Geascendeerde Meester El Morya, 21 oktober 2006

Ik moet je heel eerlijk zeggen dat een substantieel deel van de mensen die zich spiritueel noemen – in plaats van hun Christusschap te manifesteren – in een bewustzijnsstaat zijn gegaan die tegengesteld is aan hun Christusschap omdat ze geloven dat zij de meest spirituele mensen, de meest ontwikkelde mensen, op de planeet zijn. Maar toch moet ik ook zeggen dat zij in een bewustzijnsstaat zijn die kenmerkend, karakteristiek, is voor de gevallen engelen.

Wanneer mensen niet naar een lering willen luisteren, hebben we soms geen andere kans om hen te bereiken dan te proberen op hun knoppen te drukken, zodat wij hen uit hun stagnerende visie kunnen slingeren, de verouderde visie die op het water van een stilstaande vijver lijkt dat begint te rotten en te stinken en zelfs de dieren het niet meer willen drinken, maar helaas blijven veel mensen wel uit een stinkende vijver drinken. Ze hebben altijd wel een verklaring voor de stank; dat het op een of andere manier door de wereld komt of een ander zelfbedacht excuus.

Laat ik jullie nu meer inzicht geven in het concept gevallen engelen. God heeft namelijk geen gevallen engelen geschapen. Dit zou je gemakkelijk kunnen begrijpen, want hoe zou een volmaakte God iets kunnen scheppen wat niet volmaakt is? Maar door de hele christelijke religie heen, en daarvoor ook nog, waren er veel mensen die geloofden dat de duivel geschapen werd om te vallen, om te zondigen, om tegenover God te staan. Er zijn zelfs mensen in de New Age beweging die geloven dat het kwaad een noodzakelijke polariteit van God is en dat het universum anders niet compleet is. Er zijn zelfs mensen die de illusie geloven dat de mensen enkel door te vallen, door tegen God te rebelleren, hun vrijheid hebben gekregen en dat het de bedoeling was dat ze dat deden.

Welnu, de waarheid is dat God nooit iemand onvolmaakt, slecht of duister geschapen heeft. Noch heeft God iemand geschapen om te vallen of te zondigen. Het is niet Gods bedoeling dat iemand valt of tegen Gods wil rebelleert. Vanwege de vrije wil hebben mensen – zelfbewuste wezens – wel de kans om te rebelleren. Dit is onvermijdelijk de consequentie van vrije wil. De waarheid is dus dat God en de spirituele wezens in de hogere rijken nooit onvolmaakte wezens hebben geschapen. Zij hebben zelfbewuste wezens geschapen die geschapen werden volgens het volmaakte concept en vrije wil kregen zodat zij de kans kregen om hun eigen identiteit mede te scheppen in overeenstemming met hun eigen keuzes.

Hoe is het dan mogelijk dat zo’n wezen valt? Dat komt omdat de consequentie van vrije wil is dat de mogelijkheid moet bestaan om tegen Gods wil in te gaan. En wat je in staat stelt om één te blijven met Gods wil, met de wet van God, is het Christusbewustzijn waarin jij jezelf één ziet met je hogere Wezen, helemaal tot aan je Schepper. Wanneer je één bent, zou je er nooit van dromen om Gods wet te overtreden. In plaats daarvan breng jij je creativiteit en je vrije wil tot uitdrukking binnen het kader van Gods wet, waardoor je al het leven verheft.

Maar om vrije wil totaal vrij te laten zijn, om de kans te krijgen om tegen Gods wil in te gaan, moet het Christusbewustzijn een tegenstelling hebben en dat is het bewustzijn van de antichrist. Trap nu niet in de illusie door te denken dat het bewustzijn van de antichrist op een of andere manier nodig is om de Christus volledig te maken. Het Christusbewustzijn is volledig zelfstandig en heeft geen tegengestelde polariteit nodig. De Christusgeest heeft geen vijand nodig om tegen te strijden omdat het Christusbewustzijn boven de dualiteit staat en er niets mee te maken heeft.

God heeft geen tegenstelling nodig. En daarom is het kwaad niet de tegenovergestelde polariteit van God. Christus heeft ook geen tegenovergestelde nodig en daarom is de geest van de antichrist niet de tegenovergestelde polariteit van de geest van Christus. Die valt buiten het eenzijn van de geest van Christus; is verwijderd uit het eenzijn van de geest van Christus. En hoewel deze verwijdering, deze gescheidenheid, enkel een illusie is, zullen degenen die in de sfeer van het bewustzijn van de antichrist stappen, denken dat die gescheidenheid echt is en misschien wel door God geschapen.

Wat maakt het dan mogelijk dat een engel in een eerdere sfeer een gevallen engel wordt? Dit is dat de engel weigert op het punt te komen waarop hij helemaal zelfstandig kan zijn. En dat is natuurlijk, het punt van Christusschap; het punt van Christusschap waarop je weet dat het koninkrijk binnenin jou is en dat jij een volledig en heel en zelfvoorzienend wezen bent die de zon kan zijn die van binnenuit licht uitstraalt omdat jouw Godvlam, waar je uit voortgekomen bent, door jou heen straalt.

Dit is de echte definitie van Christusschap – dat je een spirituele zon, z-o-n bent. En daardoor word je iets wat bekend staat als de zoon, z-o-o-n, van God, omdat je dan weet dat je een nakomeling van God bent en jij je er als zodanig mee identificeert. De levensstromen in hogere rijken die echter weigerden om een stap omhoog te doen naar dat niveau van Christusschap, konden zich alleen maar van het Christusschap afscheiden en toen de sfeer waarin ze leefden haar vibratie verhoogde, moesten ze uit dat Christusschap naar het rijk van de dualiteit, het rijk van de antichrist, gaan.

In het rijk van de dualiteit zijn een groot aantal bewustzijnsstaten gevormd. Al die bewustzijnsstaten zijn onecht. Oorspronkelijk bestonden ze natuurlijk niet eens, maar omdat er wezens zijn gevallen en in die bewustzijnsstaat zijn gekomen, hebben zij toen een bepaalde bewustzijnsstaat, een bepaald wereldbeeld, een bepaald momentum, gevormd die daarna geleidelijk aan elk willekeurig persoon heeft getranscendeerd en een eigen leven is gaan leiden als een massa-entiteit, een conglomeraat van bewustzijn.

Een wezen kan vallen omdat hij uit het Christusbewustzijn stapt en in het bewustzijn stapt, een bepaald bewustzijn, dat in het rijk van de dualiteit bestaat. Hij begint naar de wereld te kijken vanuit dat bewustzijn. Hij begint zich met dat bewustzijn te vereenzelvigen. Zoals we hebben uitgelegd, is de kern van een zelfbewust wezen met vrije wil de Bewuste Jij, het bewuste zelf, dat de zetel is van je vrije wil en de zetel van je identiteit. Die heeft dus het vermogen om zich, óf te beschouwen als een nakomeling van God, óf zich te beschouwen als een wezen dat tegen God rebelleert.

Het bewuste zelf is geen gevallen engel – dat kan gewoon niet. Hij is een individualisatie van God. Maar als de bewuste zelf toch in die mal, die rol, die bewustzijnsstaat, stapt, dan vereenzelvigt hij zich met een gevallen engel of een wezen met een bepaalde bewustzijnsstaat – of hij nu het concept gevallen engel kent of niet – hij vereenzelvigt zich met die bewustzijnsstaat. Hij drukt dat in het materiële rijk uit, of waar hij maar verschijnt. Hij denkt dus dat hij niets meer kan zijn dan dat bewustzijn. Daardoor komt hij vast te zitten in dat bewustzijn.

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.