Verenig je en doorbreek de Verdeel-en-heersstrategie van Rusland!

 

Geascendeerde Meester Saint Germain, Pasen 2025 – webinar Oekraïne

IK BEN de Geascendeerde Meester Saint Germain. Ik heb nagedacht over wat ik zou kunnen toevoegen aan wat er op deze conferentie is gezegd, wat nuttig zou kunnen zijn voor ten minste een aantal mensen, zowel Oekraïners als Russen als anderen.

Waarom Russen zich onderwerpen aan een sterke leider
Ik wil beginnen met een terugblik op de geschiedenis van Rusland. Rusland heeft een reeks, vanuit een bepaald perspectief, machtige leiders gehad. Vanuit een ander perspectief, zeer gewelddadige leiders die de macht die ze over het Russische volk hadden, misbruikten; vaak zeer wreed, vaak zeer ongevoelig, van Ivan de Verschrikkelijke tot Stalin en de tsaren. Als je naar de geschiedenis van Rusland kijkt, dan zie je dat het patroon zich herhaalt: het volk, althans de meerderheid, onderwerpt zich aan de sterke, machtige leiders. Net als in de tsaristische tijd, onderwierpen de horigen zich aan de tsaar en de adel. In de Sovjettijd onderwierp het volk, de arbeiders, zich aan Stalin, de partijbonzen en de geheime politie. Je ziet natuurlijk hetzelfde patroon bij iedereen van Russische afkomst, zowel in Oekraïne, Wit-Rusland als Rusland.

Wat zit er in wezen achter dit patroon? Er zit een bepaalde psychologie achter. De psychologie waar we het eerder over hebben gehad, is namelijk dat het Russische volk in het verre verleden ernstige fouten heeft gemaakt en daardoor is gaan twijfelen aan hun eigen vermogen om te weten wat waar is, wat echt is, om beslissingen te nemen, en zich daarom willen onderwerpen aan een leider. Omdat ze ook de behoefte hebben om bijzonder te zijn en zich superieur te voelen, willen ze zich onderwerpen aan een machtige leider, want hoe machtiger de leider, hoe meer status ze denken te verwerven wanneer ze zich aan die leider onderwerpen. Je ziet duidelijk dat Oekraïne zich meer van dit patroon heeft losgemaakt dan de mensen in Wit-Rusland of Rusland. Toch wil ik dit aankaarten omdat er mensen zijn die er baat bij kunnen hebben als ze hierover nadenken en er oproepen voor doen.

De machtselite, het volk en de zondebok
Wat is dit geloof? Wat zit er achter dit geloof? Dit geloof is niet door de gevallen wezens gecreëerd, maar is wel versterkt en een bepaalde richting opgeduwd door de gevallen wezens toen ze op aarde zijn gekomen. Het idee is dat er twee duidelijk verschillende soorten mensen zijn, of liever, drie verschillende soorten mensen: de machtselite: de tsaar, de adel, Stalin, de partijelite, zijn bijzonder. Zij vallen in een speciale categorie, ze zijn superieur aan het volk. Dan zijn er de mensen die duidelijk onder de machtselite staan en daarom geen manier hebben om bezwaar tegen hen te maken, om zich tegen hen te verzetten, om eisen aan hen te stellen. Zij moeten zich onderwerpen. En dan is er nog de derde categorie mensen: mensen die nog lager zijn dan het volk. Dit kunnen mensen zijn uit andere delen van het Russische Rijk zoals ten oosten van de Oeral. Het kunnen de Russen zijn die zich rond Moskou hebben gevestigd, zelfs de Oekraïners. Of het kunnen mensen zijn uit andere landen van het Warschaupact, andere Sovjetstaten of mensen uit andere delen van de wereld, zelfs mensen in het westen.

Wanneer je dit patroon ziet, dan is er een machtselite die zichzelf superieur vindt, dat je mensen moet hebben die hen steunen, want zonder mensen die hen steunen, kan de machtselite niets. Om de mensen die de machtselite steunen zich te laten onderwerpen aan de machtselite en zich tegelijkertijd speciaal te laten voelen omdat ze zich onderwerpen, moet er echter een zondebok zijn, een derde groep mensen die lager staat dan de mensen die zich onderwerpt. Dit patroon zie je zelfs tegenwoordig nog in Rusland. Heel veel mensen in Rusland zitten erin gevangen. Maar ook mensen in Oekraïne zitten daarin gevangen en daarom heb je in Oekraïne een zeker besef, een zeker bewustzijn, dat bepaalde mensen speciale vaardigheden hebben. Dat kunnen politieke mensen zijn, maar meestal zijn het de oligarchen, de mensen die de leiding hebben over de economie, die beter bedrijven kunnen leiden dan anderen.

Ik zeg niet dat je die niet ziet in andere delen van de wereld, waaronder de Verenigde Staten, waar men hetzelfde gelooft over de financiële elite en de zakenmensen, maar dat is nu niet het punt. Het punt is dat je deze tendens ziet bij het Russische volk, dat die versterkt is door de Sovjet-Unie. Maar wat is het effect hiervan? Het effect is dat de meeste mensen zich onderwerpen aan de elite omdat ze geloven dat de elite speciale vaardigheden heeft en daarom accepteren de mensen wat de elite hen vertelt zonder het in twijfel te trekken, wat in wezen betekent dat de mensen die zich onderwerpen, stoppen met denken. Je zou ook kunnen zeggen dat ze stoppen met kritisch denken, maar in werkelijkheid stoppen ze echt met nadenken over bepaalde onderwerpen die te maken hebben met de staat en staatszaken. Ze concentreren zich op hun gewone dagelijkse leven en denken dat ze geen mening kunnen hebben over staatszaken omdat ze eigenlijk niet kunnen weten wat echt en onecht is.

Er is geen elite nodig om het land te besturen
Als je naar het contrast kijkt tussen zulke samenlevingen en democratieën, dan zie je dat de verandering die nodig is om een land te veranderen in een democratische regeringsvorm, tweeledig is. Eigenlijk veelvoudig, maar ik concentreer me nu op twee aspecten.

Allereerst moeten de mensen gaan inzien dat de elite niet onfeilbaar is, dat ze het helemaal niet beter weten. En dan moeten de mensen bereid zijn om dingen te onderzoeken, na te denken en te beseffen dat ze wel kunnen denken, omdat hun vermogen om te denken niet minder is dan dat van de elite en dat zien ze natuurlijk het best wanneer de elite grote fouten maakt. Het probleem is dat de Russen in Rusland niet echt deze transitie wilden maken. Wanneer ik Russen zeg, dan bedoel ik de meerderheid van hen. Er zijn natuurlijk ook heel veel Russen die dit wel wilden, maar die zijn of vertrokken of hebben ervoor gekozen om te zwijgen omdat ze niet naar de gevangenis willen. In Oekraïne zijn veel meer mensen hiermee begonnen. Helaas kan dit een tweesnijdend zwaard worden en dat is in zekere zin al het geval in Oekraïne, maar laten we ons eerst richten op de elite.

Wat kan Oekraïners helpen inzien dat je geen politieke of zakelijke elite nodig hebt om het land te besturen? Veel mensen geloven bijvoorbeeld dat de oligarchen speciale vaardigheden hebben om een bedrijf te leiden en dat ze daarom door de staat gesponsorde monopolies mogen hebben, ook al wordt de bevolking hierdoor uitgebuit, en waanzinnig rijk mogen worden zonder dat er iets van het geld doorsijpelt naar de bevolking. Maar zij geloven dat zij speciale vaardigheden hebben. Dus deze elite heeft speciale vaardigheden. Deze overtuiging of een nog moeilijkere overtuiging kon je voor de oorlog moeilijk betwisten. Maar nu, na de oorlog, kun je die veel gemakkelijker betwisten. Dit is de reden. Wat heeft tot nu toe het voortbestaan van Oekraïne als onafhankelijke natie veiliggesteld? Dat er mensen in de modderige loopgraven zaten die hun leven op het spel hebben gezet om de Russische agressie af te weren. Wie zijn die mensen? Bevonden de oligarchen, de politieke elite of hun zonen zich in die loopgraven? Nee, dat zijn de mensen, of in ieder geval een deel daarvan. Dus als je geen elite nodig hebt om de oorlog te voeren die je overleving veiligstelt, waarom zou je dan de elite nodig hebben om het land te besturen? Dit kan een cruciaal aantal Oekraïners over de streep helpen om de laatste restanten van dit geloof in de superioriteit van de elite en het geloof dat de mensen de elite nodig hebben om het land te besturen, te vernietigen.

Wat nodig is om een democratisch land te besturen, is dat de mensen gaan nadenken, dat ze zich realiseren dat hun denkvermogen net zo goed, zo niet beter, is dan dat van de elite. Wat zorgt ervoor dat Oekraïne het economisch overleeft en de transitie naar een welvarende, moderne natie maakt als de oorlog eenmaal voorbij is, wat uiteindelijk wel zal gebeuren, ook al lijkt het daar soms niet op? Niet de elite. Waarom kan ik dit zeggen? Omdat de elite sinds de val van het communisme, sinds de val van de Sovjet-Unie, vrijwel vrij spel heeft gehad. Waarom hebben ze Oekraïne in die tijd niet in een welvarende natie veranderd? Omdat ze er geen belang bij hebben om van Oekraïne een welvarende natie te maken. Ze willen hun privileges houden.

Het initiatief nemen
Wat maakt van Oekraïne een welvarend land? Dat is ondernemerschap. Dat heel veel mensen initiatieven nemen, bedrijven starten en iets gaan doen wat de economie naar een hoger niveau tilt. Maar wat is er nodig om dit te bereiken? Ze moeten de illusie overwinnen dat ze hiertoe niet in staat zijn omdat ze niet tot de elite behoren.

Je moet erkennen dat alle mensen, nou ja, niet alle mensen, maar de meeste mensen, het potentieel hebben om een initiatief te nemen dat Oekraïne helpt om vooruit te komen. Dit is gebeurd in alle landen die de transitie hebben doorgemaakt van arme, dictatoriale landen naar welvarende, democratische landen. Waarom heeft geen enkel dictatoriaal land ooit echte welvaart gegeven aan de brede bevolking? Omdat de elite nooit genoeg kan krijgen. Het is nooit genoeg voor de elite. Maar in een democratisch land zit er in het ideale geval op zijn minst, een limiet op hoeveel individuen kunnen hamsteren en wordt er geprobeerd de rijkdom te verdelen over de hele bevolking. Dat betekent niet dat iedereen een bedrijf moet beginnen, maar veel mensen doen dat wel, want anders kan die transitie er niet komen. Die komt niet van bovenaf. Die komt van onderop. Zo ontstaat democratie en daarom overleeft democratie en zal ze op de lange termijn overleven en niet de dictatoriale landen omdat er ruimte is voor initiatief. Er is vrijheid om meer te doen, vrijheid om jezelf te transcenderen, vrijheid om na te denken over nieuwe ideeën en nieuwe manieren om dingen te doen.

Dit is een van de grote verschillen tussen democratieën, vrije naties en autocratieën die altijd beperkt worden omdat er een elite is die haar privileges wil houden. Ik ben me er natuurlijk volledig van bewust dat er in veel democratische landen ook een elite bestaat, met name in de Verenigde Staten, en in wezen zie je in de Verenigde Staten dat er een strijd is tussen de oude gevestigde elite en de nieuwe technocratische elite. Maar desalniettemin wil ik benadrukken dat er zelfs in de Verenigde Staten ruimte is voor ondernemers om bedrijven te starten, om iets nieuws te bedenken waar nog niemand eerder aan heeft gedacht. Daardoor is er een technocratische elite, de tech–miljardairs opgekomen die de oude gevestigde elite in het noordoosten uitdaagt. Wat kunnen de Oekraïners hiervan leren? Ze kunnen leren dat Oekraïne, als het economisch wil overleven na de oorlog, vrijheid moet bieden, zodat zoveel mogelijk mensen een bedrijf kunnen starten. Als Oekraïne een soort monopolie voor de oligarchen wil houden, zal Oekraïne het economisch niet redden. Zo simpel is het.

De onmenselijkheid en meedogenloosheid van Rusland
Een ander aspect dat ik wil bespreken, is verdeeldheid. De gevallen wezens hebben een zeer oude strategie, verdeel-en-heers genaamd. Poetin gebruikte deze strategie al lange tijd tegen Oekraïne en het Oekraïense volk. Zelfs daarvoor werd deze strategie al door de Sovjet-Unie gebruikt. Door verdeeldheid te creëren tussen de partijelite die privileges en macht had omdat die loyaal was aan de partij, en dus loyaal aan Rusland, en degenen die dat niet waren. Poetin heeft geprobeerd om Oekraïne te ondermijnen vanaf de dag dat hij aan de macht kwam, en zeker tot aan de Maidan-revolutie, omdat hij dacht dat hij een kandidaat neer kon zetten die loyaal aan hem was. Toen dat mislukte, nou ja, jullie hebben de resultaten gezien. Maar tot op de dag van vandaag doet de Russische propagandamachine enorme inspanningen om de eenheid van het Oekraïense volk te ondermijnen en dat doen ze op allerlei manieren.

Een daarvan is natuurlijk dat ze alle mogelijke middelen gebruiken om twijfel te zaaien bij de mensen in hun eigen regering. Twijfel over de president, twijfel over de regering. Je zag het zelfs bij sommige vragen die op deze conferentie werden ingediend die complottheorieën propageerden die alleen maar bedoeld waren om twijfel te zaaien, om een wig te drijven tussen de bevolking en de regering. Maar dit gebeurt in zekere zin ook op een andere manier door wat we de Russische mentaliteit zouden kunnen noemen, die veel mensen niet echt zien, niet in noch buiten Rusland. Er is een oude televisieserie in de Verenigde Staten Star Trek genaamd met een buitenaardse beschaving die het motto heeft: “Verzet is zinloos, je zult geassimileerd worden.” En de Russen hebben dit in zekere zin op Oekraïne geprojecteerd, zelfs al voor de oorlog, maar vooral na het begin van de oorlog: “Wij zijn zo machtig, wij hebben zoveel macht, we zijn zo wreed, we zijn bereid alles te doen wat nodig is. Je kunt gewoon geen weerstand aan ons bieden en daarom moet je het gewoon opgeven en stoppen met vechten, want het is veel beter voor je als je stopt met vechten dan verzet te bieden.”

We hebben al vaker gezegd dat dit natuurlijk een leugen is. Als Oekraïne door Rusland was veroverd, zouden er veel meer Oekraïners zijn vermoord, gedeporteerd, onderdrukt, gemarteld, enzovoort. Maar toch is deze projectie er, en die komt voort uit een bepaald aspect van de Russische mentaliteit. Ter illustratie: we zien dat er vaak wordt gesproken over de Russische beer. Wat is een beer in het dierenrijk? Het is geen bijzonder snel dier. Het is niet het sterkste dier. Het is niet het slimste dier, maar het kan zich aanpassen en in veel verschillende omgevingen leven. Van de beer kunnen echter zeggen dat het een van de koppigste dieren is en als hij eenmaal boos wordt, zal hij blijven vechten, vechten en vechten, en dat zie je ook in de Russische mentaliteit. Je ziet dat ze naar een bepaald doel blijven streven en zelfs als ze falen, zullen ze het gewoon op andere manieren proberen. Je ziet ook dat geen middelen te min, te smerig of te primitief zijn om te gebruiken. Ze zullen liegen. Ze zullen bedriegen. Ze zullen doden. Ze zullen martelen. Er zit totaal geen menselijkheid in wat Poetin in Oekraïne heeft laten zien.

Dit wil niet zeggen dat alle Russen dit steunen. De meeste Russen begrijpen niet wat er gebeurt en zouden geschokt zijn als ze het wisten. Aan de andere kant hebben ze ook niet echt moeite gedaan om het te weten te komen, toch? Ik wil erop wijzen dat je in zekere zin kunt zeggen dat de Russen, de Russische mentaliteit waar ik het over heb, is: “We zijn bereid alles te doen om ons doel te bereiken, hoe primitief, hoe laag, hoe onmenselijk ook, want als we onmenselijker, wreder, koppiger en meedogenlozer zijn dan onze tegenstanders, zullen we hen uiteindelijk dwingen om zich te onderwerpen.” Dit was in principe ook Stalins tactiek met de Rode Terreur: zoveel mensen doden dat niemand het waagt om bezwaar te maken en zelfs als mensen stoppen met protesteren, nog meer mensen doden, zodat niemand zich veilig kan voelen. En deze meedogenloosheid zie je hier.

Natuurlijk zitten hier grenzen aan omdat er enorme hoeveelheden grondstoffen worden verbruikt en een enorm aantal Russische soldaten sneuvelt, maar mijn punt is dat op het Oekraïense volk wordt geprojecteerd dat het zinloos is om weerstand te bieden. En de mensen moeten zich hiertegen verzetten, want zoals we al hebben gezegd, is het slechts een kwestie van tijd voordat er iets breekt en of het leger of de economie Poetin dwingt de oorlog te stoppen. Het is slechts een kwestie van tijd en je zou kunnen zeggen dat Poetin, door Oekraïne als eerste aan te vallen, zichzelf tegenover een groep mensen heeft geplaatst die dezelfde koppigheid en meedogenloosheid hebben. Maar zoals we vanaf het begin hebben gezegd, is de uitdaging voor de Oekraïners dat ze weerstand bieden tegen de Russische agressie zonder net zo laag te worden als de Russen, want dan kun je geen karmische spiegel vormen en over het algemeen heeft Oekraïne het in dit opzicht goed gedaan en is het niet tot hetzelfde niveau als de Russen gezonken.

De roep om eenheid
Maar mijn punt is dat degenen onder jullie die zich zorgen maken over de situatie, oproepen kunnen doen dat de Oekraïense natie verenigd zal worden, want op dit moment zijn er mensen die eraan twijfelen of het wel de moeite waard is, of het wel zin heeft om de oorlog voort te zetten. Is het de moeite waard om te blijven vechten? En natuurlijk is het alleen de moeite waard om te blijven vechten als je wilt dat Oekraïne als een onafhankelijke, democratische natie blijft bestaan, maar als je dat niet wilt, dan had je het net zo goed drie jaar geleden al kunnen opgeven. Mijn punt is dus, en ik richt dit zoals altijd op het collectieve bewustzijn, dat de Oekraïners zich moeten verzetten tegen de verdeel-en-heersstrategie. Jullie moeten je verzetten, en jullie kunnen je alleen verzetten als jullie verenigd te zijn. Het maakt niet uit of je huidige regering en de huidige president een of ander zwakte hebben, een of ander fout hebben gemaakt. Alleen door verenigd achter de regering te staan die je nu hebt, kunnen jullie het overleven. Je kunt later altijd nog verkiezingen houden, maar nu moet je verenigd achter de regering staan die jullie hebben.

President Zelensky is een heel belangrijke figuur voor de toekomst van Oekraïne. Ik wil niet zeggen dat Oekraïne zonder hem het niet kan overleven, maar het is echt onzeker of het zo ver zonder hem had kunnen komen. Ik richt een impuls van eenheid op het collectieve bewustzijn. Verenig je! Verenig je achter de leiders die jullie hebben. Jullie kunnen later nog wel evalueren, maar op dit moment, als jullie je door de Russen in verdeeldheid laten brengen, dan maak je het veel moeilijker om te overleven en als jullie genoeg verdeeld zijn, zullen jullie het niet overleven. Eenheid is op dit moment essentieel, meer dan vroeger in de oorlog omdat jullie je in een kritieke fase bevinden, een schemerzone omdat het moeilijk is om de uitkomst te voorspellen. Maar zoals we hebben geprobeerd uit te leggen, is er sprake van zoveel onrust dat dit het fysieke niveau overstijgt. Het treft zelfs in het emotionele, mentale en identiteitslichaam van Rusland en het Russische volk. Er is zelfs onrust op fysiek niveau, in de economie, in de Russische strijdkrachten en in de productie van wapens en materialen. Het is slechts een kwestie van tijd voordat er iets breekt.

Hoelang? Moeilijk om precies te voorspellen, maar de kans is zeer groot dat de hele balans rond de oorlog dit jaar zal verschuiven, in het voordeel van Oekraïne, mag ik wel zeggen. En dit zal niet gebeuren door een vredesinitiatief van Donald Trump, dat nooit oprecht was, maar eigenlijk alleen maar een pr-stunt om wat goedkope politieke punten te scoren, voortkomend uit een heel naïeve kijk op de hele situatie. Het zal op andere manieren gebeuren, maar dan moeten de Oekraïners wel volhardend en eensgezind zijn.

Ik heb jullie nu verteld wat ik wilde zeggen. Je kunt misschien zeggen dat we enigszins ontnuchterend, enigszins praktisch en nuchter zijn geweest in onze verhandelingen op deze conferentie. Ja dat is zo, maar we hebben eerder al veel leringen gegeven over Oekraïne en haar toekomst en die leringen kloppen nog steeds. Je kunt ze opnieuw bestuderen en toepassen in de komende jaren. Op dit moment hebben we het echter over de noodzaak dat de natie als natie, als een verenigde natie, het overleeft, anders heeft het geen zin om over de toekomst te praten. Het heeft geen zin om terug te kijken, spijt te hebben, je zorgen te maken over wat er had kunnen gebeuren, wat we wel of niet hadden kunnen doen. Je bent waar je bent, en jullie moeten vanaf hier verder. En dat proberen we te doen, niet alleen met onze woorden, maar ook door het geven van licht door jullie decreten en invocaties en door de dispensatie van Surya, die zeer belangrijk is.

We hopen dat jullie bemoedigd worden door alles wat we hebben gezegd, ook al was het voor sommigen van jullie niet wat je verwachtte. En daarom ben ik dankbaar dat jullie hieraan deel willen nemen, de decreten en invocaties op te zeggen die al verschil hebben gemaakt en ik verzegel jullie daarom in de Vlam van Vrijheid die IK BEN. IK BEN Saint Germain en ik wijd me aan de toekomst van Oekraïne als een democratische, welvarende natie.