Wanneer ben ik eraan toe om mijn verhaal te vertellen?

Vraag: De geascendeerde meesters hebben een tijd geleden gezegd dat het tijd was dat wij ons verhaal vertelden. Ik denk dat veel van ons in deze fase er veel dichter bij zijn dan tevoren. Wat is de mening van de geascendeerde meesters hierover? Is er nog iets wat ze ons daarover willen zeggen?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2021 – Webinar Een Einde maken aan het Tijdperk van Ideologie

Sommigen van jullie zitten daar nu dichter bij, anderen niet. Het is iets persoonlijks. Het hangt er eigenlijk vanaf hoeveel zaken je hebt opgelost in je psyche voor jij het gevoel hebt dat je hieraan toe bent. Wanneer we zoiets zeggen, dan is het evenwicht wankel. In zekere zin duwen we jullie die kant op als we zoiets zeggen, en we hebben het ook meerdere keren gezegd. Dit kan het effect hebben dat er mensen zijn die dat doen voordat ze er helemaal aan toe zijn. Met andere woorden, zij hebben de blokkades in hun psyche nog niet opgelost. Maar zelfs dat kan nuttig zijn, omdat dit je vervolgens dwingt te kijken naar die blokkades en er iets aan te doen.

Het is iets persoonlijks, wanneer je zoveel hebt opgelost dat je het gevoel hebt dat jij je verhaal kunt vertellen zonder dat jouw verhaal wordt verstoord of gekwetst door de reactie van andere mensen, of dat ze er helemaal niet op reageren.

Deze boodschapper had aan het begin van zijn boodschapper zijn kunnen zeggen: “Ik word pas boodschapper als ik mijn psychologische problemen voldoende heb opgelost om niet te reageren op wat de mensen doen of zeggen.” Maar dat zou hebben betekend dat hij pas een paar jaar geleden als boodschapper had kunnen beginnen. Dit houdt in dat heel veel leringen die in de eerdere jaren zijn gegeven, niet gegeven zouden zijn, en daarna zou hij ze niet meer hebben gegeven omdat hij een hoger bewustzijnsniveau had gekregen en dan zou hij de vroegere leringen op het bewustzijnsniveau dat hij toen had, niet naar buiten hebben gebracht.

Je kunt het op twee manieren aanpakken. Je kunt zeggen: “Ik ben er niet aan toe. Ik moet aan mijn psychologische problemen werken, ik wil meer opgelost hebben voordat ik eraan begin.” Ik zeg niet dat je dit niet moet doen, het is een aanpak die mogelijk is. maar je kunt ook zeggen: “Ik heb het gevoel dat ik nu kan beginnen en dan leer ik er wat van door naar mijn reactie te kijken op de feedback die ik krijg.” Beide manieren zijn goed.

Verschillende mensen pakken het op verschillende manieren aan. De ene is niet beter dan de andere. De ene leert sneller dan de andere, in die zin dat jij, als je nu iets zegt en bereid bent om naar de reactie te kijken, dan sneller kunt groeien dan dat je wacht om iets te zeggen totdat je het gevoel hebt dat je meer in je psyche hebt opgelost.

Dat houdt niet in dat je geen vorderingen kunt maken door aan je psychologische problemen te werken, dat kan zeker wel. Maar soms bereik je een limiet aan hoeveel vorderingen je kunt maken zolang je alleen maar je eigen leven leidt. En dan kan de interactie met de wereld en andere mensen heel behulpzaam zijn om de reactiepatronen bloot te leggen die je hebt.

Maar we zeggen echt niet wat je moet doen. Wij geven jullie soms een duwtje dat je iets kunt doen. Maar het is altijd persoonlijk hoe je de lering toepast. Je kunt er altijd baat bij hebben als je kijkt naar: “Wat is mijn gevoel erover dat de meesters mij vertellen wat ik moet doen? Voel ik weerstand? Voel ik dat er een soort zelf is dat ik kan gaan herkennen dat hierop reageert.” Dan kun je eraan werken met de hulpmiddelen die we jullie hebben gegeven, laat het los totdat je het gevoel hebt dat je in ieder geval klaar bent om ermee te beginnen.