Geascendeerde Meester El Morya, 21 oktober 2006

Ik geef deze lange verhandeling om je het besef bij te brengen dat mensen, wanneer ze vastzitten in één van de dualistische bewustzijnsstaten, onvermijdelijk heel erg kritisch worden en mensen veroordelen die niet in hun bewustzijnsstaat vastzitten. En daarom is mijn punt dat je, als je naar mensen kijkt, misschien ook wel naar jezelf durft te kijken en zegt: “Voel ik de behoefte om anderen te bekritiseren? Voel ik de behoefte om anderen te veroordelen? Voel ik de behoefte om anderen te bekritiseren? Kan ik (h)erkennen dat er in mijn achterhoofd altijd een stemmetje is dat altijd een proces gaande houdt van kritiek uitoefenen, veroordelen, alles beoordelen, vergelijken met een of andere maatstaf waar ik me niet eens bewust van ben? Kan ik bij mezelf zien dat ik de neiging heb om anderen de schuld te geven – mezelf de schuld te geven, anderen de schuld te geven, kritiek te leveren, te veroordelen, te beoordelen, naar onvolkomenheden te zoeken in plaats van naar het volmaakte concept te kijken?”

Ik wil aantonen dat er te veel spirituele mensen zijn die niet op het niveau van Christusschap willen stappen. In plaats daarvan zijn ze vast komen te zitten in een van de bewustzijnsstaten die oorspronkelijk door de gevallen engelen zijn gevormd en versterkt. En daarom zijn ze afkeurend geworden en kritisch op alles wat anders is dan hun bewustzijnsstaat en de eigenschappen ervan.

Ze zijn voortdurend bezig om alles wat in hun buurt komt te beoordelen en evalueren. Het lijkt wel of zij een mentaal kader hebben en dat elk idee dat bij hen opkomt, in dat kader moet passen en in een la moet worden gelegd met een label erop, zodat ze het gevoel hebben dat zij het idee onder controle hebben en hun ego zich niet bedreigd voelt door dat idee. En wel op zo’n manier dat de mensen zelf, het bewuste zelf, niet de drang voelen om uit hun mentale kader te stappen, om buiten hun kader te denken.

Ik wil dat jullie van deze lange verhandeling meenemen dat het zelfs als je een heel verfijnde kijk op de spirituele kant van het leven hebt en een diepgaand inzicht in de leringen van de geascendeerde meesters, nog steeds mogelijk is dat je vast komt te zitten in een bewustzijnsstaat die niet de bewustzijnsstaat van de geascendeerde meesters is, maar het bewustzijn van de gevallen engelen. Of je nu boven bent gevallen of jij op een reddingsmissie bent gekomen, of dat jij op aarde bent geëvolueerd, doet er niet toe. Wat er wel toedoet, is dat zolang jij in een bewustzijnsstaat bent die kenmerkend is voor het gevallen bewustzijn – kritisch zijn, oordelen naar de uiterlijke schijn, zoals Jezus gezegd heeft – zolang je nog in die bewustzijnsstaat zit, breng jij geen Christusschap tot uiting. En dan ben je geen echte student van de geascendeerde meesters. Je bent geen student van El Morya, omdat je weigert méér te worden.

En in plaats van méér te worden en voortdurend te transcenderen heb je een hoogste limiet gesteld. En dan besteed jij je aandacht aan het bekritiseren van anderen van wie jij denkt dat zij niet aan jouw maatstaf voldoen, de maatstaf die jij hebt gebruikt om jezelf in te kaderen – en die jouw ego nu gebruikt om alle anderen te beheersen en hen in te kaderen, zodat zij jouw visie niet in de war zullen maken door aan te tonen dat er meer is dan dat kader.

Wij willen graag zien dat onze studenten Christusschap krijgen in plaats van onze leringen te gebruiken om een kader te maken dat voorkomt dat zij Christusschap bereiken. In plaats daarvan komen ze vast te zitten in het bewustzijn van de gevallen engelen, zodat zij, hoewel zij ontkennen dat ze gevallen engelen zouden kunnen zijn, in werkelijkheid wel als gevallen engelen reageren, terwijl ze hun daden en hun kritiek rechtvaardigen met de leringen van de geascendeerde meesters. Dit is zo bespottelijk dat ik mijn ontevredenheid erover nauwelijks kan uiten.

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.