat ze zo gefocust zijn op winnen. Dat is het enige wat telt.

Vraag: De vraag gaat over de veranderingen in de sport in de Gouden Eeuw en of die beschaafder wordt dan in de gladiatorentijd, omdat je elkaar niet mag doden en daardoor op een vreedzamer manier met elkaar concurreert.

Ik zou zeggen dat de sport in de Gouden Eeuw natuurlijk gaat veranderen, omdat de houding gaat veranderen. Die zal minder competitief zijn. Die wordt meer: “Als ik mezelf verbeter, is dat een overwinning.” Nogmaals, ik denk dat mensen zich bewuster zullen worden van de psychologische aspecten van welke activiteit ook, inclusief sport, naarmate we verder de Gouden Eeuw ingaan. Ik denk dat dan het idee zal ontstaan dat je een goede sporter, sportman of -vrouw, moet zijn. Dat is niet alleen een kwestie van fysieke resultaten, maar ook van je houding en je houding ten opzichte van andere mensen. Probeer je gewoon andere mensen neer beneden te halen en hen te verslaan? Ben jij bereid doping te gebruiken om te winnen? Bij al dat soort dingen is er een bepaalde houding die moet worden gecultiveerd, en die belangrijker is dan de fysieke resultaten.