Je aandacht van het innerlijke pad afleiden

 

Het ego heeft geprobeerd een ondoordringbare muur te maken tussen de Bewuste Jij en het accepteren van jouw ware identiteit als medeschepper met God.

Het proces van afscheiding heeft de meeste medescheppers in een zichzelf versterkende neerwaartse spiraal gebracht waarin ze vervreemdden van God. Dit heeft ertoe geleid dat ze een identiteitsgevoel opbouwden op basis van de dingen op de materiële wereld, inclusief hun lichaam en hun ego.

Hoe mee jij je identificeert met de materiële wereld, hoe meer jij je identiteitsgevoel beperkt. Je bouwt als het ware een gevangenis voor jezelf en die wordt geleidelijk kleiner totdat jij je nog maar net kunt bewegen.

De meeste medescheppers bereiken uiteindelijk een bepaald dieptepunt, en dan besluiten ze om terug te keren naar een onbeperkter identiteitsgevoel.

Je ego zou het liefst zien dat dit keerpunt er niet komt, maar zodra dit heeft plaatsgevonden, zal je ego zich verzetten tegen elke stap die je omhoog zet. Zijn belangrijkste wapen is dat hij je aandacht afleidt van het innerlijke pad zelf.

Je ego wil een vals pad vormen dat jou laat geloven dat je ‘gered’ kunt worden zonder je ego onder ogen te zien en hem te laten sterven.

Het verlangen naar meer kan je uit een neerwaartse spiraal halen, maar die kan ook door je ego worden gebruikt. Je ego ziet alleen de dingen op deze wereld en de allergrootste triomf van je persoonlijke ego zou zijn dat hij absolute macht had op deze wereld.

Hoewel een deel van je ego bang is dat jij je omkeert en het pad naar een groter gevoel van bestaan bewandelt, verwelkomt een ander deel van het ego dit juist, zolang hij de macht over jou kan behouden en je verlangen naar iets meer een bepaalde richting op kan sturen.

Mensen beginnen hun terugkeer naar eenheid door de volgende stadia te doorlopen:

• Overleven. Alle aandacht en energie wordt besteed aan het overleven van het fysieke lichaam.
• Verzamelen. Naar materiële bezittingen streven, wordt het doel van het leven. Het ego kan naar het gevoel streven dat jij beter bent dan andere mensen als jij meer bezittingen hebt dan hen.
• Het is niet voldoende om een hoger doel te bereiken door materiële bezittingen te verwerven.
• Naar macht streven. Een vervorming van het zoeken naar groei in bewustzijn is de wens om je omstandigheden te beheersen. Dit kan leiden tot een wens om de wereld te beheersen door te strijden voor een goede zaak.

De bovenstaande zijn egocentrische stadia waarin mensen zich richten op het verheffen van zichzelf als apart individu door gebruik te maken van wat er beschikbaar is op de wereld. Na verloop van tijd realiseren veel mensen zich dat de materiële wereld niet het enige kan zijn wat er in het leven is.

Mensen staan open voor een voortzetting van het bestaan in de spirituele wereld nadat hun lichaam sterft. Je gedrag op deze wereld kan impact hebben op wat er met jou gebeurt in het hiernamaals. Op dat moment ontwaakt iemand of wordt bekeerd tot een religieuze levensstijl.

Een deel van je ego zou liever willen dat deze bekering er niet komt en dat jij je blijft richten op de materiële wereld. Een ander deel van je ego zal proberen je religieuze bekering te gebruiken om je in zijn macht te houden.

Tegenwoordig doorlopen mensen de volgende religieuze fasen:

• Het laagste stadium is het zwart-wit denken waarin mensen geloven dat er maar één ware religie is. Dit kan mensen in een religieuze versie houden van de strijd tussen relatief goed en relatief kwaad en dit is een gevaarlijke valkuil omdat het ego mensen laat denken dat ze Gods werk doen en op die manier kunnen ze de noodzaak om zichzelf te transcenderen ontkennen. Sommige levensstromen moeten herboren worden in een groot aantal verschillende religies voor ze eindelijk accepteren dat er geen automatische verlossing bestaat.
• De levensstroom realiseert zich dat het niet genoeg is om gewoon lid te zijn van een organisatie, maar dat je aan een aantal individuele vereisten moet voldoen. Het ego slaagt er vaak in om een levensstroom te laten geloven dat hij, als hij maar aan bepaalde wereldlijke eisen voldoet, in aanmerking komt voor redding. Mensen spelen deze egospelletjes met een scherp gevoel voor vergelijking in de veronderstelling dat ze gegarandeerd gered worden als ze meer goede werken doen dan anderen.
• Het hoogste potentieel voor het volgende stadium is dat de levensstroom volledig de verantwoordelijkheid neemt voor zijn eigen redding en erkent dat het Christusbewustzijn vereist dat je onderscheid maakt tussen de relatieve ‘waarheid’ van het ego en de absolute waarheid van de Christusgeest. De meeste levensstromen zijn er echter nog niet helemaal klaar voor om volledig de verantwoordelijkheid te nemen, dus laten ze zich door hun ego overhalen om grijs te denken, iets wat in een eerdere verhandeling is beschreven. Het ego heeft nu gedefinieerd wat het betekent om een spiritueel persoon te zijn, maar deze definitie kan je nooit bij het Christusbewustzijn brengen. Helaas kan het voor oprecht spirituele zoekers erg moeilijk zijn om dit feit te erkennen en toe te geven dat hun spirituele zoektocht misleidend was.

De religieuze stadia delen enkele kenmerken met de materiële stadia. Mensen zijn nog steeds erg gefocust op het egozelf en ze proberen hun religie te gebruiken om hun ego te ‘redden’.

Toch hebben mensen dan het gevoel dat er iets naast het ego is, namelijk God. Ze zien die God echter nog steeds buiten hen en zijn ze dus buiten zijn koninkrijk. Ze zijn gevoelig voor de bewering van het ego dat ze aan bepaalde eisen moeten voldoen om in het externe koninkrijk te komen.

Veel spirituele mensen blijven zichzelf nog steeds met anderen vergelijken in de veronderstelling dat ze beter zijn dan anderen als ze spiritueler lijken volgens de definitie van hun kerk en ego. Als je naar spirituele eigenschappen zoekt om het ego acceptabel te laten lijken in Gods ogen of beter te zijn dan andere mensen, dan ben je nog steeds bezig met een onmogelijke zoektocht.

Wanneer mensen vastzitten in de materiële stadia, worden ze vaak voornamelijk gemotiveerd door angst. Wanneer ze in de religieuze stadia terechtkomen, worden ze meer gemotiveerd door hoogmoed.

Het overwinnen van angst is een prestatie, maar het betekent niet dat je er al vanaf bent.

Als jij je angst ontstijgt, dan zal de kameleon die het ego is, simpelweg van kleur veranderen en zal hij niet meer proberen macht over je uit te oefenen met middelen die op angst zijn gebaseerd. In plaats daarvan zal hij veel subtieler worden en proberen je af te leiden door middel van middelen die berusten op hoogmoed.

Hoogmoed zal een verzoeking blijven zolang je bent geïncarneerd op aarde. Er is maar één manier om de subtiele valkuilen van hoogmoed te vermijden, namelijk je alertheid vergroten en je vermogen om de spelletjes van je ego te doorzien.

Alleen jij kunt de subtiele spelletjes tegengaan die je ego in de diepste krochten van je geest speelt.

Elke vorm van hoogmoed is gebaseerd op een vergelijking die leidt tot een waardeoordeel. Noch de vergelijking noch het waardeoordeel kan in de geest van Christus voorkomen.

Een vergelijking is altijd een relatieve maatstaf; dat wil zeggen dat deze plaatsvindt in het rijk van de dualiteit dat een schaal tussen twee relatieve uitersten vormt.

In de Christusgeest zijn geen relatieve vergelijkingen. Er is slechts één evaluatie. Voldoe jij aan je hoogste potentieel als medeschepper met God of schiet je tekort?

De Christusgeest is niet blind, maar streeft er nooit naar om een onvolmaakte toestand permanent te maken.

De geest van de antichrist probeert imperfecte omstandigheden te scheppen door zijn eigen relatieve maatstaf te stellen. Zodra hij vindt dat hij beter is dan anderen, wil hij hun imperfecties in stand houden om zijn eigen gevoel van superioriteit in stand te houden.

Het ego probeert zichzelf te verheffen door andere mensen kleiner te maken. Het is heel goed mogelijk dat het ego een religieuze of spirituele leer gebruikt om dit spel te spelen.

De brede poort en de brede weg waar Jezus over heeft gesproken, is de weg van het ego. De nauwe poort en de smalle weg is de ware weg van zelftranscendentie, waardoor je spiritueel herboren wordt.

Wedergeboren worden betekent dat je herboren wordt met een nieuw identiteitsgevoel. In plaats van jezelf te identificeren op basis van het dualiteitsbewustzijn, accepteer jij je ware identiteit in Christus.

Geboren worden uit water betekent dat je meesterschap over je emoties krijgt en angst overwint. Geboren worden uit Geest betekent dat je meester over je gedachten wordt en daardoor hoogmoed overwint.

Wanneer je de geest van Christus krijgt, volg je niet meer de ‘logica’ en ‘rationaliteit’ van de geest van de antichrist. Noch je ego noch de krachten van deze wereld kunnen voorspellen wat jij zult doen. Je zult de hogere logica en rationaliteit van de Christusgeest volgen die totaal ondoorgrondelijk is voor de dualistische geest.

Het proces van spirituele wedergeboorte wordt heel veel gemakkelijker wanneer je beseft dat de Bewuste Jij de kern van je wezen is, die het vermogen heeft om zichzelf te identificeren met alles waar hij voor kiest.

Als je het spirituele pad bewandelt terwijl jij je nog steeds identificeert met je ego, dan zul je het erg moeilijk vinden om de illusies van je ego los te laten. Je zult voortdurend een strijd voeren omdat je denkt dat jij zult sterven als een deel van je ego sterft.

Wanneer je bewust uit de mentale gevangenis van je ego stapt, dan besef je dat je veel meer bent dan je ego. Je kunt dan een deel van je ego laten sterven zonder dat je het gevoel hebt dat je sterft of zelfs maar iets verliest.

Om op dit hogere niveau van het pad te komen moet je heel goed nadenken over de betekenis van de uitspraak van Jezus dat het koninkrijk van God binnenin jou is.

Je moet de misvatting van je ego inzien die beweert dat alle omstandigheden op deze wereld je redding kunnen garanderen of verhinderen.

Je moet volledig en uiteindelijk de verantwoordelijkheid voor je eigen verlossing nemen door te beseffen dat de enige factor die je verlossing bepaalt, is of je het Christusbewustzijn hebt of dat je nog steeds elementen van het dualiteitsbewustzijn in jouw vat van het zelf hebt.

Verlossing is geen wereldlijke toestand die jou wordt verleend door een externe God of een externe redder. Niemand kan jou voor je redden. Verlossing is een innerlijke toestand, waarbij je een gevoel van eenheid met God krijgt.

Hoe kun je in het koninkrijk van God zijn terwijl je het gevoel houdt dat je gescheiden bent van God dat je ego heeft? Alleen wanneer je het gevoel van eenheid met God van de Christusgeest krijgt, kun je in het koninkrijk zijn.